Ik laat dit topic sluiten, ik ga dit niet meer afschrijven (Het staat ook al een paar jaar open) en ik zou graag met een nieuw verhaal/nieuwe start beginnen :)


Hallo, ik ben Caroline. Hier een poging tot een nieuwe fanfic. Reacties en tips zijn altijd welkom!

Proloog

Zenuwachtig pulkte Lily met haar vingers. Ze wisselde een nerveuze blik met Severus die naast haar stond; hij probeerde haar gerust te stellen met een bemoedigende blik. Ze voelde zich niet echt op haar gemak door zijn donkere ogen, ook al bedoelde hij het goed.
‘Elfenhout Marco!’ sprak de professor die voor hen stond bij het krukje met de Sorteerhoed en Lily zag hoe een mollige jongen met blond haar naar het krukje liep. De twee zwartharige jongens die bij hun in de coupé hadden gezeten, begonnen opgewonden te wijzen en te fluisteren en moesten zichzelf inhouden om niet in lachen uit te barsten. Lily wierp hen een boze blik toe maar daardoor leken ze nog harder te lachen. Lily draaide zich terug om toen ze luid ‘Huffelpuf!’ hoorde.
De jongen ging aan een van de lange tafels zitten onder luid applaus van de Huffelpuffers. Lily werd zenuwachtig. Ze hoopte dat zij bij Severus zou zitten, dan zou ze ten minste niet alleen zijn. Dan zou ze iemand kennen en de volgende morgen niet helemaal alleen aan het ontbijt zitten...
‘Ekkers Hannah!’
Het meisje met de twee zwarte vlechten werd ingedeeld in Ravenklauw en Lily werd wat meer op haar gemak toen ze zag dat alle Ravenklauwers haar met open armen ontvingen. Ze zou het niet erg vinden moest ze in Ravenklauw worden ingedeeld, iedereen zag er erg vriendelijk uit.
‘Evenhals Uriah!’
Lily slikte en keek naar Severus terwijl de sorteerhoed Uriah indeelde in Huffelpuf. Het was bijna aan haar, ze wist niet hoeveel mensen er nog voor haar zouden komen, maar waarschijnlijk niet veel. Alsof Severus wist dat haar naam ging worden afgeroepen gaf hij haar een bemoedigend kneepje in haar schouder.
‘Evers Lily!’ riep de vrouw vooraan terwijl Uriah aan de tafel van Huffelpuf ging zitten. Lily stapte nerveus naar voren. Kon Petunia me nu maar zien, dacht ze en ineens besefte ze eigenlijk hoeveel haar zus voor haar betekende. Ze was haar beste vriendin en ze was nog nooit zo lang weg geweest van haar. Was ze maar hier, zoals Severus, dan zou alles veel makkelijker zijn. Ze voelde dat de professor zachtjes de stoffige hoed op haar hoofd zette en haar hart klopte zo hard dat ze bang was dat het uit haar lichaam zou springen. Het leek wel een halfuur te duren maar uiteindelijk kwam het verlossende woord van de hoed: ‘Griffoendor!’
De tafel naast die van Huffelpuf barste uit als orkaan van geluid en applaus. Opgelucht liep Lily naar de tafel waar ze werd onthaald door een meisje dat al eerder in Griffoendor was gesorteerd. Als Lily het goed herinnerde, was haar naam Algebra Marie. Ze had lang zwart haar, gebonden in een paardenstaart en haar bruine ogen keken geamuseerd naar Lily. Ook een eerstejaars en ze zag er best aardig uit.
‘Ik ben Marie,’ fluisterde ze ‘welkom in Griffoendor.’
‘Lily,’ fluisterde Lily zo stil mogelijk terug aangezien er een jongen naar de Sorteerhoed liep ‘jij ook. Proficiat.”
Marie glimlachte blij en keek hoe Davids George in Ravenklauw werd gesorteerd. Wat later werden Lily en Marie vergezeld door nog een paar meisjes en jongens, waaronder de arrogante jongen uit de trein, James. Lily hoopte dat zijn vriend niet bij Griffoendor zou worden gesorteerd, maar ze betrapte zichzelf erop dat het een beetje verkeerd zou zijn om iemand iets niet te gunnen.
