[AF] Back in Time, on Hogwarts...

Sam

Hoi! Ik begin hier een Fan Fiction verhaaltje over Lily Evers en James Potter. Ik hoop dat jullie het leuk vinden! ^^

Hoofdstuk 1: Lily&James

(Lily)
Zo zag Lily Evers eruit: Ze had rood haar. Tot iets over haar schouders, een heel klein beetje sproetjes op haar wangen en ze had mooie, gifgroene ogen.

“POTTERR!!” Lily liep zo snel ze kon naar James,wat een rotstreek van hem om Sneep in het meer te duwen! Wat dacht hij wel niet? ! "Potter, wat is jouw reden, om Sneep in het water te duwen? Wie denk je wel dat je bent om dat te doen?" Ze porde met haar vinger in zijn buik, ze was iets kleiner dan James, maar dat ontmoedigde haar niet.
Voordat James iets kon zeggen, draaide ze zich om naar haar vriendin Maya, die op haar stond te wachten. “Kom Maya, we gaan.” Lily wist dat Maya James leuk vond.
Lily draaide zich nog 1 keer om naar James en keek hem aan met een vernietigende blik. Hij, daarentegen, glimlachte naar Lily alsof hij haar nu voor het eerst zag.

Terug in de leerlingenkamer ging ze meteen naar de slaapzaal. Ze ging zitten en dacht na. Maya kwam ook naar boven. Ze keek Lily aan en zei “James vroeg aan mij of ik tegen jou wou zeggen of jij morgen met hem uit wilt.” Lily keek haar vriendin stomverbaasd aan. Ze kende Potter al best lang, maar dit had ze nóóit van hem verwacht! “Nee” zei ze resoluut. “Ik haat Potter, en hij mij, dus waarom zou ik met hem uit willen?” “Toe nou Lily, James is een hartstikke leuke jongen!” Lily keek haar vriendin aan.
“Dat vind jij misschien, maar ik niet!” Zei ze tegen haar vriendin.
Ze besloten maar te gaan slapen. De volgende ochtend werden ze beide tegelijk wakker rond half 7. Lily sprong snel onder de douche. Ze zou moeten opschieten want Maya moest ook nog… Zometeen Verzorging van Fabeldieren, Toverdranken, Geschiedenis van de toverkunst en dan al pauze! Ze glimlachte. Morgen zou hun eerste week voorbij zijn!

(James)
James Potter, een lange jongen met zwart haar dat nooit helemaal goed ging zitten. En mooie, hele mooie bruine ogen.

James draaide zich verward om. Waarom is ze nou zo boos? Ik doe Secretus wel vaker wat! Sirius grinnikte gemeen naar James. “Goed gedaan maat!” James lachte naar Sirius. Sirius was James’ beste vriend.

Sirius Zwarts was iets langer dan James, hij had zwart haar, net als James, maar dan een maatje langer. Het hing langs zijn gezicht. Ieder meisje zou er zo voor vallen. Hij grinnikte meestal. Hij en James haalden vaak grappen uit.

“Peter!” Riepen Sirius en James tegelijk. Ze keken elkaar even aan en lagen in een deuk. “Kom je?!” Weer allebei tegelijk. Nu kwamen ze niet meer bij van het lachen!

Peter Pippeling, ook een vriend van James en Sirius, was een klein dik ventje met stroblond haar. Hij waggelde altijd op dezelfde rare manier achter James en Sirius aan. Hij huppelde zenuwachtig op en neer, maar dat was niet zo raar, Peter was immers altijd zenuwachtig.

Peter piepte terug “Ik kom eraan! Eventjes op Remus wachten!” En hij stond te springen van opwinding, maar dat was niet zo bijzonder, Peter sprong immers altijd.
Remus Lupos, een leuke, charmante jongen. Had licht bruine ogen (in tegenstelling tot James, die had donkerbruine ogen) En bruin haar. Gaf meer de voorkeur aan leren dan grappen uithalen.

James en zijn vrienden haalde vooral kattenkwaad uit. Vooral samen met Sirius.
Sirius en James kenden elkaar al heel lang.
Sirius is bij James komen wonen omdat Sirius mishandeld werd thuis.

James, al vanaf het eerste jaar helemaal van de kaart door Lily, pestte haar meestal. Hij wou haar aandacht. Ze was bloedmooi als ze lachte, dat vond hij dan.
Ook als ze boos was, dacht hij, en hij grinnikte, hij dacht al de hele ochtend aan haar. Opeens zag hij een wazige hand voor zijn ogen zwaaien. James keek op. Sirius keek hem met zijn glinsterende oogjes aan. Ze zaten te eten, maar James had nog geen hap door zijn keel gekregen. “Hey James, Remus vroeg je wat!” “Oh, sorry Remus! Ik zat met mijn gedachten even ehm, ergens anders.” “al goed James! He, heb jij je huiswerk al gemaakt?” Remus keek James verwijtend aan. “Ehm,” zei James, “nee, eerlijk gezegd niet.” “Tsja” Zei Remus. “Moet je maar niet teveel kattenkwaad uithalen” James keek Remus vreemd aan. “Kattenkwaad? Ik? Neeeee, hoe kom je erbij? Wij pesten alleen maar onze… ehm… geliefde! Secretus! Ohja, en natuurlijk Evers.” Remus draaide zich met een zucht om. Dat joch zal het nooit leren, dacht hij geïrriteerd.

Sam

*springt* Mijn nieuwe stukje! Mr. Green

Enjoy!

Hoofdstuk 2: Verontschuldiging
(Lily)
Lily werd wakker, ze draaide haar hoofd om en ze keek recht in het gezicht van Maya. Ze schrok zo erg dat ze pardoes uit bed viel! “Je hoeft niet zo van me te schrikken hoor!” Ze lachtten. Al weer 2 maanden op Zweinstein. Lily zuchtte.
Lily liep de trap af naar de leerlingenkamer en zag een paar piekjes zwart haar boven de stoel voor de haard uit komen. Ze keek even woedend naar die plukjes haar en liep hem straal voorbij. “Evers! Wacht even!” Lily keek verbaasd naar Maya. “Darons, wil je even weg gaan? Ik wil even wat aan Evers vragen” James werd rood. Maya liep weg en liet een stomverbaasde Lily achter.
“Potter, je weet dat ik niet graag met je praat.” Lily maakte aanstalten om weg te gaan.
“Evers, wacht even.” Hij greep Lily bij haar arm en hield haar vast. Wat is er toch met me? Dacht ze, ze had het idee dat ze helemaal warm werd vanbinnen.
“Evers…” begon James. “Sorry, van dat met Sneep, ik, ik weet dat je het niet leuk vond dat ik Secretus in het meer duwde.” Lily keek nog verbaasder voor zover het kon. Potter, zijn excuses? “Zeg dat maar tegen Severus, en niet tegen mij.” Zei ze kil. “Evers, ik zeg het tegen jou, omdat ik weet dat jij het sowieso niet leuk vind.” Lily ontspande zich, wat moet hij toch van me? Dacht ze. Waarschijnlijk zei ze dat hardop, want James zei “Ik hoef niks van je Evers, alleen, ik wou dus even zeggen dat het me spijt.” James liep weg en liet Lily achter, die zich na een paar minuten herstelde.

(James)
James liep weg. “Potter!” hoorde hij achter zich. Hij grijnsde even voordat hij zich omdraaide. “Ja, Evers?” “Voor deze ene keer, neem ik je excuses aan.” Hij lachte. “Is goed.” Sirius, Remus en Peter keken hem vreemd aan. “Wat is er?” vroeg hij verbaasd, maar met een glimlach. “Je, je hebt je excuses gemaakt aan Evers?!” Vroeg Sirius. “Ja” Zei James kortaf.
Hij lachte om de gezichten van zijn vrienden. “Wat is daar nou zo erg aan?” Vroeg hij opgewekt. Sirius keek James vreemd aan. “Kom, we gaan naar de les.” Zei James na een lange stilte. “We moeten Anderling maar niet nog langer laten wachten.” Zei hij met een grijns. “Ja, dat zal wel.” Zei James afwezig, en hij liep achter Sirius aan.
“Wat is er toch met jou?” Vroeg Sirius duidelijk bezorgt. “Niks, niks,” Zei James afwezig. Maar Sirius wist dat er wel wat was en liet zijn vriend maar met rust.
James dacht na over die 2 mooie, groene ogen die hem al zo vaak woedend hadden aangestaard.
Na de lessen liepen ze terug naar de leerlingenkamer.
Ze gingen zitten en Remus zat zoals gewoonlijk huiswerk te maken. James zuchtte.
“Waarom ga jij geen huiswerk maken?” Vroeg Remus. “Geen zin.” Zei James.
“Kom Sirius, we gaan even de gangen door, onder mijn ontzichtbaarheidsmantel.”

Sam

Weer nieuw stukje! Wink

Reacties zijn welkom! Very Happy

Hoofdstuk 3: De onbekende…

(Lily)
“LILY! Wakker worden! Het is eerste kerstdag!” Lily keek met een slaperige kop op.
Ze vloog naar het voeteneinde van haar bed. “Kadoootjes!” Riep ze blij.
Ze kreeg een mooi boek van Maya, een doos Chocokikkers van haar ouders. (Ze keek verbaasd. Haar ouders waren geen tovenaars, hoe konden ze dan aan Chocokikkers komen?)
Er lag nog een pakje, nieuwsgierig maakte ze het open. Er zat een mooie ketting in van een Hippogrief. En een briefje. Dit stond er op:

“Lily, ik weet dat je me niet aardig vind, en dat je me niet heel goed kent. Het enige wat jij van mij kent is mijn slechte kant.

