[AF] Het einde waar een begin begon..

Molly · 2e jaars Verdiend: 46 Sikkels Woonplaats: Your womb

Weer een klein verhaaltje. Ditmaal over wat zich vóór boek 1 afspeelde. Reacties zijn welkom!!

Het einde waar een begin begon...

"Schat?" Lily Evers veegde een beetje melk uit het mondje van het kind dat ze op haar arm droeg. "Wil jij even Harry's slabbetje pakken? Hij maakt er weer een knoeiboel van.."
Grijnzend stond haar man, James, op.
"Van wie zou hij het hebben?" Zei James terwijl hij plagerig zijn tong uitstak naar zijn vrouw.
"Niet van mij.."
"Oh jawel.."
"Potter!!"
"Ja dat is onze achternaam.."
Lily kreunde.
"Vervelia..." Zei ze terwijl ze het slabbetje pakte die James haar aanreikte. "Oh! Moet je kijken!!"
James glimlachtte toen hij zag hoe Harry's oogjes dicht vielen.
"Je geeft hem gewoon teveel van die warme troep. Daar wordt ie moe van.." Zei hij schouderophalend. "We hebben een bijzonder kind Lily.."
Lily zuchtte zacht.
"We kunnen nog veel van onze schat verwachten.." Mompelde ze, ze stond op en wandelde naar de babykamer waar ze Harry in de comode neerlegde. "Weltrusten lieverd.."
Lily liep teug naar de woonkamer waar ze op de bank neerstreek en tegen James aanleunde.
"En? Wat zullen we vanavond eens gaan doen?" Vroeg James enthousiast. Lily grijnsde.
"Oh..Ik weet wel iets.." En ze trok James naar zich toe waarna ze haar lippen op de zijne plantte.
*
"Lily..." Kreunde James. "Harry huilt..."
James keek om naar de lege plek naast hem. Lily moest al uit bed zijn zeker? Hij stond op en stommelde naar de deur.
"Goedemorgen slaapkop van me." Zei Lily vrolijk terwijl ze James' toast smeerde. "Goed geslapen?"
"Uh..Harry huilt.." Zei James quasi verbaasd. Anders rende zijn vrouw al op Harry af als hij ook maar een kreet gaf!
"Nee nee..Dat is de Tv." Antwoordde Lily glimlachend. "Ben je nog niet helemaal wakker?"
James grijnsde en schoof zijn stoel aan.
"Dank je." Zei hij toen Lily hem zijn toast toeschoof. "Waarom ben je al zo vroeg op?"
Lily fronsde haar voorhoofd.
"Ik weet niet..Ik had een nachtmerrie. Verschrikkelijk eng!" Zei ze met een bezorgde toon in haar stem. "Een zwarte gedaante, dooddoeners...Echt heel eng.."
"Tis maar een droom liefje, niets kan ons gebeuren, met Peter als onze Geheimhouder zijn we veilig. Dat weet je toch?" Geeuwde James en hij keek Lily troostend aan. "We zijn veilig."
Lily bracht alleen een klein: "Hm" uit en liep toen naar de woonkamer waar ze Harry uit zijn box tilde en met hem op de bank ging zitten. James haalde zijn schouders op.
"Vrouwen...Ik begrijp ze niet.."
"DAT HOORDE IK!!"
*
Lily liep neuriënd door het huis met Harry in haar armen.
"Hou op met dat deuntje alsjeblieft..Rotreclame's..." Mompelde James geërgerd naar Lily die hem verontwaardigd aankeek.
"Sorry hoor..Zullen we anders een spel doen? Samen met Harry?" Opperde ze. James zuchtte.
"Er komt net een goede Zwerkbalwedstrijd lieverd!" Sputterde hij tegen. "Die wil ik niet missen!"
"James het is je zoon.." Zei Lily terwijl ze haar hou-nou-maar-op-ik-win-toch-blik gaf. James stond mopperend op en liep naar Lily en Harry toe.
"Nou..Wat wil je doen dan?" Vroeg James met een gebogen rug. "Iets normaals toch hoop ik?"
"Eh..James?" Zei Lily poeslief. "Verander anders even in een hertje..Dat vind Harry prachtig!!"
