Fantasy 2 (4) - RPG

TheKimKommer · Geplaatst: Wo Nov 19, 2008 10:02

Diego glimlacht en wilt haar van antwoord voorzien als ze een kus op zijn lippen duwt. De glimlach blijft, maar het antwoord veranderd in haar terug zoenen. Uiteindelijk verbreekt hij de kus en kijkt haar aan. Zijn gezicht wordt wat serieuzer als hij met een hand een lok uit haar gezicht achter haar oor streelt.

"Ik voel me vreemd. Goed, maar vreemd. Ik ben gewend elke stap van te voren te plannen.. Nu weet ik niet eens wat ik vandaag moet."

Hij glimlacht even licht.

"Voor altijd hier met jou blijven liggen.." Zegt hij, leunt naar voren en duwt zacht een kus op haar lippen.

Dan leunt hij weer naar achteren en glimlacht nogmaals licht.

"Opstaan en net doen of er niets is gebeurd.. Of je over m'n schouder heen gooien, terug naar huis rijden en verder nooit meer aan deze reis en de groep terug denken.."

Diego schudt kort zijn hoofd.

"En dat alles is jouw schuld. Je hebt me veranderd."

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh kan een glimlach niet onderdrukken als hij zegt dat hij niet eens meer weet wat hij vandaag moet doen. Als hij zegt dat het allemaal haar schuld is streelt ze zachtjes zijn wang en schud haar hoofd even zachtjes.

"Ik heb je niet echt veranderd, ik heb alleen naar boven gehaald wat je altijd al had." zegt ze dan, "Maar ook dat is mijn schuld ja."

Ze glimlacht even. Het hier met hem liggen voelt goed aan, hoe was het gekomen dat, waar ze bijna anderhalf jaar geleden geen man durfde te vertrouwen, nu ze zichzelf helemaal bloot durfde te leggen. Hij had ervoor gezorgd dat ze ze weer vertrouwen had gekregen en nu kon ze zich geen ander leven voorstellen dan met hem.

"Ik weet wel welke optie het mooist klinkt in mijn oren, maar dan moeten we toch nog even praten over dat over je schouder heengooien..." zegt ze dan glimlachend.

TheKimKommer · Geplaatst: Wo Nov 19, 2008 10:31

Diego haalt even zijn schouders op, maar glimlacht dan.

"Ik ben blij dat er een optie tussen zit voor je."

Diego duwt een kus op haar lippen en gaat dan overeind zitten.

"Andere eisen kun je even overdenken, tijdens een warme douche." Zegt hij, met een twinkeling in zijn ogen. "Maar voor nu blijf ik bij het basisplan."

Hij trekt even speels een wenkbrauw op en staat dan op.

"Ga je mee?"

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh staat langzaam op en met een donkere, maar ietwat speelse blik kijkt ze hem aan. Ze stapt naar hem toe en laat zachtjes haar vinger over zijn borst glijden.

"Ow geloof me Diego, ik heb eisen..." zegt ze dan, "Ik accepteer een hoop en al helemaal van jou, maar geloof me, ik laat niet toe dat iemand me, over zijn schouder gooit en dan urenlang gaat rijden, met waarschijnlijk een enorme snelheid." Ze blijft hem aankijken en buigt haar hoofd langzaam wat dichter naar dat van hem, "Maar ik weet zeker dat we uiteindelijk wel tot een compromis komen..."

Ze is even stil en kijkt hem aan.

"Maar voor nu, ben ik diegene die het eerst onder de douche staat."

Snel glipt ze langs hem heen, met een paar snelle stappen opent ze de deur en vlak voordat ze de deur weer dichtdoet steekt ze even plagerig haar tong uit naar Diego. Om hem nog wat verder te plagen draait ze de deur op slot, die kreeg hij toch wel open en loopt naar de douche toe. Als ze de warme douche heeft aangezet stapt ze eronder. Het warme water voelde heerlijk aan en terwijl ze genietend ahar ogen sluit, luistert ze of ze al geluiden hoort bij de deur.

TheKimKommer · Geplaatst: Do Nov 20, 2008 16:24

Diego is te laat met reageren als Caleigh de badkamer insnelt. Hij hoort hoe ze de deur op slot draait. Met een glimlach loopt hij naar zijn broek die ergens op de grond voor het bed ligt en haalt zijn wand hieruit. Dan loopt hij naar de badkamerdeur en hoort het geluid van stromend water er achter vandaan komen.

