[AF] Omdat Zwadderich van mij is

Skywalker · Geplaatst: Zo Jul 10, 2005 15:18

HOOFDSTUK 16
We bleven lui zitten tot Will terugkwam met een meisje aan zijn arm, ik, Josh en Angelique schrokken ons te pletter!
Het meisje was een Griffoendor! Hij had een Griffoendor meer naar binnen genomen!
Josh stond direct op, "Will, we zouden net even een luchtje gaan scheppen, ga je mee?"
Will haalde zijn schouders op en liep, met het meisje, met ons mee.
"Angelique, leid haar af" siste ik, Angelique ging naar het meisje en zei; "hallo ik ben Angelique Fonk, wie ben jij?"
Josh en ik rukten Will weg van haar en fluisterden wat er aan de hand was, "oohw! Zeg dat dan! Ik zal haar niet meer meenemen naar de leerlingenkamer" beloofde Will.
Angelique liep weer terug naar ons en zei "ze heet Rosa", ik en Josh konden haar bittere toon duidelijk horen.
"Is er iets Angel?" Vroeg Josh ongerust, Angelique schudde haar hoofd, "nee Josh, echt niet"
Will en Rosa spraken af voor morgenmiddag in de Grote Zaal.
Josh, ik en Angelique gaven Will een rondleiding door het terrein.
Na een tijdje nam Will me apart en fluisterde; "dat meisje hé, die Angelique... Heb jij soms een oogje op haar?"
Ik staarde Will even twee tellen aan, "nee" zei kordaat.
"Echt niet?" Zei Will ongelovig, "echt niet" herhaalde ik.
Will haalde zijn schouders op en liep weer naar Angelique en Josh toe die net bezig waren aan een zoen-partij.
Toen we rond zes uur naar binnen wilden gaan voor het eten kwam Kelly als maniak op me afstormen.
"Matthew! Wat geweldig dat ik je zie!" blérde ze.
Mijn gezicht verstarde, "hoezo?" Vroeg ik.
"Nou, ik wilde weten welk galagewaad ik aan moet trekken, moet ik de roze of de lichtblauwe?"
"Kies zelf maar" antwoordde ik kil.
Kelly zag dat ik expres zo bot deed, "Matthew is er iets?" Vroeg ze zogenaamd ongerust.
ik zag haar blik naar Angelique glijden, "ik ben gewoon zenuwachtig!" zei ik vlug.
Kelly knikte en liep zonder iets te zeggen weg.
"Was dat Kelly?" Vroeg Will, ik knikte.
Will rolde met zijn ogen, "wat een hysterie!" zei hij.
Ook Angelique keek me aan, "gaat het niet door?" Vroeg ze.
Ik haalde mijn schouders op, "geen idee" zei ik.
We liepen met z'n vieren verder naar de Grote Zaal waar ons heerlijk eten stond te wachten.
We gingen zitten aan de tafel van Zwadderich en begonnen te eten, al snel kwamen Zwarts en Potter eraan.
"Hallo Andres" zei Zwarts gemeen, hij besefte niet dat de jongen die tegenover mij zat, mijn broer was.
Potter trok zijn toverstok en hield het tegen mijn hoofd, "ik waarschuw je Andres, je vertelt niets door!" snauwde hij.
Will pikte dat niet en stond op, hij liep op de twee af en trok ook zijn stok.
"Jullie blijven met jullie gore poten van MIJN broertje af, begrepen?" Siste hij.
Zwarts en Potter waren doodsbang, en als kleine konijntjes, hupten ze weer naar hun eigen tafel.
Will zette zijn toverstok weer in zijn zak en mompelde; "sukkels"
Na het eten gingen we naar de leerlingenkamer voor een potje toverschaak.
Ik en Josh keken naar Angelique en Will die het spel speelden, wat eindigde in een schaakmat van Angelique.
Will gaapte, "jongens, waar slaap ik?" Vroeg hij.
"Bij mij op de kamer" antwoordde ik, Will en ik stonden op en liepen naar de slaapzaal.
Daar waren vreemd genoeg zes bedden, in plaats van vijf, en de hutkoffer van Will lag niet meer naast de mijne, maar gewoon, bij het zesde bed.
We trokken zwijgend onze pyjama aan, en bleven tot diep in de nacht doorpraten over onze ontdekking, tot ik eindelijk in een diepe slaap viel.
[OOC] ThanQQ voor de reacties mensen!!

