Op het forum is er de mogelijkheid om deel te nemen aan RPG's en kan je ook zelf fanfiction schrijven. Daarom is het belangrijk om jullie even vertrouwd te maken met Mary Sue of Gary Stu (voor de mannelijke personages)

Mary Sue bij OC Personages

Veel schrijvers van fanfiction creeí«ren nieuwe personages. In het Engels heten deze Original Characters of OC's. Met deze mensen hebben veel lezers van fanfiction problemen.
Meestal zijn deze OC's ongewild een opgeleukte versie van de schrijver van het verhaal; de OC is alleen knapper, populairder en heeft hele coole krachten en bezittingen.
Deze 'zelfverheerlijkings' OC's noemt men in fanfiction-critici-land Mary Sues.

OC's zijn helemaal niet erg, hoor, er zijn alleen een paar dingen die je moet proberen zoveel mogelijk te vermijden als je er één of meerdere wil schrijven.

1. Geef je OC geen belachelijke naam als Serenity Stardust, Alaharea Mingahola, Eéreo Lií¨nnea Telerenes enzoverder; geef ze een naam die eigenlijk heel gewoon is. Hoe gewoner, hoe liever.
   Geef ze ook geen 'coole' bijnaam 'omdat de Marauders er ook hebben'; de Marauders hebben ze voor een geldige reden, een OC meestal alleen omdat het stoer lijkt.
2. Laat je OC niet perfect zijn; iedereen heeft imperfecties. Geen enkele veertien, vijftien of zestienjarige Hogwarts student ziet eruit als een supermodel en is zo populair dat iedereen zijn/haar vriend wil zijn.
   Zonden zijn ook:
   
   1. Heel speciaal haar; 'lange, spiralende krullen die tot haar middel kwamen';
   2. Heel speciale ogen; 'haar ogen waren amber/fel groen/ zo blauw als viooltjes';
   3. Een overdreven goed figuur met 'rondingen op alle goeie plekken'.
3. Geef je OC geen 'super kewle' speciale krachten; laat ze geen Faunaat/Sisseltong/Supertelepaat enz enz zijn. Dit is niet alleen heel irritant en voorspelbaar, het is ook nog eens ongeloofwaardig en heeft meestal geen nut in het plot.
4. Geef je OC geen overdreven traumatisch verleden; zelfs Snape is niet gemarteld en verkracht geweest voor hij naar Hogwarts ging.
5. Laat je OC niet overvliegen uit America/France/Nederland/Vul je woonplaats in; ALLE leerlingen (ja, echt ga het maar na) wonen op zijn minst vijf tot tien jaar in Groot Brittanií« of Ierland vóór ze naar Hogwarts gaan.
6. Laat vooral NIET alle mannelijke schepsels op Hogwarts verliefd worden op je OC-meisje, zeker niet Snape en een leerlinge omdat 'OMGROTFLOL!!11!! Snape/Ron/Draco/Filch is zoooo kewlie!!!111!'
7. Andere algemeenheden die een lezer vaak 'SUEEE!!!' doen denken:
   
   • Ze is de dochter van Harry/Snape/Hermione/Lupin/Dumbledore/ Voldemort/Mevrouw Norks;
   • Ze is de dochter van Harry&Ron/Harry&Ginny/Draco&Hermione;
   • Ze is de TWEELINGZUS (?!) van Harry;
   • Ze verleidt Lucius Malfoy/Severus Snape/Remus Lupin/Sirius Black/allemaal en/of slaapt met ze.

Ook bestaande personages worden vaak gebruikt om als Sue te dienen; veel voorkomende varianten:

• Hermione!Sue (vooral als ze een make-over heeft gehad)
• Ginny!Sue (vooral als ze ervandoor gaat met Draco)
• Luna!Sue
• Tonks!Sue

Een ander voorbeeld van een Bestaand Character-Sue is de Lily!Sue... Bekende Lily-sue clichés:

• Meer dat 2 jongens zijn verliefd op haar (Twee jongens mag... bij drie begint het al te veel te worden.)
• Ze heeft "Prachtig krullend rood haar tot op haar middel en heldere groene ogen, die James aan het gras op een warme zomerdag deden denken."
• Ze is superslim en goed in alle vakken.
• Iedereen vind haar aardig en wil bevriend met haar zijn, zelfs de Slytherins die een hekel hebben aan Mudbloods.

