Beelddenken

Emma Roos · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 12:57

Ik ben er net achter gekomen dat niet iedereen in beelden denkt (wat ik dus wel dacht). Bijvoorbeeld het woord boom. Ik dacht dat iedereen dan direct een boom voor zich zag, maar blijkbaar is dat niet zo.

Ik vind het ook heel normaal om, als iemand iets verteld, alles meteen voor me te zien, in beelden. En er dan later verbaasd achter te komen dat alles er heel anders uit ziet.
Ik zie de dagen van de week en maanden van het jaar ook in een soort schema, een plaatje dus eigenlijk.

Dit vond ik o.a. op wikipedia:

Eigenschappen die beelddenkers vaak zouden hebben zijn:

* Zijn (te) gevoelig, want soms kan het gebeuren dat ze plaagtoestanden te letterlijk nemen.
* Houden van computers en zijn vaak technisch, muziekaal, of artistiek begaafd.
* Problemen bij het onthouden van (voor hun) abstracte letterketens, zoals namen. Omdat een naam te 'abstract' is kan er geen beeld van gevormd worden. Ze snappen ook niet waarom een "taaldenker" een naam van twaalf letters zonder meer kan onthouden, maar een getal van twaalf cijfers niet. Voor hen is het eerste (veel) moeilijker dan het tweede. Immers, een naam van twaalf letters onthouden betekent in feite een keuze uit 26^12=95.428.956.661.682.176 = 95.428 Biljoen verschillende mogelijkheden onthouden, terwijl een getal van twaalf cijfers onthouden een keuze uit "slechts" 10^12=1.000.000.000.000 = 1 Biljoen, verschillende mogelijkheden is.
* Problemen bij het uitleggen van door hun bedachte concepten. De uitleg is dan meestal een beperkte verwoording van hun denkbeelden. Meestal wordt vanuit 'grote lijnen' gedacht en worden verbanden gezien waar ze geen adequate bewoording voor kunnen vinden.
* Het schrijven van teksten in een zeer 'kronkelige' stijl. Doordat vaak grotere gedachtensprongen worden gemaakt vinden woorden moeilijk samenhang, zijn zinnen losstaand en zonder verband.
* De natuurlijke aanleg om gelezen zinnen 'in één keer in zich op te nemen' in plaats van zinnen woord voor woord te lezen (snellezen). Maar als hen wordt gevraagd voor te lezen dan lezen ze vaak iets anders dan wat er letterlijk staat. De beelden die door bepaalde zinnen opgeroepen worden, zijn al achterliggend aanwezig bij bepaalde woordcombinaties.
* Het vermogen om moeiteloos de locaties en relatieve posities te onthouden van objecten die ze ergens geplaatst hebben. Hun 'fotografisch korte termijngeheugen' kan eerdere situaties en momenten bijna exact oproepen.
* Het vermogen om schijnbaar intuïtief conclusies te trekken die met lineair denken moeilijk te bereiken zijn. De intuïtie wordt opgebouwd naar eerdere conclusiegerichte gedachtengangen.(wellicht dat er hier in plaats van intuitie over circulair gesproken dient te worden)
* Een doorgaans bovenmaatse creativiteit die zich in alle mogelijke gebieden kan uiten, niet alleen in de beeldende kunst, maar in alle activiteiten waar enig visionair vermogen tot uitdrukking kan komen (beschouwende wetenschap, techniek, zakenwereld, filosofie, fotografie,...).
* Beelddenkers zouden vaak ook een beter ruimtelijk inzicht en gevoel hebben. Alleen kan het lineair verwoorden soms problematisch zijn.
* Ze komen vaak slordig, structuurloos en chaotisch over.
* Ze hebben het eerste en tweede leerjaar soms voorstand op andere leerlingen, maar naarmate ze ouder worden krijgen ze problemen in taal en wiskunde. Dit kan verwarring teweegbrengen bij de leerkrachten.
* Ze komen vaak dromerig over, en zijn er niet met hun gedachten bij en afwezig. (dagdromer)

Heel veel dingen kloppen wel bij mij. Zoals chaotisch zijn, slecht namen kunnen onthouden, maar wel cijfers, dromerig, gevoelig, zinnen niet woord voor woord lezen (en dan hardop iets anders te lezen), en iets heel duidelijk voor je te zien, maar het dan lastig kunnen uitleggen.

