Haunted Mansion - RPG [niet verwijderen!]

miss_sweet · Hotemetoot Verdiend: 0 Sikkels

Een angstaanjagend, verlaten huis ergens in een spookstad zorgt voor veel nieuwsgierigheid. Maar dat neemt niet weg dat mensen er met een grote boog omheen lopen. Of het nu tovenaars zijn of dreuzels, niemand wil daar iets mee te maken hebben. Het ziet er niet alleen akelig uit, het heeft ook zijn geschiedenis met zich mee. Telkens als iemand zich zo dapper vond om het huis over te kopen en erin te wonen, zijn die mensen ofwel spoorloos verdwenen, ofwel op een onverklaarbare wijze vermoord teruggevonden.

Op een dag verschijnt er een mysterieus berichtje in de Ochtendprofeet, waarin staat dat het groepje mensen dat twee weken in het huis durft te verblijven een som van 100.000 Galjoenen te wachten staat. Het geld wordt verdeeld onder de mensen die het daar ook twee weken volhouden en... degenen die het overleven. Het vreemde berichtje trekt de aandacht van verschillende mensen. Alleen de vraag blijft wie deze mysterieuze oproep heeft gedaan en wat voor baat heeft die persoon daarbij? Maar dat alles wordt al snel naar de achtergrond gedrukt als mensen elkaar uitdagen, weddenschappen aangaan en nog veel meer. Het wordt meer dan alleen het geld verdienen, deze mensen willen zich kunnen bewijzen. Hoe erg kan het zijn? Misschien zijn al die verhalen overdreven en onzin?

Een groepje mensen is dan ook bereidt deze uitdaging aan te gaan. Ze kunnen tenslotte twee uurtjes per dag het huis verlaten, alleen ’s nachts moeten ze wel binnen blijven. Maar alles wordt een stuk ingewikkelder als het na een tijdje blijkt dat het groepje dappere tovenaars opgesloten zit in het akelige huis en geen kant kan opgaan. De vreemde gebeurtenissen volgen zich op en de vraag blijft wie er uiteindelijk aan het eind van deze twee weken zal overleven.

Butler

Je kan hem beter met rust laten. Hij is namelijk niet de meest aangename persoon om mee om te gaan. Abott leeft al geruime tijd in het schuurtje achter het grote huis. Heel zijn leven heeft hij de mensen gediend die in het huis kwamen wonen. Tot zijn ontzetting is het nu een soort van toeristische actie geworden, waar hij zoveel mogelijk zijn ongenoegen van zal laten merken. Toch zal hij in de gaten houden dat iedereen binnen het huis blijft én hij zal ook aangeven wanneer deze groep mensen hun dagelijkse vrije tijd (van 2 uur) buiten het huis krijgen.

RPGers

Male

Female

Plattegrond

Gelijkvloers:
- Keuken
- Livingroom
- Music room
- Laundry room

1ste verdieping:
- Slaapkamers met hun eigen badkamer
(linkerkant: vrouwen, rechterkant: mannen)

2de verdieping:
- Bibliotheek
- Nog een grote living

3de verdieping:
- Zolder

En dan is er nog de kelder, maar dat is simpel. Het is verboden terrein. Er mag onder geen enkele voorwaarde deze regel gebroken worden. De deur is dan ook extra beveiligd.

Kamers

001 - Madison Williams & Melody Parker
003 - Lily Robins & Noah Nickens & Faith Williams

002 - Clive Hoffman & Kennith Green
004- Miles Vincent & Chris Edwards
006 - Finn Coolsaet & Martin Johnson & Robertus Janszoon

Start

De RPG gaat van start wanneer het groepje mensen, elk op hun manier, het huis binnengaan. Het is ergens rond middernacht, want wat is er nu gepaster dan om ten laatste 0.00 uur het huis binnen te zijn.

