[AF] De Zoon Van Harry Potter.

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Hoi allemaal Razz

ik begin ook maar eens met een verhaal.
Het gaat over de zoon van harry potter en ginny wemel.
Hun zoon is net aangekomen bij zweinstein, maar harry en ginny zijn in gevecht en op zoek naar de laatste dooddoeners, dus hun zoon ziet hun niet erg vaak.
Hij heet: Tobey Potter.
(reacties zijn welkom)

Tobey stapte de trein in, hij was al laat omdat hij moeite had om perron 9 driekwart te vinden.
Bijna alles was al vol, hij liep helemaal door tot achter in de trein.
Hier en daar hoorde hij kinderen fluisteren, maar dat was hij wel gewent, zijn vader had inmiddels Voldemort verslagen. Diep van binnen was hij trots, dat zijn vader zo'n goede tovenaar was.
Toen hij achter in de trein kwam was daar een half lege coupé.
In de coupé zaten een jongen en 2 meisjes.
De jongen, en 1 meisje kende hij wel, dat waren Joost Wemel, en Annemiek Wemel.
Die waren als broer en zus voor hem, hij zag ze vaak omdat zijn vader en moeder bevriend waren met hun ouders.
Hij kende het andere meisje niet, en hij had haar nog niet goed gezien, ze zat ineengedoken een boek te lezen.
'hallo' zei tobey. het meisje keek niet op of om en zei stilletjes 'hoi'.
Na een tijdje kwam de mevrouw aan met het snoepkarretje.
Het meisje die niets, ze stond op en bestelde van alles wat.
Nu zag Tobey voor het eerst haar gezicht en Oh.. wat was ze mooi.
Ze had blond krullend haar, en mooie blauwe ogen.
Tobey had nog nooit zo'n mooi meisje gezien, en hij probeerde een beetje contact met haar te krijgen, maar ze las alleen maar in haar boek.
Toen klonk het fluitje en de stem dat de trein was aangekomen.
Toen ze uit de coupé stapten, stootte Tobey perongeluk tegen het meisje aan, hij werdt meteen rood.
'geeft niet' zei het meisje. waarop Tobey zei ''Sorry, maar wat is je naam?''
'Lindsey Hoogvlieger'' zei het meisje.
Na die woorden gezegt te hebben liepen ze de trein uit.
Het was doodstil buiten, en niemand praatte meer.
'wat is er?'vroeg Tobey aan Joost.
Joost zei niks en wees angstig in de richting van 2 reuzachtige gedaantes.
Tobey liep naar voren en stond nu vlak voor de 2 gedaantes.
Toen de lichten weer aangingen zag hij het.
Voor hem stonden 2 reusachtige reuzen.
(persoonlijke berichten zijn welkom, met goede of slechte complimenten, van fouten kan je leren)

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Hey, Ik hoop dat jullie het leuk vinden, ik had al een paar reacties en die zijn goed! dus ik schrijf maar weer een stukje. Gr. Strongest Wizard. (ps ik hoop op nog meer reacties en tips hoor:P)

Het was doodstil, en iedereen wachtte op wat er komen ging.
Tobey was niet bang, integendeel, hij was heel blij.
Niemand begreep precies waarom, maar toen riep Tobey ineens ''HAGRID''!
'hallo Tobey'' - ''lang niet gezien''.
Kinderen begonnen te fluisteren, en ze keken verbouwereert.
Hagrid zei '' ik spreek je zo wel weer, ik zal eerst iedereen in de bootjes leiden, het ga je goed Tobey''
Groemp was inmiddels ook dichterbij gaan staan, en met een vakkel zo groot als een boom riep hij de kinderen in welke richting ze moesten lopen.
Tobey keek zijn ogen uit, hij was dol op varen.
Eenmaal aangekomen op Zweinstein verscheen daar Lupos.
''Hallo allemaal, ik ben jullie leraar verweer tegen de zwarte kunsten, en mij is gevraagt jullie wat te vertellen over wat jullie te wachten staat'.''
''eerst worden jullie ingedeelt over de 4 afdelingen, en daarna komt het feestmaal'' ''als jullie mij willen volgen de grote zaal in''
de reuzachtige deuren gingen open, en daar zaten 100den kinderen.
4 grote tavels met verschillende kleuren.
sommige kinderen schrokken van de geesten die rondvlogen, maar Tobey werdt niet zosnel bang.
Ze gingen in een grote groep staan voor het podium.
op het podium stond een stoel met een stoffig zwart ding, dat op een oude tovenaars hoed leek.
Verschillende namen werden geroepen. de eerste naam was: Joost Wemel.
Een beetje bibberent stapte hij naar de stoel, en keek naar de hoed.
''vooruit, zet hem op je hoofd, snel een beetje, we hebben niet de hele dag de tijd meneer Wemel'' zei Anderling.
Joost pakte de hoed op en zette hem op z'n hoofd. Hij schrok zich te pletter toen de hoed ineens begon te praten.
De hoed aarzelde niet en riep: Griffoendor!.
Mensen klapten en joelden, en aan de Zwaderig tavel klonk een luid boe- geroep.
Annemiek werdt ook bij Griffoendor ingedeelt, en het meisje waarmee Tobey in de trein zat, Lindsey Hoogvlieger, die werdt bij Ravenklauw ingedeelt.
Toen riep Anderling '' Tobey Potter''. Na het horen van de achternaam, Potter, begonnen verscheidene kinderen te fluisteren en ze staarden hem aan, Tobey was dat wel gewent al die aandacht, en hij dacht trots aan zijn vader.
Hij liep naar de stoel, zette de hoed op, en even bleef de hoed stil, en beweegde zijn mond, alsof hij nadacht.
Toen begon de hoed te praten...

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

''Ahh.. weer een Potter'' zei de hoed. '' Ik denk dat ik jou bij Zwaderich plaats'' Verscheidene mensen begonnen al te klappen maar Tobey riep ineens '' Nee''. Kinderen keken zenuwachtig in de ronte, die jongen had wel lef, om die hoed zo tegen te spreken.
'' Zo dus je wil niet bij Zwadderich ingedeelt worden heh? Ik merk het al, je bent net zo als je vader en je opa''
'' Ik weet al wat ik met jou doe.. Griffoendor!'' galmde het door de zaal.
Mensen begonnen weer te klappen. De seremonie was afgelopen.
Toen iedereen zat stond Anderling op en sprak de kinderen toe.
'' Welkom op Zweinstein, Ik denk dat jullie je prima zullen vermaken, Morgen beginnen de eerste lessen, dus zoek op tijd je boeken bij elkaar.
'' De uitstapjes naar Zweinsveldt zullen dit weekend plaatsvinden, alleen eerste, en tweede jaars zullen begleiding meekrijgen''.
Na dat gezegt te hebben knipte ze 1x met haar vingers en er stonden bakken met eten op tafel.
Joost begon meteen met zijn hele bord vol te scheppen.
Tobey had eigenlijk niet zo'n honger, en hij wou liever gaan slapen.
Diep van binnen kropte bij Tobey iets op, hij wou helemaal niet op Zweinstein zijn, hij wou met zijn vader mee, slechte tovenaars opsporen, en ze regelrecht naar Azkaban te sturen.
Annemiek merkte dat Tobey afwezig was en vroeg wat er aan de hand was. ''Niks hoor, ik moet alleen even wennen aan de nieuwe omgeving'' zei Tobey.
In zijn hoofd speelde nog een gedachte, hij wou Lindsey meevragen naar Zweinsveldt, maar hij kende haar amper. Hij maakte het voor zichzelf een missie, om deze week wat meer tijd met haar door te brengen, en wat meer over haar te weten te komen.
Tobey merkte dat Lindsey niet meer bij het eten was, en hij was moe dus hij gin maar alvast richting de slaapzaal.
'' ik zie je zo wel, Joost'' zei Tobey, en hij ging richting de slaapzalen.
Halverwege de grote trap op veranderde de trap ineens van richting, waardoor Tobey in 1 klap recht voor de zoenende Lindsey stond.
Ze was diep verstrengelt met een lange jongen van Zwadderich die ze ''Boom'' noemde, omdat hij zo lang was.
Lindsey kreeg in de gaten dat Tobey er bijstond en zei gauw '' O.. ben jij het, Tobey toch?''
Tobey had inmiddels een zo'n rood hoofd van woede, bijna net zo rood als het haar van de Wemels.
Hij zei niks en stampvoette richting de slaapzalen, waar hij halfverwege ingehaald werdt door een hijgende Joost,. Hij had blijkbaar veel moeite gedaan om Tobey bij te benen.
''Hey Tobey, zag je die Lindsey nog? Sjonge ze heeft nu al bingo''
Tobey gromde iets wat op een ''ja'' leek.
''Luister Tobey, ik moet je even spreken, het gaat over m'n zus Annemiek''. ''Ze vind je echt heel leuk Tobey, en nou.. misschien moet je er is over nadenken haar een kans te geven weetje.. ik bedoel.. ze is best ehm.. aardig...'' -nou soms dan - voegde hij er snel aantoe.
Tobey was even verward.. hij had dit nooit gedacht, en hij was altijd goede vrienden geweest met Annemiek, al vanaf zijn jeugd.
''Okey, ik zal erover nadenken'' zei Tobey die inmiddels alweer een beetje opgevrolijkt was.
In de dagen erna betrapte Tobey zichzelf erop dat hij vaak lang naar Annemiek zat te staren. Als ze dat in de gaten kreeg werdt ze rood en draaide ze zich snel om.
Hij had daardoor al in de eerste week 2x strafwerk te pakken.
Tijdens de les: Besweringen van Proffesor Goffel zat hij naast Annemiek.
Ze wilden tegelijk een bezwering op hun veer afspreken, waardoor hij in brand vloog, en ze allebei moestne lachen.
Toen wilden ze tegelijk een nieuwe veer pakken, waardoor ze elkaar hand raakte.
Dit was het moment en Tobey waagde zijn kans.
''Annemiek..''
''Tobey..''
''Jij eerst Annemiek''
''Ik vroeg me af of je.. dit weekend met mij mee naar Zweinsveldt wou gaan?''
''Dat lijkt me super'' zei Tobey.
Toen de les afgelopen was liep hij op de gang meteen naar Joost om het nieuws te vertellen.
Maar toen hij net iets wou zeggen stond Prof. Anderling voor zijn neus, en Tobey liep haar bijna onderuit.
Tobey zag de uitdrukking op haar gezicht, die was ernstig.
Voor hij iets kon zeggen zei Anderling: ''Potter, Er is iets dat je moet weten, kom even mee naar mijn kantoortje'' en ze verdwijnselde.
Tobey keek even vragend naar Joost en holde toen naar het kantoortje van Anderling.