James keek zijn vrouw met opgetrokken wenkbrauwen aan.
"W-wat?" Vroeg hij met open mond.
"Verander even lieverd!" Antwoordde Lily met een pruillipje. "Aah toe?"
Harry brabbelde bij en graaide met zijn handjes in de lucht. James keek even vertederd naar Harry en even later stond een hert op de plaats van James.
Meteen kraaide Harry van bewondering en probeerde uit alle macht James gewei vast te pakken.
"Dank je Schat van me!" Zei Lily terwijl ze doorboog en James een kus op zijn snuit gaf. "En nu mag Harry vast wel even op je rug?"
James deinsde achteruit.
"Kom nou!"
James schudde met zijn kop.
"Alsjeblieft?"
Waarom ben ik met Lily getrouwd? Dacht James bij zichzelf en hij slenterde naar voren toe.
*
James zuchtte diep. Zijn leven was zo saai, sinds hij van Zweinstein af was tenminste. Hij zapte naar een ander kanaal.
"Zap alsjeblieft niet zo, daar raakt Harry geïrriteerd door." Zei Lily geërgerd tegen James.
James zuchtte nogmaals.
"Mag ik nog niet eens meer rustig zappen?" Vroeg hij een beetje boos. "Tis gewoon zo saai hier.."
Lily wees naar Harry's luier.
"Verschoon hem maar! Dat is echt niet saai, geloof me." En ze duwde Harry in James' handen.Harry brabbelde iets wat leek op: "Poepoe" en greep James' haar.
James glimlachtte en wrikte zijn haar los uit de knuistjes van zijn zoon.
"Ok, ok..Ben al bezig." Zei hij en hij stond op met Harry op zijn arm.
Toen even later Harry's luier weer schoon was en James weer verveeld op de bank zat, keken twee priemende oogjes boven het venster uit.
"Hier moet het zijn My Lord.." Fluisterde een mollig ventje tegen een lange duistere gestalte.
"Goed." Siste de gedaante. "Laten we beginnen met ons feestje.."
De gedaante liep, nouja liep, naar de deur en richtte zijn toverstok op het slot. Het mollige ventje dook ineen toen een enorme explosie volgde.
James sprong op en keek met een ruk om naar de deur die op de grond lag, waarna hij angstig opkeek naar de duistere gestalte die in de deuropening stond.
"Lily!! Het is Hem!! Breng Harry in veiligheid! Ik houd hem tegen!" Schreeuwde hij tegen Lily die meteen opsprong en met Harry naar de babykamer rende.
"Hallo hallo.." Siste de gedaante op een bijna vrolijke manier tegen James. "Lang niet gesproken James mijn vriend..."
"Ik ben je vriend niet en dat ben ik nooit geweest smerige duivel!!" Brulde James terwijl hij zijn toverstok in de aanslag hield.
"Nou nou nou..Rustig maar..Ik doe je niks...Áls je je bij mij voegt.." Zei de gedaante dreigend. "Anders moet ik je vermoorden.."
James rilde.
"Beter dood dan dag en nacht tegen jou kop aankijken.." Bracht James moeizaam uit. De gedaante schreeuwde woest een spreuk en James viel dood op de grond neer.
"Zo, dat is één.." Zei de gedaante zangerig. "Op naar twee en drie.."
Lily slikte een paar tranen weg toen ze voetstappen voor de deur van de babykamer hoordde. Nee, hij kan het niet zijn..Het mag niet.
De deur knalde uit zijn scharnieren, Lily werd achteruit gegooid en kwam met een klap op de grond neer.
"Hallo...En dag.." Siste de gedaante terwijl hij zijn toverstok op Lily richtte.
"NEE NIET HARRY!!" Schreeuwde Lily angstig.
Ze stond vliegensvlug op en draaide in een wanhopige poging haar rug naar de gedaante toe om zo Harry te verdedigen. Een groene flits volgde en de armen van Lily lieten Harry met een plof vallen in zijn comode. Het levenloze vrouwenlichaam kwam op de grond neer. De lege ogen van Lily staarde voor hen uit, in een blik van doodsangst.
