Harry Potter en de geheimen van Perkamentus

mr potter · Dreuzel Verdiend: 47 Sikkels

Harry Potter en de geheimen van Perkamentus

Hoofdstuk 1
De onverwachte aanval

Een grote bruine uil vloog door een raam bij de ligusterlaan 4 naar binnen, aan zijn poot zat een groot opgerold stuk papier: De Ochtendprofeet.
Een lange magere jongen pakte het papier en deed wat geld in het buideltje aan de poot van de uil die vervolgens weer wegvloog.
Hij sloeg de krant open en zag een grote foto van zijn voormalige schoolhoofd: Albus Perkamentus die nog geen 2 weken geleden vermoord was door Severus Sneep.
Boven de foto stond een grote kop:

Perkamentus: goed aardig of aardig fout?
De onlangs overleden Albus perkamentus was niet de Albus perkamentus die wij dachten te kennen.
Volgens onze verslaggeefster Rita Pulpers deed hij zelf aan duistere magie!
“ Albus was niet altijd een lieverdje’’ aldus Rita
“ Toen ik te weten kwam dat hij vaak experimenteerde met duistere krachten viel ik zowat flauw”
In samenwerking met Mathilda Belladonna zou Rita een boek schrijven over het populaire schoolhoofd maar helaas werd Mathilda bruut vermoord door dooddoeners.
‘‘ ik schrok erg van het nieuws over de dood van Mathilda”
“ ze zeggen dat ze is overvallen door de dooddoeners stelletje lafaards”

Harry verfrommelde de krant en smeet hem weg.
Al de hele week hadden ze slechte dingen over Perkamentus geschreven maar waar Harry meer over was geschrokken was de dood van die Mathilda Belladonna, wie was ze en waarom wou Rita Pulpers met haar een boek schrijven over Perkamentus?
Voordat Harry tijd had om erover na te denken vloog zijn uil Hedwig naar binnen en nog voordat ze kon landen werd ze geraakt door een groene lichtflits en viel in de bosjes in de tuin.
Harry rende naar beneden om naar haar toe te gaan, eenmaal beneden zag hij dat er wel 10 mannen in zwarte gewaden en kappen op door de woonkamer liepen.

“Wat moeten jullie hier?” Vroeg Harry bruusk
“Ik zou maar een beetje aardig zijn Potter anders gaat de rest van je familie er ook aan” terwijl de dooddoener dat zei wees hij op, wat Harry eerst voor een dikke kussen had aangezien, een lichaam: het was Dirk
Dirk lag daar dood op de grond.
“ DIRK, NEE! ” riep Harry uit.
In de hoek van de kamer zaten oom Herman en tante Petunia aan elkaar vast gebonden.
Tante petunia zat zachtjes te snikken.
“ Harry ga ….” nog voordat Tante Petunia haar zin kon afmaken vuurde Harry al een verlamming spreuk op de dichtstbijzijnde dooddoeners af.
4 dooddoeners vielen verlamd neer, door de kracht van de spreuk vlogen de maskers van de overgebleven dooddoeners af.
Zosnel als Harry kon zien zag hij Lucius Malfidus, Dolochov, Bellatrix van Detta en niemand minder dan Draco Malfidus.
Verder waren er nog 2 dooddoeners die hun masker nog ophadden.
“ AVADA KEDAVRA” riep 1 van de onbekende dooddoeners maar Harry reageerde snel en riep: “ PARALITIS” en de dooddoener viel verlamd neer en zijn masker viel van hem af, tot harry’s schrik zag hij dat het Sjaak Stuurman was, de bestuurder van de collectebus.
Nog een groene lichtflits vloog door de kamer en voordat hij zijn doel bereikte was er een grote KNAL door de kamer en tegelijkertijd gilde Tante Petunia.
Door de knal vlogen, Lucius, Dolochov en Bellatrix door de kamer en knalde tegen de muren aan.
Nog voor Harry besefte wat er gebeurde vloog Draco hem aan.
Een groot gevecht volgde waarbij de ene spreuk na de andere volgden.
Uiteindelijk gooide Tante Petunia, die door een van de spreuken was losgekomen, een vaas tegen het hoofd van Malfidus aan en deze viel bewusteloos neer.
“ veroorzaakte u die knal?” vroeg Harry aan haar.
“ ik denk van wel” zei ze “ ik werd opeens zo boos toen ze jou aanvielen dat ik mijn controle over mijn magie verloor”
“ wat zei u?” riep Harry uit “ u bent een heks?” “ nee, een snul” zei ze
“ elke snul heeft magie in hem of haar maar kan deze niet onder controle houden waardoor er soms een uitbarsting van magie komt als die persoon erg boos wordt”
Harry zette de dooddoeners bij elkaar en zei “ detentio’’ waardoor er touwen uit zijn toverstok kwamen en de dooddoeners aan elkaar vast kwamen te zitten.