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Hey allemaal, hier weer een nieuw stukje, stem ook ff op mijn poll, dan weet ik wat jullie ervan vinde!!
Anders ga ik niet verder hoor:P

Halverwege de gang botste Tobey tegen Prof. Lupos op.
''Tobey, van waar die haast?'' vroeg Lupos.
''Sorry meneer, maar er is iets gebeurt en Anderling wou me spreken in haar kantoortje'' zei Tobey
'' Nou dat klintk serieus, ik zou maar gauw gaan dan, als er iets is ben ik in het lokaal verweer. succes jongen''
''bedankt professor'' zei Tobey en hij holde gauw de gang aan.
toen hij bij de waterspuwer aankwam riep hij gauw ''Smekkie Snot'' en de waterspuwer vormde een trap.
Toen hij eenmaal in het kantoortje kwam zat Anderling achter haar bureau.
Ze gaf Tobey een brief, Tobey scheurde hem snel open, en hij herkende het handschrift meteen.. het was van zijn vader.
Tobey begon gauw te lezen.

Beste Tobey,
Toen we in Rusland kwamen werden je moeder en ik in de bergen gedreven en omsingeld. Je moeder is daarbij lelijk gewont geraakt.
Ze heeft een gebroken arm, een gekneusde dij, en ze licht in coma.
De dokter weten niet voor hoelang.
Ik kon gelukkig nog net op tijd verdwijnselen, en ik heb verder geen ernstige verwondingen opgelopen. Je zal me snel weer zien, want het St.Holisto is niet helemaal veilig, daarom heb ik met Minerva afgesproken dat je moeder op Zweinstein in de ziekenzaal komt te liggen.
Lupos zal extra lessen geven in het Dueleren, en ik heb belooft dat ik zal helpen. Ik zie je snel op Zweinstein.
Groet,
Je vader.

''En meneer Potter, wat is er voor nieuws?'' Zei Anderling.
''Ehm.. mijn-ehh..m'n moeder..'' Stotterde Tobey, hij was even volledig van de kaart geveegt.
''Ja Potter''? drong Anderling aan.
''Het is mijn moeder.. ze ligt in coma'' Zei Tobey snel.
''Ja ik ben ervan op de hoogte, vind je het niet erg dat je ouders hier een tijdje op school zullen blijven?'' vroeg Anderling.
''Nee natuurlijk niet'' zei Tobey.
Hij ging weer weg en vertelde het aan Joost en Annemiek.
Hij was verdrietig om zijn moeder, haar lot stond nog niet vast, maar tegelijkertijd ook blij, dat hij ze weer eens zag.
Hij vond de verhalen van ze vader geweldig, over een Boze tovenaar: Voldemort, en een goede vriend: Perkamentus.
Tobey keek er erg naar uit om zijn ouders weer te zien, en diep in hem borrelde een plannetje op.
;Misschien zou hij zijn ouders over kunnen halen, zodat hij meemocht, meemocht met de tocht van zijn ouders, om het kwade uit te roeien, ookal zou die voor eeuwig duren;
Binnen de kortste keren wist de hele school het, iedereen had het erover ;Harry Potter komt op onze school, en nog les in Duelering geven ook''
Iedereen zat in de grote zaal op de dag dat Harry kwam.
Hagrid kwam snel de zaal binnen, maar er kwam niemand achter hem aan, en hij sloot de deuren. Veel kinderen begonnen te fluisteren omdat ze dachten dat Harry niet zou komen.
Hagrid liep naar Anderling, fluisterde iets in haar oor, en ging toen gauw zitten op de grootste stoel aan de docenten tafel.
Het was zo stil, dat ze de voetstappen op de gang hoorden.
Langzaam ging de deur open..

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Hallo allemaal Very Happy

maar weer een nieuw stukje dan? OK
Blijf ook nog even op mijn pol stemmen dan weet ik of ik door moet gaan of niet, danku Razz

De deuren gingen open, en daar stond een zwarte gedaante.
Een man met een zwarte mantel met een zwarte kap op.
De regendruppels dropen aan alle kanten van zijn gewaad af.
Hij keek alleen recht vooruit, en niemand kon hem goed zien, hij liep naar de leraren tafel.
Sommige kinderen slaakten kreetjes, en fluisterden dingen zoals: Doodoener.
Een paar kinderen van hogere klassen trokken hun toverstok, in tegenstelling tot de leraren, die waren prima op hun gemak.
De gedaante liep eerst naar Anderling, en liep toen naar Hagrid.
Hij ging staan voor de lege stoel naast Lupos.
Hij deed zijn mantel uit, en het leek of de zaal ontplofte.
De meeste konden het niet geloven, dáár stond Harry Potter.
Anderling stond op en nam het woord. ''Beste leerlingen, dit is Harry Potter, hij zal een tijdje op onze school verblijven, en hij zal Professor Lupos assisteren bij het geven van Duelleer Lessen.''Je kan je inschrijven bij het kantoortje van Professor Lupos.'' Eet smakelijk''.
Harry was druk in gesprek met Hagrid en Lupos.
Toen het avondmaal klaar was, stormde de kinderen naar buiten, 100den leerlingen rende zo gauw als ze konden naar het kantoortje van Lupos.
Iedereen wou natuurlijk duelleer les van Harry Potter.
Omdat bijna de hele school zich aanmeldde, besloot Anderling om de lessen in de grote zaal te doen.
Toen de leerlingen al een tijdje op de slaapzalen waren ging Tobey nog even naar beneden.
In de leerlingen kamer van Girffoendor zat z'n vader.
Hij bleef daar even praten met z'n vader en ging toen naar bed.
Harry bleef nog even in de Griffoendor kamer.
Boven de open haard hing een grote poster van Harry waarop hij op zijn bezem stond, en de goude snaai in zijn hand had.
Harry lachte toen hij naar de poster keek, en ging toen naar bed.
De dag dat de eerste duelleerlessen zouden beginnen was het een drukte van jewelste in de grote zaal. Er stonden 4 grote tafels, waarop grote kleden waren gelegt.
Harry deed een aantal spreuken voor, die met een hard kabaal op de muur afketste.
De kinderen waren erg onder de indruk, en verrast toen de het zelf mogten proberen.
Harry koos 2 leerlingen uit die het tegen elkaar opnamen.
Daarna koos Harry weer 2 leerlingen.
Tobey en 'Boom' de lange jongen van Zwadderich.
Dit is mijn kans om hem terug te pakken.
'Boom' schoot Tobey zo omver met een Flipendo spreuk.
Tobey viel op de grond, en harry zei ''Geconsentreerd blijven denk aan een moment in je leven waarop je heel erg boos was, en dan gebeurt alles vanzelf'' ''denk aan wat we samen geoefend hebben''
Tobey stond weer op en ontweek heel behendigt de 2de spreuk van 'Boom' Tobey riep ''Wingardium Leviosa'' en de jongen werdt aan zijn onderbroek hoog in de lucht opgetild.
Toen de jongen eenmaal viel en opstond schreeuwde 'Boom' ''Flipendo'' en Tobey Schreeuwde ''Andrasio'' Een blauwe en een rode lichtflits schoten uit de twee toverstokken.
Tobey dacht aan het moment dat hij Lindsey zag zoenen met Boom, en hij werdt nog kwader.
Even leek het uit de hand te lopen, want Tobey had ineens zo'n ongelovelijke kracht opgeroepen in zichzelf, en zijn rode straal raakte Boom vol in zijn buik, Boom vloog naar achter en knalde tegen de muur op, Tobey stond voorover gebukt en hijgde na.
Lupos ging snel met Boom naar de ziekenzaal, omdat die een gebroken pols, en 3 gekneusde ribben was opgelopen.
Iedereen ging weer terug naar de slaapzalen, en Tobey en Harry bleven samen even achter.
''Goed gedaan Tobey, Misschien een beetje té, maar goed gedaan, maar ik moet je even spreken, het gaat over je moeder..''

