Pubers.

Darkness · Geplaatst: Vr Jan 26, 2007 9:47

Ik ben geen puber meer, maar ik gedraag me als een klein kind. Maar kan ook erg serieus uit de hoek komen. Maar nu ik erop terugkijk was ik een erg rustige puber, komt wel bij dat ik een onwijs druk kind was en nu ook weer heel druk ben. Misschien dat al die hormonen die door mijn lichaam gierde ervoor zorgde dat ik rustig werd. Maar daar kan ik alleen naar gissen.

Maar ik kan het me wel voorstellen dat je als puber zijnde je ouders dwars zit. Ik bedoel dat doe ik ook nog steeds en ik ben 20. Maar ik bots ook met mijn ouders omdat ik nu mijn huiswerk niet doe etc.

lieske90 · Geplaatst: Za Jan 27, 2007 18:48

:: Wanneer ben je (volgens jou) een puber en ben jij er een?
Ik denk dat dat voor iedereen verschillend is. Ik ben er wel een (16, dus...^^') en ik begon ongeveer op mijn 13e (toen werd ik ongesteld... en dan gaat het allemaal gewoon zo Wink

).
:: Welke veranderingen zijn merkbaar?
Snel aangebrand zijn Razz

En juist op die momenten wordt mijn vader melig (ja, melig, vraag me niet waarom) en komt hij met van die not-done-opmerkingen. Ook ben ik me anders gaan kleden (modebewuster, zeg maar) en ik houd veel meer rekening met mijn uiterlijk. Oja, en het lichaam verandert. Razz

:: Is het een leuke of stomme tijd?
Ik ben niet heel erg vervelend tegenover mijn ouders (soms wel), en volgens mijn ouders in dit juist de leukste periode in je leven. Misschien is dat ook wel zo; je ontdekt meer dingen enzo... Dus ik vind het de ene keer wel leuk en de andere keer niet.
:: Denk je er over na of niet?
Niet echt, alleen nu Wink

**Jessica.** · Geplaatst: Ma Jun 11, 2007 18:52

Ik voel mij zeker een puber. Ik ben snel chaggo en ik heb gewoon overal een beetje haat aan. Als iemand ja zegt zeg ik nee. Natuurlijk niet bij alles, maar vaak wel. Ik ben nu 15 jaar en zit in de derde. Het is niet zo dat ik de hele tijd jongens zit te spotten, maar ik kijk natuurlijk wel. Maar dat is niet meer dan normaal denk ik. Ik voel mij een puber, waarom? Tja, If you know, tell me Very Happy

Nevodeon · Geplaatst: Di Jun 12, 2007 6:01

*Wanneer ben je (volgens jou) een puber en ben jij er een (of geweest)?
Oooh, en of ik een puber ben.. Mijn mood veranderd elke minuut en ik ben het nooit eens met volwassenen. Heerlijk toch?
*Welke veranderingen waren/zijn merkbaar?
Naja, lichamelijke veranderingen natuurlijk, maar ook mijn stem is hevig veranderd, uiteraard. En ik ben een enorm eind naar boven.
*Was/Is het een leuke of stomme tijd?
Mwoa.. Niet echt een mening over.
*Denk je er/Dacht je er over na of niet?
Nope.. Boeit me niet Razz

't is zo weer weg Wink

**Shirley** · Geplaatst: Ma Jun 18, 2007 18:44

Geloof het of niet maar ik heb nooit echt gepuberd. Ik ben trouwens bijna 21 dus dat gaat ook niet meer gebeuren denk ik. xD
Nou heel veel mensen beweren natuurlijk dat ze niet puberen, want dat heb je zelf op dat moment ook echt niet door ofzo.

Maar ik heb dus volgens mijn ouders en verdere familie en mensen in mijn directe omgeving serieus niet gepuberd. ^^" Het is eigenlijk heel vaag, ik ben nooit echt een dwarsligger geweest alleen om dwars te liggen, heb me nooit tegen mijn ouders afgezet enzovoort.

