[AF] You're still you

Daphne_Potter · 2e jaars Verdiend: 45 Sikkels Woonplaats: Halliwell Manor

Hej hallo,

Hier is het laatste deel van mijn 3-delige serie van songfictions...

Het laatste deel heet: You're still you en het is een nummer van Josh Groban.

Hopelijk vinden jullie het leuk!

Kus Daphne_Potter

P.S. Please reageer!
P.P.S pb-tjes zijn ook welkom

-------------------------------------------------------------------------------------

You’re Still You

~*~*~*~*~*~*~*~
Trough the darkness
I can see your light
And you will always shine
And I can feel your heart in mine
Your face I’ve memorised
I idolise just you
~*~*~*~*~*~*~*~

James, Lily, Sirius, Arthur, Molly, Hayden, Ewan en Phoenix waren verdrietig. Nadat ze vorig jaar hun vader hadden verloren, hadden ze gisteren hun moeder verloren. Ginny had niet zonder Harry kunnen leven en was na een jaar bezweken aan de eenzaamheid.
“Phoenix, kom eens hier, meissie,” zei James zachtjes, “Hé, het is niet erg om te huilen om mama hoor.’
Phoenix sloeg haar armen om haar oudste broer en begon te snikken. Phoenix was het jongste kind van de Potter familie. Ze was 13 jaar en zat nu in het derde jaar op Zweinstein.
Haar broers en zussen waren allemaal ouder, vooral de oudste 3, ze waren alledrie al afgestudeerd aan Zweinstein. James en Lily geven les aan Zweinstein en Sirius was net als hun vader Schouwer geworden. Arthur en Molly waren vorig jaar afgestudeerd en waren dit jaar begonnen aan de opleiding tot Heler. De andere 2 zaten net als Phoenix nog op Zweinstein.
“James, ik mis ze zo!” Zei Phoenix.
Alle 7 kinderen sloten zich om Phoenix heen, en probeerden haar te troosten en tegelijkertijd hun eigen verdriet een beetje te uitten.

~*~*~*~*~*~*~*~
I look up to
Everything you are
In my eyes you do no wrong
I’ve loved you for so long
And after all is said and done
You’re still you
After all
You’re still you
~*~*~*~*~*~*~*~

Ginny zag een groot wit licht op haar afkomen, met in het midden een zwarte schim. Deze schim had slordig zwart haar dat alle kanten op stond. Ginny begon te rennen en sprong de schim in de armen. Het was Harry, de liefde van haar leven. Harry trok Ginny strak tegen zich aan en rook de heerlijke geur van Ginny’s haren.
“Gin, ik heb je zo gemist, ik dacht ik je nooit meer terug zou zien!” Fluisterde Harry.
“Het duurde zo lang en ik heb je zo gemist. Ik heb iedere dag over je gewaakt en ik heb de kinderen het hele jaar gevolgd op Zweinstein. Ik ben zo trots op ze en ze doen allemaal zo hun best. James, Lily en Sirius hebben geweldig werk gevonden en Arthur en Molly doen een fantastische opleiding. Hayden, Ewan en Phoenix zijn geweldig en ze doen zelfs goed hun best in de lessen van hun eigen broer en zus.”
Ginny omhelsde Harry nog strakker en drukte een zoen op zijn mond. Ze kon niet voorstellen dat ze zo lang zonder hem had moeten doen, het was maar een jaar geweest, maar voor haar had het eeuwig geduurd.

~*~*~*~*~*~*~*~
You walk past me
I can feel your pain
Time changes everything
One truth always stays the same
You’re still you
After all
You’re still you
~*~*~*~*~*~*~*~