‘Sneep Severus!’
Lily keek hoe Severus op het krukje ging zitten en haar hart begon weer sneller te slaan. Waar zou Severus belanden? Hopelijk ook in Griffoendor... Ze wilde bemoedigend zwaaien maar ze probeerde zichzelf in te houden toen ze de meeste Griffoendors zag kijken. De oudere leerlingen keken elkaar grijnzend aan en anderen beten op hun lip om hun lach in te houden.
‘Zwadderich!’
Severus ging aan de tafel van Zwadderich zitten en keek enigszins teleurgesteld toen hij besefte dat hij niet in Lily’s afdeling zat, ondanks het warme onthaal van de Zwadderaars. Lily glimlachte bemoedigend naar Severus, dit wilde niet zeggen dat ze geen vrienden konden zijn. Als laatste kwam de vriend van de jongen uit de trein, Zwarts Sirius. Lily kon vanuit haar ooghoeken zien dat James hoopvol keek naar zijn vriend en toen hij ook in Griffoendor werd ingedeeld, brulde hij het luidst van allemaal. Hij stond op om zijn nieuwe vriend te omhelzen en daarna gingen ze allebei grijnzend zitten. De professor ging weg met het krukje en de hoed en het schoolhoofd, professor Perkamentus stond op.
‘Welkom iedereen, nieuwe leerlingen en terugkerende studenten,’ zei hij glimlachend ‘ik veronderstel dat jullie honger hebben, dus hou ik het kort. Varkensstaar! Knorrepot! Duitenzak!’
Glunderend keek Lily naar het eten dat zomaar verscheen op alle afdelingstafels en toen ze rond zich keek, kreeg ze zo’n gevoel van voldoening dat ze wist dat ze hier thuis hoorde.

‘Kan je het geloven?’ zei Marie opgewonden toen de Zweinsteinexpres vertrok van perron 9 ¾ ‘We beginnen al aan ons vijfde jaar! Het lijkt wel of het gisteren was dat we zijn gesorteerd.’
‘Dat zeg je elk jaar!’ lachte Gerty en ze probeerde haar vriendin zo goed mogelijk te imiteren ‘Ooh! Dit is al het vierde jaar! Straks gaan we voor onze PUISTen!’
Iedereen in de coupé, waaronder Lily, moest lachen om de imitatie van Gerty. Na haar grapje was het weer even stil en Lily keek met een droevige blik naar buiten. Ze had deze zomer ruzie gemaakt met haar zus Petunia, échte ruzie. Ze hadden geen woord meer met elkaar gewisseld, wat Lily vreselijk vond. Haar zus waarschijnlijk ook, dat kon ze toch afleiden uit haar gesnik ‘s nachts. Lily had niet kunnen ophouden met te vertellen dat ze dit jaar voor haar SLIJMBALLEN zou gaan en hoe belangrijk die konden zijn in de toverwereld. Haar ouders hadden aan haar lippen gehangen bij elk woord dat ze zei en zoals gewoonlijk ging de aandacht weer naar Lily in plaats van Petunia.
‘Dit wordt echt een geweldig jaar.’ zei Gerty die achterover ging hangen en haar voeten plaatste op de bank tegenover haar, waar Lily zat. Lily staarde een beetje dromerig naar de sneakers van Gerty en keek toen terug naar buiten.
‘Niet zo afwezig doen Lily!’ riep Gerty verontwaardigd en ze ging weer recht zitten waardoor haar blonde haren naar voor vielen ‘Ik bedoel, we gaan wel voor onze SLIJMBALLEN en zo, maar, denk eens aan alle leuke dingen die we kunnen doen! Mijn zus vertelde dat we een heleboel vrije uren krijgen en zo.’
Gerty kwam uit een familie van puur tovenaarsbloed en haar zus was vorig jaar afgestudeerd aan Zweinstein met zes PUISTen. Zij had nooit last van ruzies over toverkunst of problemen dat iemand niets begreep van SLIJMBALLEN of PUISTen, daar was het vanzelfsprekend. Lily was één keer bij Gerty’s familie geweest en ze had haar ogen uitgekeken. Haar moeder maakte eten klaar met haar toverstok en in hun tuin liep het vol met tuinkabouters.
