Within the family

LavenderBrown · Geplaatst: Do Feb 23, 2006 19:37

Ik vraag me af;
Hoe ga jij met je ouders om?
Heb je altijd om de minste dingen ruzie, of is het helemaal harmonieus thuis?

Ik heb zelf niet vaak ruzie met mijn ouders, maar als ik ruzie met ze heb vinden ze altijd dat ik me niet aan hun regels heb gehouden.
Toevallig vandaag nog; ik was om half 2 uit en om 5 uur thuis, en toen waren ze nogal kwaad...
Ik vertelde dat ik in de aula was gebleven met vrienden, dat doe ik wel vaker, worden ze helemaal kwaad over een regel die mijn moeder 2000 jaar geleden eens heeft in laten gaan, dat ik meteen na school naar huis moest komen, ofzo... Echt tÃ© onbenullig...

lijpeloena · Geplaatst: Do Feb 23, 2006 19:44

ik heb best wel vaak ruzie thuis met mijn ouders maar dat komt ook meer door mij ik doe altijd kortaf tegen ze en als ze er dan over doorgaan word ik boos
is niet echt een goeie eigenschap maarjah
ze vragen het om mijn eigen bestwil en ik ga er niet op in dat is al helemaal niet slim

Benfreakte · Geplaatst: Do Feb 23, 2006 19:54

Ha bij mij is het nogal harmonieus. Heb bijna nooit ruzie. Zit mn vader altijd wel een beetje te plagen, maar dat vindt hij volgens mij niet egt erg.

pottermania · Geplaatst: Do Feb 23, 2006 20:15

Ik heb eigenlijk altijd ruzie. Maar mijn ouders zijn gescheiden dus. Maar ik heb altijd ruzie omdat ik mijn moeder niet vaak spreek (ik zit meestal bijvoorbeeld boven en zij beneden of ik ben weg of zij ofzo) dus ik spreek haar meestal alleen over dat mijn kamer er niet uitziet (weer een zooitje) of dat ik te lang achter de computer zit of dat ik aan mijn huiswerk moet zitten ofzo. Voor de rest praat ik niet echt met mijn moeder :S

San Riddle · Geplaatst: Do Feb 23, 2006 21:16

Met mijn moeder gaat het bijna altijd goed. (behalve vanmiddag Rolling Eyes

)
Maar met mijn vader heb ik toch wat vaker ruzie. Ik moet altijd drinken voor hem halen en daar heb ik geen zin in. Dat kan hij zelf toch ook. En vanavond weer, ik moest van mijn moeder even wat opruimen op mijn kamer, ik vind dat niet erg en ik loop naar boven. Gaat hij lopen schreeuwen dat ik maar gelijk boven moet blijven als ik een rommel maak. Waar bemoeit hij zich mee Rolling Eyes

Met mijn broertje kan ik het dus totaal niet vinden en we hebben dan ook bijna altijd ruzie. Hij loopt mij altijd te irriteren en daar kan ik echt niet tegen. En als ik dan ooit iets terug doet krijg ik van mijn vader weer de schuld.
Gelukkig is mijn pa niet heel erg vaak thuis en negeer ik mijn broertje meestal, dus meestal is het hartstikke gezellig. Smile

Kaa · 2e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: At the seaside

Ik heb bijna nooit ruzie met me ouders. En als ik af en toe ruzie heb gaat het over hoe lang ik achter de computer zit, of wanneer ik nou wel en niet uit mag gaan, en dan tot hoelang.

PixieFilth · Geplaatst: Do Feb 23, 2006 21:59

Hier thuis zijn er periodes waarin het constant ruzie is, en rustige, harmonieuze periodes.

Maar als het ruzie is dan is het echt schelden, roepen, schreeuwen en wene, en van die toestanden.
En dat begint dan over van die superbelachelijek dingen als 'n papiertje dat op de grond ligt ofzo.

Ik hou wel van m'n mama [m'n ouders zijn gescheiden en ik zie m'n papa om de twee weken, dus het gaat hier over m'n mama omdat mijn papa niet echt een vaderfiguur is [ik hou van m'n papa hoor]] maar ik kijk toch heel erg uit naar het moment dat ik alleen kan gaan wonen.

