Exodus - RPG

**Neville** · Geplaatst: Vr Jun 22, 2007 15:45

Het verhaal

Op een eiland dat de naam Maridian draagt, omringd door niets dan diepe wateren, woont alleen een Magische gemeenschap. Maar al jaren maakt daar de duistere magiÃ«r Grunthor de dienst uit. Er is niets of niemand dat hem en zijn macht lijkt te kunnen ondermijnen. Mensen die getracht hebben het tegen hem op te nemen, verdwijnen in stilte of werden in het openbaar verslagen. Hulp van buitenaf kunnen ze niet krijgen, aangezien men nog niet kan Verschijnselen en het eiland eenzaam en alleen in de oceaan ligt.

Maar een groep vastbesloten mensen is van plan om het eiland per schip te ontvluchten. Hun doelen lopen uiteen: gaan ze hulp zoeken? Of stichten ze een nieuwe kolonie? En hoe verlopen de onderlinge relaties binnen de groep vluchtelingen? Ze zullen goed samen moeten werken willen ze het overleven, maar dan nog zal het lastig zijn. Ze hebben namelijk geen idee waar ze terecht gaan komen, zonder enkele kennis van aardrijkskunde. Wat zal er van ze worden...

De personages

Male

Pottergirl - Jack Gray
Elpraz - Dan Farell
Sofie - Milo Blancs
Lacrimosa - Noah Harrison
Legolas - Thomas Moore
Olivier - Mike Woods
TheKimKommer - Ruard Kaya
Volbloed Prins - Vigo Sherringham

Female

T O N K S - Jaz Sherwood
Jalf - Megan Davies
Catie - Hali Gale
Snow White Queen - Jemima Myles
SiriusZwarts - Tamara Taylor
Mariky - Annah Towel

Natuurlijk hebben ook wij een sollicitatie-topic.

Het begin

We beginnen ons heldenepos als iedereen een briefje heeft ontvangen van Vigo. Wat erin staat? Lees maar...

________________________________________________________________

Zenuwachtig ijsbeert Vigo heen en weer aan de rand van het water. Het boothuis, dat ze altijd gebruiken om afspraken te maken die voor verkeerde oren bedoeld waren, is helemaal leeg. Op een oud zeiljacht zonder zeilen en Vigo na. Zouden de anderen komen? Het is vrijdag, dezelfde tijd als altijd. Zijn oude angst steekt de kop weer op. Wat als Hij iets te weten is gekomen over deze ontmoeting? Grunthor zou er vast geen probleem in zien om ze met een pink te verpletteren. Integendeel.

Ditmaal was het tijd om eens echt iets te doen.

TheKimKommer · Geplaatst: Vr Jun 22, 2007 16:02

OOC: Hip, 'k doe mee. Alleen staat m'n naam er verkeerd om in de titelrol;) Angel

En banner volgt natuurlijk nog

Ruard Kaya:

Ruard staat verschuild in de schaduw van een boom, op enig afstand van het boothuis. In zijn rechterhand heeft hij de brief van Vigo. Natuurlijk zou Ruard van de partij zijn, maar met alle gebeurtenissen van de laatste tijd, was het nooit zeker of het veilig was. In de verte, langs de waterkant ziet hij Vigo, dus voor nu besluit Ruard, dat het veilig is.
Hij stopt de brief diep terug in zijn zak en loopt naar de waterkant. Om Vigo niet te laten schrikken, zorgt hij ervoor dat hij met het lopen over het pad voldoende geluit maakt, zodat zijn komst wordt aangekondigd.

"Vigo." zegt Ruard bij wijze van een begroeting.

Hij kan de conclusie trekken dat hij de eerste is wie op zijn brief heeft gereageerd en het enige wat hij kan, is hopen niet de laatste.

Mariky · Geplaatst: Vr Jun 22, 2007 16:06

Annah Towel

Annah loopt richint het boothuis toe. Ze loopt in kleine, niet-opvallende stappen erheen, in de hoop dat niemand haar ziet. Ze weet niet of het wel veilig is wat er gaat gebeuren en eigenlijk weet ze helemaal niet wat ze moet verwachten van dit alles. Maar aangezien ze een best behulpzaam persoon is, wil ze graag helpen.

