Evanderia Protser Titel: Dodob? Waar HAGGER? Auteur: Evanderia Protser Onderwerp: Dobby / Groemp Dodob? Waar HAGGER? Dobby / Groemp "Waarom vraagt hij nou of Dobby eten gaat brengen bij die... die... DAT DING!" Dobby loopt vanuit de keuken door de gangen naar boven en balanceert ondertussen een groot dienblad met een berg eten erop. “Dobby moet zoveel nog doen! Dobby moet Griffoendorafdeling schoon nog maken, omdat de andere elfen willen niet. Dobby vind leuk om dat te doen, altijd veel mutsen en sokken daarzo, maar druk... druk... druk...” “Dobby?” Dobby schik en laat het dienblad los. “Wingardium Leviosa!” Professor Perkamentus heeft het blad en het eten in de lucht laten zweven, zodat het niet op de grond kan vallen. “Dobby, wat doe jij hier in de Grote Hal? Moet jij de andere huiselfen niet helpen om het avondeten klaar te maken?” vraagt Perkamentus beleefd, terwijl hij het blad langzaam laat zakken. “Meneer Hagrid heeft Dobby gevraagd om te doen, meneer Perkamentus. Daarna gaat Dobby helpen andere huiselfen!” in een diepe buiging antwoord Dobby op Perkamentus vraag. “Oke Dobby, ga maar verder met wat je aan het doen was.” zegt Perkamentus hoofdschuddend. Dobby pakt het dienblad weer op en marcheert naar buiten. Hij loopt het Verboden Bos in en kijkt schichtig om zich heen. Na 10 minuten lopen hoort hij opeens voor hem: “Hagger? Groemp honger!” Trillend van top tot teen loopt Dobby verder, met het dienblad hoog boven zijn hoofd. “HAGGER?” Opeens ziet Dobby de ‘kleine’ reus, die meters boven hemzelf uitsteekt en naar beneden kijkt. “Jij nie Hagger?” vraagt de reus vertwijfeld. Dobby zet het dienblad op een omgevallen boomstam en komt tevoorschijn: “Nee, d..dat klo...klopt. I-Ik b..be..ben Do..Dobby” zegt hij kleintjes. Groemp gaat met een dreun zitten en buigt voor over naar Dobby toe: “Dodob? Ik Groemp!” “Dodob? Nee ik heet Dobby!” antwoord Dobby nu iets vaster: “Ik kom brengen eten, Hagrid niet kan.” HAGGER?” roept Groemp weer, terwijl hij om zich heen kijkt. “Nee, geen Hagrid! Dobby” Dan ziet Groemp het eten op het dienblad: “Groemp honger! Dodob, Groemp ete!” Dobby pakt het dienblad en houd het voor Groemp omhoog: “Ja Groemp, dit is jouw eten.” Groemp pakt het dienblad en eet alles in èèn keer op. “Lekerrrrr!” antwoord hij nadat hij het doorgeslikt heeft. “Groemp moei, nu slape! Dodob gaa!” Dobby zet snel een paar passen achteruit, terwijl Groemp op zijn zij gaat liggen. Dobby blijft even staan kijken, draait zich dan om en loopt weg. ‘Dobby vind Groemp nie eng, hij best lief’ zegt Dobby terwijl hij over het schoolterrein terug naar school huppelt... EINDE 417 woorden -----------------------------------