"Besef, lieve Dame, dat je hiermee je onderhandelingspositie een stuk hebt benadeeld.." Zegt hij en richt zijn wand op de deur. Snel mompelt hij de spreuk en als de deur open gaat blijft hij in de deurpost staan en kijkt naar Caleigh die onder de douche staat. "Niet alleen is alle hoop tot een compromis vervlogen, als het moet neem ik je zo mee."

Hij loopt naar haar toe zonder zijn blik van haar af te wenden.

"En om er dan zeker van te zijn dat je nooit meer weg zult rennen, zal ik je ook nooit meer uit het oog verliezen. Er zal geen deur meer zijn die je voor me op slot kunt draaien."

Als hij bij de douche staat stapt hij er bij haar onder en legt zijn vinger onder haar kin.

"Je komt nooit meer van me af, kleine heks." Zegt hij wat zachter en duwt dan een kus op haar lippen.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh draait zich om als ze de deur open hoort gaan en glimlacht als ze Diego hoort. De glimlach wordt groter als hij zegt dat ze nooit meer van hem af komt en ze slaat haar armen om zijn nek heen als hij haar kust. uiteindelijk breekt ze de kus af en kijkt hem aan.

"Dat laatste is iets wat je nog zult moeten bewijzen, maar daar komen we samen wel uit," fluistert ze dan zachtjes, "Als ik je nou eens beloof lief te zijn voor je, zullen we dan afspreken dat ik gewoon mag zitten inplaats van over je schouder te hangen?"

Ze kijkt hem aan met een glundering in haar ogen. Dat haar vingers gekruist zaten kon Diego toch niet zien. Ze buigt haar hoofd naar hem toe en duwt zachtjes een korte kus op zijn lippen.

"Wat zeg je ervan?" en ze trekt even speels haar wenkbrauw op.

TheKimKommer · Geplaatst: Wo Nov 26, 2008 7:37

Diego glimlacht licht en knikt.

"Vooruit dan." Hij lacht en schudt dan zijn hoofd. "Tegen beter weten in."

Dan richt hij zich op de taak waarvoor ze hier eigenlijk waren douchen. Hij begint met het langzaam inzepen van Caleighs rug.

[...]

Diego trekt zijn broek aan en haalt met een hand door zijn nog wat vochtige haren. Hij kijkt op als ook Caleigh uit de badkamer komt en glimlacht naar haar.

Catie · 01-2004/31-12-2009

[...]

Met een handdoek om haar lichaam stapt ze de badkamer uit en glimlacht even naar Diego. De vloer is koud en snel pakt ze haar tas en gaat dan op het bed zitten. Ze vist er een broek uit en daarna een shirt en een vest. Als ze zich heeft aangekleed komt ze tot de conclusie dat ook de broek het niet heeft overleefd. Er zit een grote scheur een de binnenkant van de rechterpijp. Ze kijkt Diego aan.

"Mmm, vast een broek die jij niet zo erg vind," zegt ze plagerig.

Ze glimlacht even en pakt dan haar wand van het nachtkastje af. Ze richt haar wand en mompelt snel reparo. Hoewel het niet al te netjes is afgewerkt, is er geen huid meer te zien. Dan staat ze op en loopt naar Diego toe. Ze slaat haar armen om zijn nek heen en kijkt hem glimlachend aan.

"Wat dacht je van een goed ontbijt?" vraagt ze dan met een glimlach.

TheKimKommer · Geplaatst: Di Dec 16, 2008 16:30

Terwijl Diego zijn overhemd dichtknoopt kijkt hij naar Caleigh. Hoe ze haar broek repareert en hoe ze zichzelf aankleed. Als ze naar hem toegelopen komt en haa rovermen om zijn nek heen slaat blijft hij haar even aankijken voordat hij antwoordt.

"Ik vind het een prima plan, Dame."

Hij duwt een kus op haar lippen en maakt zich dan los uit haar omhelzing. Dan loopt hij naar de deur en maakt deze voor haar open.

"Dames gaan voor."

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh glimlacht even en haalt een hand door haar nog vochtige haren heen. Dan loopt ze langs Diego de kamer uit en wacht totdat hij de deur heeft dicht gedaan. Als ze de trap afloopt merkt ze dat het wat rustig is in de herberg en ze gaat ergens in een hoek zitten bij het raam. De straten buiten zijn het tegenovergestelde van de herberg. Het is er enorm druk en mensen staan in kleine groepjes druk te praten. Ergens heeft ze het gevoel dat er iets niet helemaal klopt. Ze besluit het voor nu te negeren en glimlacht even als Diego bij haar komt zitten.

