Minderwaardigheidscomplex

Elyn · Hotemetoot Verdiend: 334 Sikkels

Lisz91: ik begrijp het volkomen...

mn zelfvertouwen stond al op een laag pitje, nu helemaal...
-> tijdens een les keken we even naar buiten en zagen een ambulance staan voor de school. direct paniek, want idd dacht dat A iets had [meisje met hartproblemen] enzo, en ik dacht dus dat dat ook zo was. na de les liep ze echter gewoon door de gang en ik opgelucht natuurlijk.
ik zei: 'oh, gelukkig ligt ge nie in die ambulance!' maar het was heel druk en ze heeft nu begrepen dat ik het jammer vond dat ze niet dood was... de dag erop komt ene karlijn phoel op mij af met haar vriendinnen, duwen mij op de grond en beginnen te schelden.
zo van 'waarom zegt ge zoiets?! moeten wij ook een fuif geven als gij doodgaat, trut? wel, goed idee!' ik had geen idee waar ze het over hadden. ik ben naar A gegaan om te vragen of we elkaar ff konden spreken. nee dus. ik probeerde het uit te leggen, maar ze tufte in mn gezicht en liep weg.
die avond heb ik een lange brief geschreven waarin stond dat ik haar nooit heb willen kwetsen+mn exuses en heb die vandaag afgegeven. ze heeft die gelezen en zei toen;
'denkt ge nu echt dat het nu opgelost is?? ik heb u zelf horen zeggen tegen u vriendjes "sorry mensen, de fuif gaat niet door want ze is niet dood"!'
ikke: 'maar- nee, ik heb nooit- ik zou nooit-' maar ze draaide zich om en liep weg... ze heeft alle leerkrachten verwittigd en alle populaire ingezet en nu word ik regelmatig zo lastiggevallen met; 'als ge u nu stoer vindt, moet ge vooral zo doorgaan!'

en dan heb ik thuis ook al zo veel problemen, ik krijg faalangst en ik heb een 'abnormale drang naar perfectie'... [zie ondschrift =.=]
nu moet ik naar een psygoloog...
oh god, ik voel me juist zon psygisch gestoord probleemkind... ben ik waarschijnlijk ook maar als iemand dit ooit te weten komt...

Aradia · 4e jaars Verdiend: 87 Sikkels Woonplaats: Montréal

harry's-girly schreef:

nu moet ik naar een psygoloog...
oh god, ik voel me juist zon psygisch gestoord probleemkind... ben ik waarschijnlijk ook maar als iemand dit ooit te weten komt...

Als je naar een psygoloog moet, ben je nog niet direct gestoord!! Ik ziet bij een soort van psygoloog met al myn probleempjes (:
Ik heb ook eerst heel lang geroepen dat ik er niet heen wilde,, omdat ik niet gestoord was en zo.. Het is eigenlijk juist het tegendeel.. Ze willen je alleen maar helpen en dan komt alles weer goed.. tenminste,, daar ga je gewoon aan werken.. (iedereen heeft namelyk natuurlyk wel problemen)
Ik heb me al een paar jaar minderwaardig gevoelt en het gaat nu steeds beter en ik begin beetje bij beetje weer vertrouwen te krygen in alles..
Oké, ik heb nu totaal iets anders,, maar ja,, dat gaat verder niemand wat aan ^^
Maar één ding is zeker: Als je hulp krygt,, ben je echt niet gek (;

Wemelin · Geplaatst: Za Sep 23, 2006 13:28

Aradia schreef:

harry's-girly schreef:

nu moet ik naar een psygoloog...
oh god, ik voel me juist zon psygisch gestoord probleemkind... ben ik waarschijnlijk ook maar als iemand dit ooit te weten komt...

Als je naar een psygoloog moet, ben je nog niet direct gestoord!! Ik ziet bij een soort van psygoloog met al myn probleempjes (:
Ik heb ook eerst heel lang geroepen dat ik er niet heen wilde,, omdat ik niet gestoord was en zo.. Het is eigenlijk juist het tegendeel.. Ze willen je alleen maar helpen en dan komt alles weer goed.. tenminste,, daar ga je gewoon aan werken.. (iedereen heeft namelyk natuurlyk wel problemen)
Ik heb me al een paar jaar minderwaardig gevoelt en het gaat nu steeds beter en ik begin beetje bij beetje weer vertrouwen te krygen in alles..
Oké, ik heb nu totaal iets anders,, maar ja,, dat gaat verder niemand wat aan ^^
Maar één ding is zeker: Als je hulp krygt,, ben je echt niet gek (;

Aradia heeft gelijk.