Ze ziet hoe Vigo, samen met Ruard, aan de waterkant staat. Langzaam loopt ze erheen. Ze voelt nog even in haar zak of de brief er nog in zit. Ja, hij is er nog. Wat opgeluchter loopt ze door. Als ze bij de kade is aangekomen glimlacht ze even vriendelijk. "Hi," groet ze de twee mannen. "Wat is het plan?"

**Moniek** · The Dark Mod Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: HPF

Tamara staat van een afstandje te kijken naar het boothuis en ziet een paar mensen lopen. Mooi, dan is ze niet de eerste. Ze loopt dan ook richting het boothuis, je kan haar hakken zachtjes horen tikken op de stenen. Ze ziet een paar mensen bij de rand van het water staan en loopt er ook heen. Ze zet een charmante glimlach op en kijkt de anderen aan.

'Hai,' zegt ze op een lieve toon en ze haalt even een hand door haar haren.

Lacrimosa · Geplaatst: Vr Jun 22, 2007 16:39

Noah rommelt met een geÃ¯rriteerde grimas door het alfabetland wat op zijn bureau ligt. Overal liggen papiertjes en al dan niet ongeopende brieven die ooit ordelijk op een stapeltje lagen. "Waar ligt dat ding..", mompelt Noah half-geÃ«rgerd op zijn eigen chaotische manier van opruimen en halfnerveus omdat hij op tijd wilt komen en niet op het laatste moment nog op de afgesproken bestemming wilt aan komen huppelen.
Noah vist een papiertje eruit wat verdacht veel op Vigo's brief lijkt, maar het blijkt uiteindelijk een vergeten soortvan boodschappenlijstje te zijn en opent vervolgens nogmaals een van zijn lades.
Na een ware speurtocht te hebben voltooid waar de Cock (met C-o-c-k) en Sherlock Holmes jaloers op zouden moeten zijn zit de brief veilig en wel in zijn jaszak en baant Noah zich haastig een weg naar het verlaten boothuisje.

Tijdens zijn wandeltocht neemt hij het papiertje terug in zijn handen, vouwt deze open en laat zijn ogen nadenkend over de regels en doorstreepte woorden glijden. Hij hoopt dat deze boodschap eindelijk een aanleiding kan zijn van iets wat het dorp ten goede komt en niet alweer iets wat Grunthor nog een stapje dichter naar de macht kan helpen.
Noah vestigd zijn ogen op het huisje, ziet vier mensen in de verte staan wat hij vaagjes kan herkennen en slaakt een opgeluchte zucht dat hij in ieder geval niet de laatste persoon is.

"Hallo", zegt hij met een vriendelijk knik naar de personen wat alvast aanwezig zijn en laat de brief zwakjes en lichtelijk overbodig in zijn handen draaien, ten teken dat hij het ontvangen heeft.

Elpraz · Geplaatst: Vr Jun 22, 2007 16:47

Dan Farell (bannerloos)

Dan springt uit zijn zeilbootje die hij aangemeert heeft aan een kleine houten pier. Met zijn blote voeten loopt hij over het hout met dikke touwen in zijn handen. Hij vestigd die vast aan een dikke paal en dat was dat. Hij rekt zich even uit en krabt door zijn warreg blond haar. "Eigenlijk was ik beter in bed gebleven" zucht hij als hij zijn schoenen vastpakt en over het strand begint te lopen. Na even stappen ziet hij in de vertte het boothuis en een paar mensen. Als hij daar aankomt gooit hij zijn schoenen in het parelwitte zand en knikt even. "G'day, mede slachtoffers" grijnst hij "Wat staat er op het menu?". Eten, belangrijk! Of bedoelde hij geen eten maar het plan? Dan was de vaagheid zelve.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Hali haast zich wat doordat ze is opgehouden. Als ze een stuk van het boothuis af is vermindert ze haar pas tot rustig. Ze wilt niet opvallen. Uiteindelijk komt ook zij bij de groep aan.

"Hallo..." zegt ze.

Hali is eigenlijk wel benieuwd wat er nu gaat gebeuren. De brief zit ergens veilig opgeborgen. Even kijkt ze rond wie er allemaal zijn en dan naar de grond. Niet wetend wat te zeggen.