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

''Wat is er dan pap?'' vroeg Tobey.
''Ze is ontwaakt uit haar coma, dankzij mevr. Plijsters speciale bezweringen'' zei Harrry.
Er verscheen een grote glimlach op het gezicht van Tobey, hij omhelsde ze vader en zei ''Kom we gaan''.
Samen liepen ze naar de slaapzaal.
Tobey vloog z'n moeder meteen om ze nek en zei ''mam.. ik was zo ongerust..'' Harry lachte, Ginny had ook een glimlach op haar gezicht.
Ginny zag er nog wel vermoeid uit, maar het ging steeds beter, en ze kreeg weer een beetje kracht.
Harry en Ginny vertelden al hun verhalen aan Tobey, over hun gevecht met Sluwtand, de broer van Vaalhaar, en over de ontmoeten met Bellatrix van Detta.
Ginny mocht alweer van de ziekenzaal af, en Harry en Lupos hadden een feest geörganiseerd, voor de leerlingen die mee hadden gedaan met de duelleer lessen, Bijna iedereen dus.
De docenten waren allemaal netjes gekleed, zelfs Hagrid had een strak pak aan. Harry had een zwart pak aan, met een rood met gele stropdas, hij was inmiddels hoofd van Griffoendor geworden, Tijdelijk.
Ginny had een pachtige Paarse jurk aan.
Tobey en Joost waren nog in de slaapzaal van Griffoendor zichzelf netjes aan het maken voor het feest.
´´gedoe man, we zijn te laat´´ riep Joost.
´´We kunnen het nog redden, opschieten dan!´´ Riep Tobey.
Ze rende snel door de gangen heen, en ze kwamen nog net op tijd aan voor de deur gesloten werdt.
Joost had zijn knal rode haar in stekeltjes gedaan met gel, en hij had een zwart pak aan.
Tobey had een prachtig Grijs pak aangedaan, met een goude G spelt, van Griffoendor. Zijn haar was niet veel verandert, hij leek precies op z´n vader, met hetzelfde soort bril, en het zelfde soort haar, alleen zijn haar was niet zwart, maar donkerblond. En hij had geen litteken op zijn voorhoofd, op die kleine dingetjes na was hij precies ze vader.
Tobey vroeg Annemiek ten dans, en Joost vroeg Michelle Broom.
Ze hadden een prima avond, met veel gelach, gedans, en natuurlijk boterbier.
In de zaal hingen grote vlaggen met daarop een grote foto van Perkamentus, met daaronder het opschrift: S.V.P wat Strijders Voor Perkamentus betekende.
Tobey had van zijn vader begrepen dat S.V.P vroeger de duelleer clup van zijn vader was, die hij samen met vrienden in zijn 5de jaar van Zweinstein had opgericht.
De laatste dans was een slowdans.
Ginny en Harry stonden als eerste op de dansvloer, gevolgt door Anderling met Hagrid, wat nogal moeilijk ging, aangezien Hagrid 4x zo breed was en bijna anderhalf x zo lang. Annemiek vroeg Tobey begonnen ook te dansen.
Tobey hield zijn hand op Annemiek haar heup.
Halverwege drukte hij zacht zijn lippen tegen haar lippen.
Hier en daar klonk wat gegiechel, en sommigen volgden hun voorbeeld.
Annemiek was heel zacht vond Tobey.
Toen het was afgelopen gingen ze kinderen terug naar hun slaapzalen.
Halverwege de trap op klonk er een luide knal. Kinderen begonnen door elkaar heen te rennen, en van paniek te scheeuwen.
Hagrid bulderde eroverheen met zijn stem, en leidde alle kinderen snel naar de slaapzalen.
Harry, Lupos, Ginny, en de andere docenten gingen in een groepje bij de grote deur staan, met hun toverstokken in de aanslag.
Hagrid hield de kinderen op de trap tegen. Tobey stond achter hagrid zijn grote armen, en keek het gevecht toe.
De deuren gingen open en Vaalhaar en zijn bende kwamen binnen.
Vaalhaar had het op Harry gemunt, en Sluwtand op Ginny.
Harry bulderde ''Gebruik welke spreuk je moet gebruiken, het hiernamaals is beter voor hun dan Azkaban!''
De weerwolven waren met z'n 5en.
Anderling haalde behendig 1 van de weerwolven neer die op haar afkwam, met een Flipendo spreuk.
Professor Lupos scheen met vel licht in de ogen van 1 van de weerwolven die hem aan kwamen vallen en die was gelijk blind, daarna liet hij hem met ''Wingardium Leviosa'' zwefen tot aan het dak, en liet hem toen met een knal neerkomen op zijn hoofd.
Ginny ontweek net aan een sterke ''Crucio'' spreuk van Sluwtand, En daarna vloerde ze hem met een 'Flipendo'.
1 van de nog overgebleven weerwolven wou Anderling van achter aanvallen, maar Hagrid was hem voor, voor de Weerwolf kon toeslaan, had Hagrid hem al wild op z'n hoofd geslagen, met een enorme lamp.
Harry had even moeite met Vaalhaar, Vaalhaar miste hem met de ''Diffindo'' spreuk, en Harry schoot snel de ''Locomotor Mortis'' spreuk op Vaalhaar af waardoor zijn benen aan elkaar kleefden en hij struikelde.
Met de ''Wingardium Leviosa'' spreuk hing harry hem op aan zijn benen aan het dak. Anderling pakte snel zijn toverstok af.
Vaalhaar begon te grommen en te brullen maar Lupos zei snel ''Snaternix'' Waardoor Vaalhaar ophield met geluid maken.
Het gevaar was geweken, Althans dat leek zo!
Sluwtand pakte zijn toverstok snel op en wou Ginny in haar rug aanvallen.
Met een bliksemsnelle reactie schoot Tobey onder Hagrid zijn grote arm door, pakte zijn toverstok.
Hij rende op Sluwtand af en die riep ''Avada..keda...''
Hij kon zijn zin niet afmaken, want Tobey had een sponrg gemaakt van de trap af en hij riep ''Avada Kedavra'' Het was de eerste vloek diei n hem opkwam, en zonder er bij na te denken schoot hij die vloek af op Sluwtand.
Voor iemand in de gaten kreeg wat er gebeurt was, zakte Sluwtand in elkaar. Hij bewoog niet meer, geen knippering met de oog, niets.
Hij lach daar op de grond, en iedereen staarde Tobey aan...

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Langzaam drong het tot de mensen om hun heen door, Sluwtand was gedood door een eerstejaars Zweinstein.
''Iedereen naar de slaapzalen'' Bulderde Hagrid.
De kinderen holde snel naar hun slaapzalen, en toen het helemaal stil was zei Harry ''Tobey, kom even met mij mee, en Anderling, Laat jij de rest nog even controleren door Mevrouw Plijster? en oh.. stel Azkaban even op de hoogte.'' Dat laatste klonk meer als een bevel dan als een vraag.
''Oke..'' zei Anderling snel, en ze rest volgde Anderling naar de ziekenzaal.
Harry nam Tobey mee naar het kantoortje van Lupos, en ging daar achter het bureau zitten.
Lang bleef het stil, en toen begon Harry te praten.
''Tobey, wat je gedaan hebt, was moedig, maar je moet weten, dat je die spreuk niet mag gebruiken.'' zei Harry.
''Maar.. Mamma dan..'' stamelde Tobey.
''Je hebt in Déze situatie het juiste gedaan Tobey, maar het is niet verstandig om die spreuk te gebruiken, en vooral niet als eerste jaars, als de kracht teveel voor je was geworden had je zo de andere kant op kunnen schieten, en Hagrid of Mij kunnen raken, daarom moet ik je vragen, deze spreuk niet meer te gebruiken. Ik gebruik hem ook niet vaak, het is een soort laadste red-middel, veel tovenaars gebruikten die vloek om er macht mee te krijgen, zoals Heer Voldemort. Binnekort zal ik er meer over uitleggen, bij de dueleer lessen. Ga nu maar naar je slaapzaal jongen.'' zei Harry, en hij gaf hem een kus op z'n voorhoofd.
Toen Tobey bijna bij de deur was zei Harry nog ''Je hebt de juiste handeling gemaakt, je kon weinig doen, en toch deed je het.''
Van binnen was Harry wel trots, zijn zoon zou een even goede tovenaar kunnen worden als hem, misschien zelfs wel als Perkamentus, maar Harry was ook een beetje verward, Hij ging nog even naar de slaapzaal, en dan naar bed, om er morgen nog maar eens over na te denken.
Toen Tobey in de slaapzaal kwam lag er nog niemand te slapen, iedereen was aan het na-praten over de avond.
Toen Tobey boven kwam was iedereen stil, en ze deden of ze sliepen.
Tobey riep Joost nog even, maar die hield zich ook van de domme.
''Bekijk het dan, jullie hadden hetzelfde gedaan als hij één van jullie moeders wou vervloeken'' riep Tobey, en toen ging hij slapen.
Vaalhaar en zijn bende was door een paar leden van de orde opgehaald, en naar Azkaban gebracht.
De ''Snaternix'' vervloeking van Lupos was inmiddels uitgewerkt en Vaalhaar brulde dat hij Tobey nog wel zou krijgen, en dat zijn wraak zoet zou zijn.
In de dagen erna ontweken de meeste leerlingen Tobey, ze liepen met een grote boog om hem heen, en sommige fluisterden zelfs dingen over dat hij een duistere tovenaar zou zijn, of worden.
Joost bleef ook bij Tobey uit de buurt, hij had alleen Annemiek nog.
Met Annemiek kon hij goed praten over wat hij voelde, en dat hij zeker geen duistere tovenaar zou worden, en Annemiek geloofde hem.
Van binnen twijfelde Tobey wel af en toe, ''Zou je als je éénmaal die spreuk gebruikt had, zou je dan opgeslokt worden door het kwaad? Nee, dat kon toch niet, zijn vader had hem ook gebruikt om verschillende Dood Doeners uit te schakelen, en hij was toch ook niet slecht?''
De dagen erna bleef het rustig, er gebeurde weinig op Zweinstein.
Er kwam nog één keer een Duelleer les, waarbij niet ge-duelleerd werdt, maar waarbij Lupos en Harry de precieze werkingen van bepaalde duistere vloeken uitlegde.
Na alweer driekward jaar op Zweinstein praatte de kinderen wel weer tegen Tobey.
Joost was weer Tobey zijn beste vriend, en het ging veel beter met Tobey zijn moeder, Alles leek op rolletjes te gaan, Girffoendor stond voor in de race om de schoolbeker, en Griffoendor stond ook eerste in de stand van het Zwerkbal. Tobey was net zoals zijn vader, Zoeker geworden.
Het ging van een leien dakje, tot er op een dag een bericht kwam van het Ministerie, Vaalhaar was ontsnapt...

