Geplaatst: za apr 12, 2014 16:10
Hey iedereen, hier is het eerste hoofdstuk van mijn verhaal. Veel lees plezier!
Hoofdstuk 1: Bezoek
Christy, een meisje van 16 met zwart krullend haar en Zwart en grijze kleren zat bij haar huis, een op een heuvel gelegen mooi vrijstaand huis iets buiten het dorp, van het mooie weer te genieten . “Mag ik er bij komen zitten?”zei een oude man in een wit gewaad en met een lange bruine baard en lang bruin haar. “Huh…natuurlijk gaat u gang” zei Christy verbaasd “Christy is het toch?” zei de man vriendelijk Christy keek verbaast op en zei nog verbaasder dan net “hoe weet u mijn naam?” “Per toeval” Zei de man rustig. “Ik ben Olivier Hovendoorn een tovenaar net als jij” “Ik weet dat ik een heks ben dat hoef je huist niet te vertellen” zei Christy nu geïrriteerd “Ik zou het je graag leren”zij Olivier alsof hij niet had gehoord wat Christy zei. “Wat leren? ik kan best toveren!” zei Christy nu boos. “Weet ik maar je zou het toch graag beter doen?” zei Olivier nog steeds rustig. “Ja maar waarom zou ik met u mee gaan?” Zei Christy iets gekalmeerd “Ik weet niet, dat is aan jou” zei Olivier nog altijd rustig. Ze zaten een tijdje terwijl ze niets zeiden.
Olivier keek naar de natuur om zich heen en zei“ mooi hè de natuur, het licht zucht… ik ben hier vroeger toen ik nog iets jonger was vaak geweest” “Oh oke, wat deed u hier” zei Christy stom verbaasd omdat zij de natuur of het licht niet mooi maar vanzelfsprekend vond. “Een vriend van me woonde hier, misschien kent je oom hem wel” vertelde Olivier. “wie is het dan?” vroeg Christy gretig. “Endameer Hendus, hij is 6 jaar geleden verhuisd naar het gewonnen land” Christy knikte, ze wist wat bedoeld werd met het gewone land, zij woonden namelijk in een kolonie tussen Vleuse, het land van de Akras, een soort mensen met vleugels en het land waar lang gelden een duistere vorst de macht had. “Waarom is hij terug gegaan?” vroeg Christy. “Waarom zou je altijd op een plek blijven?” zei Olivier rustig. Hij had een punt, ze had van haar oom gehoord dat hij ook vaak verhuisd was. Het werd weer stil.
Na een tijdje zij Olivier “ik ga maar weer eens” en hij vertrok “Wacht! hoe moet ik u vinden als ik wel wil?” Maar Olivier was al weg. Christy stond op maar zag een briefje op de plek waar Olivier had gezeten met de tekst:
Zuidertoren Tot morgen
Olivier
Christy ging naar binnen om haar oom,oom Hendrik waar ze wonden omdat haar Vader haar in de steek had gelaten en haar moeder vroeg gestorven was, te vertellen over wat Olivier zei Haar oom zat in de kleine woonkamer in de grijze stoel die daar stond tegenover de eiken houten tafel met daar achter twee grijzen boeken kasten. “Maar dat is geweldig Christy, Olivier is een van de 7 tovenaars van de raad van tovenaars” zei haar oom, een man met wat langer grijs haar en een baard die er ouder uitzag dan hij was, opgewonden maar toen ze haar gezicht zag zei hij gauw “waar uiteraard ook heksen bij zitten,” “En je moet naar de Zuidertoren zei je toch?” vroeg haar oom. “Dat klopt”zei Christy. “Maar dat ligt 60 kilometer naar het zuiden”zei haar oom “Misschien dat het daarom Zuidertoren heet”zei Christy lachend Haar oom lachte vrolijk mee. “wat is die raad van tovenaars eigenlijk?” vroeg Christy toen ze uitgelachen waren. “dat is de raad waar de machtigste tovenaars en heksen in zitten en advies geven aan het bestuur van de tover gemeenschap” “waarom zijn zij dan niet gewoon de leiders?” vroeg Christy. “het zijn geen bestuurders, ze hebben andere dingen te doen” zei haar oom. “Oh oke” “ik ga maar eten maken het is bijna zes uur” zei haar oom
