Welkom op Harry Potter Forum! 


Antwoord op onderwerp Ga naar pagina 1, 2  Volgende

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: za feb 26, 2011 19:07 

Ik heb deze fanfic drie jaar (bijna vier jaar geleden) gepost op een ander forum, ik zat hem pas geleden weer door te lezen en vond hem nog steeds heel leuk, dus heb ik besloten hem hier ook te posten! Hopelijk vinden jullie hem leuk en is hij nog door niemand gelezen, als dat wel zo is, verraad dan niet het einde van het verhaal :D

Revenge

Lily Evers
CJ
Sasha Jackson

James Potter
Sirius Zwarts
Remus Lupos
Peter Pippeling

Logan Alcott
Cassie Simphson


Lily komt erachter dat haar vriendje Logan haar bedriegt met een ander, en het enige wat ze wil is hem terug pakken. Maar hoe?
James Potter biedt haar een mogelijkheid, en die neemt ze aan.
Niet wetend wat voor impact dat heeft op hem.


_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


Laatst bijgewerkt door Lily_flower op zo feb 12, 2012 23:15, in totaal 15 keer bewerkt.

 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: za feb 26, 2011 19:12 

1.

Dit was gewoon het ergste moment uit mijn hele leven.

Voor me stond mijn vriendje van nu 7 maanden tegen de muur aangedrukt met een ander meisje. Correctie, Cassie Simphson, de grootste slet van de school.
Haar dunne benen waren rondom zijn middel geslagen en haar handen streelde door zijn donkere krullen.
De tranen welde op in mijn ogen, en net op het moment dat ik me wou omdraaien om weg te lopen schoten Cassie's ogen open. Haar bruine ogen keken me doordringend aan. Ze maakte haar lippen los van Logans mond en leidde zijn lippen naar haar hals, haar mond vertrok zich in de meest afschuwelijke glimlach die ik ooit had gezien. Het leek wel ofdat ze er plezier in had dat ze wist dat ik had gezien dat mijn vriend vreemdging met haar.
Haar ogen lieten me niet los en het leek of ze me uitdaagde een einde te maken aan deze halve seksscí¨ne maar ik kon het niet, het enige wat ik kon was staren.
"ËœLogan.' Kreunde ze half.
Daarop volgde en zacht gegrom uit zijn mond. Zo gedroeg hij zich nooit als hij bij mijn was. Ik drukte mijn lippen op elkaar en kneep mijn ogen stijf dicht.
Toen draaide ik me om en liep half rennend weg. Ik sloeg een andere gang in en ging nog een hoek om en nog een, toen liet ik me door mijn knieí«n zakken en sloeg ik mijn handen voor mijn gezicht.
De tranen gleden langs mijn gezicht en ik trilde over mijn hele lichaam.
Waarom had ik er geen einde gemaakt? Waarom had ik ze niet van elkaar af gerukt?
Waarom...
dat spookte door mijn hoofd heen.
Ik weet niet hoelang ik daar heb gezeten, maar het was lang.
Mijn lichaam deed pijn in de houding waarin ik was blijven liggen.
Strompelt ben ik terug gegaan naar de leerlingenkamer en toen Sasha en CJ me zo zagen stonden ze geschrokken op en hebben ze me meegenomen naar de slaapzaal van de zevende jaars meisjes.
"˜Wat is er gebeurd?' wilde Sasha weten. Sasha was vanaf onze eerste reis naar Zweinstein mijn vriendin geworden. We waren tegen elkaar opgebotst in perron 9¾ en het bleek dat we allebei van niet magische afkomst waren, dat schiep een zeker soort band en sindsdien zijn we bij elkaar gebleven.
Ze had lang donkerbruin haast zwarts haar en hele lichtblauwe ogen. Ze was iets groter als mijn en ze had een mooi ovaal gezicht.
CJ, kwam uit een volbloed tovenaars gezin. De naam CJ staat voor Cathy Johnson, ze was naast ons komen staan net voordat de sorteerceromonie was begonnen en we waren aan de praat geraakt. Ze had ons gerust gesteld. We dachten dat er misschien een fout was gemaakt en dat we als kinderen met niet magische ouders niet ingedeeld konden worden, maar ze zei dat er veel kinderen hier op school zaten die ook van "Ëœdreuzel' afkomst waren.
"ËœLily?' vroeg Sasha nog een keer. "ËœWat is er met je gebeurd?'
"ËœI...ik z...za... zag hem s...s...samen mm..mmet d..d..di.. die s...s..s..slet!'
"ËœWie zag je?' vroeg Sasha verbaasd.
Ik kon het niet over mijn lippen krijgen.
"ËœZag je Logan?' vroeg CJ.
Met mijn lippen stijf op elkaar geklemd knikte ik.
"ËœO, schatje toch...' zei Sasha die langs me kwam zitten en een arm rond mijn schouder sloeg.
CJ hurkte langs me neer en pakte allebei mijn handen was, zo bleven we een tijdje zitten. Toen ik een beetje bedaart was vroeg ik trillend.
"ËœWat heb ik verkeerd gedaan?'
CJ kneep zacht in mijn handen en ze zei op een fluisterde toon;
"ËœJe hebt niks fout gedaan, hij is gewoon een eikel...'
Ik schudde mijn hoofd, wilde het ontkennen. Hij was altijd zo lief voor me geweest. Waarom zo ineens?
"ËœHij is je gewoon niet waard.' Vulde Sasha CJ aan.
"ËœIk haat haar. Ik haat haar!' zei ik, en sloeg mijn handen weer voor mijn gezicht.
"ËœDat weten we Lily!' zei Sasha zacht. "ËœWij ook.'
"ËœWe pakken haar terug voor dit.' Zei CJ vastberaden.
"ËœEcht waar?' vroeg ik en hief mij behuilde gezicht op naar mijn twee beste vriendinnen.
"ËœJa, dat beloven we!'
De rest van de avond bleven we in de meisjes slaapzaal zitten. Ik huilde en huilde totdat mijn tranen op waren en ik te moe was om me nog maar een stukje te bewegen.
Sasha en CJ hielpen me met omkleden en vrijwel onmiddellijk nadat mijn hoofd het kussen raakte viel ik in slaap.

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: wo maart 02, 2011 10:08 

2.

"ËœLily?' hoorde ik een zachte stem zeggen. "ËœLily?' Het was CJ.
Ik opende mijn ogen en knipperde met mijn wimpers tegen het felle licht.
Ik ging verliggen langzaam kwamen de herinneringen van de vorige avond terug.
De tranen sprongen weer in mijn ogen. "ËœHeb ik het gedroomd?' vroeg ik hoopvol.
CJ schudde haar hoofd. "ËœNee, jammer genoeg niet.'
Als een klein kindje vreef ik met mijn vuisten in mijn ogen en ging ik rechtop zitten mijn onderlip begon weer te trillen.
"ËœWaarom heeft hij het gedaan?' fluisterde ik.
CJ haalde haar schouders op.
"ËœWat moet ik nou doen?' vroeg ik me hopeloos af.
"ËœJe kan alles doen wat je wilt. Je bent weer een vrijgezel.' Zei Sasha die uit de badkamer kwam met een handdoek boven op haar hoofd. "ËœTenminste,' zei ze en keek me een moment lang aan. "Ëœdat hoop ik.'
"ËœOh, geloof me. Ik moet er niet aan denken om nog iets met hem te doen.' Dat laatste kwam er verbitterd uit.
"ËœGoed zo,' mompelde Sasha opgelucht.
Een paar minuten was het stil.
En ik dacht na over wat ik nu moest doen, een ding wist ik zeker.
"ËœIk wil hem terug pakken!' zei ik vastberaden.
"ËœEcht waar?' vroeg Sasha opgewonden.
CJ glimlachte alleen maar, ik zag aan haar dat ze al een idéé had.
"ËœMaar hoe?' vroeg ik me hardop af.
"ËœWe kunnen zijn dingetje verkleinen zodat hij nooit meer iets met een meisje kan doen...' stelde Sasha voor.
Ik barste in lachen uit. "ËœEcht iets voor jou...' zei ik nog na hikkend.
Mijn humeur werd er iets beter op.
"ËœOf... we verspreidden een gerucht dat hij een meisje niet kan bevredigen.' Stelde CJ voor.
Ik grinnikte zacht, dat zou hij vreselijk vinden.
"ËœNee, nee! Ik weet het!' riep Sasha uit. "ËœWe doen hem hetzelfde aan als hij jou heeft aan gedaan.'
Ik trok mijn wenkbrauwen op. "ËœHoe bedoel je?'
"ËœWe laten hem jou betrappen met een andere jongen...' zei CJ glimlachend.
Ik begon mijn hoofd al te schudden. "ËœHij vind zichzelf nogal wat, hij denkt dat ik alleen maar zink als ik met een andere jongen zoen die hij beneden zijn stand vind...'
"ËœDan moeten we jou met een populaire jongen laten zoenen...'
"ËœJe bedoeld?' Vroeg ik argwanend.
"ËœLily,' jammerde Sasha, die de bui al aan hoorde komen. "ËœWaarom niet?'
"ËœIk ben allang blij dat James me een beetje met rust laat...' James Potter was een vierde van de groep de Marauders. Ze waren knap, populair en erg zelfingenomen. Ze dachten dat ze elk meisje konden krijgen. We waren goede vrienden geweest maar een paar jaar geleden kwam hij erachter dat ik meer was dan alleen het meisje dat hij heel aardig vond. Ik weigerde en het werd zo erg dat hij me soms meerdere keren per week mee uitvroeg. Ik werd er zo gestoord van dat ik hem in die tijd het meeste ontliep, als ik hem zag aankomen dan draaide ik me om en liep een compleet andere kant op. Eindelijk rond het midden van ons zesde jaar liet hij me met rust en ik wou dat nu niet gaan oprakelen.
"ËœHet hoeft James niet te zijn...' probeerde Sasha. "ËœLogan heeft een gruwelijke hekel aan Sirius Zwarts.'
"ËœSirius doet dat nooit, wanneer heeft hij ooit iemand een plezier gedaan?'
"ËœBetaal hem ervoor...' stelde CJ voor.
"ËœDan lijk ik net een goedkope hoer.' Zei ik beledigt.
Sasha zuchte en sloeg haar ogen omhoog. "ËœLily, wat maakt het uit wat zei van je vinden? Het gaat erom dat je Logan terug pakt.'
"ËœMaar ik wil geen, geen...!'
"ËœDat zullen ze niet denken.' Zei CJ sussend.
"ËœEcht niet?'
Ze knikte allebei instemmend.
"ËœWanneer denk je dat we ons plan in uitvoering kunnen brengen?' vroeg ik twijfelend.
Sasha klapte in haar handen. "˜Ik heb wel een idéé.' zei ze.
"ËœVertel maar...' zeiden CJ en ik tegelijk.
"ËœHet feest dat James Potter geeft aan het einde van de maand, ze pakken hun verjaardag altijd groots aan.'
"ËœDan moet ik het nog een maand met Logan uithouden.'
Ze keken me allebei aan. "ËœGaat dat lukken?'
"ËœHet zal moeten.'

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: vr maart 11, 2011 16:01 

Bedankt voor je reactie Duffie, en nee Lily gaat absoluut niet perfect worden in dit verhaal ;)


3.

