Fantasy 2 (4) - RPG

TheKimKommer · Geplaatst: Za Dec 27, 2008 15:01

Als ze vlak voor het huis staan wordt de deur geopent en Diego stapt samen met Caleigh naar binnen.

"De Dame durft. Mij op voorhand al gemeen te noemen.."

Hij knikt bijna onmerkbaar naar de man welke de deur heeft geopend en loopt vrijwel meteen door, zonder Caleighs hand los te laten, naar de keuken. Daar duwt hij haar zachtjes toch dwingend op een stoel en loopt dan door naar de koelkast.

"Ik denk dat je straks een gegronde reden hebt om me gemeen te noemen." Zegt Diego terwijl hij zijn blik over de spullen in de koelkast laat glijden. "Als je dat wat je voorgeschoteld krijgt ook daadwerkelijk op moet eten.."

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh grijnst lichtelijk als ze de woorden van Diego hoort. Zonder aandacht te besteden aan het feit dat hij haar net op de stoel duwde staat ze op en loopt naar hem toe. Plagerig laat ze haar vinger over zijn ruggengraat glijden.

"Ik wil eigenlijk zeggen dat je vast heerlijk zal smaken met wat peper en zout, maar je neemt me toch niet serieus dus..." zegt ze plagerig, "Ben je echt zo'n slechte kok? Want dan moet iemand je toch echt leren koken..."

Ze trekt haar wenkbrauw even speels op.

"Maar dat moet je niet van mij leren, ik leer je alleen de slechte dingen... Voor jou dan..."

Met een wat kleine grijns kijkt ze hem aan.

TheKimKommer · Geplaatst: Zo Dec 28, 2008 11:02

Diego haalt wat spullen uit de koelkast, legt deze op het aanrecht neer en kijkt dan Caleigh aan. Als hij dit had voorzien, had hij bericht voor zich uit gestuurd zodat zijn kok hier zou zijn geweest.

"Ik heb het nooit eerder nodig gehad, en geloof niet dat ik er veel baat bij heb in de toekomst."

Hij glimlacht even wrang en trekt haar dan dichter naar zich toe en duwt een kus op haar lippen.

"Maar ik durf de Dame ook geen honger te laten lijden."

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh wilt eigenlijk een opmerking maken, maar slikt die in als Diego haar tegen zich aanduwt en haar een kus geeft. Ze glimlacht even flauw.

"En als het heel erg mislukt dan plunder ik je koelkast vanavond. Dus maak je nou maar geen zorgen en laat me je helpen. Anders vergiftig je straks ons allebei."

Ze glimlacht even en duwt een kus op zijn neus. Dan maakt ze zich los uit zijn omhelzing en bekijkt kritisch de spullen die hij uit de koelkast heeft gehaald. Een kleine drie kwartier later staat er dan toch een maaltijd op tafel en ze slaat even haar armen om zijn nek heen.

"Zie je wel dat je met een beetje aanwijzing iets kan..."

Ze grijnst even.

"En nou gaan we eten, ik ben toe aan een warm bad en die weiger ik alleen te nemen," zegt ze en ze trekt even speels haar wenkbrauw op.

OOC:: Anders komt het er nooit van (;