[RPG] Cruiseship

Indian Violet · Klassenoudste Ravenklauw

Austin reageert niet en Summer besluit niet langer te wachten. Ze sleept hem mee naar buiten en zet hem buiten op een bankje neer, hopend dat hij rechtop blijft zitten en desnoods zachtjes omvalt. Ze kijkt rond op het dek en ziet alleen maar verdriet en geschrokken gezichten. Wat een drama. Haar oog valt op Chris en Ana, die ook net naar buiten lijken te strompelen, Chris met Ana in zijn armen. Ze rent naar ze toe en knielt bij ze neer.
"Zijn jullie een beetje oké?" vraagt ze bezorgd. Domme vraag, niemand is oké op dit moment. Maar ze leven nog, dat is het belangrijkste. Ze kijkt rond zich heen, de meeste mensen zijn inmiddels buiten. Ze heeft Dominic en Gallagher nog steeds niet gezien, zouden ze nog steeds binnen zijn? En Leonard, zou hij ook nog binnen zijn?
Ze wil zich richten tot Chris en hem vragen om mee te gaan zoeken naar overlevenden, maar ziet dan dat hij er helemaal doorheen zit. Summer weet dat ze het niet alleen kan, maar durft het niet van Chris te vragen om mee terug naar binnen te gaan. "Chris, ik ga weer naar binnen, Dominic, Gallagher, Leonard en wie weet nog meer anderen zijn nog binnen! Blijf jij hier bij de rest?" vraagt ze terwijl ze haar arm om zijn schouders legt. Ze werpt een blik op Ana, haar nieuwe roommate, en wil deze twee hier niet zo achter laten.

Reflex · Schoolhoofd **Woonplaats:** Wonderland

Het lijkt een tijd te duren, maar dan staat de jongen die ze bij de deur had zien staan voor haar. Hij helpt haar overeind en met zijn hulp lukt het haar het dek op te komen. Eloisa laat zich op een bankje neervallen en haalt een paar keer diep adem. Eindelijk komt er weer wat frisse lucht haar longen in en kan ze weer wat beter ademhalen. "Dankje..." zegt ze met een weke glimlach tegen Misha. "Is iedereen buiten gekomen?"

Haar blik valt op haar schoenen waar veel glas in zit. Wanneer ze haar schoenen heeft uitgetrokken ziet ze dat haar rechtervoet bloedt. Een stuk glas had haar door de zool heen gesneden. Gelukkig is het maar minimaal. Met haar mouw veegt ze het bloed van haar voet, met haar vingers begint ze vervolgens de stukken glas uit haar schoenen te trekken.

Wanneer ze klaar is en om zich heen kijkt ziet ze dat veel mensen wat verslagen op het dek rondhangen. Wat een start van je vakantie El... Als haar vader dit te horen kreeg zou hij haar waarschijnlijk direct terug willen laten komen.

Carrick_Fergus · Beginnend Tovenaar

Austin McIntyre

Austin wil niks liever nu dan in een hoekje kruipen en hopen op het beste, hij maakt ook net geen klein sprongetje wanneer Summer haar arm om hem heen slaat, hij vraagt haar ook verder geen eens waar ze naar toe gaan. Dat er gewoon iemand op dat moment bij hem is, geven hem enigszins wel een klein beetje veiligheid, al is het niet zijn mams. Al heeft hij er verder ook geen idee van hoe vluchtig of hoe voorzichtig hij met Summer meeloopt, het enige wat hij op het moment wist was dat hij met haar meeging. Echter vlak bij de uitgang ziet hij het levenloze lichaam van zijn lieve vriendin Em Em, hij slaakt een gilletje en klampt zich ineens wel heel stevig aan Summer vast waardoor zijn nagels lichtelijk in haar arm priemen. Ergens wil hij naar haar toe rennen, maar in de staat waarin hij verkeert kan hij het niet.

Buiten laat hij zich door haar op een bankje neerzetten en een zacht onverstaanbaar gemompel klinkt er even uit zijn mond. Maar nee hij valt niet om, er zit zelfs nog steeds geen tot weinig beweging in zijn lichaam. Waar is Em Em? Oh ja ze is er niet meer, waarom? Ze mogen haar niet van hem wegnemen, want ze moesten nog zoveel plaatsen samen bezoeken om te gaan shoppen dan waarom hebben ze het gedaan. Af en toe gaat zijn mond weer even open maar het gaat net zo snel wel dicht als dat hij 'm opende.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Chris Robertson - Animator

Chris kijkt op wanneer Summer naast hem neerknielt. Snel doet hij een poging om zijn tranen weg te vegen. Dan ziet hij Ana naast zich als een klein ineengedoken hoopje mensen en hij breekt weer.