Ik heb wel eens last van stemmingswisselingen maar dat heb ik nu nog, dat heeft meer iets te maken met een bepaalde tijd van de maand. ^^" Maar niets met puberen dus.

Rogue · Geplaatst: Ma Jun 18, 2007 20:39

Nou ik was niet een hele erge puber maar ik heb wel altijd alles gedaan wat mijn moeder me verbood en dat doe ik nog steeds wel, luisteren is niet mijn sterkste kant. Maar verder heb ik geen last gehad van wisselende buien, iedereen als stront behandelen en nog meer gekke dingen zoals mijn broertje nu wel doet (17 jaar) ik ben nu bijna 20 maar ik vind toch niet dat ik echt gepuberd heb.

FireBolt428 · Geplaatst: Ma Jun 18, 2007 21:21

Ik ben op en top puber, humeurwisselingen, melancholie, puisten, noem het maar op. Ik ben prikkelbaarder dan anders, kan ook met examens en met Laura te maken hebben, maar in het algemeen toch prikkelbaarder. Ik ben geen etter ofzo, denk ik, maar in tegenstelling tot de stille lagere schooljongen, wel, stil ben ik eigenlijk nog steeds, maar heel soms durf ik al wat meer een (grote) mond opzetten. Typisch puberale streken zijn dat ik bijvoorbeeld al eens luidop "lul" heb gezegd tijdens nederlands..Het gekke was dat het een juist antwoord op de vraag was (namelijk, in een tekstje dat we moesten aanvullen en blijkbaar had brutus caesar in de edele delen getroffen), iedereen lag zo een beetje plat, maar de lerares nederlands vond het onvolwassen en zei dat ik mijn taalgebruik beter moest..euh..om het in mijn woorden te zeggen, selecteren...daar kwam het op neer. Ook heb ik, ook tijdens nederlands, eens tegen iemand gezegd, die vroeg: waarom kijk je zo (was aan het dagdromen...Laura dus...)??!! En ik (luidop, of course): denk je soms dat ik voor mijn plezier naar je gezicht zou kijken? Ik had toen nooit gedacht dat de klas plat zou liggen, ik bedoel, ik die grappig ben? Grof grappig, dat wel, but still...Hoe puberaal kan ik niet zijn, he? Vaak schaam ik me ook, soms vind ik het net goed, ik kon, kan eigenlijk nog steeds, dat mens niet af....Tot zover mijn gebrabbel...

Justintime · Geplaatst: Ma Jun 18, 2007 21:28

Wanneer ben je (volgens jou) een puber en ben jij er een (of geweest)?
Muawhahaha laat ik eens bewijzen dat ik mijn gedragswetenschappen ken xD *heeft er vandaag examen van gehad* Adolescentie is dus de overgang van schoolkind naar volwassenheid (wáuw), in deze periode zoeken pubers naar hun identiteit. En dat is genoeg informatie vind ik Angel

Ik ben zelf ofcourse een puber : D Een redelijk irritante nog wel volgens mijn ma. Vanuit mijn standpunt komt het natuurlijk allemaal door mijn ma, duh, welke puber zoekt het nu bij zichzelf? Nouja, de laatste tijd maak ik echt veel ruzie met m'n ma dus. Ik trek me niet echt iets aan van de regels, maar doe ook niks té dom (like ik wil geen schorsing op school ofzo riskeren), ik ben ehm.. overbesekst (wedden dat er weer appeltaart ofzo komt) xD Héél erg veel dingen zijn dubbelzinnig bij mij. Maar ook bij mijn klasgenoten, dus dan zijn we op dezelfde golflengte :'D
En ik heb in het eerste en tweede middelbaar dus 'gezocht' naar mezelf. Maar ik denk dat ik nu wel weet wie ik ben enzo, en dat ik de persoon blijf die ik nu blijf, want ik vind die persoon persoonlijk leuk : D

Welke veranderingen waren/zijn merkbaar?
Qua karakter ben ik het laatste jaar érg veranderd vind ik. In de basisschool was ik wel iemand met veel vrienden, maar dat is in het eerste middelbaar dan verandert. Toen was ik introvert enzo, nu ehm... niet meer xD Ik heb veel meer vrienden, en ook échte vrienden waar ik iets aan heb, ben een redelijk vlotte prater, hou van aandacht Angel

enzovoort. En mijn minderwaardigheidscomplex is verdwenen.