Kusjes, een onbekende.”

“Maya?” Vroeg Lily. “Ja?” Zei Maya verbaasd.
“Moet je lezen…” Ze gaf het briefje aan Maya. “Wauw! Een geheime aanbidder!” Maya kreeg twinkelingetjes in haar ogen. “Kom, we gaan eten.” Zei Lily na een lange stilte. “Ja, is goed.” Antwoordde Maya. In de Grote Zaal keek James een beetje hoopvol naar Lily, hij zag dat ze het kettinkje om had. “Waar zit jij naar te staren?” Vroeg Lily. “Je kettinkje, het is, best mooi.” “Voor Kerst gekregen, van een geheime aanbidder.” Lily en Maya giechelden even. “Oh, jammer dat ik het niet ben Evers.” Lily keek verbaasd naar James, zou hij… Nee! Dat kan niet, dacht ze.
Sneep kwam naar Lily toe. “Hallo Evers.” Lily keek nog verbaasder naar Sneep dan dat ze net deed naar James. “Sinds wanneer noem jij me Evers, en geen Modderbloedje?” Vroeg ze.
Ze zag dat James vernietigend naar Sneep keek. “Sinds nu, lijkt het.” Zei Sneep. En met die woorden liep hij weg. Lily keek verbaasd naar Maya. Zij keek verbaasd terug.
Lily zag dat James naar Sneep toe liep.
Ze zag hun met elkaar praten. “Waar hebben ze het over? Potter en Sneep, gewoon met elkaar praten? Dat is ook voor het eerst dat ik dat zie!” Maya knikte instemmend. Zij vond het ook maar vreemd… “Volgens mij, is James echt serieus aan het praten met Secretus, je hebt gelijk Evers!” Zei Sirius, die waarschijnlijk met open mond had meegeluisterd en gekeken.

(James)

James liep vastberaden achter Sneep aan. Hij mompelde wat. “Secretus!” Riep James naar Sneep. Sneep draaide zich om. Zijn ogen stonden vol haat. “Wat moet je Potter?” Vroeg hij.
“Je noemde Evers opeens Evers, in plaats van Modderbloedje.” “Ja, dus?” Antwoordde Sneep brutaal. “Ik wou vragen, Evers heeft een kadootje gehad van een geheime aanbidder, weet jij daar soms meer van? Ik was het namelijk niet.” James grijnsde toen hij zag dat Sneep bleker werd. “Ja dus, nou, ik weet genoeg. Doei Secreetje!” James liep weg met een grijns. Hij zag dat Lily weg liep, blijkbaar naar haar eerste les. “Evers!” Riep James haar na. Lily keek verbaasd om, hij grijnsde. “Wat is er Potter?” “Ik weet wie je geheime aanbidder is.” Lily wou wat zeggen, maar James stak zijn hand op en maande haar tot stilte. “Ik vertel het alleen, als je met me uit wilt.” Lily zuchtte, ze had James nooit gemogen, maar sinds kort voelde ze toch een beetje voor James, dacht ze. “Oke Potter, voor deze ene keer.” Maya keek haar met grote ogen aan. “Maya, je ogen vallen er bijna uit.” Lily, James en Maya lagen in een deuk. James liep terug naar Sirius, nog een beetje na grinnikend. “Waar lach je om?” Vroegen Sirius, Remus en Peter tegelijk. “Ik ga met Evers uit.” Hij glimlachte. “WAT?!” Remus, Peter en Sirius keken hem met grote ogen aan. “Ik ga met Evers uit.” Zei hij nog een keer. Dit keer glimlachend. Na de lessen liepen ze terug naar de leerlingenkamer.
“Evers!” James riep Lily bij hem. “Morgen, om half 7 bij de eenogige heks met de bochel op haar rug. Oke?” “Oke” Zei Lily. James ging naar de slaapzaal. Morgen zou hij met Evers uit gaan. Hij glimlachte en viel in slaap. Dromend over hun date voor morgen….

Sam

*Springt* Alweeer een nieuw stukje!! Very Happy

Reacties? Please? Sad

Hoofdstuk 4: De date.

(Lily)
Terug op de slaapzaal begint Maya meteen tegen Lily te schreeuwen. “HOE KON JE?! MET DE VIJAND NOG WEL!” “Ik ga alleen met Potter uit omdat ik nieuwsgierig ben naar mijn geheime aanbidder.” Zei Lily rustig. Maya plofte naast Lily neer. “Ja, dat begrijp ik, maar Lil, het is Pótter!” “Ja, nou, en? Zodra ik het weet, ren ik terug naar Zweinstein.” Lily keek Maya glimlachend aan. “Kom, we kunnen nu beter gaan slapen, morgen is het weekend en we hebben nog een hele lange dag voor de boeg.” “Jij wel ja.” Zei Maya. “Ach Maya, je bent gewoon jaloers!” Maya bloosde, “Ja dus.” Lily draaide zich om. Deed haar hemelbed dicht, en ging slapen.
De volgende dag werd Lily ruw gewekt door Maya. “Opschieten! Je moet al over 4 uren bij de heks staan!” Lily keek op. “Waarom zo gestressd Maya?” Maar Maya was al bezig Lily uit bed te sleuren en onder de douche te gooien. “Hup, snel, douchen! Ik leg ondertussen kleren voor je klaar!” Hijgde Maya. Lily douchede snel want na 5 minuten stond Maya al te schreeuwen dat ze op moest schieten. Snel deed Lily haar ondergoed aan, want Maya stond al in de badkamer met kleding. “Hier, trek dit aan, schiet nou op! Je komt zo te laat! Je hebt nog 3 en een half uur!” Snel trok Lily de naar haar toegeworpen kleding aan. “Dreuzelkleding?” “Ja, ik weet wat jullie gaan doen!” Maya knipoogde naar Lily. “Wil ik het weten?” Vroeg Lily met op getrokken wenkbrauwen. “Nu nog niet, als je er bent zie je het wel. En nu haal ik even beneden wat eten voor je. Wat wil je?” “Doe maar gewoon een boterham met kaas.” “Oke, tot zo!” En Maya liep weg.
Lily ging in de lege leerlingenkamer zitten. Nog 2 en een half uur, dan zou ze met Potter uit gaan. Ze gniffelde. De laatste paar uur was ze nog meer voor Potter gaan voelen, of leek dat alleen maar zo? “Hoi Evers!” Hoorde ze achter haar. “Potter.” Zei ze kortaf. “Evers, we gaan zo met elkaar uit, je mag me nu best wel bij m’n voornaam noemen hoor!” “Maar, dat doe jij toch ook niet?” Vroeg ze. James kwam naast haar zitten. Heel dicht naast haar. Nu komt het… Dacht ze. Nu gaat het gebeuren…

