Beelddenken

Nelsinho · 7e jaars Verdiend: 48 Sikkels Woonplaats: Gewoon ergens.

Een bekent onderwerp voor mij. Heb er ooit eens een ander stukje gelezen op een ander forum:

Citaat:

Onderzoek heeft uitgewezen dat er in iedere klas wel Ã©Ã©n Ã twee beelddenkers zitten. Vaak zijn het leerlingen die in de onderbouw (groep 1 en 2) goed lijken mee te draaien, maar in groep 3 problemen kunnen ondervinden bij het lezen, schrijven en/of rekenen. De leerkracht kan er niet goed de vinger opleggen; het is een slimme, ondernemende leerling, vol enthousiasme en creativiteit... waar zit het probleem?

Door de nog grote onbekendheid met het begrip beelddenken, worden veel beelddenkers niet als zodanig herkend en ontstaan er met de jaren op de basisschool steeds grotere leer- en/of gedragsproblemen.

Wat is beelddenken?
Beelddenkers denken in beelden en gebeurtenissen en niet in woorden en begrippen. We kunnen het ruimtelijk denken noemen.
Een simpele proef op de som:

Doe je ogen dicht en denk aan het woord: boom
Wat zie je?

De meeste mensen zien dan de letters B-0-0-M voor zich.

Een beelddenker ziet echter een prachtige boom, met bruine stam, groene bladeren, wuivend in de wind.

Beelddenken is een fundamenteel andere manier van denken! Beelddenkers zijn visueel, maar daarnaast ook ruimtelijk ingesteld. Ze werken het liefst met hun ogen en hun opgedane ervaringen.
Luisteren is nooit hun sterkste kant. De ogen gaan voor de oren!
In Ã©Ã©n oogopslag overzien beelddenkers ingewikkelde situaties en brengen die met elkaar in verband.
Het ene beeld roept al weer een volgend beeld op. Dat kan leiden tot hoogst originele oplossingen waar een ander nooit opgekomen zou zijn. Nadeel van dit associatieve, snelle denken is wel dat beelddenkers vaak wat chaotisch overkomen.

Omdat beelddenkers in beelden denken en niet in taal, hebben ze moeite met de 'vertaling' naar de juiste woorden. Vaak hoor je ze dan ook praten in termen als: dinges, danges, je weet wel!

In hun hoofd zien ze het beeld, het plaatje, maar het bijpassende woord kunnen ze zo snel niet vinden. Ditzelfde zou kunnen gelden voor getallen.

Een beelddenker ziet bij het woord stoel de stoel in gedachten voor zich. Of de stoel nu achterstevoren of op zijn kop staat: het blijft een stoel.
Als ze de letters en hun klanken gaan leren, geeft dit problemen. Immers: een b is andersom opeens een d, en op zijn kop zelfs een p, maar voor een beelddenker blijft het een b.

Beelddenkers zijn snel afgeleid, want net als ze ergens mee bezig zijn, zien ze al weer iets nieuws om te doen. Dat laatste is wel eens lastig voor ouders. De opdracht: 'doe je jas uit, ruim je tas op en kom naar de keuken om wat te drinken', is onmogelijk voor een beelddenker. Terwijl hij naar de opdrachten luistert, ziet hij het beeld van de jas aan de kapstok, de tas in de kast en het glas drinken in de keuken voor zich. Op het moment dat hij zijn jas uittrekt, denkt hij alles al gedaan te hebben en gaat rustig met zijn lego spelen.
De andere opdrachten lijken vergeten.
Ouders van beelddenkertjes zijn wel eens radeloos.
â€œWaarom luister je nou nooit?â€ is een veel gehoorde wanhoopskreet. Maar het is geen onwil, maar onmacht! Een simpele oplossing is om de opdrachten mondeling te laten herhalen. Het uitspreken van wat je moet doen helpt een beelddenker om beter te onthouden.

Ook op school kenmerkt de beelddenker zich door dit â€˜afwezige' gedrag. Leerkrachten zeggen vaak: "Is dit kind nu dom of neemt hij mij in de maling?â€

Alle mensen worden als beelddenker geboren.
Immers, een baby kent nog geen woorden. Tot vier jaar zijn alle kinderen min of meer beelddenkers. Ze denken voor het grootste deel in beelden en gebeurtenissen. Langzaam ontwikkelt het taaldenken zich en wordt het beelddenken procentsgewijs wat kleiner.
Na het tiende jaar stopt dit proces. Er zijn mensen die dan een voorkeur blijven houden voor het beelddenken: de beelddenkers!

Tot het tiende levensjaar dus, kunnen er nog veranderingen optreden, kan men sturen en begeleiden. Hoe eerder beelddenken (h)erkend wordt, hoe beter het kind begrepen wordt... thuis en op school!

Waar komt het beelddenken vandaan?
De term 'beelddenken' bestaat al tientallen jaren. Het is afkomstig van de Haagse logopediste Maria J. Krabbe, die in de jaren dertig met de theorie kwam dat er mensen zijn die in beelden denken in plaats van in taal. Haar werk werd enthousiast voortgezet door Nel Ojemann, Montessori-leerkracht, remedial teacher en docente aan de Universiteit van Groningen. Zij ontwikkelde een onderzoeksmethode waarmee je de beelddenkende leerling kan signaleren:

Waaraan herken ik een beelddenker?
Ieder mens is bij de geboorte een beelddenker. Immers: de taal moet nog geleerd worden.