“ en nu?’’ Vroeg Tante Petunia
“ ik stuur een bericht naar de Orde dat ze ons op moeten halen” antwoordde Harry
“ hoe wou je dat dan doen, met een uil?’’
“ nee met een pratende patronus”
“ expecto patronum” een zilveren hert spoot uit het einde van zijn toverstok en Harry zei: “ er waren hier dooddoeners, mijn neef is dood
Kom ons halen.” Daarna zei hij tegen de patronus: “ ga naar het nest” en het hert vloog weg.
Enkele minuten later waren er 2 ploppen en arriveerden meneer Wemel en Ron bij de ligusterlaan 4 aan en verdwijnselde eerst met meneer en mevrouw Duffling naar een veilige plek.
Ondertussen liep Harry naar de tuin en pakte Hedwig en verdwijnselde naar het Nest.

hoofdstuk 2 van mijn verhaal
wees niet verlegen om te reageren Smile

Hoofdstuk 2
De verassing

Harry voelde een ongelofelijke pijn door zijn schouder gaan.
Overal hoorde hij stemmen “ aan de kant, aan de kant zeg ik je’’
“ hermelien pak even wat essenkruid” Harry voelde meteen wat minder pijn.
Harry deed zijn ogen open en zag dat hij in een bed lag, hij deed zijn ogen weer dicht en vlak daarna vloog de deur open en kwam de familie Wemel en hermelien zijn kamer binnen en ze zongen “ lang zal hij toveren, lang zal hij toveren in de gloria’’ het was het vreemdste verjaardag lied dag hij ooit had gehoord en hij vroeg: “ wat was dat voor lied?’’ “ dat was een toverlied, dat zing je als iemand 17 is geworden’’ zei Ron
“ Harry kom naar beneden er wachten cadeaus op je, kom nou’’ zei de stem van Hermelien vanaf beneden.
Beneden lag de grootste stapel cadeaus dat hij ooit had gezien.
Hij kreeg een: boek van hermelien getiteld: duistere krachten en hoe ze te verslaan, een groot pak van Ron met daarin een bezemsonderhoudskit voor zijn vuurflits, van de tweelingbroers Fred en George een hele stapel fopartikelen en van Ginny een boek over spreuken en van Meneer en Mevrouw Wemel een gouden horloge dat spiksplinternieuw leek.
“ het was het horloge van Perkamentus” zei mevrouw Wemel
“ het lag de dag nadat hij stierf op de tafel met een briefje voor jou” en Meneer Wemel gaf hem een stuk dubbelgevouwen perkament met het handschrift van perkamentus:

Beste Harry
Als je dit leest ben ik er niet meer
Het horloge dat ik je geef is van mij geweest en bevat een magisch element wat je nog zeker zou kunnen gebruiken.
Achterop deze brief staat een code en in die code staat wat je moet doen.
Veel geluk
Albus Perkamentus

Harry las de brief nog 2 keer door en keek vervolgens achterop, daar op stond:







Hij gaf de brief door aan hermelien, die goed was in vertalen, en vroeg: “ weet jij wat dit betekent?’’ “ nee, zit er geen aanwijzing bij?” vroeg ze
Harry keek verder in de brief en zei: “ nee”.
Harry pakte het horloge en deed hem om maar er zat iets tegen de onderkant aan geplakt, een briefje en daarop stond de spreuk:
Secreto revolio

“wat zou dat voor spreuk zijn?’’ Vroeg Ron
“ dat weten we pas als we het hebben geprobeerd hé Ron” zei hermelien.
“ secreto revolio” zei Harry een beetje angstig.
De code op het briefje veranderde in dikgedrukte moeilijk leesbare tekens.