Je wil niet weten hoeveel mensen er bij de psychiater zitten of hebben gezeten! Heel mijn gezin is in een soort therapie (of geweest), betekent dat ik een gestoord gezin heb? Dan kan je iedereen wel gestoord noemen...

Iedereen heeft problemen en sommige mensen durven ermee naar een psycholoog of psychiater te gaan. Dat betekent dat je er open voor staat om je problemen op te lossen, toch niet dat je niet goed bij je hoofd bent? Ikzelf zit ook bij een psychiater en natuurlijk heb je dan mensen die zeggen 'Ben je depressief of gestoord ofzo?' Dat is gewoon een vooroordeel. Dat denken zoveel mensen die er nog nooit zijn geweest.De waarheid is dat zo iemand je helpt met dingen waarmee je geholpen wil worden. Als ik jou was zou ik erg blij zijn dat je met je problemen bij iemand terechtkunt, want mij heeft het namelijk erg geholpen. Over een of twee weken heb ik mijn laatste afspraak, en geloof mij (en Aradia) maar: ik heb er geen spijt van gehad en je bent niet gek.

(Als je niet wil dat mensen -vrienden, klasgenoten- het weten hoeft dat niet. Dat snap ik wel, ik vertel het ook zo weinig mogelijk mensen. Er is nog steeds, jammer genoeg, een vooroordeel over...)

Aradia · 4e jaars Verdiend: 87 Sikkels Woonplaats: Montréal

Wemelin schreef:

Aradia schreef:

harry's-girly schreef:

nu moet ik naar een psygoloog...
oh god, ik voel me juist zon psygisch gestoord probleemkind... ben ik waarschijnlijk ook maar als iemand dit ooit te weten komt...

Als je naar een psygoloog moet, ben je nog niet direct gestoord!! Ik ziet bij een soort van psygoloog met al myn probleempjes (:
Ik heb ook eerst heel lang geroepen dat ik er niet heen wilde,, omdat ik niet gestoord was en zo.. Het is eigenlijk juist het tegendeel.. Ze willen je alleen maar helpen en dan komt alles weer goed.. tenminste,, daar ga je gewoon aan werken.. (iedereen heeft namelyk natuurlyk wel problemen)
Ik heb me al een paar jaar minderwaardig gevoelt en het gaat nu steeds beter en ik begin beetje bij beetje weer vertrouwen te krygen in alles..
Oké, ik heb nu totaal iets anders,, maar ja,, dat gaat verder niemand wat aan ^^
Maar één ding is zeker: Als je hulp krygt,, ben je echt niet gek (;

Aradia heeft gelijk.

Je wil niet weten hoeveel mensen er bij de psychiater zitten of hebben gezeten! Heel mijn gezin is in een soort therapie (of geweest), betekent dat ik een gestoord gezin heb? Dan kan je iedereen wel gestoord noemen...

Iedereen heeft problemen en sommige mensen durven ermee naar een psycholoog of psychiater te gaan. Dat betekent dat je er open voor staat om je problemen op te lossen, toch niet dat je niet goed bij je hoofd bent? Ikzelf zit ook bij een psychiater en natuurlijk heb je dan mensen die zeggen 'Ben je depressief of gestoord ofzo?' Dat is gewoon een vooroordeel. Dat denken zoveel mensen die er nog nooit zijn geweest.De waarheid is dat zo iemand je helpt met dingen waarmee je geholpen wil worden. Als ik jou was zou ik erg blij zijn dat je met je problemen bij iemand terechtkunt, want mij heeft het namelijk erg geholpen. Over een of twee weken heb ik mijn laatste afspraak, en geloof mij (en Aradia) maar: ik heb er geen spijt van gehad en je bent niet gek.

(Als je niet wil dat mensen -vrienden, klasgenoten- het weten hoeft dat niet. Dat snap ik wel, ik vertel het ook zo weinig mogelijk mensen. Er is nog steeds, jammer genoeg, een vooroordeel over...)