Langzamerhand leert de peuter spreken en ontstaat er taalbegrip. Klanken blijken betekenis te hebben en met die klanken kun je jezelf 'verstaanbaar' maken.
Beelddenkers blijven echter een voorkeur houden voor de beelden boven de taal. Hun visuele vermogen (kijken) is sterker dan het auditieve vermogen (luisteren).

Beelddenkers ontwikkelen daardoor vaak een eigen, vaak heel originele woordenschat, die tot op latere leeftijd doorspeelt. (Verbasteringen als aloge voor horloge, en stokkontakt voor stopcontact ).Verder kunnen beelddenkers in de babytijd een wat slordig, kwijlend mondje hebben, leren ze wat later lopen waarbij veel naar hun eigen voeten wordt gekeken alsof ze willen zien wat ze doen.
Als peuter hebben ze een groot inlevingsvermogen. Fantasiespelen gaan ze helemaal in op. Hierdoor kunnen heftige driftbuien het gevolg zijn als het kind uit zijn spel wordt gehaald omdat hij bijvoorbeeld naar bed moet. Bouwmaterialen, zoals lego en de blokken, zijn favoriet en verder kunnen ze een hardnekkig doorzettingsvermogen aan de dag leggen.

Bij het ouder worden, blijft de taalontwikkeling vaak achter bij de leeftijdsgenootjes. Ze kunnen moeilijk iets onder woorden brengen, hangen graag de clown uit, zijn speels en hebben moeite met ruzie en conflicten. Beelddenkende kinderen zijn emotioneel erg kwetsbaar, kunnen zich wat moeilijker concentreren, hebben een groot gevoel voor humor en vertellen vaak de prachtigste fantasieverhalen.

Basisschool
Eenmaal op de basisschool wordt er door de leerkracht veel nadruk gelegd op volgorde en details en dat zijn nu net de zaken waar beelddenkers wat moeite mee hebben.
Het onthouden van de letters en bijbehorende klanken geeft dan vaak problemen.
Het automatiseren van bijvoorbeeld de tafels of sommen onder de 20 gaat vaak moeizaam en bij het spellen maken ze vaak veel oriÃ«ntatiefouten: de letter s wordt een z, of de f wordt een v.

Ook taalregels worden slordig gehanteerd. Beelddenkers gaan voor de inhoud en niet voor de juiste vorm. Ze komen daardoor wat slordig over, maar weten heel goed waar een tekst globaal over gaat. Details onderscheiden is vaak hun moeilijkste kant.

Beelddenkers kijken meer naar overeenkomsten (Wat weet ik al? Wat had ik ook al weer net zo gedaan?) in plaats van naar verschillen.

Ze hebben een grote vrijheidszin en een brede belangstelling, hebben een goed geheugen voor gebeurtenissen en belevenissen en zijn sociaal zeer bewogen.

Gaat beelddenken over?
Om maar meteen antwoord te geven: NEE!
Uit studies is bovendien gebleken dat beelddenken aangeboren en erfelijk is. Vaak herkent een van de ouders bij het lezen van deze brochure veel van zichzelf en/of zijn vader en/of moeder. Dat is aan de ene kant prettig, want zo'n ouder kan het beelddenkende kind goed begrijpen en helpen, maar aan de andere kant geeft het aan dat beelddenken in de familie blijft en niet 'overgaat'.

Beelddenken is dus een verworvenheid en geen stoornis of mankement. Er wordt wel eens gezegd dat beelddenken een lastige gave is waar de omgeving vaak geen begrip voor heeft. Er wordt geleefd vanuit het gevoel en de beleving. Het kijken gaat voor het luisteren.Het probleem zit 'min de zeer gestructureerde talig ingestelde maatschappij waarin wij opgroeien.
Het is voor beelddenkende mensen dan ook moeilijk om zich daaraan aan te passen.

Gedurende hun hele schooltijd, ook op de basisschool, hebben beelddenkers het idee dat ze zeeÃ«n van tijd hebben, meer zelfs dan ze in werkelijkheid hebben. Tijd zegt hen niet veel! Ze vergeten afspraken, hebben geen interesse in klokkijken en komen tijd tekort.
Door hun haast zijn beelddenkers vaak slordig.

Ze reageren te snel bij het eerste het beste woord en luisteren niet meer verder. Ze denken het wel te weten! Omdat ze de oplossingen voor vraagstukken / problemen al in hun hoofd 'zien', zijn ze geneigd te denken dat ze hun huiswerk wel weten, terwijl de leerstof nog niet verankerd is. Omdat beelddenkers in hun gedachten allerlei sprongen maken, komen ze soms wat chaotisch over en zijn ze gebaat met korte, duidelijke opdrachten/ afspraken.
Hulpmiddelen als briefjes, agenda's en planborden willen ook nog wel eens helpen.

Beelddenkers ondervinden ook in de eerste jaren van het voortgezet onderwijs problemen met het leren van de nieuwe talen. Het meeste leed is echter geleden vanaf de derde, vierde klas.
Het onderwijs is dan meer gericht op het verwerven van inzicht (waar beelddenkers sterk in zijn!) en er hoeft minder uit het hoofd te worden geleerd.