Veel plezier!
Harry Potter Rocks & miss_sweet

Legolas · The Lunatic One Verdiend: 311 Sikkels

Chris stapt uit de taxi die hem tot voor het huis heeft gevoerd, de taxichauffeur kijkt hem aan met een "omgz-je-bent-gek"-blik. Maar dat kan hem niet schelen, hij slaat het portier dicht en haalt zijn koffers uit de kofferbak van de zwarte taxi-auto. Die rijdt zo snel hij kan weg en daar staat Chris alleen voor het huis. Het geeft hem op de een of andere manier rillingen, maar teruggaan kan niet meer. Hij stapt naar de voordeur en aangezien er geen bel is klopt hij maar aan. De deur gaat open, uit zichzelf blijkbaar. De technologie van tegenwoordig hé.
Chris gaat naar binnen en eigenlijk valt het wel mee, al die stomme spookverhaaltjes ook. Het is gewoon een huis... En redelijk luxueus blijkbaar, wat is het toch vreselijk om hier zo lang mogelijk te blijven. Hij zet zijn koffers bij de trap en kijkt in het rond, blijkbaar is hier nog niemand anders. Hij blijft in de gang wachten totdat iemand anders arriveert.

Genner · Bohemian Writer Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: HPF

Met een zachte plop verschijnt Miles aan het huis. De deur gaat net dicht, er is dus al iemand binnen. Hij pakt zijn koffers vast. Hopelijk zijn de meesten al gearriveerd, dan kan hij een mooie entree maken. Hij loopt naar de deur en opent die met een grote zwaai.
"Goedenavond," begint hij groots. Hij zwijgt abrupt als er nog maar één jongen is. Hij vloekt binnensmonds. Daar gaat zijn show die hij zo mooi van tevoren bedacht heeft. Welja, nog gelegenheid genoeg.
Hij stapt op de jongen af en zegt hooghartig: "Ik ben Miles Vincent." Hij steekt zijn hand niet uit naar de jongen en vraagt ook niet naar zijn naam, die interesseert hem dan ook niet. Zolang die jongen maar weet wie hij is. Hij gaat met zijn rug naar de hal staan, zijn blik op de deur. Vol spanning wacht hij om te zien met wie hij de komende twee weken te maken heeft.

Miseria

Robertus Janszoon

Nog thuis in zijn eigen warme huisje, slaat Robertus zijn goedkope Onzichtbaarheidssmantel om zich heen. Hij moest wel opschieten; over 10 minuten zou zijn Fopshopmantel niet meer onzichtbaar zijn, enkel doorzichtig. Hij stapt de voortuin in, met de koffers in de hand, ziet enkele Dreuzels voorbijlopen, draait zorgvuldig genoeg om zijn skinny ankles onder de mantel te houden, en Verdwijnselt de nacht in, naar zijn bestemming der Onheil.

Aangekomen bij het huis, kijkt hij zorgvuldig om zich heen. Een taxi rijdt net weg, en de eerste bezoeker betreedt het huis. Kort daarna Verschijnselt ook een tweede. Robertus verklaart de kust Dreuzelvrij en trekt de mantel van zich af. Hij gooit de prul in de bosjes en loopt naar de voordeuren. Deze hadden zichzelf gesloten, en Robertus duwt ze voorzichtig open.
"Goedenavond," begroet hij de mannen die al in de hal staan. Hij zet zijn koffers neer en kijkt - niet al te zeer geschrokken - om als hij een knal hoort. De deuren hadden zichzelf zojuist gesloten. Hij trekt een wenkbrauw op.
"Ah," brengt hij deze intelligente opmerking naar voren. Hij kijkt rond en merkt op dat het huis groot is, mooi en zeer luxieus en goedverzorgd oogt. Hij kijkt eventjes naar de onbekende mannen naast hem in de hal, en komt er niet op om zich voor te stellen. Ach tja, no-lifers.

EDIT: Genner was me voor, dus ik heb mij bericht eventjes aangepast ^^

jilly-ann

Madison Williams

Madison pakt al haar tassen zorgvuldig bij elkaar. Als ze zeker weet dat ze alles goed beet heeft glimlacht ze naar haar zus toe. "Tot zo," grijnst ze en voor haar zus kan protesteren is ze al weg. Met een plop komt ze aan bij de deuren van het landhuis. Vrolijk klopt ze met moeite aan, want ze wil de tassen niet op de grond zetten, en als vanzelf gaat de deur open. Daar ziet ze dat er al 3 andere voor haar beland zijn in het huis. Ze laat de tassen vallen op de grond en haalt een hand door haar haren heen.
"Ik ben Madison Williams," zegt ze vrolijk en steekt dan haar hand uit, klaar voor de eerste die van plan is de hand aan te nemen en zich ook zo voor te stellen.