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

De hele school had dat bericht gelezen.
Sommige kinderen probeerden grappig te zijn, en ze maakten wolf geluiden elke keer als Tobey langs liep.
Tobey was het wel gewent. Maar hij ergerde zich er toch aan, diep van binnen was hij toch wel een beetje bang.
'Boom' liep langs Tobey toen ze naar Kruidenkunde gingen, hij stootte 'perongeluk' Tobey aan en hij ging voor Tobey staan.
Hij richtte zijn toverstaf in de lucht, en riep: 'Wolfius', er schoot een donkerblauwe straal uit zijn toverstaf en die vormde in de lucht een grote wolfen kop.
Joost vond het nu genoeg, hij pakte zijn toverstaf en riep: ''Expelliarmus''.
Onmiddelijk verdween de wolf, en Boom knalde op de grond.
Zijn toverstaf viel een meter van hem af op de grond.
Een 7de jaars Griffoendor zag dat en hij ging 'Perongeluk' op de stok van Boom staan.
De toverstok brak af, en Boom was woedend, hij pakte hem op en hij liep naar de eerstvolgende leraar die hij zag.
Toevallig was dat Hagrid.
Hagrid was een beetje een clown zoals hij de toverstok behandelde, hij pakte in zijn huisje een grote pot lijm, en begon daarmee de stok in te smeren.
De kinderen die het gezien hadden bulderden van het lachen.
''Nee, wat doe je nou!'' Scheeuwde Boom.
''Sorry, Ik ben niet zo'n kunstenaar met dingen lijmen enzo, wacht maar, ik weet het al'' Zei Hagrid. ''Reparo''.
Inplaats van weer één geheel te worden brak de stok in 3 stukken.
''Je maakt het alleen maar erger'' ''Nee niet zo'' ''Wat doe je nu?'' Zei Boom.
Hij pakte snel de drie kleine stokjes, en hij rende snel Zweinstein in.
Hagrid knipoogde nog even naar Tobey, en ging toen lachend verder met het verwijderen van tuinkabouters uit zijn pompoen veldtje.
Met een goed gevoel ging Tobey naar de les, alhoewel de les niet zo leuk was, (ze moesten Mandragora's ontpotten), had Tobey toch veel plezier, en hij hoefde even niet na te denken aan Vaalhaar.
Natuurlijk had Harry het bericht ook gelezen, en Ginny maakte zich erg zorgen.
Harry, die nu inmiddels samen met Anderling tevens ook Hoofd van de Schouwer Commisie was, liet de beveiliging erg versterken, en hij maakte een opsporing bericht voor Vaalhaar.
De gene die hem levend of dood bij Harry bracht, kreeg 1000 Galjoenen.
Ze leefde in bizarre tijden, Voldemort was dan wel dood, er waren nog genoeg Dooddoeners in de wereld.
Het ministerie had een bericht via haarden gezonden naar alle winkels en huizen, zou je een Dooddoener tegenkomen, dan had je toestemming te doen wat je moest doen, als je hem maar bij het Ministerie in kwam leveren.
Veel mensen bleven binnen, ze waren bang.
Het waren vooral jongere kinderen, die dachten dat ze de Dooddoeners wel aan zouden kunnen, en zo veel geldt ontvangen van het ministerie.
Dat had al geleden tot 3 doden, en 7 gewonden, die bijna allemaal gek waren geworden, en in het St. Holisto behandelt werden.
Het ministerie moest iets doen, de overlevende maar gekke stamelde allemaal iets van ''Haar.. Wolf'' en dat soort dingen.
Het ministerie wist wel bijna zeker dat Vaalhaar dat was, en dat die kindermoorden vooral waren om Tobey bang te maken.
Niemand wist waar Vaalhaar was, en het ministerie tastte in het duister.
Tot op een dag....
Tobey was met Annemiek aan het wandelen bij het meer.
Plosteling kwamen er allemaal rode puntjes boven... Het waren de zwarte meermensen, een oeroude beschaving, waarvan iedereen dacht dat ze uitgestorven waren. Onder leiding van Octaaf Sterbaard, een vriend van Voldemort.
Tobey en Annemiek schreeuwe '' HELP '' Maar niemand kwam, Ze rende terug naar Zweinstein, en toen ze bijna bij de deuren waren, kreeg Tobey ineens zwaar de drang op opzij te kijken.
Hij keek opzij, en zag daar aan de rand van het donkere bos, twee gele ogen...

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Tobey herende de ogen meteen. Hij gaf Annemiek een kus, en zei tegen haar dat ze zijn vader moest waarschuwen.
De zwarte meermensen waren aan de rand van het meer verschenen.
Tobey keek nog naar de grote ogen, en ze kwamen steeds dichterbij.
Vaalhaar werdt zichtbaar, en hij brulde oerverdofend.
Hij ontblootte zijn tanden en hij wilde op Tobey afrennen.
Toen Vaalhaar vlakbij was, en zijn mond al had opengedaan om toe te slaan, riep een stem ineens ''NEE!'' ''Niet hier, en niet nu, je krijgt je kans''.
Vaalhaar draaide zich om, en aan de rand van het bos verscheen een man.
Tobey herkende de man niet, hij was lang, en hij had een zwarte kap over zijn hoofd. Op zijn arm gloeide het teken van het duister.
Een paar van zijn blonde haren staken onder de kap door.
Harry kwam naar buiten gestormt, op de voeten gevolgt door Lupos en Hagrid.
''Potter'' Zei de man.
''Malfidus'' Zei Harry.
Harry greep naar zijn toverstok, en Malfidus zei: 'Nee Potter, niet hier en niet nu, ik heb een voorstel. Zaterdag zal ik weer verschijnen, aan de rand van dit bos. Op precies deze plek zal een Arena komen, waar we Tovenaars Duels houden. Jou beste mannen, tegen de mijne.''
Ron was nu ook aan komen stormen, en hij ging naast Harry staan.
'Ahh.. een Wemel, lang niet gezien Wemel, ik zie dat je er wel op vooruit bent gegaan'' zei Malidus, en hij wees naar het gewaad van Ron.
''Ik zie je in de Finale Potter, de heer van het duister zal gewreken worden, denk maar niet dat je er nu weer zo makkelijk uit zal komen.
En oja, je zoon zal ook meedoen, Vaalhaar wil wraak''.
''Nee'' zei Harry streng.
''Ik denk niet dat je een keus hebt Potter, zie je, jullie staan nu hier, en wie bewaakt de school nu? Die paar leraren en die oude Anderling? Ja Ron, je zusje, en ik neem aan jouw vrouw Harry, die is niet meer op Zweinstein, dus, ik zou maar zorgen dat je zoon meedoet in het toernooi, als je je vrouw ooit nog levend terug wil zien'' Zei Malfidus.
Hij lachte nog even en zei toen '' Ik zie je in de finale Potter'' en toen verdwijnselde hij.
De zwarte meermensen vertrokken weer, diep onder water.
Even bleef het stil, en toen zei Harry: ''Remus, roep de orde bij elkaar. Laat ze zaterdag klaarzijn, Hagrid, jij beveiligt de school extra, en Tobey jij komt met mij mee''.
Tobey liep achter Harry aan naar de grote zaal, en met één zwiepje van zijn stok veranderde de tafels in een duelleer ruimte.
Harry ging even zitten, en keek Tobey recht aan.
''We hebben geen keus Tobey, je moet zaterdag klaarzijn, er is geen andere manier'' Zei Harry.
''Ik.. begrijp het.. '' zei Tobey, er zat angst in zijn stem.
''De aankomende dagen zul je elke dag van 4 tot 7 uur bij mij zijn Tobey, we moeten je klaarstomen voor het toernooi, er is geen andere keus, ze zullen spreuken gebruiken, die je in je ergste nachtmerrie's nog niet eens kunt bedenken, dus daarmee pakken wij ze ook terug. Lupos zal je beleiden in de uitspraak van de spreuken, en je vertellen wat ze inhouden, en ik zal je leren je krachten samen te bundelen, en je te consentreren op je doelwit, en uiteraard zal ik je leren de spreuken te gebruiken.'' zei Harry. ''Ga nu maar gauw slapen, morgen wordt het een drukke dag''.
Tobey gaf z'n pa een knuffel en ging toen naar bed, hij was bang, en hij vond het aan de ene kant ook spannend, maar hij kon zich niet bedenken hoe hij in een tovenaars duel, het zou kunnen winnen van Vaalhaar.
Met die gedachten viel hij in slaap.
De hele week lang waren Remus en Harry bezig met het klaarstomen van Tobey, de meeste lessen vervielen daarom.
De hele school praatte over het toernooi.
Het ministerie stuurde extra beveiliging naar zweinsveldt, en Zweinstein.