Veel beelddenkers slagen dan ook glansrijk voor hun Havo of VWO diploma, mits er een goede en consequente begeleiding is geweest van school zowel als van ouders.

Veel mensen denken ook van zichzelf dat ze beelddenkers zijn, omdat ze zich toevallig in een aantal dingen herkennen op dit moment. Alleen moet het al alle tijden aanwezig zijn geweest, en dat kunnen velen niet bevestigen. Hoewel ik wel denk dat er meer mensen in beelden denken dan aangegeven wordt in de quote hierboven.

Onlangs kwam mâ€™n psycholoog ermee dat ik wel eens in beelden kon denken, omdat ik een hele hoge fantasie heb. Gewoon als extra liet ze een logo zien en vroeg wat ik erin zag, en een aantal aparte vragen (iets anders dan normale vragen die je tijdens gesprekken krijgt, om aandacht ergens anders op te laten vallen). In plaats van een L of een B antwoordde ik een omgekeerde â€˜Jâ€™.

Maar goed een interessante discussie dit. Ben benieuwd naar reacties van anderen.

Tarantallegra schreef:

Oke, ik kom tot het punt van mijn verhaal: Zijn de andere beelddenkers ook wel eens tegen een of meer van de bovengenoemde problemen aangebotst? Zoja, hoe ga jij er persoonlijk mee om? (ja, ik graaf naar tips! Wink

) En hebben jullie ook wel eens dat het beeld de overhand neemt op de realiteit (bijv. je gaat eten en hebt zo onbewust het beeld in je hoofd gekregen van jezelf die aan het eten isâ€¦ een half uur later kom je in de keuken, kijk ja naar de pan, zie je dat die nog vol is en realiseer je je dat je helemaal niet gegeten hebt)?

Ik heb onlangs boodschappen gedaan, tot dat ik de kar wou uitpakken en merkte dat er helemaal geen kar stond.

Een makkelijker en veel meer bekendvoorbeeld: Wanneer je leert voor een toets, denk je dat het wel goed gaat. Tot dat je de toets aan het maken bent en erachter komt dat je alleen maar precies weet hoe de pagina eruit zag, en niet wat er nou precies op stond.

Lupos-freak · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 18:16

Ik zie ook in beelden. En ik dacht ook dat iedereen in beelden zag. Want eigenlijk heb ik er nooit met iemand eerder over gesproken.

Telkens ik een zin lees, zie ik een beeld in mijn gedachten. En ik dacht dat dat logisch was. Wat bijvoorbeeld wel irritant is, is dat ik bij het lezen over sommige gebouwen, gebouwen voor me zie, waar ik in het Ã©cht geweest ben. Bijvoorbeeld Het Nest/The Burrow uit HP, zie ik als het huis van mijn grootouders, terwijl die net heel Duffeling-achtig zijn. Ligusterlaan 4 zie ik dan weer als het huis waar ik in woon. Etc...

Wat ik wel erg irritant vind is het volgende. Bij het lezen van boeken zie ik dus ook altijd beelden voor me van de situatie. Maar als ik de boeken opnieuw lees, merk ik dan dat het beeld feitelijk niet klopt, of zie ik vanzelf een ander beeld voor me. En soms blijft dan eerste beeld terug komen, dat niet klopt.

En ik weet dat ik ingewikkeld bezig ben, maar zo zie ik het^^

BeeGee Kenobi schreef:

Hummol schreef:

Aah! Hier hebben mijn ouders het ook altijd over. Mijn vader en ik denken in beelden en de rest van mijn fam. (moeder, broer, zus) niet. Wel grappig.

Ik zie ook bij elke dag een kleur (bv. dinsdag is geel) en bij sommige cijfers ook.

*Rofl* mijn dinsdag is geel/oranje XD

HÃ©, en mijn dinsdag is blauw! Lichtblauw eigenlijk. Want donderdag is donkerblauw. Maandag is geel bij mij. Woensdag is lichtgroen. Vrijdag is ook vreemde-versie-van-groen. Zaterdag en zondag hebben elke week een ander kleurtje, maar zijn meestal flashy.

En wat cijfers betrefd. De 3 is rood bij mij. De 4 is blauw. De 2 is beige. De 5 is oranje. En daar houd het het op...

Eigenlijk wel dom om er zo over te praten. Maar in principe zie ik het eigenlijk wel zo, en geen idee hoe het komt dat ik het zo zie.

Changetje · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 19:18

Heh, mijn maandag is rood en m'n vrijdag is geel ^^'' Vreemd xD

Yup, ik ben ook een beelddenker. Ik zie echt Ã¡lles voor me. Als ik iets lees, iemand iets vertelt of muziek luister dan zie ik het voor me. Ook als iemand een naam noemt, zie ik zijn/haar gezicht meteen. Ik ben overigens heel goed met namen, dus dat is niet van mij op toepassing, lol.

Als ik iets lees, stel ik het me meteen voor. Dus als later in het verhaal wordt verteld dat een personage rood haar heeft, heb ik die persoon allang met bruin haar voorgestelt ^^'' Ik kan eigenlijk niks lezen/horen zonder het voor me te zien xD

Ik denk dat ik wel een fotografisch geheugen heb, aangezien ik plaatsen heel goed kan onthouden (vinden is een ander verhaal xD). Ik kan ook bladzijden van boeken voor me halen. Dan weet ik precies hoe de pagina eruitziet, inclusief plaatjes en plaatsen van de tekst. Als ik een toets maak en ik weet dat het antwoord op de volgende pagina staat, probeer ik altijd de bladzijde in mijn hoofd om te slaan xD Echt vreemd. Meestal werkt het ook niet, lol.

