Lily Evers die bleef leven

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

Ik heb ooit eerder zo verhaal geschreven en besloot het nog eens te doen.
nouja eerst zien hoe het gaat.

Vermoeit liet een vrouw met rode haar, haar hoofd neerzakken op haar schouders.
“Probeer weer te ontsnappen Lily, en de spreuk zal nog sterker zijn dan net”.
Al een jaar lang werd ze gevangen gehouden in een kelder en niemand wist dat ze nog leefde.
Ze hadden een persoon betoverd zodat die 100% op haar leek en die persoon was dood en die bij haar man neergelegt zodat het leek alsof ze bijde waren vermoord.
De spreuk die net over haar uitgesproken was, had haar rug open gemaakt.
De man sprak een spreuk over haar rug uit die dan wel het bloed en wond weg haalde maar de pijn bleef wel.
Dit was de hele jaar al zo, inplaats van haar te vermoorden werd ze gemarteld.
Er was 1 geluk nog in haar leven, haar zoontje Harry leefde tenminste nog.
Toen die mensen het te horen kregen hadden ze haar nog langer gemarteld als normaal maar ze kon het aan.
Ze wist heel goed wie haar hier gevangen hield.
De persoon hete Lucius Malfidus en iedereen wist dat hij een dooddoener was geweest.
Ze kon niets doen omdat ze geen toverstok had, de enige manier om zich te verdedigen was op de Dreuzel manier maar dat had niet veel zin als je zoveel pijn had en de andere persoon een toverstok had.
Lucius Malfidus grijnste en zei rustig “Je leerd met de pijn dus om te gaan, dat is niet slecht Lily maar het is aan je te merken dat je het niet meer lang vol zou houden. Naar een jaar is dat ook niet normaal, je komt hier nooit meer weg Lily ja meschien ooit als je dood bent”.
Ze wist maar al te goed om er niet tegen in te gaan, als ze dat deed gebruikte hij gewoon weer een martel spreuk.
Hij opende de deur en ging gelukig weg, ze liet zich vallen op het bed en probeerde haar tranen tegen te houden.
Een paar jaar terug was alles nog zo goed, ze was een heks en met een goede toekomst.
Ze deed een goede opleiding en kon heel goed met alle docenten overweg maar toen raakte ze verlieft op een jonge uit het zelfde schooljaar zijn naam was James Potter.
Altijd mocht ze hem niet maar hij veranderde en in ze kregen verkering en toen ze van Zweinstein af waren en allebij 18 waren vroeg hij haar ten huwlijk.
Ze was nog nooit zo gelukig geweest tenminste dat dachten ze, een paar later kregen ze een zoontje.
Ze wist heel nog heel goed hoe James reageerde toen ze hem vertelde dat ze zwanger was, hij had haar bijna een kwatier lang rond gedraait en stopte pas toen ze duizelig was geworden.
Hij had 2 hele goede vrienden, de namen waren Sirius Zwarts en Remus Lupos.
Remus was een weerwolf maar hij bleef een hele lieve jonge en een goede vriend.
Ze had heel veel aan hem gehad en helaas waren haar ouders overleden voor hun trouwrij en dus gaf Remus haar weg aan James.
Het was leuk geweest en tegelijks was het duidelijk hoe goede vrienden ze wel niet waren.
En dan had je natuurlijk nog Sirius Zwarts, hoe kon je die het beste beschrijven.
Hij was ook wel aardig maar ook echt een meiden gek, hij had zoveel vriendinnen gehad maar raar genoeg was het nooit langer aan dan een maand.
Hij kreeg als 1ste te horen dat ze zwanger was en was zo blij voor ze dat hij perongelijk zijn magie niet in de hand had een grote bos bloemen op haar hoofd liet vallen.
Ze liet hem beloven dat hij James niets zou vertellen en hij had het ook niet gedaan hij zei alleen “Gaffel, ga nou eens stoppen met die gevlieg van je en ga naar je vrouw, je hebt een gezin weetje nog”.
James had een paar uur zitten vliegen iets waar hij altijd dol op was maar raar genoeg kwam het toch op de 2de plaats.
Nooit was er iets voor haar gekomen of voor hun zoontje.
Toen ze Voldemort hem hoorde vermoorden, had ze het gevoel dat haar hart stopte.
Hij had ook nooit zonder toverstok naar die deur moeten gaan, ook al dachten ze dat ze veilig waren.
Lily had vaak haar toverstok nog bij zich omdat ze nog wel eens iets met magie deed, het enige wat James met magie deed was Harry vuile luiers in de bak gooien zodat hij ze niet met zijn handen hoefde aan te raken.
Elke keer als hij dat deed pakte zij haar toverstok en liet ze hem de hele dag met blauw haar rond lopen en dat vond hij vreselijk.
Toen Harry was geboren en zij en James wiste dat ze gevaar liepen, vroegen ze Sirius om Harry Peet-vader te worden voor het geval er ooit iets met hun zou gebeuren.
Sirius had met tranen gezegt ja gezegt en had toen haar eerst een heel lang omhelst en toen James en had toen Harry uit zijn wiegje gepakt en gefluisterd “Zo kleine, we gaan elkaar dus nog wel vaker zien. En wees niet bang als jij iets lijkt op je vader leer ik je alles over hoe je meiden moet versieren maar lijk je veel op je moeder dan ga ik je leren hoe je niet bevriend raakt met jongens die in Zwadderig komen zoals je lieve moeder vroeger deed”.
Hij bedoelde daar mee Severus Sneep.
Ze waren vrienden geweest maar hij was heel erg verandert, ging met de verkeerde mensen om en toen noemde hij haar ook nog eens een Modderbloedje wat onreinbloed betekende.
Daarna waren ze helemaal geen vrienden meer geweest en dat was prima voor haar.
Ze keek op toen ze de deur hoorde open gaan.
Het was een vrouw ze legde haar vinger tegen haar lippen en fluisterde “Ik breng je weg hier voor Lucius weer terug is, ik heb zelf een zoontje even oud bijna als die van jou en ik weet hoe erg kan zijn om hem niet te zien of wat dan ook. Mijn zoontje Draco wordt over een maand 2 jaar en ik vind dat jij ook jou zoontje moet zien voor je hem nog meer moet missen”, ze gaf Lily een lange zwarte mantel en hielp haar omhoog en naar de deur toe.

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

“Narcissa?”, wist Lily nog net uit te brengen voor ze buiten waren.
Nacissa Malfidus knikte en zei zacht “Sorry dat ik je nu pas help Lily, ik weet hoe dol me neef op je was, ik kon je niet helpen omdat Lucius er achter zou komen en hij is nu een paar dagen weg en ik kan doen alsof ik vervloekt ben geraakt”.
Nacissa hielp haar naar de open haard, Lily hield het bijna niet vol met haar rug.
“Ik breng je naar Zweinstein toe, er zijn nu geen lessen omdat het vakantie is en ze zullen niet zo snel geloven dat je nog leeft maar dat kan je beter mee maken dan hier nog te blijven”, ze zette Lily in de haard neer en zei “Zweinstein, Professor Anderlings kantoor”.
Ze wachte tot Lily weg was en liep toen naar boven toe, naar haar zoontje.
Ze had echt geen idee dat haar man Lily gevangen hield, op Zweinstein kon ze wel een beetje met Lily opschieten ook al was ze een Dreuzel kind.
Ze was de enige Griffondor die aardig tegen haar was geweest ook al was ze wel veel jonger, toen ze Lucius en zo andere man die ze niet zo goed kende hoorde praten over Lily en ook dat ze in dit huis gevangen zat moest ze het zeker weten en dus was ze gister avond stiekem gaan kijken en toen zag ze Lily slapen.
Ze wist zeker dat ze haar moest helpen, geen 1 kind verdiende het op te groeien zonder zijn ouders.

Professor Minerva Anderling, zakte bij de voor haar onbekende vrouw neer.
Ze haalde zachtjes de mantel weg en had het gevoel dat haar hart bleef stil staan.
Zachties tilde ze de vrouw iets omhoog en haalde het haar rode haar weg.
Dit kon niet waar zijn, het was haar beste leerling.
Lily Evers, ze was de aardige en meest begaafde leerling die ze ooit had gehad, ze was dan van een dreuzel gezin maar dat was eigelijk nooit aan haar te merken.
Ze kreeg het zelfs voor elkaar om de ergste jongens uit dat jaar rustig te krijgen en als dat niet werkte hefde ze hun vloeken op.
Altijd had ze haar huiswerk perfect af en er was nog geen 1 keer geweest dat ze het niet af had of het slecht gemaakt had.
Ze pakte haar toverstok en stuurde een waarschuwing naar Professor Perkamentus.
Met veel moeite kreeg Professor Anderling, Lily op de bank in de kamer en toverde een deken om haar heen.
Ze moest wel toegeven, Lily zag er uit alsof ze veel gevochten had.
De deur ging open en een man met in een lange witte mantel kwam binnen en vroeg “Wat is er Minerva?”.
Hij zag Lily en voor de 1ste keer kon ze ook een schok in zijn ogen zien.
“Hoelang is ze hier al?”.
Professor Anderling legde een koud doekje op Lily hoofd, en fluisterde “Nog maar net, Albus..kijk naar haar ring, het is de ring die James haar gaf”.
Ze hield Lily hand omhoog en inderdaad daar zat inderdaad de diamante ring die James op de trouwrij aan haar had gegeven, ze wist het nog goed want James kon de ring eerst niet vinden en toen vond hij hem gelukig weer net op tijd terug en al die tijd hield Lily haar lach in.
“Ga Plijster maar halen, ik blijf wel hier bij haar”.
Professor Anderling stond op en liep de kamer uit.

Lily werd langzaam weer wakker, ze ging recht op zitten.
Ze herkende niet waar ze was en was dus meteen bezorgt, ze was even bang dat ze gedroomt had en dat ze nog steeds gevangen was.
“Rustig maar Mevrouw Potter, u bent veilig”.
Ze keek op en vroeg zacht “Professor Perkamentus?”.
Professor Perkamentus knikte rustig en vroeg “Lily je liet ons best schikken zonet helemaal omdat wij al een jaar denken dat jij dood bent, kan je het uitleggen hoe dit zit”.
Lily sloeg haar ogen en en zei zacht “Soms hoopte ik dat ik dood was zodat alles ophield, die avond ik was niet vermoord zoals James..Voldemort stopte op het laaste moment en liet me weg halen en toen ik buiten het huis was zag ik nog een flits en toen zat ik meer als een jaar gevangen in een kelder en elke dag een martel spreuk of een andere manier van martelen”.
Er liep een traan over haar wang naar haar hand.
Professor Perkamentus kwam bij haar zitten en gaf haar een zakdoek en zei zacht “Lily hoe ben je er weg gekomen? En onze verpleegster heeft je rug en je arm in orde gemaakt, er waren nog wonden op kennelijk van de spreuken en niet zo goed genezen”.
Lily besloot maar niet te liegen, dat had ze ook nog nooit tegen een docent gedaan nou op 1 keer naar dan maar dat was om James en Sirius te redden omdat die anders heel zwaar in de problemen zouden komen.
“Ik kreeg hulp van een vrouw, ze hield me te ontsnappen maar het is me heel vaag want alles ging zo snel en me rug deed best veel pijn dus ik lette er niet veel op. En het volgende moment werd ik hier wakker”.
Professor Perkamentus knikte en zei rustig “Doe maar rustig aan Lily, morgen praten we verder. Je blijft hier op Zweinstein en wat oude vrienden van je worden nu gevraagt hier heen te komen en ik neem aan dat je hebt gehoord wat er met Sirius Zwarts is gebeurd”,
Lily knikte en zei meteen “Maar Perkamentus, hij is onschuldig en dat wil ik best voor de hele tovernaars wereld zeggen maar hij zit onschuldig in die gevangenis. We hadden het niemand verteld zelfs u niet maar James en ik besloten op het laaste moment te veranderen van geheim houder omdat we dachten dat het veilige was maar we hadden het duidelijk mis en die fout heeft mij me gezin laten verliezen..ik weet dat Harry gelukig nog leeft maar dat James dat dood is..doet me genoeg pijn om te wensen dat ik dood was”.
Het bleef even stil en Perkamentus zei “Ik weet zeker dat James blij zou zijn dat jij en Harry nog leven Lily, hij hield zoveel van je en dat was al sinds jullie 1ste jaar en dat is elke jaar sterker geworden. Zijn liefde voor jou was sterk genoeg om hem te doen veranderen “.