Ik sluit me er daar geheel bij aan.
Je moet juist trots zijn op jezelf dat je het durft te doen. Er zijn zoveel mensen die dat niet durven!!
Ik loop/liep bij Bureau Jeugdzorg. Eerst een paar gesprekjes gehad en toen zou het goed moeten zijn.
Nja, al mijn problemen zaten veel dieper en nu krijg ik ergens anders een vervolg erop. Maar één ding kan ik je verzekeren. Het helpt echt!!
Mischien ben je wel bang dat al die mensen denken dat je gek bent of zo, maar dat is echt niet zo. Ze hebben het beroep gekozen om je te helpen. En echt waar. Je kunt alleen maar trots zijn op jezelf als je het gedaan hebt!! (: Je word er alleen maar beter van.
Tja.. en over dat vooroordeel. Jij/We weten wel beter Wink

Elyn · Hotemetoot Verdiend: 334 Sikkels

ik zit momenteel echt op mn dieptepunt... ik ben 'zwaar depressief' zoals ze zeggen... ik zie het egt niet meer zitten, ik weet alleen dat ik weg wil van alles...

tuurlijk zeggen jullie wat is er? ... ik heb een zware richting op school, slechte punten, ik word overheerst en lastiggevallen door mn rivale en haar hoop vriendinnen, de leerkrachten hebben geruchten opgevangen dat ik iemand pest, dus keren ze zich tegen mij, hoewel het net andersom is, ik voel mij slecht in mn vel, ik voel me minderwaardig aan anderen, ik draag niks aan de wereld bij...

goh, ik zaag... Crying or Very sad

Wemelin · Geplaatst: Ma Sep 25, 2006 20:33

harry's-girly schreef:

ik zit momenteel echt op mn dieptepunt... ik ben 'zwaar depressief' zoals ze zeggen... ik zie het egt niet meer zitten, ik weet alleen dat ik weg wil van alles...

tuurlijk zeggen jullie wat is er? ... ik heb een zware richting op school, slechte punten, ik word overheerst en lastiggevallen door mn rivale en haar hoop vriendinnen, de leerkrachten hebben geruchten opgevangen dat ik iemand pest, dus keren ze zich tegen mij, hoewel het net andersom is, ik voel mij slecht in mn vel, ik voel me minderwaardig aan anderen, ik draag niks aan de wereld bij...

goh, ik zaag... Crying or Very sad

Als je inderdaad last hebt van depressie is het toch juist een goed idee dat je naar een psych. gaat? Die kan je daar echt mee helpen, dat hebben ze bij mij ook gedaan toen ik een tijdje 'depressief' was. Het heeft echt geholpen en je kan je er maar het beste voor openstellen en het accepteren zoals het is.

Dat je een dieptepunt hebt is erg vervelend voor je en wat je daarna zegt hoort daar allemaal bij... Ik kan zo niks bedenken wat je zou kunnen helpen, behalve wat ik net al gezegd heb.

Lisanne · Volleerd Tovenaar Verdiend: 57 Sikkels

Tis ten eerste goed dat je het hier neerzet. Opkroppen werkt alles tegen. Een psych is echt niet raar ofzo, wij zijn geen profs. Zij wel en zij kunnen je veel beter helpen.

Die situatie op school is echt balen! Het is gewoon helemaal verkeerd gelopen, je hebt gedaan wat je kunt en toch blijven ze zo doen. Misschien is het goed om op school een vertrouwenspersoon alles te vertellen. Of een leraar die je vertrouwd en die de roddels niet geloofd.

Ik hoop dat het snel beter gaat en succes op school!

Sophie Wemel

Ik denk dat ik dat nu een beetje heb. Mijn hele leven word ik altijd dom genoemt. Gewoon omdat ik niet goed was in Wiskunde.

Iedereen in mijn klas wou hogere beroepen doen. De meesten wouden advocaat worden, dokter, verpleegster,... Terwijl ik doodgewoon verkoopter wil worden in een boethiek of waar dan ook. Ik had vreselijk slechte punten op wiskunde en ik had steeds nota's in mijn agenda omdat mijn agenda bijna nooit in orde was, hoewel ik steeds mijn best deed. In de klas werd ik ook niet echt geaccepteert. Ik had wel een klein groepje vrienden, maar die lieten me allemaal zitten op het einde van het schooljaar. Behalve Cedric. Van hem weet ik dat hij een echte vriend is.

Nu zit ik in het middelbaar en gaat het allemaal vele beter. Wiskunde is nu vele simpelder dan in het lager. Maar bij Aardrijkskunde heb ik nu een heel slecht punt gehaalt. Ik ben toen gewoon in huilen uitgebarsten in de klas omdat ik me weer 'dom' voelde. Alsof ik nu niet genoeg problemen heb. Al de mensen wie ik lief heb laten me vallen, mijn vader wil emigreren naar Frankrijk, mijn schoolpunten gaan achteruit, op straat werd ik nageroepen en uitgescholden door een jongen waardoor ik nu meer op straat durf te komen, jongens vallen me op straat lastig, mijn liefdesleven is een grote puinhoop. Ik haat het! Ik heb er echt genoeg van!