"ËœGeef me een rede waarom ik dat zou doen?' vroeg een zeer geamuseerde Sirius Zwarts.
Ik trok mijn mond open, liet hem weer dicht klappen en zei toen op de liefste toon die ik kon opbrengen, "ËœOmdat ik het je vraag, en omdat je altijd kansen zoekt om Logan te kwetsen. Wat zou zijn ego meer de grond intrappen dan dat hij jou met zijn vriendin ziet zoenen?'
Hij dacht na, "ËœIk weet het niet...' mompelde hij en streek verdwaasd door zijn haren. "ËœWat moet ik met Jenny doen?' vroeg hij. Jenny was Sirius nieuwste vriendinnetje van nu een week, wat een record.
"ËœIk weet zeker dat als je zonder dat ik nu na je toe was gekomen, het binnen drie dagen had uitgemaakt, dus wat maakt het uit?'
Hij keek me bedenkelijk aan. "ËœJa maar, ik vond haar echt leuk...'
Ik zuchte en rolde mijn ogen. Dit schoot niet op.
"ËœIk doe het wel...' zei een zware stem vanuit de deuropening.
Verschrikt draaide ik me om. James Potter?
"˜Hoe bedoel je, ik doe het wel?' vroeg ik geí¯rriteerd.
"ËœJa, jij hebt iemand nodig om Logan terug te pakken en ik zou een moord doen om zijn gezicht te zien als hij merkt dat zijn vriendinnetje vreemd gaat...' hij grinnikte bij de gedachte.
"ËœIk weet het niet...' zei ik weifelend. Wat als het oude gevoelens opwakkerde bij hem? Hij viel me nu eindelijk niet langer lastig.
"ËœIk probeer alleen maar te helpen.' Mompelde hij en wilde zichzelf al omdraaiden.
"ËœPotter! Wacht.'
Hij draaide zichzelf weer om en grijnsde.
"ËœJe weet dat het niks betekend?'
Hij knikte.
"ËœEn na jou feest is dit alles afgelopen.'
Weer knikte hij. "ËœJa, dat weet ik. Mijn best.'
"ËœGoed, dan denk ik dat we het eens zijn.'
Hij glimlachte naar me en deed een paar stappen verder mijn richting in.
"ËœDus dan denk ik dat ik je op je feest wel zie...' zei ik snel.
"˜Dat lijkt me niet zo'n goed idéé.' Zei Sirius snel. "˜Ik vind dat jullie moeten oefenen.'
"ËœOefenen?' vroeg ik verbaasd. "ËœWaarop?'
Sirius haalde zijn schouders op en grijnsde, "ËœHet moet wel echt lijken.'
Mijn ogen vergrootte. "ËœWil je zeggen?'
Hij knikte. "ËœHet moet er wel uitzien of dat jullie het vaker doen, je wilt toch niet dat het lijkt op twee vissen die onwennig aan elkaars mond zitten te happen.'
Ik knipperde een paar keer met mijn ogen, dit moest ik verkeerd horen.
"ËœPardon?'
"ËœHij heeft gelijk, weet je.' Klonk er vanaf het bed bij het raam. Het was Remus.
"ËœJa maar...' zei ik snel.
"ËœLily, James en Sirius bedoelen er niks mee, ze willen gewoon het beste voor jou en ze willen dat Logan voelt wat jij gisteren voelde.' Zei Sasha die de hele tijd nog niks had gezegd.
Ik keek draaide me om en keek haar even aan, ze glimlachte vluchtig naar me. Ze hadden gelijk. Ik stelde me aan, James was over me heen, ik moest niet moeilijk doen en blij zijn dat hij het wilde doen.
"ËœDank je Sasha...' riep Sirius dramatisch uit.
Sasha rolde haar ogen. Ik haalde diep adem, "ËœOke, ik doe het. Ik oefen er wel op.'
Sirius grijnsde en klapte in zijn handen. "ËœDat is dan geregeld, zullen we gaan eten?'
Sasha zuchtte geí«rgerd, "˜Doe jij ooit iets anders dan eten?' vroeg ze sarcastisch.
Altijd hetzelfde als die twee bij elkaar waren, ze deden nooit iets anders dan bek vechten.
Sirius klopte op zijn buik. "ËœIk moet op krachten blijven.'
"ËœHet zal wel...' zei ze.
Een paar momenten was het stil. "ËœEn hoe gaat het met dat watje van jou?' vroeg hij grijnzend.
Ze draaide zich om en zette haar handen op haar heupen, "ËœMet Will! is alles goed.'
"ËœDat is goed om te horen, heb je zijn tranen al gedroogd?'
Griffoendor had vorige week tegen Huffelpuf moeten Zwerkballen en nadat Huffelpuf was verslagen was Will in tranen uitgebarsten, ze konden zich niet meer plaatsten voor de zwerkbal beker.
"ËœHaha, die was grappig, Zwarts...'
Ik rolde mijn ogen, en liep al naar de deur. "ËœDaar gaan ze weer.' mompelde James.
Ik hoorde ze nog net zeggen; "ËœWill is tenminste een echt man!'
"ËœEen echte man?' vroeg Sirius spottend.
"ËœJa, een echte man!'
"ËœZe vinden elkaar leuk...' mompelde James.
Ik knikte, "ËœTjee, kom je er nu pas achter?'
Hij glimlachte spottend naar me. Ik rolde mijn ogen en versnelde mijn pas.
Hij bleef een stukje achter me lopen en nadat we de grote zaal ik waren gelopen ging hij bij Peter zitten en ik bij CJ.
"ËœHoe ging het?' wilde ze weten.
Ik haalde mijn schouders op. "ËœPotter doet het.'
Ze keek op vanuit haar bord. "ËœEcht waar?'
Ik knikte.
"ËœDat is goed,' mompelde ze. "ËœMisschien nog wel beter, Logan heeft altijd een hekel gehad aan James en zeker nadat James, Logan had verslagen met Zwerkbal.'
"˜Waar Zwerkbal toch allemaal wel niet voor kan zorgen.' Mompelde ik geí«rgerd.
"ËœHay schatje,' klonk er van achter me.
Verschrikt draaide ik mijn hoofd om. Logan.
Ineens schoot het door mijn hoofd, wat als Cassie het had verteld? Dan kon ons plan niet doorgaan.
Mijn blik schoot snel naar CJ, die verzuurt naar beneden keek.
"ËœHoi...' Hij boog zich naar voren en planten een kus op mijn wang. Blijkbaar had Cassie niks verteld.

Het spel kon beginnen.

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: za maart 19, 2011 16:29 

4.

De laatste tijd als hij dat deed voelde ik me vies. Logans mond, zoende, likte en zoog aan mijn nek. Ik had het gevoel ofdat hij mij vies maakte, ik verachte hem. Hij liet sporen van Cassie op mij achter! En ik kon er niks aan doen, ik kon hem niet van me afduwen, ik kon niks...
"ËœLogan,' zei ik snel. "ËœIk moet mijn rondes doen.'
Hij liet een gefrustreerde zucht horen, "ËœKan Potter het vandaag niet alleen doen?'
Nee zak, dat zou beteken dat ik bij jou moest blijven! "ËœJe weet dat dat niet kan, Logan.' Zei ik met mijn liefste stemmetje, "ËœPotter zou er een puinhoop van maken.'
Hij zuchten en legde zijn handen op mijn heupen, ik had zin om een vies gezicht te trekken. Maar ik hield me in,het is nog maar een maand, Lily. Relax
"ËœMaar ik had plannen vanavond.' Zei hij pruilend.
Niet dat ook nog! Hoe vaak had ik hem gezegd dat ik er nog niet klaar voor was!
"ËœLogan, alsjeblieft. Geef me wat tijd...' zei ik zuchtend.
Ik zag dat hij zijn ogen wou rollen en kon hem bijna horen zeggen; "ËœTijd? Je hebt tijd genoeg gehad, 7 maanden om precies te zijn.' Maar hij hield zich blijkbaar in.
Hij had Cassie nou toch? Waarom zou hij mijn nog willen.
Hij wou iets zeggen maar ik legde mijn vinger op zijn mond. "ËœIk moet gaan,' zei ik snel. "ËœTot morgen.'
Ik liep weg, "ËœLily! Alsjeblieft, het spijt me...' riep hij.
"ËœLaat maar...' riep ik terwijl ik mijn armen in de lucht gooide.
Even zei hij niks; "ËœWacht!' riep hij. "ËœIk loop je er wel naartoe.'
Ik zuchten en draaide me om. "ËœLogan!' Ik zette mijn handen op mijn heupen en ik had het gevoel of dat ik rood aanliep van woede. Niet alleen om wat hij net had gezegd maar ook omdat hij zo normaal rond me kon zijn terwijl hij achter mijn rug om met Cassie zoende, en misschien nog wel meer... "ËœIk heb geen oppasser nodig! Ik kan er heus wel zelf naartoe lopen.'
Hij sloeg zijn ogen neer. "ËœJe bent boos op me, nietwaar?' Ik sloeg mijn armen over elkaar en hij keek me pruilend aan. "ËœHet spijt me, Lily.'
Ik zuchten, ik moest het goed maken anders zou alles mislukken. "ËœHet maakt niet uit, Logan.' Mompelde ik.
Hij glimlachte en sloeg zijn armen rond mijn middel. "ËœSorry.' Hij boog zich naar voren en kuste me voorzichtig op mijn lippen. "ËœSorry, ik zal wachten. Ik beloof het.' Ja en Ondertussen zoek je wat je bij mijn niet krijgt bij Cassie. Dacht ik verbitterd. Waarom, Logan? Waarom.
"ËœMag ik je nu brengen?' vroeg hij.
Ik knikte, en hij pakte mijn hand en verstrengelde onze vingers.
Een tijdje liepen we in stilte. "ËœHoor je dat?' zei hij ineens.
Ik spitste mijn oren, ik hoorde een zacht gekreun uit de bezemkast komen. Ik trok mijn wenkbrauwen op en keek Logan vlug aan. Hij grijnsde, en zei; "ËœStop ze, dadelijk betrapt een eerste jaars ze ofzo.
"ËœIk!' riep ik verontwaardigd. "ËœWaarom ik? waarom niet jij?'
Hij grijnsde; "ËœJij bent de hoofdmonitor.'
Ik zuchten en liep een stukje verder naar de deur, toen draaide ik me om. "ËœWat moet ik zeggen?' riep ik zacht uit.
Hij haalde zijn schouders op. "ËœWeet ik veel, zeg iets van... trek gewoon de deur open en overrompel ze.' Zei hij.
Ik haalde diep adem en pakte toen de klink. Toen trok ik hem open, uit de kast vielen letterlijk Cassie en een jongen die ik herkende als een zesdejaars Huffelpuffer. De jongen had zijn broek op zijn enkels liggen en zijn blouse stond een paar knoopjes te ver open en Cassie had haar blouse al uit en haar rok lag ergens vergeten op de grond. Ik keek snel naar achteren om Logans reactie te zien maar hij vertrok geen spier. Ik schraapte mijn keel, "ËœTien punten aftrek van Ravenklauw en Huffelpuf.'
Ze leken nu pas uit hun trance te komen en ze keken ons geschrokken aan, Cassie verschoot van kleur ik weet niet of het kwam van schaamte ofdat het kwam doordat ze Logan achter me zag staan maar ze greep snel naar haar kleren van de grond, met een half dicht geknoopte blouse en een rok die ze snel had aangedaan liep ze weg. De jongen verontschuldigde zichzelf en liep toen ook weg, Logan grinnikte en sloeg zijn arm rond mijn middel; "ËœSukkels.'
De rest van de weg bleef ik met vragen in mijn hoofd, hoe kan iemand zo gewoon doen? Hoe kan Logan zo goed verbergen dat hij vreemdgaat, heeft hij geen schuld gevoel. Of... was het een eenmalige actie van hem? Daar had ik nooit over nagedacht, iedereen maakt toch fouten? Zou ik het hem moeten vertellen wat ik had gezien en hem nog een kans geven? Ik zou het morgen aan CJ en Sasha moeten vragen.
Toen we bij de marmeren trap waren – de plek waar ik James altijd ontmoette voor onze rondes door de gangen van Zweinstein – nam ik afscheid van Logan, hij gaf me een kus op mijn lippen en liep toen weer naar boven, boven aan de trap draaide hij zich om en zwaaide nog een keer. Ik zwaaide terug en glimlachte wrang, in een opwelling – iets wat ik altijd deed – bracht ik mijn hand naar mijn mond en drukte er een kus op toen blies ik hem naar hem, hij deed net of hij hem ving en liep toen met een glimlach op zijn gezicht weg.

Zo daar was ik ook een tijdje vanaf.

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma apr 04, 2011 13:43 

5.

