Welkom op Harry Potter Forum! 


Antwoord op onderwerp

3e jaars

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Little Whinging 4 - Surrey - England

Houseitem
BerichtGeplaatst: di nov 01, 2011 12:19 

Ik ben begonnen aan het schrijven van een verhaal dat zich afspeelt in de Middeleeuwen.
Het speelt zich af rond het leven van Koning Arthur, maar in dit verhaal is hij zelf niet de hoofdpersoon, maar zijn zoon.

Er zullen dingen in voor komen die bekend zijn in het verhaal van koning Arthur, maar het meeste is zelf verzonnen.

Personages:
- Nigel (10 jaar) Hij is de zoon van Guinevre en Arthur.
- Arthur (35 jaar) De beroemde koning Arthur.
- Guinevre (32 jaar) De vrouw van koning Arthur.
- Merlijn (43 jaar) Hij is een tovenaar, en eigenlijk de vader van Nigel. Dit weten alleen Merlijn en Guinevre.

Jullie mogen reacties geven in dit topic, maar ook in het reactietopic.

Ik zal deze post elke keer bewerken om de nieuwe hoofdstukken erin te zetten.

Hoofdstukken:
1. Proloog
2. Hoofdstuk 1: Een bijzondere verjaardag
3. Hoofdstuk 2: Merlijns verhaal
4. Hoofdstuk 3: (mee bezig)

_________________
'Hou daar eens mee op!', riep ze, toen voor de zoveelste keer het licht uit de kamer uit ging.
'Sorry, sorry', zei Ron. Hij klikte met de Uitsteker.
'Ik weet zelf ook niet waarom ik het doe.'
'Kun je niks nuttiger verzinnen?'
'Zoals, sprookjes lezen?'


Laatst bijgewerkt door harry_james_potter op wo nov 02, 2011 13:14, in totaal 3 keer bewerkt.

 Profiel  

3e jaars

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Little Whinging 4 - Surrey - England

Houseitem
BerichtGeplaatst: di nov 01, 2011 12:20 

1. Proloog

Afbeelding n het geheim kwamen ze bij elkaar. ‘Weet je echt zeker dat het kindje van mij is’, vroeg hij verbaasd. ‘Ja, Merlijn ik weet het zeker’, zei Guinevre. Merlijn liep een paar stappen verder het bos in. ‘Maar dat kan niet’, stamelde hij, ‘we kunnen het niet aan Arthur vertellen, jullie zijn net getrouwd en dan kom ik jullie geluk weer verpesten.’ Guinevre liep naar Merlijn toe en legde haar hand op zijn schouder. ‘Rustig maar, ik ben helemaal niet van plan om het te vertellen aan Arthur, we moeten het opvoeden alsof het kind van Arthur en mij is.’ En bij het zeggen van deze woorden keek ze Merlijn geruststellend aan. ‘Kom, dan gaan we terug naar het kasteel, dan kan ik Arthur het goede nieuws gaan vertellen.’

_________________
'Hou daar eens mee op!', riep ze, toen voor de zoveelste keer het licht uit de kamer uit ging.
'Sorry, sorry', zei Ron. Hij klikte met de Uitsteker.
'Ik weet zelf ook niet waarom ik het doe.'
'Kun je niks nuttiger verzinnen?'
'Zoals, sprookjes lezen?'


 Profiel  

3e jaars

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Little Whinging 4 - Surrey - England