‘Ja, vrije uren om te studeren.’ antwoordde Marie en Gerty keek haar geërgerd aan, ze had immers een hekel aan leren.
‘Of om te trainen.’ benadrukte ze.
Gerty was de enige van hun vriendengroepje dat aan Zwerkbal deed. Ze was een Jager, een hele goede zelfs en Lily ging graag naar haar kijken tijdens een wedstrijd, al moest ze daarvoor ook naar James Potter kijken. De drie meisjes keken verbaasd op toen er iemand op hun coupédeur tikte. Een meisje met bruin haar en een rond gezicht deed open en Lily zag dat Gerty lichtjes een geërgerde zucht wist tegen te houden.
‘Hoi meiden.’ zei het meisje opgewekt.
‘ Hallo Lies.’ begroette Lily haar en toen ze zag dat ze nogal zenuwachtig was vroeg ze: ‘Wil je misschien hierbij komen zitten?’
Zonder op een antwoord te wachten, schoof Lily op en Lies kwam erbij zitten. Net zoals zij was Lies ook een meisje uit Griffoendor. Ze was een beetje mollig en een beetje stuntelig, maar ze was erg aardig.
‘Heb je een leuke vakantie gehad?’ vroeg Lily en Lies begon opgewonden te knikken.
Ze vertelde een verhaal over haar en haar broer; hoe ze in de zomer per ongeluk de jurk van hun grootmoeder in brand hadden gestoken en hoe zij die uiteindelijk wist te blussen met een Aquamenti-spreuk. Na haar verhaal en de verhalen van Marie en Gerty (Lily had niet zoveel beleefd in de zomer) raakten ze een beetje verveeld, dus Lily was beginnen bladeren in een boek dat ze op de Weg-Is-Weg had gekocht (‘Een uitgebreide en geïllustreerde encyclopedie over Fabeldieren en andere niet-menselijke wezens’), Gerty bladerde in een Zwerkbalboek, Marie keek naar buiten en Lies was ook aan het lezen, weliswaar al in één van haar studieboeken. Hoewel Lies soms onhandig was, was ze heel slim. Meestal had ze zelfs betere punten dan Lily. Rond vier uur klopte er weer iemand op hun coupédeur, Lily verwachtte de heks met haar snoep, maar het waren James en Sirius. Zonder te vragen of ze binnen mochten komen, gingen ze zitten, Sirius naast Gerty en James tussen Lies en Lily in.
‘Mooi weer vandaag.’ zei James zo nonchalant mogelijk, hij scheen niet te merken dat Lily zijn aanwezigheid niet echt op prijs stelde.
‘Inderdaad,’ zei Gerty ‘prima Zwerkbalweertje.’
James negeerde haar en keek naar Lily die deed alsof hij niets gezegd had en ze keek terug in haar boek.
‘Eenhoorns zijn echt prachtig, vind je ook niet Lies?’ vroeg Lily alsof er niets aan de hand was en ze gaf het boek door aan Lies, die schrok omdat naar haar mening werd gevraagd.
‘Wat?’ vroeg ze verbouwereerd ‘Ja, denk ik. Ik weet het niet.’
‘Heb je goede vakantie gehad Lily?’ zei James in een poging om weer een gesprek aan te knopen met Lily. Ze besefte dat ze hem niet langer kon negeren.
‘Ging wel,’ antwoordde ze ‘en jullie?’
James wilde antwoorden maar hij werd onderbroken door Sirius, die naar Lily keek alsof hij haar nog nooit had gezien.
‘Ben jij Klassenoudste?’ riep hij op een bijna beschuldigende toon en hij duwde Gerty opzij.
‘Wat?’ vroeg Lily ‘O, ja.’
Opeens herinnerde ze zich dat ze om vijf uur moest samenkomen met alle Klassenoudsten om hun instructies te horen. Haastig keek ze op haar klok, maar ze zag dat ze nog een dik halfuur had.
James keek naar de badge die Lily op haar trui had geprikt met een grote ‘K’ op.