Later die avond kwam ik de slaapzaal ingestormd van de zevende jaars meisjes. Sasha en CJ keken op van hun tijdschriften en keken me vragend aan.
"ËœLily?' vroeg Sasha. "ËœIs er iets?'
"ËœIk moet jullie iets vertellen.' Zei ik buiten adem van het rennen.
"ËœWat dan?' vroeg CJ en sloeg het tijdschrift dicht.
"ËœLogan en ik liepen een paar uur geleden door de gangen toen we rare geluiden uit een bezemkast hoorde komen.' Ik grijnsde; "ËœWe hadden natuurlijk meteen door wat daar aan de hand was en hij stelde voor dat we de kast zouden opentrekken.'
Sasha grijnsde. "ËœGa verder...'
"ËœJe raad nooit wie die kast uit kwam gerold.' Zei ik.
CJ en Sasha keken elkaar aan en trokken hun schouders toen op. "ËœWie?' vroeg Sasha.
"ËœCassie en een van haar scharrels.' Zei ik zelfingenomen.
Sasha ging met een ruk overeind zitten. "ËœWat deed Logan?'
Ik haalde mijn schouders op, "ËœHij deed niks, hij vertrok geen spier, hij deed helemaal niks.'
Ik zei elk woord na wat hij had gezegd.
"ËœWaar wil je naartoe, Lily?' vroeg CJ argwanend.
"ËœWat als nou blijkt dat Logan me helemaal niet bedriegt...' zei ik opgewonden. "ËœWat als hij gewoon een fout heeft gemaakt door Cassie te zoenen.'
Sasha trok haar mond open, "ËœLily!' riep ze uit. "ËœJe wil toch niet zeggen dat je hem wil vergeven!?'
Ik trok mijn mond open en liet hem toen weer dicht klappen. "ËœNiet meteen,' zei ik benepen. "ËœMaar ik vind dat ik hem het voordeel van de twijfel moet gunnen.'
"ËœLily...' begon CJ.
"ËœNee! Ik wil weten of het eenmalig was ofdat hij me nog steeds bedriegt met die trut!' zei ik en de tranen branden weer in mijn ogen. "ËœIk moet het weten!'
Sasha keek me lange tijd aan, "ËœHoe wil je daar achterkomen?' vroeg ze.
Ik haalde diep adem. "ËœWe volgen hem een paar dagen.' Zei ik. "ËœKijken ofdat hij contact zoekt met Cassie ofdat hij haar helemaal niet meer ziet.'
CJ knikte, "ËœJe weet dat je gekwetst kan worden, niet waar, Lily?' Ik knikte. "ËœNog erger dan dat hij je nu al heeft gekwetst.'
Weer knikte ik, "ËœIk waag het erop.'
Maar diep in mijn achterhoofd klonk het zinnetje; "ËœMisschien gaat hij wel helemaal niet vreemd.' En het bleef zich afspelen.
"˜Ik ga nog even naar beneden toe, oké meiden?'
Ze knikte en nog voordat ik me omdraaide zag ik hun samen een blik wisselen, ik wit dat ze dachten dat Logan vreemd ging maar ik kon er nog niet in geloven, hij was al maanden mijn vriend waarom zou hij vreemdgaan? Ik haalde diep adem en sloot mijn ogen even, toen liet ik de deur achter me dichtvallen en liep de trap af.
Toen ik beneden was liep ik naar een lege fauteuil en liet mezelf erin zakken, het enige waar ik aan kon denken waren Logan en Cassie. Ik zag ze weer voor me, zoenend en elkaar betastend en een pijnscheut stak door mijn hart, ik voelde dat mijn ogen begonnen te tranen.
"ËœLily?' hoorde ik een zware stem achter me zeggen.
Verschrikt draaide ik mezelf om en keek wie mijn naam had gezegd. "ËœHallo, James...' mompelde ik.
"ËœHuil je?' vroeg hij verbaasd.
"˜Hé?' het drong tot me door wat hij had gezegd en ik vreef door mijn ogen. "˜Nee, het komt door het vuur,' zei ik en glimlachte wrang. "˜De hitte maakt mijn ogen altijd aan het tranen.'
"ËœAah,' zei hij, maar ik wist dat hij geloofde dat ik had gehuild. "ËœMag ik hier gaan zitten?' vroeg hij en wees op de stoel naast me.
Ik knikte, "ËœJe doet maar wat je niet laten kan.'
Hij grijnsde, en liet zich op de stoel neerzakken. "ËœLily, ik wou vragen...' begon hij en glimlachte naar me toen hij zag dat ik mijn ogen naar hem opsloeg. "ËœWanneer we voor het eerst gaan oefenen.'
"˜Oh,' zei ik en ging iets verder rechtop zitten. "˜Het loopt allemaal een beetje uit,' begon ik. "˜Ik heb het de eerste drie dagen een beetje druk dus ik denk dat we over vier dagen kunnen beginnen,' ik hoopte dat het dan niet meer nodig zou zijn. "˜Oké?'
Hij knikte. "ËœJa, is goed.'
We glimlachte allebei tegen elkaar. "ËœDus...' zei hij. "ËœAlles goed met je?'
Ik knikte. "ËœRedelijk.'
hij klopte op mijn hand, "ËœLily, ik wou zeggen dat je je niet druk hoeft te maken om Logan, hij is je niet waart.'
Ondanks dat ik hem met Cassie had zien zoenen deed het me elke keer weer pijn als iemand het zei. Ik hoopte zo erg dat hij niet vreemdging, daarom wou ik het ook controleren, ik moest weten of Logan echt vreemd ging. Dat zou elke meisje toch willen voordat ze haar vriend terug pakt. Ja toch... Ik toverde een glimlach te voorschijn en zei; "˜Ik weet het James.' Ik weet het. "˜Maar ik ga slapen, já?'
Ik knikte. "ËœWeltrusten.'
"ËœDankje.' Toen draaide hij zichzelf om en liep weg, niet veel later stond ik op en ging weer terug naar de meisjes slaapzaal. CJ en Sasha lagen al te slapen en nadat ik mezelf een beetje had gewassen kroop ik zelf ook in bed, ik was zo uitgeput dat ik meteen in slaap viel.

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: vr apr 08, 2011 22:07 

6.

De volgende morgen stonden we vroeg op. Het was vandaag zaterdag en onze missie, "˜Kijken-Of-Logan-Echt-Vreemd-Gaat,' – zoals ik hem had genoemd – was officieel begonnen. We besloten om eerst ontbijt te eten en daarna gingen we wachten.
Dat wachten duurde alleen langer dan ik me had voorgesteld. Ik wist waar de leerlingenkamer van Ravenklauw was en daar zaten we in een hoekje achter een grote vaas met allemaal verschillende kleuren bloemen. Negen uur, hij was er nog steeds niet. Tien uur, nog altijd geen Logan Alcott. Elf uur, nog steeds geen spoor van mijn vriendje. Wel was Cassie naar buiten gekomen. Ik had een soort haat in me voelen opborrelen en ik had me moeten beheersen om niet achter die vaas vandaan te springen en een cat-fight te beginnen.
Maar ondanks dat alles voelde ik wel een bewondering voor haar, ze was zo mooi en zo... dun. Zo dun was ik nooit geweest. Misschien lag het daar wel aan dat Logan vreemd ging. Hey! Wacht, het was nog niet zeker ofdat hij vreemdging, misschien was het eenmalig. Voordat we daar bewijs voor zouden hebben zou ik het niet geloven.
"ËœLily, hij komt niet meer, ik weet het zeker.' Mompelde CJ, die sinds een halfuur was begonnen met klagen.
"˜Ja, Lily. Ik ben het met CJ eens, en mijn knieí«n beginnen pijn te doen.' kreunde ze.
"ËœZeur niet zo,' siste ik. "ËœHij komt heus wel, hij moet toch zeker wel eten?'
CJ zuchte in protest maar hield daarna tien minuten haar mond. "ËœLily?' vroeg ze toen weer.
"ËœNee!' mompelde ik. "ËœWe gaan niet, hij komt heus wel!'
Toen vloog het schilderij weer open en zag ik dat er vrienden van Logan uitkwamen. Jeffrey Rijders, Barend Kannewasser en Xavier Clovers. "ËœWaar blijft Alcott?' hoorde ik Jeffrey zeggen. Ik spitste mijn oren en hoorde toen Xavier lachend zeggen, "ËœHij had het te druk vannacht, hij is pas net wakker en staat nu onder de douche.'
Het geluid van hun stemmen werd minder luid naarmate ze verder liepen en uiteindelijk kon ik ze niet meer horen.
"ËœWaar zou hij het druk mee hebben gehad?' vroeg ik weifelend.
Sasha zuchte, "ËœIs dat niet duidelijk, Lily?'
Ik wierp haar een vuile blik en mompelde;
"ËœHij had het net zo goed druk hebben met zijn huiswerk, wie weet...'
"ËœJe doet wel erg je best om jezelf daarvan te overtuigen, nietwaar?' mompelde CJ maar keek snel de andere kant op toen ik haar boos aankeek.
"ËœWe weten nog niks zeker, en dat die vrienden van Logan dat zeiden wil niks zeggen, misschien had het echt niets met Cassie te maken.'
Zeker een half uur later – om kwart voor een om precies te zijn – zwaaide het portretgat open en klom er een jongen uit met zwarte krullen die ik meteen herkende als Logan.
Ik wierp een blik op CJ en Sasha, die hun ogen rolde en ik grijnsde toen op een manier waarop ik wilde zeggen; "ËœZie-Je-Wel-Dat-Hij-Komt,'.
Toen hij bijna op het einde van de gang was wenkte ik dat we hier achter vandaag gingen.
"ËœEindelijk,' mompelde Sasha. "ËœMijn arme benen.'
Ik rolde mijn ogen en stapte erachter vandaan, daarop volgde Sasha en uiteindelijk kwam CJ, maar ze zwaaide haar arm net iets te ver naar de zijkant en dat deed de vaas wankelen, we keken elkaar verschrikt aan, en een seconde later lag hij in scherven op de grond. We konden alle drie nog net op tijd achter een harnas springen voordat Logan ons had gezien.
"ËœSorry,' mompelde CJ toen hij de hoek om was.
"ËœJe had ons kunnen verraden.' Siste ik.
Ze haalde haar schouders op. "ËœSorry.' Zei ze nog een keer.
Ik zuchte gefrustreerd en mompelde; "ËœLaat maar. Kom we gaan erachteraan.'
Ik jogde zowat de gang door en zag nog net optijd dat Logan linksaf sloeg, we volgde hem stiekem, gelukkig keek hij niet om – waarom zou hij omkijken als hij niet wist dat we hem volgde?
We liepen lange gangen door met Logan een stuk voor ons en uiteindelijk kwamen we erachter dat hij naar de grote zaal ging. Waar anders?
Hij keek naar de Griffoendor tafel, ik zuchte, hij dacht tenminste nog wel aan me. Toen viel de deur dicht en konden we niks meer doen. "ËœGaan we iets eten?' vroeg CJ. "ËœIk heb honger.'
"ËœWaarvan moet je honger hebben?'
Ze haalde haar schouders op, "ËœIk wil gewoon iets eten!'
Ik rolde mijn ogen en duwde de grote houten deur open. Snel scande ik de Ravenklauw tafel, Cassie zat gelukkig een heel eind van hem af.
"ËœKom,' mompelde Sasha en trok ons aan onze armen naar de Griffoendor tafel.

Een half uur later stond Logan op, samen met Jeffrey Rijders. Ze lachte allebei ergens om en toen Jeffrey iets zei wierp Logan een blik op de plek waar Cassie zat, ze glimlachte flirterig naar hem. De moed zonk in mijn schoenen, zou het dan echt zijn? Maar wat Cassie niet zag - en ik wel - was dat Logan zijn ogen draaide toen hij zijn hoofd weer naar voren draaide. Een sprankje hoop kwam in me op. Niet veel, maar wel iets. Misschien, heel misschien...
Toen de deur achter Logan en Jeffrey dichtviel stond ik op en liep weg. "ËœLily!' riep Sasha met een volle mond die was gevuld met een broodje. "ËœWacht op ons,'
Maar ik liep achter Logan aan. Vijf minuten later kwamen ze verontwaardigd achter me aan. "ËœKon je niet wachten?' siste Sasha.
Ik schudde mijn hoofd, "ËœDadelijk was ik hem kwijt geraakt.' Zei ik simpelweg.
Ze draaide haar ogen maar zei verder niks meer.
Ik zuchte. "ËœSorry, het is niet mijn bedoeling dat ik de hele dag al zo tegen jullie doen. Ik wil gewoon weten wat Logan uitspookt met Cassie.'
"ËœDat weten we wel, Lily.' Mompelde CJ.
"ËœStt...' zei ik en wees de gang in die we net waren ingelopen. "ËœDaar lopen ze.'
Op onze tenen liepen we achter hun aan, voorzichtig. Maar gelukkig zagen ze ons niet. Op de vijfde verdieping sloeg Jeffrey een gang in. Ik rolde mijn ogen; het gangetje waar hij zijn geheime vriendinnetje ontmoeten. Wat is het eigenlijk toch een eikel – hij had eigenlijk al een vriendin, alleen ging hij vreemd. Met Jessica Reuvers uit Huffelpuf. Eerst had ik het alleen maar dom van hem gevonden omdat hij gepakt kon worden maar nu dat ik wist dat Logan het ook deed snapte ik pas hoe erg het is als je vriend vreemdgaat, of tenminste, misschien vreemdgaat. Het is verschrikkelijk.