Hoe denken jullie? In beelden, zonder beelden? In letters? Of in stemmen, alleen gevoelens, enz?

Ik heb al gekeken of er een topic over was, maar heb niets gevonden. Als het er toch is mag dit verwijderd worden.

Helen · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 13:13

Hmm, raar onderwerp maar wel interesant.
Ik denk in beelden geuren en kleuren en zo droom ik ook trouwens.
als jij zegt "ballon" dan zie ik een rode ballon aan een touwtje zwevend in de blauwe lucht met witte wolken en ik ruik de ballon en de buitenlucht.

als ik eens wat meer zin heb om te lezen lees ik de rest

Blijerd · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 13:34

Ja, dit beschrijft mij precies, behalve dat ik nu nog steeds een voorsprong heb op de rest van mijn klas en dat talen juist mijn beste kant zijn.

Namen kan ik slecht onthouden. Ik heb wel vaak een idee ervan, maar op de precieze naam kan ik niet komen. En het locaties onthouden kan vaak HEEL positief uitkomen. Ik kan gemakkelijk iets terug vinden waar een ander veel problemen mee heeft.

Kortom, alles klopt gewoon, behalve de voorsprong in alleen het eerste en het tweede leerjaar. Oftewel, ik denk in beelden.

**Shirley** · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 13:42

Nah bij mij kloppen er niet zo heel veel dingen. Ik kan wel chaotisch zijn maar vaak valt het mee. Ik kan juist wel goed dingen zoals namen onthouden. Ik ben wel goed in talen, maar niet zo best in wiskunde.

Het is wel zo dat ik denk in beelden, als iemand iets verteld, of wat dan ook, dan zie ik het voor me. Dus dat doe ik wel. En ik heb dus ook een soort schema in mijn hoofd voor de dagen van de week, en de maanden in een jaar. Dat dan weer wel.

Wizardjuh · 7e jaars Verdiend: 108 Sikkels

Ik dacht ook dat iedereen in beelden denkt.
Bij 'Huis' zie ik bijvoorbeeld een simpel huisje met eend deurtje, raampje en een rood dak.
En de dagen, manden en jaren zie ik ook als een soort schema, een soort kalender in mijn hoofd. En, nog een kenmerk, ik hou van computers.
Dus een 'Taaldenker' ziet, als je boom zegt, het woord 'boom' voor zich, ofzo. Daar kon ik raar genoeg niets op Wikipedia over vinden.

Emma Roos · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 14:00

@Blijerd: Bedoel je dat je weet dat je in beelden denkt omdat bijna alle eigenschappen op je van toepassing zijn, of omdat je in beelden denkt? Want iemand die niet in beelden denkt kan deze eigenschappen geloof ik ook wel bezitten^^" En dat met namen heb ik ook heel erg. Ik ben heeel slecht in het onthouden van straatnamen^^

Wel, ik denk dus ook in beelden. Ik kan me niet voorstellen hoe iemand zonder kan denken, of ik letters.

Maar als jullie in beelden denken, horen, voelen en ruiken jullie dan ook alles? Ruiken heb ik soms, maar in hoor/denk wel altijd geluiden erbij. Net of ik er echt ben.

Beelddenken lijkt mij opzich wel wat makkelijker. Je slaat beelden echt op, en zo is het bijvoorbeeld makkelijker om iets terug te vinden. Gewoon in je hoofd het hele huis/school, enz. terug nalopen^^"

Eigenlijk denk ik altijd in bewegende beelden. Als iemand me over een landhuis zou vertellen zie ik meteen alles voor me. De bomen en struiken rond het huis, bladeren die ritselen in de wind, het huis zelf inclusief de ramen, gordijnen die wapperen, postbode die de krant in zo'n rode brievenbus doet^^" Maar misschien heb ik wel gewoon een te levendige fantasie^^

Het lezen van een boek, en dan echt in het verhaal kruipen, lijkt mij ook wat gemakkelijker. Je ziet het als het ware als een film spelen (ik dan toch). Ik lees niet echt de letters of woorden, maar in gebeurtenissen en gevoelens. Alsof in het verhaal zit, maar er dan naast sta en wel kan zien, horen, voelen en ruiken wat er allemaal gebeurd.