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

Met gesloten ogen lag Lily in een kamer, Professor Perkamentus had gezorgt dat ze op een kamer lag omdat ze daar veel mee rust had.
“Zo het is dus waar, je leeft dus nog echt Lily...”.
Lily keek op en zag niemand minder als Remus Lupos, hij leek wat ouder en zijn gezicht was iets meer ingevallen en daardoor leek hij echt wel bijna 5 jaar ouder en in zijn ogen stonden tranen.
Ze glimlachte en zei zacht “Hallo Remus”.
Remus liet haar haar toe en omhelste haar heel sterk, ze glimlachte lief en zei zacht “Wees niet bang, ik ga niet ineens weer verdwijnen, tenminste als het aan mij ligt. Ik ben van plan eerst Sirius zijn naam in eer te herstelen en dan Harry weg te halen bij die zus van me”.
Remus keek haar aan en haalde een pluk haar haar gezicht en fluisterde “Ik hoorde van Perkamentus wat er met je gebeurd is allemaal, we hadden geen idee Lily. Dat moet je weten als we iets wisten dat je nog leefde dan hadden we er alles aan gedaan om je te vinden. Het is vreselijk wat er met James is gebeurd en toen we dachten dat we jullie bijde kwijd waren wisten we niet meer wat we moeten doen”.
Lily glimlachte lief en zei zacht “Het is al goed Remus, het moest ook er uit zien alsof ik dood was, maar wat ik minder vind is dat James met een andere vrouw in zijn graf ligt”.
Remus grijnste nu wel en vroeg “Zie ik daar een beetje jaloersheid Mevrouw Potter”.
“Remus..het is nu Evers weer en dat weet je..James is overleden en ik ga voor Harry zorgen, hij is nu nog het enige wat ik heb”.
Remus sloeg zijn arm beter om haar heen en zei zacht “Dat is niet zo Lily, je hebt ons allemaal nog..niemand van ons zal James zijn plaats in je leven in nemen maar we blijven je vrienden en zullen je helpen met Harry zodat hij nog wel wat mannen in zijn leven heeft”.
Lily legde haar hoofd tegen Remus schouder en fluisterde “Dankje..maar eerst moeten we zijn peet-vader weer bij ons krijgen en dat lukt alleen als ik duidelijk kan maken dat hij onschuldig is”.

De deur ging weer open maar dit keer kwam een vrouw binnen, het was Molly Wemel.
Molly liep naar haar toe en omhelste haar meteen en zei “Lily niet te geloven dat je leeft, oh dit is het beste nieuws sinds de verdwijning van jeweetwel”.
Tranen liepen nu ook over de wangen van Lily.
“Molly je verstikt haar nog eens, heeft Perkamentus je niet verteld dat we voorzichtig met haar nu moeten zijn”.
Lily keek op en zag een oude vriend van haar, Artur Wemel.
Hij leek niets verandert te zijn, Lily keek naar Molly buik en vroeg “Dus ze is geboren? Hoe heet ze?”.
De laaste keer dat zij Molly had gezien was ze hoog zwanger en ze mocht helemaal niets meer doen voor de orde, niet dat ze zich er ook maar een beetje van aantrok.
Toen Lily zwanger was, ze ging mee op een opdracht ook al wou James dat echt niet.
Ze hadden er zelfs bijna ruzie over gekregen maar James gaf haar toch haar zin en ze ging mee.
Bijna nooit maakte ze ruzie maar die keer wel, Lily was door een spreuk in haar rug geraakt en was in Sirius en Molly stonden er op dat ze naar het ziekenhuis ging.
James was er niet blij mee en zei ook nog “Ik zei je dat je niet moest gaan Lily, je bent nu zwanger met onze zoon. Naar dit gedoe kan je rustig weer mee maar je bent nu niet zo sterk als normaal”.
Het liefste was ze toen tegen hem in gegaan maar hij had gelijk zo als hij tot haar ergernis toen vaak gelijk had.
“Haar naam is Ginny, en je moet haar eens zien Lily. Ze is zo engeltje zelfs haar broers zijn al dol op haar maar Fred wou haar ook al een kikker geven en daar ben ik niet zo blij mee. 2 herrie makers is eigelijk meer dan genoeg”.
Lily kon een kleine glimlach niet onderdrukken en herinerde iets en zei meteen “Molly..Artur jullie moeten weten dat Sirius niet onze geheim houder was. We namen iemand anders en die heeft ons bedrogen waardoor James is overleden maar daar heb ik het nu liever niet over omdat ik niet weer wil huilen”.
Molly aarzelende even maar vroeg toen “Maar Lily..hij heeft iemand vermoord, een andere vriend van James toch die Peter nog iets”.
Molly was anders best goed met namen maar ze vond Peter altijd al een appart jonge en mocht hem ook niet zo erg.
“Molly, ik weet heel zeker dat Sirius niemand heeft vermoord. Zo is hij niet, hij en James waren als broers en dat weten we allemaal. James kon het zelfs niet laten om naar onze trouwrij de volgende dag Sirius een brieftje te sturen met iets er op dat hij liever dat ik niet las. Er waren dingen die zelfs ik niet van James wist en Sirius wel en moet je naargaan dat ik met hem getrouwd was..hoe erg het ook zou zijn dat James nu niet meer is en hij dacht ik ook nog eens dood was , Sirius zou meschien boos geworden zijn maar iemand vermoorden nee nooit”.
Remus kon een grijns niet onderdrukken, Lily was een vrouw die echt niet toeliet dat je kwaad prate over haar vrienden dat was altijd al zo geweest.
De deur ging alweer open maar dit keer kwam een man in een zwarte mantel binnen, hij hield zijn toverstok nog in zijn hand en het werd helemaal stil in de kamer.
“Zo dus het is waar, je bent tocht nog in leven Lils”.
Er was maar een paar die haar Lils noemde, dat was altijd James geweest als hij haar wou plagen of als hij haar om wou praten en dat was Severus Sneep.

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

De man deed zijn kap af en Lily zei zacht “Severus..”,
Severus Sneep keek haar aan en wist niets te zeggen, al die tijd dacht hij dat ze dood was.
En dat het ook zijn schuld was geweest, want als hij niet toen zo stom was geweest om een dooddoener te worden meschien waren ze dan vrienden gebleven of meschien zelfs meer.
Severus legde zijn mantel op de stoel en zei rustig “Perkamentus wou jullie 2 nog spreken iets over jullie zoon”, hij keek naar Molly en Artur.
Molly gaf Lily een knuffel en fluisterde “Denk er aan, je hebt je toverstok nu weer en als jij hem niet kan vervloeken doe ik het graag voor je”.
Lily knikte en fluisterde zacht terug “En maak je geen zorgen, als James me 1 ding heeft geleerd is het wel hoe ik een goede vervloeking nog sterker kan maken”.
Molly keek haar even aan maar schudde toen haar hoofd lached, dat was wel iets voor James ja.
Zijn vrouw leren hoe ze haar beste vervloeking nog sterker kon maken, hij wou altijd zo goed mogelijk voor haar zorgen.
In de orde was het ook altijd duidelijk hoe beschermend James over Lily was en als er iets was bevoorbeeld met een gevecht hield hij haar ook nog in de gaten en wist goed te vechten.
Als hij op een opdracht moest vroeg hij altijd Remus of Sirius om op haar te letten, hij vertrouwde haar 100% maar haar exen totaal niet en anders om wel want James wist heel goed dat als hij vreemd ging dat hij haar kwijd was.
Maar geen van de 2 was ook maar 1 keer vreemd gegaan, ook nooit aan gedacht.
Remus keek naar Severus en ook al waren ze nooit goede vrienden, de woede die ze voor elkaar voelde was duidelijk te merken.
“Ik ga even een briefje sturen naar iemand, ik ben zo terug Lily. Ik laat je niet te lang alleen met hem”.
Severus wachte tot Remus weg was en sloot toen rustig de deur achter hem.
Opgeruimt stond netjes dacht hij gemeen.
Hij draaide zich naar Lily toe en zei zacht “Je gaat me nu niet vertelen dat Potter ook nog leeft Lily, want dan zweer ik je dat ik uit dat raam spring”.
Hoewel ze dat best wel wou zien, maar helaas leefde James niet meer.
“James..is dood Severus, ik hoorde Voldemort de spreuk uitspreken en het laaste wat hij zei dat was dat hij van me hield. Ik ben het nog steeds niet vergeten en dat zal ik ook nooit”, er liep een traan over haar wang zonder dat ze het doorhad.
Severus veegde zacht haar traan weg en fluisterde “Niet huilen Lily, het is goed dat je verdriet hebt dat betekend dat je echt van hem hield..maar ook al mocht ik Potter nooit, hij deed 1 ding wel goed. Hij maakte jou gelukig”.
Lily keek even uit het raam en vroeg toen “Ik hoorde dat Voldemort verdwenen is, het verbaast me dus dat je niet in de gevangenis zit, maar ik vergeet ze stoppen onschuldige er nu meer in dan dooddoeners zo als jou”.
Ze was 1 ding echt niet vergeten, zonder dat het haar bedoeling was moest ze er nu al weer aan denken.