”Oh Summer…” mompelt hij zacht en hij omhelst haar. Chris wilt tegen haar zeggen hoe blij hij is dat ze nog leeft en dat ze zo sterk is, dat ze het geweldig doet als Animator, maar voordat hij dat kan doen, zegt Summer dat ze terug gaat naar binnen. Op zoek naar Dominic, Gallagher en Leonard.

”Je gaat terug naar binnen?” krast hij. Even is hij stil, terwijl hij het laat bezinken. Summer kan daar niet naar binnen gaan; grote kans dat ze er niet meer levend uit kwam. Net zoals Leonard. En Emily en al de andere lichamen die hij op de grond heeft zien liggen en van wie hij nog helemaal niet weet wie het zijn. Hij moet het Summer vertellen… Chris pakt haar hand beet en zegt: ”Summer… Voordat je naar binnen gaat, moet je iets weten…” Kort kijkt hij haar aan en hij slikt. ”Toen ik daar met Ana binnen was, hebben we veel lichamen gezien.” Hij weet niet goed of hij het hierbij moet laten of dat hij namen moet gaan noemen. Net als Ana ging Summer goed met Leonard om en dit nieuws ging ze niet licht opnemen. ”Leonard is dood, Sum. En Emily ook. En wie weet wie daar nog meer ligt… Als je naar binnen gaat, gebeurt met jou dalijk ook iets ergs!”

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Misha laat het meisje op een bankje neer zitten en besluit naast haar te gaan zitten. Hij gebaart even als ze hem bedankt omdat aan te geven dat het geen probleem is en dat hij dat voor iedereen zou doen.

Als ze vraagt of iedereen buiten is schud Misha zijn hoofd. "Ik weet het niet precies..." zegt hij, "ik heb veel mensen naar buiten zien gaan, maar lang niet iedereen..." Hij zucht, hij wilde haar graag geruststellen, maar waarheid was dat hij dat niet kon. Hij kijkt even naar Eloisa en haar bebloede voeten. "Heb je een dokter nodig?"

Indian Violet · Klassenoudste Ravenklauw

Chris omhelst Summer voordat ze weer op kan staan om terug naar binnen te gaan. Ze wrijft over haar arm waar Austin zijn nagels in had gezet. Snel werpt ze een blik op het bankje, hij zit gelukkig nog recht op. De arme jongen zit nog steeds verstijfd op het bankje. Als ze op staat om weer naar binnen te gaan, pakt Chris haar hand beet en zegt dat ze iets moet weten. Ze kijkt hem een beetje verward aan, wat zou er nu zo belangrijk kunnen zijn dat het redden van de rest moet wachten? Ze ziet dat Chris even slikt, waarna hij haar vertelt dat Ana en Chris veel lichamen hebben zien liggen binnen. Summer weet dat het moeilijk zal worden met al die lichamen, maar ze wil zo snel mogelijk de mensen die ze goed kende uit de brand helpen - letterlijk.

'Leonard is dood, Sum. En Emily ook.' hoort ze Chris zeggen. Ze kijkt hem verbaasd aan en ziet aan zijn gezicht dat hij geen grapje maakt. Stijf van schrik blijft Summer staan. Ze staart recht voor zich uit, haar ogen nog steeds gericht op die van Chris, maar het besef dat ze recht in zijn gezicht staart is compleet verloren. Voor haar gevoel is Leo nog steeds haar roomie, ook al leeft ze sinds kort met Ana in een hut.
Summer wringt zich los uit de greep van Chris en loopt langzaam naar de reling toe. Het duizelt haar en ze voelt zich ontzettend leeg van binnen. Ook al kent ze Leo pas sinds de cruise, het voelt alsof ze elkaar al veel langer dan dat kenden. Ze plaatst haar ellebogen op de reling en laat haar hoofd op haar handen rusten, waarna er tranen in haar ogen ontstaan. Plots wordt zo ontzettend misselijk en komt alles eruit wanneer ze iets verder over de reling hangt. Ze heeft vaak zat over moeten geven na een iets te leuk feestje, maar dit was iets heel anders. Nu voelt ze zich niet alleen meer leeg, maar is ze het daadwerkelijk ook. Ze denkt na over wat Chris zei. Emily is er ook niet meer. Ze kende haar niet heel goed, maar was wel steeds bij het vaste groepje shippers. Wat een drama... Ze draait zich om en kijkt weer richting Chris en Ana. Ana. Arme Ana, ze moet Leo gezien hebben, zij gingen way back. Dit is nog erger voor haar dan voor zichzelf.