Hebben andere beelddenkers, of misschien niet-beelddenkers dit ook als je een boek leest? Zijn hier eigenlijk wel niet-beelddenkers? En denk je dan ook echt helemaal niet in beelden? Dat lijkt me wel raar en ongemakelijk...

**Shirley** · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 14:06

Het lijkt mij ook echt een vreselijk vreemd idee hoor, dat er mensen zijn die geen beelden zien maar woorden. Ik wist eerlijk gezegd niet eens dat dat kon. ^^" Ik was er van overtuigd dat iedereen in beelden denkt. Maarja ik weet natuurlijk ook niet beter.

Maar ik heb dat dus ook wel, dat als ik een boek lees, dat ik dingen voor me zie. Ik zie het ook meer als een film gebeuren. Dat van die geuren en geluiden heb ik trouwens niet, meer alleen beelden.

Is hier misschien ook iemand die alleen in woorden denkt? Ik ben wel benieuwd hoe zo iemand dingen ervaart. Misschien vinden die het wel raar om in beelden te denken. Zij zijn immers ook niet anders gewend dan in woorden denken.

magic@home · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 14:27

Ik moet zagen dat ik ook in beelden denk, maar de kenmerken die er genoemd staan passen eigenlijk helemaal niet bij mij!
Ik denk dat de mensen die in beelen denken ook veel makkelijker dingen onthouden!

@fairy_princess
Ik dacht ook altijd dat iedereen in beelden dacht maar dat blijkt dus inderdaad niet zo(heel vreemd0.

Wizardjuh · 7e jaars Verdiend: 108 Sikkels

Als ik denk, dan denk ik wel makkelijk met geluiden er bij, maar gevoel en geur niet. En als ik iets lees, dan zie ik het ook als een soort film.
En ik ben ook heel slecht in het onthouden van namen.
Ik ben ook wel benieuwd of hier iemand is die in woorden denkt.

Kelly Griffel · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 16:18

Ik ben ook een beelddenker, hoewel niet alle bovenstaande (eventuele) eigenschappen op mij van toepassing zijn. Ik ben heel erg goed in het herkennen/herinneren van gezichten en ik moet wel even denken, maar dan kom ik wel altijd op de naam. Ik ben echter niet zo goed in wiskunde, maar wel heel erg goed in taal. En tjah, het is bij mij wel zo dat ik dingen in mijn hoofd heb en dan kan ik ze wel opschrijven, maar dan staan ze er - naar mijn mening en naar dat veel mooiere beeld in mijn hoofd - niet goed. Dan kan ik als ik het lees toch niet helemaal 'zien' zoals ik het in eerste instantie in gedachten had. En dat vind ik soms wel heel erg irritant, want ik wil gewoon op papier zetten wat er in mijn hoofd zit, maar dat wil niet altijd lukken. Oh, ik kan het wel verwoorden en soms ook nog erg mooi als ik dat wil, maar het feit blijft dat het dan toch niet volledig is zoals ik het zou willen hebben, omdat ik daar geen woorden genoeg voor heb xD Het klinkt heel stom, maar zo gaat het wel bij mij. Ik ben er 9 van de 10 keer wel tevreden over, maar het is nu eenmaal niet zoals ik het me inbeeld.

Dat van dat dromerig overkomen etc.. dat klopt bij mij ook wel. Maar ik denk dat het er mee te maken heeft omdat je dan anders uit je ogen kijkt als je even een mentaal beeld voor je ogen haalt als je je iets herinnert. Als ik aan het lezen ben, hoef ik ook niet per se de hele zin te lezen om te weten wat er staat. Dat 'weet' ik dan al en dat heeft me tot nu toe al altijd erg geholpen.

