Moest je huilen bij de dood van..?

francaatjuh · 5e jaars Verdiend: 54 Sikkels Woonplaats: Avalon

Ik had het even moeilijk toen ik las dat dumbeldore dood ging in deel 6..dat vond ik wel het meest moeilijkste..en van sirius vond ik ook erg..bij dwaalog schrok ik behoorlijk dat ie ineens dood was..en van hedwig had ik wel verwacht maar was ook niet zo leuk..
bij lupin en tonks vond ik het ook vberschrikkelijk vooral omdat ze een zoontje hadden en bij dobby vond ik de tekst eromheen wel heel mooi..hoe harry dat deed allemaal

Cookiiemonster · Geplaatst: Ma Nov 17, 2008 18:10

Ik heb niet gehuild, wat me erg verbaasde xD.
Maar bij het stukje waarin Fred omkwam, daar kreeg ik wel tranen.
Bij de rest schrok ik wat, Dumbledore, Dwaaloog, Dobby ): ...
Maar Fred was de enigste die tranen kon loskrijgen ^^'

Misses Dark. · Dreuzel Verdiend: 27 Sikkels

Nee, ik heb nog nooit gehuild om de dood van een persoon. Ik heb het wel vaak jammer gevonden, en onnodig. Bijvoorbeeld de dood van Sirius, Lupos en Perkamentus. Natuurlijk, het verhaal is spannender met.

Maar toch, het is altijd raar. In veel boeken gaan de belangrijke personages nooit dood, hier worden ze een voor een afgeslacht.

EKLS. · Geplaatst: Zo Nov 30, 2008 17:50

Ik heb eigenlijk bij iedereen die dood ging gehuild, maar bij Sirius was het heel erg. Als ik een boek lees, leef ik me ook heel erg in. Dus ik was een week depressief toen Sirius dood was. Ik vond het echt verschrikkelijk.

Kyrax · Geplaatst: Zo Dec 07, 2008 13:31

Ik in het laatste deel...
Daar gingen zó veel mensen in dood!
Ik moest echt huilen... ;$

Aylee. · Dreuzel Verdiend: 27 Sikkels

Bij Fred (forgive me if i'm wrong).
En bij Tops en Lupos, dat had ik nooit verwacht!
Ik heb er btw niet bij gehuild maar ik zat wel even van 'wtf?'
En ja Perkamentus maar dan niet bij zijn dood maar bij zijn begravenis.
Erg triest allemaal..

Hermelien girl · Geplaatst: Do Dec 11, 2008 8:17

De eerste door waarvan ik echt moest huilen in boek 7 was Dobby. Gewoon omdat hij zo een goed band had met Harry, en dat harry hem toen zelf ging begraven... Zo een mooi en ontroerend stukje...

En in boek 6 moest ik natuurlijk ook een traantje laten om Perkamentus.. Ik vond het zo raar dat hij harry toen verlamde.. Naja, in boek 7 kom je er achter waarom..

carmita · Dreuzel Verdiend: 29 Sikkels Woonplaats: spijkenisse

Ik moest huilen bij de dood van Perkamentus.
Gewoon omdat hij dood was.
Perkamentus was wel de lieve wijze opa die iedereen wilde,
hij kon alles uit de kast halen en je zo raken door maar een paar woorden.

Ik vond het wel voor Harry erg.
Perkamentus was wel één van de paar mensen die hij zo vertrouwde, die meer wisten over de dood van zijn ouders en die hem veel heeft geleerd. Voor mij was Perkamentus degene die ik als heel belangrijk beschouwde om de boeken te vullen en een mooie draai te geven aan het verhaal. Want zeg nou zelf, Perkamentus heeft een paar mooi en onverwachte dingen gedaan met zijn zuurtjes.

Vaarwel Perkamentus,

Kiwa · Geplaatst: Za Dec 27, 2008 16:33

Ik heb nooit echt gehuild met gesnotter en al, maar had vaak de tranen in mijn ogen, en er zijn er een paar weggerold bij de dood van Dobby en Perkamentus, en bijna bij Sneep, en ik voelde me erg rottig bij de dood van Fred, Remus, Tops, Hedwig, en ik vond het 'huh?!' bij Kasper Krauwel en Ted Tops. Sirius was natuurlijk ook een erg groot verlies. Zo veel personages eigenlijk als ik ze zo opnoem Crying or Very sad

Ik kan ook nogal gevoelig en empathisch zijn maar geef niet graag toe dat ik soms huil Razz

piepekoe · Dreuzel Verdiend: 49 Sikkels Woonplaats: aalst, belgie

Ik kreeg een krop in de keel bij de begrafenis van Perkamentus, maar echte tranen welden pas op bij de dood van Dobby. Die werd zo mooi beschreven, kwam zo onverwacht, en dit terwijl ik het niet echt voor Dobby heb.
Ook kwamen de tranen tijdens het duel tussen Molly en Bellatrix.

misz-magic · Dreuzel Verdiend: 28 Sikkels

Ik moest toch wel een paar tranen laten om de dood van Perkamentus.
Ik vond het gewoon heel erg want hij was een van de enige die wist hoe Harry voldemort kon verslaan.

Ik was wel geschrokken van de dood van Dwaaloog Dolleman omdat ik dat gewoon niet verwacht had.
En ik moest ook huilen bij de dood van Fred omdat hij net de ruzie met Percy had opgelost.