Christy ging om half zeven naar beneden voor het eten. ze kwam aan in de keuken en ging aan de tafel zitten die met het uiteinde tegen een raam stond, aan het andere uiteinde was de keuken zelf, een eiken houten keuken met fornuis en een kraan. Die avond tijdens het eten werd er heel wat gespeculeerd over waarom Olivier naar Christy kwam “Maar waarom koos hij jou nou eigenlijk?” vroeg haar oom zich voor de zoveelste keer af. “Voor de honderdste keer ik heb geen idee” zei Christy lichtelijk geïrriteerd “Ik snap het echt niet”zei haar oom met een frons terwijl hij aardappels opschepte. “Ik wel dan?”zei Christy met mond vol. “Nee natuurlijk niet, maar goed komt hij je halen of moet ik je brengen?”vroeg haar oom “Zoals ik al zei hadden we even gepraat, ging hij weg en vond ik dit briefje”ze liet het briefje zien “Zucht nou ja…” zei haar oom Na een tijdje vroeg haar oom“Welke spullen neem je mee?” “ik weet niet, mijn staf, kleren, wat boeken.” “oke” Hij pakte zijn bord en begon af te ruimen.
Christy was in haar kamer, een kleine kamer met net plaats voor een bed en een kast, toen oom Hendrik s’avonds binnen kwam. “Misschien moeten we je spullen gaan pakken” “Heb ik al gedaan”zei Christy en ze wees op een koffer waar haar staf op leunde, een 1,40 meter langen witte staf. “Mooi zo, wil je nog wat drinken?”vroeg hij vriendelijk Ze gingen samen naar beneden Christy ging op een stoel tussen de kasten staan en oom Hendrik ging thee zetten in de keuken. Christy dacht aan wat ze zou moeten verwachten van de lessen van Olivier en waarom hij haar koos toen haar oom al weer binnen kwam. Hij had een dienblad met thee en koekjes erop. Hij zette de koekjes op de tafel en ging zitten in de andere stoel die tegenover die van Christy stond. “Zo..koekje?”vroeg hij vriendelijk. Christy keek op, knikte en pakte een koekje aan. “Heb je zin in morgen?” vroeg oom Hendrik “U weet zeker dat ik kan gaan?” vroeg Christy onzeker “Als jij dat wilt en-hij wees op het briefje dat op tafel lag- hij zou het ook niet erg vinden” hij glimlachte even “En u weet waar we moeten zijn” vroeg Christy “Ja ik ben één keer eerder in de zuidertoren geweest, 30 jaar geleden” “Waarom dan?”vroeg Christy ineens nieuwsgierig. “Er was oorlog met de akra’s zij vonden dat het gebied waar wij nu leven van hun is” “Maar dat hebben de tovenaars 700 jaar geleden toch veroverd?” “Dat klopt, daarom juist, de kolonie van de tovenaars, waar wij wonen, was vroeger van hun” “En ze wilden het na zoveel jaar nog terug?” “Dit is niet de eerste keer dat ze het proberen te veroveren hoor, mischien wel de tiende keer” “Ooh oke”zei Christy begrijpend. “maar wat deed jij er nou?” vroeg Chritsy nog steeds nieuwsgierig. “ik was door mijn vriend, Endameer Hendus, gevraagd of ik mee vocht, en na heel wat zeuren ging ik mee”hij glimlachte bij die gedachte “Endameer Hendus, daar had Olivier het over” zei Christy die zich dat herinnerde. “dat klopt hij was ook zijn vriend, nog steeds trouwens” vertelde haar oom. “ze leerden elkaar kennen bij het ministerie van Proda-Proda is het land waar ze leven-Endameer moest met hem samenwerken” “Oh oke” Ze dronken hun thee op en Christy ging naar, bed morgen zou ze naar Olivier gaan.
|