“Harry, je ziet er nog precies hetzelfde uit… Je bent nog steeds… jij. Het was zo moeilijk zonder jou, toen alle kinderen naar school en aan het werk waren, het was zo verschrikkelijk stil. Toen jij er nog was, waren we tenminste nog samen.” Snikte Ginny.
Harry sloot zijn armen strakker om haar heen en gaf een kus op haar haar.
“Ik ben nu hier, meissie. De kinderen redden zich wel, je familie zal op de jongsten passen en de anderen zullen ook hun best wel doen om op ze te passen. We kunnen nog steeds met ze praten en alles. Weet je nog… vorig jaar vlak nadat ik overleed, dat Hayden allemaal dromen over mij had?” Ginny knikte. “Dat was ik echt, ik ben ook bij de anderen in hun dromen geweest, allemaal… één voor één!”
Ginny gaf nog een laatste snik en gaf Harry toen een zoen.
“Kom, Gin. Laten we gaan, we gaan naar het huis waar ik al een jaar woon en waar jij vanaf nu ook zal wonen. Ik heb het gebouwd samen met mijn ouders en Sirius, oh ja… ik zal ze aan je voorstellen en jou aan hen.”
Samen liepen ze weg. Na een paar minuten gelopen te hebben door het prachtige landschap, zag Ginny een grote villa staan. Ze keek Harry vragend aan, deze knikte ter bevestiging.
“Ja Gin, dit is ons huis. Vind je het mooi?” Vroeg Harry.
“Ik vind het prachtig, lieverd. Ik kan niet wachten tot de kinderen ook hier komen wonen.”

~*~*~*~*~*~*~*~
I look up to
Everything you are
In my eyes you do no wrong
And I believe in you
Although you never asked me to
I will remember you
And what life put you through
~*~*~*~*~*~*~*~

James zat samen met zijn oudste zusje, Lily, op de bank in de woonkamer van hun ouderlijk huis. Ze hadden net samen met anderen de belangrijkste spullen uitgezocht en hadden een brief gevonden die geadresseerd was aan hen.
James maakte de envelop open en las de brief hardop voor.

Lieve Kinderen,

Als jullie deze brief lezen, zijn wij er niet meer. Voordat je verder gaat met lezen, moet je weten dat we ontzettend veel van jullie houden. We zijn ontzettend trots op jullie en we hopen, nee we weten zeker, dat jullie gelukkig zullen worden. We willen niet dat jullie om ons treuren, we willen jullie alleen zeggen dat jullie door moeten gaan met jullie leven en niet te lang in het verleden moeten blijven. Dat deden wij immers ook niet.

Zoals jullie weten, heeft papa Lord Voldemort gedood in het laatste gevecht. Hierbij heeft hij veel hulp gehad van al zijn vrienden, van zowel Zweinstein als van de Orde. Wij stonden zij aan zij op het slagveld en zo willen we dat jullie ons herinneren, als vechters die niet alleen aan zichzelf denken.
In de oorlog tegen Voldemort, zijn we ook veel vrienden verloren, zo is papa zijn peetvader verloren. Sirius, papa’s peetvader, hebben jullie nooit gekend.

Bij deze brief ligt een spiegel. Deze spiegel is een tweewegspiegel. Breek deze spiegel in 8 stukken en neem er allemaal 1. Als je één van onze namen in de spiegel spreekt, zullen we tevoorschijn komen. Wij hebben de andere spiegel. Dit was de manier waarop jullie opa en Sirius, als ze strafwerk moesten maken, met elkaar konden praten.
Jullie zullen waarschijnlijk dan ook de kans krijgen om met jullie opa en oma te spreken, maar we niet zeker of de spiegel hier werkt. Je moet het wel proberen, we willen het zeker weten.

Papa kreeg deze spiegel van Sirius toen papa in zijn 5e jaar zat, met Kerstmis. Papa heeft het nooit opengemaakt en heeft het in zijn hutkoffer gelegd. Toen Sirius aan het einde van dat schooljaar vermoord werd door Bellatrix van Detta in het gevecht op het Ministerie, heeft papa het pas opengemaakt. Hij probeerde met Sirius te spreken door zijn naam te roepen maar er gebeurde niks. Wij willen dat jullie het ook proberen voor ons.

Nou lieve schatten, we zullen altijd over jullie blijven waken en we zijn trots op jullie.
Neem van ons aan, dat als je over één van ons droomt, dat wij het dan echt zijn en niet alleen je droom.
Wij zullen eeuwig hier op jullie blijven wachten!

Heel Veel Liefs en een Dikke Zoen,

Papa en Mama

Toen werd het stil, James stopte de brief weer in de envelop en pakte de spiegel. Hij brak de spiegel in 8 stukken en riep al zijn broers en zussen bij hem. Hij gaf ieder een stuk en las de brief nog een keer voor.
Door ieder werd gehoopt dat het zou werken en met een zalig gevoel gingen ze naar bed, de bedden in hun ouderlijk huis, want de volgende dag zou het gewone leven weer beginnen en gingen de jongste 3 weer naar Zweinstein.