Het was zaterdag ochtend, en Tobey stond om 10 uur op.
Hij voelde zich machtig, en hij was niet bang, hij was zelfs boos.
Zijn moeder was ontvoerd, en hij had de kans dat recht te zetten, hij consentreerde zijn woede op Vaalhaar.
Toen hij zijn gewaad had aangetrokken ging hij naar het kantoortje van Lupos.
Onderweg daarheen riep iedereen hem wel iets na van ''Je kunt het Tobey'' of ''Je MOET winnen''.
In het kantoortje van Lupos waren ook Ron en Harry.
Ron was erg zenuwachtig, en gooide vanalles om.
Toen Harry, Tobey zag, zei hij ''ben je er klaar voor, Tobey?''
''Ik geloof van wel'' zei Tobey.
Toen gingen ze naar buiten.
Er waren veel mensen gekomen, omdat de ochtendprofeet er een melding van had gedaan op de voorpagina.
Er waren al wat kleine relletjes ontstaan, en de meeste mensen waren zenuwachtig, ze kamen daar op eigen risico.
Van de orde kwamen: Harry, Tobey, Ron, Remus, en Dwaaloog het veldt op. Ze hadden mooie gewaden aan, met een goud met rode Fenix op de achterkant.
Toen kwamen de Doodoeners het veldt op. Ook hun waren met z'n 5'en.
Ze hadden lange zwarte gewaden aan, met een zwarte punt muts op, die ook hun ogen bedekte, ze leken net beulen.
Molly, de moeder van Ron, durfde bijna niet te kijken, ze zat naast Hermelien, en ze hielden elkaar stevig vast.
Arthur, de vader van Ron, had zijn moed verzameld om wel te kijken.
Harry en Malfidus liepen naar elkaar toe.
''Zo Potter, ben je al bang?'' zei Malfidus.
''Voor jou? Nooit'' Zei Harry koel.
''Genoeg! Laten we beginnen.'' Zei Malfidus, en hij gaf Harry een stukje perkament waarop ze namen stonden, en wie welke ronde zou spelen.
Harry liep terug naar de orde, en Malfidus riep hem nog na '' O en Potter, op leven en dood heh!'' en ook Malfidus liep weg.
''Dwaaloog, jij speelt als eerst, je moet tegen Bellatrix'' zei Harry.
''Goed, jullie ook veel succes'' zei Dwaaloog, en hij liep het veldt op.
Bellatrix liep ook het veldt op, en ze maakte hatelijke bewegingen richting de orde.
Een kleine huiself liep het veldt op, het was Dobby.
Hij had een grote hoorn in zijn hand, en hij blies erin.
De eerste ronde was begonnen.
Dwaaloog was in het voordeel vanwege zijn oog, hij zag al het gevaar aankomen, en ontweek koeltjes de spreuken van Bellatrix.
''Arvatio'' schreeuwde Dwaaloog, en hij raakte Bellatrix op haar arm, die was meteen gebroken, en hij zat onder het bloed.
Ze krijsde het uit van de pijn.
Dwaaloog dacht dat hij haar als een muis in een hoekje gedreven had, en hij liep naar haar toe.
Maar hij had het fout, ze richte haar toverstok op Dwaaloog en riep ''Lumos Meganium'' en een velle lichtflits schoot uit haar toverstok, en de raakte Dolleman in zijn ogen, en hij was meteen verblind.
Dolllemans probeerde nog Bellatrix te raken met een ''Flipendo'', maar die miste.
Bellatrix maakte handig gebruik van het moment en krijste '' Crucio''.
Even scheeuwde Dollemans het uit, maar dat duurde niet lang, het was gebeurt met hem.
Hij zakte als een hoopje in elkaar, en bleef stil liggen.
Bellatrix lachte het uit, en danste om Dolleman heen.
Het wekte enorme woede op bij de orde, en vooral bij Lupos.
Dolleman was een vriend van Lupos sinds hij bij de orde kwam, en dit was al de 2de vriend die Bellatrix vermoorde, Sirius was als eerste aan de beurt geweest.
Ook Harry was extra woedend, en hij wou het veldt op lopen, maar Remus hield hem tegen.
''Harry, laat mij dit doen, spaar jij je krachten voor Malfidus'' Zei Remus, en hij liep het veldt op.
Voor dat Harry iets kon zeggen was Remus al uit gehoorafstand verdwenen.
Bellatrix ging weer staan en ze riep snel ''Ferula'', Om haar arm te verbinden.
Dobby toeterde weer, en het gevecht begon.
Bellatrix krijste weer ''Crucio'', maar ze miste.
Bellatrix zag aan Remus waar hij aan dacht, en om het vuurtje op te stoken riep ze: ''Die sirius was een watje, toen ik hem afmaakte krijste hij het uit van de pijn, en smeekte hij om genade''
''Hij storf als een held, zonder genade, je zal boeten'' Riep Remus.
Bellatrix had dat maar beter niet kunnen zeggen, maar toen ze daar eenmaal achterkwam riep Remus al ''Explosa'' en een donker rode lichtflits schoot uit zijn toverstok.
De flits raakte Bellatrix recht op haar borst, en het creeërde een soort van ontploffing, waardoor Bellatrix hard tegen de stalen kant van de kooi aanvloog, en op slag dood was.
Het was doodstil.
Remus liep terug naar de orde, alsof het niets was, maar diep van binnen had hij eindelijk wraak genomen, uit naam van Sirius.
Toen Remus bij de orde aankwam riep hij '' Voor Sirius'', en de leden van de orde volgde zijn voorbeeld.
Vele mensen op de tribunes, waaronder de Wemels, en Hermelien, volgden ook dit voorbeeld.
''Voor Sirius, Voor Zwarts'' Riep het hele stadion.
Malfidus was woedend, en zonder iets te zeggen stuurde hij zijn volgende strijder het veldt op.
Ron liep ook het veldt op, en Harry riep hem nog na ''Winnen Ron, het MOET''
Ron zag iets glimmeren om de hals van zijn tegenstander, en even stond zijn hard stil, om de nek van zijn tegenstander hing een gouden bezemsteel.
Ron herkende het meteen, en Hermelien had het ook gezien.
Het was Kruml, Viktor Kruml...

boekenkast · Dreuzel Verdiend: 49 Sikkels

wat een toeval, ik ben ook net aan verhaal over de zoon van Harry Potter begonnen, maar in mijn verhaal heet de zoon Oliver en is Harry getrouwd met Hermelien

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Hallo, ik kijk erg uit naar je verhaal, maar kun je zulk soort dingen voortaan in een Pb'tje sturen?
Dankjewel.

Stem ook nog ff op mijn poll!!

