[AF] Perfect match? L&J

duffie

Heee!

Ik wil graag:
Loes,
Nicole1991,
MuisS
en Annaa
bedanken voor hun lieve reacties!

Ik heb alleen een beetje droevig nieuws...
Ik kan me niet meer zo vinden in dit verhaal. Dus heb ik in mijn hoofd er een einde aangebreid. Nog twee hoofdstukken. En dan is het gedaan...
Sorry folks Wink

Maar ik ben eigenlijk begonnen aan een nieuw verhaal en daar kan ik me best wel wat beter in vinden.
Next stukje;
x
Kell
-__________________________________________________________-

Hoofdstuk 38: She's back in town.

~~Lily~~

Ik voelde me enorm gekwetst. James had me niets verteld over hem en zijn hertengedaante! Ik jammerde zachtjes in mijn kussen, dat al nat was van de tranen die ik gelaten had. Als Sirius die hond is, probeerde ik helder te denken. En James het hertje. Waar is Remus dan? Tenzij hij de weerwolf was. Wat wel zou kunnen kloppen… Ik pakte een zakdoek en snuitte mijn neus er helemaal in leeg. Het zou een logische verklaring kunnen zijn… Ik liet me overmannen door mijn herinneringen.

“Dus hij laat je liever alleen achter?” siste Voldemort grijnzend. “Grote liefde zal het dan wel niet zijn hé?” Zijn woorden deden me pijn. Ik voelde tranen opkomen maar dwong ze terug. Het was zijn bedoeling om me aan het huilen te brengen en geloof me; ik was niet van plan om hem zijn zin te geven. Ik stak mijn neus in de lucht en keek hem hooghartig aan.
“In ieder geval meer dan jij ooit hebt gekend,” zei ik, voor de eerste keer in het Krijsende Kot sprekend.
“Wat weet jij nou van mij? Miezerig, vuil Modderbloedje?” snoof Voldemort. Ik zag Jilla naar adem snakken. Voldemort draaide zich naar haar toe.
“Jilla.” sprak hij streng en nog scheller als anders.
“Ja, oom?” piepte Jilla met een stem waar de angst van af droop.
“Je faalde.” zei hij simpel, terwijl hij haar woedend aan keek. Jilla sloeg haar ogen neer. Hij wees de punt van zijn toverstok in de richting van haar voorhoofd.
“Avada Kedavra,” zei hij kil, voordat een groene flits de kamer even verlichtte. Ik voelde mijn mond open vallen en kon de tranen niet meer tegen houden. Ik mocht Jilla dan wel niet. Maar dat wens ik mijn ergste vijanden nog niet toe. Ik begon wat te pruilen.
“Kind toch,” grijnsde Voldemort. “Alsof je haar ooit moest,” zei hij simpel, voordat hij eens tegen Jilla schopte. Ik jammerde wat, terwijl ik mijn toverstok uit mijn broekzak probeerde te halen. Wat niet zo simpel was. Ze hadden mijn handen inmiddels gebonden, achter mijn rug. Uiteindelijk kreeg ik mijn toverstok te pakken en probeerde de spreuk (die de touwen had veroorzaakt) ongedaan te maken.
“Weet je?” vroeg Voldemort ongeïnteresseerd. “Ik kreeg net een bericht van Bella, mijn trouwste Dooddoener,” grijnsde hij. Ik snoof. Alsof het me wat interesseerde!
“James gilde als een meisje, toen ze hem afmaakte.” Mijn ogen werden groot. Ik had inmiddels mijn handen losgekregen en vuurde een verlammingsspreuk op Voldemort af. Ik huilde onophoudelijk. Voldemort keek me verbaasd aan, voordat hij mijn spreuk afweerde en me er één terug zond. Waardoor ik een bloedneus had.
“Heer! Heer!” riep iemand die de kamer kwam binnenlopen. Ik kende die persoon niet.
“Ik ben midden in een duel!” brulde Voldemort, terwijl hij naar me bleef kijken.
“U kunt beter weggaan, Heer. Schouwers hebben onze schuilplaats aangevallen,” zei de Dooddoener kalm. Hij glansde even naar Jilla, maar vertrok geen spier. Voldemort brulde zijn Dooddoeners’ namen, voordat hij verdwijnselde. De Dooddoener keek me even venijnig aan, voordat hij met Jilla’s lichaam verdween. Ik jammerde en kroop in een hoekje. Het werd me allemaal te veel. James was het hert! Ik stopte mijn neus met bloeden en bleef zo in het hoekje zitten.