!@(*&$^*_*&@_)!*&#&^$ *(#@$*&
&!^@&*#(*$))(%+__^)
!&@#^#(___(#&$^)*@_+___$)*&$)@_@_$
!$$@*$*(@_@*$#_$(#$+
!@)#(_)($(%_@

“wat is dat voor schrift” vroeg Harry aan Hermelien
Maar nog voordat hermelien antwoord kon geven zei Ron:
“dat is het oude geschrift van de vroegere heksen die zo met elkaar communiceerde”
“ en hoe weet jij dat nu weer” vroeg hermelien
“ heb ik een keer gelezen in … in de geschiedenis van de toverkunst”
zei hij met enig tegenzin
“ wat?’’ Zeiden Harry en Hermelien in koor
“weet je misschien ook hoe je het kunt ontcijferen?’’ Vroeg Hermelien
“ nee, dat niet maar misschien staat het in het boek?” antwoordde hij.
Ze pakten het boek en bladerde naar de bladzijde waar het over het geschrift stond.
“ ja, hier staat het” en hermelien pakte het briefje erbij.
Ondertussen gingen Harry en Ron ontbijten.
Na het ontbijt ging begon Harry te lezen in zijn boek, hij kon toch niet zwerkballen met zijn versprokelde schouder.
Op 1 augustus kwam Hermelien dolblij naar Ron en Harry toe en zei: “ ik heb het ontraadseld” en ze gaf het briefje aan Harry.
Op het briefje stond:

Beste Harry
Ga samen met Ron Wemel en Hermelien Griffel voor 1 september
naar Goderics Eind
Daar zul je iets vinden wat je denk ik wel wil hebben.
Albus Perkamentus

“ waarom moeten we voor 1 september erheen?” vroeg Ron
“ geen idee” zei hermelien
“ morgen gaan we” zei Harry
“ maar je schouder?” Vroeg Hermelien
“ mijn schouder is weer oké” zei Harry
“ oké dan” zei Ron
Nog een paar keer probeerde Hermelien het tegen te houden maar uiteindelijk gaf ze toe
Die nacht kon Harry bijna niet in slaap komen
“ wel spannend hè?’’ zei Ron
“ ja”
“ wat denk je dat er zou zijn?”
“ geen idee” zei Harry
Na een paar minuten klonk er gesnurk uit Ron’s bed en viel ook Harry in slaap.

Hoofdstuk 3
Goderics Eind

“nee, ik laat het niet toe Arthur, nee ik doe het niet’’ zei mevrouw wemel nadat Harry hun plannen hadden verteld.
Mevrouw Wemel stond op en ging voor de deur staan.
“Molly doe nu niet zo” zei meneer Wemel “ ZO WAT? ARTHUR WEMEL ZO WAT?’’ Schreeuwde mevrouw Wemel
“ zo dom” zei meneer wemel kalm “ ik dom? Zij zetten hun leven op het spel en dan ben ik dom?’’ Zei mevrouw Wemel wat kalmer
“ ik zet mijn leven al vanaf mijn geboorte op het spel” zei Harry.
En daarmee was het afgelopen.
Vlak nadat Ron en Hermelien naar beneden kwamen arriveerde de ochtend profeet.
Toen Meneer Wemel hem opensloeg, zei die: “ oh jee, dit ziet er niet goed uit” en hij las voor:

Schobbejak is dood
Minister schobbejak is vanochtend dood aangetroffen opzijn kantoor.
De exacte oorzaak van zijn dood is nog niet bekend
Lees verder op pag.12
Daaronder zat nog een kop.

