[RPG] Fantasy (3)

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

[[... De volgende dag, 7 uur 's avonds ...]]

Caleigh was de avond ervoor vroeg naar haar kamer gegaan. Ze was moe en ze had geen behoefte om beneden gezelligheid op te zoeken. Daarnaast was niemand echt heel gezellig en iedereen was moe. Op haar kamer was ze op bed gaan liggen en geprobeerd wat te lezen, dingen op te schrijven en haar gedachtegang te ordenen. Het laatste was absoluut niet gelukt. Ze had zo lang mogelijk geslapen en geprobeerd bij te slapen, wat een beetje gelukt was.

Nu was het avond, ze had al gegeten en ze kwam net onder de douche vandaan. Ze heeft geen idee hoe de avond zal verlopen, maar ze voelt zich beter. Ze borstelt haar haren en niet veel later opent ze de deur en stapt de gang op. Ze sluit de deur achter zich en loopt naar beneden toe. De herberg is drukker dan de avond ervoor en zonder echt te kijken of ze andere ziet loopt ze naar de bar toe.

Tengaar · Schoolhoofd

Als Levi achter een graf vandaan stapt haalt Luc opgelucht adem.

"Je weet toch waar mijn kwaliteiten liggen, toch?" reageert hij op zijn opmerking. Even wordt het stil al zij beiden naar het graf kijken. Zacht, maar waarschijnlijk toch hoorbaar voor Levi laat hij een zucht ontsnappen. Het was tijd om te gaan, te lang hier blijven staan zou een overvloed aan vragen betekenen. Hij slaat zijn arm om Levi zijn schouder en draait hem in een beweging om.

"Kom, mijn beste vriend, we gaan weer terug." zegt hij terwijl hij hem weg sleurt bij het graf. Hij had geen zin om sentimenteel te doen bij het graf terwijl er andere mensen bij staan. Hij had daar eigenlijk nooit zin in, graven zijn voor dode mensen. Hij ziet de steen meer als een herinnering, een monument aan haar. Terwijl ze weer het dorp in lopen laat hij Levi weer los en pakt zichzelf weer wat meer in zijn kleding.

"Het zou prettig zijn als je kan vermeiden mijn naam te noemen tot we weer terug zijn de herberg." zegt hij met een scherpe ondertoon. Net als zijn eigen sentiment had hij net zo weinig zin in sentiment van de bewoners die hem nog steeds verantwoordelijk houden voor de nog steeds onverklaarbare dood van Melina.

[...De volgende dag, 7 uur 's avonds...]

De dag was snel verlopen en Luc had zich op low profile gehouden. Het is hem nog wel gelukt in contact te komen met wat oude vrienden en dat heeft hem zo beetje de gehele dag bezig gehouden. Nu was hij terug in de herberg en verging van de honger. Met aardig wat drank op zijn lege maag ploft hij neer op een van de banken in de herberg en bestelt wat te eten. Terwijl hij wacht ziet hij Caleigh de trap af komen. Hij heeft geen enkel idee wat de rest van de groep die dag had gedaan. Luc volgt haar met zijn blik en ziet dat ze aan de bar gaat zitten. De vraag waar Eric is schiet hem direct door zijn hoofd, maar die vraag werd snel verstoord doordat er een bord met heerlijk eten voor hem neer werd gezet.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Mel verveelde zich. Ze was vroeg naar bed gegaan, wat betekende dat ze ook weer super vroeg wakker was. En ze had echt van alles geprobeerd op zichzelf te entertainen. Een uitgebreid bad genomen, haar tas herschikken, haar honger meerdere malen gestild. Ze had mensen bekeken in de herberg. Maar ze had Luc de hele dag nog niet gezien. Caleigh was ook niet te bekennen, waarschijnlijk op haar kamer. Uiteindelijk was ze verveeld naar buiten gelopen. Deze stille dagen waar ze vooral op zichzelf aangewezen was, daar was ze helemaal niet goed in.

Uiteindelijk als de avond valt en haar maag gelukkig wel weer voor een entertainende factor lijkt te willen zorgen sjokt ze terug naar de herberg. Als er nu nog niemand zou zijn, zou ze gewoon maar een fles drank kopen en die met de eerste de beste gaan nuttigen.. Haar gezicht licht echter op als ze bij binnenkomst Luc op een van de banken ziet zitten en net een bord eten voor zijn neus gezet krijgt. Enthousiast loopt ze ernaar toe en laat zich naast hem op de bank ploffen.

