Fantasy 2 (2) - RPG [niet verwijderen!]

Sirius_Black · Geplaatst: Wo Apr 02, 2008 20:41

Moeizaam komt Vincent overeind te zitten en hij pakt de fles water van Jessa vlug aan. Terwijl hij begint te drinken, lijkt de pijn in zijn rug al iets minder te worden.

Het gaat al beter dan eerst, zegt hij dan met de fles nog aan zijn lip, hij hijgt nog steeds en hij kijkt wat moeilijk op naar Jessa, is het al te laat om verder te reizen?

Hij wil niet stilzitten, het voelt zinloos, maar als hij langs Arya kijkt ziet hij dat het buiten al donker begint te worden, ze zouden hier vast blijven voor de nacht.

TheKimKommer · Geplaatst: Wo Apr 02, 2008 20:47

Terwijl hij door zijn aantekeningen heen bladert, hoort Diego de woorden van Caleigh nog in zijn hoofd. Haar sneer, maar ook haar excuus. Ondanks dat ze haar excuus had gemaakt, kon Diego zich de vraag hoevaak het nog zou gaan gebeuren niet uit het hoofd krijgen. Hij wist eigenlijk met zekerheid te stellen dat ze niet eens echt in de gaten had wat haar opmerkingen en gedrag teweeg brachten.
Hij slaakt een zucht, sluit het boek en legt deze naast hem neer. Hij haalt een hand door zijn haren, laat zijn hoofd zakken en sluit even zijn ogen.
Dan kijkt hij op, pakt het boek op en stopt deze in zijn zak. Hij zou zijn persoonlijke problemen moeten negeren en zich weer volledig op de reis gaan concentreren.

Diego staat op en loopt naar de tent van Vincent. Als hij dichterbij komt hoort hij de stem van Vincent en Diego gaat langs Arya staan. Hij glimlacht even naar hem.

"Onkruid vergaat niet, zeggen ze. Ben blij toe." Zegt hij, maar dan krijgt zijn gezicht een wat serieuzere blik. "Hoe gaat het?"

Sirius_Black · Geplaatst: Wo Apr 02, 2008 20:54

Vincent kijkt verbaasd even naar Diego als deze ook al zijn tent binnen komt.

Zoveel ziekenbezoek ben ik niet gewend, merkt hij dan op en hij grijnst even, maar het gaat goed.. beter in ieder geval, morgen reizen we verder.

Hij neemt een laatste slok van zijn water en gooit dan het lege flesje naast zich neer. Met zijn armen over elkaar gevouwen kijkt hij even zuchtend voor zich uit.

Ik zou maar uitkijken met die verloofde van je Diego, zegt hij dan, en voegt er mompelend aan toe, she packs quite a punch.

TheKimKommer · Geplaatst: Wo Apr 02, 2008 21:01

Diego knikt als Vincent zegt morgen verder te kunnen reizen. Zijn blik glijdt van Vincent naar Jessa, welke nog steeds bij zijn zijde staat. Dan kijkt hij even naar Arya, maar wanneer Vincent het over zijn verloofde heeft, kijkt hij hem weer aan. Hij glimlacht slechts wrang.

"Ik ben blij dat we morgen verder kunnen."

Hij blijft even staan en beseft dat hij eigenlijk verder hier niks te zoeken heeft. Hij vond Vincent een prima gast, maar met Arya zo vlak naast hem voelde hij zich niet echt op zijn gemak.

"Kan ik iets voor je doen verder?"

Sirius_Black · Geplaatst: Wo Apr 02, 2008 21:15

Vincent kijkt verbaasd naar Diego, of hij iets voor hem kan doen?

Nee, ik red het zelf wel, zegt hij kort en hij gaat weer op zijn rug liggen.

Hij blijft even naar de bovenkant van de tent staren, en draait zijn hoofd dan naar Jessa en blijft haar even zwijgend aankijken.

Jullie kunnen gaan hoor, zegt hij dan uiteindelijk, doelend op Diego en Arya, en zegt nogmaals, ik red me wel.

TheKimKommer · Geplaatst: Wo Apr 02, 2008 21:25

Diego knikt, draait zich om en loopt dan de tent weer uit. Hij zou in een situatie als deze ook geen behoefte hebben aan een tent vol sensatiezoekers. Als hij zelf gewoon iets zinvols had kunnen bedenken was hij waarschijnlijk niet eens langs gegaan.
Ondanks dat het nog vrij vroeg op de avond was, was hij er voor vandaag verder helemaal klaar mee. Hij loopt naar zijn tent, maakt de rits open en gaat op zijn rug in de tent liggen. Zijn voeten steken nog buiten de tent. Hij was nog niet moe, maar hij had verder ook helemaal nergens zin in. Met zijn handen onder zijn hoofd staart hij wat naar het doek boven zijn hoofd.

Pottergirl · Geplaatst: Do Apr 03, 2008 7:34

Moyra kijkt Caleigh aan en probeert haar angst voor de vraag die Caleigh zojuist stelde te verbergen. Dat gaat haar nog wel goed af, maar de woede om de herinneringen die nu in haar boven komen drijven zal moeilijker te verbergen zijn.