Ook ben ik een vreselijke dromer XD Ik zit vaak echt minutenlang voor me uit te staren en sommige mensen zeggen dat ze het eng vinden dat ik een halfuur naar hetzelfde punt zit te staren. Maar dan zit ik gewoon ergens anders aan te denken, en dan hoor of zie ik niks meer XD Ook als ik een boek lees en tegelijkertijd muziek luister, hoor ik de muziek amper nog. Daarom kan ik gewoon muziek aan laten staan tijdens het studeren/lezen.

Tarantallegra schreef:

Ik vind het moeilijker dan veel mensen om een simpele vraag te beantwoorden. â€œWat vind je van Groningen?â€. Onmiddellijk zie ik in mijn gedachten half Groningen voorbij flitsenâ€¦. Waar moet ik in hemelsnaam beginnen? Er is zoveel te vertellen! Ook laat ik soms een hele zooi informatie uit mijn zinnen die voor mijn automatisch al bij een beeld horen...

Oh, dat heb nu ook O_o Ik ga altijd heel omslachtige verhalen houden over iets wat ik geweldig vind. Ik kan ook bijvoorbeeld niet goed in Ã©Ã©n zin samenvatten wat er in een boek gebeurt, aangezien ik heel veel wil vertellen. Ik zie ook meteen de stad/plaats voor me, als iemand het noemt xD
Wat ik ook heb, is dat als ik schrijf, mijn gedachten meteen verdergaan. Daarom schrijf ik ook niet graag op papier, omdat het veel slomer gaat. Op de computer kan ik snel tikken en daarom meteen opschrijven wat ik wil. Als ik het gewoon schrijf, ben ik het allang weer vergeten.

Tarantallegra schreef:

In mijn vrije tijd wil ik heel veel en wil ik eigenlijk niet stil blijven zitten. Waarom zou ik ook? Er is zoveel tijd en ik heb NU de kans om iets van mijn leven te maken. Wat zal ik gaan doen? Ik ga DAT doen... *gaat DAT doen* (want als ik iets in mijn hoofd heb moet ik het altijd zo snel mogelijk uitvoeren) .... Ik kan natuurlijk ook DAT gaan doen. Daardoor maak ik vaak dingen niet af. Ik heb moeite keuzes te maken.

En dat heb ik ook, maar dan anders xD Als ik vrije tijd heb wil ik zoveel mogelijk dingen tegelijk doen. Ik ga van te voren verzinnen wat ik wil doen (bv. schrijven, anime kijken, icons maken), maar uiteindelijk eindig ik met Ã©Ã©n ding dat ik (half) gedaan heb, en de rest laat ik liggen. Dus dan maak ik het niet af, of ik begin er nog geen eens aan.

Oh, btw - heel soms zie ik wel een woord voor me zweven. Als in echt een woord, met letters. Ik kan dan kiezen wat ik liever wil zien; het woord of het beeld. Ik weet dat het echt heel vreemd is, maar het is zo ^^ Ik zie trouwens liever beelden dan woorden hoor, lol. Maar meestal heb ik dit dus niet, omdat ik eerder het beeld dan het woord zie.

Pff, wat een verhaal xD Wedden dat ik nog iets vergeet, lol.

Tarantallegra · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 19:43

BeeGee Kenobi schreef:

Hummol schreef:

Aah! Hier hebben mijn ouders het ook altijd over. Mijn vader en ik denken in beelden en de rest van mijn fam. (moeder, broer, zus) niet. Wel grappig.

Ik zie ook bij elke dag een kleur (bv. dinsdag is geel) en bij sommige cijfers ook.

*Rofl* mijn dinsdag is geel/oranje XD

@Tarantallegra: Nu ik jouw uitleg lees denk ik dat ik meer een taaldenker ben dan een beelddenker, of misschien iets wat er tussenin ligt..Heb je meer info kunnen vinden over taaldenkers?

Het viel me op dat er op die sites echt supergefocust wordt op beeld denken, veel meer dan op begrips- of taligdenken. Afijn. Ik werd nieuwsgierig en heb toen inderdaad even wat meer uitleg gezocht over het taaldenken en kwam het volgende rijtje tegen:

Taal-lineair (ofwel, taaldenken)
Leert met vallen en opstaan
Het stampen van rijtjes gaat goed
Presteert goed bij geleidelijke verhoging
van de moeilijkheidsgraad
Is tevreden met Ã©Ã©n antwoord
Leert vreemde talen door onderwijs
Koppelt leren los van eigen gevoelens

Citaat:

Verbaal denken: Dit is in taal (woorden en zinnen). De beelden die zij zien, zijn alleen illustratief en ondersteunend voor de manier waarop zij denken. De beelden die ze zien, zijn ondergeschikt aan de taal (de woordbeelden) waarin gedacht wordt. Deze manier van verbaal denken kun je 'taaldenken' noemen.