Summer is compleet de draad kwijt. Over het hele dek zijn mensen verstijfd van angst, zitten onder de wonden, zijn uitgeput of hebben verdriet om alles wat er zojuist is gebeurd. Ze kijkt naar de belachelijke kleding die ze aan heeft, nog geen twee uur geleden was ze nog super trots om haar uitgekozen outfit en nu veracht ze het. In een opwelling zet ze het op een rennen en rent ze langs Chris en Ana, de zaal weer in. Ze moet en zal de laatste overlevenden de zaal uit krijgen. Of de inmiddels overleden, dat ze tenminste een waardig afscheid kunnen nemen.

Met tranen die over haar wangen rollen en bijna meteen verdampen door de ontzettende hitte die van de vlammen af komt, zoekt ze in paniek naar een teken van leven. Door de rook ziet ze bijna geen hand voor ogen en struikelt ze over Dominic en Gallagher. Ze wordt bijna boos dat die nu nog steeds niet de zaal uit zijn. Het zal toch niet dat zij ook...
"DOMINIC! GALLAGHER!" gilt ze in paniek uit. Nee, niet het schattigste gay-couple ever! Ze schudt ze een voor een door elkaar, hopend op een teken van leven. "Kom op nouuu!" brengt ze huilend uit.

OOC: sorry, beetje lang en dramatisch!

Changetje · Volleerd Tovenaar

Dominic hoort in de verte geschreeuw. Hij probeert zijn ogen open te doen, wat moelijk gaat vanwege de dikke rook in de lucht. Zijn ogen beginnen meteen te tranen en als hij probeert adem te halen, komt er alleen maar heel veek rook binnen en hij begint hard te hoesten.

Het geschreeuw wordt harder. Hij hoort een meisjesstem zijn naam roepen. En die van Gallagher... Gallagher! Dominic zit meteen rechtop. Naast hem ligt Gallagher, bewusteloos. Dan merkt hij dat ze in een gang liggen. Heel even weet hij niet meer hoe ze hier terechtgekomen zijn, maar dan komt alles in één keer terug.

Ze waren niet naar het feest gegaan. Na hun soort-van-date in Rome waren ze terug gegaan naar hun kamer om zich klaar te maken, maar Gallagher was in slaapgevallen op bed, terwijl Dominic zich aan het omkleden was. Gallagher zag er zo schattig en lief uit dat Dominic naast hem was gaan liggen en ook in slaap was gevallen.

Toen hij wakker werd gemaakt door Gall, wist hij meteen dat er iets niet klopte. Ze hadden samen de hut verlaten, maar ze waren door de rook verdwaald en het laatste wat Dominic zich herinnerde was dat zijn benen niet meer wilde en hij tegen de muur naar beneden was gezakt...

"Gallagher," mompelt hij, terwijl hij zijn vriend klapjes op zijn wang geeft. "Gall, wordt nou eens wakker." Maar Gallagher wordt helemaal niet wakker. Hij ligt daar maar, ineengezakt tegen de muur. Dom's hart begint steeds harder te kloppen en hij begint in paniek te raken.

Dan staat opeens Summer voor hem. Ze ziet er vreselijk uit, met betraande wangen en haar dat alle kanten opstaat. "Summer! Help me alsjeblieft met Gallagher. Hij wordt maar niet wakker en we moeten hem eruit zien te krijgen," zegt hij tussen twee hoestbuien door. Hij probeert op te staan, maar zijn benen willen alweer niet. Wat moesten ze nu doen?

Ropandina · Schoolhoofd **Woonplaats:** Schuilen voor de regen

Nina Liv

Nina stapt weg bij het zeil, waaronder Emily's lichaam verborgen is. Ze gaat Summer achterna en ziet Dominic. Ze hoort hem schreeuwen, en rent naar hem toe, ze weet niet of ze nog in de zaal of in de gang is. Het maakt ook niet uit. Ook weet ze niet of Summer er bij staat. Maar één ding is belangrijk. Zo veel mogelijk levens redden. Ze haalt het brandbare puin bij Dominic en Gallagher weg en probeert Gallagher wakker te maken. Ze rent terug naar haar hut en sprint de badkamer in. Daar laat ze een beker volstromen met water. Ze loopt met grote passen terug naar Dominic en Gallagher terug. Ze gooit het water in Gallagher's gezicht en wacht op een teken van leven.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Chris Robertson - Animator

Zoals Chris al had verwacht, neemt Summer het nieuws niet goed op. Ze trekt haar hand los en gaat bij de reling staan. Hij wendt zijn ogen even af om haar wat privacy te geven. Summer en Ana voelden zich waarschijnlijk nog verschrikkelijker dan hij deed; iedereen om wie hij gaf was - relatief - ongedeerd. Toch voelt hij zich leeg. Naast een stemmetje in zijn hoofd dat zegt dat dit allemaal zijn schuld was, is er helemaal niks.