Ik probeer nu positief te denken en het te vergeten. Het lukt me wel een beetje, maar dat gevoel van 'dom' zijn laat me maar niet los. Ik kwam dit topic tegen en wou mijn hart eens luchten. Wink

@Dark_Angel: Is dat probleem nu al opgelost? Zoniet, dan nog veel sterkte!

Mariky

Sophie Wemel schreef:

Ik denk dat ik dat nu een beetje heb. Mijn hele leven word ik altijd dom genoemt. Gewoon omdat ik niet goed was in Wiskunde.

Iedereen in mijn klas wou hogere beroepen doen. De meesten wouden advocaat worden, dokter, verpleegster,... Terwijl ik doodgewoon verkoopter wil worden in een boethiek of waar dan ook. Ik had vreselijk slechte punten op wiskunde en ik had steeds nota's in mijn agenda omdat mijn agenda bijna nooit in orde was, hoewel ik steeds mijn best deed. In de klas werd ik ook niet echt geaccepteert. Ik had wel een klein groepje vrienden, maar die lieten me allemaal zitten op het einde van het schooljaar. Behalve Cedric. Van hem weet ik dat hij een echte vriend is.

Dan is Cedric inderdaad echt een goede vriend. Wat flauw zeg dat ze je allemaal lieten stikken. En ik vind het ook nergens op slaan dat ze je dom noemen omdat je niet goed in Wiskunde bent. Wiskunde is een moeilijk vak en er zijn echt heel veel mensen die het echt niet goed kunnen, dus waar maken ze zich druk om.

En het is ook hartstikke leuk om verkoopster te worden. Misschien zelfs wel leuker dan iets van advocaat ofzo. Advocaat is een moeilijk beroep en je moet er veel voor leren en misschien is het als je het eenmaal bent helemaal niet zo leuk, want volgens mij is dat best wel een stress-baan. En als jij verkoopster wil worden moet je dat gewoon lekker doen, wat maakt dat nou toch uit voor die andere mensen? Misschien ben jij later wel veel gelukkiger met je baan dan die mensen.

Probeer in jezelf te geloven en als je echt niet naar Frankrijk wilt verhuizen moet je dat gewoon tegen je vader zeggen. Vader's willen toch ook dat zijn kinderen gelukkig zijn? Ik vind het in ieder geval al heel goed dat je het hier durft te vertellen, want zelf had ik dat misschien nog geen eens gedaan. In ieder geval wens ik je er heel veel succes mee.

Sophie Wemel

Mariky schreef:

Sophie Wemel schreef:

Ik denk dat ik dat nu een beetje heb. Mijn hele leven word ik altijd dom genoemt. Gewoon omdat ik niet goed was in Wiskunde.

Iedereen in mijn klas wou hogere beroepen doen. De meesten wouden advocaat worden, dokter, verpleegster,... Terwijl ik doodgewoon verkoopter wil worden in een boethiek of waar dan ook. Ik had vreselijk slechte punten op wiskunde en ik had steeds nota's in mijn agenda omdat mijn agenda bijna nooit in orde was, hoewel ik steeds mijn best deed. In de klas werd ik ook niet echt geaccepteert. Ik had wel een klein groepje vrienden, maar die lieten me allemaal zitten op het einde van het schooljaar. Behalve Cedric. Van hem weet ik dat hij een echte vriend is.

Dan is Cedric inderdaad echt een goede vriend. Wat flauw zeg dat ze je allemaal lieten stikken. En ik vind het ook nergens op slaan dat ze je dom noemen omdat je niet goed in Wiskunde bent. Wiskunde is een moeilijk vak en er zijn echt heel veel mensen die het echt niet goed kunnen, dus waar maken ze zich druk om.

En het is ook hartstikke leuk om verkoopster te worden. Misschien zelfs wel leuker dan iets van advocaat ofzo. Advocaat is een moeilijk beroep en je moet er veel voor leren en misschien is het als je het eenmaal bent helemaal niet zo leuk, want volgens mij is dat best wel een stress-baan. En als jij verkoopster wil worden moet je dat gewoon lekker doen, wat maakt dat nou toch uit voor die andere mensen? Misschien ben jij later wel veel gelukkiger met je baan dan die mensen.