Een verdere samenvatting van wat ik over talig denken te weten ben gekomen (al die text kopieren gaat me een beetje ver);
Okee... mensen denken dus op 2 manieren, non-verbaal in beeld en in woord en in begrip - ofwel, taal. Het talig denken heeft een zekere vorm van structuur die iemand die voornamelijk in beeld denkt nog wel eens wil missen. Het volgt een chronologische, lineaire volgorde. De zinnen worden woord voor woord gevormd. Het denken kan op deze manier evenredig verlopen met het spreken. Een beelddenker zal er op dit vlak juist allemaal begrippen bij bouwen in gedachten, met een hele grote snelheid. Daarom zal het voor die beelddenker soms moeilijk(er) lijken een vraag te beantwoorden. Een talig denker kan erg goed luisteren, analyseren, automatiseren en logisch redeneren. Hij of zij denkt niet, zoals een beelddenker juist wel doet, analoog/simultaan (alles tegelijk- zonder volgorde). Juist opeenvolgend; er is een volgorde van plaats en tijd.

Hummol schreef:

Ik zie ook bij elke dag een kleur (bv. dinsdag is geel) en bij sommige cijfers ook.

BeeGee Kenobi schreef:

*Rofl* mijn dinsdag is geel/oranje XD

Lupos-freak schreef:

HÃ©, en mijn dinsdag is blauw! Lichtblauw eigenlijk. Want donderdag is donkerblauw. Maandag is geel bij mij. Woensdag is lichtgroen. Vrijdag is ook vreemde-versie-van-groen. Zaterdag en zondag hebben elke week een ander kleurtje, maar zijn meestal flashy.

Changetje schreef:

Heh, mijn maandag is rood en m'n vrijdag is geel ^^''

Wat leuk om te horen dat er mensen zijn die de dagen in kleuren zien Smile

Daar had ik echt nog nooit van gehoord. Hebben jullie ook enig idee waar de kleurassociatie bij jullie vandaan komt? Brengt de kleur een bepaald gevoel mee dat je associeerd met die dag? Of is die er onbewust eens ingekropen?

Emma Roos · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 19:54

@Tarantallegra: Dat heb ik ook van niet weten waar je moet beginnen! Meestal vergeet ik dan de helft van wat ik allemaal wil zeggen.

Ik heb even gegoogled naar de verschillen tussen beeld en taaldenkers en kwam dit tegen:

We worden allemaal geboren als 100% beelddenkers. Een baby reageert in eerste instantie niet op taal. Beelden, daar zie je een baby wel opreageren. Als een baby de fles ziet dan wordt er meteen gereageerd d.m.v. zuigreflexies. Gaandeweg de ontwikkeling van het kind eerst herkenning van een bekende stem. Later leert het kind klanken te koppelen aan beelden. Door deze koppeling weet het kind wat er met het woord bedoeld wordt. Zo leren we allemaal onze taal. Er zijn echter ook kinderen die taal moeilijk vinden, ze blijven in deze beelden hangen. Stel je voor je hebt 4 verschillende mokken voor je staan (een rode, een gekke in dierenvorm, een met bloemetjes en een doorzichtige). We noemen ze allemaal mok, wat een term is voor vier verschillende zaken. Gek toch eigenlijk, aan plaatjes zie je wel het verschil. Diegene die voornamelijk deze plaatjes zien noemen we ook wel beelddenkers.

Beeldenkers denken in beelden en gebeurtenissen, niet in woorden of begrippen. Beeldenkers bekijken alles ruimtelijk. Zo komt het ook dat in groep 3 een beelddenker de letters b en d verwisselt. Het is in 3D vorm hetzelfde: een stok en een buik, je bekijkt het alleen van een andere kant. Een beelddenker wordt beperkt door taal te leren. Hij of zij heel goed is instaat in 3D te denken en wordt verplicht nu plat in 2D te werken. Het is saai voor de beelddenker in het taalonderwijs. Typisch van een beelddenker is ook het feit dat hij of zij altijd naar de persoon die spreekt wil kijken. Als een mede leerling achter in de klas spreekt en de beelddenker zit voorin, draait de beelddenker zich natuurlijk om. Hij wil immers het beeld van de spreker zien, hoe hij spreekt en beweegt. Een beelddenker ziet de grotere verbanden, hij of zij is heel goed in staat snel de oplossingen te zien. Echter, het onder woorden brengen van de oplossing is het probleem. Als een beelddenker thuis gewend is om papa te zeggen, ligt het niet voor de hand om het woord "vader" te gebruiken. Een beelddenker maakt van woorden beelden en bij een bepaald beeld hoort slechts Ã©Ã©n woord. Dat is papa en niet vader.
Tijdens een proefwerk moet hij of zij van het beeld weer een woord maken. Het ligt voor de hand dat de beelddenker een ander woord opschrijft dan het woord waar de leraar op doelde. Een beelddenker weet het woord wel, maar kan er niet opkomen. Hoe heet het ook al weer. Ook gezichten zijn eenvoudig te onthouden, maar namen bij gezichten niet. Een beelddenker bedenkt ook standaard foefjes (lees associaties) om makkelijker te onthouden.