“Lily luister nu toch 1 keer en ga naar de orde, het is te gevaarlijk”, zei James Potter bezorgt.
Ze moesten iemand die een dooddoener was ergens heen brengen en Lily was mee gegaan ook al was haar man er niet zo mee eens.
“James, ik ga mee of je het nu leuk vind of niet. Ik ga niet bij de orde wachten en maar hopen dat jij veilig thuis komt, vergeet dat maar mooi. Ik ben een heks James dus ik kan best een spreuk opzeggen mocht je dat vergeten zijn”.
James trok ineens Lily aan de kant en ook maar net op tijd want anders was ze geraakt door een rode straal.
Ze pakte haar toverstok en wou hem op de persoon richten toen ze zag dat het Severus Sneep was, een oude vriend van haar.
Hij hield zijn toverstok op James gericht maar zijn blik bleef even op Lily hangen voor hij een spreuk op James afstuurde.
James ontweek de spreuk zonder moeite maar toen Lily ineens vast gegrepen werd door een dooddoener lette hij meer op haar dan op die spreuken.
Severus had gemeen gelachen en had een blauwe straal naar hem toe gestuurd die hij te laat had ontweken en hij was gevallen op de grond.
“Waar zit je met je gedachte Lily..”.
Severus zijn stem deed haar uit haar gedachte ontwaken, ze keek weg en fluisterde “Niets dat jou aangaat, maar ik herhaal me vraag waarom zit jij niet in een gevangenis?”.
Severus ging in de stoel zitten en vertelde rustig dat Perkamentus het voor hem opgenomen had en dat hij in de ogen van de tovernaars wereld geen dooddoener meer was.
Lily keek hem verbaast aan en kon het niet geloven, al die dingen die hij gedaan had en dan deed Perkamentus zoiets.
Oke Perkamentus deed wel vaker dingen waar niemand iets van snapte maar dan werd het later allemaal wel duidelijk.
“Lily, ik ben een Professor geworden hier op deze school, de Professor toverdranken wist je dat al?”.
Ze schudde haar hoofd en vroeg zich af of Perkamentus toch gek was geworden.
“Lily..kom een tijdje bij mij wonen, me huis is echt groot genoeg en je kan Harry dan ook mee brengen genoeg ruimte. Tot je iets voor je zelf gevonden hebt..ik mocht Potter dan nooit maar 1 ding hadden we wel gemeen en dat was onze liefde voor jou”, Severus legde zacht zijn hand op die van Lily.
“Sorry Sneep maar ze gaat al naar ons toe, veel veilige en wij kunnen haar helpen met veel dingen en ze hoeft niet bang te zijn dat ze vergiftigd wordt in haar slaap of nog erger”.
Molly kwam de kamer in met een rode mantel, en zei met een lieve stem “Je mag al mee Lily, als je wil tenminste zodat je wat kan rusten en als je weer helemaal op krachten bent dan kan je met Perkamentus overlegen wat je gaat doen”.

Leest iemand dit verhaal wel?

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

Een traan liep over Lily wang tewel ze een foto bekeek van haar en James, het was in het 7de jaar gemaakt door Remus en ze waren buiten en er viel veel bladeren op hun maar daar lette ze niet op.
“Lily ben je boven?”.
Lily keek naar buiten en besloot binnen kort maar eens naar James zijn graf te gaan, ze zou toch afscheid moeten nemen.
De deur ging open, ze vernam een hand op haar schouder en een kleine gil ontsnapte haar.
“Oh sorry meisje, ik wou je niet laten schikken hoor”, klonk de vriendelijke stem van Molly.
Lily keek om en tranen waren duidelijk te zien, Molly omhelste haar en fluisterd “Rustig maar meisje, dacht je weer aan James”, Lily knikte maar dat kon Molly niet zien maar het was alsof ze het wel doorhad.
“Lily, het wordt moeilijk zonder hem en straks ook nog met Harry, ik zou me geen raad weten als er iets met Artur zou gebeuren maar je hebt ons allemaal nog en straks Sirius ook weer. Zodra zijn naam weer in orde is gemaakt”.
Lily tranen vielen op Molly bruine trui maar dat leek haar helemaal niets uit te maken.
Ineens hoorde ze iemand huilen en toen “Mama!”.
Lily hield haar lach in en vroeg “Laat me raden de 2ling?”.
Molly keek haar aan en knikte, zachtjes zei ze “Ik weet niet waar ze het vandaan hebben, ze halen grapjes uit met iedereen die er is. En helaas nu ook met hun broertje Ronald”.
Lily veegde haar tranen weg en fluisterde “Ik help je wel mee, het houd me gedachte van James weg”.
Molly keek haar even aan met een verdrietige blik, geen 1 vrouw moest zoveel pijn mee maken.

Beneden huilde Ronald heel erg, zijn knuffelbeer was net verandert in een spin die heel dicht bij hem kwam.
Lily keek even en zag dat Molly de spin nog niet zag, ze twijvelde.
Het was wel bijna een jaar geleden dat ze magie had gebruikt maar het werd tijd dat ze dat weer ging doen, ze richte haar toverstok op de spin en zei vlug een spreuk die zijn knuffelbeer weer terug veranderde en tilde Ronald op en zei met lieve stem “Rustig maar, kijk de enge spin is al weg”.
Ronald liet zo lieve lachje uit dat Lily ook een glimlacht niet kon onderdrukken.
Molly schudde haar hoofd en zei zacht “Harry gaat echt heel veel geluk hebben met jou als moeder Lily, dat weet ik wel zeker”.
Ronald was ook al weer stil en keek naar zijn mama en toen naar de wiegje waar zijn zusje Ginny in lag te slapen.
Lily liep naar Ginny toe, ze leek echt een engeltje met rood haar dan wel.
Molly glimlachte en zei zacht “De dag dat jij en James ruzie hadden en jij naar Remus was gegaan en James je echt niet kon vinden omdat Remus hem zei dat je niet bij hem was en hij kwam hier heen en Artur en hij hebben 2 uur lang gepraat en James was echt bang dat hij je kwijd was”.
De ruzie duurde een week en was ook de ergste ruzie die ze ooit hadden gehad, daarna hadden ze het wel goed gemaakt.
Zachtjes zette Lily, Ronald weer neer op de grond en ging zitten op de bank en sloot haar ogen even.
“Lily gaat het wel, je weet wat Perkamentus zei dat als het niet goed ging dat je terug moest komen”.
Ronald liep rustig naar zijn zusje toe en keek hoe zij sliep, en legde zijn knuffel bij haar neer.
Het was Lily al opgevallen dat Ronald heel erg beschermend over zijn zusje was, dat was echt heel lief.
“Het gaat wel Molly, alleen magie gebruiken heb ik al een tijdje niet gedaan en het gebruikt nu dus veel van me krachten..en dan nog het feit dat ik James nu heel veel mis..toen ik gevangen was dacht ik bijna niet aan hem omdat al die martel spreuken wel zorgde dat die pijn me gedachte daar bij hielden”.
Molly sloeg haar hand voor haar mond, dit was bijna de 1ste keer dat Lily iets vertelde over wat er gebeurd was toen ze gevangen was genomen.
“Molly..die uil van jullie leeft die nog? Er is iemand die ik een bericht moet sturen zodat ze weet dat ik veilig ben”.
Molly knikte en zei “Hij zit in de tuin..” ze kreeg haar zin niet af want er kwamen 2 jongens naar beneden en 1 van de jongens vroeg “Mama weet jij waar me zwarte vest is? Ik moet hem nog inpakken voor Zweinstein, hallo mevrouw Evers”.
Lily glimlache en zei lief “Charlie het is Lily hoor, zo oud ben ik ook weer niet dat je me mevrouw moet noemen”.
Charlie knikte en keek toen weer naar zijn moeder die hem de vest gaf en meteen liep hij weer naar boven toe.
Lily schudde lachend haar hoofd, en zei zacht “Hij lijkt eigelijk nog best veel op Artur moet ik zeggen, maar jou persoonlijkheid”.
Molly kwam bij Lily zitten en vroeg “Lily wat ga je nu doen?”.
“Ik ga Harry bij die zus van me weg halen, en hem opvoeden en hij is nu 2 ongeveer en zodra hij 4 is naar een Dreuzel school sturen en dan ga ik gewoon overdag werken en hij wordt gewoon het belangrijkste in me leven..Perkamentus zei me al dat James een rekening in het geheim heeft gehouden zodat als er iets met hem zou gebeuren en ik het wel zou overleven dat ik nooit hoefde te werken maar dat wil ik toch gaan doen..”.
Molly sloeg een arm om Lily schouder en zei “Je weet dat je hier zo lang kan blijven als je maar wil, en als je wel op je zelf wil gaan wonen dan gaan we wel zorgen dat die Sneep je niet lastig kan gaan vallen. Hij mag dan nu een Professor zijn, ik vertrouw hem voor geen meter”.
Lily glimlachte en vroeg zacht “Heb je dat dan ooit gedaan?” ook al wist ze het antwoord al wel.
Molly keek haar aan en begon te lachen.
De klok sloeg 5 uur en Molly en Lily begonnen samen aan het avond eten.

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

Rustig zat Narcissa Malfidus op de bank een boek te lezen, haar zoontje Draco lag te slapen en ze hoopte dat hij ook even door bleef slapen.
Lucius kwam vandaag thuis en dan zou hij merken dat Lily weg was en dan kon ze beter een hele goede smoesje klaar hebben.
Ze had zonet een briefje van Lily gehad en dat had haar dag weer helemaal in orde gemaakt, ze was kennelijk veilig en dat was het belangrijkste.
Lucius had het dan niet zo op de familie Wemel maar ze waren wel aardige mensen en dat was nu maar weer eens te merken.
Ze hoorde een deur gaan het en volgende moment Lucius stem die zei “Narcissa ben je nog wakker?”.
Ze wachte rustig, altijd dacht ze dat hij eerst zijn mantel opbergde maar nu wist ze beter.
Hij zou eerst gaan controleren of Lily er nog was en dan zijn mantel aan de huiself geven.
Het duurde maar een paar tellen of ze hoorde hem al roepen “Narcissa! “.
Langzaam legde ze haar boek neer en ging een beetje anders op de bank liggen en sloot haar ogen en deed alsof ze sliep.
Ze hoorde de deur open gaan en een boze stem “Waar ben je!”, hij was echt b0os en dat was aan zijn stem ook wel te horen.
Hij zag dat ze sliep en pakte uit de kast een zijde groene deken uit en legde die om Narcissa heen en riep toen “Dobby hier komen!”.
Een huiself kwam er zo snel mogelijk heen en zei met een hoge pieptoon “Uw riep Dobby meneer”.
“Hoelaat slaapt Narcissa al? En Daco waar is hij!”.
Narcissa kreeg een rot gevoel in haar maag, ze had Dobby gevraagt Draco naar Lily te brengen en niets tegen Lucius te zeggen, ze had het op een vriendelijke toon gevraagt en dat was hij niet gewent zelfs niet van haar.
Er was een bange toon in Dobby stem te horen, “Dat weet ik niet meneer, mevrouw Malfidus had me het bevel geven niet te storen meneer”.
Ze hoorde iemand naar haar toe lopen en zachtjes vernam ze een hand op haar arm en fluisterde Lucius “Liefje wordt eens wakker”.
Langzaam opende ze haar ogen en keek hem aan en vroeg op een slaperige toon “Wat is er Lucius”.
Lucius legde zijn hand tegen haar wang en vroeg op een zachte toon “Waar is onze zoon Cissa”.
Ze vond het niet leuk om te liegen dus besloot ze maar de waarheid te zeggen “Veilig bij Lily en de familie Wemel, ik was hier nog op jou wachten voor ik ook weg ben “.
Lucius blik veranderde van een vriendelijke blik naar een woede blik, hij stond op en zei boos “Wat heb je gedaan Narcissa!”.
“Lucius, is er nog niet genoeg gebeurd? Haar zoontje moest bijna opgroeien zonder zijn ouders. Wat als wij dat waren geweest en Draco zonder ons moest opgroeien zou jij dat leuk gevonden hebben Lucius”.
Lucius pakte zijn toverstok maar richte hem nog niet op Narcissa maar zei wel boos “Als de heer dat beter vond dan ja, ik zou het niet leuk gevonden hebben maar dan was het maar zo”.
Dit was niet te geloven.
Narcissa stond op en zei zacht “Lucius, ik ga naar Lily toe en je kan de scheidings papieren over een tijdje verwachten, toen ik met je trouwde dacht ik dat je een hart had maar kennelijk heb je dat toch niet. Draco zal nooit zo worden als jou en daar zal ik zelf wel voor zorgen”.
Ze wou naar de deur lopen maar Lucius hield haar tegen d0or zijn hand om haar pols te sluiten.
“Cissa denk eens naar, de heer had een plan en ik volg gewoon zijn opdrachten op. Als die zoon van de Potters door het modderbloedje opgevoed wordt zal hij nog sterker worden en als de heer dan terug is kan dat een grote probleem geven, en nu halen we onze zoon op en meteen die modderbloedje”.
Narcissa haalde diep adem en zei zacht “Haar naam is Lily, me neef Sirius en zij waren vrienden of was je dat vergeten. Hij kwam in Griffondor en raakte bevriend met James Potter en al die mensen, het kan jullie niets schelen of iemand van zuiverbloed is of dreuzelbloed mocht je het vergeten zijn, we zijn het zelfde allemaal mensen”.
“Wij lijken totaal niets op die modderbloedjes Narcissa!”.
Ze keek hem aan en vroeg zacht “Wat is er toch met je gebeurd Lucius, waarom ben je zo verandert...je was altijd zo anders maar sinds de heer van het Duister weg is ben je verandert”.
Lucius borgt zijn toverstok op maar liet haar pols nog niet los, heel zachtjes vroeg hij “Waarom maakten we ruzie Cissa, we hebben een lieve zoon..waar is het mis gegaan tussen ons, we waren vroeger zo gelukig en moet je ons nu zien”.
Zachtjes liet hij haar pols los en sloeg zachtjes zijn armen om haar middel heen.
Langzaam legde ze haar hoofd tegen haar schouder, en fluisterde “Jij begon anders te doen..veel gemener en over Draco, hij is echt wel veilig hoor..Lily is zelf een moeder en zal nooit een kind kwaad kunnen doen”.
Lucius aaide haar zacht over haar rug en zei zacht “Het spijt me Cissa..ik weet niet wat me overkwam, van alles leek ineens zo belangrijk maar het enige belangrijke zijn eigelijk jij en Draco”.
“Dat zeg je nu. Maar zodra Lily gevangen weer is verander je terug..”.
Lucius legde zijn hand onder Narcissa kin zondat ze hem aan moest kijken en zei streng “Dat is niet waar Narcissa..laten we onze zoon gaan halen”.
Narcissa knikte langzaam en riep “Dobby”.
De huiself kwam er zo snel mogelijk weer aan, en vroeg met een beetje bang stem “Uw riep Dobby mevrouw”.
Narcissa zei rustig “Ja Dobby, haal Draco op en zegt tegen Mevrouw Evers dat ik haar snel weer spreek”.
Toen draaide ze zich naar Lucius en fluisterde “Doe Lily ooit weer eens iets, en je bent mij kwijd Lucius en ik neem onze zoon mee weg van jou voor altijd”.