Chris schrikt uit zijn gedachten op als hij opeens Summer de zaal weer in ziet rennen. Binnensmonds vloekt hij. Niet lang daarna volgt Nina. Moest hij ze achterna gaan? Hij gaat trillend staan en zet een stap in de richting van de zaal. Al zijn ledematen lijken te weigeren. Hij kan het niet… Stille tranen lopen over zijn wangen. Chris kijkt snel om zich heen om te zien of er iemand in de buurt zat die het gezien heeft. Hij ziet Austin voor zich uit staren en een laken waar de haren van Emily nog onderuit steken. Ook zag hij Misha die het nieuwe meisje probeert te helpen. Hij kon het dan misschien niet opbrengen om terug naar binnen te gaan, maar dan zou hij hier het beste doen wat hij kon. Misschien zou de stem in zijn hoofd dan ophouden met verwijten maken.

Hij loopt naar de dichtstbijzijnde EHBO-doos die aan de buitenmuur van het schip hangt en brengt deze naar Misha en Eloisa. ”Als jullie iets nodig hebben, weten jullie me te vinden, hè?” vraagt hij zacht. Zonder op antwoord te wachten loopt hij door naar Austin. Hij omhelst hem kort en wrijft even over zijn armen heen. De jongen ziet er zo in shock uit dat hij geen idee heeft wat hij verder tegen hem moet zeggen. ”Als je me nodig hebt, zit ik daar.” Hij wijst in de richting van Ana.

Uiteindelijk komt Chris weer bij Ana terecht. Hij gaat zacht naar haar zitten.
”Ana?” probeert hij vragend. Het liefst zou hij haar omhelzen, maar hij heeft geen idee of en hoe ze op hem gaat reageren. ”Gaat het een beetje met je?”

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Ana merkt wel dat er een wazige schim naar hun toe komt en ze hoort de vraag van Summer, maar het is ene lege vraag en een antwoord lijkt niet eens mogelijk. Alle geluiden om haar heen zijn vreemd en af en toe dringen er woorden tot haar door. Als Chris zegt dat Leonard dood is dringen de woorden door en voelt het alsof er een emmer met ijskoud water over haar heen wordt gegooid. De woorden zorgen ervoor dat haar emoties, die weer wat kalmeerden, weer oplaaien als een klein vuur wat zuurstof krijgt. Tranen beginnen weer te lopen en ze blijft naar een dood punt kijken op de vloer.

Ana merkt niet eens dat Chris is opgestaan en bij de andere peilt hoe het met hun gaat. Eigenlijk merkt ze niet eens wie de anderen zijn en wie er op het dek is. Uiteindelijk klinkt er een stem naast haar. Een stem die haar naam vragend uitspreekt. Het duurt enkele secondes voordat ze de stem van Chris herkent. Langzaam kijkt ze op terwijl zijn volgende woorden langzaam doordringen. 'Gaat het een beetje met je?' Ze veegt de tranen weg en haar zicht wordt wat scherper en ze kijkt Chris aan met een lege blik. Wat moest ze hierop antwoorden? Wat kan ze hier überhaupt op antwoorden? Na een korte stilte kijkt ze weer naar de grond.

"Ik leef."

Haar stem klinkt gebroken en zacht. Dit is absoluut niet hoe ze normaal is.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Chris Robertson - Animator

Terwijl hij op antwoord wacht, bestudeert hij Ana een beetje beter. Haar ogen staan leeg en emotieloos, maar de tranen stromen nog steeds. Haar armen heeft ze stevig om zich heen geslagen, haast alsof ze bang is om lichamelijk in te storten.