De kracht van een beelddenker

* Grote verbanden zien.
* Koppelingen maken.
* Strategisch kunnen denken.
* Veel informatie in een keer kunnen opslaan.
* Is heel creatief in denken en/of uiten.
* Originele oplossingen bedenken.
* De beelden komen tegelijkertijd. Dus niet netjes in een volgorde.
* Sneller denken: 32 beelden per/sec, taaldenker: 2 Ã 3 woorden per/sec.
* Snelle spreker.
* De beelddenker is erg nieuwsgierig.
* GeÃ¯nteresseerd in de wereld om hem heen.
* Is geconsenteerd of juist heel druk.
* Kent wel het gezicht maar niet de naam.

De valkuil van de beelddenker

* Vrijwel alles in de maatschappij moet in taal.
* Wordt beperkt door 2D denken en acteren, waar het onderwijs op is geÃ«nt.
* Er wordt vaak in logische volgorde gewerkt, hetgeen de beelddenker moeilijk vindt.
* De kracht van de beelddenker wordt vaak niet gezien.
* Moeite met het onder woorden brengen. Woordvindingsproblemen: dinges, je weet wel. De persoon ziet het woord wel in een beeld.
* Kan goed plaatsen, gezichten en de weg onthouden. Heeft moeite met namen.
* Tijd, dagen van de week en uren, is moeilijk. Een beelddenker is vaak boos als hij of zij met iets moet stoppen: vb. naar bed gaan.
* Wordt vaak niet begrepen door anderen. Waar heeft hij (de beelddenker) het over??
* Zijn slimme kleuter, snelle kijkers!
* Voelen vaak feilloos stemming, sferen aan.

Taaldenkers zijn in tegenstelling tot beelddenkers vaak heel verbaal. Dit is in taal (woorden en zinnen). De beelden die zij zien, zijn slechts illustratief en ondersteunend voor de manier waarop ze denken. Deze beelden zijn ondergeschikt aan de taal waarin gedacht wordt. Kinderen met aanleg voor denken in taal, leren praten door de klanken die zij van volwassenen opvangen. Ze passen daarbij al lerende het ordeningsprincipe toe.

Misschien begrijpt u nu ook dat informatieverwerving en -verwerking anders verloopt bij beelddenkers dan bij taaldenkers.

Rond ons 10de jaar heeft het proces van taal- en beelddenken zich voltooid. De meeste mensen denken zowel in taal als in beelden. Een taaldenker denkt in minder dan 40% in beelden. Een beelddenker denkt minimaal voor 60% in beelden. Er is zelfs een groep die niet in taal en niet in beelden denkt maar voornamelijk in symbolen zoals driehoeken.

Test je zelf maar eens:
Doe je ogen dicht en stel je het WOORD "BOOM" voor.
Een duidelijke taaldenker ziet de letter B-OO-M, op wat voor een manier dan ook.

Een beelddenker ziet een boom zelf voor zich.

Er zijn ook beeldenkers die bij het woord BOOM een vlinder zien. Want bij hun favoriete Boom in de tuin zien ze zomers altijd mooie vlinders voorbij vliegen.

Wel, ik ben dus heel duidelijk een beelddenker. Ik zie automatisch alles in beelden. En meestal kom ik er dan later achter dat alles heel anders is. Als ik een proefwerk heb zie ik ook automatisch die pagina uit het boek op, ik blader er als het ware doorheen. Het heeft dan de juiste plaatjes en de tekst staat op de juiste plaats. Dat is eigenlijk wel handig, omdat je het dan sneller kan herinneren.
Ik kan mezelf nu wel dwingen om niet in beelden te denken. Maar ik zie dan een zwart veld voor me waar woorden doorheen schieten. En ik weet niet of dat nu helemaal de bedoeling van taaldenken is^^"
Maar bijna altijd denk ik in beelden. Ook een som, ik kan het dan draaien en van alle kanten bekijken^^"

p.s. Mijn vrijdag is blauw, maandag geel, dinsdag groen, en woensdag rood^^"

Changetje · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 20:11

Tarantallegra schreef:

Wat leuk om te horen dat er mensen zijn die de dagen in kleuren zien Smile

Daar had ik echt nog nooit van gehoord. Hebben jullie ook enig idee waar de kleurassociatie bij jullie vandaan komt? Brengt de kleur een bepaald gevoel mee dat je associeerd met die dag? Of is die er onbewust eens ingekropen?

Bij mij was het zo dat in de kleuterklas we altijd een weekding hadden, waarvan elke dag een andere kleur had. Maandag was rood, dinsdag blauw, woensdag groen enz. Dat is erin gebleven, daar zie ik maandag nu als rood (: Maar ik denk dat ik vrijdag als geel zie, omdat in onze tvgids de vrijdag altijd geel is. Twee bronnen dus ^^''

Wizardjuh · 7e jaars Verdiend: 108 Sikkels

Lupos-freak schreef:

Wat bijvoorbeeld wel irritant is, is dat ik bij het lezen over sommige gebouwen, gebouwen voor me zie, waar ik in het Ã©cht geweest ben. Bijvoorbeeld Het Nest/The Burrow uit HP, zie ik als het huis van mijn grootouders, terwijl die net heel Duffeling-achtig zijn. Ligusterlaan 4 zie ik dan weer als het huis waar ik in woon. Etc...

Ik heb ook vaak dat, als er in een verhaal een huis voorkomt, dat altijd mijn huis is maar dan in spiegelbeeld of anders ingericht. Of het is een gebouw waar ik vaak kom, ofzo.
Ook heb ik vaak problemen met problemen met proefwerken, ik weet het antwoord wel, maar niet het woord.
Ook had ik moeite met leren lezen, maar toen ik het eenmaal kon, kon ik het ook goed.