(James)
James schoof nog een klein stukje dichter naar Lily. “Nou en?” Zei James. Maya kwam weer binnen met een paar broodjes en een glas pompoensap. Ze liep voorbij James en Lily richting de slaapzaal. “Maya!” “Geen tijd! Lily moet eten!” “Maar Maya, ik zit hier!” “Oh, oké, hier heb je je eten!” Lily at snel alles op. “Nog een uur Potter.” Zei ze. James kreeg kriebels in z’n buik. “Waar gaan we eigenlijk heen?” “Naar iets, iets dat je nog nooit gezien hebt, tot zo Evers!” James klom het portret gat uit, en ging wat eten in de Grote Zaal, waar Severus zat. Remus was zo te zien in een goede bui, want hij zei: “Let op.” Hij pakte zijn toverstok, richtte hem op Severus, en zei een bezwering. “Wacht, als hij gaat staan zul je het wel zien.” Zei Remus met een grijns. Sirius, James en Peter keken hem raar aan. Maar toen keken ze vlug weer naar Sneep. Die ging net staan en wou net weglopen. Toen moest hij vlug bukken want al het servies op de Zwadderich tafel vloog opeens naar Severus. Hij ging onder de tafel liggen. Blijkbaar wist hij dat zo de vloek opgeheven kon worden, want al het servies kletterde op de grond. “Jongens,” Zei James opeens. “Ik ga naar de leerlingenkamer, me voorbereiden, en dan naar de heks.” “Is goed, succes!” Riepen ze alledrie in koor. James liep naar de leerlingenkamer om z’n tanden te poetsen. Daarna liep hij naar de heks waar Lily al stond te wachten. Dit keer met make-up. “Wat zie jij er goed uit Evers!” Het floepte er zomaar uit, hij dacht dat ze boos zou worden, maar integendeel, ze leek juist gevleid! “Kom, we gaan onder deze mantel, en dan door de heks. “Je bedoelt, er dóórhéén?!” “Ja Evers, er doorheen.” James grijnsde, haalde zijn mantel uit zijn broekzak. (Een wonder dat dat ding erin past.) Stopte Lily en hem eronder, tikte met zijn toverstok op de heks en fluisterde “Dissendium”, daarna kropen ze door de heks heen, en liepen ze door de gang. Ze liepen best dicht bij elkaar. James kreeg kriebels. Aan het eind van de gang liepen ze naar een trap. James ging Lily voor om er voor te zorgen dat Lily er goed uit kwam. Toen ze eruit waren rook James de zoete geur van snoep. “Heb je geld bij je?” “Ja, altijd!” Fluisterde Lily. “Kom, het is al bijna donker en ik wil je wat laten zien.” Maar Lily bleef staan. “Is dit wat ik denk dat dit is?” Fluisterde ze, een beetje bang. “Ja Evers, dit is wat je denkt dat dit is, maar kom nou! We moeten gaan.” “Eerst wil ik weten, wie mijn geheime aanbidder is! Zei Lily. “Dat vertel ik je zo, als je met me mee komt!” Fluisterde James met een knipoog. Hij hoorde dat Lily een zucht slaakte en met hem mee liep. James had een mantel om, maar Lily had alleen een rokje en een topje aan. Even buiten het dorp gingen ze op een bankje zitten. “Mooi, is het niet?” Vroeg James aan Lily. “Het is…. Betoverend!” Fluisterde Lily.
Ze bibberde een beetje. “Heb je het koud, Evers?” “Ja, een beetje wel.” Fluisterde Lily zacht. James trok zijn mantel uit en legde die over Lily’s schouders. “Dank je.” Zei ze zacht.
“Wie is het nou? Wie is mijn geheime aanbidder? Je zei toch dat je het wist?” Vroeg ze, een beetje snel, aan James. “Ik weet het ook.” “Wie dan?” “Evers, geloof het of niet, maar het is Sneep.” Lily keek met een woedende blik in haar ogen naar James. “Jij weet ook niet van ophouden he? Jij geeft die arme Sneep de schuld, je probeert hem het leven zuur te maken, je probeert gewoon mij ook tegen hem te keren!” Lily raasde nog een tijdje door. James kon er geen woord tussen krijgen.
“Weet je wat?! Laat maar zitten, ik ga terug naar het kasteel! Mij krijg je echt niet zo ver meer tot een afspraakje Potter!” Lily rende terug naar het kasteel en liet James achter zich. Toen hij zich realiseerde wat er gebeurd was, was ze al bijna bij het luik. Hij rende enorm snel naar het luik, en probeerde Lily tegen te houden. Maar toen hij bij het luik was, klom zij snel uit de heks. “gedoe” Mompelde James. Waarom moest hij zijn enige kans om Lily te krijgen nou weggooien? Hij dacht na. Hij ging naar de heks, klom er uit en liep naar de leerlingenkamer. Lily zat er niet. Die zou vast wel boven zitten, tegen Maya razen en tieren over wat ik wel niet heb gezegd…

Sam

Jaaa nieuw stukje! Met een cliffhanger! Very Happy

Hoofdstuk 5: Laatste schooldag.

Lily ging naar boven, wat gemeen van hem om zoiets te zeggen!
Ze hijgde, ze had de hele weg gerend, en had nu last van haar zij.
“En?! Hoe ging het?!
” Maya kwam vrolijk aanhuppelen, maar toen ze Lily zag, vervaagde haar grijns, en maakte die plaats voor een bezorgd gezicht.
“Wat is er gebeurd?”
“Kom mee naar boven, dan vertel ik alles.”
Lily vertelde alles, hoe lief James was geweest in Zweinsveld, en hoe hij vertelde dat het Sneep was.
“Maar Lily, misschien heeft hij gelijk, je hebt gezien hoe ze met elkaar praatte.”
Lily keek Maya vernietigend aan. “Maar misschien was dat wel om serieus te praten, en ook meteen om Sneep af te troefen, Maya, verwacht je echt van Potter, van Pótter, dat hij de waarheid spreekt en tegen Sneep normaal praat?!”
Maya keek Lily moe en verbluft aan. “Laten we maar gaan slapen.” Zei Maya. Haar korte blonde haar zwiepte langs haar toen ze zichzelf omdraaide.
“Ja, laten we dat maar doen.” Mompelde Lily.
De volgende ochtend hoorde ze gegil van meisjes. “Een jongen in de slaapzaal!”
Hoorde ze Maya roepen.
“Huh? Watte?” Mompelde ze moe. Iemand met zwart haar richtte zich op haar. “AAAAAAH” Lily gilde en viel van schrik uit haar bed. Verward vocht ze met haar gordijnen, als niet iedereen geschokt was hadden ze gelachen.
Uiteindelijk kwam ze vrij en keek in het bezorgde gezicht van Sirius. “Sirius! Ik ga een aanklacht indienen bij Perkamentus over jongens in de meisjesslaapzaal!”
“Relax Evers, ik ben alleen hier om even met je te praten. Ga je even mee?” Lily keek naar Maya die knikte.
“Oke, op 1 voorwaarde, dat je nooit meer de meisjesslaapzaal binnenkomt!”
Sirius grinnikte. “Oke, ik beloof het, maar ik kan niet zeggen of ik die belofte waarmaak.” Sirius keek Lily met twinkelende ogen aan.
Lily en Sirius gingen naar een stil hoekje in de leerlingenkamer.
“Evers, ik moet zeggen dat James helemaal kapot is van je optreden van gisteren.”
“Dat moet hij zelf zeggen, dat hoef jij toch niet voor hem te doen?” Lily keek verbaasd.
“James heeft alles tegen mij gezegd, alles! Ook over dat hij toen met Secretus praatte, hij sprak de waarheid Evers!”
“En hoe weet ik zeker of jij dat ook doet?”
Sirius keek moeilijk. “Je moet me maar vertrouwen Evers, stap desnoods naar Sneep zelf toe!”
De lichtjes in Sirius zijn ogen waren gedoofd. “Vandaag is de laatste dag op school, vraag het bij het eten!”
En met die woorden liep Sirius weg. Lily bleef verbluft achter. Lily liep zonder na te denken naar beneden, liep naar de Zwadderichtafel en keek naar Sneep.
“Kan ik je even spreken?” Zei ze met minachting in haar stem. Sneep werd bleek, maar liep toch mee. “Ik weet van je kadootje, waarom jij?”
Sneep werd in plaats van bleek, nu rood.

(James)
James zag Lily en Sneep praten. “Secretus.” Siste James tegen Sirius.
“Ga er niet naartoe James.” Maar James luisterde al niet meer.
Het enige wat hem nog baatte was Lily, die zometeen er ongelofelijk van langs zou krijgen van James.
Hoe durfde ze? Hij was nu bijna bij hun, hij keek naar Lily, ze was echt heel mooi… James stond nu naast Secretus.
“Wat moet je, Potter?” Siste Sneep, op dezelfde manier als James net tegen Sirius deed.
James keek naar Lily, niet naar Sneep.
“Wat ben je aan het doen Evers? Praten met een Zwadderaar? Geloof je me nu eindelijk? Hij was het, hij stuurde je dat kadootje, ik sprak de waarheid.”
Hij zag tranen in Lily’s ogen komen. Ineens, zonder te waarschuwen, zonder een teken van wat ze zou gaan doen, viel ze in James’ armen.
James keek verbaasd, maar toch heel blij. Lily huilde op zijn schouder, maar hij wist niet waarom.
Sneep liep nijdig weg, hij had het verpest, Secretus had het verpest bij Lily, en ze hing nu om zijn nek!
James lachte, terwijl hij Lily voorzichtig troostte. Hij haalde haar van zijn schouder af, keek in haar ogen en begon te praten tegen haar. “Wat is er, Evers?”
“Ik, ik was gister toch heel gemeen tegen je Potter, en daar heb ik spijt van..”
James keek met vol medelijden naar Lily. “Ik heb het je al vergeven Evers”
“Dankje Potter.” Ze liep weg, James liep haar achterna en troostte haar.
Hij zag dat Sirius achter hem stond, Sirius grinnikte en stak zijn duim op.
Lily was nu van hem, hij wist het, zij wist het.
Ze keek verbaasd naar James en liep naar achter alsof ze een spook zag.
Ze rende weg, weg van hem….

Sam

Sorry voor het kleine iniminie stukje, morgen meer! Wink

Hoofdstuk 6: Onderweg naar huis.

(Lily)
Ze had het duidelijk gezien, ze wist het, hij had haar in z’n macht.
Ze zag het in z’n ogen. Maar morgen zou ze de hele vakantie geen last meer van hem hebben.
Ze liep naar de slaapzaal. Maya zei wat tegen haar maar Lily negeerde haar.
Lily liep naar haar bed, viel neer, en begon weer te huilen. Maya kwam boven en vroeg wat er was. Lily vertelde haar het hele verhaal.
Maya troostte haar en stelde voor om hun hutkoffers in te pakken, morgen zou ze naar huis gaan, weg van James…
Blij met dat vooruitzicht pakte ze haar koffers in..
Er liep een traan over haar wang, ze zou het hier missen. Maar goed, ze zou het terugzien!
Met die gedachte liep ze naar beneden, naar de Grote Zaal om te eten.
James kwam naast haar zitten, legde een arm om haar heen en trok haar tegen hem aan.
Lily, die net haar bord leeg had, trok zich los uit James zijn greep en liep weg.
Ze hoorde James haar nog naschreeuwen: “Ja, loop maar voor me weg Evers!” Lily liep weg.
Naar de Grote Hal, ze moesten naar de trein, het was namelijk half 11.
Toen ze in de trein zat zochten ze een lege coupé. Toen ze er eenmaal eentje hadden, gingen ze zitten en wachten tot de trein vertrok.
Toen de trein vertrok wachtten ze tot het karretje met snoep voorbij kwam. Toen het karretje eindelijk kwam, kochten ze hem helemaal leeg, bergen snoep lag er op het bankje tegenover hen.
Tot er een onaangename verassing het deurtje van de coupé opendeed….