Was/Is het een leuke of stomme tijd?
Het ís een leuke tijd, het was een stomme tijd. De eerste twee jaar dat ik in mijn puberteit zat waren echt wel de rotste jaren die ik heb gehad tot nu toe. Ik was gewoon zó veranderd, in de negatieve manier =.= Maar nu is het weer dik in orde en amuseer ik me dood xD Ik ga zelfs best wel graag naar school nu.

Denk je er/Dacht je er over na of niet?
Moet wel in mijn richting denk ik xD Jah, ik denk er dus over na.

Zara · 2e jaars Verdiend: 88 Sikkels Woonplaats: Wooky Hole

Maar wat als je in de puberteit blijft steken? ik ken een aantal personen die ook trekjes hebben van een puber terwijl die al wat ouder zijn.
meestal blijven mannen steken in de puberteit....als die over auto's praten of over hun modelspoortreintjes....

JustxMe · Geplaatst: Wo Jun 20, 2007 15:15

Wanneer ben je (volgens jou) een puber en ben jij er een (of geweest)?
Ik vind dat als je een puber ben dat je je eigen 'ik' zoekt en niet meer gaat rond wandelen als een peutertje. Dat je meer dingen leert, kwa school en socialiteit. Ook vind ik dat iets afzetten tegen de ouderheid erbij hoort. Alhoewel sommige extreem zijn ^^

En joah, ik ben een puber. En erg bijdehand en sarcastische volgens de leraren en mijn ouders [a] Maar ik heb geen zin om altijd vrolijk te zijn ofzo :') En het ligt niet aan mij maar aan iedereen die wat tegen mij zegt, kuch. Ik heb best wel een hoge zelfkennis en weet waarneer ik irritant ben en waarneer normaal [a] Regels zijn er om gebroken te worden maar ik doe dat niet al te veel omdat ze van die vervelende straffen verzinnen, hmpf >.< En daar heb ik lekker geen zin in ^^ Ik ben wel braaf en doe bijna nooit iets wat echt never nooit mag alhoewel het wel steeds maar naar die kant neigt. Ik heb ook een hele tijd naar mezelf 'gezocht'. Daardoor ben ik nogal wisselbaar. Ik denk nu wel dat ik mezelf gevonden heb. Gewoon omdat ik het fijn vind hoe ik ben.

Welke veranderingen waren/zijn merkbaar?
Mijn stemming. Eerst was ik de hele tijd vrolijk omdat als ik chagerijnig was andere zeiden kom op wees vrolijk! Nu denk ik van rot op, laat me even chagerijnig zijn. Ik doe nu dus vooral wat ik zelf wil. Mijn lichaam is natuurlijk verandert en mijn smaak ook.
Was/Is het een leuke of stomme tijd?
Allebei. Soms is het heel stom en anders is het gewoon leuk, veranderingen. Voor de rest maakt het met niet uit. Als het maar niet extreem stom word ofzo :')

Denk je er/Dacht je er over na of niet?
Nu meer dan eerst. Toen dacht ik, we zien wel waar het schip strand. En nu lekker niet. Ik denk er best veel over na. Bijvoorbeeld, zal ik veranderen als ik uit de puberteit ben? Maar ik pieker gewoon teveel, gheahe.

Pottergirl · Geplaatst: Wo Jun 20, 2007 15:51

@Zara: Op zich hoef je niet in je pubertijd te zijn blijven steken om over auto's/modelspoortreintjes te praten hoor :') Dat kan ook gewoon een zogenaamde hobby zijn.