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Kruml had het voorbeeld van zijn schoolhoofd gevolgt, het hoofd van Klammfels, Igor Karkarov.
Het was precies rond de tijd toen Voldemort weer aan de macht kwam, rond de tijd van het toverschool toernooi.
Een jaar erna vertelde Igor hem dat hij zich weer bij de volgelingen van Voldemort wou mengen.
Eerst had Viktor ''Nee'' gezegt, maar rond die tijd ontving hij ook een brief van Hermelien, die hem erg droevig maakte.
Ze schreef dat ze inmiddels Ron leuk vond.
Nu stond hij daar, oog in oog met Ron.
Twee rivalen stonden oog in oog met elkaar, het gevecht zou niet om het toernooi gaan, maar om hun eer, hun leven, en Hermelien.
Dobby toeterde weer, en de wedstrijd begon.
Beide mannen wilden aan Hermelien laten zien dat ze sterker waren.
Het ging gelijk op, maar Ron dacht er zo aan wat er zou gebeuren als hij verloor, misschien zou Hermelien dan wel voor Viktor kiezen, en hij lette niet op.
Viktor raakte hem vol in zijn buik met de ''Ignatius'' Spreuk, en Ron viel achterover, en rolde over het veldt.
Het was doodstil, en Hermelien en Molly barstte in tranen uit.
Joost en Annemiek volgde hun voorbeeld, het was tenslotte hun vader.
Arthur had het ook erg moeilijk en hij kon het niet aanzien.
Harry en de rest van de orde bleven met open mond naar het veldt staren.
Iedereen was stil, maar toen hoestte Ron, en hij probeerde op te staan.
Toen hij op zijn knieën zat werdt hij weer onderuit geblazen met de ''Ignatius'' spreuk.
Viktor was aan de winnende hand, en Ron leed erg.
Harry scheeuwde ''Het is over'' en hij wou het veldt op lopen.
''OP LEVEN EN DOOD POTTER'' Schreeuwde Malfidus. En Harry moest toegeven.
Viktor was meer aan het spelen met Ron, en telkens als Ron weer geraakt werdt door een spreuk keek hij naar Hermelien.
''Nu is het over'' Schreeuwde Viktor, en hij keek naar Hermelien.
Haar gezicht was nu inmiddels doorweekt van de tranen, net als bij Molly.
De mensen op de tribunes hielden hun adem in, net als Harry.
Even dachten ze dat het echt over was, maar toen riep Ron ''NEE!'' en gelijk erachteraan schreeuwe hij: ''EXPELLIARMUS!!'' en Viktor schoot naar achteren, en zijn toverstok vloog uit zijn handen.
Het leek wel of er een bom viel zoveel geluid maakte de mensen.
Er verscheen een grijns op het gezicht van Harry, Ron was terug.
Het stond weer gelijk.
Ron stond weer op zijn benen, en Viktor riep ''Acio Toverstok''.
Beiden stonden nu voorover gebogen, hijgend.
Even gebeurde er niets, maar toen schreeuwde Viktor ''Hermelien is van MIJ!!''
''NOOIT!'' Schreeuwde Ron terug.
''Je zal boeten'' riep Viktor. 'FLIPENDO'
''PROTEGO'' schreeuwde Ron snel. De spreuk ketste af en kwam met een enorme knal ergens in het donkere bos terecht.
Ze stonden beien op hun laatste levens.
''Ze is van mij Ron, dat weet je, ze heeft nooit van jou gehouden, alleen van mij!'' bulderde Viktor.
''NEE!'' schreeuwde Ron.
''RIDDERIS ENDIS'' Bulderde Viktor, en er schoot een zwarte straal uit zijn toverstok, die vormde een zwarte ridder, met een grote lans, op een zwart paard.
De ridder stormde op Ron af, en die riep ''Flipendo'', maar de spreuk raakte het schild van de ridder.
Onafgeremt rende het paard richting Ron.
Het paard was heel dichtbij Ron, en de ridder richtte zijn lans richting Ron.
Ron ontweek op het laatste moment en schreeuwde ''FLIPENDO''.
Een grote blauwe straal raakte de ridder in zijn rug, waardoor hij met paard en al tegen de stalen hekken van de arena knalde.
Het paard en de ridder verdween.
''Nu ben jij aan de beurt, het heeft lang genoeg geduurt!'' Scheeuwde Ron, en hij wees met zijn toverstok richting Viktor.
''Kom maar op Rooie!'' Schreeuwe Viktor.
''AVADA KEDAVRA'' Bulderde Viktor, en hij miste Ron net op het nippertje.
Ademloos keken de mensen toe.
Ron dacht aan Hermelien en Viktor samen, en het maakte hem boos.
''AMENSIS'' Schreeuwde Ron. Dat was een spreuk die hij samen met Harry had gezien toen ze in Roemenië waren, een draken begleider had hem gebruikt op één van de draken die op hol geslagen was, maar die miste, en de draak vermoorde de man, dus hij wist nooit wat die spreuk inhield, nu kwam die spreuk als eerste in hem op.
De spreuk raakte Viktor en er kwam een ontploffing, en veel rook.
Het was zo stil, dat ze het gouden bezemsteeltje konden horen vallen.
Viktor was weggevaagd van deze aardbodem, en er was niets meer van hem over...Ron hijgde nog na, en keek toen richting Hermelien.
Ze kreeg een glimlach en ze rende het veldt op.
Ze omhelsde Ron stevig, en een oorverdovend applaus volgde...

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Harry rende ook het veldt op, hij keek Ron aan, en klopte hem toen op zijn schouder. ''Goed gedaan Ron, Klasse'' zei Harry.
'Bedankt'' Zei Ron, nog half hijgend.
De Dooddoeners waren nog maar met zijn drieën en de orde met z'n vieren.
Ze waren aan de winnende hand.
Harry dacht dat hij net nog had gelezen dat Lupos nu weer moest, maar Malfidus had de kaart verandert, hij speelde vals.
In plaats van Lupos stond er nu Tobey op de kaart.
Harry keek richting Malfidus, en die deed of er niks aan de hand was.
''VAALHAAR'' Bulderde Malfidus, ''Maak dat Pottertje af''.
Iedereen was weer stil geworden, en ze keken ademloos naar het veldt.
''Tobey, kom hier'' Zei Harry. ''Zet je gedachtes uit je hoofd, en denk aan een moment waarop je heel erg boos was, denk aan mamma, bedenk je in dat Vaalhaar haar en ons allemaal vermoord heeft, en dat jij nu tegenover hem staat, en de kans krijgt op wraak. Denk alleen aan jou en Vaalhaar, en maak jezelf boos, ik kan je niet helpen Tobey, en het doet me veel pijn om jou nu het veldt op te laten gaan, maar als we mamma nog terug willen zien, moet je nu het veldt op gaan. De keuze is aan jou, Tobey, ga je door of niet?'
''Ik ga door, en ik maak hem af, voor mam, voor de orde'' Zei Tobey Vastberaden.
''Succes jongen'' zei Harry en hij omhelzde Tobey nog even.
Toen liep Tobey het veldt op.
Mensen begonnen te fluisteren, en ze konden hun ogen niet geloven.
Een jongetje van bijna 14 liep het veldt op, om het op te nemen tegen de gevreesde Weerwolf aller tijden: Vaalhaar. De jongen was dan wel de zoon van Harry Potter, maar dan nog.. ze konden het niet geloven.
Er zat ook iemand van de profeet in het publiek, en die vertelde dat Tobey, Sluwtand had vermoord, toen die zijn moeder probeerde te vermoorden. Dat verspreed zich als een lopend vuurtje.
Dobey toeterde en de wedstrijd begon, iedereen was doodstil.
''Ben je al bang kleintje? Als ik met jou klaar ben, dan sloopt Malfidus je vadertje, en dan eet ik je moedertje op, en dat was het einde van de Pottertjes, Hahaha'' Bulderde Vaalhaar.
Even zag Tobey zichzelf als een gelijke, en hij dacht er niet aan dat die weerwolf groter was, en gevreesd, en dat hij zelfs veel oudere tovenaars als Harry had vermoord. Hij zag zichzelf als een gelijke, en hij werdt verblind door woede, Bloed stroomde naar zijn hoofd, en zijn ogen werden rood.
''HOE DURF JE OVER MIJN OUDERS TE SPREKEN, HAARBAL!'' schreeuwde Tobey.
Vaalhaar stopte met lachen. ''WAT?!'' zei hij, hij had het prima verstaan, maar hij kon zijn oren niet geloven, een kereltje van 14 had een grote mond tegen hem, en het ventje leek niet eens bang te zijn.
Bang was Tobey wel, diep van binnen, maar hij werdt beschermt door zijn woede, Vaalhaar was even uit het veldt geslagen, en Tobey maakte prima gebruik van het moment, hij consentreerde zich op zijn woede, en op Vaalhaar.
Hij hief snel zijn toverstok fluisterde ''Brandis''.
Vaalhaar had het niet gehoord, en hij lette niet op, hij lachte even naar Malfidus zo van, Hoor dat kereltje nou! Maar Malfidus schreeuwde en had hectisch naar Tobey gewezen.
Vaalhaar draaide zich om en kon nog net op tijd wegduiken.
Een grote lange straal van lava schoot uit Tobey z'n stok, en alhoewel Vaalhaar nog wegdook, werdt zijn oor verschroeid.
Die spreuk had Tobey van Ron geleerd, Ron vertelde dat 1 van zijn oudere broers met draken werkte, en dat hij zo aan die spreuken met vuur enzo kwam. Gelukkig, dacht Tobey, hij werkte.
Vaalhaar was woedend, en hij vond het nu echt genoeg geweest.
''CRUCIO'' Brulde hij, en hij raakte Tobey voluit.
Tobey viel om en krimpte in, Even ging er een helse pijn door zijn lichaam heen.
Hij rilde helemaal, hij kon zijn toverstok niet eens goed vasthouden.
Hoe dan ook, hij leefde nog wel, alleen hij kon bijna niet opstaan.
Hij had zijn lichaam niet meer onder controle, en zijn hoofde bonste.
Vaalhaar was aan het lachen, en hij deed vrolijk na hoe Tobey onderuit viel en aan het bibberen was.
Tobey kreeg steeds weer een beetje meer controle, en hij pakte zijn toverstok, en klemde die stevig vast.
Harry kon niks doen, alleen het gevecht aanzien.
Tobey moest veel moeite doen om niet flauw te vallen, de pijn was te hevig geweest.
Hij lag nog steeds op de grond, en hij kon niet opstaan.
Hij hief zijn toverstok op, richtte hem op Vaalhaar en schreeuwde ''ENDERIS''. Een klein rood vonkje schoot uit zijn toverstok en hij viel flauw.
Vaalhaar was aan het lachen geblazen, hij dacht dat Tobey dood was, en veel mensen dachten dat ook, waaronder Harry.
Vaalhaar moest nog harder lachen toen het vonkje uit de stok schoot, hij dacht dat het een onafgesproken spreuk was. maar dat was het niet, het roodde vonkje schoot zo snel over het veldt heen, nog sneller als een snaai, en als een kogel boorde hij zich in Vaalhaars voorhoofd.
Die bleef stil staan, en stopte met lachen, zijn ogen werden groot.
Hij opende zijn mond, en Malfidus dacht dat het was om weer te lachen, maar dat was het niet.
Uit zijn mond kwam rook, en hij sloot zijn ogen, en Vaalhaar viel op de grond.
Iedereen begon te juigen, en Harry rende snel het veldt op, enTilde Tobey op.
Tobey was alleen bewusteloos, en Harry bracht Tobey snel naar Madame Plijster.
Harry ging weer terug naar het veldt en daar begon de volgende wedstrijd.
Lupos moest weer, hij liep het veldt op.
Aan de kant van de dooddoeners kwam een grote man het veld op.
Hij deed zijn kap af. Het was een reus, en hij had een toverstok in zijn hand, die zo groot was als een bezem...