Hij weet niet zo goed wat voor antwoord hij verwacht had, maar van Ana’s zachte ‘ik leef’ schrikt hij. Zacht legt hij zijn hand op de hare om haar te troosten. De Italiaanse nacht is zacht, maar Ana voelt steenkoud. Zo koud dat Chris direct weet dat hij maatregelen moet gaan nemen. Hij zegt niks tegen haar, maar loopt terug naar Misha en Eloisa, want zij zitten gewoonweg het dichtst bij hen in de buurt. Zijn blik is enigszins wanhopig wanneer hij Misha aanspreekt. ”Misha, als jij hier de boel in de gaten kunt houden, dan breng ik Ana naar binnen. Anders gaat het helemaal mis met d’r.” Hij werpt er nog een zachte ”alsjeblieft” achteraan en kijkt hem dan smekend aan.

Chris weet wel dat hij de verantwoordelijkheid niet aan Misha hoort door te schuiven, maar Summer is nog bezig met haar poging om Dominic en Gallagher te redden en hij weet dat hij daar daarmee niet kan helpen. Daarnaast maakt hij zich echt ontzettend veel zorgen om Ana. Als ze Ana zouden verliezen, dan zou Chris ook de handdoek in de ring gooien.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Voor Eloisa hem antwoord kan geven, staat Chris naast hem. Hij knikt als hij vraag op hij het overzicht over het dek wilt overnemen. Niet dat hij daar veel ervaringen mee had, maar blijkbaar zag Chris in hem de persoon die het helderst was op dit moment.

Misha trekt het jasje van zijn witte plakpak uit en slaat die om de schouders van Eloisa heen. Hij gaat naast haar zitten en pakt de dichtsbijzijnde EHBO-koffer. Hij rommelt er wat in en kijkt dan weer naar Eloisa. "Ik heb niet zo veel ervaring met EHBO, maar is er iets waar ik je bij kan helpen?"

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Chris Robertson - Animator

Als Misha kort knikt, sprint Chris gelijk weer richting Ana. Hij maakt een mentale notitie dat hij Misha moet bedanken als deze hel helemaal voorbij is.

Bij Ana aangekomen, gaat hij voorzichtig weer naast haar zitten. Hij heeft last van zijn benen en ook zijn hoofdwond begon weer op te spelen, maar hij besteedt er verder geen aandacht aan. Zacht legt hij zijn hand op de hare. ”Ana, ik ga je naar je kamer brengen, zodat je een beetje op kunt warmen. Kun je zelf lopen of zal ik je dragen?”
Chris kijkt haar kort even aan en hoopt dat de vraag tot haar doordringt. Ze lijkt nog steeds helemaal van de wereld te zijn.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Ana merkt wel dat Chris zijn hand op haar hand legt en dat later zijn hand weer verdwijnt. Geschrokken kijkt ze wat om zich heen. Ze wilde niet alleen zijn. Ze weet niet waar het gevoel vandaan komt, maar het komt plotseling. Als Chris even later weer terugkomt kijkt ze hem aan. Het duurt enkele secondes voordat de woorden tot haar doordringen. 'Zelf lopen', de woorden herhalen zich in haar hoofd. Langzaam probeert ze op te staan. Haar benen voelen wankel aan, maar ze lijkt redelijk stevig te staan.

"Ik kan zelf lopen," mompelt ze.

Ze doet een stap en wonder boven wonder houden haar benen het. Ze heeft geen idee waar ze heen moet of waar ze eigenlijk precies is. Ze is gedesoriënteerd en kijkt Chris wat verloren aan. Waar moet ze heen?

Reflex · Schoolhoofd **Woonplaats:** Wonderland

Chris komt twee keer in korte tijd naar hen toe, waarvan een keer met een EHBO kistje.. Eloisa kijkt hem bezorgd na als hij de tweede keer weg loopt, hij zag er méér dan ontdaan uit. Misha slaat zijn jasje om haar schouders en Eloisa glimlacht dankbaar. Wanneer hij vraagt of ze hulp nodig heeft kijkt ze naar haar voeten."Het is oppervlakkig volgens mij. Een paar pleisters moet voldoende zijn denk ik..." zegt ze tegen hem.

Haar ogen dwalen over de mensen op het dek. "Hoe kan er zomaar brand uitbreken?" zegt ze dan, hardop nadenkend. Brand breekt niet zomaar uit. Maar wat is er gebeurd? Waarom is er nog geen hulp? Wie is hier verantwoordelijk voor? Eloisa denkt aan haar vader, als die dat te weten zou komen...

"Ken je de mensen hier een beetje?" vraagt ze dan na een korte stilte. Eloisa kijkt kort opzij naar Misha en dan om zich heen naar de mensen op het dek. "Mis... Mis je nog iemand?"

[RPG] Cruiseship

Wie is er online