Darkness · Geplaatst: Do Feb 23, 2006 22:49

Ik heb haast nooit ruzie met mijn ouders ze zijn vroeger wel eens boos geworden omdat ik niet luisterden. Maar om nou te zeggen dat ik vaak ruzie heb met mijn ouders is een te groot begrip ik had ook nooit ruzie toen ik een puber was.

Ik heb alleen regelmatig ruzie met mijn jongste broertje, maar dat duurt altijd maar even. een schop onder zijn kont en ik dan krijg ik hem ook terug. Maar echt ruzie hebben we haast niet bij ons thuis.

Degene die het meest kibbelen en "worstelen" zijn mijn twee jongere broertjes. Dan heeft de middelste de afstandbediening of de jongste en dan gaan ze op de vuist. Maar ze doen elkaar niet echt veel pijn. (Althans dat hoop ik maar). En als het echt uit de hand loopt haal ik mijn pa der bij en dan is het binnen en paar tellen over, hij pakt dan de afstandbediening af en dan is de rust weer terug gekeerd.

Maar we slaan elkaar nooit echt te hard om elkaar pijn te doen.

Een paar minuten geleden sloeg die "Uk"me op mijn hoofd en toen pakte ik zijn arm en draaide hem op zijn rug. Uk is mijn kleinste broertje zo hebben we allemaal een nick thuis behalve mijn ma en middelste broertje.

Uk = YaÃ«l
Ouwe= mijn pa
Dikkie dik = ben ik (omdat ik een buikje heb)

T O N K S · Geplaatst: Vr Feb 24, 2006 0:47

Bij mij hangt het echt van de situatie af, vaak is het hier gewoonweg oorlog -.-.
Het hangt helemaal van het humeur van mijn moeder af.
Als ze heel vrolijk is dan doe ik vrolijk terug en dan blijf ik meestal in die bui en bedenkt ze hele grappige en leuke dingen.
Soms is ze te melig en gek voor woorden.. ze pikt in het voetbalstadion zelfs hoedjes en zet die op andermans hoofd =.='''
Maar als ik of mijn broertje dan iets verkeerd doen dan is haar humeur he-le-maal verpest.
Het hoeft maar iets heeeel kleins te zijn!
Een glas dat omvalt, het licht dat niet uit is gedaan, etc.
Dan begint ze helemaal te hyperventileren!

'Jij gaat de electriciteitsrekening betalen! Het is hardstikke duur en dan laat je dat licht ook nog aan. En nu heb je NOG je kamer niet opgeruimt. Het lijkt wel een zweinenstal! En dan niet te spreken over de verzameling vieze glazen die op je kamer staan. Nu halen en naar beneden brengen en neem dan gelijk ook maar die zooi boeken mee. Ben je helemaal besodemieterd! Wat denk jij wel niet? Dat het geld me op m'n rug groeit? Wanneer ga je eindelijk die boeken eens naar de bieb brengen, heb je je huiswerk al gemaakt?'

Echt.. dat is dan te erg voor woorden.
En dan gaat ze zo een uur door en dan haalt ze er vooral honderden dingen van het verleden bij en dan blijft ze in zo'n rot humeur en begint ze meestal ook te schreeuwen..

Maar toch is ze aan de andere kant heel lief en vrolijk.
We praten over vanalles en we vertellen elkaar zo goed als alles, als ik met een probleem zit is zij degene die er het eerst van hoort.
Ze is wel een heel creatief mens, vooral in de keuken Angel

.
Ze maakt bitterballen, kroketten, etc. en bakt ook veel taarten.
Verder is ze een heel moderne vrouw, die nogal stressvol kan zijn.
Ik zou haar denk ik niet kunnen missen :')
Ze is de stressvolste en creatiefste van ons allemaal denk ik Wink

.