"Hoi." Zegt ze met een brede grijns en kijkt kort naar zijn bord en dan weer naar hem.

Afbeelding

Eric staat bij het raam en bekijkt de brief in zijn hand bedenkelijk. Hij had gisteren en vandaag zich vooral op zijn kamer opgehouden. Zaken die geregeld moesten worden. En het handschrift op deze brief behoorde duidelijk tot een antwoord hier op. Hij wist niet of hij het wel wilde lezen. Met een zucht haalt Eric zijn blik van de brief af en kijkt naar buiten.

Automatisch gaan zijn gedachten terug naar het begin van deze reis en wat hij nu daadwerkelijk heeft weten te bereiken tot aan hier, terug op de plek van vertrek. Voor zijn gevoel was hij, vooral aan het einde, te veel bezig geweest met zaken waarvan hij wist dat hij zich hier ver vanaf moest houden. Maar hij had gisteren met het bekijken van zijn aantekeningen ook een goed gevoel gekregen van dat waar deze groep al wel achter was gekomen.

Hij schudt kort zijn hoofd en schudt uiteindelijk de brief open. Misschien maakte hij zich druk om niets. Vluchtig laat hij zijn ogen over de paar geschreven regels heen glijden. Bij elke regel wordt zijn frons groter, om uiteindelijk bij de laatste woorden de brief boos in een prop te knijpen en in de hoek weg te gooien.
Gefrustreerd haalt hij een hand door zijn haren heen en kijkt nog een keer kwaad naar de prop op de grond. Hij had hem niet nodig om zich nogmaals op zijn eigen zwaktes te wijzen.

Eric draait zich om, en loopt zonder verder na te denken zijn kamer uit en naar beneden toe. Daar ziet hij Furie aan de bar, maar gelukkig Luc aan de andere kant van de herberg zitten. Mel ploft net naast hem neer. Eric loopt naar de bar, een eind van Furie vandaan, bestelt een pint bier en loopt vervolgens als hij deze heeft gekregen met zijn glas in zijn hand door naar Luc en Mel en gaat op een van de vrije stoelen bij hen zitten.

"Hopelijk stoor ik niet" Zegt hij kort, voordat hij een slok neemt.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh ziet aan de andere kant van de bar Eric staan, maarz e blijft zitten waar ze zit. Als de kop thee voor haar neer wordt gezet glimlacht ze flauw naar het barmeisje. Niet veel later kijkt ze de herberg rond en ze ziet dat Eric plaats heeft genomen bij Luc en Mel. Misschien moest ze zich erbij aansluiten. Ze draait haar hoofd weer weg. Ze weet dat ze hem niet eeuwig kan ontwijken, maar ze zou willen dat ze dat wel kon doen. Het zou zo veel makkelijker zijn dan omgaan met deze emoties. 'Nee, je moet je hier overheen zetten, spreekt ze zichzelf dan streng tegen. En ze weet dat ze gelijk heeft. Ze moest ze hier overheen zetten. Ze wilde dat het zou werken, maar dat zou gewoon niet gebeuren. Zoals altijd. Ze zucht even, maar dan staat ze op. Ze pakt haar kop thee op en loopt naar de tafel waar de drie zitten.

"Hey," zegt ze als ze bij de tafel staat, "Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik erbij kom zitten?"

Ze produceert een kleine glimlach en neemt plaats op een vrije stoel. Ze zet haar thee neer. Als er iemand bezwaar had waren ze vast mondig genoeg om wat te zeggen en hoewel ze dit nog steeds geen goed idee vind, is het wel beter dat ze dit doet...

OOC:: Geen idee naast wie ze nu zit :') Beslis dat zelf maar [A]

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Er valt een stilte en als een arm om Levi's schouder slaat en hem wegleidt weet hij dat het tijd is om te gaan. Geen tijd om vragen te stellen. Gedwee laat hij zich meeleiden. Als Luc hem vraagt vooraal zijn naam niet te noemen, knikt Levi even, maar hij kan het toch niet laten een klein grappje te maken. "Prima, voortaan heet je buiten de herberg Henk." Hij grijnst en loopt met hem mee.

[...]