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

Lily zat rustig in een kamer, op dit moment droeg ze een lange rode mantel die haar gezicht en haar moest verbergen.
“Albus waar gaat dit over. Je weet dat Zwarts een gevaarlijke tovernaar is en hem hier heen brengen is gevaarlijk en waarom wil je hem alleen met haar laten? Wie is ze en waarom moet ze die mantel om houden, hem alleen laten met haar kan betekenen nog een moord en dat willen wij niet”.
Dit ging nu al bijna een half zo bezig, en Lily had er eigelijk genoeg van.
Ze maakte haar mantel los en deed hem af en zei “Denk je nu echt dat hij de ex-vrouw van zijn beste vriend pijn zou doen”.
De Minister mond viel open en zei aarzelend “Lily..Pot..ter..dat kan niet waar zijn”.
“Het is waar, ik lees nog steeds hoor. Voldemort heeft me niet vermoord en ik wil best onder een waarheid drankje vertelen dat ik het ben als u het niet geloofd maar ik zeg u dit, Sirius Zwarts is onschuldig! Hij was nooit onze geheimhouder en u heeft mazzel dat James niet meer leeft wat hij had u vervloekt omdat u hem het lef heeft gehad een onschuldige man naar die vreselijke gevangenis te sturen”.
Ze haalde even diep adem en zei toen streng “En bent u het vergeten dat James u leven heeft gered van Voldemort toen u zo bang was dat u niet eens een spreuk wist uit te spreken en James was nog maar 18 toen en hij zette zijn leven in de waag om zijn vrienden en u ook te redden en wat u doet is rond uit walgelijk”.
De Minister ging zitten en durfde even niets te zeggen.
Hij kende Lily nog goed van toen ze op Zweinstein zat, 1 keer was er geweest en had een grote fout gemaakt en ze had rustig gezegt “En dat is een Minister, niet te geloven een Dreuzel is zelf nog slimmer als hem want die zou niet een 2de jaar aanzien voor een 5de jaar”.
“Hm..Ik zal zorgen dat meneer Zwarts zo snel mogelijk hier is..en dat u voor de mensen kan afleggen dat hij niet u geheimhouder was..”, er klonk een bange toon in zijn stem en hij leek zo snel mogelijk de kantoor uit te lopen.
Lily ging weer zitten en deed de mantel maar weer om zodat Sirius niet teveel zou schikken meteen.
Van Perkamentus mocht ze dan wel niet vertelen wie ze was maar als dit de enige manier was om Sirius vrij te krijgen dan moest het maar zo zijn.
James en Sirius waren zulke goede vrienden geweest dat toen Harry nog maar net geboren was, hij hem meenam naar Sirius en zei “Moet je zien, is het geen plaatje zo lief en onschuldig”.
En Sirius moest toen ook nog eens zeggen “Heeft die duidelijk niet van jou James”.
Die 2 waren eigelijk nooit veranderen, ze waren als broers voor elkaar en zelfs toen ze getrouwd waren bleef dat zo maar een paar dingen veranderde.
James had het er nooit zo op als andere mannen een arm om Lily middel hadden maar Sirius plaagde hem er juist altijd mee, dan deed hij dat juist exspres een half uur lang en dat had ze dan wel door en hij ging dan elke keer weer iets verder tot James er genoeg van had en altijd zei “Sirus ga je eigen meid pesten, zij is van mij”.
James was niet bezitterig over haar, en iedereen wist dat het alleen maar een grapje was tussen de 2 jongens.

De deur ging open en je hoorde een mannen stem “Ik hoef geen stomme persoon te spreken, ik blijf nog liever daar dan hier”.
Hij moest eens weten..
Ze draaide zich om en zag dat ze de touwen los maakte en vroegen “Moeten we blijven mevrouw? Hij kan gevaarlijk zijn zelfs zonder toverstok”.
Ze schudde haar hoofd, rustig zei ze maar wel een beetje haar stem anders doen “Niet nodig, ik kan me heel goed tegen hem verweren kon ik altijd al, is er iets dan roep ik wel”.
De personen die hem binnen brachten liepen weg en deden de deur dicht.
Sirius keek haar aan en als bliken konden doden was ze nu wel dood geweest.
“Kijk niet zo Siertje staat je niet”, ze kon een glimlacht niet onderdrukken.
Rustig maakte ze haar mantel weer los en legde hem op de stoel en zei rustig “Verassing”.
Sirius leek bijna van zijn stoel te vallen van de schik, hij keek haar met grote ogen aan en riep toen boos “Is dat jullie nieuw plan, me gek krijgen? Lily is dood , ze is vermoord! En hoe durf je nu te doen alsof je haar bent!”.
Lily schudde haar hoofd en liep naar hem toe, en legde haar hand tegen zijn wang en fluisterde “Sirius, jij wist eerder als James dat ik zwanger was en dat heb ik nooit iemand verteld, je bent Harry peet-vader omdat James en ik je bijde 100% vertrouwde”.
Sirius schudde zijn hoofd en zei nog steeds boos “Dit kan je allemaal opgevraagt hebben!”.
Lily zuchte, als James nog leefde dan zou hij haar vermoorden voor wat ze nu ging doen en zij zich zelf ook maar het was de beste manier om hem duidelijk te maken dat ze het echt was.
Ze hefde haar hand op en sloeg hem hard tegen zijn wang op de zelfde plek als ze altijd deed en zei streng “Je bent onverbetelijk Zwarts! Nog altijd die rot grapen van je en nog steeds geen grijnste respect voor de regels of wetten”.
Sirius keek haar een fluisterde “Oke geloof je..niemand anders kan zo streng klinken als het gaat om grappen of regels want het is saai nog steeds”.
Ze wou er tegen in gaan maar Sirius was al opgestaan en haar in zijn armen getroken en omhelste haar stevig, zo stevig hield hij haar vast dat ze het gevoel kreeg dat ze geen lucht kon halen.
Warme tranen vielen op haar schouders en ze wist dat hij huilde.

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

Rustig deed Lily een witte vest dicht en keek in de spiegel, ze droeg een blauwe spijkerbroek met een witte spagettie truitje en een witte vest er over heen.
Vandaag gingen ze Harry ophalen en raar genoeg was ze nog nooit zo bang geweest, ze ging niet alleen naar haar zus..ze woonde nu ook op zich zelf en het was een jaar geleden dat ze Harry had gezien en wat als hij haar niet eens meer herkende.
Er was een hele grote kans dat hij haar gewoon vergeten was, de laaste keer dat dat ze hem zag was de nacht dat James dood ging.
Er wordt op de deur geklopt, ze woonde nu in huis met 3 slaapkamers en dat was groot genoeg voor Harry en haar en als er een loge was, dan was er een loge kamer.
Perkamentus had haar geholpen met de kamer en gister was ze spullen gaan kopen met Molly omdat wel bijna alles was opgeblazen die avond.
Ze deed de deur open en zag Remus staan, hij en Molly gingen met haar mee meer als steun omdat ze haar zus goed kende.
“Klaar om te gaan?”.
Ze schudde haar hoofd maar Remus leek dat niets te doen, hij pakte haar arm zachtjes vast waardoor ze wel mee moest lopen naar beneden.
“Remus..hij kent me vast niet meer..”.
Molly droeg beneden een soort van dreuzel kleding, Lily kleding viel als minste op maar zij wist nogal veel van dreuzels.
“Het komt helemaal goed Lily, hij is je zoon en die band is sterker dan wat dan ook en dat heeft Perkamentus je toch verteld”.
Rustig liep Remus haar arm los en zei ook “Lily, je hebt alles weer in orde in je leven, en we hebben het huis veilig gemaakt met spreuken en ook alles veilig voor Harry”.
Ze besloten maar op een dreuzel maniere te gaan omdat haar zus het niet zo had om magie.
Toen ze 17 was was ze 1 keer zo boos geweest op haar dat ze perongelijk wel haar hele haar wit had gemaakt en ze had zo erg gegilt en het was eigenlijk maar een ongelukje geweest.
Het was naar 2 dagen ook al weer verdwenen en Lily had helemaal geen straf gekregen, haar vader kon er eigelijk nog best wel om lachen.