-------------------------------------------------

Met mijn vader heb ik een ander soort band.
Hij woont dan in AustraliÃ« en dat is toch wel even anders.
Ik voel dat we een heel speciale band hebben en we een soort verbinding met elkaar hebben.
We delen dezelfde soort humor en ik heb het meeste van m'n karakter van hem geÃ«rft, hoewel hij een heel rustig persoon is en ik een heel druk persoon.
Met hem kan ik bijvoorbeeld heel interessante gesprekken over wetenschappelijke onderwerpen voeren, waarvan mijn moeder dus helemaal geen zak snapt.
Ik vind hem heel lief en kan het goed met hem vinden.
Wat wel verschillend tussen hem en mijn moeder is is dat hij orde weet te houden, zij niet.
Als hij iets zegt doe ik het meestal wel, al doe ik nog wel vaak een poging hem om te praten, wat soms lukt Wink

.
Bij mijn moeder praat ik haar automatisch om en stel ik alles uit.. ^^'.
Met mijn vader heb ik op dit moment eigenlijk weinig contact, maar mijn moeder verteld veel over wat hun bespreken, etc. en hij vergeet ons zeker niet Angel

.
Gisteren heeft hij nog 10 DVD's gestuurd vanuit AustraliÃ« naar hier bijv.
Met hem kan ik ook over vanalles praten, net als mijn moeder al praat ik over sommige onderwerpen liever niet met hem Razz

.
Hij is de meest intelligente, humoristische en rustige van het gezin denk ik wel.

Tarantallegra · Geplaatst: Vr Feb 24, 2006 12:33

Citaat:

Ik vraag me af;
Hoe ga jij met je ouders om?
Heb je altijd om de minste dingen ruzie, of is het helemaal harmonieus thuis?

Bij mij thuis is het echt niet helemaal harmonieus maar het ontploft er ook niet dagelijks van de oorlog. Vooral met mijn moeder heb ik nog wel eens woordwisselingen omdat zij iemand is die besluit dat als iets moet, het ook meteen moet. Ikzelf heb zoiets van "kalm aan, doe het als het je uitkomt.". Ook is ze heel erg checkerig, terwijl zij beweert dat ik het ben (is ook zo, maar bij mij zijn het ticks zoals 6 keer het gas controleren, 10 keer de schuurdeur... etcetera, en bij haar is het achter mijn kont aanlopen of ik de dingen wel goed doe.). Zij kan niet tegen mijn gecheck (waar ik echt totaal niks aan kan doen, ik heb het vaak genoeg geprobeert - dan heb ik zo'n onrust in mijn lijf dat ik uren wakker lig), ik niet tegen haar achter-de-kont-aanlopen (waar zij misschien ook wel niks aan kan doen). Vervolgens snauwen we elkaar een paar minuten af, doe ik maar wat er gevraagt wordt en heerst er weer rust in het huis.

Met mijn pa heb ik minder vaak akkefietjes, maar als ik ze heb zijn ze ook wel heftiger. Ik geef namelijk niet zo graag toe bij m'n vader (want meestal is hij erg onredelijk als hij kwaad is).

Mijn broer en ik gooiden elkaar vroeger gaten in het hoofd, maar tegenwoordig gaat het heel okee, en vormen we een blok.

Over het algemeen heb ik denk ik echt niks te klagen thuis.

Jet · 3e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Hm?

Onze sfeer thuis wisselt nog wel eens. Helaas bevind ik me nu op een moment dat de spanning te snijden is. Ik heb zonet ruzie zitten maken met mijn moeder. Zij gaat er namelijk vanuit dat ik er gewoon ben vanavond om op mijn broertje te passen (mijn ouders gaan weg), terwijl ik naar een vriendin wil en mij nooit is gevraagd of ik er vanavond wil zijn. Ik mag vanavond dus ook niet weg.
Ik irriteer me er vreselijk aan en haat het als mijn moeder niet toe wil geven dat ze fout zit. Ze zegt ook nooit of nauwelijks sorry.

Maar de laatste dagen is er sowieso geen goede sfeer thuis.
Ik was zonet bij een vriendin, het was hartstikke leuk, dus ik fiets met een goed humeur naar huis. Ik zet de eerste stap binnen en BAM mijn humeur slaat om. Ik heb geen idee hoe het komt... En ik vind het heel erg vervelend.
Ik hoop dat de sfeer snel veranderd, want hoe langer ik thuis zit, hoe chaggerijniger ik word. Ik zoek graag uitvluchten naar vriendinnen, maar als ik daar niet heen mag gaan weet ik het ook niet.
Ouders zijn soms zo vervelend. Razz

Ry-rahrr · Geplaatst: Vr Feb 24, 2006 20:00

Ik heb om het zo te zeggen eigenlijk niet zo'n heel sociaal leven met mijn ouders. Ik mag mijn ouders niet zo. Aan mijn pa heb ik een gloeiende hekel, en mn ma kan zich nogal raar en kinderachtig gedragen. Plus dat mijn ouders ook best vaak ruzie hebben en ik me daar liever niet in betrek.