Ik moet wel zeggen dat ik ook altijd gedacht heb dat iedereen dat had, tot een paar jaar geleden wij het daar met een paar vriendinnen over hadden. En toen bleek dus dat niet iedereen dat had. Dat iemand 'boom' kon lezen en zich daar geen boom bij voorstelde, maar gewoon het woord boom las. Ik kan daar nu nog steeds bij omdat ik natuurlijk niet anders gewend ben. Ik lees 'boom' en ik zie een boom, ik zie niet alleen dat woord voor me ^^"

**BeeGee Kenobi** · The Lost Mod Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: Birmingham

Ik ben wel een beelddenker maar veel van die eigenschappen heb ik niet.. Confused

Ik zie bijvoorbeeld een week voor me in kleuren en beelden, ook een cijfer en een som worden een beeld. Hierdoor heb ik juist meer moeite met Wiskunde. Omdat Wiskunde zo abstract is kan ik er geen beeld bij vormen, en als ik geen beeld heb kan ik het ook niet onthouden.

Mijn basisschool leraar zei dat ik waarschijnlijk een fotografisch geheugen heb. Hierdoor zie ik dingen voor me (bladzijdes en sommen)...Ik kan in een tentamen heel goed zeggen waar bepaalde informatie staat...tot op de zin nauwkeurig..af en toe heb ik echter problemen om in m'n hoofd te 'lezen' wat er nou precies staat XD..

Wat je zei over locaties onthouden klopt ook. Na jaren kan ik nog precies zeggen waar ik wat heb gezegd tegen wie....als ik in de auto bijvoorbeeld informatie krijg sla ik op waar ik die informatie kreeg. Ik verbind dus de locatie met de informatie...beetje raar maar zo kan ik heel snel dingen terugvinden..

Oh en ik ben een giga chaoot XD

Tarantallegra · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 17:12

Ook ik denk in beelden. Gek, dat hier zoveel beelddenkers rondlopen, het schijnt namelijk een minderheid van de bevolking te zijn. Misschien dat al die beelddenkers graag Harry Potter lezen..? ;P Volgens mij is het trouwens zo dat bijna iedereen 'gedeeltelijk' in beelden kan denken, maar de meeste mensen kunnen woord en beeld heel makkelijk tot een geheel smeden. Een beelddenker heeft hier meer moeite mee, die leeft op het beeld meer dan op het woord ipv op het beeld naast het woord. If I'm not mistaking. Een beelddenker denkt voor meer dan 60% in beelden, terwijl een taaldenker voor minder dan 40% in beelden denkt. Een mens denkt eigenlijk altijd in zowel taal als beeld.

Goed… hier komt een heel verhaal over de lastigheid van het beelddenken die ik ervaar… bereid u voor, of scroll snel verder Wink

First and for all: Ik hoop dat dit verhaal een beetje samenhangend is, zo niet... sorry.

Nou, ik denk dus wel in beelden en ik vind het soms nogal lastig. Naast dat ik beelden zie, koppel ik namelijk mijn emoties eraan. Voel ik me niet lekker, dan kan ik hele vervelende dingen gaan zien. En dus in paniek raken. Aan de andere kant ben ik eigenlijk 80% van de tijd vrolijk, en ook dit wordt natuurlijk in mijn gedachtenwereld versterkt Wink

Dus dat is wel weer lekker.
Een ander lastig gevolg dat ik zelf ervaar is het slecht zijn in het onthouden van details. Ik ben op vakantie en ik kan jullie nog prima zeggen hoe leuk ik dit en dat dorp vond, en dat er zo'n kleine bioscoop stond in de buurt van een gebouw dat compleet onder de graffiti zat, in de bocht van een straat die uiteindelijk zou uitkomen op een snelweg.... Maar de verdere details? Nee. Ik zie een geheel, geen kleine details.
Dat blijkt ook wel in andere dingen; met een vriendin ben ik een boekwinkel ingestapt. We zagen er een boek liggen, waar we heel even naar gekeken hebben. Een paar dagen later belde ze me op; hoe dat boek ook alweer heette? Ze wou het misschien gaan kopen voor een vriendin. De kaft kon ik me herrineren. De schrijfster of de titel, of iets wat uberhaupt in de buurt kwam van de titel? No way...