‘Ga je ons nu strafwerk geven?’ vroeg hij lichtjes grijnzend ‘Als we weer iets uithalen, bedoel ik.’
‘Ik vind dat jullie al genoeg hebben uitgehaald voor heel jullie schoolcarrière.’ antwoordde Lily nors.
James nam zijn toverstok en begon er nonchalant mee te spelen.
‘Wij zijn braaf,’ zei hij nonchalant ‘je doet net alsof ik en Sirius niets anders doen dan streken uithalen.’
‘Inderdaad!’ knikte Sirius meteen met een gespeelde verontwaardiging ‘Wij zijn de beste én onschuldigste leerlingen die Zweinstein ooit heeft gehad.’
Alle meisjes begonnen te lachen en ook Lily moest even een grijns onderdrukken. James zag dat en lachte blij naar Sirius, die zijn duim opstak. Lily deed alsof ze het niet zag maar dat lukte niet en James’ glimlach stierf weg toen hij Lily geërgerd zag kijken. Er klopte alweer iemand op de coupédeur en nog voor ze konden zien wie het was riep Marie: ‘Onze coupé zit vol!’
Maar het was de heks met het snoepkarretje. Ze had kort zwart haar en was ongeveer even oud als Lily’s ouders. Toen Lily al het snoepgoed zag, besefte ze plots hoeveel honger ze eigenlijk had. Ze kon niet ontbijten toen ze merkte dat Petunia hen niet zou vergezellen en haar niet zou uitzwaaien op het perron.
Ze nam snel haar geld uit haar rugzak, maar zag dat ze niet genoeg bij had om iets te kopen; al haar geld zat in haar hutkoffer en ze had niet veel zin om daar geld uit te nemen in de overvolle coupé.
‘Wil jij niets liefje?’ vroeg de heks toen iedereen iets kocht behalve Lily.
‘Nee, sorry,’ glimlachte Lily en ze schraapte haar keel ‘ik heb niet –‘
Haar zin werd afgekapt door James die meteen rechtstond en zijn portefeuille nam.
‘Wat wil je hebben?’ vroeg hij.
‘Pardon?’ vroeg Lily beleefd.
‘Wat wil je hebben? Ik betaal wel.’
Lily voelde dat ze rood werd en ze werd nog roder toen iedereen in de coupé haar aankeek.
‘Nee, ik hoef niets. Je hoeft niet te betalen.’ zei ze en het liefst van al wilde ze door de grond zakken.
Ze wist dat James geld door ramen en deuren kon gooien en bij haar was dat niet zo. Ze hadden het niet echt breed en toen haar ouders hoorden dat ze nog geld moesten omruilen naar Knoeten, Sikkels en Galjoenen ... De kluis van Lily in Goudgrijp was bijlange niet zo vol.
‘Doe maar een paar chocokikkers en een dropstok.’ James duwde een paar Sikkels in de hand van de heks ‘Hou de rest maar.’
De heks verliet hun coupé en ging naar de volgende. James terug ging zitten en gaf Lily het snoep. Die keek hem echter boos aan. Ze had niet veel geld, maar als ze iets wilde kon ze het gerust zelf betalen. Het was niet zo dat ze helemaal níets had.
‘Ik zei dat ik niets wilde.’
‘Onzin,’ reageerde James ‘wie wil er nou geen snoep krijgen van de beroemde James Potter?’
Lily werd nog bozer en ze stond recht. Ze wilde net een hele preek geven, maar toen zag ze Remus Lupos in de deuropening staan. Zijn bruine haren zagen er een beetje warrig uit, wat niet van zijn gewoonte was, en hij hijgde een beetje. Net als Lily had hij een rode badge op zijn borst hangen en Lily vergat even wat ze aan het doen was en ze richtte zich tot Remus.
‘Remus!’ zei ze opgewonden en ze duwde James opzij zodat ze naar hem toe kon lopen ‘Jij ook! Dat is geweldig! Kijk, ik ook!’
Opgewonden wees Lily naar haar badge.