Zo ver was het niet en Lily begon met de minuut meer te twijvelen.
Haar zus was nou niet echt de liefste persoon die ze kende..en helemaal toen ze met James trouwde veranderde dat niet.
Ze kreeg een nog grote hekel aan haar dan ze al had..ze trouwde met een monster volgens haar en toen ze Harry kregen wel toen verbrak alle contract.
Remus sloeg een arm om Lily middel en zei “Kom op Lily..je kan dit best, je hebt eens tegen 2 dooddoeners tegelijks gevochten en je raakte niet eens gewond dus dit kan je ook wel”.
Ze schudde haar hoofd en zei zacht “Nee dat is makkelijke..Remus..je herinert me zus nog wel, ze is totaal anders als mij en we hebben niets gemeen nou op ons bloed naar dan en dat we bijde een zoontje hebben”.
Molly belde rustig aan en Remus zei nog vlug “Je muts Lily..”.
Vlug deed Lily de muts van haar vest op die haar rode haar verbergde.
Het duurde een paar seconde voor een vrouw met een glimlach open deed en vrolijk zei “Hallo wat kan ik voor jullie doen”.
Molly keek naar Lily die tranen voelde opkomen, haar zus was niets verandert.
“Hallo..bloem”.
Vroeger noemde ze elkaar altijd anders en haar bijnaam was Bloem en die van van Lily was zon omdat ze altijd zo straalde.
Ineens viel Petunia achterover als een plank, Remus bukte bij haar neer en zei “Ze is flauw gevallen”.
Lily deed de muts maar af die was dan ook niet meer nodig.
Remus tilde Patunia op naar de woonkamer en legde haar daar neer op de bank.
Uit een andere kamer hoorde Lily een kind huile, ze keek naar Molly die rustig zei “Nee blijf jij maar hier, ik ga wel..meschien is dat iets beter”.
Molly liep de kamer uit en Remus ging even een glas koud water halen voor Patunia.
Rustig ging Lily zitten en probeerde haar zus wakker te maken.
Patunia ogen gingen langzaam open en toen ze Lily zag gilde ze hard “Jij bent dood!”.
Lily schudde haar hoofd en legde aarzelend haar hand op die van haar zus en zei zacht “Ik leef nog..maar was een jaar buiten spel laten we het zo maar noemen”.
En toen gebeurde er iets dat Lily nooit verwacht had, Patunia sloeg haar armen om Lily hals heen en begon te huilen.
Zachtjes trooste Lily haar en fluisterde “Rustig maar..bloem”.
De laaste keer dat zij haar zus zag, noemde ze haar een monster en dat was toen ze zwanger was met Harry en ze verdween toen rustig weg omdat ze dat niet langer aan hoefde te horen.
“Hoe..kan dit..die..Perkamentus of zo , die oude schoolhoofd van je..hij stuurde een briefje..met dat je dood was vermoord..”.
Lily vertelde alles voor de zoveelste keer maar dit keer vertelde ze ook echt alles dus ook dat het Lucius Malfidus was geweest die haar gevangen had gehouden.
“Dus..die.man van je..James hij heeft geprobeert jullie..dus te beschermen?”.
Langzaam knikte ze en fluisterde “Ja James, was altijd al beschermend over ons 2..op Zweinstein heeft hij een aantal keer mijn leven gered een paar keer wist je, niet allemaal want dan hadden onze ouders me nooit terug laten gaan naar school”.
Er verscheen een kleine glimlacht op Patunia gezicht, iets wat Lily heel lang niet had gezien de laaste keer was voor haar ze naar Zweinstein ging.
“Harry..hij heeft echt jou ogen Lily..de zelfde ogen als oma..”.
Lily glimlachte lief en fluisterde “Ja maar verder leek hij veel op James..”, ze kreeg haar zin niet af want Molly kwam terug met een kleine jonge bij haar.

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

“Lily..dit is Harry..”, Molly liet Harry handje los die bleef staan.
Lily stond op en liep langzaam naar hem toe en kwam op haar knie bij haar zitten zodat hun ogen ongeveer op de zelfde ogen zaten en zei zacht “Hallo Harry”.
Harry zette zijn handje tegen Lily wang en fluisterde “Zelfde ogen “.
Remus kwam ook weer binnen en knikte vriendelijk naar Patunia, die hem nog wel herkende van vroeger.
Patunia stond op en vroeg”Lily..je neemt hem zeker mee?”.
Lily keek haar zus aan en knikte en fluisterde “Ik heb thuis alles al..behalve hem dan, en je kan komen waneer je maar wil..maar bel eerst even voor het geval ik weg ben of zo”.
Patunia onderdrukte een lach, ze wist nog goed hoe sommige vrienden van haar waren geweest, er was zo jonge met zo vreselijke neus waardoor Lily wel eens heel laat thuis kwam.
Ze wist alleen zijn naam niet meer, want toen Lily terug kwam van haar 5de jaar was die jonge nog een paar keer er geweest maar Lily had naar hem geluisterd en zei dan steeds “Vaarwel”, en sloot dan de deur steeds weer.
Lily tilde zachtjes Harry op en fluisterde “Zin om mee te gaan met mij Harry? We gaan eerst langs een goede vriend van mij en hij gaat meschien ooit wel les aan jou geven”.
Patunia keek op en vroeg zacht “Ga je nu al weg Lily?”.
Lily gaf Harry even over aan Remus en zei zacht “Breng..hem maar alvast naar Perkamentus, ik kom zo Molly ga jij ook maar mee..ben ik er nog niet over een half uur dan is er iets mis”.
Molly nam Harry maar over omdat Remus even niet goed wist wat hij moest doen en niet veel later verdwenen ze.
Lily keek even naar haar zus en vroeg “Hij..was toch niet veel stout he..want dan sorry..dat gedrag had hij al een beetje van James”.
Patunia ging weer zitten en schudde haar hoofd en fluisterde “Eigelijk..hij leek nog best op jou..hij deed de me veel denken aan hoe wij vroeger waren..voor we wisten dat jij een heks was. Toen ik te horen kreeg dat me kleine zusje dood was..ik was zo boos en verdrietig, ik wou de persoon die je vermoord had zelf wel neerslaan met een pan of zo maar toen kwam de brief met dat ik voor Harry moest zorgen en had echt jou ogen..en je manier van eten gooien vroeger als je boos was op pap”.
Lily glimlachte, ze waren vroeger wel eens vroeg naar bed gestuurd omdat ze gewoon met het eten naar elkaar gooide en dan gingen ze gewoon bij elkaar op de kamer slapen en niemand die er achter kwam.
“Ik ben echt blij dat je nog leeft Lily..die brief..wel je kan zeggen ontdooide me hart..ik wou wel weer contact zoeken maar ik was bang dat je me hate door me stome gedrag van vroeger..en toen ik eindelijk het lef had was het al te laat”.
Lily gaf haar zus een knuffel en schreef op een papiertje waar ze nu woonde en haar mobiele nummer en zei “Bel maar of kom maar langs, en ik ken dit nummer nog wel denk ik dus ik bel binnenkort ook nog wel eens..maar ik kan maar beter gaan voor je hier 3 professor hebt omdat ik niet kwam”.
Patunia knikte en bergde het papiertje op en vroeg zacht “Tot snel..zusje”.
Lily vernam een steek door hart gaan, zo had ze haar al niet meer genoemt sinds hun 11de.
“Dag Bloem..”, Lily wou verdwijnen toen er ineens 2 mensen de kamer in verschenen.
Bijde droegen dooddoeners kleding, Lily riep vlug “Patunia ga naar boven! Dit zijn geen vrienden”.
1 van de 2 mannen zei “Kom met ons mee mevrouw Evers en u zus zal niets overkomen”.
“Ja en dat moet ik geloven? Jullie houden nooit jullie woordt “, ze pakte haar toverstok en kon zich zelf nu wel vervloeken.
Zo sterk was ze nog niet en James was altijd beter geweest in spreuken maar ze kon wel genoeg om zich zelfs tegen Voldemort te verdedigen.
Ze had de stem wel herkend het was Lucius Malfidus, en helaas voor haar was die ook heel goed in vloeken.
“Lily geef je over, en we doen je geen kwaad”.
Ze richte haar toverstok op Lucius en riep “Wat is er Malfdus kan je me niet in je 1tje aan nu ik terug kan vechten. Oja leuke blauwe wang trouwens was Cissa boos op je geworden want dan moet ik haar echt een bloementje sturen”.
“Crucio”, werd er hard geroepen en Lily kon de spreuk niet op tijd ontwijken.
Ze werd geraakt en viel op de grond neer en probeerde niet te gillen van de pijn.
Lucius haalde de spreuk van haar af en zei kil “Zo nog meer van die opmerkingen Lily!”.
Lily keek op en vroeg “Ja waneer heb je voor het laaste je tanden gepoest je stinkt uit je mond zeg, als die spreuk me niet marteld doet jou adem dat wel”.
Lucius richte zijn toverstok op haar en begon een spreuk “Ava..”.
“Maak die spreuk af en ik vermoord jou!”.
Lucius keek om en zag tot zijn schik zijn vrouw staan en Severus Sneep.
“Cissa..wat doe jij hier”.
Narcissa Malfidus pakte haar toverstok en richte hem op haar man en riep boos “Nee wat doe jij hier!”.
Severus negeerde het gesprek maar en liep naar Lily toe en hielp haar omhoog en sloeg een arm om haar middel om haar staande te houden.
“Severus, breng Lily naar Zweinstein waar ze veilig is..ik moet even praten met me lieve man”, ze hield haar toverstok op Lucius gericht.
“Weet je het zeker Narcissa”,vroeg Severus nog voor de zekerheid, hij hield met 1 hand zijn toverstok vast tewel hij met zijn andere arm Lily zo goed mogelijk ondersteunde.
Die spreuk had haar duidelijk niet veel goed gedaan.
Narcissa knikte en zei “Lily, ik blij dat je weer vrij bent en dat je ook je zoontje terug hebt en ga nu”.

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

Heel zachtjes legde Severus Lily neer op de bank, Lily was raar genoeg heel erg verzwakt en ze moest eerst weer wat op krachten komen want eerder kon ze niet verder reizen.
Hij zou zometeen wel een brief naar Perkamentus sturen met er in wat er gebeurd was en dat hij voor de zekerheid Lily maar naar zijn huis even had gebracht.
Anders had hij haar wel naar haar eigen huis gebracht maar hij had geen idee waar ze nu woonde en dat huis van de Wemels waar daar ging hij niet heen.
Uit de stoel pakte hij een deken en legde die heel zachtjes om
Toen zijn hand haar voorhoofd perongelijk raakte viel het hem op dat ze best warm aam voelde.
Ze had ook niet bepaald rustig geweest en als je ziek was dan was je magie ook niet in orde en dat zou veel verklaren en ze zag er best bleek uit.
Hij liep naar de keuken om even wat te drinken te halen, het kon nog wel even duren voor Lily wakker werd en hij kon zo ook rustig wat lezen.
Ineens bedacht hij zich dat hij ook nog een brief naar Perkamentus moest sturen, dat kon hij beter doen voor Lupos en al bezorgd raakte al vond hij dat niet erg maar Lily zou het niet leuk vinden als dat gebeurde.
Rustig begon hij het briefje te schrijven, hij stuurde alleen wat ze hoefde te weten en niet naar Lupos of zo nee maar naar Perkamentus.
Hij stuurde de brief met zijn eigen uil en ging toen in een stoel zitten.
Er waren momenten in zijn leven die hij nooit zou vergeten, hij had echt verkeerde dingen gedaan maar vaak was Lily de enige geweest die voor hem opkwam ook al zeiden haar vrienden dat ze dat niet moest doen.
Hij dacht aan 1 keer in zijn 6de jaar.