Verder schijn ik heel omslachtig te denken (zoals een lerares ooit tegen me zei; "een normaal mens wandelt van A naar B, jij wandelt van A naar Z, en zoekt daarna maar eens de weg naar B. Je komt er wel, maar door je originele oplossing duurt het langer." Razz

). Ik moet dingen absoluut begrijpen, wil ik iets kunnen onthouden... en ja, dan ga ik soms mijn eigen (originele?) explanatie voor iets verzinnen...
Ook is het lastig als mensen tegen je zeggen, "Ja, dat is gewoon zo", zoals ze nu op mijn studie nog wel eens de neiging hebben. Wat moet je dan? Ze vertellen dat het nooit gaat lukken als ze je niet vertellen wat het waarom achter iets is? Dat klinkt wazig en raar...
Je kan me ook iets vertellen waar ik echt tijden lang niks mee kan... dan lijkt het of ik het de hele tijd vergeet. Komt heel stom over. Maar vraag je het me misschien een paar dagen later, dan heb ik wellicht het licht gevonden en is het ineens in mijn brein blijven hangen. Wink

Daarnaast heb ik soms moeite mijn aandacht bij dingen te houden. Ik kan een heel stuk lezen, maar dan moet ik echt moeite doen om mijn aandacht vast te houden. Mijn gedachte begint er een hele rits gebeurtenissen aanvast te knopen die misschien voor mij het verhaal heel leuk opleven en heel mooi in mijn straatje passen en er voor mijn gevoel dan ook prima bij zouden passen, maar die totaal niks met het onderwerp te maken heeft!!! Lastig, met een vak als geschiedenis.

Ik heb moeite dingen aan andere uit te leggen. Dat ik iets begrijp, of iets denk, wil niet zeggen dat ik het kan verwoorden. Dat moet ik of op papier doen (dat vind ik op de een of andere manier al makkelijker), of ik moet soms gewoon erg lang over dingen nadenken. Vaak moeten mensen me ermee helpen. Ik kan ze een hele situatie schetsen, die zij vervolgens in 1 zin of een paar woorden kunnen herhalen. Soms moet ik woorden omschrijven, dan weet ik wel wat ik wil gaan zeggen, maar dan kan ik het woord ervoor weer eens niet vinden... Als ik dan eindelijk mijn woorden denk te hebben gevonden, snappen mensen me soms nog niet. “Kun je dat nog eens herhalen en nu bij het begin beginnen en het einde eindigen?”, is een vaak gehoorde vraag. Wink

Ik vind het moeilijker dan veel mensen om een simpele vraag te beantwoorden. “Wat vind je van Groningen?”. Onmiddellijk zie ik in mijn gedachten half Groningen voorbij flitsen…. Waar moet ik in hemelsnaam beginnen? Er is zoveel te vertellen! Ook laat ik soms een hele zooi informatie uit mijn zinnen die voor mijn automatisch al bij een beeld horen... dat verwoord ik niet, omdat het bij mij al in 1 woord zit. Maar bij een ander hoeft die associatie er natuurlijk niet per se te zitten. Dat gebeurt alleen zo onbewust dat ik het op het moment zelf niet door heb.
Ook op schrift zijn mijn woorden nogal random soms. Zelf heb ik dat nooit door gehad en dus ook niet erg gevonden, maar het bleek toen ik verslagen in moest gaan leveren bij de universiteit. Daar gingen ze ook op je taalgebruik letten. Geen spelfouten, ofzo, geen onbestaande woorden, niet dat soort dingen, maar hoeveel uren ik er ook aan had gewerkt - voor de professor leken veel van mijn zinnen geen verband te houden. Dit en het feit dat ik uberhaupt veel anglificaties en blijkbaar rare woordcombinaties gebruik in zinnen, leed ertoe dat ik van hem mijn Nederlands moest gaan verbeteren? Maar mijn Nederlands op zich is niet slecht. Ik heb gewoon soms problemen met verwoorden. Nu wordt het dus ineens een probleem, ik loop er gewoon tegenaan.