We konden nog net achter een groot harnas springen voordat Logan ons zag, hij was zich omgedraaid en liep nu weer een andere richting in. Zonder het te merken liep hij onze schuilplaats voorbij. Opgelucht haalde ik adem en een minuut later waagde we ons achter het harnas uit.
We liepen hem gang na gang na, bij het trappenhuis wachte we tot hij helemaal beneden was en toen volgde we hem.
Maar toen verschoof er een trap en waren we hem kwijt.
"ËœWaar is hij?' vroeg ik Sasha.
Ze haalde haar schouders op. "ËœMisschien is hij op de eerste verdieping.' Opperde ze.
"ËœKom laten we gaan kijken.' zei ik en trok ze allebei aan hun armen mee. Na bijna vijf minuten waren we op de eerste verdieping maar Logan was nergens te vinden. Ik zuchte. "ËœWe zijn hem kwijt.'
CJ ging op een raamkozijn zitten en blies haar adem uit.
"ËœDaar is hij!' zei Sasha opgewonden en wees uit het raam. Ik snelde erna toe en keek het raam uit. Op het bankje bij het meer zat hij, je zag hem niet goed omdat er struiken voorzaten maar zijn zwarte krullen herkende ik uit duizenden.
"ËœKom snel!' zei ik en rende al vooruit, bij de marmeren trap stopte ik abrupt.
"ËœWat is er?' vroeg Sasha.
Ik wees naar beneden daar liep net Cassie. Haar rood/bruine haren had ze in een staart zitten en ze had alleen haar de blouse en de rok van het schooluniform aan.
Ik vernauwde mijn ogen en zag dat ze opweg naar buiten was. "ËœVieze, vuile...' mompelde ik.
Toen ze de deur achter zich dicht trok liepen we de marmeren trap af. "ËœWe gaan via die kleine deur naar buiten.' Zei CJ. "ËœAnders zien ze ons misschien.'
Niet veel mensen hadden die deur al ontdekt maar waarschijnlijk was hij om ergens van te ontsnappen ofzo.
Hij kwam langs het meer uit en boom voor boom kwamen we dichterbij Logan. Cassie kwam inderdaad op hem af. Ik sloot mijn ogen en beet op mijn lip. Alsjeblieft, laat het niet waar zijn. Alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft!
We stonden nu bij een boom die 20 meter van Logan en Cassie vandaan stond. Als we ons inspande konden we horen wat ze zeiden.
"ËœWat moet je?' vroeg Logan bruusk.
Ze schuifelde met haar voeten en keek naar de grond, "ËœBen je boos?' vroeg ze toen.
Hij stond op en liep naar het meer met zijn handen op zijn rug gevouwen keek hij over het meer uit. "ËœWaarom deed je dat met die jongen?'
"ËœJij hebt Evers toch ook?' zei ze.
"ËœJe weet goed dat ik niks met haar doe, Simphson.' Zei hij iets luider.
"˜Als ze wilde zou je het doen!' siste ze. "˜Je gebruikt me alleen maar, ik begrijp í¼berhaupt niet dat ik het blijf doen.'
"ËœIk dwing je niet, je kunt gaan wanneer je wil en je kunt komen wanneer je wil.' Zei hij.
De moet zonk in mijn schoenen.
CJ pakte mijn hand en kneep erin ik voelde de hete tranen weer in mijn ogen branden.
Hoevaak had ik al gehuild deze week? Het viel nog mee dat ik nog kon huilen, je zou zeggen dat ik onderhand uitgedroogd zou moeten zijn.
"ËœJe bent een zak, Logan Alcott!' zei ze luid. "ËœEen zak! Ik snap niet dat Evers je wil!'
Dat begreep ik eigenlijk zelf ook niet meer.
Hij draaide razend snel en wees naar haar met zijn wijsvinger, ze deed verschrikt een paar passen achteruit.
"ËœEn jij bent een slet, een vieze vuile hoer!'
Ze hief haar hand op en sloeg hem op zijn wang, zo hard dat Logan wankelde.
Hij keek haar woedend aan.
"ËœIk ben geen hoer! Ik laat me niet betalen voorwat ik geef.' Ze hijgde. "ËœIk ben tenminste niet zo'n plaaggeest als dat preutse vriendinnetje van jou!'
Hij sloot zijn ogen, haalde drie keer adem en zei toen met ingehouden woedde;
"ËœLaat Lily hier buiten!'
"ËœLaat Lily hier buiten,' zei ze hem met een irritant stemmetje na.
"ËœJe betekend niks voor mij, Simphson!' hij grijnsde toen hij haar gezicht zag en spietsen op de grond. "ËœJe bent niet meer dan dat!' en knikte waar hij zojuist had gekliekt.
Woedend draaide ze zich om en rende weg. Toen ik goed keek zag ik de tranen langs haar wangen druppen.
"ËœIk weet heus wel dat je naar me terug komt!' schreeuwde hij. "ËœJe kunt niet zonder!'
Toen liep hij zelf ook weg, ik liet me langs de boom naar beneden glijden en sloeg mijn handen voor mijn ogen.
Eikel, galmde door mijn hoofd. Eikel, eikel, eikel, eikel!
"ËœLily?' fluisterde Sasha. Toen ik haar aankeek zag ik dat ze zelf ook geschokt was van wat Logan allemaal had gezegd. Hij had zelf haar overrompeld.
Maar in mijn ogen zaten geen tranen, alleen maar woede.

Logan Alcott zal boeten al was het het laatste wat ik doe.

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: di apr 26, 2011 12:52 

7.

Vermoeid liet ik me op bed neervallen. Ik keek naar de rode hemel en wachte totdat CJ of Sasha zou losbarsten.
"ËœWat een eikel,' fluisterde Sasha na een paar minuten.
Ik ging rechtop zitten en keek ze allebei aan. "ËœIk snap niet dat ik het niet eerder door heb gehad.' Zei ik verbaasd. "ËœMaargoed, hoe kon dat ook? Als hij bij mijn was dan was hij lief en aardig en gewoon alles wat je van een vriendje verwacht.'
Ze knikte allebei begrijpend. "ËœJe ziet er minder verdrietig uit dan ik had verwacht.' Zei CJ toen.
Ik knikte, "ËœIk heb genoeg gehuild, nu ik vandaag Logans ware aard heb gezien wil ik nog maar een ding.' Ik hoefde niet te zeggen wat ik wilde, dat was wel duidelijk. Wraak.
Ik stond abrupt op. "ËœWat ga je doen?' vroeg Sasha.
"ËœEen afspraak maken.' Zei ik.
"ËœMet wie?' vroeg CJ. Ik rolde mijn ogen, de flauwe grapjes over domme blondjes waren op haar soms echt van toepassing. Ik grijnsde.
"ËœMet James natuurlijk.' Zei Sasha.
"ËœOh!' zei ze grijnzend. "ËœNatuurlijk.'
Ik liep langs de wentel trap naar beneden en keek door de leerlingen kamer. De enige die ik zag zitten waren Remus en Sirius, vast besloten liep ik erop af.
"ËœLily!' zei Sirius verrast. "ËœWat brengt jou hier, bij ons?'
Ik draaide mijn ogen en zei; "ËœIk moet James hebben, weten jullie waar hij is?'
"ËœJames? Ik dacht dat je hem alleen maar kende als Potter?' zei Sirius plagend.
Remus gaf hem een stomp op zijn bovenarm;
"ËœDoe eens aardig!' zei hij verontwaardigt.
"˜Maak je niet druk,' zei hij geí¯rriteerd en vreef over de pijnlijke plek waar Remus zonet had geslagen. "˜Ik plaagde haar alleen maar.'
Ik glimlachte. "ËœHet maakt niet uit, Remus. Maar weten jullie waar hij is?'
"ËœDe zwerkbalvelden.' Mompelde Sirius.
Ik glimlachte, bedankte hun en liep naar het portretgat.
Natuurlijk, de zwerkbalvelden, waar anders? Niets was belangrijker voor James Potter dan zwerkbal. Behalve meisjes misschien.
Ik liep gang naar gang uit, trap na trap. Totdat ik eindelijk bij de grote eikenhouten deuren was die ik met veel moeite open duwde. Ik liep langs de rozenstruikjes totdat ik uiteindelijk uitkwam bij een groot stadium met aan elke kant een kleur van een van de afdelingen, blauw, geel, rood en groen. Ik glimlachte, ik kwam hier veel te weinig. Dacht ik. Zwerkbal was soms heel leuk om naar te kijken.
Ik zag dat er drie mensen aan het vliegen waren, James en een jong jongetje en een meisje van ongeveer dezelfde leeftijd. Ik schatte ze veertien.
Hij schreeuwde instructies.
Ik keek om me heen ofdat niemand zou zien dat ik naar James Potter zat te kijken en toen ik mezelf ervan had overtuigd dat niemand keek ging ik op een bankje bij het houten stadium zitten. Ik vouwde mijn handen in mijn schoot en keek omhoog. Na vijf minuten had James – eindelijk – door dat ik zat te kijken en hij kwam naar beneden gevlogen. Gelukkig, ik begon al een stijve nek te krijgen.
"ËœHey,' zei hij vrolijk en streek het haar dat door het vliegen in zijn ogen was gekomen eruit. Ik rolde mijn ogen bij dat gebaar, ik had er in het vijfde jaar zo'n hekel aan gehad.
Hij lachte. "ËœHi.' Zei ik en vreef in mijn handen. "ËœHeb je het niet koud?' vroeg ik hem.
Ik vond het best fris, als ik eerlijk moest zijn. De wind was ijskoud.
"ËœTijdens het vliegen heb je dat niet door, dan ben je bezig.' Ik knikte.
"ËœWat ben je aan het doen?' informeerde ik.
Hij knikte naar boven, "ËœDat zijn twee nieuwe zwerkbal spelers, ze moeten twee keer extra naar het zwerkbal veld toe komen om samen met mijn hun vlieg kunsten te verbeteren. Anders halen ze waarschijnlijk nooit het echte team.'
"ËœHet echte team?' vroeg ik grijnzend.
"ËœHet team dat bij elke wedstrijd vast speelt.'
Ik knikte. "ËœWat kom je hier doen?' vroeg hij toen.
Ik keek verlegen naar hem. Hoe moest ik dit zeggen? "ËœUhm, ik wil een datum prikken voor onze eerste... uhm.'
"ËœZoensessie?' vroeg hij plagend.
Ik kreeg het benauwt en lachte nerveus. "ËœZo zou ik het niet willen noemen.' Mompelde ik. "ËœLaten we zeggen voor onze afspraak.'
Zijn lach weergalmde door het stadium en ik grijnsde zelf ook. "ËœDus, wanneer kun je?'
"ËœUhm, zondag?' vroeg hij.
"ËœDan kan ik niet, het is een dag die Logan en ik lang geleden hebben uitgekozen als een dag dat we bij elkaar zijn. Daar kan ik niet onderuit komen.' Mompelde ik.
Hij knikte, "ËœMaandag, woensdag en vrijdag heb ik 's avonds zwerkbal training, maar misschien dat we... jij bent maandag toch net als mijn om een uur uit?' ik knikte. "ËœMisschien dat we dan kunnen beginnen, en dan kijken we nog wel verder.'
Weer knikte ik, blij dat dit geregeld was. "˜Oké, goed plan.'
Hij knikte, "ËœDan denk ik dat ik je bij het avond eten zie.' Zei hij glimlachend.
Ik knikte. "ËœOke, doei.' Zei ik snel en draaide me om, toen ik omkeek was hij alweer opgestegen en liet hij het jongetje en het meisje een duikvlucht nemen.
Ik glimlachte en sloeg mijn armen over elkaar.

De datum was geprikt en het spel was officeel begonnen.

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: za apr 30, 2011 1:59 

8.

Met tegenzin stapte ik de volgende dag mijn bed uit. Ik zou vandaag de hele dag naar Logans rot-kop moeten kijken. Het was zondag onze officele dag dat wel bij elkaar zouden zijn. Leuk.
Ik had zin om mezelf in te smeren met een vieze smurrie en een oude trui aan te doen, zodat hij verschrikt weg zou lopen, maar ik sleepte mezelf onder de douche.
Daarna trok ik een spijkerbroek aan en een trui die weinig verhulde. Zonder make-up en mijn haren in een staart liep ik naar beneden.
Nadat ik mijn ontbijt ophad zag ik dat ik nog een uurtje had voordat ik bij de marmeren trap zou moeten staan en blij dat ik nog niet hoefde te gaan snelde ik terug naar de leerlingenkamer van Griffoendor.
Daar zag ik James met een zwerkbal tijdschrift op de bank zitten en ik liep naar hem toe. "ËœHey,' zei ik snel en plofte in een rode fauteuil neer. "ËœIk dacht dat je een dag samen had met Logan.' Zei hij verbaasd.
Ik knikte, "ËœHeb ik ook, maar dat is pas over een uurtje. Waarom?'
"ËœDat zou je niet zeggen met de kleren die je aan hebt.' Zei hij en haalde zijn schouders op.
Ik grijnsde;
"ËœIk had geen zin om mezelf op te tutten.'
Hij knikte en richtte zichzelf weer op het tijdschrift.
"ËœGa jij nog iets doen?' vroeg ik hem.
"ËœIk ga iets met Kirsten doen.' zei hij nonchalant.
"ËœOh, leuk. Wat ga je doen?' ik vond het echt leuk voor hem, maar waarom had ik het gevoel ofdat ik een lichte stomp in mijn maag had gekregen toen hij dat zei?
Hij keek over zijn tijdschrift naar me en richtte zijn ogen op mijn gezicht. "ËœWe gaan wat wandelen om het meer en daar denk ik wat picknicken.'
"ËœPicknicken?' vroeg ik grinnikend.
"ËœWat? Is daar wat mis mee?' vroeg hij met opgetrokken wenkbrauwen.
Ik schudde mijn hoofd. "ËœNee, natuurlijk niet. Maar ik had niet verwacht dat jij met een meisje zou gaan picknicken.'
Hij legde het tijdschrift op een tafeltje langs hem neer en sloeg zijn armen over elkaar. "ËœWaarom is dat niks voor mij?'
"ËœWeet ik veel, ik had het gewoon niet achter je gezocht. Ik had eerder gedacht dat je haar na een tijdje mee zou nemen naar een verlaten bezemkast.'
"ËœWaarom denken mensen zo over mijn?' vroeg hij met gefronste wenkbrauwen.
"ËœGewoon, omdat je het altijd zo deed.' Zei ik.
"ËœDat was vroeger, ik ben veranderd en als een meisje iets niet wil dan dwing ik haar niet.' Zei hij.
"ËœEn jij denkt dat Kirsten dat niet wil?' vroeg ik.
"ËœIk geloof niet dat ze met me een verlaten bezemkast in zou duiken, ze is best preuts.' Gaf hij toe.
Ik kon het niet geloven, ik had nu een normaal gesprek met James Potter. Of tenminste bijna normaal.
"ËœJe hebt gelijk.' Zei ik. "ËœKirsten is lief en heel aardig.'
Hij grinnikte pakte zijn tijdschrift weer en voegde aan mijn woorden toe. "ËœEn ze is knap.'