“James Potter haal die spreuk van hem af! “, riep een meisje met rood haar.
Severus Sneep hong in de lucht en kon zich niet bewegen, hij keek naar Lily en hoopte even dat hij haar vergeven had maar toen zei die rot Potter “Lieverd luister nou even, hij probeerde Sirius te vervloeken wat had ik moeten doen hem gewoon zijn gang moeten laten gaan”.
Lily leek te twijvelen en Potter haalde de spreuk van hem af maar wat er toen gebeurde was veel erger, hij liep naar Lily toe en sloeg zacht zijn armen om Lily middel heen en kuste haar recht voor zijn ogen.
Hij had het gevoel dat zijn hart brak toen Lily hem ook nog eens terug kuste, hij was haar nu helemaal kwijd.

Severus keek op uit zijn gedachte toen hij een zachte geluidje hoorde.
Lily opende heel langzaam haar ogen en wou meteen recht op gaan zitten maar zodra ze dat maar een beetje deed werd ze helemaal duizelig en zag alles voor haar ogen draaien.
Severus stond op en duwde haar zachtjes terug en zei zachtjes “Blijf maar liggen, ik heb al een bericht naar Perkamentus gestuurd en zal wel snel een bericht terug krijgen en je zoontje is veilig op zweinstein”.
Alleen was Zweinstein wel veilig met nog een Potter, zijn vader was al vreselijk geweest en als die zoontje net zo was als hem dan ging dat nog wat worden.
“Waar ben ik..”, vroeg Lily heel zachtjes.
Ze had het gevoel dat haar hoofd elk moment kon ontploffen en dus hield ze haar stem maar zacht.
“Je bent in mijn huis Lily, Narcissa vond het verdacht dat Lucius ineens zo snel weg moest en toen kwam ze naar mij toe en ik wist naar waar je zus woonde..vanwege iets en toen we er kwamen merkte we dat er iets niet in orde was”.
Severus legde de deken beter om Lily heen en fluisterde “Probeer maar even wat te slapen, ik ga een drankje maken die je wat beter zal maken”.
“Vorige keer..dat jij zo drankje probeerde te maken, heb je bijna de kerkers opgeblazen en moest..slakhoorn je straf geven en die kon niets uitbrengen..van de schik”.
Severus grijnste even en zei toen “Toen waren we ook veel jonger Lily, we zijn nu toch volwassen en weten nu ook veel beter”.
“Wat bedoel je met we..jij blaaste het bijna op niet ik”.
Severus keek haar vriendelijk aan en twijvelde over wat hij moest doen, die bank was niet echt het beste om op te liggen en zeker niet op te slapen.
De loge kamer was wel in orde maar of het handig was wist hij niet.
Langzaam was Lily al weer in slaap gevallen en hij moest toegeven dat ze er lief uit zag als ze sliep, echt zo onschuldig.
Hij tilde haar heel zachtjes op en droeg haar naar de loge kamer toe, aangezien hij niet wist of Perkamentus de brief al had gekregen en eigelijk vond hij het niet zo erg dat ze hier was.
Hij mocht Potter eigelijk nooit want die had echt altijd geluk, hij was een grote zak geweest die veel meiden had gedate en gedumpt en veel stomme grappen had uitgehaald maar toch kreeg hij nog een vriendin als Lily en later trouwde hij met haar en kreeg een kind van haar.
Zoveel geluk had Potter nou ook weer niet gehad, hij werd tenslote vermoord..maar hij had geprobeert Lily nog te beschermen en dus had hij nog een klein beetje een goede kant.
Zachtjes legde Severus Lily neer op het bed en bedacht zich toen dat die kleding niet zo handig zou zijn voor het slapen gaan en dus legde hij eerst maar de deken goed om haar heen en richte toen zijn toverstok op haar en sprak een spreuk uit die haar gewone kleding verandere in haar nacht kleding.
Hopelijk ging het snel beter met haar, want hij maakte zich echt zorgen om haar.
Hij hoopte alleen maar dat die vrienden van haar niet ineens midden in de nacht hier zouden verdwijnen want een oude vriendin van Lily genaamt Karina had hem ooit gezegt dat als hij Lily ooit pijn zou doen ze hem midden in de nacht zou vermoorden met een bijl.

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

Toen Lily wakker werd zag ze dat het al de volgende dag was, ze sloeg de deken van zich af en schok.
Hij kon beter een spreuk hebben gebruikt om haar kleding te veranderen want anders ging ze hem wel een bloedneus geven of een knietje.
Ze zag nergens haar kleding en was echt niet van plan zo de kamer uit te gaan, ze droeg namelijk een zijde nachtjurkje die tot haar enkels kwam en ook al was het zomer dit droeg ze liever nu niet en zeker niet in zijn buurt.
Ze wist nog heel goed hoe James over die kleding dacht, hij vond het best mooi maar hij zag het liever toch verdwijnen en 1 keer had hij gewoon al haar nacht kleding verborgen zodat ze niets kon vinden.
Ze had wel eens gezegt hoeveel geluk ze had met James, hij was heel lief maar als ze zoiets had gezegt dan was het Sirius of Remus of zelfs Molly die meteen zei “Nee dat is niet waar, hij heeft een geluk met jou en dat hebben we al vaak van hem gehoord “.
Het leven zonder hem ging echt moeilijk worden maar ze zou het volhouden en daarbij ze zouden ooit weer zien, maar dat zou nog lang moeten duren.
Lily zag een badjas liggen op de stoel en vonde kleur vreselijk, het was zwart namelijk en dat was echt niet haar kleur, ze had wel een kleding stuk die zwart was maar dat was een jurk en die had ze ooit gekocht maar nog nooit gedragen.
Ze pakte hem maar en deed hem om en vroeg zich af of Harry wel in orde was, Remus wist niet zoveel van kinderen af en Molly wel die had het al druk met die kinderen van haar.
Zachtjes maakte Lily de deur open en liep de trap af en zag Severus beneden zitten een boek te lezen.
“Heey..”, zei hij toen hij haar zag binnen komen.
Ze ging op de bank zitten en vroeg zacht “Hoelang heb ik geslapen..en is er al bericht van Perkamentus?”.
“je hebt bijna een halve dag geslapen en ja er is bericht, Harry is op Zweinstein en veilig zodra je wakker was kon je hem ophalen bij Perkamentus , die kennelijk het niet erg vond dat hij er was want het was een afleiding stond in de brief”.
Ze sloot haar ogen even weer en verbaaste zich er over dat ze nog moe was, ze had ook een paar dagen slecht geslapen bang hoe haar zus ging reageren en ze droomde steeds dat Voldemort ook Harry vermoorde en het ergste er aan was dat ze er niets aan kon doen in haar droom dan.
“Lily gaat het wel? En je kleding heb ik even in de was gedaan het moet zo wel droog zijn”.
Lily schudde haar hoofd en zei verdrietig “Nee..ik mis hem Severus..heel erg, ik droomde al weer over hem en de dat dat hij dood ging”, tranen begonnen al over haar wangen te lopen.
Hij hoefde niet eens te vragen wie ze miste want dat was wel duidelijk.
Hij aarzelende even maar stond toen op en sloeg zacht een arm om Lily heen en zei zacht “Weet ik meisje maar denk zo..je hebt Harry nog en al je vrienden”.
Lily schudde haar hoofd en zei verdrietig “Veel van mijn vrienden zijn dood Severus, Remus en Sirius die waren meer bevriend met James..en ik kan ook wel goed met ze opschieten maar ik denk toch nu weer veel aan James..en ik weet niet eens waarom ik het hier met jou over heb want jij hate James en sinds hij en ik samen woonde zagen wij elkaar nooit meer behalve dan met gevechten en jij hem vervloekte maar mij raar genoeg niets deed en zelfs 1 keer gered had van zo dementor”.
“Ik kon hem onmogelijk je die kus laten geven..je bent leuker met je ziel Lily”, hij keek vlug uit het raam en kon zich zelf wel voor de kop slaan voor wat hij gezegt had.
Ze had verdriet om die ex-man van haar en dan zegt hij zoiets, hij ongevoelig kon hij wel niet zien.
Tot zijn verbazing hoorde hij wel een zachte lach en toen hij naar Lily keek glimlachte ze lief, en zei zacht “Severus..vertrouw je me nog”.
“Ik heb je altijd vertrouw Lily en zal ik ook altijd blijven doen maar waarom vraag je dat”.
Lily keek hem aan en zei met een super lieve stem “Oh omdat ik een leuk idee heb en je me maar moet vertrouwen en wees niet bang, ik ga niets ergs doen maar ik ga een drankje maken..al moet je me wel even vertelen waar de dingen hier staan want dat weet ik niet”.
Severus grijnste en stond op en stak zijn hand uit naar haar die ze langzaam aannam en ze liet zich door hem omhoog trekken.
Rustig liepen ze naar de kelder toe waar een paar ketels waren en alle spullen die je maar nodig had.
“Nu snap ik waarom je een Professor Toverdranken bent, ik meen dit Severus je hebt een hobby nodig die niet met drankjes te maken heeft”.
Severus liet zijn blik van de kamer naar Lily glijden en zei zacht “Ik moest iets doen..het meisje waar ik altijd ergens mee heen ging of zelfs gewoon uren zat te praten , ging ineens niet meer met me om en als ik haar dan zag leek ik niet meer te bestaan voor haar..ze negeerde me of ging gewoon een gesprek aan met iemand anders”.
Lily sloot even haar ogen en vroeg aarzelend “Was ik echt zo erg geworden Sev..”, zachtjes vernam ze zijn handen op haar schouder en zijn stem die fluisterde “Valt wel mee, je was verlieft op James.. en ik koos voor de verkeerde kant toen, ik was gewoon bang je als vriendin kwijd te raken en in ons 6de jaar je leek gelukig toen met James en zijn vrienden met die sneeuw gevecht..en toen wist ik helemaal zeker dat wij echt geen vrienden meer waren en jij leek gelukig..met hem en het enige wat ik wou was jou gelukig zien..maar elke keer als ik tegen hem vocht..ik kon hem wel vermoorden en tegelijks weer niet omdat ik wist dat als hij vermoord zou worden jou hart zou breken”.