Rijtjes kan ik lastig onthouden, tenzij ik er zelf een ezelsbrug voor vind. Namen moet ik een paar keer horen, dan blijven ze bij het beeld van die persoon zitten en dan lukt het wel. Bij mij is het niet zo dat ik cijfers dan juist weer wel kan onthouden, zoals hierboven aangegeven staat als een van de aspecten van het beeld denken…. Ook dat kan ik niet of met heel veel moeite. Ik ken misschien 2 of 3 telefoonnummers uit mijn hoofd (die van mijn eigen mobiele telefoon, het huis van mijn beste vriendin, het huis van mijn ouders)… Als ik hier op het forum een nieuwe kleurcode wil invoeren moet ik die hardop blijven herhalen tot ik hem ingevoerd heb, anders weet ik dat mijn gedachtes op iets anders kunnen springen en dan ben ik hem echt kwijt. De locaties van plaatsnamen onthoud ik niet, tenzij ik er ben geweest en het voor mezelf dus op de wereld/land-kaart kan plaatsen. Ik kan alle letters van het Hebreeuws alfabet voor me zien en noemen, maar na 1 jaar studie en zelfs het succesvol hebben afgesloten van het vak en talloze herhalingen kan ik het nog steeds niet op volgorde zetten. Alef, Bet, Giemel… voila. Hier raak ik al in de twijfel… Ik wacht nog op de logica denk ik. Wink

Toch heb ik ook eigenschappen die niet in het standaard rijtje passen van een beelddenker.... Ik luister bijvoorbeeld erg graag en kan me er goed op concentreren. Ik hoor graag verhalen van andere mensen, ik vind het heerlijk om me een voorstelling te maken van een anders leven. Dat klinkt overigens enger dan dat het werkelijk is.
Ook ben ik niet goed in organiseren (dat zouden beelddenkers zijn?), omdat ik van de ene gedachte naar de volgende hop – daar ben ik heel impulsief in. Van het ene project zit ik alweer in het volgende. Waardoor ik ook overal waar ik ga een spoor van wanorde en troep achter me laat Razz

Ik ben heel chaotisch.

Ik ben niet dom, maar heb voor sommige dingen door al mijn gedachten kronkels meer tijd nodig dan anderen. Ik moet veel energie in iets steken om een 7 te halen, waar een ander misschien met gemak een 10 kan halen. Ik wil niet zeggen dat ik slecht ben in het leren zelf, ik ben slecht in het focussen op, en heb moeite met het vragen naar het waarom van iets – ik ben bang om voor ‘dom’ te worden uitgemaakt. Terwijl ik ergens weet dat het voor mij waarschijnlijk 200% zo makkelijk gaat als ik gewoon dat waarom krijg. In mijn vrije tijd heb ik eigenlijk ook een totaal ander karakter dan in mijn schooltijd. Ik raak snel gestresst als iets me niet lukt, ik reageer daar heel erg emotioneel op en de stemming is voor mij eigenlijk meteen bedorven. Als ik het ineens snap kan ik vanuit zo’n “damn” stemming zo weer mijn energieke, vrolijke zelf worden. Voor mensen in de omgeving realiseer ik me dat dit raar kan overkomen en daarom heb ik geleerd op school e.d. mijn onvrede voor mezelf te houden. Zit ik bij mijn ouders huiswerk te maken of iets dergelijks, dan is het wel heel duidelijk merkbaar of het lukt of niet. Wink

In mijn vrije tijd wil ik heel veel en wil ik eigenlijk niet stil blijven zitten. Waarom zou ik ook? Er is zoveel tijd en ik heb NU de kans om iets van mijn leven te maken. Wat zal ik gaan doen? Ik ga DAT doen... *gaat DAT doen* (want als ik iets in mijn hoofd heb moet ik het altijd zo snel mogelijk uitvoeren) .... Ik kan natuurlijk ook DAT gaan doen. Daardoor maak ik vaak dingen niet af. Ik heb moeite keuzes te maken. Desalniettemin ben ik dan heel gelukkig. Juist het doen van heel veel dingen, wordt ik vrolijk en ontspannen van.