Je mag best een Sue-achtig iets in je verhaal gebruiken, maar overdrijf niet. Iemand mag best knap zijn, en iemand mag best ontzettend slim zijn, maar let erop dat leerlingen die hun huiswerk niet maken voor Snape verschikkelijk op hun lazer krijgen, hoe lief, knap, slim ze ook zijn.

Verder is het een goed idee om een bestaand personage ook echt te laten gedragen als in het boek, en ze niet dingen te laten doen die ze nooit van hun levensdagen zouden overwegen; dit heet Out Of Character of OOC.
Een paar dingen om op te letten:

• Snape is gemeen. Hij blijft gemeen. Het komt niet goed. Hij vindt je OC ook niet aardig. Hij wil niet trouwen. Sex overweegt hij nog.
• Hermione is SLIM.
• Ron niet echt.
• Draco is een rotzak. Hij vindt de Weasleys niet aardig. Zeker Ginny niet.
• Harry is echt geen grote 'hunk'.
• Lupin is geen homo.
• Sirius ook niet. Hoewel je hem wel bisexueel kan interpreteren.
• Lucius is een slechterik. Punt.
• Voldemort heeft geen kinderen, zeker niet van Harry's leeftijd; hij zou z'n opa kunnen zijn.
• McGonagall is Schots.

Ook gesprekken horen In Character gevoerd te worden. Het is heel belangrijk dat niet alleen de acties, maar ook de manier van spreken van een bepaald persoon in character is.
Snape zegt bijvoorbeed NIET: "**** man, wat een pleurispuinhoop, ruim dat eens op, Harry jij looser!"
MAAR: "Potter, wat heb je er weer een troep van gemaakt. 15 punten aftrek van Gryffindor."
Ron zegt NIET: "Ach gunst, wat een alleraardigst dingetje."
MAAR: "Woooow, Harry, wat gaaf!"

• Harry spreekt Draco niet aan met Draco. Malfoy is de naam die hij gebruikt. Draco noemt Harry ook geen Harry, maar Potter.
• Sirius en Remus spreken elkaar aan met de voornamen of de bijnamen. Dus niet met de achternamen. Dat zouden ze alleen voor de lol een keer kunnen doen.
• Weining leraren spreken hun leerlingen aan met hun voornamen, Lupin is eigenlijk de enige. De rest gebruikt de achternamen.

Algemenere tips

1. Als je een verhaal schrijft, is het belangrijk om met paragrafen te werken. Elke keer dat er een andere persoon begint te spreken, druk je op ENTER. Als je dat niet doet, wordt het erg vermoeiend om je verhaal te lezen. Bovendien oogt het niet zo "professioneel".
   
2. In boeken worden deze tekens gebruikt om een zin aan te duiden die door iemand gezegd wordt: "˜ '. Als je een woord wil accentueren of nuanceren, kan je dat met volgende tekens doen: " ".
   
   Bijvoorbeeld:
   "Hallo, Harry," zei Ron, toen Harry kwam zitten. "Oh, hallo Ron," zei Harry en geeuwde. "Hoe is het?" vroeg Ron. "Wel goed hoor," zei Harry. "En met jou?" "Ook goed," zei Ron. "Ik heb alleen niet zo goed geslapen." "Ik ook niet," zei Harry, en geeuwde nog eens. "Ik heb een nachtmerrie gehad."
   
   Moet dus zo:
   "Hallo, Harry," zei Ron, toen Harry kwam zitten.
   "Oh, hallo Ron," zei Harry en geeuwde.
   "Hoe is het?" vroeg Ron.
   "Wel goed hoor," zei Harry. "En met jou?"
   "Ook goed," zei Ron. "Ik heb alleen niet zo goed geslapen."
   "Ik ook niet," zei Harry, en geeuwde nog eens. "Ik heb een nachtmerrie gehad."
   
   Dit geldt overigens ook tussen acties door. Onthoud dit: Paragrafen zijn een MUST!
   
3. Het kan geen kwaad goed op je interpuctie en je spelling te letten. Als je snel typt, kun je nog wel eens wat foutjes maken. Het is veel minder storend als je je verhaal nog eens overleest voor je het post en de fouten eruit haalt. Let ook op je grammatica en zorg ervoor dat je zinnen grammaticaal correct zijn.
   