Ze balt ongezien haar vuisten en kijkt naar de grond. Kon ze Caleigh vertrouwen? Waarschijnlijk wel - Caleigh had haar ook het wel en wee van haar relatie met Diego verteld, eigenlijk was ze Caleigh verschuldigd iets van zichzelf te vertellen. Ze zucht even.

'Ik denk dat ik te vaak ben bedrogen,' zegt ze uiteindelijk zacht en op een totaal on-Moyra-achtige toon.

Ze hoort zelf hoe zielig dit klinkt en ze glimlacht wrang naar Caleigh terwijl ze opkijkt.

'Maar geloof me, ik ben er beter van geworden. Je bent echt beter af zonder mannen. Het zijn varkens. En wat die uitzonderingen betreft - ik moet ze nog tegenkomen.'

Ze staart even voor zich uit en trekt dan haar knieën op. Ze wil het hier eigenlijk helemaal niet over hebben, het roept teveel herinneringen op. Herinneringen aan een verloving, een afgelaste trouwerij, aan overspel en leugens en aan hem. Ze hoopte dat ze hem nooit weer hoefde te zien, maar mocht hij haar pad kruisen dan ging er iets minder prettigs met hem gebeuren.
De woede wegdrukkend en een licht gedwongen glimlach opzettend leunt ze naar achteren.

'Nee,' verzucht ze uiteindelijk semi-opgelucht, 'ik doe niet aan mannen.'

Ze grijnst en heeft het idee dat ze tamelijk overtuigend overkomt.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh heeft eigenlijk meteen spijt van haar vraag. Ze snapt heus wel dat dit een heel teer punt kan zijn. Als ze Moyra hoort knikt ze even en ironisch denkt ze terug ana alle keren dat zij bedrogen werd en problemen had met mannen.

"Ik ben ook aardig vaak bedrogen, gedwongen en alles wat ik niet wilde..." fluisterd ze dan, "Ik dacht dat ik nooit meer het vertrouwen kon krijgen in een man... Totdat ik Diego ontmoette..."

Ze zwijgt even als de herinneringen van de eerste keer dat ze hem ontmoette boven drijven. Ze had zo'n hekel aan hem gehad en zijn neerbuigende gedrag tegenover haar. Hij behandelde haar alsof ze niets kon en alsof ze niets was. 'Dat doet hij nu ook wel...' bedenkt ze zich ironisch genoeg.

"Hij heeft ervoor gezorgd dat ik er weer vertrouwen in kreeg, maar vanaf dat moment ben ik er misschien iets te gemakkelijk over gaan denken." zegt ze dan eerlijk.

Ze zucht even.

"Sorry dat ik het onderwerp naar boven haalde... Ik wilde geen herinningen of wat dan ook naar boven halen." zegt ze uiteindelijk en zwijgend kijkt ze Moyra even aan.

**Jalf** · The Musical Mod Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: HPF

Jessa ruimt de veldfles weer op in haar tas. Ze kijkt een paar seconde naar Vincent. Haar ogen glijden van zijn gezicht naar zijn rug. "Heb je nog last van je rug? Als je iets gebroken of gekneust hebt, dan moet ik je healen." Ze merkt dat haar stem weer erg bezorgt klinkt.

TheKimKommer · Geplaatst: Zo Apr 06, 2008 10:38

Naarmate de tijd verstrijkt, gaan er verschillende gedachtes door Diego's hoofd. Hij probeert zich elk mogelijk scenario in zijn hoofd af te spelen wat zou kunnen volgen op een beslissing. Het vreemde gevoel in zijn maag, elke keer als hij zich een leven zonder Caleigh probeerde voor te stellen besloot hij te negeren.
Er ontstaat een wrange glimlach rond zijn lippen als hij zich een zelfde gedachtengang eerder herinnert. 'Misschien wordt het tijd dat ik verstandig word..'

Hij gaat rechtop zitten en kijkt in de duisternis van de nacht. Hij had nog nooit in zijn leven een persoon als Caleigh ontmoet. Hij hield van haar. Maar, moest hij zichzelf wrang toegeven, hij had voor zichzelf de verkeerde beslissing gemaakt bij het geven van de ring. Was de liefde die hij voelde er een vol passie, of werd het meer een soort broer zus liefde?
Diego schudt met zijn hoofd. Hij had echt zijn toekomst samen met haar gezien, maar was hierbij vergeten dat het heden ook meetelt. De afgelopen dagen hadden ze meer stuk gemaakt dan goeds gedaan.

Even blijft hij wat in het donker staren, maar hij beseft dat hij vannacht geen oog dicht gaat doen. Hij pakt zijn wand en twijfelt even.

"Lumos.." Zegt hij dan toch zacht.