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Sommige mensen waren best wel geschrokken, en waren blij dat ze Lupos niet waren.
Lupos daarintegen, was helemaal niet bang.
De reus merkte dat, en voelde zich niet op zijn gemak, omdat de meeste mensen wel bang voor hem zijn. En daarom deed hij nog extra z'n best om Lupos bang te maken, en hij bulderde keihard ''AARGGHHHH'''.
Dobby toeterde en de wedstrijd begon.
Lupos was alleen maar bezig alles te ontwijken wat de reus afvuurde, wat nogal moeilijk was, omdat de stralen die uit zijn stok kwamen 3 keer zo breed waren als normaal.
Het zweet stond al snel op Lupos' zijn voorhoofd, en niet omdat hij bang was, maar omdat hij al lang niet meer zo snel achter mekaar bewogen had, het leek wel dansen.
De ene na de andere spreuk vloog Lupos om de oren, maar de reus was dom, en scheef, en hij miste zowat alles. Het was voor de reus wel handig dat zijn toverstralen 3 keer zo groot waren, omdat hij anders geen kans had gemaakt.
Toen schoot de reus wel recht op Lupos af. ''Flipendo'' bulderde hij.
'Protego'' Zei Lupos snel, maar zijn schildt hield maar net, en na veel inspanning weerde hij de spreuk toch af.
Het werdt voor Lupos steeds moeilijker om alles te ontwijken, en zijn gewaad was inmiddels aan alle kanten verbrand door de spreuken die net over of langs vlogen.
De reus leek er wel plezier in de hebben.
''Genoeg geweest!'' riep Lupos, en daarna riep hij ''Andrasio''.
De spreuk raakte de trol op zijn been, waardoor hij omver viel, en hij zijn been niet meer kon bewegen.
''Hmppff..'' De trol gromde, hij kon blijkbaar niet egt praten, daarom was het voor Lupos ook moeilijk om de spreuken af te weren, omdat alles was de trol zei, als een luide grom klonk.
Lupos was zwaar vermoeit, en hij wou er een einde aanmaken.
''Wingardium Levoisa'' Riep Lupos steeds, en de Keien en Stenen vlogen de trol om de oren.
De reus werdt hierdoor zwaar geïriteerd, en hij gromde iets wat op ''Patrificus Totalis'' leek.
Met een bliksemsnelle reactie van Lupos schoot hij snel een ''Crucio'' af.
De spreuken ketsen van elkaar af, en de Crucio spreuk raakte de trol in zijn gezicht, waardoor hij op slag doodwas, en Lupos was versteend.
De trol maakte een luide knal toen hij op de grond viel.
Madame Plijster legde Lupos snel op ze brancard, zodat hij snel behandelt kon worden.
Malfidus was rood van woede, en nu had hij eindelijk de kans om Harry Potter voor eens en voor altijd de mond te snoeren.
Iedereen was stil, nu moest het gebeuren, het ultime gevecht, tussen de nieuwe leider van de Dooddoeners: Draco Malfidus, en de leider van de Orde, en tevens ook de gene die Voldemort versloeg.
Harry liep het veld op.
Draco volgde zijn voorbeeld.
''Als ik je versla, zie ik dan mijn vrouw terug?'' zei Harry.
''Haha, in het hiernamaals misschien, als ik klaar met jou ben Potter'' zei Draco.
''Je zegt NU waar mijn vrouw is Draco, of ik vervloek je''.
''Ze is alweer boven water, ze zit op de tribune Potter''
Harry keek om, en hij zag Ginny zitten naast Hermelien.
''Het gaat nu tussen ons Potter, niets meer, niets minder''
Draco liep weg, hij trok zijn mouw omhoog, en hij lied het duistere teken zien aan het publiek.
Harry volgde zijn voorbeeld, maar hij deed zijn haar naar achter, en hij toonde zijn litteken.
Het publiek begon te klappen en te juichen.
''Genoeg Potter, ik maak je af, je zal boeten voor wat je zielige orde met mijn meester, en met mijn vader gedaan heeft!'' riep Draco.
''Nee jij zult boeten Draco, jij zult stof eten!'' riep Harry terug.
''Die oude gek met die lange baard is er nu niet bij om je te beschermen, net als je ouders, en die mafketel van een zwarts'' Riep Draco.
Dat had hij beter niet kunnen zeggen, van Harry schoot een 'Flipendo'' op Draco af, en die miste hem net op het nippertje, maar die verschroeide wel zijn halve gewaad.
''Crucio'' Brulde Draco.
''Protego'' Schreeuwde Harry snel.
''Zo Potter, eens zien hoe snel jij bent'' Zei Draco. ''Acio Nimbus'' en hij stapte op zijn bezem en vloog door de lucht.
Harry volgde zijn voorbeeld, ''Acio Vuurflits'' en ook Harry stapte op zijn bezem, en hij vloog achter Malfidus aan.
Van uit de lucht probeerde Draco, Harry van zijn bezemsteel af te schieten, maar dat mislukte keer op keer.
Draco had er erg de pest in, hij moest winnen van Potter, het MOEST gewoon.
Draco vloog snel weg, en hij ging boven het verboden bos zweven.
Harry volgde hem snel.
''Eens zien of je me bij kunt houden Pottertje'' Zei Draco, en hij maakte een duikeling naar beneden het bos in.
Harry vloog zo snel mogenlijk achter hem aan.
Draco vloog bliksemsnel tussen de bomen door, 1 verkeerde stap en je knalde met een enorme vaart tegen de boom aan.
Harry volgde hem zonder enige moeite.
Draco probeerde Harry te vervloeken, door zijn toverstok achteruit te houden en bepaalde spreuken af te schieten.
Harry ontweek ze met gemak, het was net zoiets als beukers ontwijken, wat hem inmiddels ook goed afging.
Draco ging nu achterstevoren op zijn bezem staan, zodat hij beter kon mikken op Harry. Hij moest en zou hem vermoorden.
Harry ging ook op zijn bezem staan, en Draco schreeuwde ''AVADA KEDAVRA''.
Harry sprong, en de spreuk miste hem, maar hij viel bijna van zijn bezem, hij kon nog net een boom ontwijken door snel naar links te sturen.
Daarna ging hij weer op zijn bezem staan en Harry schreeuwde ''Crucio'', Draco deed hetzelfde, ''Crucio''.
De spreuken ketsen tegen elkaar, en vormden veel rook.
Draco was aan de winnende hand, hij was veel sterker geworden.
Harry hoorde vaag de stem van Perkamentus, maar dat kon ook een verbeelding zijn.
De stem zei: ''Consentreer je Harry, Consentreer je op het goede, en je zult overwinnen''.
Het WAS Perkamentus! Harry wist het zeker.
Het gaf Harry zo'n kick, dat hij nog meer kracht achter zijn Crucio vloek zette.
Harry's straal overmeesterde die van Draco, en hij vloog regelrecht op Draco af, Hij miste Draco, maar hij raakte de achterkant van de bezem, en die vloog in de brand.
Harry remde af, en hij zag hoe Draco keihard tussen de bomen door schoot, hij verloor zijn evenwicht en hij knalde tegen een aantal bomen aan.
Harry volgde hem niet meer, het was al te diep in het verboden bos, en hij moest snel weg zijn voordat de Centaurs, of de volgelingen van Aragog er aan zouden komen, hij had immers niet veel kracht meer over. Hij vloog terug naar het veld.
Draco had zijn evenwicht verloren, en hij was tegen 6 bomen aangeknalt.
Veel botten waren gebroken, en hij had een verschrikkelijke hoofdpijn, en er stroomde bloed over de restanten van zijn gewaad.
Hij kon zijn ogen niet langer openhouden, het laatste wat hij zag, wat dat iets of iemand, met 4 armen hem oppakte, toen raakte Draco buiten bewustzijn.