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

Rustig liep Lily weer terug naar beneden, ze had zich net omgekleed want die kleding die ze droeg was niet zo warm aan.
“Lily..kan je me vertelen wat voor drank je maakt?” vroeg Severus tewel hij de ketel in de gaten hield.
“Heb je het nog niet door dan en jij bent nog wel een Professor, schaam je diep zeg”, ze kon een kleine glimlacht toch niet onderdrukken.
Ze had ook al met Perkamentus gepraat via de haard en Harry bleef nog even bij hem maar hij zei niet waarom, maar kennelijk had Harry het wel naar zijn zin en daar was ze blij om.
Tegen de avond ging ze Harry halen en dan naar huis maar tot die tijd kon ze nog best een grapje uithalen, als ze van James en Sirius vroeger iets had geleerd was het wel dat je nooit te duidelijk moest maken dat je een grap uit haalde, altijd doen alsof je onschuldig was.
Peg voor James trapte zij er nooit in omdat ze hem goed genoeg kende om te weten wat een grap van hun was en van iemand anders, want wie anders zou iemand op zijn kop laten hangen en dat een uur lang of vast maken aan de muur en verstenen zodat die er gestoord uitzag.
“Laat me raden, meneer Potter ging weer eens door je gedachte heen”.
Lily keek op en knikte en zei zacht “Maar niet de gene die jij denkt, ik vroeg me gewoon af of Harry wel in orde is..ik denk dat het komt omdat ik hem zolang niet heb gezien dat ik bezorgt om hem ben of omdat hij zoveel op James lijkt en ik bang ben dat hij ook zijn liefde voor grappen heeft gekregen”.
Severus keek haar nu aan antwoorde met een vriendelijk stem “Wel zodra hij 11 is en op Zweinstein zit hou ik hem wel een beetje in de gaten zodat hij niet teveel grappen uithaalt, dus daar hoef je niet bang voor te zijn”.
Lily pakte iets van de tafel en gooide het in de ketel en tikte meteen met haar toverstok op de ketel die ineens een blauw kleur kreeg en fluisterde “Ik maak me daar geen zorgen om..hij is tenslote mijn zoon ook en ik ga er wel voor zorgen dat hij zich een beetje aan de regels houd..ook al probeerde James zijn ouders dat ook en wel je weet hoe James was..en..”, ze stopte even want over James praten was nog steeds pijnlijk.
Severus pakte zacht haar hand vast en gaf er een kneepje in, ze keek hem even aan en vulde toen een beker met het drankje en zei zacht “Je moet het helemaal leeg drinken...en maak je geen zorgen het is geen vergif”.
Severus leek te twijvelen maar dat had ze al verwacht, ze vulde een beker en zei “Ik zal het bewijzen”.
Ze zette haar eigen beker naar haar mond en het leek 100% of ze echt een slok had genomen maar ze kon altijd iedereen daarmee al voor de gek houden.
Severus leek even naar het drinken en dronk toen in 1 keer de beker helemaal leeg en voelde zich meteen heel licht in zijn hoofd.
Lily mond viel een kleine stukje open voor ze een kleine glimlacht kreeg en zei “Het werkte..”, ze pakte een spiegel en hield hem omhoog zodat Severus best schok.
Zijn neus die volgens veel mensen te groot was, was veel kleiner bijna normaal en zijn haar dat altijd zo vettig was, was dat helemaal niet meer.
“Hoe heb je..”, wist Severus nog net uit te brengen van verbazing.
“Ik wist hoe erg je het vond dat mensen je altijd met je neus zaten te pesten..en toen ik zwanger was, wel James was heel beschermend en ik mocht niet veel doen en ben toen veel gaan lezen om maar bezig te blijven en ik kwam een drankje tegen die je er uit laat zien zo als je echt bent van binnen..ik kon er nooit iets met doen tot nu dan”.
Severus keek haar aan en wist nog steeds niet uit te brengen, hij liet naar haar toe en pakte zacht de beker uit haar handen en zette die op de tafel en tilde haar op en draaide haar rond en zei “Je bent een schat van een vrouw Lily Evers”.
“Severus zet me nou neer, ik wordt hier duidelijk van..en ik wil Harry gaan ophalen ik mis hem”.
Zachtjes zette Severus haar neer en hield zijn handen nog wel op haar heupen, zoveel was ze niet verandert alleen volwasse geworden en dat was te zien.
Zachtjes zette hij 1 hand tegen haar wang en fluisterde “Je bent echt mooi Lily, de 1ste keer dat ik je zag kon ik me ogen al niet van je af houden, je was zo betoverd en mooi en toen merkte ik dat je een heks was en ik kon wel dansen van geluk..je zou naar Zweinstein gaan en dan zou ik je nog meer blijven zien maar toen raakte we in andere afdelingen en ik dacht dat het meteen de einde was van onze vriendschap maar je zei dat het niets uitmaakte, het veranderde niets aan wie ik was en..toen merkte we dat James ook verlieft op jou was en ik besloot eens uit te zoeken hoe jij dacht over hem en over mij..en toen in ons 5de jaar maakte ik een aantal stomme fouten zoals met die jongens om gaan en je voor dat uitschelden, ik deed dingen waardoor ik mensen kwijd raakte die eigelijk heel veel voor me betekende en het ergste was..ik raakte jou kwijd “.
Lily bleef even stil, dit had ze nooit geweten.
“Lily..wat ik wil zeggen is dat ik van je hou, en dat heb ik altijd gedaan..toen ik dacht dat je dood was, het leek alsof me hart stil bleef staan en ik was aan de ene kant zo blij dat je nog leefde en tegelijks bang dat je me nog zou haten”, hij boog zich naar haar toe en drukte zacht zijn lippen op die van haar voor ze iets kon zeggen.

Wordt dit verhaal eigelijk wel gelezen?

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

Lily duwde hem zachtjes weg en fluisterde “Severus..niet doen”.
Ze zette een stap naar achter en zei met een iets sterkere stem “Me hart zal altijd bij James blijven en dus kus me nooit duidelijk..ik wil best vrienden met je zijn maar meer niet”.
En daar bij Sirius zou haar vervloeken als ze nu al met een andere man zou gaan en dan was er wel zoiets dan een jonge een vader nodig had in zijn leven..maar ze wou zelf ook nog niet verder.
Ze hield zoveel van James dat ze er nog lang niet aan toe was om weer te gaan date of wat dan ook.
“Lily..je weet hoeveel ik van je hou..”, iets in Severus ogen bezorgde haar een rotgevoel het was namelijk een klein beetje verdriet.
“Dat weet ik Sev..maar je moet begrijpen dat ik nog steeds van James hou..en dat zal denk ik nog langs niet veranderen”, zei ze zachtjes maar ze keek hem wel vriendelijk aan.
Severus haalde zacht een plukje uit haar gezicht en fluisterde “Snap ik..en ik begrijp het echt wel en ik moet toegeven het was leuk dat je hier was..behalve de reden en het spijt me, ik had je niet zomaar mogen kussen...zullen maar die kleine van je halen voor Zweinstein helemaal op de kop staat..als hij iets op zijn vader lijkt houd zelf Perkamentus hem niet lief en vriendelijk..op school was jij ook al de enige die zijn vader aankon”.
Lily lachte zachtjes en zei vlug “Harry is heel lief hoor, tenminste dat was hij altijd..behalve in de nacht als hij dan huilde en ik al kapot was van de hele dag omdat hij stout was maar dan mocht James er uit want dan gaf ik het op”, ze herinerde 1 keer nog heel goed.
Ze hadden Remus verjaardag gehad en Harry was stout geweest en op paardje gereden maar dan wel op de rug van een hert.
Zij vond het natuurlijk doodeng maar James zei dat het wel veilig was en Remus hield hem de hele tijd vast dus ze moest hem maar veilig vinden maar toch bleef ze hem wel in de gaten houden omdat hij nog zo klein was en dus was ze meteen bezorgt.
Rustig liepen ze naar de haard toe en Severus zei “Ga jij maar eerst, gewoon mijn kantoor zeggen. Perkamentus kantoor is tegenwoordig meer beveiligd”.
Lily zei lachend “Laat me raden zelfde kantoor als Slakhoorn had, wel zonde dat hij nu gestopt is. Had hem best nog eens willen zien..hij was heel appart”.
Ze werd altijd een beetje voorgetroken in de klas omdat ze wel zijn lievelings leerling was, natuurlijk ontkende ze het altijd maar ze wist het zelf ook wel.
Nooit kon ze iets fout doen en als van zijn eigen afdeling haar kwaad deed wel werd die heel erg gestraft met soms wel meer dan een maand naarkomen elke avond.
Rustig stapte ze in de haard en pakte rustig het poeder van Severus aan en zei waar ze heen wou.

Rustig stapte ze uit het kantoor en vond het kantoor er nu nog minder vrolijk uitzien dat het vroeger al deed, het was nog donkerde en dat gaf haar een angstig gevoel.
Ineens vernam ze een hand op haar schouder en een gil vulde de ruimte tewel het licht aan ging en ze Severus stem hoorde zeggen “Rustig maar Lily”.
“Laat..me niet weer zo schikken Severus..of ik doe wat Karina gedreigt heeft te doen..namelijk je edele delen zo klein maken..dat ze net zo groot zijn als een druif”.
Severus trok even een pijnlijke gezicht en zei toen vlug “Oke ik laat je niet meer schikken”.
Hij liep naar de deur en maakte hem open en zei “Dames gaan voor”.
Lily schudde haar hoofd en zette een stap naar de deur toen alles voor haar ogen begon te draaien, Severus zag het en sloeg op tijd zijn armen om haar heen om haar staande te houden en zei zacht “Meschien moet je toch maar even langs de schoolverpleegster, voor je straks thuis bent en daar flauw valt en dat kunnen we beter niet hebben Lily”.
“Het..gaat best..ik ben het gewoon niet meer gewent met de haard te reizen dat is alles”, ze probeerde recht op te gaan staan maar het lukte niet goed en ze voelde toch niet zo goed.
“Lieve Lily, je bent een slime meid maar ga nu niet een stomme heks worden door een smoesje te verzinnen, we gaan eerst naar Perkamentus en dan haar de verpleegster en je komt er niet onderuit want ik kan je nu er ook meteen heen tillen als je dat liever hebt”.
“Nee, ik ga straks wel mee..maar ik wil eerst naar Harry en graag lopend”, zei Lily met een lieve stem.
Severus geloof haar maar hield voor de zekerheid zijn arm nog even om haar middel, hij wou niet dat ze ineens in ging zaken.
In een rustig tempo liepen ze naar Perkamentus kantoor waar ze een kinder stem hoorde uitkomen en een oudere stem die zei “Harry rustig nou maar, je moeder komt zometeen”.
Lily opende de deur en zei met een lieve stem “Hallo Professor Perkamentus, en Harry”.
Harry kreeg zijn moeder in zijn oogjes en riep “Mama”, hij strak zijn armpjes naar haar uit omdat hij niet op de grond kom omdat hij bij Perkamentus op schoot zat die geprobeert had hem te troosten.
Perkamentus zei met zijn kalme stem “Hallo Lily, Severus stuurde me al een bericht dat alles in orde met je was en met je zoon is ook alles in orde. Hij is vanmorgens onderzocht door onze verpleegster en is kerngezond alleen hij wou helemaal niets eten raar genoeg”.
Severus hield zijn arm weg om haar middel en ze liep naar Harry toe en tilde hem op en zei “Heey kleine mannetje van me, ben je wel lief geweest tegen Perkamentus en dus niet aan zijn baard getroken”.
Harry schudde zijn hoofdje en begon zijn moeder haar rond te draaien.