Toen het licht werd, had ik nog steeds niets geslapen. Het lukte me gewoon niet. Misschien had ik wel iets te heftig gereageerd tegenover James? Ik schudde mijn hoofd. Nee. Hij had het me moeten vertellen! Ik mompelde wat, voordat ik mijn kleding pakte en de badkamer in beslag nam. Ik douchte even snel, probeerde mijn wallen te verbergen en kamde mijn haren snel. Ik poetste mijn tanden en deed mijn haar dan toch maar in een staart. Toen ik mijn kleding had aangetrokken staarde ik even naar mijn spiegelbeeld. Ik was echt een wrak. Ik haalde mijn schouders op. Daar is nu niets meer aan te doen. Ik liep de badkamer uit en glimlachte even naar Ann die net wakker leek te worden en rechtop in haar bed zat.
“Goedemorgen,” glimlachte ik lief.
“Hoe zie jij eruit?” was haar weerwoord. Ik grinnikte even, voordat ik liefjes naar haar knikte.
“Ik ga ontbijten,” knipoogde ik, voordat ik de slaapzaal uitliep en de trappen afdaalde. Ik zag James in de leerlingenkamer op de bank liggen. Ik stond daar even stil, voordat ik verder liep. Ik had even geen zin in hem. Ik was één van de eersten in de Grote Zaal. Ik schonk wat Pompoensap in, terwijl ik mijn boterhammen smeerde. Langzaam at ik mijn boterham met confituur op. Ik werd al snel vergezeld door de rest van Griffoendor en ik zag James er ook aan komen. Ik zuchtte even. Ik had echt geen zin nu in dat gedoe. James begon echter niet over gisteren en kuste me een goedemorgen.
“Nog wat kunnen slapen?” vroeg hij bezorgd. Ik glimlachte.
“Nee niet echt,” haalde ik mijn schouders op. James glimlachte naar mij, voordat hij zelf ook een boterham begon te smeren en hem in één hap op at. Al gauw kwam de post en daalde de uil van Yara in mijn bord neer, voordat hij mijn boterhammen op at.
“Smaakt het?” vroeg ik traag, voordat ik de brief overnam. De uil kraste wat, voordat hij weer weg vloog. Ik opende de brief al iets opgewekter. Nieuws van Yara! Ik begon hem vrolijk te lezen, voordat ik een geluidje uitstootte van plezier, voordat ik James om de hals vloog. James stikte daardoor zowat in zijn cornflakes en hoestte. Ik klopte hem op de rug.
“Sorry,” glimlachte ik onschuldig. James grinnikte.
“Wat schrijft ze?” vroeg hij opgewekt.
“ZE KOMT NAAR HIER!” riep ik grijnzend. Sirius ging over ons zitten.
“Wie komt er naar hier?” vroeg hij kalm, terwijl hij zijn bord opschepte met van alles.
“Yara!” glimlachte ik. Sirius stikte in zijn roerei.

duffie

*komt ontroerd haar FF binnen*
Bedankt voor de reacties, folks!
MuisS,
Slytherin89,
Nicole1991
en Loes...
Jullie zijn echte schatten! Whieps! Het volgende stukje komt eraan!
Love you all!
x
Kell
-__________________________________________________________-
**James**

