Murder on the 2nd Floor - RPG

Charlie · Oceanic 815 Survivor Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: HPF

WELKOM
De RPG gaat bij deze van start

VERHAAL
Graaf Horace LeBlanc wordt een dagje ouder, dus lijkt het hem een goed idee om zijn geld te verdelen over zijn familie en kenissen. Op een dinner ter ere van zijn 90ste verjaardag wil hij zijn testament plechtig voorlezen - maar daar krijgt hij de kans niet meer toe. Wanneer Horace zich even terugtrekt in zijn kamer om alles wat te laten bezinken, slaat er iemand toe. Halfuur later wordt Horce dood teruggevonden... en er is geen spoor van de dader.

Iedereen wordt verdacht. Iedereen Ãs verdacht. Allen hebben ze motieven, maar wie was de dader? Vechtend voor hun onschuld worden de verdachten gedwongen binnen de tereinen van de Graaf te blijven. Opkomend voor hun recht besluiten velen het zaakje zelf te onderzoeken. Maar wie kunnen ze vertrouwen?

Doordat niemand weet wie wie precies is en welke motieven en achtergronden een personage heeft, wordt deze RPG eentje met een dubbele bodem. De RPG blijft ook heel erg open. Het is aan de RPG'ers om te beslissen hoe de Graaf is omgekomen. Was het de Avada Kedavra? Probeer dan maar de wands van elkaar te overmachtigen... want dan wordt alles met de Prior Incantato wel duidelijk. Het gaat dus om véél meer dan dat. En met wizards in paniek... kan van alles gebeuren - wat als er nog een slachtoffer volgt?

PERSONAGES

Catie as Yui Casse, dochter van de huishoudster
miss_sweet as Kaitlin Roberts, de dochter
TheKimKommer as Ruard LeBlanc, de kleinzoon
Noukju as Cecilia LeBlanc/Tailor, de ex-vrouw
Dennis Krauwel as Nathan Green, de neef
Angel_17 as Dorian LeBlanc, de zoon
Neville as David Watson, de jurist
Ailey as Justus Liber, huisgenoot en vriend
Charlie as Gaston Fritt, Ministery employee

START
Het openen van dit topic betekent dus de start van de RPG. Waar beginnen we nu? Het is nu tien voor 19.00u, om zevenen worden de gasten verwacht in de Eetzaal van ruime huis/kasteel van de Graaf. Zodra de Graaf zicht terugtrekt moet iedereen van tafel zijn geweest, zo is iedereen verdachte. Maakt niet uit wat je dan gaat doen, handig is ook voor deze keer met "[...]" te werken.

Denk eraan... Vanaf dit moment schuilt er een moordenaar in jullie allemaal (lol). Ik neem de rol van de Graaf voor mij, zodra ik gepost hebt, dan starten we en mogen jullie met z'n allen binnenvallen. Bij vragen, PB maar.

Enjoy!

Charlie · Oceanic 815 Survivor Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: HPF

---

GRAAF

Met een peinzend gezicht hangt hij voorovergebogen over z'n bureau. Z'n ogen glijden over een perkament, terwijl hij z'n gouden horloge in z'n hand houdt. Stil rolt hij het perkament op, schuift het in een hoes en bergt het op.

Hij schuift z'n stoel achteruit en maakt daarbij een piepend lawaai. Hij staat op, schuift z'n stoel weer naar voor en verlaat de kamer op de tweede verdieping. Hij gaat twee trappen naar beneden en neemt plaats in de sofa die in de hal staat. Nerveus kijkt hij op z'n horloge.

Ze moest hier al uren zijn. Waar bleef z'n meid nu?

Pottergirl

Youko loopt door de enorme poort over het paadje naar de villa. Haar naaldhakken tikken op het betonnen paadje en als ze bij de grote houten deur aankomt wijst ze even met haar wand op de ijzeren klopper. Deze maakt met een enorm kabaal duidelijk dat Youko voor de deur staat. Terwijl ze ongeduldig staat te wachten tot de deur open wordt gedaan door een bediende, checkt ze even haar zwartgelakte nagels. Ze haalt een hand door haar haren en zorgt ervoor dat haar strakke zwarte mantelpakje goed zit.