Maar ik mag mijn vader totaal niet, hij stelt zich echt aan(en dan moet je niet denken dat ik dat zeg omdat ik er zo tegenaan kijk, veel meer mensen zeggen dat over hem). Hij is doet lui, hij werkt een halve week, niet zo zwaar werk, hij begint 's cohtends om half negen, eindigt om 4 uur. 's Ochtends zie ik hem nooit omdat hij of ligt te slapen, of al naar zijn werk is. 's Middags komt hij om half 5 thuis en gaat met de krat en een fles bier op de bank zitten, dan gaan we eten, en dan gaat hij weer met bier en de krant op de bank zitten, totdat hij naar bed gaat. Hij kan ook nooit nee zeggen, behalve tegen mij en daarom reageerd hij alles af op mij. bijvoorbeeld mijn oma, die zeurt best wel veel(oh, van wie zou hij het hebben?) en daarom zeggen wij daar nog wel eens wat over. Hij praat dan mooi met ons mee, maar als zij hem wat vraagt, zegt hij braaf ja. En dat is ook zo tegen mijn moeder.

Mijn moeder werkt daarintegen keihard en moet al het brood op de plank krijgen. Ze doet echt haar best, maar af en toe behandelt ze me als een klein kind, gaat ze ook echt met zo'n Ã¼berhoog stemmetje praten enzo. Maar zij doet iig haar best, mijn vader absoluut niet. Alles wat mijn vader(ongeluk of niet) verkeerd doet, schuift hij op mij af. Ik heb wel respect voor mijn moeder, maar voor mijn vader absoluut neit, omdat hij ook geen respect voor mij heeft.

Ik wil eigenlijk later bij mijn broer gaan wonen, die woont nu op kamers in Groningen en leidt lekker zijn eigen leventje. Zou ik ook wel willen...

Frog Choir · Geplaatst: Vr Feb 24, 2006 20:54

ag.. af en toe tegenspreken tegen mijn ouders..
en mijn breor is echt vervelend soms, dan haalt hij express internet van mijn computer af, en dan gaa ik naar mamz toe en zet hij het der snel weer op.
mijn andere broers zie ik nie zo vaak, die wonen op hun eigen.

en mijn honden.. de 1 is te lui om te bewegen, en daarom zo poepig.. de ander is krankzinnig zobeetje, krijg rare renbuien spontaan ofzo,, de oudtse is een beetje chagerijnig. die heeft een gebruiksaanwijzing, en met die hond heb ik dus wel eens 'ruzie'. maar ze is el leif ofzo.. ze kan ook hele blij doen als je 'sochtends naar beneden komt.
kortom: best rustig hierzo!

elienemien · Geplaatst: Za Feb 25, 2006 16:59

tussen mij en men broer is het meestal altijd oorlog^^ best lachwekkend als je erover nadenkt Razz

met men ouders zijn er soms ook wel discussies maar we zitten elkaars haren ofzo niet uit te trekken hoor ^^ zou wat overdreven zijn e? Razz

lalaa_hp · Geplaatst: Za Feb 25, 2006 17:48

Bij ons thuis is het best harmonieus.. heb niet echt vaak ruzie met mijn ouders. soms wel over tot hoe laat ik uit mag ofzo, maar verder niet echt. en als mijn ouders ergens iets van vinden en ik ben het daar niet mee eens, dan mag ik mijn mening wel laten horen en kunnen we wel tot een compromis komen..dus dat vind ik ook wel prettig

de band met mijn twee zusjes zijn ook wel goed, met mijn zus gaat ik meestal winkelen of dat soort dingen doen en met mijn zusje heb ik weer een hele andere band..meer nogal prettig gestoord doen..dat ik zo'n vershcillende band met mijn beide zusjes heb is denk ik ook zo doordat mijn zus al uit huis is en ik haar dus veel minder zie..