Weken gingen voorbij. En al snel brak de Kerstvakantie aan. We waren de dag na het voorval in het Krijsende Kot naar Perkamentus gegaan. En het hele verhaal hadden we toen uit de doeken gedaan. Niet dat hij er veel aan kon doen… Ach ja. We hadden onze plicht gedaan. Sindsdien was Perkamentus niet meer van het Zweinsteinterrein weg te slaan. Wat wij dan weer goed vonden. Want Perkamentus wilde zeggen; geen Voldemort. Ik liep nu samen met Lily door het sneeuw. Het was een prachtige dag, met een heldere lucht en we hadden het laatste weekend voor de Kerstvakantie toestemming gekregen om naar Zweinsveld te gaan. Daar zouden we ineens Yara ontmoeten ook. Waar Sirius opeens heen was, wisten we niet. Het enige wat we wel wisten was dat hij weg was, samen met Anna. Ik schudde mijn hoofd. Het zou hier nog gaan stuiven, moest Yara erachter komen dat hij met Anna weg was. Lily liet opeens met hand los en rende op een figuur af, voordat ze samen met Yara door het sneeuw rolde. Lily kirde van plezier. Ik bleef rustig in het sneeuw staan en keek geamuseerd naar beide meiden. Uiteindelijk klauterde Yara overeind en liep ze naar me toe, terwijl ze verwoed om zich heen keek. Ze kreeg een uitdrukking van teleurstelling op haar gezicht, maar glimlachte toch vrolijk naar me.
“Hey,” groette ze me. “Alles goed?” Ik knikte.
“Tuurlijk. Euhm. Sirius kon niet…” begon ik instinctief een smoesje voor hem te verzinnen. Lily schudde afkeurend haar hoofd achter Yara’s rug. Wat nou? Yara glimlachte.
“Natuurlijk kon hij niet,” knipoogde ze. “Anders had hij hier wel gestaan… Niet?” Ik forceerde een glimlach.
“Inderdaad,” knikte ik, voordat ik Lily’s hand weer vast pakte. Lily kneep gevaarlijk hard in mijn hand, waardoor ik even op mijn lip beet. Ze was dus kwaad. Fijn. Geweldig. Ik heb Lily graag kwaad. Ik draaide met mijn ogen.
“Yara!” riep Lily opgewekt. “Hoe is het met je ouders?” vroeg ze vrolijk. Yara grijnsde.
“Goed!” grijnsde ze even opgewekt terug, voordat ze haar arm in Lily’s arm haakte. Ze tetterden er vrolijk op los en mijn gedachten zakten af naar mijn eigen ouders. Ik zuchtte en staarde wat naar de sneeuw, voordat ik een luide “Pssst!” hoorde. Ik draaide mijn hoofd om en zag Sirius achter een muurtje staan. Ik grinnikte.
“Wat?” vroeg Lily verbaasd, voordat ze me aan keek.
“Niets,” glimlachte ik, voordat ik haar een kus gaf. “Ik ben zo terug,” knipoogde ik, voordat ik richting Sirius liep. Ik keek twee keer over mijn schouder om er zeker van te zijn dat Yara niet keek. Achter het muurtje, plofte ik naast Sirius neer.
“Waar is Anna?” vroeg ik verbaasd, toen ik haar niet zag.
“Die moest nog perkament halen,” knikte Sirius met zijn hoofd naar de winkel naast ons.
“Oh.”
“Hoe gedraagt Yara zich?” vroeg Sirius ongerust.
“Nou… Ik heb zo het gevoel dat ze weet dat er iets niet klopt,” zei ik kalm.
“O jee.” mompelde Sirius.
“Inderdaad,” stemde ik in.
“He! Lily!” riep iemand, waardoor we ons doodschrokken. Anna was de winkel uitgekomen.
“Ha! Anna!” riep Lily terug, terwijl ik haar door de sneeuw hier heen hoorde komen.
“Heb jij Sirius gezien?” vroeg Anna verward. Sirius kreunde zachtjes.
