Fantasy 2 (4) - RPG

Catie · 01-2004/31-12-2009

Hij gunt de man een blik en kijkt dan weer naar de vrouw. Hij moest het weten en wel nu. Als dit haar was zou ze boeten voor het hart breken van zijn enige dochter.

"Zeg op," zegt hij dan, "Ben jij haar of niet!"

Hij weet wel zeker dat het haar moest zijn, ze had dezelfde bouw als haar, maar zijn dochter was veel mooier en niet alleen qua uiterlijk.

Caleigh beweegt geen spier als Diego opstaat en naar de man stapt. Als de man Diego echter negeert en zich op haar richt staat ze langzaam op.

"Ik geloof niet dat het je zaken zijn wie ik ben. Waarvoor je ook komt, je kan beter nu vertrekken voordat er dingen gebeuren..." zegt ze dan en ze kijkt de man koel aan.

Hij gromt even.

"Je moet haar wel zijn, de trut die het leven van mijn dochter heeft verwoest! Die haar toekomst met een goede echtgenoot heeft verwoest!" zegt hij dan kwaad en zonder dta het hem interesseert verheft hij zijn stem.

TheKimKommer · Geplaatst: Di Dec 23, 2008 10:43

Diego haalt een wenkbrauw op als de man ongestoord doorraast, schudt met zijn hoofd en als de man zijn stem verheft is voor Diego de maat vol. Met één stap staat hij tussen de man en Caleigh in.

"Je kunt beter nu vertrekken, m'n beste.." Gromt Diego naar de man. "Voordat je nog maar één verkeerde opmerking maakt en de toekomst van je geliefde dochter er zonodig nog vervelender van wordt.."

Zijn blik is duister en hij kijkt de man strak aan. Hij was niet tot dit punt gekomen om het meteen de eerste ochtend door een onbekende onbeholpen kerel te laten verpesten.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Als de man ertussen komt staan kijkt hij de man kwaad aan. De opmerking maakt het er niet beter op en hij balt zijn vuisten.

"Je bedreigd mij? Wie denk je wel niet dat je bent?" zijn blik flitst even naar Caleigh, "Zeker haar nieuwe vriendje? Ze heeft de ene afgemaakt en nu heeft ze al een ander, smerige slet die je bent," hij richt zijn blik weer nu op haar, "Vermoord je hem ook als je klaar met hem bent?! Meiden zoals jij zijn nergens goed voor en zouden moeten worden opgesloten worden om daarna weg te rotten!"

Caleigh blijft verrassend kalm onder de situatie en kijkt de man koel aan. Ze had wel gevaarlijkere tegenstanders tegenover zich gehad dan deze man. Want het was overduidelijk dat de man niet een van de slimste wizards was, maar het moest hebben van kracht.

"Zoals ik al zei, je kan beter vertrekken voordat er nare dingen gebeuren..." zegt ze dan.

Ze negeert het feit dat nu de weinige mensen in de herberg alle aandacht voor hun hebben.

TheKimKommer · Geplaatst: Di Dec 23, 2008 11:09

Diego verliest zijn geduld als de man verder raast. Waarom waren ze ooit op het idee gekomen om beneden te gaan ontbijten? Ze hadden meteen moeten vertrekken, naar huis.
Als de man zich weer tot Caleigh richt en haar voor slet uitscheld is de maat vol. Inplaats van zijn wand te trekken, vormt ook zijn hand een vuist, haalt hij hard uit naar de man en raakt hem vol tegen zijn kaak. Als de man door de kracht zijn evenwicht verliest, glimlacht Diego even vals.

"Wie ik ben, daar kom je liever niet achter.."

Catie · 01-2004/31-12-2009

Hij is helemaal verrast van de kracht en verliest zijn evenwicht. Hij struikelt naar achteren en door een stoel die daar staat valt hij om. Een hoop lawaai is het gevolg en hij zit wat beduusd op de grond.

