[AF] Sneeps Ontgroening

Bellatrix Lestrange · Geplaatst: Ma Sep 03, 2007 15:08

Hallo!
Hier een kleine One-Shot over onze geliefde, arme Severus ^^
Hoop dat jullie hem wat vinden!

Sneeps ontgroening
Severus Sneep zat in de leerlingenkamer van Zwadderich, voor het haardvuur, zijn huiswerk te maken. Hij vloekte luidkeels over het ellelange werkstuk dat de volgens hem seniele oude geest Kist hem had opgegeven voor Geschiedenis van de Toverkunst. Na een tijdje bijna gehypnotiseerd te raken door het krassen van zijn eigen veer, voelde hij een warme adem in zijn nek. Hij hield op met schrijven en wachtte totdat de adem in een stem zou veranderen.
"Hallo, Severus," zei een stem uiteindelijk. Sneep draaide zich langzaam om en keek in het grijnzende, bleke gezicht van Lucius Malfidus. Sneep snoof en schoof een beetje naar achteren, om de stinkende adem van Lucius niet te hoeven ruiken. Die keek even beledigd naar hem, maar herstelde zich toen snel.
"Ik bedacht me net," zei hij op een kwaadaardige toon, "dat jij nog de enige van je jaar bent die nog niet gezoend heeft..."
Achter zich hoorde Sneep Gerald grinnikken, en zijn bulldog hijgen. Normaal gesproken mochten leerlingen van Zweinstein geen hond als huisdier, maar omdat hij het lievelingetje van Slakhoorn was, was er voor hem een uitzondering gemaakt.
"En wat dan nog?" wende Sneep zich weer tot Lucius.
"Nou, we dachten dat we je misschien wel konden inwijden..." antwoordde hij. Hij keek Sneep vermakelijk aan, toen die een gezicht trok van afschuw. "Of durf je niet?"
"Jawel!" blafte Sneep snel terug. Hij werd meteen rood. Had hij dat maar niet gezegd. Als hij nou gewoon voor één keer toegegeven dat hij een lafaard was, dan hoefde hij zich telkens niet zo in de nesten te werken... Maar hier was hij te trots voor. Lucius keek even verbaasd naar Sneep; hij had duidelijk een ander antwoord verwacht. Toen krulden zijn mondhoeken weer om in een glimlach.
"Mooi," fluisterde hij duister. "Ik heb al iemand voor je geregeld. Kom mee!" voegde hij er snauwend aan toe en hij trok Sneep ongeduldig aan zijn arm. Sneep volgde Lucius en Gerald met zijn hond met tegenzin, terwijl ze door de bijna lege gangen van Zweinstein liepen. Uiteindelijk kwamen ze in een redelijk grote kamer uit, die maar één persoon bevatte: Lily Evers. Ze hield een kladblok in haar hand en keek gefascineerd naar een schilderij, dat vrolijk naar haar zwaaide. Sneep schrok, maar liet hier niets van aan Lucius merken. Die sleepte Sneep naar het midden van de kamer. Gerald volgde hen grinnikend.
"Hé, jongens, kom eens kijken!" schreeuwde hij. "Sneep wordt ontgroend!"
Lily keek verrast om en Sneep werd lijkbleek. Pottekijkers was wel het laatste wat hij nodig had... Mensen kwamen uit alle vier de deuren belangstellend binnenstromen. Sneep keek nerveus om zich heen, en even naar Lily.
"Eh... wie heb je eigenlijk geregeld?" vroeg hij nerveus aan Lucius, en hij keek onverhoopt even naar Lily. Lucius zag dit, en lachte hard.
"Kom kom, Severus, denk je nou echt dat ik zo gemeen ben?" zei hij. "Je laten zoenen met een Modderbloedje? Nee... Jij gaat met onze geliefde Donna zoenen..."
Een dik, met puisten bedekt meisje kwam gemeen grijnzend uit de menigte stappen. Ze duwde in het voorbijgaan bijna Bellatrix Zwarts omver, met haar omvangrijke heupen. Een uitdrukking van afschuw verscheen op Sneeps gezicht.
"Haak je al af, Severus?" vroeg Donna hem plagend. Stijfjes schudde Sneep zijn hoofd. Donna hurkte voor hem, en met een druk op zijn schouder forceerde Lucius Sneep hetzelfde te doen.
"Oogjes dicht, Severus..." fluisterde Donna, en ze tuitte haar lippen op een achterlijke, kinderachtige manier. Sneep kneep zijn ogen dicht en hoopte dat het snel voorbij zou zijn... Een walgelijke, gigantische, slijmerige tong likte over zijn gezicht. Vol walging veegde hij zich af, en toen hij zijn ogen opende staarde hij verbijsterd in het gezicht van Geralds bulldog. De menigte om hem heen lag in een deuk. Bellatrix rolde letterlijk over de grond van het lachen, en Peter Pippeling sprong enthousiast heen en weer naast James Potter, die: "GEWELDIG! Hoe KRIJGT ie het voor elkaar?!?" riep. Donna hield zich krampachtig vast aan Lucius' arm om niet op de grond te vallen, en Lucius zelf slaakte een hoongelach uit. Sneep stond schaamtevol op en snelde naar de deur. Hij negeerde Lily die hem bezorgd riep, en greep de deurknop.
"Van groentje tot blauwtje, hè, Secretus?" hoorde hij Sirius Zwarts hem naroepen. Sneep gooide de deur kwaad achter zich dicht, en beende verbitterd weg. Hij wist niet waar hij heen ging, maar hij wist wel dat hij die dag niet snel zou vergeten...