Fall To Pieces

Ballerina Girl · Dreuzel Verdiend: 70 Sikkels

Nou een poging van een verhaal Smile

Ik kwam gisteren met een idee en ik ben maar gaan schrijven, ben al wat opweg al schrijf ik enkel wat in me opkomt... Ik denk vooral dat het een verhaal word en is waarin ik mijn gedachten kwijt kan en misschien mijn dromen Smile

T is niet zozeer iets typisch met veel bekende namen, misschien komen die wel dat merk ik wel aan mijn inspiratie.
wel wil ik erg graag weten wat jullie vinden!

maar laat ik beginnen,... hier komt het Proloog

Knuff Ballerina Girl

Fall to Pieces

Proloog

Met moeite maakte ze zich los uit de menigte terwijl ze de tranen die weer kwamen probeerde terug te dringen. Het was dan nu wel alweer een nieuw jaar en de hele vakantie had ze hem niet gezien. Maar de pijn was er en die leek niet weg te willen gaan.
De pijn die voelde alsof er iets op barsten stond binnen in haar maar niet kon barsten. En de tranen die eeuwig leken te prikken achter haar ogen als ze hem alleen maar zag.

De hele vakantie had ze geprobeerd hem te vergeten, alles gedaan wat ze leuk vond, gezwommen, gedanst, vrienden gemaakt op de camping in Frankrijk… maar niks hielp. Niet wilde die pijn weghalen.

En nu was ze terug en stond de Zweinstein express te roken en daar stond hij… En hij had een nieuwe vriendin, iets wat het barstende gevoel nog tien keer erger maakte en ervoor zorgde dat de tranen opnieuw begonnen te vloeien.
Snel nam ze haar hutkoffer mee de trein in en vond een lege coupe zo ver mogelijk achterin de trein. Ze liet zich op de bank neervallen en liet haar tranen op de vrije loop.

Dat het uit was gegaan was nog maar het begin, want de hardste klap die kwam later na de vakantie naar Frankrijk.
Haar ouders die al 25 jaar getrouwd waren zouden gaan scheiden, het werkte niet meer zo had haar vader gezegd. Haar moeder had zelfs al een nieuwe woning gekocht.
Ze hadden het haar pas willen vertellen na die vakantie omdat ze wilde dat ze mooie herinneringen had aan die laatste vakantie
“Die vakantie was dus een leugen!” Had ze gegild en weggerend om zich in een hoekje van haar kamer te verstoppen en in tranen uit te barsten.

Nee het was niet bepaald de beste vakantie geweest “Een grote leugen” Noemde ze het steeds. Ook toen haar moeder haar net weg had gebracht had ze niet geglimlacht. Enkel een knuffel en een tot snel.