Levi heeft het grootste gedeelte van de dag in het dorpje door gebracht. Enkele dingen zijn hem opgevallen aan de gemeenschap. Hoewel iedereen erg vriendelijk tegen elkaar is, is dit wel een dorpje waarin iedereen erg op elkaar let. Toen hij de markt opliep voelde hij de ogen van de bewoners naar hem kijken, nieuwsgierig wie deze nieuweling was. Daarbovenop lijken flink wat mensen erg religieus. Hij heeft meerdere personen met een zilveren kettinkje met een halve zon en maan zien lopen. Levi geloofde persoonlijk nergens in, maar iets zegt hem dat de tempel een grote rol in het dorp speelt.

Als hij trek begint te krijgen loopt hij terug de herberg in en ziet hij de groep zitten aan een tafeltje. Hij heeft geen zin om alleen te eten, dus hij plaatst zijn bestelling bij de bar en gaat bij de groep zitten. "Een heel goedenavond!" zegt hij vrolijk.

Afbeelding

Als het dorpje inzicht begint te komen, voelt Jessa haar maag samenknijpen. Ze wilde eigenlijk hier zo ver mogelijk vandaan blijven, maar ze moesten wel. De groep is hier en ze moesten verder. Ze trekt de kap van haar mantel over haar hoofd en begint al haar rode haar eronder te steken. Alles om door zo min mogelijk personen herkent te worden. Ze wilt niet dat haar voogd haar per ongeluk ziet.

Ze merkt dat ze de eerste huizen passeren en Jessa begint steeds zenuwachtiger te worden. Even kijkt te onder haar kap vandaan. De marktkooplui zijn de laaste dingen aan het opruimen. Dan ziet ze het bloemenstalletje en even twijfelt ze. Durft ze? Ze is al veel te lang niet langs geweest. Ze tikt Benicio op zijn rug. "Zou je even willen stoppen?" vraagt ze zachtjes, "Er is iets dat ik moet doen..."

Ze laat zich van het paard glijden en loopt richting de bloemenkraam. "Het spijt me dat ik zo laat iets van u vraag..." zegt ze, terwijl ze de blik van de nieuwsgierige dames probeert te ontwijken, "Maar zou ik 4 blauwe rozen mogen? Los van elkaar, als dat zou kunnen." De dame maakt 4 rozen voor haar klaar en Jessa betaalt en haast zich weg, terwijl naar Isra en Benicio.

"Ik ga even mijn ouders gedag zeggen..." zegt ze zacht. Eigenlijk wilt ze dat liever niet alleen doen, niet nu ze stiekem weer in het dorp was, maar aan de andere kant... Dan zouden ze misschien de namen om de grafstenen zien staan.

In de verte staat Flora en Elizabeth naar hun mysterieuze klant te kijken. "Denk jij wat is denk?" fluistert Elizabeth, "Volgens mij was dat die van Gale..."

Flora fronst. "Dat kan niet, Gale heeft geen kinderen."

"Nee, de oude Gale, die dood is, die heeft een kind, een bastaard nog wel. De nieuwe Gale heeft geen kinderen van zichzelf, maar toen de oude Gale overleed, is hij voor haar gaan zorgen. Het schijnt een lief meisje te zijn, maar nogal... opstandig. Nou, begrijpelijk ook, het blijft een bastaard."

"Dat meisje dat was weggelopen?" vraagt Flora nieuwsgierig en Elizabeth knikt, "Dan zal hij vast blij zijn om te horen dat ze weer in het dorp is! Laten we het hem gaan vertellen."

Ooc: Kies zelf maar of je Ben en/of Isra mee laat gaan. Ik ben d'r vanuitgegaan dat Ben wel weer bijgekomen is. Als dat niet zo is, dan praat Jess tegen Isra.

Tengaar · Schoolhoofd

Luc stort zich net op zijn eten als Mel naast hem op de bank ploft.

"Hey" groet hij haar met volle mond. Snel kauwt hij en slik hij zijn eten door.
"alles goed?" vraagt hij haar vervolgens in de meest algemene zin. Al snel schuift Eric aan bij de tafel.

"Nope" reageert hij op zijn vraag terwijl hij opnieuw een hap naar binnen werkt. Hij is een goede bui en het had geen nut deze te verbergen. Hij glimlacht naar Mel. Hij wilt haar net gaan vertellen wat hij vandaag had ontdekt als Caleigh ook besluit aan te schuiven bij de groep. Hij wisselt een blik met Eric en glimlacht vervolgens ook naar haar

"Ik ieder geval niet." antwoord hij haar. Hij neemt een nieuwe hap van zijn eten en richt zich opnieuw op Mel, maar echt kans krijg hij weer niet want het is nu Levi die binnen komt vallen en aanschuift. Uitbundig laat hij een zucht ontsnappen.