M'n maandag is groen, dinsdag is geel, woensdag is oranje, donderdag is donkerblauw, vrijdag is rood, zaterdag is zwart/heel donkerblauw en zondag is paars.
En zes is bij mij rood.

**Malou** · Unspeakable Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: HPF

Ik neem aan dat ik ook een beelddenker ben, 't zou anders niet goed zijn gezien ik voor illustrator studeer en diploma in visualiseren heb. ^^ Zonder beelddenken zou ik m'n werk niet kunnen doen.

Snow White Queen · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 22:30

Ooh, ik hou van dit soort onderwerpen, al ben ik meestal wel uitgediscussieerd na Ã©Ã©n bericht Razz

Ik heb alles hier gelezen, maar ik heb eigenlijk geen flauw idee of ik tot de beelddenkers of de taaldenkers behoor.
Eigenlijk denk ik hier wel vaker over na. Een jaar of twee geleden is het me opgevallen dat ik eigenlijk alles wat ik hoorde of zei als geschreven zinnen voor mijn ogen zag voorbijflitsen. Nu valt het me eigenlijk niet meer zo op, maar vroeger irriteerde ik me er dood aan.
Toen ik aan vrienden en dergelijke vroeg of zij dat ook zo ervaarden, keken ze me raar aan en vonden ze me geschift. Dus ik heb het dan ook maar een beetje laten varen...
Ik weet niet of het kan, maar ik vind van mezelf dat ik een redelijk goede speller ben. Ik had op school ook nooit moeite met spelling en dictees, en misschien is er ook wel een verband tussen dat en taaldenken...?

Ik kwam hier oorspronkelijk binnen met het idee dat ik een taaldenker was, maar door alle kenmerken te lezen (en ik heb het nu over kenmerken als: 'Denkt chaotisch, ziet snel verbanden,' etc, niet over 'ziet boompjes en geen woorden') weet ik het eigenlijk niet echt. Er zijn namelijk toch aardig wat kenmerken van beelddenkers die op lange termijn gezien toch wel bij mij thuishoren. Daarnaast denk ik ook niet altijd alles in woordjes. Ik zou stilaan gek worden, denk ik. Als ik in beelden denk, dan is het meestal inderdaad iets illustratiefs.

Maar het hangt ook sterk af van de situatie waarin ik moet denken. Ik heb een rijke fantasie als het erop aankomt. Als ik me ergens in moet inleven (bv. als ik schrijf of toneel speel e.d., als ik me dus verplaats in een fictief ander persoon), dan heb ik wel een heel erg gedetailleerd denkbeeld. Als ik communiceer, denk ik vrijwel altijd in woorden maar als ik in mezelf denk, dan denk ik ook in beeld (soms vergezeld van mijn eigen stem die de woorden zegt die ik denk. Vaak denk ik ook helemaal geen woorden en gaan m'n gedachten supersnel).

Dus ik denk dat ik een fiftyfifty-denker ben... Met een lichte neiging naar het taaldenken toe... xD

Oh, ik heb trouwens geen "last" van kleurtjes bij woorden, dagen of cijfertjes. Dat zijn bij mij meestal zwartgedrukte woorden (of cijfers). En soms staan de dagen van de week in een schema in m'n gedachten (zie de streepjes meer onderaan deze post), maar hÃ©Ã©l vaak zit ik de dagen ook op mijn vingers te tellen xD Of denkbeeldige streepjes op tafel aan te kloppen xD Dan gaat het meestal zo:

Elk streepje stelt een dag voor. Maandag uiterst links, zondag uiterst rechts. Eigenlijk gebaseerd op mijn vroegere schooluren. Ma, Di, Do en Vrij waren gewone lesdagen, Woe was een halve lesdag, dus dat stelde ik lager in het schema. Het weekend staat altijd boven alle andere dagen, omdat we dan vrij zijn... Mijn zogenaamde "hoogdagen" ^^" Logisch?

Verder vraag ik me af of er een verband is tussen beeld/taal-denken en alfa/beta-breinen, respectievelijk aanleg voor talen of voor wiskunde... Ik denk dat ik fifty-fifty zit wat het denken aangaat, en de ervaring leert me dat ik zowel in taal als in wiskundige zaken even rampzalig aangelegd ben xD Al heb ik ietsje meer aanleg voor talen, en zei ik daarstraks al dat ik toch het gevoel heb meer naar de taaldenkers te neigen... Lastig... Razz

Lupos-freak · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 22:38

Tarantallegra schreef:

Lupos-freak schreef:

HÃ©, en mijn dinsdag is blauw! Lichtblauw eigenlijk. Want donderdag is donkerblauw. Maandag is geel bij mij. Woensdag is lichtgroen. Vrijdag is ook vreemde-versie-van-groen. Zaterdag en zondag hebben elke week een ander kleurtje, maar zijn meestal flashy.

Wat leuk om te horen dat er mensen zijn die de dagen in kleuren zien Smile

Daar had ik echt nog nooit van gehoord. Hebben jullie ook enig idee waar de kleurassociatie bij jullie vandaan komt? Brengt de kleur een bepaald gevoel mee dat je associeerd met die dag? Of is die er onbewust eens ingekropen?

