Only the Beginning of the Adventure

Hermione-Granger · Dreuzel Verdiend: 27 Sikkels

Hee mensen! dit is mijn eerste fanfiction,als je wilt reageren, stuur me dan een pb'tje! Wink

Tips zijn welkom!

LEES DIT: Dit verhaal gaat over het derde schooljaar, maar heeft niks te maken met het werkelijke derde schooljaar in de boeken.
Wel komen personages als Sirius Zwarts (Harry's PEETVADER in dit verhaal) en Remus Lupos voor in dit verhaal.

Proloog

Gapend wordt Hermelien wakker. Als ze haar ogen opent, ziet ze niets anders als rommel, rommel en nog eens rommel.
Vieze sokken liggen op de grond, net als verdwaalde veren en stukken perkament, zelf gebreide truien...
De zon schijnt waterig en Hermelien ruikt de geur van versgebakken brood.
Ze draait zich instinctief om, met de gedachte "laat me nou nog een kwartiertje liggen", maar nog geen seconde nadat ze zich had omgedraaid, prikt er iemand in haar rug.
"Hermelien, ik ben het."
"Wie is "het"?" vraagt Hermelien knorrig. "Laat me nog even slapen.."
"Hermelien."
"Ja?" Hermelien zucht, maar draait zich langzaam om en kijkt recht in de ogen van Ron.
"Ron! Wat doe jij-"
"Shhh, Harry slaapt nog."

Het is de laatste dag voordat iedereen vertrekt. Het Nest is de plek waar iedereen zich wel thuis voelt, zeker Harry en Hermelien. Ron vindt het "maar een saai huis", dat, volgens hem (in een kritische bui), zo om kan vallen.

"Het heeft wel iets weg van de toren van Pisa," grinnikt Ginny, als de familie Wemel en Harry en Hermelien aan tafel zitten te ontbijten. "Ik zie het al voor me: "Komt u zien! De nieuwe toren van Pisa, Het Nest!" Geestig."
"Wat hoorde ik nou?" Mevrouw Wemel probeert Ginny streng aan te kijken, maar het lukt haar niet echt en even later lacht ze zelf ook mee.
"Ik heb dus echt geen zin om alles nog in te pakken..." mompelt Ron.
Harry lacht en laat zijn toverstok zien. "Zoiets als dit zou van pas kunnen komen, denk ik."
"Haha. Grappig," knort Ron. Sinds het incident met de vliegende auto van zijn vader, houdt Ron zijn nieuwe toverstok zo schoon en heel mogelijk.
"Hebben jullie zin in het derde jaar?" vraagt Hermelien. "Ik bedoel, waarzeggen lijkt me echt SAAI."
"Dan doe je het toch niet?" zegt Ron chagrijnig.
Hermelien kijkt verslagen. Harry lacht.

Hermione-Granger · Dreuzel Verdiend: 27 Sikkels

Hoofdstuk 1

Schommelend zit ze in een van de vele coupés die de Zweinstein Express heeft. Hermelien zit na te denken over het nieuwe schooljaar. Zal alles dit jaar net zo verwarrend zijn als in het vorige jaar? Leer ik nieuwe mensen kennen? Is Waarzeggerij toch een leuk vak? Eigenlijk weet ze niet waarom ze zich het laatste afvraagt, maar toch doet ze het. Alles is de laatste tijd zo vreemd. In de afgelopen twee jaar is er een nieuwe wereld voor haar opengegaan, heeft ze twee vrienden ontmoet waarvan ze zich nu geen leven zonder meer kan voorstellen en is ze behoorlijk veranderd. Ze heeft ontdekt dat ze erg veel talent heeft voor verschillende vakken, maar dat vriendschap belangrijker is, want waar bestaat het leven uit? Waarom wil men leven? Omdat ze naasten hebben die van ze houden.