Houseitem
BerichtGeplaatst: di nov 01, 2011 13:32 

2. Een bijzondere verjaardag

Afbeelding igel, wakker worden.’ Geschrokken springt Nigel uit zijn bed. Hij was helemaal vergeten dat het vandaag zijn verjaardag is. Snel kleedt hij zich aan, ‘broek, broek waar ben je nu’ zegt hij tegen zichzelf als hij in zijn kamer begint te zoeken. Als zijn moeder zou zien dat hij weer een rommel had gemaakt van zijn kamer dan zou ze boos worden, maar hij dacht weer snel aan zijn verjaardag en hoe lang hij zich al verheugde op zijn tiende verjaardag. Nadat hij in de berg met spullen eindelijk zijn broek had gevonden rende hij opgewonden naar beneden. ‘Goede morgen moeder,’ begroette hij zijn moeder opgewekt. Guinevre liep naar har zoon toe en kuste hem op zijn wang. Daarna feliciteerde ze hem met zijn verjaardag. Nigel keek de kamer rond, en zag dat zijn vader er niet was. En hij was iedere morgen bij het ontbijt. Ook al was Arthur koning, hij wilde iedere morgen samen met zijn gezin de dag beginnen. Nigel dacht na en besloot zijn moeder te vragen waar zijn vader was. ‘Oh, maak je maar geen zorgen hoor, je vader komt eraan.’ En op het moment dat ze dat zei kwam Arthur de kamer binnen. Arthur mocht dan wel een koning zijn, hij was maar klein en niet erg breed gebouwd. Dit was soms erg handig in gevecht, want zo kon hij snel wegduiken en weer aanvallen. ‘Goede morgen vader,’ zei Nigel terwijl hij naar zijn vader liep. Arthur keek naar zijn zoon en dacht terug hoe zijn jeugd was. Tot zijn vijftiende kon hij kind zijn en zijn leven leiden zoals zijn zoon nu ook doet, maar op zijn vijftiende werd zijn vader ziek en moest hij de plaats als koning innemen. Gelukkig had hij een goede steun aan Merlijn die toen nog een jonge tovenaar van een jaar of twintig was. Hij heeft hem gesteund en hij hoopt dat Merlijn ook een goede leermeester voor zijn zoon kan zijn. Hij wordt uit zijn gedachten gehaald als zijn zoon aan hem vraagt: ‘Vader, gaat alles goed met u, u kijkt ineens zo gek.’ Arthur moet glimlachen als hij zijn zoon zo hoort praten. ‘Het gaat goed met me hoor, ik dacht alleen even aan de verrassing die je moeder en ik voor je hebben vandaag.’ Arthur keek naar het gezicht van zijn zoon dat veranderde van bezorgd naar opgelucht en blij. ‘Kom dan gaan we eten’ zei Guinevre die naar haar man en zoon liep. Ze had speciaal voor deze dag een lekker ontbijt gemaakt. Toen ze met zijn allen aan de keukentafel zaten wilde Nigel genieten van zijn ontbijt, maar aan de andere kant wilde hij het ook zo snel mogelijk ophebben om erachter te komen wat voor een verrassing zijn ouders voor hem in petto hadden. Na het ontbijt liepen ze gezamenlijk naar buiten. Eerst liepen langs de paardenstallen en Nigel dacht terug aan de eerste keer dat hij op James had gezeten. James was zijn paard, deze had hij voor zijn 7e verjaardag gekregen en het liefste reed hij elke dag op James. Elke dag liep hij even naar James toe om hem te verzorgen. Hij hield er van om hem te borstelen en zelfs het schoonmaken van zijn hok deed Nigel graag. ‘Gaan we met zijn allen paardrijden?’ vroeg Nigel aan zijn ouders. Zijn vader keek hem aan en schudde met zijn hoofd. En zo liepen ze stil verder over het terrein. Toen kwamen ze aan bij de rand van het bos. Vanuit de verte zag Nigel iemand aan komen lopen. Het was een man met een baard en een lange mantel aan. Toen hij dichterbij kwam zag hij ook zijn zwarte haren die al lichtelijk grijs begonnen te worden, zijn bruine ogen zag Nigel door zijn bril heen. En toen de man bij het gezin was aangekomen zei de man: ‘Hoi Nigel, gefeliciteerd met je verjaardag.’ Nigel keek omhoog naar het gezicht van zijn ‘oom’ Merlijn. Zijn ouders hadden hem geleerd dat hij Merlijn niet alleen maar bij zijn voornaam mocht noemen, maar dat hij oom Merlijn moest zeggen tegen de man. ‘Dank u wel oom Merlijn,’ bedankte hij Merlijn. Nigel begon steeds nieuwsgieriger te worden naar de verrassing voor zijn verjaardag. Gelukkig begon zijn vader snel te spreken, ´je oom Merlijn is een heel bijzondere man, weet je ook wat hem zo bijzonder maakt?’ vroeg Arthur aan zijn zoon. Nigel dacht na en schudde zijn hoofd, voor hem was Merlijn heel gewoon, hij had ook niks raars gedaan, dus Nigel kon niks bedenken waarom hij zo bijzonder zou zijn. Arthur knipoogde naar zijn zoon en Merlijn begon te vertellen over hoe hij Arthur had geholpen om het zwaard uit de steen te trekken. Nigel luisterde erg aandachtig naar het verhaal van Merlijn. En op het laatst viel ook zijn mond open, want hij besefte dat zijn oom een tovenaar was. ‘Wow, bent u echt een tovenaar oom Merlijn?’ In al die jaren dat Nigel, Merlijn kende had hij nooit geweten dat hij een tovenaar was. Er kwamen een paar vragen in zijn hoofd op en daarom stelde hij de volgende vraag aan zijn oom: ‘wat doet u zoal voor toverdingen, behalve mijn vader helpen?’ Merlijn dacht even na en vertelde Nigel dat hij vandaag een dagje met hem mee mocht. ‘Dat is de verrassing die we voor je in gedachte hadden’, vertelde zijn moeder hem lachend. ‘Je mag vandaag een dagje mee met je oom Merlijn en hij laat je zien wat hij dan doet op een dag. Misschien leer je wel iets magisch van hem.‘ En terwijl ze dit zei knipoogde ze naar Merlijn.