Een half uur later liep ik de marmeren trap af, Logan stond al op me te wachten en draaide zich om toen hij voetstappen hoorde. Ik grijnsde en zei;
"ËœSorry van de kleren, ik ben pas net wakker.' Leugen.
Hij glimlachte en zei; "ËœHet maakt niet uit liefje, ik vind je zo ook mooi.' Toen kuste hij me op mijn mond en pakte mijn hand.
Waarom was hij zo lief, waarom had ik nog steeds gevoelens als hij de Logan was waar ik van hield.
"ËœWat gaan we doen?' vroeg ik met een geforceerde glimlach.
Hij glimlachte en trok me verder mee. "ËœDat zul je wel zien.'
Hij wist me altijd nieuwschierig te maken en ik voelde weer vlinders in mijn buik. Waarom was ik nog steeds verliefd op hem? Na alles wat hij had gedaan?
Hij liep in de richting van Hagrids huisje. "ËœGaan we naar Hagrid?' vroeg ik.
Hij schudde zijn hoofd en wees in de richting van het bos. "ËœWe gaan daarin.'
"ËœMaar dat is gevaarlijk... en verboden.' Sputterde ik.
Hij grinnikte en zei; "ËœMaak je nou voor een keer niet druk om de regels, schatje. En ga gewoon met me mee.'
Ik beet op mijn lip maar hij had mijn hand al weer vast en trok me verder het bos in.
Minutenlang liepen we tussen de bomen, de struiken en de stenen door. Ik schrok elke keer weer als er een eekhoorn of een of ander gestalte langs me heen schoot.
Logan lachte geamuseerd, "ËœDat was niet grappig,' Zei ik knorrig. "ËœZijn we er bijna?'
Hij haalde zijn schouders op, "ËœIk weet het niet precies, volgens mijn wel.'
Na een paar momenten stopte hij en krabde hij op zijn hoofd. Hij mompelde iets van; "ËœWaar zijn we toch.'
"ËœBen je de weg kwijt?' vroeg ik verschrikt.
"ËœIk denk het...' ik rolde mijn ogen. "ËœWat is dat?' riep hij verschrikt uit, ik draaide me om en hij zette zijn handen ineens op mijn schouders. Ik gilde en hij barste in lachen uit.
Ik duwde hem tegen zijn borst aan, "ËœDat was niet leuk!' riep ik uit, "ËœIk schrok echt.'
"ËœSorry, liefje. Maar het was grappig.' Heel grappig. Hij sloeg zijn arm om mijn middel en trok me verder mee. "ËœWe zijn er bijna.' Zei hij geruststellend.
"ËœWaar breng je me nu naartoe?' vroeg ik naar een paar momenten.
"ËœJe zult het zo zien.'

"˜We zijn er,' zei hij en deed een stap opzei. Voor mij lag een meertje, het was een openplek waar één schaduw lag van een grote wilgenboom met daaronder een kleed, met een mand eten. "˜Een picknick?' vroeg ik verast.
Hij knikte, en leek nogal trots op zichzelf. "˜Goed bedacht hé?' zei hij.
Ik knikte, heel toevallig, net op het moment dat James dat ook ging doen. "ËœJa, heel goed bedacht.'
"ËœBen je blij?' vroeg hij en sloeg zijn armen rond mijn middel terwijl hij mijn dichter na zich toe trok. Ik zou blijer zijn als je me niet zo strak zou vasthouden.
"ËœIk vind het geweldig!' zei ik met gepaste enthousiasme.
Hij straalde en nam me mee naar de picknick. Daar lag een kaart met Lily erop geschreven. Ik keek hem vragend aan en hij zei dat ik hem open moest maken.
Ik ging zitten en pakte de envelop op. Nadat ik hem had opgemaakt begon ik te lezen.

Lieve Lily,

Ik weet dat we de laatste tijd niet veel bij elkaar zijn geweest,
en ik wou het vandaag graag goedmaken.
Daarom vieren we vandaag dat we precies zeven maanden en elf dagen bij elkaar zijn.
Ik heb ook een klein cadeautje voor je, en ik hoop dat je het mooi vind.

Liefs,
Logan


Ik keek hem aan en keek daarna in de envelop. Daar zat een klein gouden kettinkje in. Ik pakte hem eruit en bekeek hem bewonderend.
Het was een gouden kettinkje met een rode robijn in het medaillon. Toen ik het open klapte stond er de tekst in. Ik hou van je.
"ËœHet is prachtig,' zei ik en keek hem een beetje verwart aan. Waarom was hij zo lief tegen me? Waarom was hij niet de sukkel die ik gisteren zag? Dan zou het makkelijker zijn als ik hem moest loslaten.
Hij glimlachte, "ËœZal ik hem vast maken?' vroeg hij.
Ik knikte en gaf het kettinkje aan hem terwijl ik met een hand mijn haar al omhoog hield. Hij bevestigde het aan mijn hals en gaf een kus in mijn nek. "ËœIk hoop dat je hem echt mooi vind...'
Ik knikte. "ËœWanneer heb je het gekocht?' vroeg ik.
"ËœHet is een lang verhaal.' Zei hij grinnikend.
Ik rolde mijn ogen en wist aan de ondeugende glans in zijn ogen al dat hij een onzin verhaal zou vertellen. "ËœWe hebben alle tijd.'
"˜Het was een maand geleden...' zei hij. Het draaide erop uit dat hij over het hek van Zweinstein was geklommen achterna gezeten door Anderling in der nachtjapon – de schrik van zijn leven, zoals hij het noemde – en dat hij uiteindelijk veilig met het kettinkje uit Zweinveld kon terug keren van zijn missie.
Ik lachte, "ËœEn nu de waarheid.'
Hij haalde zijn schouders op. "ËœMoeder heeft het voor me gekocht, maar dat klonk minder heldhaftig. Ik heb het wel zelf uitgezocht, toen ik de vorige keer in zweinstein was maar ik wist nog geen gelegenheid om hem aan jou te geven.'
"ËœIk vind hem prachtig.' Zei ik, en ik meende het echt. Het was een prachtig kettinkje. Jammer dat ik hem aan het eind van de maand terug zou moeten geven.

De hele middag bleven we daar zitten, het was heerlijk weer en de zon scheen fel op ons neer. Ik vervloekte mezelf omdat ik een trui had aangedaan. Logan had alleen maar een grijs hemd aan waarin zijn spieren goed uitkwamen.
Tegen zessen gingen we terug naar het kasteel, waarna we meteen hadden kunnen doorlopen naar het avond eten.

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma mei 09, 2011 17:01 

9.

Ik was nog nooit zo zenuwachtig geweest, al vanaf dat ik gisteren avond in bed had gelegen had ik vlinders in mijn buik gehad van spanningen, elk uur werd ik wel een keer wakker. Om vier uur lag ik eindelijk te slapen, en om zeven uur moest ik er weer uit.
Mijn gezicht had nog nooit zo slaperig gestaan, zou hij zien dat ik er een slapeloze nacht had gehad? Wat gíªnant. Dacht ik toen ik naar mezelf in de spiegel keek.
"ËœNou en?' vroeg een stemmetje in mijn hoofd. "ËœWat maakt het uit wat hij van je denkt, je hoeft hem over een paar weken nooit meer te spreken.'
Dat was waar, "ËœNou dan, of... ben je misschien een beetje verliefd?'
"˜Nee natuurlijk niet!' Siste ik naar mijn spiegelbeeld. Ik begon het vervelende stemmetje steeds irritanter te vinden naarmate hij verder praatte. "˜Je bent verliefd.' Concludeerde "˜ze' – met "˜ze' bedoelde ik het stemmetje, laten we "˜ze' mijn geweten noemen. Het stemmetje praatte altijd tegen me als ik iets verkeerd had gedaan – "˜Nee niet waar!' zei ik met mijn ogen dicht geknepen, "˜Stop nu! Ik krijg hoofdpijn...'
"ËœLily is verliefd, Lily is verl-' Ik keek boos naar mijn spiegelbeeld en zei; "ËœStop daar mee!'
"ËœLily?' vroeg de slaperige stem van Sasha en ze klopte op de deur. "ËœTegen wie praat je?'
"ËœNiemand!' zei ik schaapachtig.
Kijk mijn nu, dacht ik. Ik praat tegen mezelf. Misschien word ik wel gek.
"ËœOke,' zei Sasha tegen de dichte deur die tussen ons in stond. "ËœWil je opschieten? Ik moet nog douche.'
"ËœJa! Ik ben klaar...' snel gooide ik nog wat water in mijn gezicht en liep toen naar de deur, maakte hem open en liet Sasha naar binnen. Ik lachte toen ik haar zag. Ze leek wel een lopende zombie. "ËœLach maar,' mompelde ze.
Ik liep terug naar mijn bed en trok daaronder uit mijn hutkoffer, ik pakte een gewaad en deed hem aan. Toen liep ik naar een grote spiegel en deed alleen wat mascara op.
Ik haalde diep adem en keek naar mijn spiegelbeeld. Streng sprak ik mezelf toe; "ËœRustig blijven, Lily. Niks aan de hand, je hoeft...' ik kreunde, ik hoef alleen maar James Potter te kussen. O nee! Dat lukte me nooit! Uitweg! Uitweg!
Alleen toen dacht ik aan Logan, en mijn woede flakkerde weer aan. Ik moest dit doen! alleen maar om hem terug te pakken, nu moest ik sterk blijven. Ik draaide me om en besloot om er niet meer overna te denken.

Makkelijker gedacht dan gedaan! Dacht ik na een paar minuten, toen ik op mijn bed zat en aan het wachten was totdat CJ en Sasha beide klaar waren.
Gelukkig kwamen ze toen beidde uit de badkamer. "ËœKlaar!' riepen ze blij.
"ËœDat werd tijd.' Mompelde ik en sprong op uit het bed. "ËœKom,' zei ik pakte ze beidde bij hun hand. "ËœDan gaan we ontbijten.'

Na het ontbijt hadden we Transfiguratie. "˜Hallo klas,' sprak de strenge stem van Anderling ons toe. Professor Anderling was het afdelingshoofd van Griffoendor, en onze lerares Transfiguratie. Ze droeg een dieprood gewaad, en haar haar – zat zoals altijd – in een streng naar achter getrokken ballerina knotje. "˜Vandaag gaan we het hebben over de mensen die zich in een dier kunnen veranderen.' Ze keek de klas rond. "˜Kan iemand daar de benaming voor noemen?' vroeg ze.
Ik wist het maar had de puf niet mijn hand omhoog te brengen. "ËœMeneer Lupos?' vroeg ze.
"ËœFaunaat?' Sirius en James keken hem grijnzend aan.
"ËœCorrect, meneer Lupos, 5 punten voor Griffoendor.' De rest van het blokuur Transfiguratie besteedde we aan een kort verslag over de Fanaut, het moest een heel perkament vol zijn en aan het einde van de les moest het af zijn.
Mensen zaten koortsachtig te schrijven. Bang dat ze het anders in twee uur niet af konden hebben.
Toen de bel ging riep Anderling, "ËœInleveren! En waag het niet om er tussen uit te knijpen, Truffel!' riep ze een jongen na die nog net niet de hoek van de deur omwas. Teleurgesteld sjokte hij terug naar het bureau van Anderling en leverde zijn half afgemaakte verslag in. "ËœJammer, Jody!' zei Sirius en sloeg hem op zijn schouder. Toen liep hij naar mij toe en sloeg zijn arm om mijn schouder. "ËœZenuwachtig?'
Ik keek hem geí¯rriteerd aan. "˜Waarom zou ik?'
Hij lachte en zei op een fluisterde toon. "ËœVandaag is de grote dag...'
"ËœStil!' siste ik en gooide zijn arm van mijn schouder. "ËœLogan kan je horen.'
Dat kon hij zeker, hij stond nog geen drie meter van ons af. Sirius grijnsde en wou iets te zeggen maar toen hij mijn strenge gezicht zag paste hij toch maar en liep naar James toe die al bij de deur stond.

De dag ging veel te snel, voor ik het wist was het al één uur. Zelf waarzeggerij, dat meestal eeuwen scheen te duren was na mijn zeggen al naar vijf minuten afgelopen. Toen de bel ging keek ik verschrikt op. Sasha keek me grinnikend aan, ze had al de hele dag gezien hoe nerveus en gespannen ik was. "˜Veel succes.' Zei ze.
Ik keek haar boos aan en haalde toen diep adem. "ËœMoet je mijn handen zien,' fluisterde ik en liet Sasha mijn trillende handen zien.
Ze sloeg een arm om me heen en probeerde me een beetje gerust te stellen. Maar niets scheen te helpen. Mijn handen waren klam en ik probeerde ze aan mijn gewaad af te vegen. Samen met Sasha liep ik naar onze leerlingenkamer. CJ had nu voorspellend rekenen – ik begreep nog steeds niet waarom ze dat vak volgde – en zou pas over een uur uit zijn. Ik liep heel langzaam, waardoor Sasha een lachbui kreeg en bijna dubbelsloeg.
"ËœHaha,' zei ik sarcastisch. "ËœLach maar, jij hebt zoiets nooit hoeven doen!'
Ze sloeg haar hand voor haar mond en zei met een ingehouden lach; "ËœSorry, het zag er gewoon leuk uit.' Ze perste haar lippen op elkaar en toen ik met mijn ogen rolde kon ze zich niet meer houden en ze sloeg weer dubbel. Opzich maakte het niet uit, nu stonden we stil. Zo kon ik weer vijf minuten rekken.

Maar uiteindelijk waren we toch bij de leerlingenkamer, en was er geen weg meer terug. Over een kwartier zou ik... niet aandenken!
"ËœBosbessen whisky.' Zei Sasha.
"˜Lekker hé?' zei de dikke dame vrolijk en hief haar glas op. Toen hikte ze en kreeg ze een giechelbui.
Ik rolde mijn ogen en toen ze het portret liet open zwaaien klom ik samen met Sasha naar binnen. James was er nog niet, zag ik en opgelucht dat ik nog niet meteen hoefde liet ik me voor het haardvuur in een gemakkelijke fauteuil vallen. Sasha kwam naast me zitten.