Ze zet haar hand ongeduldig in haar zij. De bedienden waren normaal gesproken snel, maar vandaag kwam het wat traag op gang.

Nevodeon

JONATHAN COONE

Jonathan verschijnt met een plopje vlak voor de poort. Hij stapt naar binnen en kijkt recht tegen het enorme gebouw aan. Hij grijnst.
Je weet maar nooit.

Hij stapt langzaam verder. Hij is nooit een persoon geweest die precies op tijd op de afgesproken tijd kon zijn, en de Graaf had zich daar aan het begin redelijk aan geÃ«rgerd.
Bij de deur aangekomen ziet hij een vrouw staan. Hij gaat er naast staan en klopt een paar keer hard op de deur.
Drukke dag, neem ik aan, zegt hij tegen de vrouw, zonder haar ook maar 1 blik te gunnen.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Yui vervloekt het feit dat ze hier uberhaupt is. Haar moeder wilde eerst persee dat ze meeging en nu moest ze nog alleen ook... Yui zucht even en veegt wat van haar licht strakke spijkerbroek. Als ze vlakbij de deur is ziet ze al twee mensen staan en zonder wat te zeggen haalt ze een sleutelbos uit haar tas tevoorschijn, haar moederssleutelbos om precies te zijn en loopt naar de deur toe. Ze kijkt de twee mensne niet eens, waarom zou ze? En opent de deur en duwt die open.
Als ze naar binnen stapt ziet ze meteen de graaf zitten op een sofa. 'Great' schiet er door haar hoofd heen, 'Precies diegene die ik meteen wilde zien...' Ze zucht even, zet dan een glimlach op en kijkt de graaf aan.

"Goedenavond."

OOC:: Hoop dat ik het goed doe ^^'' Maar ik dacht dat Yui's moeder wel een sleutelbos zou hebben en die aan Yui kan hebben gegeven ^^''

TheKimKommer

Ruard haalt even verveeld een hand door zijn haren en kijkt nogmaals op om te kijken of zijn vader zo ver is. Elke andere dag was hij alleen gegaan, maar het beloofde een goede dag te worden. Ookal wist Ruard maar al te goed dat het niet hij maar zijn vader is wie als eerste op de lijn staat, dat betekende nog niet dat hij te laat zou komen door toedoen van hem.
Hij doet een stap naar voren en kijkt het trappengat omhoog waar hij drie minuten geleden een bediende omhoog heeft zien gaan om zijn vader erop te attenderen dat Ruard beneden op hem staat te wachten om samen naar de graaf, zijn opa, toe te gaan.

**Manouk** · Griffoendor Klassenoudste Verdiend: 0 Sikkels

Cecilia stapt uit de taxi en slaat de deur dicht, waarna de taxi wegrijdt en haar alleen laat in de stille straat. Ze loopt de oprijlaan op en vervloekt voor de zoveelste keer het feit dat hij zo lang is. Na amper zes meter gelopen te hebben verdwijnselt ze naar de deur.

Ze ziet al twee mensen, Jonathan en Youko om precies te zijn. Ze kijkt ze beiden even kort aan.
'Goedenavond,' groet ze hen beleefd, waarna ze de deur iets verder openduwt en naar binnen stapt.

Eenmaal binnen ziet de Graaf en Yui. Ze knikt even kort naar Yui en glimlacht breed naar de Graaf. Ze stapt op hem af en buigt zich voorover om hem op zijn wang te kussen.
'Gefeliciteerd, Horace.'

Even voor de duidelijkheid: de Graaf en Cecilia zijn nog niet zo superlang gescheiden, dus ze kent de meeste vrienden, familieleden en personeel wel (en andersom).
Edit: Oeps, ik had Catie verkeerd begrepen. Ge-edit.

Skywalker

Bello loopt met zijn duimen in zijn broekzakken gehaakt de hoek om, en ziet het gigantische huis al opduiken. Er gaat een vreemde tinteling door hem heen, wat wel beschreven kan worden als nerveusheid. Zijn vader - de butler van de Graaf - zit thuis, en heeft hem een heleboel dingen verteld. Meer dan Bello denkt dat hij kan onthouden. Een hele reeks namen, uiterlijken, beschrijvingen, en ga zo maar door.