(James)
James stapte samen met Sirius, Remus en Peter Lily’s coupé in. “Wauw zeg, jullie hebben veel snoep!”
James ging naast Lily zitten, die snel een eindje op schoof.
James lachte in zichzelf, ze was bang voor hem. De lach verdween en maakte plaats voor bezorgdheid. James pakte een Chocoketel en at hem op. “Zo, Evers, hoe kom je aan zoveel geld?” “Meegenomen van thuis, wat denk je dan?”
“Misschien gestolen? Niet iedereen blijft altijd braaf en lief, Evers, zelfs jij niet.”
Sirius en James grinnikten. “Zeg Evers, waar woon je eigenlijk?” Zei James voordat Lily kon antwoorden op zijn opmerking, hij ging deze vakantie verhuizen, en hij hoopte dat hij vlakbij Lily ging wonen.
“Ik woon in Londen Potter, maar wat gaat jou dat aan?”
In Londen… Dacht James, daar ga ik ook wonen!!” James staarde naar Lily, hij was echt verliefd op haar…
“Potter, doe je mond dicht, en ruim je kwijl op.”
James kwam er inderdaad achter dat hij kwijlde. Ów genant!
Sirius rolde over de grond van het lachen en Remus lag helemaal in een deuk.
Peter was al naar de wc gerend anders deed ie ’t in z’n broek. De hele coupé lag ondersteboven. Lily zuchtte, zwiepte met haar toverstok, mompelde iets en James zijn kwijl verdween, want Sirius was er bijna in gerold.
En toen kwam de trein aan bij het station. James zou weer naar huis gaan.
Hij was blij, maar hij zou Lily missen.
Hij zal haar wel schrijven, anoniem, net zoals vorig jaar…

Sam

Ik schrijf over elke week van de vakantie een stukje, er zijn dus in totaal 6 hoofdstukken die daarover gaan. Wink

Hoofdstuk 7: De eerste week van de vakantie.

(Lily)
Eindelijk, geen last meer van James, ze zag haar ouders al staan.
Ze zou naar huis gaan, naar haar eigen kamer, haar eigen bed… Toen ze thuis was, rende ze naar boven, yes, dacht ze, haar eigen bed.
Petunia kwam aangelopen.
“Hoi heks, ben je weer thuis?” Snauwde ze.
Lily deed niks, niemand, zelfs Petunia, kon deze dag niet voor haar verpesten. Ze zag dat het huis tegenover hun leeg stond.
“Mam, krijgen we nieuwe buren?” Riep ze naar beneden.
“Ja schat. Maar kom je nu beneden? We gaan eten.” Riep haar moeder terug naar boven.
Lily liep vrolijk naar beneden. En die avond sliep ze heerlijk.
Na een week kregen ze eindelijk nieuwe buren.
Toen ze uitstapten sloeg ze haar hand voor haar mond. “MAAAAAAAAAMMM!!” Ze schreeuwde zo hard mogelijk naar beneden.
Haar moeder stond binnen 2 seconden achter haar.
“Wat is er schatje?”
“Wie is… wie zijn dat?” Vroeg ze met grote ogen.
“Dat zijn onze nieuwe overburen.” Zei haar moeder.
Lily keek haar moeder boos, en verbaasd aan.
“We gaan vanavond op visite bij ze, je zult ze vast aardig vinden! Vooral hem.. Hij is echt jouw typ Lil!”
Ze keek haar moeder vernietigend aan. Die avond belde ze aan bij haar nieuwe overburen.
“Hallo mevrouw Evers!” Klonk het vanuit de deuropening!
“Hallo mevrouw!” Zei haar moeder blij.
Ze stapte naar binnen en daar zat een jongen met zwart warrig haar en mooie bruine ogen. “Potter!” Siste Lily. Maar toch wel beleeft.
“Hallo Evers!”
“Ah! Jullie kennen elkaar!” Zei mevrouw Potter blij.
“Ja mam, Evers zit bij mij op school!”
“Ah, nou, oké, als jullie naar boven gaan, iets leuks doen misschien, dan blijven wij hier lekker roddel… ehh, kletsen!”
Lily en James gingen naar boven, naar zijn slaapkamer.
“Waar is Sirius?” Vroeg Lily nieuwsgierig.
“Die is bij Remus, omdat wij aan het verhuizen waren, hij blijft daar de hele vakantie.”
Lily knikte. “Aha, dus, je bent de hele vakantie alleen?”
James knikte. “Kom erbij zitten Evers.” En hij klopte op het bed.

(James)
Hij keek uitnodigend naar haar. Hij zag dat ze aarzelde.
“Kom nou Evers, je bent toch niet bang voor me?” En hij klopte nog een keer.
Lily ging voorzichtig aan de andere kant van het bed zitten.
“Zullen we een film kijken? Ja Evers, verbaasd, dat ik de TV en de DVD ken?”
Lily keek met grote ogen naar James. “Wat voor film wil je zien dan?” Vroeg ze.
“Wat dacht je van een grappige film?” Lily stemde ermee in.
Ze lagen op zijn bed, James merkte dat Lily zich steeds meer ontspande.
James pakte een stukje perkament en schreef daarop:

Evers,
Ik weet dat je je niet goed voelt bij mij.
Ik weet dat je denkt dat ik je in mijn macht heb.
Het is niet zo Evers.
Ik vind je al 2 jaar leuk.
Ik hou van je.
Kusjes, James.

Hij schuifde het briefje in Lily haar handen. “Pas lezen als je thuis bent.” Fluisterde hij in haar oor.
Toen ze de film gingen kijken hadden ze samen gelachen.
Toen ze in de film zoenden, keek James Lily aan. Steeds een stukje dichterbij, dacht hij.
Toen hun lippen elkaar bijna raakten, vloog de deur open.
“Lily. Kom je over een half uurtje beneden? Dan gaan we weer.”
Na een half uurtje ging ze weg. Ze hadden nog wat gestoeid, en nog een kussengevecht gehouden. James dacht aan die avond.
Ze hadden bijna gezoend, ze zou nu het briefje lezen.
Langzaam viel James in slaap, en viel de maandagochtend.

Sam

Nieuw stukje! Very Happy

Willen jullie mij alsjeblieft PMen of in het reageertopic zetten, als jullie gestemd hebben op de poll, ik heb anders namelijk een beetje het gevoel alsof ik alleen voor mezelf schrijf... Sad

(Lily)
Lily was in slaap gevallen, zonder nog aandacht te besteden aan het mysterieuze stukje perkament in haar hand, dat James haar had gegeven.
Ze werd de volgende ochtend wakker, met het stukje perkament in haar hand. Snel las ze het door. Ze lachte.
Na een half uurtje terug gedacht te hebben aan de vorige avond, liep ze naar beneden, schreef een brief aan Maya, over dat ze verliefd was, en daarna liep ze weer naar boven, om zich aan te kleden. Ze zou vandaag weer naar James gaan.
Ze at haar brood op, en liep daarna naar de overkant, haalde diep adem, en belde aan.
Mevrouw Potter deed open.
“Hallo mevrouw Potter, is James ook thuis?”
Ze had het niet hoeven vragen, James kwam de trap al afgerend. Zenuwen gierden door haar lijf, hij zag er goed uit vandaag, hetzelfde als altijd, maar er was toch iets anders aan hem…
Zijn kleren! Hij had zijn gewaad niet aan! Ze kon zichzelf wel voor haar hoofd slaan.
Zo te zien was James net van plan om naar haar toe te gaan.
“Hallo Potter!” Zei ze vrolijk en opgewekt.
Hij kwam dicht bij haar staan, oh wat had hij toch mooie ogen…
“Je mag me nu wel bij m’n voornaam noemen hoor Lily.”
Lily werd rood. “Hallo James.”
Fluisterde ze. James keek haar vrolijk aan.
“Zullen we eventjes een stukje gaan lopen?”Stelde ze voor, en James stemde in.
Toen ze buiten liepen vertelde James dat hij Lily inderdaad leuk vond. Al een hele tijd.
Lily vertelde dat ze ook wel wat voor James voelde, maar dat pas dit jaar. James lachte.
Lily ook, ze vertelde dat ze inderdaad het gevoel had dat James haar in zijn macht had…

(James)
Het deed hem pijn om dat te horen, er viel ook nog eens een pijnlijke stilte.
Opeens pakte James Lily vast, en knuffelde haar.
“Ik ben blij, dat we zo eerlijk tegen elkaar zijn.”
Toen, zonder het verwacht te hebben, drukte Lily haar lippen op de zijne, het voelde goed, zo stonden ze nog 2 minuten, zonder zich te bewegen, alleen met haar lippen tegen de zijne.
Totdat ze zich losmaakte, en haar hoofd op zijn schouder legde.
Ze liepen door, James met een arm om haar heen, en toen ze bij hem thuis waren, zoende Lily James weer, en toen liep ze weg, naar huis, niet wetend wat er op haar wachtte.
James vertelde het hele verhaal aan zijn moeder, en die stelde voor om wat te doen, ze zwaaide met haar toverstok naar Lily’s kamer.
James at wat, rende naar boven om meteen aan Sirius te schrijven dat hij morgen Lily zou vragen. Na een kwartier kwam zijn uil al terug, James wist niet dat uilen zo snel konden zijn, maar toen hij goed keek was dit een andere uil, en niet de zijne.
Hij maakte de brief open, die aan de poot van de uil zat en aan hem geadresseerd was.
Hij was van een onbekend meisje. De brief was toch echt aan hem geadresseerd.
Hij las de brief:

Hallo James!
Je kent mij niet, ik jou wel.
Ik ben het nieuwe vriendinnetje van Sirius, je beste vriend.
Sirius praat altijd heel enthousiast over jou.
Ze kwamen er pas later achter dat ik een heks was.
Ik krijg les van professor Broomstaart, en ik zit ook in Griffoendor.
Ik woonde eerst in een dreuzelweeshuis, maarja, het Ministerie van Toverkunst maakt wel vaker foutjes.
Ze dachten namelijk dat ik een Snul was. Ik had namelijk tovenaarsouders.