“Je hebt de onzichtbaarheidsmantel niet bij zeker?” vroeg hij wanhopig. Ik schudde mijn hoofd. Nee. Die was ik in de slaapzaal vergeten.
“Euh. Nee,” zei Lily verward.
“Nou. Daarnet was hij hier nog.” zuchtte Anna, hoofdschuddend.
“En jij bent?” vroeg Yara wantrouwig.
“Anna,” zei Anna opgewekt. “En je zou kunnen zeggen dat ik ‘iets’ heb met Sirius,” zei ze vrolijk. Het bleef even stil. Ik keek Sirius aan, die zijn hoofd schudde. Die ging er echt aan. En dat wist hij ook.
“Oh ja?” vroeg Yara knarsetandend.
“Ja?” klonk het onzeker van Anna’s kant.
“WAAR ZIT DIE EIKEL?” riep Yara woedend. Yara liep ons muurtje voorbij.
“Yara!” riep Lily hoofdschuddend, waardoor Yara zich omdraaide en ons zag zitten. Ze vernauwde haar ogen en liep op Sirius af. Sirius ging stoer rechtop staan, terwijl ik wist dat hij nu hoopte dat hij wangbeschermers aan had. Yara gaf Sirius een harde mep in zijn gezicht.
“IS DAT WAAR?” riep ze woedend. Sirius trok even een pijnlijk gezicht.
“Wat?”
“HOUD JE NIET VAN DE DOMME!” riep ze kwaad. Sirius knikte dan maar, voordat Anna verward op keek.
“Ik kan niet volgen,” mompelde ze, voordat Lily Anna alles vertelde. Anna’s gezichtsuitdrukking werd ook steeds kwader. Uiteindelijk liep ze op Sirius af en sloeg ze hem twee keer in het gezicht. Auw. Ik had echt medelijden met hem momenteel. Twee meppen van één meisje. Ik schudde mijn hoofd, toen Sirius zijn tirade van beide meisjes aan moest horen. Zou hij het ooit leren? Ik betwijfelde het. Uiteindelijk beende beide meisjes arm in arm, kwaad weg. Sirius bleef even geshockeerd staan, voordat Lily naar ons toe liep. Ik stond dan ook maar recht.
“Ze hadden wel gelijk, Sluipvoet,” zuchtte Lily. Ik keek haar verbaasd aan, net zoals Sirius. We hadden echt een slechte invloed op haar. Nu gebruikten ze onze bijnamen voor elkaar ook al. Ik grijnsde. Sirius haalde zijn schouders op.
“Misschien,” mompelde hij, voordat hij grijnsde. “Leve de vrijheid!” Ik grinnikte.
“Tuurlijk dat!” zei ik opgewekt, voordat ik er een “ik ben blij voor jou” aan toevoegde. Ik zou niet willen dat Lily wat verkeerds dacht. Sirius grijnsde opgewekt, voordat we met zijn allen richting de Drie Bezemstelen liepen. Waar Sirius, natuurlijk, weer begon te flirten met madame Roosmerta. Sirius was zo te horen aan het pochen over zijn vliegende moto, die hij nog moest gaan kopen. Ik schudde mijn hoofd lachend. Voordat ik twee boterbiertjes voor Lily en mij bestelde. Lily glimlachte, toen ik haar de beker aangaf. We gingen aan het enige vrije tafeltje dat nog overschoot zitten.
“Ik denk dat Sirius wat beter met meisjes moet omgaan,” mompelde Lily bedenkelijk.
“Denk je dat?” vroeg ik grijnzend. Lily keek op en glimlachte.
“Eigenlijk wel,” gaf ze toe. Ik knipoogde.
“Nou. Dat krijg je niet in zijn hoofd hoor.” zei ik opgewekt, voordat ik me wat breder op de stoel zette en wat van mijn boterbier dronk. Lily keek me dromerig aan, waardoor ik verbaasd op keek naar haar.
“Wat?” vroeg ik glimlachend.
“Niets,” schudde Lily haar hoofd, terwijl ze uit dromenland ontwaakte. Ik keek haar tot over mijn oren verliefd aan. Nu kon ik het totaal niet meer ontkennen.