"Goeie avond" mompelt hij wat tussen zijn lippen door terwijl hij zich maar weer op zijn eten stort. Dit kwam later wel een keer, als het rustiger was.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

[…]

Emma was de vorige avond vroeg naar bed gegaan. De soep had niet geholpen tegen haar buikpijn en daarnaast was gezelligheid in de groep op dit moment ver te zoeken. De nachtrust heeft haar geen goed gedaan, want ook vanochtend was ze wakker geworden met de gruwelijke buikpijn die haar al dagen teisterde. Dit kon echt niet meer door haar alcoholmisbruik komen…

De hele dag brengt ze door in bed waar ze zo nu en dan een beetje leest, wegdoezelt, weer wakker schrikt en daarna begint het hele proces weer van voor af aan. Rond een uur of zes heeft ze haar boek uit en besluit ze om maar een douche te nemen. Misschien knapt ze daar een beetje van op. Terwijl ze onder de douche staat, besluit ze dat ze maar even wat moet gaan eten beneden. Snel droogt ze zich af, kleedt zich aan en maakt een knot van haar haar. Ze ziet er niet zo florissant uit als normaal, maar het kan ermee door.

Beneden aangekomen ziet ze de groep bij elkaar aan een tafel zitten. Emma glimlacht even; het zag eruit alsof de sfeer weer een beetje verbeterd was. Ze loopt langs de bar om daar soep met brood en pompoensap te bestellen en schuift daarna ook aan tafel.
”Eet smakelijk allemaal,” zegt ze. Ze kijkt even de groep rond.

OOC: Sorry voor mijn afwezigheid, Emma’s back!

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Mel knikt naar Luc als hij vraagt of alles goed gaat, maar nog voor ze antwoord kan geven hoort ze Eric. Kort kijkt ze op, maar geeft hem geen antwoord. En hij zat al en Luc had al geantwoord. En alsof hij alsnog ergens anders zou gaan zitten als Mel zou zeggen dat het niet goed was.
Ze kijkt weer naar Luc en als hij naar haar glimlacht, grijnst ze terug. Maar ook nu wordt de aandacht weer verplaatst en Mel ziet tot haar genoegen Caleigh erbij komen.

"Natuurlijk niet!" Zegt ze enthousiast en mist helemaal de blik van Luc richting Eric.

Enigszins verbaasd dat Caleigh op de stoel naast Eric gaat zitten in plaats van naast haar op de bank, blijft ze haar even verwonderd aankijken, maar ze wordt hieruit getrokken als ook Levi aanschuift.

"Goede avond." Begroet ze hem.

De groep leek voor het eerst in tijden weer echt bij elkaar te zijn en Mel merkt hoe ze dit nodig had. Ze had zich vandaag echt verveeld en alleen geweest. Als ook Emma nog aanschuift, is de grijns op haar gezicht bijna permanent te noemen. En het zou ook niet lang meer duren voordat ze Jessa, Isra en Bennie weer zou zien, dus het werd alleen nog maar beter!

"Ja, ik moet ook maar wat bestellen." Zegt ze tegen Emma en kijkt om zich heen om een van de mensen van de herberg te kunnen wenken.

Als ze even niemand ziet en ze naar Emma kijkt, wordt haar grijns iets kleiner. Ze had het idee dat er iets was. Veel tijd om hierop te reageren heeft ze niet, want achter Emma ziet ze dan iemand lopen en snel zwaait ze. De honger overwint alles.

Afbeelding

Eric glimlacht licht naar Luc bij zijn antwoord en neemt nog een slok van zijn bier. Hij hoopte maar dat de reis van Jessa volgens plan zou lopen. Dan konden ze snel weer verder en zich bezig houden met het mysterie. Bedenkelijk kijkt hij naar de schuimkraag in zijn glas, als hij vlak naast hem plotseling een maar al te bekende stem hoort. Eric kijkt op naar Luc en hij vangt zijn blik op voordat deze Caleigh van antwoord voorziet.

Hij kijkt kort opzij als ze op de stoel naast die van hem plaats neemt, om vervolgens zijn schouders licht op te halen. Ze was vrij om te doen wat ze wilde. En hoewel hij van binnen het liefste had gehad dat ze zo ver mogelijk van hem vandaan bleef, snapte hij ook dat dit slechts met zijn eigen probleem te maken had. Hij probeert de spanning in zijn maag te negeren door nog een slok van zijn bier te nemen en slechts af en toe op te kijken en knikken als ook de rest zich bij de groep voegt.