Legolas · The Lunatic One Verdiend: 311 Sikkels

Thomas Moore

Thomas stapt naar het boothuis, vandaag zou het dÃ© dag zijn. Vandaag zal hij er iets op vinden om hier weg te geraken, weg van hier. Hij stapt het huis binnen en kijkt iedereen met een neutrale blik aan en er verschijnt een nerveuse glimlach op. Wat zouden ze eignlijk van hem vinden? Zouden ze hem achter zijn rug de "dorpsgek" ofzo noemen? Alleen die gedachte alleen al maakt hem kwaad en verdringt het.

"Hi..." mompelt hij en gaat verder naar binnen. Thomas gaat op een stoel zitten en tikt nerveus met zijn voet op de grond terwijl hij op zijn nagels bijt.

"Dit is de dag, ik ga hier weg, ik ga hier weg, ik ga hier weg..." denkt hij.

**Neville** · Geplaatst: Vr Jun 22, 2007 18:30

Langzaam druppelden er mensen binnen. En natuurlijk groet hij ze allemaal terug. Op Dans vraag reageert hij maar niet.
"Dus... niemand problemen gehad ofzo?" Okay, wat een onzinnige vraag. Als iemand wel problemen had gehad hadden ze hier niet gestaan. Of gezeten. Blozend kijkt hij het groepje rond. De bonte verzameling van verschillende karakters verbaasde hem telkens weer. Alleen iemand als Grunthor kan zulke mensen in elkaars armen drijven.

Hij kucht even om de spanning te doorbreken. "Laten we nog maar heel even wachten of er andere mensen komen, anders moeten we maar eens gaan beginnen."
Met wat? Tjah, Vigo vond gewoon dat het tijd wordt om eens iets te doen. Echt iets te doen, en niet meer met lede ogen toe te kijken hoe het eiland steeds verder achteruit gaat. Laat de anderen nu maar snel komen!

**Moniek** · The Dark Mod Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: HPF

Tam begroet iedereen die binnenkomt op dezelfde vriendelijke manier. Ze verveelt zich, ze houdt niet van wachten. Ze gaat bij Thomas staan en kijkt hem aan.

'Hey,' zegt ze met een glimlach.

'Niet op je nagels bijten, lange nagels zijn veel mooier,' zegt ze met een ^^-gezicht. 'Is er soms iets, je kijkt zo gespannen. Je bent toch zeker niet bang voor ons he?'

Ze mag Thomas niet zo heel graag hij is... raar, maar dat laat ze niet merken. Tenslotte mag Tam sowieso niet zoveel mensen.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Hali kijkt op als Vigo vraagt of ze problemen hebben gehad.

"Ik ben wel even opgehouden, maar ik ben verder niet gevolgd," zegt ze dan.

Als hij zegt dat ze nog maar even moeten wacht knikt ze en kijkt even de groep rond. Haar blik blijft even hangen op Ruard en dan kijkt ze weer verder. Ze misten nog mensen.

OOC:: Ik neem aan dat iedereen elkaars naam kent? XD

Snow White Queen · Geplaatst: Vr Jun 22, 2007 19:18

Jemima draait zich nog eens om op haar bed. Niet dat ze ligt te slapen, daar was het veel te laat voor. Of te vroeg, het hangt ervan of hoe je het bekijkt. Ze bladert met een grijns in het boek dat ze aan het lezen is en strijkt de nieuwe bladzijden nog eens plat zodat ze zeker niet kunnen terugrollen, iets wat Jemima altijd al rotvervelend gevonden heeft. Wanneer ze de meest lame actie ooit gelezen heeft, kijkt ze quasi-geÃ¯rriteerd op.

"Wat. Een. Geit." mompelt ze tegen het boek, waarna ze recht gaat zitten en het boek op haar tafeltje legt. Ze staat op, rekt zich eens goed uit, aangezien ze toch wat stijfgezeten is en rept zich naar haar kleine keukentje om wat te drinken te halen. Lurkend aan een bekertje staart ze wat naar de muur, waarna ze de klok in het oog krijgt.

"Oh, damn... Welke dag is het vandaag?" vraagt ze hardop alsof de klok haar een antwoord zal bieden, maar beseft zelf vrijwel meteen dat het vrijdag is. Had ze niet iets te doen op vrijdag? Jemima herinnert zich Ã©Ã©n of ander briefje vol met doorhalingen en hanenpoten die zo onleesbaar waren - op een paar woorden na - dat ze de boodschap meteen ergens neergegooid had. Wie doet nu ook moeite om zoiets te ontcijferen?