"ËœDaar heb je hem,' giechelde Sasha nadat we een paar minuten op de banken hadden zitten wachten. Ik draaide mijn hoofd bijna onmiddellijk om, daar kwam hij aan. Samen met Sirius, die een geamuseerd lachje rond zijn mond had.
"ËœHallo,' zei James. Hij had een hartelijke, aardige klank in zijn stem liggen.
Sirius liet zich in een fauteuil zakken en keek me lange tijd aan.
"ËœWat?' snauwde ik na een tijdje.
Hij schudde zijn hoofd, "ËœHelemaal niks, Lily. Ik wou alleen...'
"ËœJij moet niet zoveel willen!' snauwde Sasha.
Hij schoot haar een vuile blik en bleef de rest van de tijd mokkend op zijn stoel zitten. Ik grijnsde en vond het allemaal nogal leuk. Ik haalde diep adem, "ËœZullen we beginnen?' vroeg ik zo neutraal mogelijk.
James knikte, ik wou net opstaan toen Sirius zei; "ËœWaar ga je heen? Ik dacht dat het hier zou gebeuren.'
"ËœWat?!' piepte ik, "ËœJe dacht toch zeker niet-' stotterde ik.
Hij grijnsde. "ËœWaarom niet?'
"ËœWaarom wel?' kaatste ik terug. "ËœZodat jij jezelf kan zitten opgeilen?'
Hij wou iets zeggen, klapte zijn mond weer dicht en kwam er toen achter dat hij zichzelf niet kon verdedigen, James was in de lach geschoten. "ËœKom,' zei ik snel en pakte hem bij zijn hand.
Omdat James niet de trap van de meisjes slaapzaal op kon had ik met mezelf al besloten dat we het op zijn slaapzaal zouden doen. Ik liet zijn hand los en liep de trap op van de jongens slaapzaal. Ik haalde nog een keer diep adem en duwde toen de deur open.

Mijn wraak zou zoet zijn.

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma mei 23, 2011 10:10 

10.

Ik trok de deur open naar de meisjes slaapzaal, Sasha en CJ sprongen gelijk rechtop.
"ËœEn?' wilde CJ weten.
Ik haalde mijn schouders op, "ËœHet ging best goed.'
Ze grijnsde allebei. "ËœEn nu?' vroeg Sasha.
"ËœWe hebben donderdag weer afgesproken.' Mompelde ik.
Ik was zo moe. Alle emoties die vandaag door me heen waren geschoten moesten zijn tol hebben geí«ist.
Ik liep naar mijn bed toe en liet me erop vallen, ik zuchte luid en sloot mijn ogen.
"ËœKon hij het goed?' vroeg Sasha, mijn ogen schoten open en ik veerde mezelf omhoog. Ik zag dat ze me allebei grijnzend aankeken.
"ËœUhm-' stammelde ik. "ËœIk heb er niet echt op gelet.'
"ËœAh, komop Lily!' riep CJ uit. "ËœJe hebt hem zojuist,' ze keek op het magische klokje dat aan de muur hing en vervolgde toen, "ËœHaast twee en een half uur gekust, en dan wil je zeggen dat je daar niet op hebt gelet?'
"ËœNee!' snauwde ik. "ËœEigenlijk niet.'
"ËœLily, je kan het ons gerust vertellen.' Zei Sasha met een irritant lief stemmetje, "ËœWe zijn je beste vriendinnen, we vertellen zoiets niet door.'
"ËœNee, dat is jullie geraden!' mompelde ik.
"ËœDus!' riep CJ uit en gooide haar blonde haar naar achteren. "ËœVertel je het?'
Ik zuchte dramatisch en rolde mijn ogen. "ËœHij kon het best goed.' Gaf ik schoorvoetend toe.
"ËœHo ho,' riep Sasha uit nadat ik me terug op mijn bed liet vallen. "ËœZo makkelijk kom je niet van ons af.'
Ik ging rechtop zitten en trok mijn benen op het bed. Eigenlijk was het best leuk om te vertellen. Zo zaten we een jaar geleden toen CJ ging met Darren Jackson, alles gebeurde geheim omdat hij een vriendin had. Dat maakte het altijd zo leuk, beweerde CJ. Ze had gelijk gehad, doordat niemand wist wat ik en James deden – op onze vrienden na – was het allemaal heel opwindend, en het had me een gevoel van triomf gegeven, dat ik het hetzelfde kon als Logan. "˜Wat willen jullie weten?'
Ze keken elkaar lachend aan en vuurde toen hun vragen af.

S'avonds toen iedereen lag te slapen, lag ik zoals altijd wakker. Het gaf me te tijd om na te denken. Ik voelde me best schuldig. Dat Logan zoiets mij aandeed, wilde nog niet zeggen dat ik me tot zijn niveau moest verlagen, ofwel?
"ËœWie de bal kaatst kan hem terug verwachten.' Zei "Ëœmijn geweten'.
Dat was wel zo, maar toch. Was het niet stom van me om dit te doen? als dit allemaal uit zou komen – waar ik niet op rekende – dan zou ik de hoer zijn en Logan de zieligerd, in de ogen van de mensen.
"ËœNou en?' zei het stemmetje. "ËœJij weet wie der gelijk heeft.'
Maar mijn reputatie dan? Vroeg ik in mijn gedachte aan het stemmetje.
"ËœMaak je niet druk om je reputatie, iedereen doet wel is iets wat niet mag.'

En toch bleef ik er mee in gedachte zitten. Pas tegen twee uur viel ik uiteindelijk inslaap, en toen ik de volgende dag wakker werd had ik het gevoel dat ik maar een uurtje had geslapen. Ik wou me ziek melden, maar Sasha trok me mee naar beneden en zei dat ik me niet zo moest aanstellen, je kon niet voor elk kwaaltje in bed blijven, vond ze.
Tijdens mijn ontbijt prikte ik als een vogeltje rond in mijn bord. Ik voelde me schuldig tegenover Logan. Sasha had vanmorgen wel beweerd dat ik dat niet hoefde te zijn maar het bleef aan me knagen.
Voortaan als hij naar me toe kwam kon ik hem niet meer recht in de ogen aankijken, hij dacht dat het aan hem lag, en soms leek hij wantrouwend en bezorgt. Ofdat hij aanvoelde dat er iets mis was. Maar hij wist niet dat het om James Potter ging, hij dacht waarschijnlijk dat ik erachter was gekomen wat er zich afspeelde tussen hem en Cassie. Maar dat was het niet, en ik zou hem nooit vertellen wat er zich tussen mijn en James Potter afspeelde. Ik merkte ook dat hij steeds meer tijd met me wou door brengen, ofdat hij wou bewijzen dat er niemand anders was, omdat hij – als hij de hele tijd bij mijn was – dacht dat als ik dacht dat hij de hele tijd bij mijn was ik zou denken dat het over was tussen hem en Cassie. Maar ik wist dat het niet zo was, een keer liep ik S'avonds laat door Zweinstein heen samen met Sasha. We waren opweg naar de keuken – die we hadden ontdekt in onze derde jaar – en toen keek ik toevallig naar buiten. Ik zag twee silhouetten buiten rond rennen. En ik wist, zonder goed te kijken dat het Logan en Cassie was. Ik snapte niet dat ze werkelijk naar hem terug was gegaan. Ik zou me nooit verlagen om naar een jongen terug te gaan die tegen me had gezegd dat ik niks voor hem betekende, dat hij me alleen maar gebruikte voor de sexs die zijn vriendin hem niet wou geven.
Ondanks dat ik wist dat hij vreemdging ramde het toch weer op me in als een mokerslag. Waarom? Vroeg ik me voor de duizendste keer weer af. Waarom kon hij niet genoeg nemen met mij?
Maar ik verharde mezelf, stak mijn kin in de lucht en zweerde dat ik hem zou terug pakken, alleen al door te zien dat hij nog steeds vreemdging werd mijn besluit vaster, ik moest en zou hem terug pakken. Al zou het het laatste zijn wat ik deed en ookal zou heel mijn reputatie verwoest worden, wat maakte het mij toch uit? Zolang Logan maar zou voelen wat ik heb gevoelt elke keer dat ik hem samen zag met Cassie.

Niemand solde met Lily Evers, zeker Logan Alcott niet.

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma jul 04, 2011 21:36 

11.

Het was nu een week geleden dat we onze eerste afspraak hadden gehad, en sinds maandag hadden we nog twee keer vaker afgesproken. Het was gezellig geweest en we hadden niet alleen maar gezoend. We hadden gepraat over vroeger, want misschien geloof niemand het, maar James en ik waren tot aan het vierde jaar goede vrienden geweest. Alleen in het vierde jaar was hij erachter gekomen dat ik best wel knap was en dat ik niet zomaar een vriendin voor hem was. Dat hij eigenlijk wel meer wilde.
Maar zo dacht ik niet over hem, ik zag en wilde hem blijven zien als een vriend. En dat kon hij blijkbaar – toen – niet accepteren. Hij begon steeds irritanter te doen en begon me uit te vragen, en toen kwam de dag dat ik boos ben weggelopen.

Vandaag was het Donderdag en we hadden afgesproken om elke week zeker drie keer af te spreken. Zodat we ons op het feest – als we voor de ogen van alle mensen zouden moeten zoenen – ons op ons gemak zouden voelen bij elkaar. De dagen dat we een paar uur bij elkaar zijn, zijn, Dinsdag, Donderdag en Zaterdag, en soms ook op Maandag als we allebei tijd hebben. Vandaag zouden we dus weer een dag samen doorbrengen.
Ik merk wel sinds dat ik weer met hem optrek dat ik de oude James steeds meer terug zie, de James waarmee ik bijna vier jaar bevriend mee ben geweest. De laatste jaren vond ik hem echt een eikel, maar nu zie ik hem weer zoals ik wil dat hij is. Lief, aardig en gewoon de ideale jongen om mee op te trekken.

‘Lily!?’ riep Sasha vanuit de slaapzaal.
‘Wat?’
Ze zuchte. ‘Vertel me nog is waarom dat je er goed wil uitzien als je naar James gaat?’
Ik rolde mijn ogen. ‘Ik wil er niet goed voor hem uitzien, maar voor mezelf.’
‘Waarom geloof ik je niet, Lily?’
‘Ik weet het niet, Sasha.’
Een paar momenten was het stil en toen zei ze; ‘Vind je hem leuk?’
‘Wie?’
Ik hoorde een geïrriteerde zucht. ‘James, Lily. James Potter.’
‘Nee! Natuurlijk niet! Waarom vraag je dat?’ vroeg ik verwonderd.
‘Gewoon, Lily. Je begint weer anders over hem te praten, en…-’
‘Ik vind hem ook gewoon weer aardig, meer niet.’
‘Zweer je het?’ vroeg ze me lachend.
Ik stak mijn hoofd uit de badkamer en herhaalde lachend haar woorden; ‘Ik zweer het.’

James en ik hadden om 4 uur afgesproken op de vierde verdieping. Ik had geen idee waar hij me heen zou brengen, op de vierde verdieping was niks. Hooguit een paar ongebruikte bezemkasten.
Hij stond al op me te wachten toen ik eraan kwam. Ik glimlachte naar hem en liep snel naar hem toe, ‘Waarom zijn we hier?’ vroeg ik hem.
Hij haalde zijn schouders op. ‘Heel lang geleden, ontdekte ik hier een geheime kamer. En ik dacht dat het wel een goede plaats voor onze afspraken zou zijn. We worden hier zeker nooit betrapt.’
Ik lachte. ‘Waar is de geheime gang.’
Hij haalde speels zijn wenkbrauwen omhoog en liep toen naar een muur, waar na mijn zeggen niks was. Mijn verbazing groeide toen hij op en neer begon te lopen. ‘Wat doe je?’ vroeg ik.
‘Even wachten.’ Mompelde hij.
En ineens uit het nergens was er ineens een deur. ‘Kom je?’ vroeg hij lachend om mijn verbaasde gezicht.
‘Die.. Die was er net nog niet.’ zei ik ongelovig.
‘Duh, Einstein, kom nu maar.’ zei hij lachend en stak zijn hand naar me uit.
Ik grijnsde en pakte zijn hand aan. De kamer was op zijn minst gezegd heel mooi! Er stond een groot tweepersoons bed, er was een zithoek met een grote open haard en er was zelf een badkamer.
‘Dit is bijna een heel huis!’ zei ik onder de indruk. ‘Hoe heb je dit gevonden?’
‘Het is niet altijd zo, de kamer veranderd in wat je wil.’
Ik knikte en liet me op de bank vallen. ‘Waarom weet niemand hiervan?’ vroeg ik hem.
‘Wij kwamen er bij toeval achter en besloten dat we deze ontdekking voor onszelf wouden houden.’ Hij grijnsde.
Ik schudde mijn hoofd. ‘Wie heeft hem gevonden?’
‘Remus.’
Ik keek de kamer nog een keer rond en liep toen naar het bed toe en liet mezelf daarop ploffen. ‘Hoe vond hij het?’
‘Hij was op de vlucht voor, Stoffer.’ James grijnsde. ‘Hij is denk ik drie keer langs de muur gekomen met de gedachte, ik heb een schuilplaats nodig, en ineens was er een deur. Alleen was het toen alleen maar een verlaten lokaal.’
‘Het is hier gezellig! Wat dacht je toen je langs de muur liep?’ vroeg ik hem.
‘Ik heb een kamer nodig waar ik mijn geheime vriendin kan…-’
‘Hou maar op!’ onderbrak ik hem lachend. ‘Nee, even sireus, ik moet deze kamer wel terug kunnen vinden.’
Hij grinnikte en antwoorden toen eerlijk. ‘Ik heb een gezellige schuilplaats nodig.’