Groetjes, van Sirius nieuwe vriendinnetje, Ruby.

James lachte hardop, Sirius zijn zoveelste verovering.
Hij vond haar een beetje arrogant want ze vertelde alleen maar over zichzelf..
Nouja, misschien was ze in het echt wel veel aardiger!
Uren verstreken, en James viel in slaap..

Sam

Nieuw stukje! Very Happy

Hoofdstuk 9: De derde week van de vakantie.

(Lily)
(Dit is, in tegenstelling tot het vorige stukje, een andere dag! Dus niet die zondag, maar dit is een dinsdag.)

Lily kwam thuis, ging wat eten en liep naar boven, boven aangekomen was haar hele kamer vol met rode rozen. James!Dacht Lily meteen.
Ze zocht naar haar bed, en daarop lag een stukje perkament in zijn handschrift. Dit stond er op:

Lieve Lily,
Ik kan verdrinken in je ogen,
Je bent mooi, ik heb het nooit tegen je gezegd, maar het is waar.
Kom vanavond om 12 uur precies naar mijn huis, ik wil je wat laten zien .
Liefs, James.
PS: Als je wilt dat de rozen weggaan, moet je even aan mijn moeder vragen of ze ze weg wilt halen.

Lily zuchtte, hij was zo lief!
Ze stuurde haar uil, die al terug was gekomen van Maya, die alleen had gezegd dat ze het leuk vond voor Lily. Lily stuurde haar uiltje naar James om te zeggen dat ze zou komen.
Na 2 minuutjes kwam de uil terug met een briefje waarop stond dat ze zich warm aan moest kleden.
Nog anderhalf uur, zag ze. Ze kleedde zich vast warm aan, en liep naar beneden.
Petunia zat aan tafel.
“Zo, een aanbidder, heks?”
“Ja.”
“Hoe heet hij?”
“James, James Potter.”
“Die van de overkant?”
“Ja”
Lily zuchtte verliefd.
“Maar hij is toch helemaal niet van jouw soort?”
“Jawel, hij zit bij mij op school, zelfde jaar, zelfde afdeling.”
Petunia staarde haar met grote ogen aan.
Lily glipte de keuken uit, het was 2 voor 12…
Ze sloop naar de voordeur en glipte weg… De duisternis in.

(James)
Hij zag haar al aankomen, hij liep naar haar toe en gooide zijn ontzichtbaarheidsmantel om haar heen.
“Wat gaan we doen?” Vroeg Lily aan James.
“Dat zie je zo wel, kom mee!” En hij pakte zijn bezem. “Kom, vlug!”
Ze stapte achterop zijn bezem en hield hem goed vast. De mantel was groot genoeg voor Lily, James, en zijn bezem.
Ze gingen landen bij een park, ze gingen zitten op het bankje en Lily vroeg aan James waarom ze hier waren.
James antwoordde:
“Omdat ik je iets wil laten zien.”
Lily keek James aan, en James keek niet terug.
“Lily, ik wil heel graag een grap met je uithalen, mag dat?”
James kreeg schitteringen in z’n ogen. Lily antwoordde: “Nee.”
Maar James luisterde niet naar haar antwoord. James deed zijn handen voor haar ogen. Hij lachte diep vanbinnen, deze zou zelfs Sirius goed vinden.
Hij leidde haar naar het meer.
“Nog één stapje Lily.. Nog een, nog een.”
PLONS! Lily viel in het water, maar het maakte niet veel uit, het was schoon en warm water, dus ze zou geen longontsteking krijgen.
Hij had dit al heel lang in gedachten, hij zou erbij springen, water was immers toch schoon.
Hij sprong erbij, en Lily keek hem vernietigend aan.
Hij wist dat ze niet lang boos zou zijn, maar hij dacht verkeerd. Ze klom het meer uit, en ze begon te schreeuwen tegen James. Na nog 10 minuten geschreeuwd te hebben, was ze ineens kalm.
“En dan ga ik nu naar huis, dag James!”

Sam

Grijns, hier nog een stukje! Very Happy

Hoofdstuk 10: De vierde week van de vakantie:

(Lily)
Lily was nogsteeds woedend op James, maar ze vond toch wel dat het tijd was voor haar excuses tegen James.
Voor de tweede keer deze vakantie liep ze met zenuwen in haar lijf naar de overkant, belde aan, en toen de deur openging stond James in de deuropening.
Ze knuffelde hem, en zei dat het haar speet, dat ze niet zo tegen hem mocht uitvallen. James aanvaardde haar excuses.
Hij vroeg of ze binnen wou komen.
“Je bent onverbeterlijk.” Ze lachte, en duwde James zachtjes, James, die daar niet op had gerekend, viel om.
Lily rolde over de grond van het lachen. James lachte mee, hij vond het toch wel grappig, ook al had hij z’n hoofd gestoten.
Lily rolde op haar buik, en liet haar hoofd in haar handpalmen rustten, James ging tegenover haar zitten, ze keken elkaar even aan en barstten daarna weer in lachen uit.
Na een half uurtje ging Lily weer naar huis, ze moest nog een paar dingen doen voor haar moeder. Thuis aangekomen voelde ze dat er iets mis was.
Lily keek rond, ze wist wat het was, de stilte, en de vrieskou die heerste in huize Evers.
“Mam, mama,?” Geen antwoord…
“Mama?” Nu iets harder en zelfverzekerder. Weer geen antwoord.
“Papa?” Schreeuwde ze nu door het huis. Weer, geen antwoord.
Ze keek naar de oprit, de auto stond er wel.Vreemd…
Lily werd steeds banger en banger. Ze vond dit niet leuk, helemaal niet leuk.
Opeens kwam Petunia de trap afgestormd.
Lily kreeg een hartverzakking, dit was niet leuk!
“Petunia, waar zijn pap en mam?”
Petunia bleef stil en keek naar boven. Bovenaan de trap…
“Petunia?”
Weer geen antwoord.
“Petunia, wat is er?”
“JIJ!” Schreeuwde Petunia alsof ze haar nu pas zag.
Petunia vloog haar aan, slaand en schoppend om haar heen.
“JE HEBT ZE VERMOORD!”
“Petunia waar heb je het over, waar zijn pap en mam?” Petunia stopte niet met gillen, krijsen, slaan en schoppen.
Lily wist nog maar één uitweg, James.
Er kwam een, een ding in een zwart gewaad de trap af. Lily herkende hem, of eerlijk gezegd het.
“PETUNIA! KOM MEE!”
Lily rende het huis uit, Petunia achter zich aan.
Naar het huis van de Potters…