Jemima begeeft zich terug naar haar kamer en verbaast zichzelf dat ze nog perfect de boodschap wist liggen. Ze draait het recht en leest het. Bij iedere regel zakken haar wenkbrauwen steeds verder naar beneden.

"Gezellig... Grunthor... Vrijdag..." Ze kijkt even naar de klok en ziet dat ze er zelfs als ze rent niet meer op tijd kan geraken. "Ach wat," mompelt ze schouderophalend. Ze rolt even met haar ogen als ze subtiel het doorkraste woord 'vermoorden' ziet staan en krijgt meteen een grote aandrang om thuis te blijven en gezellig verder te lezen. Toch frommelt ze het papiertje in haar broekzak en drinkt op haar gemak haar glas leeg. Haast en spoed is zelden goed, en zeker als je sowieso te laat bent. Vervolgens zet ze het op het aanrecht en stapt naar buiten, klaar om duidelijk op tijd te zijn om te laat te komen.

**Jalf** · The Musical Mod Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: HPF

Megan Davies (die momenteel bannerloos is, aangezien Jalf geen PC-crea-skillz heeft)

Met de brief in haar broekzak loopt Megan over het strand. Het boothuis, het was nog maar een klein stukje lopen. Na een tijdje ziet ze een huis aan het water. Daar was het, eindelijk! Ze ziet ook dat er al een aantal mensen staan... Even kijkt ze achterom. Samenkomsten werden altijd als verdacht gezien, dus ze moest zeker weten dat ze niet achtervolgt werd. Na ongeveer een minuutje weet ze het zeker. Ze is alleen hier naar toe gekomen en alleen gearriveerd. Mooi.

Vastberaden loopt ze op de groep af. "Hallo," zegt ze vrolijk, "Ik neem aan dat wij elkaar zoeken?"

Ooc: Psssst. Jullie zien allemaal wel dat Megan bannerloos is... Daarom drop ik nu een hint. En nog Ã©Ã©n. En de laatste. Daaag! ^^

Sofie · Geplaatst: Za Jun 23, 2007 8:34

MILO BLANCS (veryfckablebannerkomtnog)

Nadat hij zijn dagelijks halfuurtje joggen langs het strand (ofzo. kan dat? :')) heeft gedaan, komt hij weer aan in zijn hutje ofzo (ik snap het nog niet helemaal, nee :')) en net wanneer hij zich laat vallen op zijn bed of iets in die aard, merkt hij het papiertje op de grond, dat hij een paar dagen geleden haastig had gelezen en ergens weggegooid.
Misschien moest hij toch maar gaan. Hij overleest het briefje nog eens en beslist dat hij maar beter niet de hele tijd alleen rondloopt enzo; de mensen zijn best aardig, toch? Milo staat op, gooit een emmer water (van de zee ofzo :')) over zich heen, trekt andere kleding aan en haast zich naar de plaatsd van bijeenkomst - maar waar is dat anyway?
Na even denken beslist hij dat het wel weer het boothuisje zal zijn. Milo komt aan en ziet al een heleboel mensen staan. Hij knikt maar bij wijze van begroeting.

OOC: Kan tot morgen niet posten. & vraagje: kennen ze elkaar goed? & nog een vraagje: hebben ze daar like elektriciteit en water en alles wat wij hebben of is het beperkter?

TheKimKommer · Geplaatst: Za Jun 23, 2007 9:27

Ruard Kaya:

Ruard staat wat nonchalant geleund tegen de zijmuur van het boothuis en bekijkt soms met wat kritische blik hoe de groep langzaam uitbreid. Sommige kende hij van gezicht, andere ook van naam.
Natuurlijk had Vigo gelijk dat het makkelijker is om een verhaal Ã©Ã©nmaal te doen, maar hoe langer ze moeten wachten in de buitenlucht, hoe meer risico het voor Ruard zijn gevoel meebrengt. Nu ze nog wachten op mensen, en Ruard had geen idee wie verder nog die brief heeft gekregen, laat hij zijn blik over de omgeving en het water heen glijden.