Na een stuk lopen bereikt hij de villa. Hij gaat de oprijlaan op, en belandt uiteindelijk naast Jonathan en Youko. Met een beleefde glimlach kijkt hij ze aan. "Hey," komt het uit zijn mond. Dan werpt Bello een lichtelijk verbaasde blik naar de voordeur die open staat. Kan hij zo naar binnen lopen? Per slot van rekening kent hij de Graaf niet persoonlijk. Daarom blijft hij maar rustig staan waar hij staat, maar werpt hij een ongemerkte blik naar binnen waar Cecila en Yui al zijn.

Angel_17 · 1e jaars Verdiend: 133 Sikkels

Dorian werpt nog even een vlugge blik in de spiegel en loopt dan de overloop op. "Ik neem aan dat alles toch al op papier staat dus we hebben geen haast" meld hij maar even als hij Ruard onderaan de trap ziet staan. Misschien zou ieder ander mens zijn of haar zoon even hebben toe geglimlacht, maar Dorian praatte bijna tegen hem alsof hij deel was van het personeel.

"Hij lijkt toch het eeuwige leven te hebben" merkte hij verbittert op. Op zijn gemakje pakt hij zijn jas en stop hij zijn wand in zijn jaszak. Zuchtend werpt hij een blik op de klok, ze waren weliswaar te laat maar naar Dorian's mening nog steeds wel erg vroeg. Het was algemeen bekend dat hij sowieso niet hield van familiegelegenheden.

miss_sweet · Hotemetoot Verdiend: 0 Sikkels

Kaitlin Robberts

Kaitlin loopt langzaam de trappen af. Ze heeft zich al lang genoeg schuilgehouden boven, het is nu bijna zeven uur en de gasten kunnen elk ogenblik aankomen. Met een diepe zucht daalt ze de laatste trede af en ziet haar vader in de zetel zitten, samen met Cecilia. De twee personen waar ze de grootste hekel aan heeft in dezelfde kamer. Dit wordt vast een heel gezellige avond.

"Vader, Cecilia." Een kort knikje. Ze probeert niet al te kil over te komen en tovert een warme glimlach op haar gezicht. "Goedenavond." Zo dat klinkt al veel beter. Ze hoeft hem niet te feliciteren, dit is al meer dan genoeg. "De gasten kunnen elk ogenblik aankomen. Zal ik eens gaan zien?" Het is meer een excuus om de kamer te verlaten, want er zijn meer dan genoeg butlers e.d. voor dit werk. Dus zonder op antwoord te wachten, loopt Kaitlin al naar de voordeur en doet die open. Daar ziet ze al een paar mensen staan.

"Goedenavond iedereen en welkom ten huize LeBlanc. Komt u maar binnen." Met een brede glimlach zwaait ze de deur verder open en laat de gasten binnenkomen.

OOC: mogen de mensen al binnenkomen? Zoniet, dan negeer je die laatste allinea maar xD
OOC2: ik ga dit weekend waarschijnlijk heel weinig/niet kunnen posten. Een beginnende RPG loopt meestal snel dus laat ik het even weten (;

TheKimKommer

Ruard glimlacht even wrang bij de opmerking van zijn vader. De oude man leek inderdaad, helaas, een eeuwig leven te bekoren.

"Dat alles op papier staat, daar twijfel ik geen moment over." Zegt hij dan uiteindelijk. "Ik twijfel slechts over de geestelijke gezondheid waarin hij verkeerd. Voor hetzelfde geld doneert hij alles aan dat vreselijke mens, Cecilia. Of hij wordt ineens nobel en schenkt het aan de bediendes.."

Hij trekt even lichtelijk een wenkbrauw op. Zou zijn vader zich als rechtnamige erfgenaam daar niet druk over maken?

"Dus, Vader, ik stel voor, laten we gaan."

Angel_17 · 1e jaars Verdiend: 133 Sikkels

Dorian maakte zich daar wel degelijk druk om maar was niet van plan dat te laten merken. "Dat is simpelweg geen optie" mompelt hij. Stel je voor dat hij het inderdaad aan Cecillia of de bediendes zou geven. Die gedachte spookte al enkele weken door zijn hoofd, hÃj was de rechtmatige erfgenaam en dus had hij er recht op.