De korte begroetingen en gesprekken leken vooral op eten gericht, wat Eric de ruimte gaf om zijn gedachten nogmaals over de brief te laten gaan die hij boven in de hoek neer had gegooid. Uiteindelijk slaakt hij een zucht, neemt nog een slok voordat hij zijn glas op tafel voor hem zet en zich dan tot Luc richt.

"Een productieve dag gehad?"

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh twijfelt over de stoel waar ze op is gaan zitten, maar nu ze naast hem zit hoeft ze hem tenminste niet aan te kijken. De kans dat hun blikken per ongeluk zouden kruisen was nu nihil. Ook Levi en Emma sluiten zich bij de groep aan en Caleigh moet haar stoel wat opschuiven, iets waar ze toch niet helemaal gerust op is. Ze glimlacht flauw naar Emma als die eten heeft besteld. Ook Mrl besluit te bestellen en Caleigh is blij dat ze al gegeten heeft. Ze weet zeker dat ze momenteel geen hap door haar keel zou krijgen. Ze kijkt Mel aan.

"Is het gelukt om jezelf vandaag te vermaken of heb je je de hele dag verveeld?" vraagt ze haar dan met een glimlach.

Zelf was ze amper buiten geweest, even kort om naar een winkeltje te gaan maar toen had ze Mel ook niet gezien. Ze weet dat Mel graag gezelschap heeft, dat was wel duidelijk geworden in de reis en hoewel Caleigh het niet heel vervelend had gevonden om de dag met Mel door te brengen, was de rust die ze had gehad ook goed geweest. Haar lichaam voelde beter aan, alleen haar geest had het moeilijk gehad toen ze alleen was. Ze neemt een slok van haar thee en wacht dan op antwoord van Mel.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio voelde zich nog steeds niet fantastisch, maar hij had het idee dat dit voornamelijk kwam vanwege de gebeurtenissen van gisteren en niet zozeer aan zijn lichamelijke conditie. Wanneer ze eindelijk weer de bewoonde wereld bereiken is Benicio blij om de afleiding die dit met zich meebrengt. Als Jessa vraagt of hij het paard wil laten stoppen, doet hij dat, en hij kijkt haar na als ze naar een bloemenkraam loopt. Hij kijkt aandachtig toe terwijl zij vier blauwe rozen aanschaft. Ze komt terug en zegt dat ze even haar ouders gedag gaat zeggen.

'Wil je dat ik meega? Als je liever alleen gaat moet je het zeggen, hoor,' voegt hij er zachtjes aan toe. Hij glimlacht lichtjes naar haar.

Afbeelding

Isra had zich wat afzijdig gehouden vandaag. Nu Benicio zich weer wat beter lijkt te voelen vindt ze het prettig om zich niet teveel met de twee te bemoeien. Ze waren nu weer vlakbij de groep en dat vond ze een fijn idee. Ze zou het nooit hardop toegeven, maar ze had de anderen best wel gemist. Jessa schijnt nog iets op een begraafplaats willen doen, maar daar wil Isra niets mee te maken hebben.

'Zal ik alvast de groep gaan zoeken?' zegt ze als Benicio aanbiedt met Jessa mee te gaan. Ze kijkt naar Isra. 'Schreven ze in welke herberg ze zich bevinden?'

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

En zo komen alle groepsleden één voor één aan tafel zitten. Alleen Julius mist nog en natuurlijk de achterblijvers. Die laatsten zouden er in ieder geval vanavond weer bij zijn. Een serveerster brengt hem zijn maaltijd en dan merkt Levi hoeveel honger hij eigenlijk heeft. Hij tast toe, maar houdt zijn oren open voor de gesprekken aan tafel. Dan ziet hij dat Emma ook aanschuift en hij slikt zijn eten door. "Hoi," zegt hij met een kleine grijns.

Afbeelding

Jessa kijkt even naar de grond als Benicio haar vraagt of ze wilt dat meegaat. Uiteraard moet zijzelf gaan zeggen of hij wel of niet met haar meegaat, wat niet meer dan logisch is. "Ja, als je tenminste mee wilt, natuurlijk." zegt ze zacht, terwijl ze haar kap wat meer over haar hoofd trekt.

Ze kijkt op als Isra vraagt in welke herberg de groep zit. "Dit dorpje heeft maar één herberg," zegt ze, "Als je hier de straat uitgaat, loop je er zo tegenaan."