duffie

Heeyy lovers!

xDD
Oke xD Dat begint al goed xDD
Aangezien ik deze week weg ben (van maandag tot vrijdag) kan ik niet posten. Dus post ik ineens het laatste hoofdstuk en de epiloog Smile

Braaf ben ik hé! Vind ik nou ook! Yaaay!
Trouwens! Mensen! Is het al opgevallen?! Pagina 6! *geeft feestje*
Oke. Veel plezier van het laatste hoofdstuk.
En iedereen; bedankt voor het lezen. You rock! <3
love,
Kelly
PS: Dit stukje is kind of intiem... Dus als je daar niet tegen kan... Moet je het maar niet lezen [a] Je bent gewaarschuwd!
PS2: Mijn epiloog sluit aan op mijn volgend verhaal Wink

PS3: De epiloog is een spoiler [a]
-____________________________________________________________-

Hoofdstuk 39: Net zo goed als chocolade. Nee. Wacht. Beter.
~~Lily~~

Ik zat de avond voor we naar huis mochten gaan zuchtend in de leerlingenkamer, over mijn huiswerk gebogen. Ik had echt totaal geen zin. Maar het was nu eenmaal zo. Het was nu of wanneer ik thuis kwam. Ik haalde mijn schouders op. Dan maar nu. Ik geraakte even in gedachten verzonken. Mijn speculaties waren juist. Remus was de weerwolf. En hij schaamde zich er dood voor. Ik zuchtte. Hij kon er totaal niets aan doen. Dus hij hoefde zich nergens voor te schamen. Dat was mijn mening dan toch. Ik wist nu alles van het gedaanteverwisselinggedeelte van de Maraudes af. Peter zou naar het schijnt ook in een rat veranderen. Ik glimlachte even. Ik vond het enorm lief dat ze zoiets voor hun beste vriend hebben gedaan… Toen ik merkte dat mijn gedachten afdwaalden, schudde ik mijn hoofd en ging ik weer aan het werk. Ik was al goed halverwege, voordat er iemand zijn handen voor mijn ogen legde. Ik rook aan zijn parfum dat het James was. “Hee,” glimlachte ik, voordat ik een kus op mijn lippen gedrukt kreeg.
“Huiswerk maken?” merkte hij snugger op. Ik glimlachte lief naar hem, voordat ik knikte.
“Ik ben bijna klaar,” grijnsde ik opgewekt. Ik had al een ideetje wat ik kon doen met hem. Het had alles te maken met de kamer die ik vorig jaar ontdekte.

Na nog een kwartiertje was ik klaar en keek ik opzij. James was verdiept in een Zwerkbalmagazine en lette op dat moment niet zoveel op me. Ik merkte dat hij, door het tikken van zijn voet op de vloer, nerveus was. Ik glimlachte, voordat ik het blad het zijn hand trok en hij verbaasd op keek. Ik knipoogde naar hem, voordat ik hem recht trok.
“Wat doe je?” vroeg James grinnikend.
“Dat zie je nog wel,” knipoogde ik, voordat ik hem hand in hand mee de leerlingenkamer uitsleurde. Ik zag een paar vrouwelijke medestudenten me kwaad nakijken, maar dat interesseerde me niet zo.
“Lils,” lachte James. Ik keek even over mijn schouder naar hem, maar stopte niet. Op de zevende verdieping stopte ik en liet James los. James keek me verbaasd aan, maar ging niet weg. Toen er een deur verscheen (ik had namelijk drie maal voorbij de muur gelopen), liep ik er meteen naar toe. James glimlachte begrijpend. Blijkbaar wist hij ook van deze kamer af. Ik haalde mijn schouders op. Dat deed er nou niet zo toe. Ik deed de deur open en pakte James’ hand, voordat ik de kamer binnen wandelde. De kamer had een rode schemering en ik keek de kamer rond. Precies zoals ik het me had ingebeeld. Een warm knetterend haardvuur… Een knusse bank, een deken op de grond en warme chocolademelk! Ik glimlachte en liep ernaartoe, terwijl ik mijn chocolademelk meteen opdronk. James grijnsde, terwijl hij me volgde. “Niets is lekkerder dan chocolade,” zuchtte ik gelukzalig toen mijn tas leeg was.
“Niets?” vroeg James’ stem die zich opvallend dicht bij mijn oor bevond.
“Niets,” knikte ik grijnzend. Ik sloot mijn ogen, toen ik kusjes in mijn hals kreeg.
“En dat?” vroeg hij onder de kleine kusjes door.
“Komt nog niet in de buurt,” glimlachte ik, nog steeds met mijn ogen dicht. Ik hoorde James grinniken, voordat hij me omdraaide.
“Lily?” vroeg hij zacht, waardoor ik mijn ogen opende. Ik keek hem vragend aan.
“Ja?” vroeg ik even zacht terug. James leek even te twijfelen, voordat hij zijn hoofd schudde.
“Laat maar,” glimlachte hij, voordat hij me weer kuste. Ik liet me eerst even doen, voordat ik me terug trok.
“Je kan het me vertellen, James,” glimlachte ik, terwijl ik mijn voorhoofd tegen de zijne aan liet leunen. James grijnsde of glimlachte niet en knikte.
“Weet ik,” knipoogde hij, voordat zijn lippen zich weer een weg naar de mijne zochten.