‘Geweldig Lily,’ zei hij niet bijster enthousiast ‘James, Sirius, ik moet weg en aangezien ik gek word van Wormstaart... Hij wil niet alleen in een coupé zitten, dus jullie kunnen maar beter terug gaan. Lily, kom je mee?’
‘Oh ja,’ antwoordde ze en ze richtte zich tot haar vriendinnen ‘ik moet nog naar de – eh – dat Klassenoudste ding. Ik denk niet dat het heel lang duurt.’
Lily en Remus verlieten de coupé en liepen naar rechts terwijl James en Sirius de andere kant uitliepen. Onderweg hoorde ze hen bulderen van het lachen ergens in het midden van de gang en Lily wist zonder om te kijken dat ze iemand vervloekt hadden. Ze hoopte uit de grond van haar hart dat het niet Severus was en uit angst bleef ze even stilstaan. Ze wilde er naar toe gaan om te gaan kijken wat er gebeurde, maar Remus hield haar tegen.
‘Je trekt je teveel van hem aan,’ zei hij met een kalme stem ‘laat hem maar. Trouwens, ik denk niet dat ze nu al iemand hebben vervloekt. Het is nog maar het begin van het schooljaar.’
‘Hem?’ vroeg Lily verbaasd die alleen het eerste deel van zijn zin had gehoord door de lachende leerlingen in het einde van de gang ‘Het is niet alleen James, het is ook Sirius! En ik wil niet dat ze zomaar iedereen vervloeken, ik bedoel - ’
Remus glimlachte flauwtjes. ‘Maar meestal James, ja toch?’
Lily gaf geen antwoord. Ja, dat was waar. Maar ze kon het gewoon niet uitstaan dat iemand zich zo arrogant kon gedragen. Soms vroeg ze zichzelf af of hij wel het vermogen had om normaal te doen. Ze zwegen totdat ze bij de coupé waren.
‘Ik weet niet wat jij gaat doen Remus,’ zei Lily voordat ze binnen gingen ‘maar ik geef ze strafwerk als ze dat verdienen.’
Remus bleef even stil.
‘We zien wel.’ zei hij glimlachend en hij trok de coupédeur open waar Lily een aangename verassing wachtte.

‘Nee!’ zei Marie vol ontzet ‘Is Secretus tot Klassenoudste benoemd?’
‘Noem hem niet zo.’ reageerde Lily fel en Gerty keek haar met rollende ogen aan.
‘Ik snap niet dat je met hem bevriend kunt zijn. Wil zijn, om eerlijk te zijn.’ zei ze.
Lily negeerde haar en keek naar buiten. Het was al donker en het zou nog maar even duren voordat ze bij Zweinstein waren. Ze dacht aan Severus waar ze naast was gaan zitten in de Klassenoudste coupé. Ze hadden een beetje opgelaten naar elkaar gelachen maar Lily kon zien dat hij blij was dat ook zij tot Klassenoudste was benoemd. Ondertussen hadden Lily en haar vriendinnen hun gewaden al aan met daaronder hun rood en geel gekleurde dassen en hun spierwitte hemden. Lily stak haar encyclopedie terug in haar rugzak en merkte op dat het snoep dat James voor haar betaald had nog het tafeltje van de trein lag.
‘Wie wil het?’ vroeg ze.
‘Wie wil wat?’ zei Marie fronsend en ze glimlachte toen Lily naar het snoep van James wees.
‘Ik heb zelf snoep gekocht.’ zei Gerty en ze wuifde met haar hand.
‘Nou, ik ook.’ antwoordde Lies eerlijk en ze wees op haar leren schoudertas om te benadrukken dat ze zelf snoep had.
Lily keek naar het snoep dat ze absoluut niet wilde, ook al was het haar lievelingssnoep. Ze vroeg zich af of James zomaar wat snoep had gekozen of dat hij wist dat het haar lievelingssnoep was.
‘Marie?’ vroeg Lily bijna smekend.
Ze zag dat haar vriendin twijfelde en ze probeerde nog wanhopiger te kijken dan ze al deed.
‘Je kan het toch bijhouden en opeten als je niet meer boos bent op James, of als je hem niet meer haat.’ probeerde Marie in een poging om het snoep niet te hoeven aannemen.