Skywalker · Geplaatst: Ma Jul 11, 2005 15:42

HOOFDSTUK 17
Ik stond laat op, en kleedde me langzaam aan, na een hele tijd had in mijn kleren aan en zag ik dat Will nog lag te pitten, terwijl iedereen al weg was!
"WILL! WAKKER WORDEN!" gilde ik door de slaapzaal, Will schoot met een ruk overeind en keek me venijnig aan toen hij zag wie de dader was.
"Matt! Dat moet je nooit meer doen!" Zei hij kwaad.
Ik lachtte en wachtte grijnzend tot Will klaar was met omkleden.
Toen gingen we wenteltrap af, Josh kwam aanrennen met Angelique op zijn hielen.
"Ik en Angel zijn net weer op onderzoek uit gegaan, en we weten nu dat ze een naam hebben; Black Shadows, en ze zijn van plan aanslagen te plegen!" Dit zei Josh in een supersnel tempo, "kalm aan!" zei Will, "kun je dit herhalen en dan heel langzaam?"
Daarom vertelde Josh hetzelfde weer, maar dan langzaam.
"Black Shadows..." mompelde Will, "we moeten het vertellen aan Perkamentus" concludeerde Angelique aarzelend.
Josh vloog op, "ben je helemaal belazerd? Perkamentus?! Dat is de beste vriend van modderbloedjes, dreuzels, en ander gepeupel!"
"Rustig maar Josh, dan zeg ik het niet" zei Angelique snel.
"Zullen we naar de Grote Zaal? Want ik hoor mijn maagje knorren" zei ik om het gesprek af te ronden.
We gingen door de deur en liepen door een aantal gangen, toen we in de hal stonden, zagen we dat Rosa voor de deur van de Grote Zaal wachtte.
"Will!" schreeuwde ze vanuit de verte, en ze kwam aanhollen als een gek.
"Hey Rosa!" Zei Will kalm toen Rosa naar hem toe was gerend en hijgend in zijn armen viel.
Josh proestte het uit, "wat is er?" Vroeg ik.
"Die arme meid rent zich het krakkemikke, en Will blijft heel relax staan!"
We liepen naar de Grote Zaal, Angelique en Josh waren weer op elkaar gefixeerd, en ook Rosa en Will waren in de wolken. Ik voelde me niet thuis, alsof ik iets geks was tussen hun...
Aan de tafel van Zwadderich zag ik Kelly zitten, ik kwam tegenover haar zitten, "ën, al besloten welk galagewaad je gaat aantrekken?" Vroeg ik met een toon van; ik-ben-alles-van-gisteren-vergeten-en-nu-ben-ik-blij.
"Roze" zei Kelly die het me ook vergaf dat ik zo kil deed.
"Zal beeldig bij je staan" verzekerde ik haar, ze glimlachte even, en ik viel weer bijna flauw van verrukking.
Angelique hing aan de schouder van Josh, en hij leek ook betoverd te zijn door zijn vriendin.
Na een vervelend ontbijt, (want aan beide kanten van me, zaten mensen elkaar af te lebberen) gingen we naar buiten.
Om de drie 'stelletjes' wat privacy te geven, gingen Josh en Angelique naar het rechter gedeelte van het terrein, ik en Kelly het linker, en Will en Rosa het middelste.
Ik nam Kelly mee naar een rozenstruik, we gingen erachter zitten en keken even zwijgend naar de lucht.
"Matt... Ik heb echt zin in het bal" verzuchtte ze, ik knikte alleen maar.
Mijn kop was er niet helemaal bij, ik dacht aan wat Will me had gezegd, hij had me gevraagd of ik een oogje op Angelique had...
Had ik dat? Nee... Dat kon toch niet?
"Matthew... Wat een leuke naam" hoorde ik Kelly zeggen.
Ik kwam weer bij, en keek haar even aan zoals Will naar Rosa keek.
Kelly keek me ook aan, en zo bleven we, 10 seconden lang.
"Jij en je broer lijken op elkaar" zei Kelly ineens.
"O" zei ik, en voelde mezelf ineens zo lomp.
"Hij is knap" zei Kelly daarna.
"O" herhaalde ik, terwijl ik mezelf steeds stommer begon te voelen.
"Rosa zegt dat hij lekker zoent" fluisterde Rosa.
"En waarom vertel je me dit?" Riep ik opvliegerig.
"Gewoon" zei Kelly schouderophalend.
Ik keek haar nijdig aan, maar haar zoete blik liet mijn boosheid wegebben.
"Ik weet heus wel dat er iets speelt tussen jou en Fonk" zei Kelly ineens venijnig.
"Er speelt niets tussen mij en Angelique, we zijn slechts vrienden!"
"Ja vast, en daarom keken jullie elkaar zo klef aan!"
"We keken elkaar helemaal niet klef aan!"
"Ach, mij moet je niet belazeren Andres!"
"Hou je klep Kelly! Ik waarschuw je!"
"Voor wat?"
"Ik ga niet meer met je naar het bal!" Tierde ik.
"Pech" antwoordde ze koel.
Ik stond boos en liep weg, naar de leerlingenkamer, naar de slaapzaal...
Ïk zou date-loos zijn tijdens het bal... Ik als, waarschijnlijk enige jongen.
Ik ging op mijn bed liggen, en hoewel ik het wilde vermijden, stroomden de geluidloze tranen over mijn wangen.
"MIJ OVERKOMT VERDOMME OOK ALLES!" Schreeuwde ik.
[OOC]ThanQ voor jullie reacties!