Ministerie overgenomen
Het blijkt dat nadat Schobbejak dood aangetroffen was het ministerie is overgenomen door hij-die-niet-genoemd-mag- worden.
“er zal een nieuwe wind blazen door de tovergemeenschap en een nieuw tijdperk zal aanbreken” aldus woordvoerder donders.
Een paar regels zijn al ingesteld:
1: geen 1 tovenaar of heks mag nog in de buurt zijn van dreuzels en snullen
2: alle onder toveractiviteiten buiten school onder de leeftijd van 17 zal zwaar worden bestraft
3: iedereen die de naam van de heer van het duister uitspreekt zal worden vervolgd
4: alle halfbloeden worden geacht zich te laten registreren
Verder zijn alle kleine tovergemeenschappen vanaf 1 september a.s. gesloten voor buitenstaanders.
Hieronder volgen:
Stee aan de wee
Ochtendwater
Goderics eind

Harry, Ron en Hermelien keken elkaar even aan.
“ zou Perkamentus het misschien geweten hebben’’
“ misschien” zei Harry “ maar ik weet wel dat het vandaag moet gebeuren’’ en zo gezegd zo gedaan.
Na de duisternis en het verstikkende gevoel waren ze bij een klein dorpje.
Op een bord stond in sierlijke letters:

Goderics eind
Thuis van Harry Potter
Mathilda belladonna+
En Albus perkamentus+

Het trio liep door.
Op het briefje stond niet waar ze moesten zijn
“ misschien wel bij Harry’s huis?’’ Opperde hermelien
“ ja’’ zei Harry, die er eigenlijk al heen wou.
“ maar waar is dat huis?’’ Zei Ron
“ ik gok daar” en Harry wees op een met mos begroeid huis waar een deel vanaf was.
“ hoe komen we hier naar binnen?” vroeg Ron
“ alohomora” en het hek vloog open.
Het drietal liep naar binnen.
Binnen in het huis was alles even mooi.
Precies zoals hij het voorgesteld had.
“ Harry, kom snel hier in de woonkamer” riep de stem van Ron.
Op de tafel in de woonkamer lag een groot bruin pakketje met daarop:

Voor Harry Potter
Hij pakte het op en hield het stevig vast.
“Harry, er zijn allemaal voetstappen op de vloer’’ zei Hermelien
“ er is hier iemand voor ons geweest, ze zijn nog vers’’
Een angstig gevoel bekroop Harry.
“Laten we snel weggaan” zei Ron
“ ik wil nog even naar boven” zei Harry
Boven liep hij naar de kamer van zijn ouders.
Op het tafeltje lagen allemaal foto’s: van zijn ouders, van Sirius en James samen, van kleine Harry en van Sirius.
Vreemd genoeg waren er geen foto’s van pippeling.
Harry keek op de grond en zag dat er allemaal snippers lagen
Hij raapte ze op en bekeek ze.
Het was een foto van peter pippeling.
Net toen Harry weg wou gaan met de foto’s hoorde hij een zachte snik en nog een tot het een huilbui werd.
Hij zocht de oorzaak er van en vond die in de kast, hij deed de deuren open en zag dat het Peter Pippeling was zat te huilen.
“ wat doe jij hier?’’ Vroeg Harry
“ Hij is hier?” zei pippeling
“ wie, Voldemort?’’’
“ ja”
Meteen begon pippeling weer te huilen
“ het spijt me, het spijt me” huilde hij “ ik wil het niet doen, maar anders word ik vermoord” een lange snik volgde.
“wat wil je niet doen?” vroeg hij en vlak daarna vloog hij hem aan.
Zijn zilveren hand sloot zich om zijn keel en Harry viel op de grond dat als gevolg had dat Ron en Hermelien naar boven kwamen.
“ JIJ?” Schreeuwde Ron
“ help me” sputterde Harry wiens keel nog steeds werd dichtgeknepen
“ expeliarmus” en Pippeling vloog door de lucht, tegen een oude boekenkast aan die op hem viel.
“ laat me je vermoorden” schreeuwde Pippeling
“ jij staat bij mij in het krijt Pippeling” zei Harry “ ik heb je gered van de dementors”
Een wazige gloed in de ogen van Pippeling verscheen en zijn zilveren hand gleed naar zijn eigen keel, zijn gezicht kleurde paars aan en uiteindelijk stierf Pippeling.
Hermelien had de hele tijd als verstijfd gestaan en niks gezegd.
“ wat moest hij hier?” vroeg Hermelien
“ mij”
“ laten we maar gaan” zei Harry
Ze verlieten het huis en verdwijnselde naar het nest
Wetende dat ze net ontkomen waren aan Voldemort

**Shirley** · Geplaatst: Di Aug 12, 2008 20:23

Ik heb je posts even samengevoegd, aangezien deze geen 1000 woorden hadden! Wil je hier voortaan op letten?