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

Harry hoofd lag op Lily schouder, tewel Severus zacht een deken om hem heen legde en zo ook een beetje over Lily.
Ze waren nog bij Perkamentus maar Harry was heel slaperig en was bij Lily op schoot in slaap gevallen.
Hij had ook veel gespeelt en was zo blij geweest toen ze er weer was en paar minuten geleden was hij in slaap gevallen met zijn hoofdje bij haar schouder en ze was nu wel blij dat haar rode haar niet los was omdat het anders was pijnlijk zou zijn als hij zijn hoofdje zou bewegen.
“Perkamentus..ik weet dat Harry nog altijd gevaar zou lopen en dat heb ik mee gemaakt waar ze tot in staat zijn..Lucius Malfidue en nog een persoon die ik niet ontmoet heb met gezicht want hij hield een maskeer steeds voor en hij zei iets over dat als Harry bij mij zou opgroeien hij teveel zou weten al over de toverkust en als Voldemort terug kwam, Harry dan al een tegrote bedreiging zou vormen..ik heb me vaak afgevraagt waarom ze me niet gewoon gedood hadden..1 keer ik weet niet meer waneer het was, Lucius kwam de kamer in en ik was nog zwak van de spreuk die hij de vorige dag had gebruikt en hij dacht dat ik het me toch niet zou herineren en vertelde me het..hij mocht me niet doden van Voldemort die had hem de opdracht gegeven me ergens gevangen te houden tot hij kwam..hij had er niet op gerekend dat hij zou verdwijnen”, ze keek even naar Harry die heel vast sliep en een kleine glimlacht verscheen op haar gezicht maar tegelijks vernam ze een steek door haar hart gaan.
“Lily waarom zei je toen dat je niet wist wie je gevangen hield”vroeg Perkamentus met zijn altijd vriendelijke stem.
Lily beef even stil en Severus gaf een kneepje in haar hand en fluisterde “Je hoeft niet bang te zijn”.
“Vanwege zijn vrouw..zij was de persoon die me gered had en ik wou niet dat hij te weten kwam dat zij er iets mee te maken had..omdat ik bang was dat hij haar iets aan zou doen. Ik wist niet zeker meer wie ik kon vertrouwen en wie niet, het spijt me echt vreselijk dat ik loog”.
Ze sloot haar ogen even weer want het duizelige gevoel was weer terug en Severus vroeg meteen “Lily gaat het wel..”.
“Ja..beetje duizelig is zo wel weer over..”, zei Lily zacht maar ze zag aan Severus ogen dat hij niet geloofe dat het zo weer over was.
“Lily..Severus vertelde me al dat je al een paar keer vandaag duizelig bent geworden en ik geef hem gelijk, je moet even wat rustige gaan doen. School begint pas over 2 weken dan komen alle leerlingen tot die tijd ben jij nog vrij Severus en ik vind je plan prima”.
Lily keek van Perkamentus naar Severus en vroeg zich af waar ze het over hadden.
“Lily, je kan zelf kiezen naar je eigen huis of een tijdje bij Severus blijven tot je weer helemaal in orde bent..hij is goed genoeg met kinderen om Harry aan te kunnen en jij moet rust nemen omdat je nu al je krachten al gebruikt voor een simpele spreuk en dat is gevaarlijk tot jij je krachten weer helemaal kan beheersen en ook weer gezond bent blijft Severus bij jou”.
“Daar heb ik iets tegen!” klonk er uit de deuropening, iedereen keek om en zag niemand minder als Sirius Zwarts staan.
“Sirius..”, zei Lily verbaast maar ze kon de blijheid niet uit haar stem houden.
Ze kon natuurlijk niet teveel geluid maken omdat ze Harry niet wakker wou maken.
Sirius grijnste en zei rustig “Heey Lily..ik weet niet wat je tegen die Sukk..ik bedoel Minister gezegt hebt maar alles is van me naam af gehaalt, en Sneep laat haar hand maar los want James kan je niet meer vervloeken maar ik wel!”.
Severus trok zijn toverstok en richte die op Sirius en zei met een kille stem “Zwarts ik had gedacht dat jij wel eens die grote mond van je zou houden nu je..vrij bent “.
“Severus , Sirius er is geen reden dat jullie 2 elkaar zouden vervloeken nu”.
Harry was wakker geworden door de stem van zijn peet-vader en keek op om te zien waarom iedereen zo hard prate en begon te huilen toen hij zag dat iemand zijn peet-vader bedreigde.
“Stil maar Harry, alles is oke..maakte die stoute Severus jou bang soms” vroeg Lily met een lieve stemmetje tewel ze Harry een beetje wiegde.
Sirius liep naar Lily en Harry en tilde hem aarzelend op en zei “Heey..kleine Pottertje..maak je geen zorgen, die gek daar raak mij nooit met een spreuk want dan is die mama van jou boos op hem en dat wil die echt niet”.
Harry keek nog wat verdrietig maar toen Sirius gekke gezichten ging trekken begon die vrolijke en lach geluidjes te maken.
Lily stond op en liep naar Severus en zei zachtjes maar boos “Berg die toverstok op..ben je gek geworden soms..om..”, alles begon voor haar ogen te draaien en toen werd het beeld voor haar ogen zwarts.
Severus vong haar op en tilde haar zachtjes op tewel Sirius vroeg “Wat is er met haar..”, hij hield Harry zodat hij niet zag dat zijn moeder flauw was gevallen.
“Perkamentus..ze gaat achteruit”, zei Severus tewel hij Lily zachtjes neerlegde op de bank die in de kamer stond en zijn mantel over haar heen legde.
Perkamentuis stond op en liep naar Lily toe en zei “Sirius, jij gaat eerst naar Remus. Die zal je alles uitleggen en vertelen, Severus jij gaat met Lily en Harry mee naar huis en zorgt dat ze rustig aan doet, ik zal haar adres voor op een papier zetten”.
“Maar Perkamentus”, wou Sirius hem onderbreken maar Perkamentus stak zijn hand op als teken dat hij het niet wou horen en Harry stak ook zijn handje op en deed Perkamentus zo naar.

1991Nicole · 4e jaars Verdiend: 140 Sikkels

Rustig maakte Severus voor Harry wat te drinken klaar in de keuken en liep toen naar de woonkamer waar Harry zat te spelen met zo knuffel beest.
Severus keek hem even aan en vond het wel grappig, hij leek op zijn vader maar was veel onschuldige.
Nu nog tenminste, maar als hij veel op Lily ging lijken was hij vast niet zo erg.
Harry zag het flesje en vergat zijn knuffel beer helemaal, Severus grijnste en vroeg “Wil je deze Harry? Dan moet je wel braaf hier blijven tewel ik even kijk bij je mama”, hij gaf Harry het flesje en zette hem in zijn box neer die meteen begon te drinken van zijn flesje.
Zachtjes liep Severus de trap op naar Lily slaapkamer, ze was een paar uur geleden in slaap gevallen en dat was maar beter ook want dan kwam ze weer wat op krachten.
Zwarts of Lupos waren niet langs geweest en dat was maar beter ook, was het rustige.
Hij maakte de deur zo zachtjes mogelijk open en zag dat Lily nog steeds sliep, hij moest toegeven ze sliep echt lief en ook zo onschuldig.
Ze zag wel wat bleekjes maar ze deed wel rustige aan, gister was ze maar 1 keer flauw gevallen toen ze Harry een verhaaltje aan het voorlezen was en ze zaten in zo schommelstoel en ze was even weg gevallen, Harry had er niets van gemerkt en was gewoon in slaap gevallen.-.-.
Toen hij boven ging kijken zag hij dat Lily ook niet meer wakker was en had eerst Harry in zijn wiegje gelegt en toen Lily naar haar slaapkamer gebracht, ze was heel even wakker geworden en het eerste wat ze vroeg was of Harry sliep.
Het was duidelijk hoe belangrijk die jonge voor haar was en het was ook begrijpelijk, nooit had hij iets met kinderen gehad vond ze maar vreselijk maar Harry had iets appart, hij kreeg je aan het lachen met zijn gedrag of hoe hij gewoon in slaap viel tewel hij aan het spelen was.
Zachtjes legde hij de deken beter om haar heen en keek even op de klok het was nu 5 uur..over een uur zou hij haar wel even wakker moeten maken want ze moest dan wel iets eten.
Vanmorgens had ze ook al niets gegeten en met de zin dat ze geen honger had en ze was ook al misselijk geworden van haar drinken en toen had hij maar thee voor haar gemaakt en die had ze ook maar half leeg gedronken.
Zo zachtjes mogelijk liep hij de trap weer af en zag dat Harry niet meer in de woonkamer was.
Waar was die jonge nu weer heen, die jonge was soms echt erg.
Hij besloot maar eerst in de tuin te kijken.

Naar 2 uur zoeken had hij Harry nog steeds niet gevonden en hij gaf het bijna op.
Dat kind was nergens te vinden en Lily ging hem vermoorden als er iets met hem was gebeurd en dan had je Zwarts en Lupos nog.
Hij liep maar naar boven om Lily te vertelen dat haar zoontje was verdwenen en dat hij geen flauw idee had waar die gebleven was en ze ging het niet leuk vinden.
Hij maakte de deur open en zijn mond viel een stukje open, Harry zat bij zijn moeder op bed en was in slaap gevallen kennelijk bij haar.
Hoe was hij die trap op gekomen en waneer, hij was meteen naar de woonkamer gegaan en daar was hij niet meer geweest..was hij soms de hele tijd hier geweest?
“Je zoch hem zeker al..hij stond ineens in de deur opening met zijn flesje..en is ongeveer een half uur geleden in slaap gevallen” klonk er zachtjes en Severus kende die stem altijd hoe zacht die ook klonk.
Hij kwam even bij Lily op het bed zitten en legde Harry anders bij haar neer en vroeg “Heb je een beetje goed geslapen? En ja ik zocht hem al..kon hem helemaal nergens vinden en maakte me dus best zorgen omdat ik jou ken en dus weet dat je me vermoord als er iets met hem gebeurd maar kennelijk miste hij zijn moeder gewoon”.
“Ik heb goed geslapen..en zo snel vermoord ik iemand niet..zeker nu niet, ik ben bang dat ik er geen kracht voor heb”, ze ging een klein stukje recht op zitten.
Severus legde zijn hand op haar voorhoofd en zei “Je koorts lijkt wel een beetje te zakken..wil je iets eten of drinken Lily? Want vanmorgens had je ook al niet zo honger”.
“Nee..niet echt”, zei Lily zachtjes tewel ze de deken beter om Harry neerlegde die diep in dromen land was en duidelijk niet doorhad dat hij anders nu lag.
“Lily..je moet wel iets eten, anders verzwak je nog meer en dan moet je naar het ziekenhuis en dat wil je toch ook niet..dan zie je Harry een tijdje ook niet en dan zou die ook niet blij worden”.
Lily sloot haar ogen even en fluisterd “Best..ik eet wel iets..maar eerst Harry in zijn bedje neerleggen”, ze ging een klein stukje omhoog zitten maar Severus duwde haar zachtjes terug en zei “Nee meid, ik breng hem wel..rust jij nou maar eerst nog even iets dan maak ik wat te eten klaar en dan kom ik het je brengen”.
“Severus als ik de hele dag op bed moet blijven liggen raak ik echt dik en daar heb ik geen zin in..ik kan toch best naar beneden lopen en lukt het me niet dat stop ik”, ze keek hem aan met haar liefste blik, iets waar hij al nooit tegen kon.
“Oke is goed..maar als je moe wordt zeg het dan oke”.
Lily knikte meteen, alles zolang ze maar van de kamer af mocht.
Ze had nog nooit in haar leven zoveel geslapen als nu, nouja meschien 1 keer maar dat was toen ze zwanger was en ze ook een beetje ziek was en elke keer als ze op wou staan James haar gewoon optilde en hij kwam bij haar liggen en ze mocht van hem niet meer opstaan tenzij haar koorts lager was.