Caleigh is helemaal niet verrast als Diego uithaalt naar de man en als ze ziet hoe de man valt staat ze op en pakt zachtjes Diego's pols beet. Ze kijkt hem aan en glimlacht flauw.

"Zoals ik zei, de dag hier zal niet rustig blijven... Misschien moeten we maar gaan. Wat denk jij?" zegt ze dan en ze kijkt hem aan, met een kleine glimlach.

TheKimKommer · Geplaatst: Di Dec 23, 2008 11:39

Als Caleigh zijn pols vast pakt, kijkt Diego om naar haar. Hij knikt en glimlacht even. Diego draait zich om, pakt zijn beker en drinkt de rest van de koffie op.

"Nu houdt niets me meer tegen." Zegt hij met een glimlach.

Diego pakt Caleighs hand vast en zonder acht te slaan op de mensen in de herberg loopt hij samen met haar naar boven toe. Ze hoefden alleen nog maar hun spullen te pakken en dan zouden ze dit alles achter zich kunnen laten.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh volgt Diego naar boven toe en negeert de man die nog steeds wat beduusd op de grond ligt. Als ze boven komen duwt ze de deur open en meteen valt haar op dat ze er toch eigenlijk een rotzooi van hebben gemaakt. Met een glimlach schud ze haar hoofd.

"Als je altijd zo'n rotzooi maakt dan moeten we toch eens een goed gesprek hebben," zegt ze plagerig tegen Diego.

Met een plagerige blik kijkt ze hem even aan en loopt dna naar haar tas toe en inplaats van dat ze er spullen in gaat stoppen, gooit ze alles eruit. De helft was toch kapot, waarom zou ze extra bagage meenemen als ze het toch niet meer zou gebruiken? En simpel begint ze te ordenen wat mee kan en wat weg kan.

TheKimKommer · Geplaatst: Di Dec 23, 2008 12:00

Diego haalt zijn wenkbrauwne even op maar reageert verder niet. In tegelstelling tot Caleigh gooit hij de laatste paar spullen die los lagen nog in zijn tas en gaat dan op een stoel zitten. Geamuseerd kijkt hij toe hoe Caleigh haar hele tas aan het rangschikken is.

"Dame, als je altijd zo georganiseerd bent moeten we toch eens een goed gesprek hebben."

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh heeft ondertussen een grotere berg naast haar tas liggen dan erin en als ze Diego hoort schud ze haar hoofd even lachend. Dan staat ze langzaam op en loopt naar hem toe. Als ze voor hem staat, zet ze haar handen op de stoelleuning en leunt wat naar voren toe.

"Wanneer heb jij mij ooit georganiseerd gezien? Ik geloof dat ik altijd alles kwijt was wat ik nodig had," zegt ze met een kleine grijns, "Ik zorg er gewoon voor dat ik geen onnodige rotzooi meeneem, met minder gewicht reis je sneller."

Plagerig kijkt ze hem aan. Niet dat de kleding nou zoveel zou uitmaken, dat wist ze ook wel, maar ze vond de situatie eigenlijk wel grappig. Snel duwt ze een kus op zijn lippen en draait zich om. Binnen een paar seconden is haar tas klaar en heeft ze alles wat weg kan in de prullenbak gegooid, die zouden ze vanzelf wel legen.

"Dus? Al klaar?" vraagt ze dan als ze met tas en mantel in haar handen stata.

TheKimKommer · Geplaatst: Di Dec 23, 2008 12:15

Diego staat op, gooit zijn tas over zijn schouder en stapt naar Caleihg toe.

"Klaar." Zegt hij en duwt een lichte kus op haar lippen. "Tenzij je nog meer verassingen beneden voor me hebt dan oude mannen."