"Ik heb het gevoel dat ik een paard op kan, maar dat gaat vast niet gebeuren," zegt ze dan met een glimlach.

Ze pakt de menukaart op en bekijkt die. Ze heeft eerlijk gezegd geen idee waar ze trek in heeft, iets simpels en toch goedvullend voor een ontbijt.

"Jij al een idee...?" vraagt ze, terwijl haar ogen op de laart blijven gericht.

TheKimKommer · Geplaatst: Di Dec 16, 2008 17:06

Diego pakt de menukaart op zonder ook maar enig besef van de drukte buiten en laat zijn blik over de kaart heen glijden.

"Ik heb ideeën genoeg," Zegt hij en kijkt dan op naar haar "maar die hebben niets met het ontbijt te maken."

Dan staat er plotseling een serveerster aan tafel welke de bestelling op komt nemen. Diego wacht todat Caleigh haar keuze opgeeft, bestelt dan ook en wacht totdat de serveerster weer weg is.

"Maar wel met het paard wat ik dan hoop dat je niet alsog op eet.."

Diego ziet vanuit zijn ooghoek een hoop drukte en kijkt dan naar buiten. Er staan enorme groepen mensen buiten en als het hem iets had kunnen interesseren had Diego zich misschien afgevraagd wat er aan de hand zou zijn. Maar hij richt zich weer naar Caleigh en glimlacht licht.

"Het paard wat ons naar huis kan brengen." Eindigt hij dan.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh glimlacht even en schud dan haar hoofd.

"Ik geloof niet dat ik Amelie of Kratos ooit wat zou kunnen aandoen." zegt ze dan, "Ik ben aan beide veels te gehecht geraakt."

Als niet heel veel later de serveerster weer terugkomt, met het ontbijt, glimlacht ze even en pakt dan het glas op. Ze neemt een slok en sluit even genietend haar ogen. Als ze haar ogen weer opendoet glimlacht ze naar Diego.

"Eet smakelijk," zegt ze met een glimlach.

Terwijl ze begint heeft ze het akelige gevoel dat ze bekeken wordt en het idee dat er iets niet klopt wordt alleen maar groter. Ze kijkt even naar buiten, wara het nu iets rustiger is, maar nog steeds te druk. Zou het iets met gisteren te maken hebben gehad? Ze zucht even.

"Ik denk dat we vandaag geen rustige dag krijgen..." zegt ze dan zachtjes en ze kijkt Diego aan.

TheKimKommer · Geplaatst: Di Dec 16, 2008 17:28

Diego pakt zijn beker met koffie en neemt een slok van de warme drank. Hij knikt naar Caleigh maar glimlacht dan bij haar laatste opmerking.

"Wanneer hebben we ooit wel een rustige dag gehad?"

Hij kijkt naar het eten op zijn bord en beseft dat hij absoluut geen trek heeft. Daarom richt hij zich voor nu maar weer op zijn koffie en neemt een tweede slok. Even blijft hij naar Caleigh kijken.

"Maar het maakt niet uit wat voor dag het hier wordt, zoals al eerder genoemd, neem ik je mee naar huis."

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh haalt haar schouders op. Een rustige dag was lang geleden. Sinds ze was teruggekomen was er een en al drukte geweest, zowel rondom de sleutel als rondom Diego en haar. Als hij zegt het niet uitmaakt wat voor dag het hier wordt en dat hij haar meeneemt naar huis glimlacht ze even licht.

"Het klinkt goed als je dat zegt," zegt ze dan met een flauwe glimlach.

Niet heel veel later is ze bijna klaar met eten en ze neemt een slok van haar drinken. Als er plotseling met de deur wordt gegooid kijkt ze op, een donkerharige man komt binnenlopen, een man die ze nog nooit heeft gezien en hij komt hun richting op.

"Caleigh Raven?" vraagt hij meteen als hij bij de tafel staat

Ze kijkt de man aan als hij vraagt of ze Caleigh is en zegt niets. Ergens weet ze niet welke richting dit op zal gaan.

"Hangt ervanaf wat er aan de hand is," zegt ze dan en ze blijft de man rustig aankijken.

TheKimKommer · Geplaatst: Di Dec 16, 2008 19:41

Als er plotseling een vreemde man bij hen aan tafel komt staan, is Diego meteen op zijn hoede. Hij staat op en stapt naar de man toe. Wie hij ook was, het kon niets goeds betekenen. Ze zouden vandaag een einde maken aan alles, ze zouden naar huis gaan.

"Wat er ook aan de hand mocht zijn.. Geen interesse.." Gromt Diego de man toe.