"Laten we gaan" stemt hij in en hij loopt richting de deur. Bij de deur aangekomen wacht hij lui tot de bediende de deur voor hem open houdt. Samen met Ruard, tenminste ik ga er vanuit dat hij meeloopt, loopt hij het grindpad op en pakt hij zijn wand. Met een plop verdwijnselt hij om niet veel later voor het huis van zijn vader te verschijnen. Wachtend op zijn zoon kijkt hij even naar het grote huis en hij trekt zijn neus even op als hij wat mensen bij de open deur ziet staan.

**Neville**

Damn, hij verrekte van de honger! Waarom moest die bejaarde Graaf zijn etentjes altijd zo laat beginnen? Grommend trekt hij een lange zwarte mantel aan en opent de voordeur van zijn niet bepaald bescheiden optrekje. Na nog Ã©Ã©n tevreden blik over het interieur van zijn jeus te hebben geworpen, gooit hij de deur in het slot. Met een aktetas in zijn linkerhand, diept hij zijn toverstok op uit zijn zak. Je kon niet voorzichtig genoeg zijn, en zijn huis magisch afsluiten was een kleine moeite. Een tel later was hij verdwenen.

Voor de residentie van Horace werpt hij een blik op zijn horloge. Ietwat aan de late kant, dat was niet zijn gewoonte, maar hij had dan ook nog een paar dringende zaken af moeten handelen. Met lange passen legt hij de afstand die tussen hem en het huis lag snel af, het zou niet bepaald een gezelligheidsfeestje worden. Ah, er waren al anderen gearriveerd. De meesten kende hij wel, sommige echter waren zelfs voor hem onbekend.

"Goedenavond, Kaithlin." Hij knikte de dochter van Horace vriendelijk toe. Je wist maar nooit waarvoor hij haar nog nodig kon hebben. "Gefeliciteerd met je vader," glimlacht hij.

Dennis Krauwel

Nathan Green:

Nathan trekt nog even zijn stropdas recht. Vanzelfsprekend, hij moet natuurlijk wel goed voor de dag komen. Hij strijkt met zijn hand nog even de laatste kleine vouwtjes uit zijn pak, waarna hij zijn reismantel pakt en omslaat. Nadat hij naar buiten is gelopen en de deur op slot heeft gedaan, klinkt er een plop.

Enkele seconden later loopt Nathan met een flinke pas door de poorten, over de oprijlaan. Zijn mantel wappert achter hem aan. Als hij eenmaal het huis genaderd is, wat overigens langer duurde dan hij verwachtte, ziet hij zijn nicht Kaitlin in de deuropening staan. Als de oude bok eens wat voorzichtiger had gedaan, had het arme kind er niet eens gestaan. Twintig jaar met een vader van negentig. Het moet toch niet veel gekker worden.

"Goedenavond, nichtje," klinkt Nathans zware stem als hij de deur heeft bereikt. "Hoe maak je het?" hij bukt zich even om haar een kus op de wang te geven. "Fijn je weer te zien. Waar kan ik mijn mantel laten?"

miss_sweet · Hotemetoot Verdiend: 0 Sikkels

Kaitlin Robberts

Ze glimlacht vriendelijk naar David. "Dankje.. Kom maar binnen dan kunt u hem zelf feliciteren." Een beetje beleefd blijven tegen de jongeheer Watson. Kaitlin gaat wat opzij staan om de mensen door te laten en roept om Ã©Ã©n van de bedienden om de Graaf te laten weten dat de gasten zijn gearriveerd. En om verschillende mensen te ontvangen, aangezien zij nu ook naar binnen moet.

"Nathan." Met een glimlachje buigt ze zich wat naar voren en laat zich bereidwillig een kus op haar wang geven. Kaitlin heeft hem altijd al gemogen. "Och het kan niet beter. Met een vader die negentig jaar wordt, waarom ook niet." Ze knipoogt even en neemt de mantel van hem aan. "Je kent de weg, ik kom zo." Ze laat Ã©Ã©n van de butlers met het werk om de gasten te verwelkomen en mantels aan te nemen. Dan moet zij nu maar de "perfecte dochter" gaan spelen.