miss_sweet · Hotemetoot Verdiend: 0 Sikkels

Faith staart geïnteresseerd naar het grote huis. Ze heeft er veel over gehoord, en het huis bezoeken stond al lang op haar verlanglijstje. Als Madison iets zegt, scheurt ze uiteindelijkhaar blik los. "Maddie, wacht!" Ze zucht als ze een lichte plop hoort. Maar in plaats van te verdwijnselen, duwt Faith tegen de poort die krakend opengaat en stapt het onverlichte paadje op. Zo heeft ze meer tijd alles goed te bekijken. Het enige licht komt van het huis, dat betekent dat er waarschijnlijk al meer mensen gearriveerd zijn. Ze blijft even voor de grote deur staan als die gesloten blijkt te zijn. Haar hand blijft half in de lucht hangen als de deur vanzelf piepend opengaat. "Aaaah," mompelt ze opgetogen. Als ze binnenstapt ziet ze al een groepje mensen staan. Een warme glimlach siert haar gezicht en ze zet en stap dichterbij.

"Goede-.. nacht." Haar zachte stem galmt door het huis en ze bekijkt kort even de groep mensen. "Mijn naam is Faith Williams." Ze legt haar zware koffer op de grond. "En Maddie hier, is mijn lieftallige zusje," vertelt ze trots glimlachend.

Hinkend opent hij de deur naar de hal. Abott stapt de hal binnen en hoort al verschillende stemmen. Daar gaat zijn rust! Met een diepe zucht richt hij zijn wandelstok op het groepje mensen. "Jullie daar! Kan het wat stiller," gromt hij. Afkeurend mompelend bekijkt hij het groepje ongeregeld. "Ga in de woonkamer wachten," beveelt hij. Jullie krijgen zo instructies." Met dat gezegd te hebben, verschijnt er een valse grijns om zijn tandeloze mond. Hij neemt uitgebreid de tijd om de mensen goed in zich op te nemen. Nu maar hopen dat de rest van die luilakken zich wat haasten!

Hermelien-fan

Melody loopt op haar dooie gemak richting het huis toe. Ze was een eindje verderop verschijnseld en was de rest maar gaan lopen. Zo'n spetterende zin had ze er ook niet bepaald in, en helemaal als eerste aankomen was ook helemaal niet haar.

Net voordat de deuren achter een ander meisje sluiten, houdt Melody ze nog snel tegen om dicht te gaan. Met een zuchtje loopt ze verder. Haar koffer had ze immers met magie achter haar aan laten komen. Ze was niet gek om dat ding de hele weg te dragen.

Melody rolt even met haar ogen wanneer de meisjes waar ze net achteraan is verschenen meteen vrolijk zichzelf voorstellen. "Die hebben er zin in.." mompelt ze in zichzelf.

Melody kijkt op wanneer er opeens iets aan komt hinken. "Allright. We hebben dus ook nog een enge freak in ons midden. Dat wordt wat." zegt ze dan sarcastisch waarna ze verder de gang in loopt en ergens maar afslaat naar een kamer die wel wat weg heeft van een 'woonkamer'. Daar laat ze zich nonchalant op een bank neerzakken.

trijntjuh

Finn Coolsaet. [Banner volgt nog.]

Finn trekt met een gretige ruk zijn helm van het hoofd.
Met een grijns kijkt hij naar het immense gebouw.
Is dit nu zo eng? Gaat er door zijn hoofd.

Hij snuift diep terwijl hij van de moto krabbelt.
Haastig neemt hij zijn tas waarin zijn benodigheden inzitten om daarna naar het huis toe te lopen. Hij merkt dat de deur al open is.

'Oeeewh, spooky.' Hij kan een lach niet onderdrukken en schudt zijn hoofd.
Nog net ziet hij hoe een groepje mensen, de andere bewoners, een grommige vent aan hun been krijgen.
'En waar moet die woonkamer dan wel zijn?'
Hij trekt even een wenkbrauw op en kijkt dan naar de anderen.
'Ik ben Finn trouwens.' Hij glimlacht zijn tanden bloot en steekt zijn hand uit naar de dichtste persoon, Faith.
En waar is Lily? Met een hoopvolle blik kijkt hij rond.

**Moniek** · The Dark Mod Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: HPF

Clive Hoffman
Banner komt nog

Clive kijkt even om zich heen, niemand te zien. Met een zachte plop verschijnselt hij met zijn tas naar het huis. Hij kijkt er even naar en grinnikt.
Ze hebben wel hun best gedaan het op een spookhuis te laten lijken. Cliché.