(James)
James zag Lily en Petunia naar zijn huis komen rennen, hij opende vlug de deur, liet hen binnen en gooide ‘m weer dicht.
Lily en Petunia begonnen te huilen, elkaar verwijten naar het hoofd te gooien en te schreeuwen, net toen Petunia op het punt stond Lily een klap te geven, sprong James voor haar.
Hij pakte ze bij hun shirt, gooide ze de huiskamer in, op een bank, James tussen beide in.
Lily en Petunia waren gelijk stil. Tot het “persoon” voor het raam kwam staan. Alles bevroor. “Ohjee, Lil, dit, dit is een dementor!!”
2 seconden nadat James het woord dementor door de kamer schreeuwde, kwamen zijn ouders naar beneden.
“James! Dementors! Ze zijn overal!”
Snel pakte mevrouw Potter James en Lily bij de hand.
Meneer Potter pakte Petunia beet. Ze Verdwijnselde zo snel ze konden.
Ze stonden in een donker steegje, helemaal in de war.
“Wat waren dat?”
“Dementors, Petunia, wat is er thuis gebeurd?”
Petunia vertelde:
“Jij ging weg, naar Potter, en toen werd het ineens ijskoud in huis, ik ging kijken, en hoorde mam gillen, ik rende naar beneden en zag die, die, dat ding boven haar, en toen liep ik naar boven, en hoorde ook papa schreeuwen, daar hing ook zo’n Demente Tor boven.”
“Dementor” Verbeterde James haar.
“Ja, die, toen hoorde ik jou weer thuiskomen, en hoorde je roepen, ik rende naar beneden, die Dementtor was er nog.”
“Dementor.” Zuchtte Lily.
“Ja, en toen keek ik er even naar, en toen begon ik tegen jou te schreeuwen, ik dacht dat jij ze erheen had getoverd met die hocus pocus van je.”
Het bleef een hele tijd stil. “Het, het spijt me Lily…”
Lily keek verbaasd, James had een arm om haar heen geslagen, ze moest zich heel rot voelen nu, omdat haar ouders waarschijnlijk dood zijn.
“Zullen we teruggaan naar huis? Ik denk dat ze nu wel weg zijn.”
“Ja, is goed, maar waar zijn we eigenlijk?”
“De Halvemaanstraat.” Antwoordde mevrouw Potter.
Ze gingen naar James’ huis, de dementors waren weg. Lily en Petunia rende meteen naar hun huis. James en zijn ouders gingen erachteraan.
Voordat ze de deur bereikte hoorde ze ze al gillen. Het was niet goed, helemaal niet goed…
James rende naar Lily, die stond bij haar moeder, ze huilde, gilde, verzette zich tegen James, maar James drukte Lily stevig tegen zich aan. Uiteindelijk gaf Lily toe.
Lily drukte haar hoofd tegen zijn borst, ze wou het niet meer zien.
Opeens, zonder te waarschuwen rukte Lily zich los en rende naar boven. James rende zo snel hij kon achter haar aan.
Er was een deur open. Hij zag Lily door de deur heen kijken.
Lily rende naar James toe, en gooide zich weer in zijn armen. Haar ouders waren dood, wist James.
Lily woonde nergens…

Sam

Nieuw stukje, sorry dat het misschien wat lang duurde!! Wink

Hoofdstuk 11: De vijfde week van de vakantie.

(Lily)
Lily woonde nu bij de Potters, samen met Petunia, ze hadden de begravenis van hun ouders vandaag, Lily zag er tegenop, zij sliep op de kamer van James, en Petunia op de logeerkamer
Lily huilde vaak als James al sliep.
Het ministerie was ermee eens dat Petunia en Lily bij de Potters kwamen wonen.
“Lily, kom je? We moeten gaan..”
James stond achter haar, in een zwart pak. Lily had een zwarte rok aan, met een zwart t-shirt.
“Ik kom eraan.” James liep weg.
“James, wil je bij me blijven? Ik, ik heb iemand nodig die me steunt, vooral nu, vandaag…” James kwam naar Lily toe lopen.
“Ik blijf bij je, voor altijd.” Lily draaide zich om naar James, knuffelde hem even, maar liet hem daarna weer los
. “Je bent lief.” Fluisterde ze zacht tegen James.
Ze liepen naar beneden, stapte de auto in, en gingen op weg naar het crematorium. Lily zat naast Petunia, die altijd zo sterk was, zat nu te huilen. Lily troostte Petunia.
Ze voelde opeens een warm iets op haar schouder rustten, het was James, hij zat ook te huilen, hierdoor moest Lily ook huilen, ze trok het niet meer.
Daar aangekomen kropen James en Petunia de auto uit.
Lily had er de kracht gewoon niet voor. James kwam naast Lily zitten, Lily kroop bij James op schoot, sloeg haar armen om hem heen en begon nog harder te huilen
Lily voelde hoe iedereen naar hen keek, maar dat maakte haar niks uit.
James keek haar aan, en Lily gaf hem snel een kus.
“Zullen we gaan?” Vroeg ze met tegenzin. James knikte.
Tijdens de begravenis was Lily meerdere malen in huilen uitgebarsten.
Lily en Petunia moesten een toespraak houden, en Lily wou dat James meeging. Hij was zo lief, hij stond altijd voor haar klaar en liep altijd met haar mee.
Toen ze thuis kwamen was Lily moe, ze hadden hun ouders gecremeerd, en ze stonden nu op een plekje bij de open haard.
Lily ging meteen naar boven, op naar haar warme bed. James liep haar achterna, hij was zo te zien ook niet echt wakker.
Lily liet zich op haar bed vallen, en ze wachtte op James die op het bed naast haar zou gaan liggen. In plaats daarvan voelde ze dat hij op haar bed ging liggen, tegen haar aan. Ze vond het een fijn gevoel. Ze viel in slaap en werd de volgende dag wakker.
Ze keek op de klok, half 7! Waar was ze wakker van geworden? Ze voelde dat James nog steeds naast haar lag. Ze hoorde meneer en mevrouw Potter door de gangen rennen, ze hoorde hen
“de Wegisweg” roepen.
James was ook wakker geworden. Hij stond op, liep naar de gang om zijn ouders te vervloeken omdat ze hen zo vroeg wakker hadden gemaakt.
Z’n moeder gilde toen ze James zag.
Lily stak haar hoofd om de deurpost heen en vroeg zich af waarom ze zo gilde…

(James)
Hij zag Lily een beetje giechelen en rood worden, en zijn moeder gilde het uit.
Wat was er toch aan de hand? Lily fluisterde in James z’n oor:
“James, je trui, en je broek hebben pootjes gekregen.”
James keek Lily met grote ogen aan. Ze had gelijk, hij rende z’n kamer weer in en trok kleding aan.
“James, je moet je gewaad aantrekken, we gaan naar de wegisweg. Ohja, en zorg ervoor dat je je sleuteltje van Goudgrijp niet verliest.”
“En Petunia dan? Zij is geen heks!. Zij kan niet mee.”Hoorde James Lily zeggen.
“Petunia kan bij andere vrienden voor een paar uurtjes blijven.”
“Oké, dat is goed, zullen we dan nu gaan? En hoe gaan we eigenlijk?” Vroeg James, een beetje verbaasd.
“Collectebus.”
Antwoordde Lily voor meneer en mevrouw Potter. Ze hadden hun lijsten al, liepen naar de stoep en James stak zijn toverstokhand uit.
“Welkom bij de Collectebus, snel vervoer voor…”
“Ja, al goed Arno, hier,”
Lily duwde wat tovenaarsgeld in zijn hand en stapte in, de rest volgde.
“Lily, kom je naast me zitten?” Vroeg James terwijl hij probeerde Lily wat op te vrolijken.
“Waarheen?” Vroeg Arno Stopper.
“Naar de Lekke Ketel.” Zei mevrouw Potter.
James keek nogal verbaasd. Maar zei niks.
Eenmaal in de Lekke Ketel liepen ze meteen door naar achteren, gaven een paar tikken op de muur, en liepen daarna de wegisweg in.
Na al hun spullen hebben gekocht, liepen ze weer terug naar de Lekke Ketel, maar dit keer gingen ze Verschijnselen.
James propte alles alvast in zijn hutkoffer, over een week zouden ze immers al weer terug gaan naar Zweinstein en zouden ze weer gewoon les krijgen, James zou weer lol maken met zijn vrienden.
Er was slechts 1 verschil: hij zou meer met Lily omgaan.

Sam

Hier weer een stukje, ik post niet eerder, voordat ik 5 reacties heb! Razz

Hoofdstuk 12: Terug naar Zweinstein!

(Lily)
Lily werd om vijf voor 8, ze ging wat eten en daarna zou ze terug gaan naar Zweinstein.
Ze wou graag terug naar Zweinstein. Ze wou Maya weer zien!
Lily ging vlug naar beneden om wat te eten.
Ze sleurde har hutkoffer alvast naar beneden, zodat ze die zometeen niet naar beneden hoefde te gooien. James kwam naar beneden.
Lily liep naar hem toe en gaf hem een kus.
“Jij bent vroeg wakker.” Zei ze plagend tegen James.
James lachte, wat was hij toch knap! En lief.. Lily zuchtte.
Ze pakte James bij z’n hand en liep met hem naar de tafel.
“Heb je lekker geslapen?” Vroeg ze, terwijl ze zelf gaapte.
“Ja, ik wel, maar jij niet zo te zien.”
Lily grijnsde. Het was onderhand half 10, meneer en mevrouw Potter waren al wakker, en ze zouden pas over een half uur naar het station gaan
Lily zat bij James op schoot en ze zat dicht tegen hem aan.
Ze grijnsde, ze was zo blij met James! James fluisterde in haar oor.
“Alles komt goed meisje, ik beloof het, ik blijf voor altijd bij je.” Lily lachte.
Lily drukte haar lippen tegen die van James.
“Kom tortelduifjes, we gaan.”
Lily en James schrokken, ze hadden James’ ouders niet aan zien komen!
Lily lachte, sprong van James af, en keek over haar schouder.
Daar, waar ze net nog op James’ schoot had gezeten, zat nu James niet, maar haar vader! Lily keek verbaasd naar haar vader en schreeuwde:
“Dit kan niet waar zijn, je bent dood, ga weg! GA WEG!!!”
Lily gilde en haar vader keek enorm verbaasd.
Lily deed haar ogen dicht en weer open, daar zat James weer.
Lily begon te huilen en te schreeuwen, James drukte haar tegen zich aan. Ze was bang, heel bang!