‘Waarom is het misgegaan tussen ons, Lily?’ vroeg James me toen we samen op het bed lagen, ik met mijn benen aan de linkerkant van het bed en James met zijn benen aan de rechterkant.
Ik haalde mijn schouders op, ‘Jij begon raar te doen.’
‘Ik?’ vroeg hij verbaasd. ‘Ik heb niks verkeerd gedaan, ik vond je alleen maar leuk.’
‘Werkelijk, James? Vond je me echt leuk, of viel het je gewoon ineens op dat ik een stel tieten had gekregen en dat ik best een mooi gezicht had?’
Hij haalde zijn schouders op. ‘Niet alleen daarom.’ Verdedigde hij zichzelf.
‘Laten we erover op houden.’ Zei ik snel. ‘Dadelijk krijgen we nog ruzie.’
Hij zei niks en begroef zijn gezicht in mijn nek. ‘Het spijt me, Lily. Voor alles wat ik heb gedaan.’
Ik veerde op en keek hem verbaasd aan. Voorzichtig ging hij ook zitten en leunde met zijn arm op het bed, ‘Ik wist dat je gelijk had, elke keer dat je tegen me schreeuwde, tegen me schelde…’ hij keek naar het plafond, en ik zag dat hij het er moeilijk mee had om zijn excuses aan te bieden. Ik stond op en liep naar hem, voor hem hurkte ik neer. Het betekende zoveel voor me dat hij dat nu zij.
‘Het spijt me voor alles.’
‘Ook voor de mestbommen die je in de meisjes zaal gooide?’ vroeg ik grijnzend.
Hij grinnikte, ‘Daar ook voor.’
‘Voor mijn beha’s en ondergoed die je ophing in de leerlingen kamer?’
Ik zag dat zijn ogen begonnen te glinsteren van pret toen hij daaraan terug dacht. ‘Ook daar voor, maar je moet toegeven, het was grappig?’
‘Een beetje maar.’
Hij glimlachte weer naar me en ging iets meer recht op zitten. ‘Het spijt me, voor alles.’
‘Het maakt niet uit, ik heb ook dingen gedaan die niet konden.’
Hij grijnsde. ‘Jij? Dingen die niet kunnen? Wat dan?’
‘Laten we daar niet over beginnen.’
‘O, jawel.’ Zei hij en trok me langs hem op het bed. ‘Vertel is?’
‘Uhm, ’s avonds laat uit Zweinstein glippen en dan naar clubs gaan in Zweinveld.’
‘Niet waar! Dat doen wij ook altijd en ik heb jouw nooit gezien!’ zei hij verbaasd.
Ik grijnsde; ‘Wil je nog meer horen?’
Hij knikte grijnzend.
‘De gewaden van de mauraders roze toveren, zodat jullie een week in roze gewaden liepen.’
‘Dat was jij!’ riep hij verontwaardigt.
‘Met een beetje hulp van CJ en Sasha.’ Zei ik en moest lachen om het gezicht dat hij trok.
‘We zijn er maanden mee voor de gek gehouden door Secretus en zijn groepje van losers.’
Ik keek hem streng aan.
‘De meisjes vonden het schattig.’ Zei hij en glimlachte ondeugend.
‘Ja, dat was jammer. Die hadden we niet zien aankomen.’
Hij lachte en streek door zijn haren. ‘Wat kan ik zeggen, ze vinden ons hoe dan ook leuk.’
‘Ha ha,’ zei ik sarcastisch.
Hij glimlachte en keek me in mijn ogen.
Ik schrok van de aantrekkingskracht die ik voor hem voelde en ik betrapte mezelf erop dat mijn ogen naar zijn lippen schoten en toen weer terug naar zijn ogen.
Ik zag een verbaasde blik in zijn ogen en toen boog ik mezelf voorzichtig naar hem toe. Zijn ogen vlogen naar mijn lippen en hij likte met het puntje van zijn tong zijn eigen lippen vochtig. Op het moment dat onze lippen elkaar nog net niet raakte keek hij nog eens naar mijn ogen. Volgens mijn zocht hij naar bevestiging, hoopte hij iets in mijn ogen te vinden, toen sloot hij de zijne en drukte zijn lippen op de mijne. Een warm tintelend gevoel trok door me heen, verwarmde me van binnen. Het was lang geleden dat ik dat voelde. De laatste keer was met Logan. Een paar weken geleden, voordat ik erachter kwam dat hij vreemd ging. Ik kon er alleen niet opkomen wat het was, ik kon nergens meer aan denken, alleen James zijn lippen die de mijne kusten.
Zijn handen gleden naar mijn kont en trokken me bovenop hem, ik kreunde en duwde hem naar achteren, een seconde keken we elkaar aan toen boog ik me weer naar hem toe en duwde mijn lippen weer op de zijne. We dachten nergens meer aan, zijn handen waren overal. Op mijn heupen, streelde langs mijn middel of onderrug en trokken me dichter naar hem toe. Hij vocht om ze op respectabele plaatsten te houden. Zijn tong gleed langs mijn lippen, voorzichtig opende ik mijn mond en zijn tong gleed naar binnen. Wat voorzichtig en teder begon was nu gepassioneerd en heet, en alles om hun heen vervaagde, ze zagen alleen nog maar elkaar. In de seconde daarna rolde hij bovenop me en verdiepte we de kus, zijn handen gleden onder mijn blouse en hij streelde de vrijgekomen huid. Zijn lippen gleden naar mijn nek en hij zetten er snelle zachte kusjes op, ik schoof mijn handen naar zijn haar en verstrengelde mijn vingers in zijn haar lokken. Met zijn tanden maakte hij het eerste knoopje van mijn blouse los. Ik was zwak, had dit nog nooit gevoelt, kon hem niet stoppen en ik wilde dat hij verder ging. Ik kreunde en sloeg mijn benen om zijn middel, drukte hem dichter tegen me aan. Ik kuste zijn nek en zoog er toen aan totdat er een klein rood vlekje zat.
Zijn haren waren verwarden dan dat ik ze ooit had gezien, en dat kwam waarschijnlijk door mijn vingers.
Hij wou een knoopje van mijn blouse losmaken en toen ringde er bij mijn een belletje. We moeten stoppen! Ik pakte zijn hand en schoof mezelf onder hem uit. ‘We kunnen dit niet doen,’ zei ik buiten adem.
‘Waarom niet,’ fluisterde hij in mijn oor en gaf me een kus in mijn nek.
‘Omdat… omdat ik me niet wil verlagen tot Logans niveau. Ik zou even erg zijn als hem, als we nou doorgaan.’
‘Nou en?’ fluisterde hij. ‘Niemand hoeft het te weten.’
‘Nee ik wil het niet.’ Zei ik met een krachtigere stem.
Hij sloot zijn ogen en haalde een keer diep adem, toen keek hij me weer aan en glimlachte warm. ‘Ik begrijp het, je hebt gelijk.’
‘Ik denk dat het beter is als we het hierbij laten.’ Zei ik met een zucht.
‘Lily,’ zei hij en pakte mijn hand. ‘Maak je niet druk, we waren alleen maar aan het oefenen, toch?’
Ik glimlachte naar hem en sloot mijn ogen. ‘Ja, we waren alleen maar aan het oefenen.’
Toen liep ik weg en keek nog een keer achterom en zei; ‘Tot zaterdag.’
Zijn woorden bleven in mijn hoofdgalmen; Alleen maar aan het oefenen. Alleen maar aan het oefenen.

Maar we wisten allebei goed dat we dat onszelf alleen maar wijs probeerde te maken.


_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: vr dec 30, 2011 2:03 

Dit verhaal zal ook binnen een paar dagen hervat worden, ik haalde het namelijk altijd van de site af waar het eerst was gepost maar nu bleek dat die de hele oude verhalen verwijderd zijn, dus nu moet ik het even op mijn oude computer gaan zoeken en omdat ik het nu iets te laat daarvoor vind doe ik dat dus zo snel mogelijk!

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: vr dec 30, 2011 21:56 

3 nieuwe hoofdstukken gepost omdat ik zolang niet heb gepost, hoofdstuk 12/13/14. Veel lees plezier.

12.

Vrijdag was altijd een lange dag, we hadden geen tussen uren waarin we konden luieren of huiswerk maken, alleen maar een hele lange dag, de lessen begonnen met geschiedenis voor toverkunst, twee uur lang! Professor Kist was weer is aan het neuzelen over de kobolden oorlog, iets waar hij elk jaar al een half jaar aan had besteed. En alles wat hij aan het vertellen was kende ik al.
Slaperig staarde ik uit het raam, bij het zwerkbal stadium waren vier jongens aan het zwerkballen met een voetbal leek het wel, ik zou er nu alles voor over hebben om me bij hun te voegen.
‘Lily!’ siste CJ en stoten mijn schouder aan die op de tafel rusten, en waardoor – jullie raden het – mijn elleboog van tafel schoot en ik zowat mijn kin stootte tegen het tafeltje.
‘Wat doe je!’ siste ik terug.
‘Je sliep bijna,’ zei ze grinnikend. ‘Dadelijk heb je strafwerk.’
‘Van hem, die lul ziet het nog niet als we weglopen uit de les.’ Zei ik sarcastisch.
Ze haalde haar schouders op en wees toen naar de klas, de mauraders – inclusief Remus, wat nooit gebeurde – lagen op hun tafeltjes te slapen, meisjes uit Huffelpuf waren slaperig hun nagels aan het vijlen, Ravenklauwers waren boven hun boeken in slaap gevallen en Sasha, lag zoals gewoonlijk ook te slapen. Ik grijnsde en gooide een propje naar haar toe. Ze schoot omhoog, ‘Ik sliep niet hoor!’ riep ze door de klas.
De weinig leerlingen die nog wakker waren grinnikte slaperig en professor Kist hoorde het volgens mijn nog niet eens. Ze grijnsde schaapachtig naar ons en liet haar hoofd toen weer op het tafeltje rusten.

‘Ik ben gewoon moe van niks doen!’ zei CJ uitgeput en liet zich languit op haar bed vallen.
‘Ik ga me douche.’ Zei Sasha en geeuwde.
Ik grijnsde en rende naar de deur. ‘Lily!’ gilde Sasha. ‘Dat is niet eerlijk,’ mopperde ze, terwijl ze tevergeefs op de deur begon te slaan. ‘Ik wou eerst!’
Ik grijnsde en ging voor de spiegel staan. Ik haalde mijn haar uit de oh zo charmante knot die ik de hele dag op mijn kop had staan en veegde het beetje make-up van mijn gezicht wat erop had gezeten. Ik bekeek mezelf in de spiegel en begon toen mijn haren te kammen.

‘Lily! Je bent daar al een uur!’ riep Sasha ongeduldig. ‘Schiet nou op!’
‘Bijna klaar!’ riep ik geïrriteerd toen ze dat voor de vierde keer in vijf minuten riep.
‘Lily!’ riep ze en begon nu luid op de deur te bonken. ‘Waarom duurt het zo lang! Je begint op mij te lijken.’ vanuit achter de deur hoorde ik haar grinniken.
Ik besloot daar niet op te reageren. CJ en zei hadden altijd uren nodig in de badkamer.
Uiteindelijk liep ik de douche uit met een handdoek om mijn lichaam en mijn haren geknoopt en liep naar mijn hutkoffer. Snel trok ik een slipje aan en een BH, en toen trok ik mijn oudste en fijnst zittende trui.
Snel zetten ik mijn natte haren op een knot en liep toen naar beneden met de bedoeling om voor het warme haardvuur in slaap te vallen of misschien nog wat huiswerk te maken.

Ik zag James en Sirius zitten en bij Sirius op schoot zat een meisje. Het zal ook is niet. Dacht ik met rollende ogen. Ik liep erheen en voelde me een slons toen ik het meisje zag zitten, haar hele gezicht onder de make-up en haar haren zaten ook perfect, ik zag mezelf al. Ik haalde mijn schouders op en liep erheen. ‘Hallo, jongens.’ Zei ik vrolijk en liet me langs James op de bank ploffen. ‘Wie is zei?’ vroeg ik aan niemand echt.
‘River Harlmond.’ Stelde ze zichzelf hooghartig voor.
‘Lily Evers,’ zei ik met mijn meest bekakte stem. James grijnsde en Sirius knipoogde snel naar hem.
‘Aangenaam.’ Het lag dus duidelijk aan haar uiterlijk dat ze een weekje bij Sirius mocht rondlopen. Ze had een mooi, klein gezichtje. Met van die volle lippen, die ze had gestift met rode lippenstift. Vreselijk. Maar ik moest toegeven ze was knap. Ze had zwart haar en hele lichtblauwe ogen.
‘In welke afdeling zit je?’ vroeg ik vriendelijk.
‘Ravenklauw.’ Mompelde ze hooghartig.
‘Wat leuk, in ons jaar?’
Ze schudde haar gezicht. ‘Ik zit in het zesde jaar.’
Ik knikte. ‘Oke,’
‘Wat een verwaande trut.’ Mompelde ik tegen James toen River even niet zat op te letten.
Hij grinnikte. ‘We kunnen niet allemaal zo aardig zijn als jou, niet waar?’
‘Dat is waar.’ Zei ik lachend.
Ik bleef er nog een uur bij zitten, we hadden het eigenlijk nergens over. River bemoeide zich niet met het gesprek en had in dat uur alleen maar Sirius hand gepakt en die verstrengeld met de hare. We hadden het over Zwerkbal, het aankomende feest en hoeveel drank ze wilde inslaan, over de lessen van vandaag. En als laatste hadden James en Sirius commentaar geleverd op voorbij komende meisjes. Iets was ze in hun derde jaar al hadden gedaan toen ik meestal bij hun zat.
‘Die daar heeft wel een lekker kontje!’ fluisterde Sirius, toen er een vijfde jaar voorbij kwam. Ze hoorde het blijkbaar niet, want anders was ze wel rood geworden.
‘Nee die!’ riep James. ‘Heb je die meloenen van haar gezien!’
Ik grinnikte en schudde mijn hoofd. ‘Jullie zijn ongelofelijk!’ toen stond ik op en stak mijn hand nog een keer op. ‘Ik ga naar boven, huiswerk maken ofzo.’
‘Oké, doei!’ riep James nog en lachte daarna over het commentaar van Sirius die hij gaf op een meisje.