Harry was inmiddels al bij de arena aangekomen.
Hij landde op het veld, en Ginny, Hermelien, en de Wemels stormde op hem af om hem te omhelzen.
''Goed gedaan jongen'' Zei Arthur.
''Bedankt, meneer Wemel'' zei Harry.
''Komkom Harry, je bent nu oud genoeg om me Arthur te noemen''
''Sorry meneer Wemel.. ehh.. Arthur, maar ik ben moe, ik ga nog even bij Tobey en Lupos kijken, en dan ga ik naar bed, ga je mee Ginny?''
Ginny knikte en samen liepen ze het veld af, met een arm om elkaar heen.
Ze gingen nog even naar Tobey, die inmiddels alweer bij bewustzijn was.
Toen ze de ziekenzaal binnenkwamen was Tobey niet alleen, hij was hevig verstrengeld met Annemiek.
''Oohh... '' stamelde Ginny verrast.
Harry fronsde zijn wenkbrauwen.
Tobey had zijn ouders nog niet zien binnenkomen, maar toen zag hij ze.
''Pap, Mam? is alles goed, heb je gewonnen, wat is er gebeurt?'' Vroeg Tobey. Annemiek werdt rood.
''Ik ga alvast naar bed schat, ik zie je zo'' Zei ginny tegen Harry.
''Is goed pop, ik blijf nog even hier bij Tobey'' Zei Harry.
Annemiek gaf Tobey nog een zoen op zijn voorhoofd, en liep toen achter Ginny aan.
''Pap heb je nou gewonnen, en zijn de doodoeners nou echt weg?'' Zei Tobey.
''Tobey, het toernooi is afgelopen, en Dwaaloog is dood. De Dooddoeners die mee-deden aan het toernooi zijn ook dood, alleen van Draco Malfidus, is het nog niet zeker, ik moest achter hem aanvliegen door het donkerre bos.
Ik raakte zijn bezemsteel, en hij raakte uit balans, waardoor hij tegen vele bomen aan kletterde.
Het was diep in het woud, en het is daar gevaarlijk, vooral rond dit tijdstip, maar dat is nu niet aan de orde. Sinds wanneer heb jij iets met Annemiek?'' zei Harry.
Tobey kreegt een kleur. ''Euhmm.. zo rond de eerste week van Zweinstein al, hoezo dan?''
''Nou Tobey, ik weet niet hoe ik het moet zeggen maar, ze is de dochter van Hermelien en Ron'' zei Harry.
''Maakt dat wat uit dan? Jullie zijn toch nog wel vrienden met hun?'' zei Tobey.
''Ja, maar Ginny, Je moeder, is het jongere zusje van Ron, dus Joost is je neef, en Annemiek is je nicht, ik dacht dat je dat wel wist, maar Annemiek en Joost wisten blijkbaar ook van niets, sorry dat we dat niet verteld hebben, maar we zijn de laatste tijd zo vaak afwezig...
Maar ik vertrouw erop dat je de beste keuze maakt jongen'' Zei Harry.
en toen liep hij weg, en Tobey zat rechtop in bed, met open mond...

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

''WAT?!'' roep Tobey toen de deur dichtkletterde.
Hij kon het niet geloven, Annemiek en Joost zijn neef en nicht, is dit een grap ofzo? Met die gadachte dommelde hij in slaap.
Toen hij de volgende morgen wakker werdt, was er nog niemand op de slaapzaal. Alleen Lupos was nog aan het slapen, hij was inmiddels niet meer versteend.
Tobey ging rechtop in zijn bed zitten, en hij dacht dat hij gedroomd had dan Annemiek zijn nicht was, maar toen knalde de deur open en kwam Joost binnenlopen.
''Goooeeeiemooorgeee Neeeefjee'' Zei Joost, Hij klonk blij.
Tobey daarintegen was helemaal niet blij, en hij kreeg meteen een boze uitdrukking op zijn gezicht.
"Wat is er met jou aan de hand?'' vroeg Joost. ''Vind je het dan niet leuk?''
''Begrijp je het dan niet?!'' Zei Tobey boos.
''Nee? Leg is uit dan.'' zei Joost.
''Jij bent mijn neef..''
''Ja dus?''
'"Dat betekent dat Annemiek mijn nicht is!''
''Oh..'' Daar had Joost blijkbaar nog niet over nagedacht, het drong nu pas tot hem door.
''Ik moet weer terug naar de slaapzaal, me omkleden, en ga jij je ook maar vast opkleden want de begravenis van Dwaaloog begint om 2 uur'' Zei Joost, en hij holde snel weg.
Tobey stapte uit zijn bed en trok zijn pyjama uit, hij ging onder de douche staan, en trok toen zijn pak aan.
Toen kwam Annemiek binnen.
''Oh.. sorry, ik dacht dat je al aangekleed was!'' zei Annemiek.
''Geeft niet, ik ben net klaar, kom binnen, maar wees stil van Lupos slaapt nog'' zei Tobey.
Annemiek had het nieuws blijkbaar ook al gehoord, dat Tobey haar neef was, want ze deed anders al normaal.
Lang bleef het stil, en toen zei Tobey, ''We kunnen nog wel doorgaan, als je dat wil.. het is wel een beetje raar natuurlijk..''zei Tobey.
''Ik wil niet dat er iets verandert tussen ons Tobey, ik hou van je!'' zei Annemiek, en ze kreeg meteen een kleur.
Ze gaven elkaar een knuffel en toen gingen ze naar Griffoendor toren, ze gingen Joost halen.
Lupos was inmiddels al Wakker gemaakt door Harry, en hij schoot snel in zijn pak.
Bij de seremonie was het stil, en een aantal leden van de orde hielden een toespraak, en toen schoof de kist langzaam de grond in.
Iedereen ging weer terug naar huis, en/of naar Zweinstein.
Toen zag Harry een man met een soort van rood/goud pak weglopen, hij had zijn kap over zijn hoofd, zodat Harry hem niet goed kon zien.
Nee, dat kan niet! dacht Harry.
Hij wou er naar toe lopen, maar toen riep Ginny hem al. ''Harry, kom je?''
Harry keek de man nog even na, en liep toen met Ginny mee.

Draco opende zijn ogen, en keek om zich heen.
Hij bevondt zich in een grot.
Draco wilde opstaan en wegrennen, maar zijn lichaam werkte niet mee.
Toen hoorde hij achter zich een stem. ''Je moet nog rusten, voordat je verdergaat''.
Draco draaide zijn hoofd om, en daar zag iets, dat op een vleermuis en een mens tegelijk leek. Het hat 4 armen, en grote zwarte vleugels eraan.
Hij was groot, en hij had lange hoektanden die uit zijn mond staken, en grote hoorns op zijn kop.
Het moest een soort van vampier zijn, dacht Draco.
''Wie ben jij?'' zei Draco.
''Wie ben jij?'' zei de man.
''Ik ben Draco Malfidus, leider van de Dooddoeners, wrekers van Heer Voldemort'' zei Draco, en hij deed zijn best om als een heuze leider te klinken.
''Zozo dat is nogal wat, ik ben Vladimir, aangenaam'' Zei de man.
''Wat ben je voor een iets?'' vroeg Draco.
''M'n pa was een Demoon, en me ma een Vampier, dus dan moet ik iets van een Vampmoon zijn, ofzo'' zei Vladimir.
''Nog nooit van gehoord, maar ok, waarom heb je me hier toegelaten, en wat doe je hier in het donkere bos?'' vroeg Draco.
''Ik werdt verbannen door de demonen, en ook door de vampieren, ze wilde me er niet bijhebben, dus toen vond ik dit. En ik zag iets op je arm, iets bekents'' zei Vladimir.
''Het duistere teken?'' zei Draco.
''Ja dat'' zei Vladimir.

Harry was inmiddels al weer aangekomen bij Zweinstein, en hij had niet meer nagedacht over de man met de rode mantel.
Tussen Tobey en Annemiek was alles weer goed, ze waren hevig verstrengeld toen Joost de lerarenkamer inkwam.
''Hé joh, neem een kamer bij de lekkkende ketel, ofzo!'' Zei Joost.
Tobey en Annemiek lachte.
''Zo neef'' zei Joost en hij ging zitten.
'Wat moet je, neefje?'' zei Tobey plagend, hij was 2 maanden ouder als Joost.
Voordat Joost iets terug kon zeggen zei Annemiek al ''Ik ga naar bed, truste jongens''. en ze gaf Tobey nog een kus.
''Tobey, gister was je echt geweldig!'' zei Joost.
''Dankje..'' Zei Tobey, omdat hij even niet wist wat hij moest zeggen.
Ze gingen ook naar bed.

De volgende morgen zat Joost al in de lerarenkamer.
Toen Tobey van de trap afkwam sloeg Joost net de ochtendprofeet open.
Tobey ging zitten op de bank naast Joost, en hij staarde nog moe voor zich uit.
''Moet je dit horen!'' zei Joost, en hij klonk opgewekt.

Vannacht heeft een man in zijn ééntje drie Dooddoeners uitgeschakelt.
Toen de man in de verdonkerdemaan steeg liep, werdt hij aangesproken door zijn drie belagers, wat er daarna is gebeurt, is nog onduidelijk.
Het ging om de volgende drie Dooddoeners,
- Barto Krenck jr.
- Edwin Roselier.
- Walter Vleesschouwer.

Het ministerie was lang op zoek naar deze drie machtige Dooddoeners.
Het ministerie tast dan ook voor alsnog in het duister, wie de man geweest is. Rita Pulpers constateerde dat het om een machtig tovernaar moet gaan, boven de leeftijd van 20.

Weet u iets af van deze gebeurtenis, neem dan contact op via de haard, met het ministerie.

''Jemig.. wie zou dat kunnen zijn?'' Zei Joost...