Probeer in jezelf te geloven en als je echt niet naar Frankrijk wilt verhuizen moet je dat gewoon tegen je vader zeggen. Vader's willen toch ook dat zijn kinderen gelukkig zijn? Ik vind het in ieder geval al heel goed dat je het hier durft te vertellen, want zelf had ik dat misschien nog geen eens gedaan. In ieder geval wens ik je er heel veel succes mee.

Bedankt voor al die lieve woorden, Mariky. Ik voel me al een pak beter. Wink

Mijn ouders zijn voor alle duidelijkheid gescheiden, dus enkel mijn vader wil naar Frankrijk. Nu wilt hij ons hele huis verkopen en voor altijd naar Frankrijk vertrekken. Dus ik en mijn broer en zus kunnen er enkel komen in de vakantie. Hij gaat ons huis verkopen terwijl wij daar alles hebben. We komen niets te kort, en nu gaat hij naar zo'n klein huisje verhuizen met nog wat enkele velden. Gewoon in the middle of nowhere, ergens in nergens,... (zo noem ik het toch)
Ik ben nu bang dat ik hem nooit meer zal kunnen zien omdat van Belgie naar Frankijk toch 6 tot 8 uur rijden is. Dan maar misschien 1 keer in de maand ofzo. Ons huis staat al te koop, maar er zijn nog geen kopers geweest. Soms hoop ik wel dat dat huis nooit verkocht zal geraken en we daar kunnen blijven wonen. Maar ik ga met mijn papa praten en zeggen dat ik dat hele gedoe niet fijn vind. Naar zijn dochter zal hij wel luisteren. Wink

En ja, Cedric is er altijd voor mij geweest. Ik ken hem al 7 jaar en nog nooit heb ik ruzie met hem gemaakt. We zijn samen opgegroeit en hebben dezelfde interesses dus ik ken hem al goed. Met zijn ouders kom ik ook uitstekend overeen en ik beschouw ze ook als mijn familie. Toen ik het moeilijk had op het einde van het schooljaar heeft hij me altijd gesteunt. Hij was de enigste op school die er voor mij was. Hij alleen was te vertrouwen. Ik heb nog steeds contact met hem. Hij zit in het internaat en voelt zich daar niet goed. Ik probeer hem zoveel mogelijk te steunen en contacten met hem te leggen.

Vroeger had ik een 'vriendin' die me ook denk ik als 'dom' beschouwde. Het was alsof zij het beter wist en behandelde me alsof ik een één of andere idioot was. Echt niet fijn. Na 2 jaar vriendschap zijn we langzaamaan uit mekaar gegaan. We spreken niet meer tegen elkaar en ze mijd me als de pest. Ik zoek vanaf nu vrienden met wat meer respect.

Skywalker

'.' Ik dacht dat ik hier ooit gepost had. Ah well. Anyways, ik heb geen mindcomplex. Ik ben zo'n beetje het tegenovergestelde van dat ^^' Ik heb genoeg zelfvertrouwen, geloof ook altijd in mezelf en heb het idee dat ik alles aankan. Sommige mensen zouden dit zien als arrogantie, maar ik weet ook waar mn grenzen liggen. Ook ben ik totaal niet gevoelig. Huilen lukt me echt niet, zelfs als ik het zou WILLEN. Misschien alleen als ik gemarteld word, maar dat is dan dus lichamelijke pijn. Ik bedoel dat ik ooit afscheid heb moeten nemen van mensen die heel dicht bij me stonden, en ik niet huilde - ook al wilde ik het wel, zeg maar. Ik kón het gewoon niet xD (Which means: Het boeit me ook geen zak als je tegen me gaat zitten schelden, of gaat zeggen hoe weetikveel ik welniet ben, want het doet me écht niets ^^' En ik ben redelijk defensief en fel, dus ik ga zeker wel reageren - waardoor mensen denken dat het me wel wat kan schelen, maar het is gewoon zo dat ik niets over me heen laat lopen.)

Blabla, ik haat het om me zwak op te stellen tegen wie dan ook, en ik wil altijd gelijk hebben. Maar dat zal wel komen omdat ik van discusseren hou. =) Ik kan me ook niet inleven in anderen, dus ik kan mensen met een mindcomplex echt geen advies of zo geven xD Want ik heb geen idee hoe het is.