Hij hijst zijn tas over zijn schouder en loopt kalm over het pad naar de voordeur. Hij ziet dat er al wat mensen zijn en dumpt z'n tas op de grond. Hij kijkt even rond en ziet dat het van binnen al net zo cliché is als van buiten.
Misschien is het ooit de set geweest van een of andere griezelfilm, denkt hij spottend. Dan pas ziet hij dat een van de meisjes, die zich heeft voorgesteld als Madison, haar hand heeft uitgestoken naar... niemand. Met een opgetrokken wenkbrauw kijkt hij ernaar.

'Probeer je vast vrienden te maken met de geesten,' vraagt hij semi-nieuwsgierig. Hij leunt tegen een van de muren - verbaasd dat hij er niet doorheen valt - en wacht tot er iets gaat gebeuren. Hij luistert naar de "enge" butler - lol - en kijkt de anderen rustig observerend een voor een aan. Hij ziet een deur die op een kier staat en ziet daarachter iets wat op een woonkamer lijkt. Hij haalt zijn schouders op en loopt er naartoe. Hij gaat niet op de bank zitten, maar leunt opnieuw tegen de muur aan, wachtend op die zogenaamde instructies.

Genner · Bohemian Writer Verdiend: 0 Sikkels Woonplaats: HPF

Miles is nog maar pas binnen als hij nog iemand ziet aankomen. Hij springt even op van schrik als de deur met een klap dichtvalt, maar herstelt zich snel. Mooi, niemand heeft het gezien.

Dan komen er nog twee vrolijke huppels binnen. Miles grijnst breed; die zullen wel makkelijk te imponeren zijn. Hij kruist zijn armen voor zijn borst en knipoogt naar het meisje dat het eerst binnengekomen is.
"Jezus!" schreeuwt hij als er plotseling een enge, oude vent tevoorschijn komt. Zijn stemgeluid echoot door de hal. "Doe niet zo sluiperig, man," mompelt hij. Die vent lijkt een persoon die je beter niet tegen je hebt. Hij zegt dat ze naar de woonkamer mogen gaan en hij volgt hem. Meteen laat hij zich zakken in de fauteuil die hem het zachtst lijkt zitten en zwaait zijn benen over de armleuning.

Hij fluit als er een knap meisje binnenkomt. Ze laat zich op een bank zakken.
"Miles Vincent," zegt hij vanuit zijn fauteuil. "En jij bent?" Hij kijkt haar verwachtingsvol aan.

Er komt nog meer volk. Miles trekt zijn neus op als er een stoertje binnenkomt, zo eentje die graag de held uithangt. Hij stelt zich meteen voor aan de tweede hulp.
Daarna volgt er nog een gast. Die gaat niet zitten, maar leunt tegen de muur. Die ziet er wel oké uit.

TheKimKommer

Kennith loopt op een langzaam tempo de straat in waar het beroemruchte huis staat. Op het moment dat hij de advertentie had zien staan besefte hij dat dit de kans was om zijn tegenslag goed te maken. Nog niemand had hem ooit wat wijsgemaakt en de verhalen van deze Mansion leken hem eerder een knap verhaal dan dat daar enige werkelijkheid in verborgen zat.
Als hij voor het hek van het huis staat kijkt hij even op. Kennith ziet nog net iemand naar binnen lopen, maar hij had geen haast. De mensen binnen waren slechts concurrentie, welke hij makkelijk zou verslaan. Hoe meer er vroegtijdig zouden vertrekken, hoemeer de prijs was welke hij op kon strijken. Dan duwt hij het hek open, loopt het pad af en opent de deur. Binnen ziet hij een gevarieerd gezelschap en hij knikt even kort.

"Een goede avond, allen."

Zijn blik glijdt langs het publiek en blijft even op een wat oudere statige man hangen. Aan zijn kledingdracht te zien de butler. Dan kijkt Kennith opzij naar een blonde vrouw met een glimlach op haar gezicht. Hij had er zijn twijfels bij wat een meisje als zij hier dacht te vinden, maar hij houdt wijslijk zijn mond.