‘Ik haat niemand,’ zei Lily een beetje afwezig ‘en gebruik dat woord niet, daar heb ik een hekel aan. Ik kan James gewoon niet uitstaan. Ik bedoel, hij denkt alsof hij geweldig is maar hij is gewoon een arrogante kwal.’
Tot Lily’s opluchting zag ze dat Lies knikte. Opeens vroeg Lily zich af waarom iedereen James zo geweldig vond en iedereen Severus zo haatte. Hij was ten minste aardig, ook al had hij vreemde en soms kwaadaardige vrienden. Maar als hij alleen bij Lily was, was hij best aardig.
‘Ja, dat vind ik ook.’ zei ze zacht en Lily keek voldaan uit het raam; in de verte kon ze Zweinstein al zien dus ze porde Lies en wees naar buiten. Lily kon het niet helpen om te glimlachen, hier had ze al de hele zomer naar uitgekeken en het zou zo fantastisch worden dit jaar, ze voelde dat er iets spannends ging gebeuren, al kon ze het niet helemaal beschrijven. Na tien minuten stopte de Zweinsteinexpres op het station en ze stapten uit, Lily met de kooi van haar uil (Fleur) in haar hand.
‘Eerstejaars, hierheen!’ brulde een vertrouwde stem in de verte. Lily keek op en zag Hagrid in de verte samen met muil op de eerstejaars op te vangen. Door het kijken naar Hagrid was Lily even verdwaald op het perron en ze zag even niet waar haar vriendinnen waren.
‘Lily,’ zei een zalvende stem achter haar. Lily schrok zo hard dat ze bijna haar kooi liet vallen.
‘Oh, hallo Severus. Alles goed?’ zei Lily en haar ogen bleven rusten op zijn Klassenoudste-badge.
Severus knikte en kreeg plotseling een blos op zijn bleek gezicht. Hij probeerde zijn vettige, zwarte haren achter zijn oren te steken en hij zei, starend naar de grond: ‘Ik wil je nog proficiat wensen, omdat, nou, je Klassenoudste bent en zo.’
‘Bedankt!’ zei Lily opgetogen en ze zette even haar kooi neer om Severus te omhelzen, die werd nog roder dan daarvoor ‘En jij ook! Proficiat! Ik weet zeker dat je het geweldig zal doen!’
Lily wilde nog meer zeggen maar iemand anders riep haar naam al. Het was Marie die haastig kwam aangelopen met haar kat in haar handen.
‘Hier ben je! Oh-‘ voegde ze er vuil aan toe toen ze Severus zag ‘Nou, kom je Lily? We staan al bijna vijf minuten te wachten.’
‘Ja,’ zei Lily een beetje verbluft ‘ja, ik kom. Ik zie je later Severus!’
Severus knikte een beetje teleurgesteld en liep toen naar zijn eigen vrienden, die Lily nogal vreemd vond toen ze hen zag. Het leek even of ze geen gezicht hadden, aangezien ze in het donker stonden.
Lily volgde Marie naar de koetsen, en zij wilde meteen weten van Severus van haar wilde. Lily besloot die vraag niet te beantwoorden en ging bij haar vriendinnen in een koets zitten, die zoals gewoonlijk door niets werd voorgetrokken.
‘Ze was bij Secretus.’ legde Marie onderweg uit aan Gerty en Lies.
Lies had daar niet echt een probleem mee, maar Gerty wel.
‘Waarom?’ vroeg ze meteen.
‘Ik mag toch wel vrienden hebben buiten Griffoendor!’ verdedigde Lily zich een beetje verontwaardigd.
‘Ja,’ gaf Gerty toe ‘maar ik bedoel... Hij is niet echt normaal of zo, als je snapt wat ik bedoel.’
Lily keek boos de andere kant op en zei: ‘Gerty, bemoei je er niet mee. Jij hebt er toch geen last van dat ik met hem praat? Je bent er nota bene niets een bij!’
De koets reed verder, in stilte.