(James)
Lily en hij bleven zo nog eventjes staan.
Hij was enorm geschrokken van Lily. James sleurde Lily mee naar de Collectebus, die al klaar stond.
James ging achter Lily staan, en liep de Collectebus in. James ging naast Lily zitten, die nu weer huilde.
“Stil maar, ik ben bij je.”
James nam Lily’s gezicht in zijn handen.
“Vertel, wat was er aan de hand?”
Lily vertelde wat ze had gezien, alleen soms werden ze onderbroken door de Bus die heen en weer schommelde.
Toen ze uiteindelijk bij het King’s Cross Station waren, liepen Lily, James en aanhang naar het perron. James’ vader had al een karretje gepakt.
Lily en James stonden nog wat te praten, totdat Maya in zicht kwam.
“Maya!!” Riep Lily. Maar Maya keek niet blij.
“Lil, kan ik je even spreken?” Lily liep met Maya mee.
James hoorde hoe Maya tegen Lily schreeuwde en schold. James liep rustig naar Lily en Maya toe, tot hij zag dat Maya naar Lily uithaalde.
Lily schreeuwde het uit van woede en pijn. James begon te rennen naar de 2 meiden.
Maya zag niet dat James eraan kwam. Het enige wat ze deed was lachen. Lachen om Lily, die nu tegen de poort aan zat.
“Waar denk je in godsnaam waar je mee bezig bent?” James schreeuwde tegen Maya.
Maya schreeuwde terug. Opeens pakte James Lily beet, kuste haar, trok haar mee naar zijn ouders, waar hij afscheid van nam, en rende door de poort met het karretje.
Vrijwel meteen zag hij Sirius met Remus. Hij zag ze verbaasd kijken naar James.
Lily kwam ook uit de poort en James keek verliefd naar Lily. Lily liep naar James, zoende hem, liep naar de trein en zocht een lege coupé.
“Wat was dat maat? Je nieuwe verovering? Ze lijkt verdomd veel op Evers!”
James grinnikte. “Het is Lily Sirius.”
Sirius keek verbaasd. “Meen je dat?!”
“Ja, dat meen ik!” Zei James blij.
Ze hoorde het fluitje,
“Kom, we gaan!”
Schreeuwde James boven het enorme geluid van de trein.
“Goed idee!” hoorde hij Sirius schreeuwen.
Ze sprongen nog net op tijd in de trein, op weg naar Zweinstein…

Sam

Maar 2 reacties van mensen hier op het forum, jammer... Maar ik heb het ook aan mensen van school laten lezen, en daar heb ik ook reacties van gekregen. Vind het jammer dat ik maar 2 reacties van hier heb gekregen. Als ik niet meer reacties krijg, laat ik het verhaal wel sluiten, en schrijf ik voor hun door, heb het gevoel dat hun het meer lezen dan jullie hier, het spijt me... Dus gewoon, geef een reactie! Ik heb gezien dat het meer dan 900 keer is gelezen!

Hoofdstuk 13: Terugreis naar Zweinstein.

(Lily)
Lily zat in een coupé, James zat naast haar, Remus zat naast James, en op de bank tegenover hun zaten Ruby, Sirius en Peter.
Ruby en Sirius duwde Peter zowat van de bank wat eigenlijk wel een heel erg grappig gezicht was.
Sirius had een arm om Ruby heen geslagen, en hij keek haar nu diep in haar ogen aan. Lily wendde haar blik van hun af, en keek naar James, die nu ook een arm om haar heen sloeg. Lily kreeg het warm en ging op zijn schoot zitten.
James knuffelde Lily, en Lily keek naar James, ze zuchtte, hij was zooo lief!
Ze zag Remus naar hen kijken, ze wist wat er aan de hand was. Lily keek naar haar handen, ze voelde zich schuldig.
Lily draaide zich om en keek recht in het zo ontzettend knappe gezicht van James. Lily gaf hem een kus op zijn mond en knuffelde hem. De hele coupé keek naar hen.
Zelfs Sirius en Ruby waren gestopt met hun, waar ze dan ook mee bezig waren!
“Ik heb me nog niet voorgesteld, ik ben Lily Evers.” Zei Lily opeens tegen Ruby.
“Ik ben Ruby, Ruby Lee.” Ruby lachte naar Lily, en Lily lachte terug.
“In welk jaar zit je?” Vroeg Lily, nogal nieuwsgierig aan Ruby.
“In het derde jaar, net als jullie.”
“Liefjes, willen jullie iets van het karretje?”
Lily vloog door de coupé door James, die zo abrupt was opgestaan. Lily belandde op Peter, en zo te zijn was ze er niet blij mee.
De hele coupé lag helemaal in een deuk en Lily stond snel op. James had alles ingekocht en zag wat er gebeurd was
. Lily liep naar hem toe, en zoende hem alsof haar leven ervan afhing. Ze deed heel even haar ogen open en zag Remus kijken.

*Terugblik*
Lily liep een rondje om het meer. Ze dacht na, en merkte niet dat er iemand naast zich kwam lopen. Het was Remus, hij was altijd aardig, en hielp haar vaak bij haar huiswerk.
Ze liepen samen nog een rondje, in gedachte verzonken. Op een gegeven moment bleef Remus staan en Lily liep nog een stukje door.
Tot ze omkeek en Remus vlak achter zich zag staan. Ze keek hem recht in zijn ogen aan. Na iets wat uren leek, kwam Remus wat dichterbij, ze zoende…

*Einde terugblik*

Lily liet James los en keek hem aan. Hij keek terug.
Lily zuchtte.
James liep terug naar zijn zitplaats en Lily ging naast hem zitten. Iedereen ging weer verder met wat ze aan het doen waren.

(James)
Waarom deed ze dat nou?
Wou ze bewijzen dat ze echt van hem hield omdat ze zonet op Peter viel? James schudde die gedachte snel van hem af, zij vond hem gewoon leuk, dat was het.
“James, knalpoker spelen?” Vroeg Sirius, en hij grijnsde.
“Je hebt toch niks met de kaarten uitgespookt toch Sirius?”
James grinnikte, het zou echt wat voor hem zijn, om de kaarten te beheksen. Sirius grinnikte.
“Nee James, ik heb er niks mee uitgespookt. Ik wil alleen een potje knalpoker spelen.”
Sirius keek onschuldig naar James. 2 seconden was het stil in de coupé en toen barstte James en Sirius tegelijk in lachen uit. James keek naar Lily, die gezellig met Ruby zat te kletsen.
“Die zitten wel goed James, kom, we gaan spelen!” James ging maar met Sirius een potje knalpoker spelen.
Soms keek hij naar Lily, als de meiden weer eens in lachen uitbarstte. Soms ving James vlagen op van hun gesprek en moest hij lachen om de dingen die ze besproken.
Op een gegeven moment werd het schemerig en zei James:
“Ik denk dat we onze gewaden maar aan moeten trekken.”
Ze pakte hun hutkoffers en net toen ze hun gewaden aan hadden getrokken kwamen ze aan op Zweinstein. James ging naar de deur van hun coupé en opende hem.
Hij ging de anderen voor naar buiten. James zag de kleine man die altijd de eerstejaars begeleidde naar de bootjes. Jams stapte in de koets, samen met Sirius, Peter en Remus.
Ze praatte de hele tijd en toen zagen ze Zweinstein.
Hij was weer thuis!
Hij kon weer grappen uithalen, hij kon weer doen zoals hij altijd deed. Alleen was er nu een grens. Hij dacht aan Lily….

Sam

Ik heb toch besloten om door te gaan met het verhaal, jeetje, ik wist niet dat zoveel mensen het goed vinden! Embarassed

Hoofdstuk 14: Zweinsveld en het mysterie van Lily.

(Lily)
Ze zaten nu eindelijk 2 maanden op school en morgen zou ze met James naar Zweinsveld gaan! Lily liep naar de les, de laatste les voordat het weekend begon. Verweer Tegen De Zwarte Kunsten, haar lievelingsvak!
Lily rende snel naar het lokaal en ze zag dat ze de eerste was.
Ze behandelde deze les de Onvergeeflijke Vloeken. Na de les rende Lily naar de leerlingenkamer en ging in de stoel bij de open haard zitten. Ze zat goed, en wachtte totdat James binnen zou komen. Toen James en aanhang binnenkwam, ging Lily staan, en liep naar James toe.
Lily omhelsde James, en gaf hem een kus. Na hem even hebben aangekeken, liep ze naar de slaapzaal. Waarom was hij zo stil toen hij haar zag?
Lily dacht heel even na, liep toen naar beneden en keek naar James, die wat zenuwachtig teruglachde. Lily grinnikte, liep uit het portret naar het kantoortje van hun Toverdranken leraar. Lily mompelde een spreuk, die ze ook uitsprak over de deuren van de Grote Zaal.
Toen ze weer in de leerlingenkamer terugkwam, lachte ze zelfvoldaan, en liep naar haar slaapzaal.