Inmiddels was Harry begonnen met huilen en de gedaante legde 'troostend' een vinger op Harry's wang die hij onmiddelijk weer terug trok.
"Hallo Harry Potter.." Zei hij terwijl hij naar zijn verschroeide vinger keek. "Ik ben Heer Voldemort. Je hebt aan je domme ouders te danken dat je sterft, dus kijk niet zo naar me."
Harry keek doordringend in de ogen van de onbekende die zojuist de kamer was ingekomen.
"Vaarwel jongen.." Voldemort richtte tergend langzaam zijn toverstok op Harry en opende zijn mond om de spreuk te zeggen waar hij al zovelen mee had gedood.
"Avada kedavra.." Alles ging plots heel snel, Harry werd tegen zijn matrasje gedrukt en Voldemort krijstte het uit van de pijn.
Het huis trilde op zijn grondvesten en begon langzaam uiteen te brokkelen.
Een schim steeg op uit de babykamer en verdween met een ijselijke gil in de nacht. Het mollige ventje dat alles door de ruit had gevolgd slikte, het ging niet echt volgens plan. Het huis stortte ineen, met uitzondering van de babykamer. Het ventje wierp een blik op de dode lichamen die in het puin lagen, een schuldgevoel beklom hem. Snel draaide hij zich om en rende een steegje in, verdwijnend om pas veel later terug te komen, zo dacht hij.
*
"Oh mijn god.." Minerva Anderling sloeg haar hand voor haar mond. "W-wat is hier gebeurd?"
Albus Perkamentus zuchtte diep en liet droevig zijn hoofd hangen.
"Voldemort ("spreek die naam niet uit!") heeft zijn tol geëist..Lily en James hebben zich dapper geweerd.." Antwoordde Albus.
"En Harry?" Vroeg Minerva trillerig. "Heeft hij.."
"Nee Minerva, Harry leeft nog. Een wonder ja. Zo kan je het noemen, en dat is het." Zei Albus met een glimlach. "Hij overleefde de Avada-Kedavra spreuk."
Anderling werd wit.
"Maar..Meneer...Dat kan niet..dat is onmogelijk!" Bracht ze geschrokken uit.
"Minerva het ís mogelijk." Zei Albus denkend.
Plots werden de twee overschaduwd door wat leek op een reus.
"Ah Hagrid, daar ben je.." Zei Albus terwijl hij zich omdraaide naar de enorme man. "Ik heb een opdracht voor je."
Hagrid keek verschrikt om naar het huis van de Potters.
"Ja ik ben meteen gekommen, maar..Wat is hier gebeurt?!" Brulde Hagrid verschrokken uit. "Waar zijn Lil en James? En Harry? Is et huis ingestort? Zijn ze in orde?"
Albus bracht Hagrid tot bedaren door zijn handen in de lucht te steken en even troostend op Hagrid's schouder te kloppen (met enige moeite vanwege de hoogte).
"Het spijt me Hagrid. James en Lily zijn gesneuveld." Zei Albus met een frons in zijn voorhoofd. "Huil niet, ze zijn dapper gestorven.."
Hagrid had een enorme zakdoek uit zijn jasje gefriemeld en snoot daar nu tetterend zijn neus in.
"Nee ik ken het niet geloven! Wie doet nou zoiets? Het waren echt prima mensen en geliefd bij bijna iedereen!" Snikte Hagrid. "Ik ken het niet geloven.."
Anderling zuchtte.
"Hagrid, we willen dat je Harry naar zijn dichstbijwonende familie brengt, er word uitgezocht op welk adres ze wonen. Tot die tijd zorgen ik en Albus voor hem." Zei Anderling terwijl ze een traantje wegpinkte.
Hagrid glimlachtte flauwtjes.
"Ik zal alles doen wat ik ken om dit kleine jochie een zo goed mogelijk leven te bezorgen!" Antwoordde hij nog steeds huilend terwijl hij zijn zakdoek weer wegborg.
"Dat weten we Hagrid, dat zullen wij allemaal doen." Zei Albus plots. "Hij krijgt nog veel te verduren, Harry potter, de jongen die bleef leven.."
FIN