~*~*~*~*~*~*~*~
And in this cruel and lonely world
I found one love
You’re still you
After all
You’re still you
~*~*~*~*~*~*~*~

Ginny en Harry keken hun kinderen na en werden trotser bij de seconde. Ginny werkt zich in zijn armen en samen liepen ze hun huis binnen om daar aan hun nieuwe leven samen te beginnen. Toen ze binnen kwamen, zag Ginny 3 mensen zitten. Één ervan kende ze wel, het was Sirius, maar de andere 2 kende ze niet. Één ervan had hetzelfde haar als Harry, de andere had dezelfde ogen als hij. Het waren Harry’s ouders.
“Gin, dit zijn mijn ouders.” Zei Harry terwijl ze naar de mensen toeliepen. James en Lily stonden op en omhelsden Ginny.
“Goed om je eindelijk te ontmoeten, meissie.” Zei Lily terwijl ze Ginny tegen zich aandrukte.
“Goede keuze was het van je, zoon.” Zei James.
“Ik wist wel dat jullie uiteindelijk samen zouden komen, ik heb het al geweten vanaf het moment dat jullie allebei bij mij op het Grimboudplein waren.” Zei Sirius.

Sirius, Molly en Arthur zwaaiden hun 2 broertjes en zusje uit. Ze gingen weer naar Zweinstein. Maar ook James en Lily moesten weer terug naar Zweinstein, ze werkten er immers. Het zou een lange tijd worden voor ze elkaar weer zouden zien en het zou een stille tijd worden. Ze moesten het nu met z’n achten zien te redden, natuurlijk hadden ze hun familie waar ze op terug konden vallen, maar zonder hun ouders zou het anders zijn.
Toen Sirius zijn handen in zijn jaszak stopte, ontdekte hij een klein briefje. Hij opende het en begon te lezen.

Lieve Sirius,

Als je dit leest ben ik er niet meer. Je hoeft dit aan niemand te laten lezen, want al je broers en zussen hebben ook een briefje van mij gekregen. Met deze briefjes wil ik jullie laten weten, dat ik ontzettend veel van jullie hield.
Ik weet dat jullie de brief hebben gekregen die mama en ik hebben geschreven voor jullie, maar ik wilde daar nog iets aan toevoegen, iets wat niet verteld hoeft te worden aan iemand.

De tweewegspiegel die jullie hebben gekregen van ons, werkte eerst niet. Je kon er niet mee communiceren met mensen in de hemel. Ik heb er echter een spreuk over uitgesproken, nu kan het wel.
Als je een keer met mij wilt spreken, zeg dat gewoon mijn naam tegen de spiegel.
Ik weet dat jij altijd het meest met mij optrok en ik vond dat altijd heel leuk.

Als je dit leest, moet je weten dat ik je ontzettend mis.
Je moet ook weten dat ik altijd over je zal waken. Je zult moeten begrijpen dat als je met ons in de spiegel spreekt, niet al je hoop op de spiegel moet zetten, want ik kan niet meer terug komen en je moeder ook niet.
Maar vergeet niet, we zullen elkaar weer zien en dan zullen we voor eeuwig samen zijn.

Probeer zoveel mogelijk voor Phoenix te zorgen, ik weet dat ze voor zichzelf kan zorgen. Maar ze zal het niet helemaal alleen kunnen. Ze kwam altijd bij mij om haar problemen te vertellen en te vertellen wat haar dwars zat. Zeg tegen haar, dat ze dat nu bij jou kan doen, want ik weet dat ze dat zal waarderen. Ze hield verschrikkelijk veel van je en toen jij net als James en Lily naar Zweinstein ging was zij nog maar 3. Ze wilde niks liever dan samen met jou naar Zweinstein gaan en dan samen de boel onveilig maken.
Sirius begon te lachen bij de gedachte.
Ik wil dat je haar laat weten, dat ze op je kan rekenen en dat je altijd voor haar klaar staat.

Nou, ik zal zo langzaam aan een einde maken aan deze brief. Blijf goed je best doen als Schouwer en uiteindelijk zal je net als ik de top bereiken. Ik wil dat je weet dat ik ontzettend trots op je ben en dat ik dat altijd zal blijven.

Liefs,

Papa

Sirius vouwde de brief weer op en stopte het terug in zijn jaszak. Hij Verdwijnselde naar zijn appartement in Londen en maakt zich klaar voor zijn werk.
Er was nog een lange dag te gaan en hij moest nog veel doen.

- The End -