Skywalker · Geplaatst: Wo Jul 13, 2005 14:02

HOOFDSTUK 18
Ik bleef loom in mijn hemelbed liggen tot Jamal naar boven kwam om zich aan om te kleden.
Ik veegde vlug de tranen uit mijn ogen en toverde een glimlach tevoorschijn.
"Hey Matthew" zei Jamal vrolijk.
"Hoi" antwoordde ik.
"Met welk meisje ga je?" Vroeg hij nieuwsgierig.
Ik haalde mijn schouders op, "niemand" hoorde ik mezelf zeggen.
Jamal knikte, en dook weer in zijn hutkoffer, waaruit hij een gifgroene galagewaad uithaalde.
"Jij?" Vroeg ik.
"Liz" bromde Jamal verlegen.
"Heb jij een vijfdejaars weten te regelen?" Vroeg ik stomverbaasd.
Jamal knike trots, en trok zijn galagewaad snel aan.
"Jij had toch met Kelly?" Vroeg hij ineens.
Ik knikte.
"Ze gaat namelijk met Ronald Wokkel van Huffelpuf"
"Wat?" riep ik uit.
Jamal knikte, "doei" zei hij, en ging de wenteltrap af.
Ik voelde nu woede door me heen stromen, 'Ronald Wokkel?'
Ik stond kwaad op, trok snel ook mijn donkergroene galagewaad aan om niet op te vallen, en ging snel naar beneden waar ik tot mijn ongenoegen Angelique en Josh zag.
Angelique had een mooie baby blauwe galagewaad aan, en Josh een donkerblauwe.
"Jullie zien er top uit" zei ik.
"Waar is Kelly?" Vroeg Angelique om zich heen kijkend.
"Ze gaat met Ronald Wokkel, ik en Kelly hadden ruzie namelijk" verzuchtte ik.
Zowel Angelique als Josh had niets te zeggen, maar ik wist dat ze medelijden met me hadden.
We liepen met z'n drieeën naar de Grote Zaal waar het een drukte van jewelste was.
Ik zocht naar Kelly, ze zou een roze gewaad aanhebben.
Toen zag ik haar, tussen de menigte. Hand in hand met Ronald Wokkel!
Ik zigzagde tussen de mensen door, gevolgd door Josh en Angelique.
Toen ik eenmaal bij ze was ging ik tegenover Ronald Wokkel staan en zei;
"dus jij had niets met Kelly?"
Wokkel keek me lachend aan, "nee, maar nu wel"
"Hoezo nu wel?"
"Gewoon, nu wel"
"Je blijft met je gore tengels van haar af!" Ik was nu aan het schreeuwen.
"Ooch... Eerst wijs je haar af, en dan kom je zogenaamd stoere jongen spelen?" zei Wokkel kalm.
De hele zaal keek naar ons.
"Hou je bek Wokkel!"
"Andres, doe niet stoer, want dat ben je niet"
"Jij wel zeker"
"Ja" zei Wokkel, "ik wel ja"
Ik had geen zin om te wachten op iets, ik trok mijn toverstok, net zoals Wokkel.
"CRUCIO!" Bulderde ik.
De spreuk raakte hem voluit.
Wat er toen gebeurde? Geen idee.
Ik zag Will aankomen rennen, en mij geschrokken aanstaren, toen pas kwamen de docenten eraan. Iedereen bekommerde zich over Wokkel.
Ik wou me omdraaien en wegrennen, maar Perkamentus greep mijn arm krachtig beet, en sleurde me mee naar zijn kantoortje.
Ik liet me meevoeren als een lamme schaap.
Pas toen we in het kantoortje waren, een ronde stinkende ruimte, waar het modderbloed-vriendje woont, werd ik weer normaal.
"Matthew Andres, dit is sirieus" zei Perkamentus, en voor het eerst leek hij kwaad te zijn.
Ik bleef stil.
"Als het ministerie hierachter komt, en dat zullen ze, dan moet je naar Azkaban." ging Perkamentus verder.
Ik keek hem ongelovig aan, "maar proffesor..." stamelde ik.
Perkamentus keek me recht in de ogen aan, "sorry Andres" zei hij.
Ik moest naar de leerlingenkamer, en als de minister van Toverkunst was aangekomen, moest ik mee, naar Azkaban.
Al gauw lag ik in bed, te huilen.
Will, Josh en Angelique kwamen al snel op bezoek.
"Ben je helemaal belazard!" Schreeuwde Will, "je moet naar Azkaban broertje, AZKABAN!"
Ik durfde niets te zeggen.
Josh en Angelique leken alleen maar verdrietig te zijn, "we zullen je missen" had Angelique gefluisterd.
Na een lang tijdje kwam Perkamentus naar me toe, "Matthew Andres, je moet meekomen, je blijft een tijdje in Azkaban, tot je hoorzitting"
Ik sjokte mee, de minister van Toverkunst keek me amper aan, ik weet niet hoe, maar op een gegeven moment zat ik in Azkaban.
Tussen de dementors.
Helemaal alleen.
Het enige dat ik hoorde was het geschreeuw van de andere gevangenen.

Nou mensen, dit verhaal dat jullie hebben gelezen, speelde zich tien jaar geleden af, voor mij dan. Ik ben inderdaad Matthew Andres.
Maar ik ben dood.
Ik ben nog voor de hoorzitting gestorven...
[OOC]ThanQ voor de reactie, enne... mijn verhaal is uit!