‘Goed, eerstejaars, hierheen!’ riep Lily en ze zwaaide opgewonden samen met Remus. Ze moesten de eerstejaars naar de leerlingenkamer brengen als taak van de Klassenoudsten. Vanuit haar ooghoeken zag Lily haar vriendinnen uit de Grote Zaal vertrekken en toen ze weer naar de eerstejaars keek, zag ze Severus samen met een meisje de eerstejaars van Zwadderich verzamelen.
‘Eerstejaars!’ brulde Remus en hij grijnsde opgelaten naar James, Sirius en Peter die als laatste de Grote Zaal verlieten en dingen zeiden zoals ‘Hmm, welke spreuk zouden we eerst proberen op de eerstejaars? Een waanzichtspreuk misschien?’
Lily had Sirius, degene die de uitspraak had gedaan, boos aangekeken en ze keek nog bozer naar Peter die op een onnozele manier grinnikte.
‘Alsof jij dat al kan,’ zei ze schamper en ze hoopte dat ze gelijk had want Sirius was een van de beste van hun jaar.
‘Moet jij maar eens opletten!’ grijnsde Sirius en hij trok zijn toverstok.
Maar nog voordat hij een spreuk kon bedenken die goed genoeg was om een eerstejaar te vervloeken, kwam professor Anderling tussenbeide.
‘Meneer Zwarts!’ riep ze furieus ‘Wil je soms nu al strafwerk op je geweten hebben? Op de eerste schooldag?’
Sirius grijnsde nog breder maar stak toch zijn toverstok weg.
‘Het spijt me professor,’ vleide hij maar professor Anderling luisterde niet ‘het zal niet meer gebeuren.’
‘Dat zal wel, en nu naar de leerlingenkamer!’
Sirius maakte een overdreven belachelijke buiging voor professor Anderling en verliet toen met James en Peter de Grote Zaal. Daarna richtte professor Anderling zich op Remus en Lily.
‘Ik denk dat iedereen er is, jullie kunnen gaan en houd alsjeblieft die twee in de gaten,’ voegde ze er een beetje nijdig aan toe.

De eerstejaars keken hun ogen uit in Zweinstein. Ze bleven soms tien minuten naar een hetzelfde portret kijken alsof het ieder moment zou kunnen ontploffen en als iemand per ongeluk vast zat in een trede blijven ze lang en gefascineerd kijken naar de trap. Dat bleven ze doen totdat Remus ongeduldig werd en hen wijsmaakte dat als ze te lang op de trap zouden blijven staan, alle treden naar beneden zouden vallen. Vanaf toen waren ze zo bang dat ze zo snel mogelijk naar de leerlingenkamer wilden. Ze stopten bij het portretgat, waar Lily uitlegde hoe ze het moesten openen en dat ze het wachtwoord niet aan de andere afdelingen mochten vertellen. Ze opende het portretgat (het wachtwoord was ‘Feniksveer’) en ze liet Remus eerst door het portretgat kruipen, gevolgd door de eerstejaars, zij volgde als laatste. Toen de eerstejaars de leerlingenkamer zagen, leken ze nog meer verwilderd dan daarvoor. Ze vonden het geweldig om te zien hoe twee derdejaars toverschaak speelden of hoe James en Sirius iedereen aan het lachen maakten. Lily zei waar de slaapzalen waren en de eerstejaars werden zo opgewonden dat ze allemaal tegelijk naar de slaapzalen liepen en bijna moesten dringen om erdoor te raken. Ze bleven bijna allemaal op hun kamer, wat goed was, want dat moesten Lily en Remus niet naar hen uitkijken.
Remus ging naar Peter want James en Sirius waren ondertussen aan het schaken en Lily ging bij Marie en Lies zitten. Toen ze vroeg waar Gerty was, wees Marie naar een hoekje bij de haard, waar Gerty zat met Patrik. Hij was een Drijver in het Zwerkbalteam van Griffoendor en aangezien Gerty al lang met hem uit wilde, en hij in het laatste jaar zat, moest ze echt tot actie komen. Hij was aanvoerder dus deed ze eerst alsof ze erg geïnteresseerd was in de nieuwe proeftrainingen.
Lily ging een beetje achteruit hangen in de zetels en keek naar het haardvuur waarin ze zag dat het een geweldig jaar zou worden.