Wanneer ben je een puber en ben jij er een (of geweest)?
Ik denk dat de pubertijd bij iedereen op een andere manier aan te wijzen valt, bij de één begint het 'al' op z'n 9e, bij de ander 'pas' op z'n 14e ofzo en bij sommigen is het, behalve dan misschien het lichamelijke aspect, niet eens echt aan te wijzen.

Zelf ben ik sowieso wel een echte puber geweest, en ik denk dat ik nu (ik ben nu 17) nog steeds wel trekjes vertoon van een puber. Rond een jaar of 12/13 is het bij mij denk ik 'begonnen', hoewel ik me dat eigenlijk niet eens meer zo goed kan herinneren. Weet wel dat ik toen een flinke groeispurt had, dus ik ga er vanuit van wel :') In ieder geval werd ik toen ook voor het eerst ongesteld en sindsdien ben ik sowieso één keer in de maand een dag flink sjaggo xD
Maar of ik nu nog steeds een puber ben... Ik zet me wel af tegen m'n ouders, maar niet heel extreem, heb niet vaak ruzie. Dus nou ja, ik denk niet dat ik nu nog een echte puber ben.

Welke veranderingen waren/zijn merkbaar?
Bij mij persoonlijk was dat eigenlijk mijn hele ik :') Voor de pubertijd was ik altijd een beetje verlegen en vrij stil, in de klas op de basisschool hoorde je me nooit en ik was eigenlijk gewoon een lief meisje dat nooit echt speciaal aandacht nodig had ofzo. Op dit moment kan ik met enige trots over mezelf zeggen dat ik niet meer zo stil ben als eerst :') Ik stap sneller op mensen af dan eerder, hoewel ik nog steeds een beetje onzeker ben (kan ook zijn omdat ik op de basisschool wel eens 'gepest' werd om mijn uiterlijk). Maar ik durf in ieder geval meer mezelf te zijn, schaam me niet als ik op bepaalde gebieden anders ben dan anderen (qua hobby's, bijvoorbeeld).
Verder heb ik gewoon een hele andere smaak gekregen qua muziek en interesses en hobby's :')

Was het een leuke of stomme tijd?
Best leuk, eigenlijk. Heb me er nooit heel erg aan geërgerd of iets dergelijks :') Vind het wel prima hoe ik er vanaf ben gekomen.

Dacht je erover na of niet?
Op dat moment wel eens. Niet heel vaak ofzo. Stond er wel eens bij stil dat ik aan het veranderen was, maar de meeste veranderingen zie je toch achteraf pas. En op dit moment denk ik er ook niet extreem veel over na, ik bedoel, wat heb ik eraan? Ik weet wie ik ben en daar ben ik blij mee. Meer hoef ik er niet over na te denken :')

Kelly Griffel · Geplaatst: Wo Jun 20, 2007 21:19

Wanneer ben je een puber en ben jij er een (of geweest)?
Volgens mij is dat voor iedereen anders. Ik zat in het zesde leerjaar bij twee meisjes in de klas die al in hun puberteit waren, terwijl ik daar pas 2 jaar later aan begon ^^ Maar goed, ik denk dat je een puber word op het moment dat je lichaam en emoties beginnen te veranderen, wanneer je je eigen identiteit gaat vormen en je plaats gaat zoeken tussen de mensen. Klinkt misschien een beetje vaag, maar zo voelde het voor mij. Ik zie mezelf niet meer als puber, want ik heb het gevoel dat ik daar wel voorbij ben, maar ik ben er zeker wel een geweest, dat is iedereen ^^ Je kan daar niet omheen (:

Welke veranderingen waren/zijn merkbaar?
Ik ging veranderen qua lichaam ^^" Ik begon nogal laat te ontwikkelen en op dat moment dat ik dus begon te veranderen stak mij dat nogal tegen. Iedereen was al een stuk volwassenener als mij, en ik bleef maar achter. Ook ging ik dingen emotioneler bekijken, ik ging meer op gevoel af op sommige momenten en er waren wel tijden waarop ik gewoon zou kunnen hebben geweend, maar het niet deed. Maar er waren definitely ontwikkelingen van gevoel (:

Was het een leuke of stomme tijd?
Tjah, een beetje van alletwee volgens mij. Volgens mij antwoord iedereen dat maar goed xD Leuk, juist omdat je zo verandert en meer de persoon word die je ooit zal zijn. En stom omdat er gewoon sommige rottijden waren, waarop je gewoon niets liever wilde dan slapen en je nergens meer iets van hoeven aan te trekken. Maar ik zou voor mezelf wel kunnen zeggen dat het meestal leuk was (:

Dacht je erover na of niet?
Jups. Veel. Vooral omdat ik dus zo laat was, dat stak me wel tegen en dikwijls kreeg ik daar dan ook opmerkingen over enzo. Maar het was niet zo dat ik er van wakker lag. Want ik ben nooit echt zo opstandig geweest dat ik niets met de mensen te maken wilde hebben, ik was redelijk rustig. [/color]

M'leen · 1e jaars Verdiend: 55 Sikkels Woonplaats: On my way

*Wanneer ben je (volgens jou) een puber en ben jij er een (of geweest)? Ik ben nooit een heel erge puber geweest en ik denk dat ik dat ook niet meer zal worden. Aan het einde van de zomer wordt ik zeventien dus dan zal het toch zeker niet meer veel erger worden.
Toen ik een jaar of 10/11 was, was ik voor mijn omgeving denk ik het meest vervelend, op dat moment reageerde ik nog wel eens tegendraads maar over het algemeen hebben mijn ouders weinig last van me gehad. Voor mezelf ben ik nog wel eens lastig, zo kan ik soms best wel onzeker zijn en dat soort dingen. Maar echt een erge puber ben ik eigenlijk niet en ook nooit geweest.

*Welke veranderingen waren/zijn merkbaar?
Voornamelijk dat ik veel onzekerder werd maar verder eigenlijk heel weinig.

*Was/Is het een leuke of stomme tijd?
Eigenlijk is het wel een leuke tijd want zowel vrienden als familie zijn erg belangrijk voor me. Het is overal meestal wel gezellig!

*Denk je er/Dacht je er over na of niet?
Soms, niet vaak...

Emma Roos · Geplaatst: Ma Sep 17, 2007 20:09

Ja, volgens mijn ouders ben ik nu aan het puberen. Zelf ben ik het er ook wel (lichtelijk) mee eens. Ik ga namelijk echt te vaak in discussie, over alles. En volgens mij behoort dat tot "jezelf afzetten". Al klinkt het beter als "een eigen menig vormen". Maar niet in de zin van je kledingstijl steeds drastisch veranderen of iets.
Meer in de zin van zelf een menig krijgen ipv die van je ouders op te volgen. Het begon geloof ik toen ik 11-12 was, en het ergste heb ik nu toch al gehad. Het is al aan het wegzakken, vind ik dan toch^^" Al kan het ook dat mijn ouders het steeds in discussie gaan gewoon worden^^

En het is trouwens niet zo drastisch geworden dat ik elke dag boos was op alles en iedereen. Als ik boos was, was dat meestal om hetgeen wat mijn vader steeds zegt, en waar ik absoluut niet tegen kan: "Einde discussie."
En dat als ik gewoon mijn mond opendeed om ergens iets van te zeggen. Maar volgens mijn moeder weten mijn vader en ik precies hoe we elkaar op de kast krijgen, dus dat komt mooi uit.

Oh, en ik ben een puber die meer uitleg nodig heeft. Dat heeft mijn moeder eens zo gezegt, wat ik nu toch wel grappig vind. Alleen omdat ik wilde weten waarom mijn ouders ergens zo over dachten en zo reageerden.

missme98 · Geplaatst: Ma Sep 17, 2007 20:29

Ik wil het nooit toegeven, maar ik ben wel en pubr. Vooral volgens mijn broer, soms kan ik ook echt heel kattig zijn. Maar ik ben best wel een denkertje, ik denk na over de wereld enzo. Dus ik ben niet zomaar een puber.