We zaten gezellig op het dekentje voor het haardvuur. Mijn hoofd rustte op zijn schouder en hij had zijn armen om me heen geslagen. Ik hield ervan om zulke kleine dingen met hem te doen. Gewoon niets doen en in het haardvuur staren. Geweldig. We hadden wat gepraat en ik schatte dat het nu wel tegen elf uur aan zou zijn. Ik wist dat James ergens over mijmerde want hij streek bijzonder vaak over zijn broekzak waar zo te zien iets vierkantigs in zat. Ik liet hem maar even denken. Ik was eigenlijk best wel nieuwsgierig naar waar hij zo over twijfelde en wat hij daar in zijn broekzak had. Ach. Ik zou het nog wel te weten komen zeker? Niet dan? Ik glimlachte even flauw en voelde James afwezig met een lok van mijn haar spelen. Ik keek naar hem op, zijn blik was gericht op het haardvuur en ik bleef even zo naar hem kijken. Voor dat ik zijn kaaklijn kuste, wat hem deed ontwaken uit zijn dagdroom en hem naar me deed glimlachen. Mijn gedachten zaten vol twijfels. Zou ik wel… Ik was nu al zo ver. Nu kan ik beter doorbijten, niet? Hmm. Misschien wel. Ik stopte even en keek hem bedenkelijk aan, waardoor hij me vragend aan keek. Wat als hij niet wilt? En me uit zou lachen? Ik had de neiging mijn hoofd te schudden. Zo is James helemaal niet. Ik raapte al mijn moed bij elkaar en kuste hem vurig, terwijl mijn handen de knopjes van zijn hemd losmaakten. James trok zich terug en pakte mijn handen vast. Ik keek hem vragend aan. Fijn. Daar had je het al. Hij wou helemaal niet. Ik zuchtte.
“Lily?” fluisterde James zacht, waardoor ik even weg keek. Nu ging het komen. “Weet je het wel zeker? Ik wil niet dat je jezelf dwingt om iets te doen, wat je totaal niet wilt.” fluisterde hij zacht in mijn oor. Ik keek hem verbaasd aan. Ik glimlachte. Dat was gewoon zo lief. Ik beet op mijn onderlip, voordat ik hem op de grond duwde en ik op hem ging liggen.
“Weet ik,” fluisterde ik terug, voordat ik verder ging met het losmaken van de knopjes van zijn hemd.