Het zachte licht doet de tent oplichten en Diego haalt de oude brieven van Andrea tevoorschijn. Als hij toch niet kon slapen, kon hij maar beter wat om handen hebben.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh heeft alle verandeirngen zien komen en gaan. Terwijl de rest langzaam naar bed vertrekt blijft zij bij het vuur zitten en probeert na te denken. Waar is het fout gegaan? vraagt ze zichzelf constant af. Als iedereen al slaapt kijkt ze even op en ziet een zwak licht uit de tent van Diego komen. Zwijgend staart ze er even naar en dan naar het vuur. Haar vingers spelen onbewust met de ring en ze kijkt er even na. Langzaam beseft ze zich dat dat het punt leek te zijn waar het fout was gegaan. 'Zou hij denken dat hij de verkeerde keuze heeft gemaakt...?' Ergens weet ze bijna zeker van wel, maar ze wilt er niet aan toegeven.

Terwijl de ochtend begon aan te breken zuchtte ze. Ze is doodmoe, de vele vragen in haar hoofd hebben haar de hele nacht wakker gehouden. 'Gelukkig, het is altijd beter dan de dromen...' bedenkt ze zich ironisch. Ze hoopt dat de aankomende dag meer zal brengen dan een hoop problemen en nog meer vragen.

OOC:: Even voor de duidelijkheid... het is nu ochtend.

Pottergirl · Geplaatst: Zo Apr 06, 2008 12:53

Moyra reageert niet op Caleighs verontschuldigingen. Niet omdat ze ze niet accepteert, maar meer omdat ze ze niet hoort. Ze staart voor zich uit, verzonken in gedachten. Als ze zich na een tijdje realiseert dat ze eigenlijk best moe is, wenst ze Caleigh een goede nacht toe en loopt ze naar een van de nog lege tenten toe. Ze legt zich neer in de hoop dat ze nog een paar uurtjes slaap kan pakken.

[...]

Moyra wordt vroeg wakker en als ze rechtop gaat zitten en even naar buiten kijkt ziet ze dat het nog maar nét ochtend is. Ze kruipt uit de tent en rekt zich uit. Ze ziet Caleigh zitten, op dezelfde plek waar ze haar gisteravond heeft gelaten. Moyra kan het niet laten om op een wat ironische manier te glimlachen en dan loopt ze langs Caleigh.

'Ik ga even een beekje zoeken of iets dergelijks,' zegt ze. 'Wil je mee? Je ziet eruit alsof je wel een opfrisser gebruiken kan.'

Ze blijft voor Caleigh staan en kijkt haar vragend aan.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Caleigh kijkt op als ze plotseling een stem hoort. Ze kijkt Moyra even aan en haalt haar schouders even op. Ze kijkt het kamp even rond, de rest lag nog te slapen, maar het was bijzonder rustig geweest de nacht en dus was de kans niet groot dat er iets zou gebeuren. Dus knikt ze en ze staat langzaam op.

"Ik gok dat het geen kwaad kan." zegt ze dan.

Ze kijkt het kamp nog even rond en herinnert zich dat ze gisteravond wel water had horen stromen en probeert te bedenken in welke richting dat was.

"Ik geloof dat ik gisteravond daar water hoorde stromen..." zegt ze en ze knikt even in de richting die ze bedoelt.

OOC:: PG, sleur Caleigh maar mee hoor (;

-harry potter- · 6e jaars Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: Wonderland

Toen Arya 's morgens wakker werd, rekte ze zich uit en ging rechtop zitten. Ze lag alleen in een tent, maar ze had goed geslapen. Ze was goed uitgerust voor een nieuwe dag en ze voelde zich vrolijk. Ze kroop uit haar tent en keek om zich heen. Het was nog redelijk vroeg, maar ze zag dat Moyra en Caleigh buiten waren. De rest sliep blijkbaar nog.

"Goeiemorgen!", riep Arya vrolijk en ze had een brede grijns op haar gezicht. "Vandaag wordt een leuke dag! Ik voel het gewoon." zei ze lachend. Ze begon een vrolijk deuntje te fluiten en ze zette zich voor haar tent neer.

Pottergirl · Geplaatst: Zo Apr 06, 2008 18:09

Moyra kijkt op als ze Arya ziet en hoort.

'Goeiemorgen,' zegt ze, niet onaardig maar ook niet ontzettend uitnodigend.

Ze draait zich weer naar Caleigh en maakt een gebaar dat zoveel betekent als: kom mee. Ze loopt in de richting die Caleigh aanwees. Ze had zelf inderdaad ook al het idee dat het daar ergens vandaar kwam dus het best konden ze gewoon die kant op lopen.

Na een tijdje arriveren ze bij een klein beekje, dat ze blijven volgen tot hij wat breder, dieper en kalmer stromend word.

'Dit lijkt me een goeie plek,' zegt ze als Moyra zich omdraait en naar Caleigh kijkt. 'En ik ga me wassen - ik voel me ontzettend vies.'

Ze kijkt naar het uitnodigende water en dan draait ze zich nog even weer om naar Caleigh.

'Ik weet nog wat beters - ik ga zwemmen.'

Ze grijnst. Ze houd echt van zwemmen en ze heeft het al een hele tijd niet meer gedaan. Ze begint zich uit te kleden. Terwijl ze dat doet draait ze zich weer naar Caleigh.

'Ga je mee?' vraagt ze.