Speels duwt hij zachtjes met een vinger op haar neus. Dan draait hij zich om en verlaat de kamer. Hij wacht totdat ook Caleigh de kamer heeft verlaten en loopt dan samen met haar weer naar beneden. Halverwege de trap beseft hij dat hij op het punt staat om de groep zonder enig bericht te verlaten. Maar kort schudt hij zijn hoofd, de groep was al lang niet meer dat wat hij geweest was.
Beneden loopt hij door naar de waard en geeft aan te willen betalen.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh glimlacht even en schud dan haar hoofd. Ze hoopt althans niet dat er meer verassingen zouden komen. Als ze naar de deur loopt ziet ze nog wat op de grond liggen en snel bukt ze om het op te pakken. Als ze de sleutel herkent schud ze haar hoofd even en laat hem dna in haar tas glijden. Misschien dat hij nog van pas zou komen. Als ze beneden staan wacht Caleigh geduldig totdat Diego betaald heeft en niet heel veel later staan ze buiten in de stallen. Metene loopt ze naar Amelie toe en aait haar zachtjes.

"We gaan weer een eindje rijden lieverd," fluistert ze liefdevol tegen haar.

Ze bind haar tas vast aan het zadel en zadelt Amelie zorgvuldig op. Als ze klaar is begeleid ze haar de box uit en wacht op Diego.

TheKimKommer · Geplaatst: Wo Dec 24, 2008 10:36

Diego zadelt Kratos op, begeleidt hem aan de teugels naar buiten en loopt dan samen met Caleigh en Amelie de stallen uit. Daar stijgt hij op en laat Kratos in een rustig tempo de straten van de binnenstad doorlopen.

"Eindelijk naar huis." Zegt hij dan met een glimlach tegen Caleigh.

Als de straten minder druk worden versnelt hij het tempo en niet veel later ligt de stad echter hen en begint de reis naar huis echt.

Catie · 01-2004/31-12-2009

[...]

Caleigh mindert haar vaart en staat uiteindelijk stil. Ze wacht totdat Diego naast haar staat en kijkt hem aan met een flauwe glimlach. Vlak voor hun lag eindelijk hun bestemming.

"We zijn er," zegt ze met een glimlach, "Eindelijk. Ik krijg toch wel een goede intree hoop ik?"

Ze trekt even speels, ietwat plagerig haar wenkbrauw op en blijft hem aankijken met een glimlach.

OOC:: Iedereen is toch al dood, dus laten we dit maar helemaal goed afsluiten Wink

TheKimKommer · Geplaatst: Za Dec 27, 2008 9:23

Diego laat Kratos naast Caleigh stoppen en kijkt even naar zijn huis voordat hij zich weer tot haar richt. Voor zijn gevoel was hij hier jaren niet meer geweest, er was zo veel gebeurd.
Dan kijkt hij naar Caleigh en glimlacht licht.

"Dame, het enige wat je vandaag nog van me krijgt is een warm bed en misschien een heet bad." Hij geeft Kratos de sporen en laat het paard langzaam verder lopen. Diego kijkt om zijn schouders naar Caleigh en glimlacht nogmaals. "Maar morgen, als de Dame erop staat, laat ik zelfs het huis in een andere kleur verven mocht het haar behagen."

Als hij dichter bij komt ziet hij met goedkeuring hoe het huis tot leven komt. Diego ziet een verbaasde stalknecht naar hen toekomen. Hij knikt naar hem, stapt van Kratos af en geeft de jongen de teugels over.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh glimlacht even als ze Diego hoort. Een warm bed en een heet bad was wel waar ze aan toe was. Ook Caleigh stapt af en geeft de teugels over, waarbij ze even naar de jongen glimlacht. Dan pakt ze zachtjes Diego's hand vast en samen met hem lopen ze verder.

"Maar oke, ik kan ermee leven... Maar houdt dat dan in dta ik niet eens een maaltijd krijg?" plagerig kijkt ze hem eevn aan, "Wat ben jij gemeen zeg."

Ze kijkt even naar het huis. Het was lang geleden datz e hier een stap binnen had gezet en er was in de tussentijd ongelofelijk veel veranderd. Ergens voelt het wat raar.