**James**

Ik lag piekerend naar het plafond te kijken, terwijl er iets zwaars op mijn blote borstkas lag. Lily. Ik hield echt van haar. Voor haar zou ik alles doen. Bergen beklimmen, op ballet gaan… Ik zou zelfs mijn haar roze verven en Zwerkbal laten vallen als ze dat van me vroeg. Ik zuchtte even. Ik ging door Lily’s haren met mijn hand, terwijl ik af en toe eens naar mijn broek keek, alsof ik er zeker van wou zijn dat hij er nog steeds lag. Ik zuchtte zachtjes en keek gelukkig naar Lily. Gisteren was echt geweldig. Ik legde het deken tot aan haar schouders en moest me inhouden om geen kus op haar schouders te drukken. Laat haar nog maar even slapen. Ik keek weer naar het plafond en beet op mijn lip. Het was wel een enorme gok. Om te doen, wat ik van plan was te doen. Wat als ze me afwijst? Het niets alsof het iets nieuws zou zijn. Ze had me jarenlang afgewezen… Maar dan nog. Het was een enorm grote stap. Ik voelde Lily langzaam bewegen, wat best wel kietelde op mijn borstkas. Ik glimlachte, toen ze haar ogen open deed. Even stoppen met mijmeren, James.
“Goedemorgen, Sleepin’ Beauty,” glimlachte ik. Lily glimlachte slaperig terug.
“Morgen,” mompelde ze gelukzalig.
“Lekker geslapen?” grinnikte ik, terwijl ik rondjes draaide op haar schouder. Lily lachte even.
“Ja,” grijnsde ze, voordat ze me een kus op mijn lippen drukte, die ik dankbaar aannam. Lily draaide zich zo abrupt om en trok me mee, zodat ik nu vanboven lag en zij vanonder. Ze keek me ondeugend aan. Ik grijnsde opgewekt. Ze zal me wel niet afwijzen. Hopelijk.
“Waar zit jij tegenwoordig met je gedachten?” vroeg ze nieuwsgierig, terwijl ze me met een schuin hoofdje aan keek. Ik glimlachte en bedolf haar onder de kusjes.
“Bij jou,” fluisterde ik tussen de kusjes door. Ik hoorde Lily meisjesachtig giechelen en glimlachte lief naar haar, nadat ik was gestopt.
“Grapjas,” grijnsde Lily, waarop ik knipoogde.
“Je kent me hé.”
“Ja.” straalde Lily. “Gelukkig wel.” Ik zag haar graag stralen. Dat zorgde ervoor dat ik op mijn beurt ging stralen. Ik ging met mijn vingers teder over haar kaaklijn. Ze had echt een zacht velletje. Alsof ze het iedere avond inwreef me babyolie of zo.
“Ik houd van je,” fluisterde ik, waardoor Lily verbaasd op keek. Dat had ik nog maar één of misschien twee keer tegen haar gezegd.
“Weet ik,” fluisterde ze terug, voordat ik ons weer omdraaide en zij bovenaan kwam te liggen. Ik grijnsde ondeugend, voor ik haar begon te kietelen. Ze gierde het uit van het lachen, terwijl ze van me af rolde en ik haar al kietelend volgde. Ik keek even op de klok dat boven de deur hing. Het was tien uur. Nog tijd zat dus. Tijdens het kietelen belandden we even bij mijn broek waar ik snel een vierkantig doosje uithaalde, voordat ik Lily weer verder kietelde, die niets had gemerkt. Toen ik stopte viel Lily lachend neer op de vloer en ik ging naast haar liggen. Al snel hadden haar handen mijn haren gevonden, terwijl ze erdoor streelden.
“Ik houd ook van jou,” fluisterde ze in mijn oor, waardoor er een rilling over mijn rug ging. Dat mocht ze zo vaak blijven herhalen van mij.
“Lily?” vroeg ik zacht, terwijl ik een hand op haar wang legde. Lily keek me nieuwsgierig aan.
“Ja?” vroeg ze opgewekt, terwijl ze haar hand op de mijne op haar wang legde. Ze had inmiddels al een topje en een onderbroek aangetrokken… Ik had alleen mijn boxershort aan.
“Ik wil je iets vragen,” zei ik zacht. Ik had me nog nooit zo kwetsbaar gevoeld… Niet normaal. Lily keek me opeens serieus aan.
“Vraag maar,” glimlachte ze liefjes, terwijl ze me aanspoorde om mijn vraag te stellen. Ik twijfelde nog even, voordat ik haar kuste en haar voelde terugkussen ging ik verder.
“Lily,” vroeg ik traag, terwijl ik het doosje voor haar hield. Lily keek geschokt naar het doosje. Oké. Dat is al geen goed begin. Uhum. Verder doen. James. “Wil je met me trouwen?” fluisterde ik zacht. Het bleef een paar minuten stil, waarin Lily alleen naar het doosje voor haar staarde. Uiteindelijk keek ze me aan. Dat was het dan. Gedaan. Woops. Ik kan die ring maar beter door de goot gooien. Als ze er al zo lang over moet nadenken, zal haar gedachtegang vast gaan over hoe ze het het voorzichtigst kan brengen.
“Het geeft niet als je niet wilt,” suste ik haar. Lily keek me verbaasd aan. Sprakeloos.
“James…”
“Nee. Echt,” glimlachte ik geruststellend. “Ik-” Lily legde een vinger op mijn lippen, voordat ze me even doordringend aan keek en me de beste zoen gaf die ze me ooit gegeven heeft. Ik begreep het niet. Wat doet ze?
“James,” fluisterde ze zacht, toen ze zich terug trok. Ik keek haar toch min of meer hoopvol aan. Ik wou niets anders dan mijn leven met haar delen. Maar ik kon haar jammer genoeg niet dwingen. Ik zou dat zelfs niet willen. Haar dwingen dan.
“Ik zou niets liever willen,” glimlachte ze zacht, voordat ze met een hand door mijn haar woelde. Ik grijnsde gelukkig. Ze had echt geen idee hoe ze me nu liet voelen. Ik haalde de ring uit het doosje en schoof hem rond haar vinger. Bless Jess. Zij had een ring van Lily buiten gesmokkeld zodat ik de juiste maat had. Lily keek er even grijnzend naar.
“Lily Potter,” grijnsde ik. “Klinkt als muziek in de oren.” Lily grinnikte en knikte.
“Ja. Het staat me wel aan,” lachte ze opgewekt. Ik keek haar glimlachend aan. Ik aanbood haar. Echt waar.
“Weet je?” vroeg Lily zacht.
“Nou?” grijnsde ik opgewekt. Mijn dag kon niet meer stuk.
“Ik heb iets beter gevonden dan chocolade.” zei Lily trots op zichzelf. Ik keek haar verbaasd aan.
“Oh? Wat?” vroeg ik nieuwsgierig. Lily glimlachte ondeugend, voordat ze zich over me boog.
“Jou,” fluisterde ze zacht.