4. Laat je verhaal door een vriend/vriendin/broertje/zusje/opa/oma lezen, en laat ze je tips geven. Dit is erg handig, omdat deze mensen je ECHT willen helpen en je tips geven waar je handig gebruik van kunt maken.
   
5. Herhaal of kopieer geen dingen uit de boeken; de boeken zijn bekend bij je bedoogde lezers en je zult alleen dingen zeggen die ze al lang weten. Het is niet alleen heel storend voor de lezers maar ook een verspilling van jouw tijd. Je kan een klein stukje van het boek overnemen, maar enkel als het essentieel is voor de plot van je verhaal.
   
6. Schrijf asjeblieft geen dingen op zoals je het zegt en gebruik geen spreektaal in beschrijvingen; zoiets doet pijn aan de ogen.

Ik hoop dat jullie er wat aan hebben! Je hoeft je ook niet te schamen als je eens een Mary Sue hebt geschreven. Van fouten leer je, zeker in dit fandom!

Met dank aan Jalf en Sage

Ookal leer je de meeste regels al op de basisschool, toch hebben velen zeer veel moeite met de werkwoordspelling. En dat terwijl het werkwoord een van de belangrijkste elementen van je zin is. Als je verhalen schrijft, is het belangrijk je werkwoordspelling op orde te hebben. Is dit niet het geval, dan is je verhaal alleen maar een bron van ergernis. Hieronder wil ik dus nog eens een overzicht geven van de werkwoordspellingsregels.

Infinitief, stam
Fietsen
Lopen
Verven
Spellen
Gaan

De bovenstaande vijf woorden zijn voorbeelden van hele werkwoorden, ook wel infinitieven genaamd. De stam van het werkwoord is de infinitief min '-en'. De stam van 'fietsen' is dus 'fiets'. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Soms verdubbelt een klinker zich in de stam. De stam van 'lopen' is 'loop'. Soms verandert een 'v' in een 'f'. De stam van 'verven' is 'verf'. Ook de 'z' kan in een 's' veranderen. Meestal verdwijnt een dubbele medeklinker voor de 'en'. De stam van 'spellen' is 'spel'. Sommige werkwoorden zijn onregelmatig. Deze werkwoorden hebben niet echt een stam. Een Nederlander voelt over het algemeen wel aan wat de stam van een werkwoord is.

De tegenwoordige tijd
In elke tijd zijn er altijd zes vormen van het werkwoord. De 1e, 2e en 3e persoon enkelvoud en meervoud. Ik, jij, hij/zij/het, wij, jullie, zij. Dit is de basis van het vervoegen van een werkwoord in de tegenwoordige tijd:

Ik stam
Jij stam+t/ stam jij?
Hij stam+t
Wij infinitief
Jullie infinitief
Zij infinitief

Voor 'lopen' wordt dit dus:
Ik loop
Jij loopt / loop jij?
Hij loopt
Wij lopen
Jullie lopen
Zij lopen

Voor 'worden' wordt dit:
Ik word
Jij wordt / word jij?
Hij wordt
Wij worden
Jullie worden
Zij worden

Hét ezelsbruggetje als je hier moeite mee hebt: vervang het werkwoord door het werkwoord 'smurfen' (Ik smurf, jij smurft, enz.) Bijvoorbeeld: 'Word/wordt je vader dit jaar 48?' 'Smurft je vader dit jaar 48?' Het goede antwoord is dus: 'Wordt je vader dit jaar 48?'

verleden tijd

In de verleden tijd kan je spreken van sterke werkwoorden en zwakke werkwoorden. Sterke werkwoorden hebben een onregelmatige verleden tijd. 'Lopen' is een voorbeeld van een sterk werkwoord. De verleden tijd van 'lopen' gaat als volgt:

Ik liep
Jij liep
Hij liep
Wij liepen
Jullie liepen
Zij liepen

De verleden tijd van sterke werkwoorden moet je maar net aan kunnen voelen. Of je moet ze uit je hoofd leren... De zwakke werkwoorden zijn eigenlijk lastiger. De basis van het vervoegen van een zwak werkwoord in de verleden tijd is als volgt:

Ik stam +de/+te
Jij stam +de/+te
Hij stam +de/+te
Wij stam +den/+ten
Jullie stam +den/+ten
Zij stam +den/+ten

Voor 'fietsen' wordt dit:
Ik fietste
Jij fietste
Hij fietste
Wij fietsten
Jullie fietsten
Zij fietsten