_________________
'Hou daar eens mee op!', riep ze, toen voor de zoveelste keer het licht uit de kamer uit ging.
'Sorry, sorry', zei Ron. Hij klikte met de Uitsteker.
'Ik weet zelf ook niet waarom ik het doe.'
'Kun je niks nuttiger verzinnen?'
'Zoals, sprookjes lezen?'


 Profiel  

3e jaars

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Little Whinging 4 - Surrey - England

Houseitem
BerichtGeplaatst: wo nov 02, 2011 13:09 

3. Merlijns verhaal

Afbeelding igel keek naar zijn ouders, mocht hij echt een dagje mee met Merlijn. Wow dat is wel heel gaaf. Nigel neemt snel afscheid van zijn ouders en Merlijn loot het bos in, Nigel holt er snel achter aan, want hij is erg benieuwd wat hij mag gaan doen met Merlijn. Tijdens het lopen door het bos ziet Nigel zijn oude boomhut, deze heeft hij een paar jaar geleden gemaakt met Merlijn, zou hij toen ook al magie hebben gebruikt zonder dat hij het door had. ‘Oom Merlijn, heeft u tijdens het bouwen van de boomhut ook magie gebruikt?’ Merlijn kijkt om, hij liep al een meter of twee voor Nigel uit. Hij loopt terug naar de boomhut toe en denkt terug aan de dag dat ze de boomhut hebben gebouwd. Merlijn vond het heerlijk om met zijn neefje dit te doen. Soms vond hij het moeilijk om niet tegen Nigel te zeggen dat hij zijn vader was, maar tot nu toe heeft hij het elke keer voor zich kunnen houden. ‘Ja, jongen ook toen heb ik magie gebruikt, maar omdat we zoveel plezier hadden tijdens het bouwen heb je het niet doorgehad, kom dan lopen we een stukje verder dan zal ik je meer dingen laten zien waar ik magie bij heb gebruikt.’ Samen lopen Nigel en Merlijn verder door het bos, bij een grote boom en veel struiken wijst Merlijn naar een plek achter de struiken en ze lopen er samen heen. Achter de struik zien ze een hele grote steen. Nigel denkt aan het verhaal van Merlijn die zijn vader heeft geholpen en vraagt dan ook aan Merlijn, ‘is dit de steen waar mijn vader het zwaard uit heeft gehaald?’ Merlijn knikt en vertelt ‘ja dat klopt, hier is de wedstrijd gehouden met alle mannen uit het dorp, de man die het zwaard uit de steen kon halen zou koning worden.’ Nigel denkt na en zegt dan, ‘maar mijn opa was toch koning, zijn zoon moet dan toch koning worden, waarom hielden ze dan een wedstrijd?’ Merlijn moet lachen om de vraag van zijn zoon. ‘Dat klopt, jou opa was koning, maar hij overleed toen je vader 15 jaar was en dit vonden de mensen te jong voor een koning. Toen heb ik de wedstrijd bedacht voor alle mannen uit het dorp. Ik had het zwaard in deze steen hier gestoken en hem zo betoverd dat er maar één jongen het zwaard uit de steen kon trekken. En ik wist dat dit jou vader zou zijn.’ Tijdens het vertellen was Nigel op de grond gaan zitten om goed te kunnen luisteren naar het verhaal van Merlijn. Nigel vond het een mooi verhaal, maar hij snapte het nog niet helemaal. Hoe kon Merlijn nu weten dat zijn vader wel het zwaard eruit kon trekken en de andere mannen niet, die waren toch al volwassen en heel sterk. Maar Merlijn ging al weer verder met zijn verhaal. ‘Ik zie je denken, hoe wist jij dat mijn vader het zwaard er wel uit kon halen en die grote sterke mannen niet, dat zal ik je vertellen. Mijn ouders zijn allebei tovenaars en als klein kind heb ik om leren gaan met mijn magische krachten. Toen ik 11 jaar werd kreeg ik een brief van de school waar mijn ouders ook op hebben gezeten, deze school heet Zweinstein. Hier heb ik 7 jaar opgezeten. Toen ik achttien jaar was studeerde ik af op Zweinstein en ik heb in de zeven jaar dat ik daar op school zat veel geleerd. In het begin was het nog makkelijk, maar toen ik ouder werd gingen we steeds moeilijkere dingen leren. Nadat ik afgestudeerd was ben ik gaan rondreizen door Engeland. Op een dag kwam ik je vader tegen hij was toen 13 jaar en was net zo avontuurlijk als jij nu bent. We werden goede vrienden en ik had hem niet verteld dat ik een tovenaar was tot ik hem op een dag, jaren later, moest redden. Dit is nadat hij koning was geworden, je vader hield erg van zwemmen en sprong een vijver in, alleen kreeg hij ineens kramp en hij kon niet meer naar de kant komen. Ik zag het gebeuren en dacht er geen moment aan om hem op de ‘normale’ manier te redden. Ik pakte mijn toverstok en gebruikte een paar spreuken om hem uit het water te krijgen. Dit was de eerste keer dat je vader zag dat ik een tovenaar was. Het is wel gevaarlijk om te zeggen dat je een tovenaar bent, want je weet vast wel wat er gebeurt als iemand denkt dat je een heks bent.’ Nigel had stil zitten luisteren en het duurde ook even voor hij antwoord gaf op de vraag van Merlijn, ‘als ze denken dat je een heks bent dan word je op de brandstapel gegooid, toch?’ Merlijn knikte en vervolgde zijn verhaal ‘ja, en dat overleef je niet of je nu een gewoon mens bent of tovenaar. Wel kan je als tovenaar of heks een spreuk uitspreken over het vuur dat het iets anders wordt, maar dan weet iedereen dat je een heks of tovenaar bent en dat is niet de bedoeling. Nu snap je vast ook wel waarom je ouders nooit aan je hadden verteld dat ik een tovenaar ben.’ Nigel knikte alleen en dit was genoeg voor Merlijn. ‘Kom dan lopen we verder naar mijn huis, daar zal ik je wat makkelijke spreuken laten zien.’

_________________
'Hou daar eens mee op!', riep ze, toen voor de zoveelste keer het licht uit de kamer uit ging.
'Sorry, sorry', zei Ron. Hij klikte met de Uitsteker.
'Ik weet zelf ook niet waarom ik het doe.'
'Kun je niks nuttiger verzinnen?'
'Zoals, sprookjes lezen?'


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Antwoord op onderwerp  [ 4 berichten ] 


Keer terug naar Fan Fictions
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 5 gasten

cron

Powered by phpBB :: FI Theme