SPOILERS!

[selecteer]
Epiloog

“Zodra hun schooljaar erop zat, trouwden ze…” sloot Albus zijn verhaal af. Kiani sprong op en neer.
“Ik ben echt een Lily hé pappie?” vroeg ze vrolijk, terwijl ze voor de spiegel poseerde. Haar broer draaide met zijn ogen naar zijn vijfjarig zusje.
“In Godsnaam Kiani.” zuchtte hij vermoeid. Kiani stak haar tong naar hem uit.
“Kiani,” zei haar pa streng. Kiani ging mokkend in kleermakerszit op de grond zitten.
“Nou ja,” zei ze, voordat ze haar knuffel vastpakte en hem in slaap wiegde. Haar broer stak zijn tong ook uit.
“Greg!” grinnikte hun vader.
“Sorry pa,” antwoordde Greg zo mak als een lammetje. Kiani legde haar meneer Truffels (haar knuffelbeer dus) zorgvuldig in een klein bedje. Beiden mannen keken haar even verbaasd aan, voordat ze verder gingen met praten. Kiani keek naar haar twee jaar oudere broer, voordat ze op zijn schoot sprong.
“Kiani…” jammerde Greg.
“Greeheeg,” jammerde Kiani ook.
“Wat doe je?” vroeg Greg wantrouwig.
“PAARDJE RIJDEN!” brulde Kiani opgewekt.
“Neehee,” zei Greg, terwijl zijn ogen groot worden en zijn gezicht afdroop van de horror.
“Welles,” pruilde Kiani.
“Nee.” zei Greg met een opgeheven hoofd.
“Maahaar… Greeg,” geeuwde Kiani zachtjes.
“Tijd om te gaan slapen prinsesje,” glimlachte Albus, voordat hij zijn dochter optilde en haar naar haar slaapkamer droeg.
“Pappie?” geeuwde Kiani, terwijl ze in haar kleine oogjes wreef.
“Ja, meisje?”
“Wanneer gaan we naar opa?” geeuwde Kiani vermoeid, terwijl ze zich aan haar vader vastklampte.
“Misschien morgen…” glimlachte hij.
“Ik wil nog een verhaaltje,” glimlachte ze slaperig.
“Morgen schat…” grijnsde haar papa, voordat hij haar onderstopte in haar knusse bedje.
“Morgen,” herhaalde Kiani knikkend voor ze haar duim in haar mond stak en als een blok in slaap viel.
[/selecteer]