Jongens!

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


Laatst bijgewerkt door Lily_flower op vr dec 30, 2011 22:14, in totaal 1 keer bewerkt.

 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: vr dec 30, 2011 22:06 

13.

Zaterdag had ik weer met James afgesproken. We hadden deze keer buiten afgesproken, op een afgelegen bankje aan de overkant van het meer. Maar hij was te laat. Je hoorde niet te laat te komen. Zeker geen half uur, geïrriteerd keek ik om me heen. Waar bleef hij? Met mijn armen over elkaar gevouwen zat ik geïrriteerd op mijn onderlip te bijten.
Ik zweer het, het is altijd hetzelfde met die jongen, heeft hij een keer tijd komt ie te laat! Als hij dat nog een keer flikt, dan kap ik dit allemaal af. Dat zou ik natuurlijk nooit doen, ik was er veel te veel op gericht wraak te nemen op Logan. En toen ineens hoorde ik een bekende stem, inplaats van dat ik daar bleef staan zodat ik hem op heten daad kon betrappen sprong ik gauw in de schaduw achter een boom. Ik had gelijk gehad, daar kwamen Cassie en Logan aan geslenterd. Hand in hand, Dus als ik niet kon sprak hij maar met haar af. Ze had haar roodbruine haren losjes in twee vlechtjes gevlochten en twee plukken vielen speels in haar gezicht. Ze was best knap.
‘Ik vind dat je een keer een keuze moet maken, Logan.’ Zei de zachte stem van Cassie. Zo als ze geen ruzie had – het enige waarmee ik haar kende – was ze waarschijnlijk heel lief. ‘Je zegt nu al zolang dat je het uit zal maken met Lily, en je hebt het nog steeds niet gedaan.’
‘Geef me alsjeblieft wat tijd,’ mompelde mijn vriendje. Hopelijk snel ex-vriendje. ‘Je weet dat ik veel om Lily geef,’ toen ze hem een schichtige blik toewierp voegde hij er gauw aan toe, ‘Natuurlijk niet zoveel als dat ik om jouw geef, maar ik heb wat tijd om het uit te maken, ik zit het langzaam voor te bereiden, je moet je ook in mijn positie verplaatsen, Lily is erg gevoelig en als ik haar ineens de bons geef is ze erg gekwetst, dat kan ik niet maken.’ Leugens! Allemaal leugens, hij is het niet aan het afbouwen, steeds vaker wou die met me afspreken. Hoe kon ze zichzelf zo voor de gek houden? Hoe kon ze geloven dat Logan het ooit uit zou maken met mijn? Hij wil zelf dat ik met hem naar zijn ouders ga.
‘Ik heb ook gevoelens, Logan.’ Zei ze verdrietig. ‘Ik wil je voor me alleen, zonder dat ik je met iemand hoef te delen, ik wil openbaar met je kunnen lopen. Zodat iedereen weet dat je bij mijn hoort, ik wil je kussen wanneer ik wil! Ik wil… alles doen wat in een normale relatie van belang is.’
‘Dat begrijp ik ook wel, schatje.’ Zei hij zuchtend. ‘Heb nog even geduld met me, binnenkort is het zover.’
Ja, maar niet omdat jij het uitmaakt, eikel! Ik zal het uitmaken, ik zal jouw de bons geven en iedereen zal weten wat voor huigelachtige zak jij bent!
‘Ik hoop het.’ Zei ze en gaf hem een kus op zijn mond voordat ze haar hoofd op zijn schouder liet rusten.
Zwijgend liepen ze verder, toen ze de hoek om waren durfde ik mezelf te vertonen, ik ging weer op het bankje zitten en sloeg mijn armen voor mijn borst.

Nadat ik nog een vijf minuten geërgerd op James had zitten wachten stond ik op om weg te lopen maar net op dat moment hoorde ik hem. ‘Lily!’ riep hij.
Ik draaide me om en sloeg mijn armen weer over elkaar. ‘Waar was je! Ik zit hier al bijna drie kwartier op je te wachten en n-’ Ik keek hem verbouwereerd aan. ‘O mijn god, wat is er met je gezicht gebeurt!?’ riep ik uit. Heel zijn linkeroog was gezwollen en blauw en zijn lip was gesprongen en het leek wel of er tegen zijn neus was geslagen. Stond hij nou krom?
‘Sorry, dat ik te laat kwam, maar ik raakte in gevecht met een of andere mafketel.’ Zei hij buiten adem.
‘Je moet naar madam plijster! Je neus is volgens mij gebroken,’ zei ik en raakte hem voorzichtig aan.
‘Auw!’ zei hij en keek me verwijtend aan terwijl ik mijn hand snel terug trok. ‘Het is niks, ik ben er vaker erger aan toe geweest.’
‘Wat is er gebeurt?’ vroeg ik geschokt. ‘Heel je kaak begint blauw te zijn.’
‘Hij was een meisje aan het betasten.’ Zei James en raakte zijn lip aan, snel trok hij zijn eigen hand terug toen hij merkte dat het wel degelijk pijn deed.
‘Wie?’ vroeg ik.
‘Een of andere eikel uit Zwadderich!’ siste James. ‘Maar hij kon best hard slaan.’ Merkte hij droogjes op en raakte zijn oog aan.
‘En nu?’ vroeg ik bezorgt.
‘Ik heb hem naar Slakhoorn gebracht.’ Zei hij simpelweg. ‘Hij leek boos, ik hoop het, ik hoop dat hij een flinke pak strafwerk krijgt.’
‘Je moet echt naar de ziekenzaal.’ Zei ik en bestudeerde zijn gezicht.
‘Het is echt niet nodig, zoals ik al zei; ik ben wel vaker erger gewond geraakt. Met Zwerkbal alleen al.’
‘Ja maar…-’ protesteerde ik.
‘Geen ge-maar!’ riep hij. ‘Of je het leuk vind of niet, ik ga toch niet naar de ziekenzaal.’ Hij grinnikte. ‘Die spreuken die zij gebruikt kan Maanling dadelijk ook op me toe passen. En dan zul je dadelijk nog zien dat ze me daar twee dagen houdt.’
‘Gaat het echt goed met je?’ vroeg ik.
Hij knikte.
‘Wie was dat meisje?’ vroeg ik toen en liet me terug op het bankje vallen.
‘Rachel Patil.’ zei hij.
‘Heb je haar niet ge-datet?’ vroeg ik nonchalant.
Hij knikte. ‘Een paar dagen.’ Ik zag dat hij me uit zijn ooghoeken aan het bestuderen was. ‘Waarom vraag je dat?’
Ik haalde mijn schouders op. ‘Het kwam gewoon in me op.’
Een moment was het stil en keken we allebei naar het meer. Toen zei ik; ‘Ik ben blij dat we weer vrienden zijn, James.’
Hij keek me aan en knikte met een warme glimlach. ‘Ik ook, Lily.’
Ik pakte zijn hand vast en vervolgde toen; ‘Wat er donderdag is gebeurt…’ ik keek even naar het meer en zei toen weer, ‘We weten allebei dat dat niet oefenen was.’ Hij grijnsde en bekeek me met iets meer belangstelling, ofdat hij wilde weten hoe ik dit zou brengen. ‘En ik denk dat het voor ons allebei beter is als we dat achter ons laten, het is gebeurt en dat maakt ook niet uit.’ hij keek me een beetje verward aan, ofdat hij iets anders had gehoopt te horen. ‘Maar ik wil onze vriendschap niet verliezen, nu dat hij eindelijk weer is herstelt.’
Hij knikte begrijpend. ‘Je hebt gelijk, en je moet weten dat ik het ook heel fijn vind dat we weer vrienden zijn.’ Hij keek naar onze handen. ‘Dat heb ik gemist, om eerlijk te zijn.’
Toen keken we elkaar aan, en weer voelde ik de aantrekkingskracht tussen hem aan mijn. Ik vergat hem zelf te vertellen over Cassie en Logan. Maar wat deed het ertoe? Het maakte de lijst van wat Logan me had aangedaan alleen maar langer.
Ik boog me iets dichter naar hem toe en drukte toen voorzichtig een kus op zijn lippen, hij maakte een klein ‘Auw,’ geluidje toen mijn lippen de barst op zijn mond raakte maar toen ik me wou terug trekken legde hij zijn handen op allebei mijn wangen en drukte nog een kus op mijn mond, en nog een. Toen versmolten we in een lange, intense kus.
‘Zo, zo.’ Zei een plagende stem.
Verschrikt lieten we elkaar los. ‘Sirius!’ zei ik geërgerd. ‘Ik verschoot me kapot!’ ik legde mijn hand op mijn hart. ‘Ik dacht dat je iemand was die…’
‘Die niet weet dat je in een geheime relatie met Gaffel zit?’ zei Sirius geamuseerd.
‘Stt!’ siste ik. ‘En ik kan het niet echt een relatie noemen.’ Mompelde ik erachter aan.
Hij grijnsde en knipoogde naar James ofdat ze samen zweerde ofzo.
‘Verder alles goed met jullie twee?’ vroeg hij en duwde zijn handen in zijn zakken.
We knikte allebei. ‘Goed hoor,’ zei ik.
‘Wat is er eigenlijk met je gezicht gebeurt, Gaffel?’ merkte Sirius toen op.
James grijnsde. ‘Ik raakte in gevecht met een Zwadderaar.’
‘Hij is hopelijk toch wel erger verwond dan jouw hé?’ zei Sirius bezorgt. ‘Er mogen geen roddels komen over dat een Zwadderaar een Marauders in elkaar heeft geslagen.’
‘Hij lag op de grond toen ik hem mee nam naar Slakhoorn.’ Zei James schouder ophalend.
Sirius wou weer iets zeggen toen ik hem onderbrak. ‘Daar maak jij je druk om?’ vroeg ik verwonderd. ‘Ofdat die Zwadderaar wel erger gewond is? Wie weet wat er-’
Hij wuifde het weg. ‘Maak je niet zo druk, Lily. Jij weet niet hoe belangrijk het is om een reputatie te houden. Wat denk je wat de meisjes van ons vinden als ze erachter komen dat-’
‘De meisjes?’ vroeg ik grijnzend. ‘Weet je wel dat jij nooit de jongen zal zijn waar ze een langere en blijvende relatie mee zullen nemen?’
‘Natuurlijk,’ zei Sirius luchtig. ‘Ik geef ze de kans niet.’
‘Dat misschien ook, maar als jij dat wel zouden doen, dan zouden ze dat nog niet doen. Jij geeft ze geen veiligheid, geen geborgenheid. Ze weten dat jij nooit een vader zal kunnen-’
‘How how,’ zei Sirius verbaasd. ‘Wat bedoel je daarmee?’
‘Dat wij vrouwen, uiteindelijk een man zullen uitkiezen die ze kunnen vertrouwen, waarvan ze weten dat hij om 5 uur met plezier naar huis komen zodat ze ons kunnen zien.’
Sirius grinnikte. ‘Oh, maar ik zal om 5 uur ook met plezier naar huis komen, want dat weet ik dat we binnen een uur boven zijn om plezier te maken.’
Ik rolde mijn ogen. ‘Jij zult dat nooit begrijpen.’

Later op de dag – toen Sirius een half uur weg was – liep ik samen met James terug naar het kasteel, we namen de route via het bos en waren wat aan het praten over vroeger. Zoals altijd kwamen we bij een splitsing, hij nam links en ik rechts, zodat niemand ons samen kon zien. Ik had de iets kortere route, zodat ik vijf minuten eerder het bos uit was dan James en dat – voordat James het bos uitkwam – ik al binnen was.
Met een glimlach op mijn gezicht liep ik naar de eetzaal, ik rook het eten al en haast huppelend liep ik verder. Het feest was nog een anderhalve week weg. En snel heel snel, zou ik wraak kunnen nemen op Logan. Voor alles wat hij me had aangedaan.

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Antwoord op onderwerp  [ 19 berichten ]  Ga naar pagina 1, 2  Volgende


Keer terug naar Fan Fictions
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 4 gasten

cron

Powered by phpBB :: FI Theme