Toen ze de volgende ochtend aan haar ontbijt zat, als eerste, kwam Sneep naar de Grote Zaal.
Ze wachtte af, en ja! Hij hing nu ondersteboven!
Lily gierde het uit van het lachen, zo hard, dat ze haast stikte in haar pompoensap. Lily grinnikte nog wat na, en toen viel Sneep weer, na 3 minuten.
Toen kwam James binnen, Lily wachtte weer af, ook hij ging ondersteboven!
Lily moest enorm veel moeite doen om niet in lachen uit te barsten. Lily stak haar toverstok uit naar James en mompelde de tegenspreuk. James viel met een klap op de grond.
Lily barstte in lachen uit. Ze kon het echt niet meer inhouden. James kwam naar haar toegelopen, Lily deed ontzettend veel moeite om niet weer in lachen uit te barsten, maar toen ze zijn gezicht zag, hield ze het niet meer. Lily rolde over de vloer van het lachen.
“Ah, jij zit hier dus achter.” Lily keek onschuldig naar James.
“Ja, sorry, ik kon het niet laten.”
“Geeft niks, geeft niks, ik vraag me alleen af hoe de andere Marauders hier op zullen reageren…” James klonk niet echt overtuigend, maar Lily wist dat hij het meende.
James sloeg een arm om Lily heen, die net haar laatste stukje brood in haar mond stopte.
“Ik ga, naar de leerlingenkamer, zie ik je over een uurtje of 2 in de Drie Bezemstelen?”
James knikte naar haar. Ze grinnikte zelfvoldaan toen zij gewoon door de deuren kon lopen. Zometeen zou ze uitgaan met James…

(James)
James ging naar zijn slaapzaal, en maakte zich klaar om naar Zweinsveld te gaan.
Hij zou met Lily erheen gaan! Toen hij bij de Drie Bezemstelen stond, kwam Lily er al aan.
“Hai, zullen we naar binnen?”
Ze had gerend zag hij, hij vroeg zich af waarom.
“Ja, kom, we gaan.” Hij pakte Lily’s hand en sleurde haar mee naar binnen.
James bestelde 2 boterbiertjes en ging tegenover Lily zitten. Lily keek een beetje ongemakkelijk. “Lily, is er iets?”
“James, er is iets wat ik je moet vertellen…” James keek een beetje raar naar Lily. Wat zou er zijn? “… Maar dan wel waar niet zoveel mensen bij zitten…”
James keek raar naar Lily, die een beetje schuldig terugkeek.
“Kom Lil. Er zit je duidelijk iets dwars.”
“Ik wil niet mee.” Lily kreeg tranen in haar ogen.
“Kom mee Lil, nu, ik wil weten wat er is.” James pakte haar handen, maar zij trok ze snel terug.
James stond op, en liep naar de deur.
“Ik ben in de leerlingenkamer als je me zoekt en met me wilt praten, tot zo Lil.”
James liep weg, de wind was koud. Waarom wou ze nou niet met hem praten? Wat was er gebeurd? Die vragen spookten door zijn hoofd.

Toen hij in de leerlingenkamer zat, dacht hij na.
“James, kan ik je even spreken?” James keek op.
“Ja, natuurlijk.”
“James, waar is Evers?” Sirius keek hem onderzoekend aan.
“Ik weet het niet, er zat haar iets dwars…” Sirius deed zijn mond weer open, en toen weer dicht.
“Sirius, ik ga naar haar op zoek, tot zo.” James keek vastberaden.
James liep door de gangen, toen hij daar aankwam, zag hij Lily in een hoekje zitten.
“Lily? Lil? Wat is er aan de hand?” Lily begon te huilen.
“James! Het waren Maya, en Sneep! Ze, ze, James, het was vreselijk! Maya bond me vast, en Sneep probeerde me te vervloeken, Maya hield me de hele tijd vast. Totdat ik deed alsof ik dood was, ik ben blij dat ze de Onvergeeflijke Vloeken nog niet kende!” James versteende.
“Waar zijn ze?”
“In de Zwadderich leerlingenkamer.”
“WAT?! Allebei?!” James keek haar met grote ogen aan.
“Ja, allebei,je weet toch wat Anderling zei? Eens in de zoveel jaar krijgt Zwadderich een zielsverwant van Griffoendor. Maya is zijn vriendinnetje, ze zijn zielsverwanten zei ze, James, Sneep heeft Maya het wachtwoord gegeven!!”
James keek Lily verward aan.
“Ah, Evers, daar ben je!”
James draaide zich met een ruk om. Daar stond een jongen met lang zwart haar in de schaduw…

Oeh, Cliffhanger, spannend! Wink

Sam · Geplaatst: Wo Apr 05, 2006 19:53

Muahaha, heel veel reacties gehad, met vragen wie het nou was. Here is the answer! ^^

Hoofdstuk 15: Nachtelijke wandeling.

(Lily)
Lily draaide zich met een ruk om. Daar, in de schaduw stond niemand minder dan….
“Sirius?”
“Ja, ik zag dat James achter je aanrende, dus ben ik achter hem aangegaan.”
Lily zei niets.
“Ik heb het gehoord wat je zei Lily, en we gaan er wat aan doen, en wel nu!”
Lily keek Sirius raar aan.
“Wat bedoel je daarmee?” Vroeg James.
“Dat we wraak gaan nemen.” Sirius’ blik stond duister.

Lily zat in de leerlingenkamer naast James. Ze voelde zich rot.
Voelde ze eigenlijk nog wel wat voor James? Ze wist het niet…
Ja, natuurlijk voelde ze nog wel wat voor James! Anders zou ze nu niet hier met hem zitten! Lily schudde haar hoofd alsof ze die gedachten er zo uit kon krijgen.
“Wat is er Lil?” Ruby stond voor haar.
Lily vertelde het hele verhaal, over Maya en Sneep.
Ruby sloeg een arm om Lily heen, die weer aan het huilen was.
Ze vond de Marauders echt heel aardig, ze waren er altijd voor haar!
Ondanks de vervelende grappen die ze uithaalde, dacht Lily.
Lily werd weer boos, haar humeur sloeg ineens om.
“Lily?” James keek haar aan.
Lily voelde zich zo boos worden, dat Lily hem in z’n gezicht sloeg.
Iedereen was stil.
“Waarom deed je dat?” James keek Lily met betraande ogen aan.
Zou ze zo hard geslagen hebben?
Nee, dat was het niet.
“Sorry, ik dacht even terug en….”
Verder kon Lily niet komen. James was opgestaan en had Lily gezoend, midden in haar zin.
“Sorry James.” Fluisterde Lily zachtjes.

Lily liep naar boven, en ging op haar bed liggen. Ze had niet gemerkt dat er nog iemand was.
“Lily, gaat het wel? Wat is er gebeurd?”
Ruby kwam naast haar zitten. Lily vertelde over wat ze had gevoeld en had gedaan.
Toen Lily zei dat ze James had geslagen sloeg Ruby een hand voor haar mond, maar onderbrak haar niet.
Lily vertelde verder, en praatte maar door. Totdat ze moe werd.
“Ik ben moe, ik ga slapen, sorry Ruby, tot morgen!”
Lily kroop in bed, en viel in slaap…
Even later werd ze weer wakker en liep naar beneden…

(James)
Hij liep naar boven, ging liggen op z’n bed, en liep toen weer naar beneden. Hij ging in de stoel bij de haard zitten, en dacht na. Hij keek op zijn horloge, half 12!
“Hallo James, wat doe jij hier nog zo laat?”
James schrok en draaide zich om.
“Hallo Lily, ik ehm, kon niet slapen.”
“Oh, dat probleem ken ik…” Lily kwam uit de schaduw, ze had gehuild besefte James.
“Lily, waarom heb je gehuild?” Lily ging naast James zitten.
“Gewoon, alles kwam weer naar boven, ik, ik kan er niet meer tegen James…” James keek Lily aan.
“Vertel maar.”
“Morgen misschien, ik ben moe, ik ga proberen wat te slapen…”
“Weltrusten Lil.” James gaf Lily een kus.
“Truste James.”
James ging ook weer naar boven, maakte Sirius wakker, en samen gingen ze onder z’n ontzichtbaarheidsmantel het kasteel onveilig maken.

“Pssst, James!” James keek op.
“Wat is er Sirius?”
“Sluipvoet!” Ohja, hij was vergeten dat ze elkaar nu bij hun bijnaam noemde.
“Hee, wacht eens even, jij noemde mij net ook James!” Sirius grinnikte.
“Gaffel bedoelde ik.” Sirius stak z’n tong uit.
James lachte, Sirius, is zo grappig!
“He Sluipvoet, wat gaan we doen?” Vroeg James, terwijl Sirius ineens onder de mantel wegliep.
“Sluipvoet?” James liep naar Sirius.
“He, Sluipvoet, zeg eens iets!”
“Gaffel! Kom! Moet je kijken!!” Sirius moest z’n lach inhouden.
Daar stond Sneep, te zoenen met Maya.
James kwam niet meer bij van het lachen, het leek alsof ze elkaar aan het opeten waren.
Sneep hoorde James duidelijk lachen, want hij draaide zich om, naar de kant waar het gelach vandaan kwam.
“Wie is daar?” James moest nóg harder lachen, omdat Sneep’s halve gezicht nat was.
James en Sirius rende snel weg. Sneep rende de andere kant op, en Maya erachteraan.
“Zag je z’n gezicht?” Sirius keek hem ontdeugend aan.
“Wat ben je van plan Sluipvoet?” James keek twijfelend naar Sirius.
“Kan je je die spreuk nog herinneren? Van Anderling? Die Peters water groen maakte?”
James keek nu ook ontdeugend.
“Jaa! Die kan ik me nog herinneren!”
En zo kwam het, dat Sneep een hele dag met een half groen gezicht liep.