Nou is dit natuurlijk een heel negatief verhaal maar over het algemeen ervaar ik beelddenken niet als iets dat mijn leven blokkeert ofzo, hoor. Ik vind het prima zo, en kan er prima mee leven. Soms is het alleen een beetje lastig er mee om te gaan.

Citaat:

Dus een 'Taaldenker' ziet, als je boom zegt, het woord 'boom' voor zich, ofzo. Daar kon ik raar genoeg niets op Wikipedia over vinden.

Een ‘taaldenker’ ziet vaak ook wel een beeld voor zich, maar bij een taaldenker is dit slechts illustratief (een beelddenker ziet vaak een veel 'geavanceerdere' (nouja, dat is dus absoluut niet het goede woord in deze context maar ik weet het juiste woord even niet) boom, soms nog met een hele heisa er om heen, je lievelingsvogel, die mooie oprijlaan, naar beneden dwarrelende blaadjes)… Daarnaast denken zijn vooral via een bepaalde aan elkaar hangende lijn van woorden en die volgt een vaak logische structuur.

Citaat:

Hierdoor zie ik dingen voor me (bladzijdes en sommen)...Ik kan in een tentamen heel goed zeggen waar bepaalde informatie staat...tot op de zin nauwkeurig..af en toe heb ik echter problemen om in m'n hoofd te 'lezen' wat er nou precies staat XD..

Dude, dat heb ik ook. Met paginanummers ben ik niet zo goed, maar ik kan wel zeggen waar het ongeveer in het boek staat en wat de algehele verhaallijn erom heen is, vaak (er vanuit gaand dat ik geleerd heb natuurlijk). Dat voelt zo frustrerend, krijg je echt zo'n "op-het-puntje-van-mijn-tong-gevoel van, of niet?

Oke, ik kom tot het punt van mijn verhaal: Zijn de andere beelddenkers ook wel eens tegen een of meer van de bovengenoemde problemen aangebotst? Zoja, hoe ga jij er persoonlijk mee om? (ja, ik graaf naar tips! Wink

) En hebben jullie ook wel eens dat het beeld de overhand neemt op de realiteit (bijv. je gaat eten en hebt zo onbewust het beeld in je hoofd gekregen van jezelf die aan het eten is… een half uur later kom je in de keuken, kijk ja naar de pan, zie je dat die nog vol is en realiseer je je dat je helemaal niet gegeten hebt)?

Hummol · Lid Wikenweegschaar Verdiend: 424 Sikkels

Aah! Hier hebben mijn ouders het ook altijd over. Mijn vader en ik denken in beelden en de rest van mijn fam. (moeder, broer, zus) niet. Wel grappig.

Ik zie ook bij elke dag een kleur (bv. dinsdag is geel) en bij sommige cijfers ook.

**BeeGee Kenobi** · The Lost Mod Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: Birmingham

Hummol schreef:

Aah! Hier hebben mijn ouders het ook altijd over. Mijn vader en ik denken in beelden en de rest van mijn fam. (moeder, broer, zus) niet. Wel grappig.

Ik zie ook bij elke dag een kleur (bv. dinsdag is geel) en bij sommige cijfers ook.

*Rofl* mijn dinsdag is geel/oranje XD

@Tarantallegra: Nu ik jouw uitleg lees denk ik dat ik meer een taaldenker ben dan een beelddenker, of misschien iets wat er tussenin ligt..Heb je meer info kunnen vinden over taaldenkers?

Riesjuh · Geplaatst: Zo Aug 12, 2007 18:10

Ik ben juist een taaldenker, als iemand bij mij huis zegt, zie ik geen huisje voor me maar dan denk ik aan een plek waar iemand woont... maar met eten enzo heb ik het wel met geuren enzo:P