Legolas · The Lunatic One Verdiend: 311 Sikkels

Na een tijdje komen de eerste mensen al binnen, die Miles mag hij al niet. Wat een onbeschofte vlerk zeg... Hij schudt de hand van Maddison en stelt zich vriendelijk voor. Hij observeert de butler als die binnenkomt en meteen begint te ijlen dat ze niet zoveel lawaai moeten maken. Als Finn binnenkomt hoopt hij dat de eerste indruk niet altijd waar is, wat een macho. Maar meestal zijn zij die luid blaffen juist diegenen met het kleinste hartje, daar zal hij dus niet veel last van hebben. Faith komt binnen en hij stelt zich weer voor. De zusjes zijn wel een vrolijk stel, misschien kan dit dan toch nog leuk worden. Hij heeft het gevoel dat hij Faith al ergens heeft gezien. De mensen hier zijn dus niet allemaal verwende nesten met een dikke nek. Chris luistert naar de butler en gaat de woonkamer binnen waar hij op een stoel neer gaat zitten. Hij wacht tot de niet zo vriendelijke man zou beginnen met zijn uitleg. In gedachten verzonken kijkt hij naar de ring aan zijn ringvinger. Er komt iemand anders binnen, maar daar let hij niet meer op. Dat het hier maar snel begint, des te sneller kan hij weer weg.

Machoefeltje

Lily Robins

Lily Verschijnselt voor de deur van het huis. Haar blik richt zich omhoog en ze trekt een wenkbrauw op. Spookhuis, yeah right... "Eens zien hoe hard het hier spookt..." Zegt ze tegen zichzelf met een kleine sarcastische ondertoon. Dan valt haar blik op de motor voor de deur, Finn is er al. Een kleine glimlach nestelt zich rond haar mond, ze zal hem is wat laten zien.

Ze duwt de deur open en loopt binnen. Daar vindt ze al een aantal personen. Ze kijkt even iedereen aan en ze merkt algauw Finns witblonde haar op. "Lily Robins..." Stelt ze zich kort voor met een kleine glimlach. Ze wist dat ze misschien onbeleefd kon overkomen, maar wat moest ze nog meer zeggen? Ze kende de mensen niet. Dan gaat ze naast Finn staan en geeft hem een duw. "Klaar ervoor, Coolsaet?" Zegt ze met een kleine grijns.

Dan valt haar blik op de butler en ze staart hem even aan. 'Wow, wat een nijdige kop...' Schiet door haar hoofd. 'Daar alleen van zou je al gaan lopen.' Een kleine grijns nestelt zich om haar lippen.

Dan kijkt ze opzij naar Finn en erna naar de rest.

trijntjuh

Finn Coolsaet.

Finn kijkt zwijgend naar de andere personen, haast observerend.
Hij wist nu al haast zeker dat Maddie en Faith twee grote schijtluizen zouden zijn. Of toch niet?

Hij bijt op zijn lip en laat zijn blik rusten op Miles.
God, wat ziet me dat er een ongelooflijke zak uit.
Hij onderdrukt nog net de neiging om van zijn ogen te rollen en zucht.

Dan kijkt hij op als hij wel een héél bekende stem herkent.
Algauw krijgt hij een duw en hij smoort zijn lach als antwoord.
'Tuurlijk ben ik er klaar voor. Wat dacht je nu?'
Hij kijkt veelbetekend naar Lily.
'Nog geen schrik, Lils?' Hij kan een grinnik niet onderdrukken.

Hermelien-fan

Melody kijkt op als iemand opeens naar haar fluit en haar vervolgens aanspreekt. Onwillekeurig moet ze er eventjes om grijnzen. Dit zou wat gaan worden zeg. "Melody Parker." stelt ze zich dan aan hem voor.

Melody knikt af en toe nog lichtjes naar iemand wanneer die goedenavond zegt of zich voorstelt. Nog een enkele keer stelt ze zichzelf voor en vervolgens vouwt ze haar armen over elkaar heen en vouwt ze ook haar ene been over de andere heen. "Als we er aan het eind maar niet hetzelfde uitzien als die freak." mompelt ze tegen niemand in het bijzonder, doelend op de butler. "De enige echte griezel hier."

Melody kijkt nog eventjes naar Miles en laat haar blik dan over de anderen glijden. Sommigen schenen elkaar al te kennen en waren meteen weer close aan het doen, anderen stonden ergens tegen een muur aangeleund.