"Hermelien? Is alles wel goed?" Ron kijkt haar bezorgd aan. 'Ik bedoel... je bent zo stil."
"Ja, hoor." Hermelien zucht en kijkt dan weer uit het raam.
"Saai hé, die lange treinreis?" probeert Ron.
"Nogal."
"Al zitten we net in de trein. Nog geen tien minuten," zegt Ron, die nu glimlacht. "Ah, kom op Hermelien, niet zo bokkig doen. Wil je een chocoladekikker?"
"Ach, nou, omdat je het zo lief aanbied," lacht Hermelien en ze stopt de kikker gauw in haar mond, voordat hij kan ontsnappen.
"Ron, geef mij er ook een." Harry kijkt streng. "Geef het aan mijn goede doel? Ik bedoel, kijk dan, ik ben zó kikkerloos." Harry probeert schattig te kijken.
"Eh, Harry..." Ron barst in lachen uit. "Die zin heb je van mij gejat! MIJN goede doel heet Geef Ron Snoepgoed maar jij maakt er wel een hele eigen versie van, hoor!"
"Mag ik er eentje?"
"Oké dan." Ron lacht en geeft een leeg doosje aan Harry.
"Beda- Ron!" Harry pakt zijn toverstok en richt hem op Ron.
"Zal ik jou 'ns in een worm veranderen?"
"Liever niet?" Ron doet alsof hij heel bang is en kijkt Hermelien zielig aan. Maar Hermelien is helemaal niet met Ron en Harry bezig, want nu kijkt ze het halletje van de trein in, waar een meisje staat.
Ze is best lang, heeft best korte, blonde haren en haar bruine ogen vallen je meteen op. Haar bleke huid en onzekere houding maken haar dat ze er fragiel uitziet.
Ze doet de schuifdeuren open.
"Is er hier nog plaats?" vraagt het meisje verlegen en ze wijst naar de plaats naast Harry.
"Ehm..." Harry en Ron kijken elkaar aan met de "toe, Hermelien, nu-niet-want-we-willen-hier-snoep-opslaan" blik.
"Ja hoor, kom hier maar zitten." Hermelien steekt haar tong naar de jongens uit.

De halve treinreis is het stil - met uitzondering van Ron en Harry, die steeds fluisteren - want Hermelien slaapt en het vreemde meisje zegt ook niet bijster veel. Als het gaat regenen en onweren, wordt Hermelien wakker.
"Wat was dat geluid?" vraagt ze.
"Onweer." zegt het meisje. "Maar het is een eind verderop, dus de trein kan gewoon doorrijden.
Nu pas valt het Harry, Ron en Hermelien op dat het meisje een Zwadderich-gewaad aan heeft. Ron kijkt opeens niet meer zo vriendelijk naar het meisje.
Nu kijkt het meisje naar de gewaden van de Griffoendoors, die haar weer aankijken.
"Jullie zitten in Griffoendor?"
"Ja. En jij in... Zwadderich. Nouja. Maakt niet uit, toch? Jongens?"
"Nee, natuurlijk niet." Ron lacht geforceerd.
Net op dat moment gaan de schuifdeuren van hun coupé open. Draco.

Hij kijkt het meisje aan en lacht. "Hier zat je dus, Christel. Vieze verrader. Een beetje bij dat Modderbloedje gaan zitten. Bah!" hij spuugt naar Christel.
"Doe normaal!" Hermelien steekt haar toverstok naar Draco uit en kijkt enorm boos.
"Wil je dat ik je afmaak?" Draco's ogen spuwen vuur.
"Vies Modderbloedje. Vieze, vuile..."
"IK ZEI: DOE NORMAAL!" schreeuwt Hermelien.
"VIES MODDERBLOEDJE! BEMOEI JE NIET MET MIJN ZAKEN!"
"KAPPEN NOU!" Harry kijkt beiden boos aan.
"Malfidus, flikker op. Nu."
"NEE."
"OH JAWEL! IK BEN ERG GROTE VRIENDEN MET PERKAMENTUS, ZIE JE. DUS IK KAN ZO EEN RETOURTJE REGELEN." Hij geeft Malfidus een duw en kijkt bedreigend. Draco loopt weg, voordat er mensen komen kijken.
"Harry, dat was echt vet! Hoe je tegen hem uitviel! Je had zijn bange gezicht moeten zien, man!"
Harry glimlacht. Hij kan er echt niet tegen als er met mensen die volkomen onschuldig zijn wordt gespot. En al helemaal niet als het om Hermelien gaat.

Christel kijkt betrapt. "Sorry. Ik vind Draco nou ook niet bepaald een held of zo, maar ja, ik zit in Zwadderich en daar is hij, nou ja... Best wel populair."
"We snappen het." Hermelien kijkt Christel begrijpelijk aan. "Je bent niet de enige die een hekel aan hem heeft..."