Wat de kleuren bij cijfers betrefd, daar heb ik geen idee over. Maar van de dagen wel. Ja, dat is iets dat is een asociatie waarmee ik begonnen ben van toen ik kleuter was. En ik denk dat ik die bewust geasocieerd heb, al weer ik het niet zeker. Even meer info:

Maandag - Geel
Ik denk dat dit komt omdat de maan geel is, en tja, de maan van maandag. Verder is geel een nogal saai kleur, volgens mij. En maandag is het weekend gedaan, moet ik weer naar school, dus da's saai.
Woensdag - lichtgroen
Bij de woensdag moet ik denken aan een warme woensdagmiddag dat ik buiten lag te spelen in het gras. En gras is meestal lichtgroen van kleur. Dus vandaar^^
Vrijdag - vreemd-groen
Geen idee van waar ik dit gehaald heb.
Dinsdag en Donderdag - Blauw
Toen ik 7 jaar was, gingen we met de school zwemmen. De klas was in twee groepen verdeeld. De ene groep ging de dinsdag zwemmen, de andere groep de donderdag. Het water in het zwembad zag er blauw uit, dus vandaar. Maar de dinsdag was het begin van de week en dus ook saai, zoals de maandag, dus vandaar is de dindsdag lichtblauw. De donderdag donkerder blauw, omdat dat niet zo ver meer is van het weekend.

Njah, tot zover hoe ik aan mijn kleurtjes kom of hoe ik denk dat ik eraan kom. Best wel dom eigenlijk, als je het zo allemaal op een rijtje zet.

Master of Magic · Geplaatst: Ma Aug 13, 2007 16:59

Ik ben ook een beelddenker. Als ik iets lees, ergens over vertel, enz., zie ik het voor me. Alles.
Telkens als ik iets lees, zie ik het in beelden in mijn gedachten. Een soort film eigenlijk... xD
Ook ben ik een dromer. Sommige eigenschappen, die zijn aangegeven kloppen dan ook wel bij mij. Behalve dat talen juist wel mijn beste kant zijn.

Dagen van de week (ook de maanden van een jaar) zie ik in een soort schema. Maandag is gewoon de eerste vakje van de schema, dinsdag de tweede, enz.
Wat de kleuren bij de dagen betreft: Vroeger ben ik vaak veranderd van scholen - en dan heb ik 't over groep 1, 2, 3 van de basisschool. En bij elke school hing er zo een blad in het klaslokaal, waar de dagen van de week op stonden met een kleur. Ik weet nog dat Maandag geel is, Dinsdag en Donderdag blauw, Woensdag en Vrijdag weet ik niet meer, Zaterdag Zondag wit. Ik weet niet of jullie dat vroeger ook hadden op school, maar misschien dat het bij sommigen hierdoor komt. Wink

Aya · Geplaatst: Ma Aug 13, 2007 17:25

Ik ben ook een beelddenker; ik herken dit allemaal ook heel erg! Gegevens/lijstjes zie ik in mijn hoofd voor me als een soort schema, ik denk vergelijkbaar met Master of Magic.

Het is ook bij mij zo dat wanneer ik een grap hoor, ik niet alleen lach om de grap zÃ¨lf, maar ook omdat ik de beelden erbij zie. Als het gaat om iemand die over een banaan uitglijdt, zie ik dat ook echt zo voor me; een kneuzig typje die met een sloom gangetje over de stoep sjokt, vervolgens op een banaan trapt en uitglijdt met een "AAAAH!" - boem.

Iemand die ik ken merkte dat ook op; eerst begin ik hard te lachen om wat ik hoor, maar om de beelden moet ik vervolgens nog harder lachen.

En als iemand woorden zegt als 'boom', 'roos' en 'vis' zie ik ook meteen een prachtige wilg of de Haarlemse hout, een mooie roos met scherpe doornen en een Japanse koi.

Mijn taalgevoel is overigens wel erg ontwikkeld... maar ik weet niet of dat er iets mee te maken heeft.

huffelpuf_girl · Geplaatst: Di Aug 14, 2007 19:58

Ik kan mij dat eigenlijk niet goed voorstellen, dat beelddenken. Het klink te raar dat je bij alles (of bijna alles) beelden ziet.
Het is hoogstwaarschijnlijk iets wat je alleen kunt begrijpen als je zelf een beelddenker bent.

Addiie · Geplaatst: Di Aug 14, 2007 20:02

Ik ben ook een beelddenker. Als ik iets vertel, lees of iets anders dergelijks, zie ik het al meteen voor me. Ik ben een erg nieuwsgierig persoon en erg geÃ¯nteresseerd in de wereld om me heen. Dus ja, ik dÃ©nk dat ik een beelddenker ben.

Emma Roos · Geplaatst: Di Aug 14, 2007 20:02

huffelpuf_girl schreef:

Ik kan mij dat eigenlijk niet goed voorstellen, dat beelddenken. Het klink te raar dat je bij alles (of bijna alles) beelden ziet.
Het is hoogstwaarschijnlijk iets wat je alleen kunt begrijpen als je zelf een beelddenker bent.

Haha, ik heb het precies anders om Razz

Ik snap niet hoe iemand vaker zonder beelden dan met kan denken. Of in patronen of symbolen. Ik denk ook dat je dat alleen maar echt kan snappen als je het zelf doet.