Voor 'openen':

Ik opende
Jij opende
Hij opende
Wij openden
Jullie openden
Zij openden

Maar hoe weet je nu of je de 'd' of de 't' moet gebruiken? De 'Smurfen'-regel werkt hier niet. Hiervoor is een ander ezelsbruggetje, genaamd 't kofschip of 't fokschaap. Als je wil weten of een woord met 'd' of met 't' gaat, dan kijk je naar de laatste letter voor de '-en' in de infinitief. (Let op: dus niet de stam! Bij 'lopen' de 'p', bij 'verven' de 'v'.) Staat deze letter in 't kofschip? Dan gaat het in de verleden tijd met de 't'. Zo niet, dan gaat het altijd met een 'd'. (Let op: de klinkers in 't kofschip tellen niet mee! Is de laatste letter een klinker, gebruik dan altijd de vervoeging met 'd'.)

Het voltooid deelwoord
Het voltooid deelwoord begint meestal met de letters 'ge-'. Het voltooid deelwoord gebruik je meestal als er al een ander werkwoord (officií«el gezien een hulpwerkwoord) in de zin staat. 'Ik heb gisteren gefietst.' of 'ik ben gekomen.' Voor de sterke werkwoorden moet je dit maar net weer even aanvoelen. Voor zwakke werkwoorden gelden regeltjes. Als je twijfelt of het voltooid deelwoord op een 'd' of een 't' moet eindigen, gebruik dan weer de 't kofschip-regel.

Het bijvoegelijk naamwoord afgeleid van het werkwoord
Er bestaan veel bijvoegelijke naamwoorden die afgeleid zijn van een werkwoord. Bijvoorbeeld 'het gelezen boek' of 'de betaalde boodschappen'. Voor bijvoegelijke naamwoorden afgeleid van een werkwoord geldt: schrijf het altijd zo simpel mogelijk (dus met zo min mogelijk letters), maar schrijf het zo dat het wel uitspreekbaar blijft.

Leenwoorden
Nu wordt het echt lastig. Wat doe je met woorden die uit een andere taal komen? Begin met het zoeken naar de stam. Vaak voel je dit wel aan. Zo is de stam van 'typen' 'typ' en van 'racen' niet 'rac' maar 'race'. Voor de rest gelde dan de normale vervoegingsregels. Let op: leenwoorden vanuit het Engels kunnen in een Nederlandse context dus anders vervoegd zijn dan in een Engelse context!

Ik race
Jij racet / race jij?
Hij racet
Wij racen
Jullie racen
Zij racen

In de verleden tijd en met het voltooid deelwoord wordt het lastiger. Je wilt best 't kofschip gebruiken, maar hoe dan precies? Kijk in dit geval naar de klank van de laatste letter voor de stam. Zo spreek je 'racen' uit als 'reesen'. De s-klank zit gewoon in 't kofschip, dus komt er een t in de verleden tijd bij racen.

Ik racete
Jij racete
Hij racete
Wij raceten
Jullie raceten
Zij raceten

Ik heb geracet

Het woord 'douchen' spreek je uit als 'doesjen.' De sj-klank zit niet in 't kofschip, dus gaat dit woord met een 'd' in de verleden tijd.

Ik douchede
Jij douchede
Hij douchede
Wij doucheden
Jullie doucheden
Zij doucheden

Ik heb gedouched

Het ziet er ietwat vreemd uit, maar zo zijn wel de regeltjes...

Onregelmatige werkwoorden
Een aantal werkwoorden zijn geheel onregelmatig, ook in de tegenwoordige tijd.

Ik wil
Jij wil
Hij wil
Wij willen
Jullie willen
Zij willen

Ik wilde/wou
Jij wilde/wou
Hij wilde/wou
Wij wilden
Jullie wilden
Zij wilden

Ik heb gewild


Ik ben
Jij bent / ben jij?
Hij is
Wij zijn
Jullie zijn
Zij zijn

Ik was
Jij was
Hij was
Wij waren
Jullie waren
Zij waren

Ik ben geweest


Heb je moeite met werkwoorden, zoek ze dan op in een woordenboek. Daar staan vaak ook aanwijzingen over de spelling.

---
---

Het lijkt misschien kinderachtig om deze regels te herhalen, maar kijk ze eens door. Je maakt meer fouten dan je denkt...

Met dank aan Dennis