Ah well, ondanks mijn minpuntjes die ik zelf al weet, blijft mijn zelfvertrouwen hoger dan normaal. En ik ben blij met mezelf dus. Ik heb geweldige vrienden, mijn omgeving rocks't ='D En tsja.. Ik wens mensen met een mindcomplex veel succes, of iets in die richting ^^''

Oh wait :0 Ik wilde ook nog zeggen dat ik - omdat ik veel zelfvertrouwen heb en mezelf cool vind - niet anderen als minder ga beschouwen. Ik zie mezelf als een goed iets, maar alle anderen ook. Tenzij je ruzie hebt met me, dan zak je wel en ben je wel minder [a] Maar het punt is, dat ik iedereen respecteer en ik vind dat iedereen dat gewoon zou moeten doen. Dat zou een hoop problemen in deze wereld vermijden en dan zou alles goed gaan =)

**Shirley**

Nou ik zal niet zeggen dat ik een minderwaardigheidscomplex heb maar ik vind mezelf nu niet bepaald geweldig. Het is niet zo dat ik denk dat ik helemaal niets kan ofzo, maar over mijn uiterlijk ben ik wel heel ontevreden.
En ik heb ook niet één of ander iets waar ik goed in ben, dus daardoor ben ik ook wel eens onzeker over mezelf. Maar of het dan gelijk een minderwaardigheidscomplex is, ik denk het niet. Zolang het niet een obsessie wordt zal het wel meevallen.

Ik heb een vriendin en die heeft wel echt een serieus minderwaardigheidscomplex. Ze is vooral heel erg onzeker over haar uiterlijk en ze vind echt alles aan zichzelf lelijk. Ze vind zichzelf ook te dik en ze gaat altijd maar door over hoe lelijk en dik ze is. Terwijl ze echt niet lelijk is ofzo hoor. Ze is niet superknap maar wel, gewoon, ze ziet er leuk uit. En dat zeg ik haar dan ook altijd gewoon, dat ze er gewoon mag wezen en dat ze helemaal niet lelijk is. Meer kun je denk ik ook niet zeggen....

Shiralee · Volleerd Tovenaar Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: Zaandijk

Ik denk het wel, ik ben heel erg onzeker en trek altijd andere mensen voor dan mezelf. Ik maak mensen vrolijk terwijl ik niet vrolijk in elkaar zit zeg maar. Zelfs de mensen die ik niet mag, ik heb altijd het gevoel dat ik er niet bij hoor. Mensen zitten me vaak ook raar aan te kijken waardoor ik rare dingen over mezelf ga denken terwijl ik het me allemaal verbeeld, tenminste ze zeggen dat ik het me verbeeld. Ik werk er nu ook aan om het minderwaardigheidcomplex weg te halen/krijgen. Anyway, het gaat de goede kant op. Niet dat ik van het mindcomplex af ben, maar het gaat de goede richting op om het te verbergen.

lieske90

Ik heb denk ik niet echt een minderwaardigheidscomplex. Ik vind mezelf niet echt geweldig, maar ik ben denk ik niet de enige die dat heeft. Ik ben tevreden met hoe ik nu ben, maar er zouden altijd wel dingen kunnen veranderen. Zo ben ik 16 jaar en heb nog nooit een vriendje gehad. Mijn twee vriendinnen ook niet, dus dan voel je je niet helemaal buitengesloten ofzo.
Toch zou ik wel een vriendje willen, omdat dat volgens mij meer zelfvertrouwen geeft.

Ik ben wie ik ben, en daar kun je moeilijk snel iets aan veranderen.

Mariky

@Sophie Wemel: Ik ben blij dat het een beetje heeft geholpen =)

Ik heb geen last van een minderwaardigheidscomplex. Ik heb weleens dat ik een één of andere actie van mijzelf niet echt geweldig vind of zo of dat ik vind dat ik ergens niks van kan, maar een minderwaardigheidscomplex heb ik niet. Absoluut niet. Ik ben niet altijd helemaal tevreden over dingen, maar dat gaat nooit heel ver.

Ik kan nog wel eens erg verlegen zijn en dan weet ik niet goed wat ik moet zeggen enzo en dat kan ik nog weleens irritant vinden. Als ik dan een groep kinderen gezellig met elkaar zien praten denk ik: Waarom kan ik dat niet? Als ik mensen beter leer kennen kan ik namelijk heel veel praten en met mijn vriendinnen praat ik ook best veel vind ik zelf. Ik moet me gewoon even vetrouwd bij iemand voelen en dat gaat niet zo snel bij mij. Maar het gaat steeds beter. Ik ben nu veel minder verlegen dan vroeger en dat vind ik heel erg fijn. Verder ben ik eigenlijk wel tevreden op zich.