Dan kijkt ze naar Benicio. "Kom," zegt ze zacht, terwijl ze voor de zekerheid haar pony nog meer onder haar kap duwt en in de tegenovergestelde richting van Isra loopt. Niet veel later komen ze aan bij de begraafplaats. Jessa glimlacht even, er was niets verandert en de omgeving ligt er vredig bij. Bij een klein simpel graf dat enkel gesierd wordt door een klein portretje van een jonge blonde vrouw en de naam Linda Colleen houdt ze halt. "Hier ligt mijn moeder." zegt ze terwijl ze op haar knieën gaat zitten, "Dag, mama. Daar ben ik weer..."

Tengaar · Schoolhoofd

Luc kijkt weer op van zijn bord als Eric hem een vraag stelt. Hij knikt, maar neemt eerst nog een hap voor zijn eten voordat hij een reactie geeft.

"Zeker," antwoord hij, "Oude bekenden gezien en wat informatie verkregen."

Hij stuurt Eric een veel betekende blik dat het niets met de groep te maken heeft. Hij neemt een slok van zijn drinken terwijl hij nadenkt over wat hij precies heeft gedaan die dag. Het was privé informatie die hij zeker niet met iedereen hoeft te delen. Hij kijkt kort even de tafel rond, Emma is aangeschoven. Het valt hem op hoe Emma en Levi een interessante blik met elkaar wisselen. Hij hoopt dat Levi niet is vergeten wat hij Luc heeft beloofd... Daarna rolt hij met zijn ogen, alsof dat Levi ging tegenhouden... Dan kijkt hij Eric weer aan.

"Hoe was jouw dag?"

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Hoewel hij haar aanwezigheid veel te goed voelt, is Eric misschien ook wel blij dat hij haar niet aan hoeft te kijken. Maar hoewel hij een gesprek met Luc is gestart, merkt hij tot zijn eigen frustratie dat hij de hare ook probeert te volgen. Vooral omdat hij in haar vraag de vriendelijkheid hoort en er zeker van is dat ze glimlacht naar Mel.

Door deze afleiding en het volgende antwoord van Luc, kijkt Eric hem een fractie van een seconde verbaasd aan. Had Luc hier in dit dorp informatie gevonden? De veel betekende blik van Luc doet hem echter beseffen dat het hier om andere zaken ging en Eric knikt kort dat hij het begrijpt.

"Niet zo productief als die van jou," Zegt hij met een wrange glimlach "oude gegevens bekeken, maar met nog voldoende stof tot nadenken."

Eric bedenkt zich dat hij die brief straks nog moet weggooien. Niet dat er iemand ook maar veel wijzer van zou worden, maar zijn naam stond er op. En hij voelde er weinig voor om de woorden aan wie dan ook toe te lichten. Hij pakt zijn glas weer op en neemt een slok. Zijn blik glijdt kort naar Mel die juist Caleigh van antwoord voorziet. Dan kijkt hij naar Levi en Emma welke ook in een gesprek verwikkeld zijn. Als je niet beter zou weten, leek het wel alsof ze hier voor een gezellig rendez-vous bij elkaar gekomen waren. Eric glimlacht wrang voordat hij Luc weer aankijkt.

"Maar nog zo'n dag en ik word geloof ik stapel gek. Ik hoop dat Jessa geen vertraging gedurende de reis heeft opgelopen en we snel weer door kunnen."

Afbeelding

Mel is blij als ze haar bestelling heeft doorgegeven en kijkt Caleigh dan weer aan. Ze kan een lach niet onderdrukken als ze beseft hoe goed de woorden van Caleigh haar dag weten te beschrijven. Ze probeert nog nonchalant haar schouders op te halen, maar schudt dan toch haar hoofd.

"Ik heb me kapot verveeld." Bekent ze dan.

Ze lacht nogmaals en kijkt kort naar Levi en Emma. Ow? bedenkt ze geamuseerd. Misschien was het niet dat Emma er slecht uit zag wat ze in een flits bedacht had, maar misschien was het wel iets heel anders. Mel kijkt weer naar Caleigh en grijnst.

"Ik heb van gekkigheid mijn tas op kleur ingepakt, ontdekt hoelang het duurde voordat het bad helemaal koud is en ben vier keer het dorp doorgewandeld."

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh glimlacht kort als Mel uiteindelijk toch bekend dat ze zich kapot heeft verveeld. Hoewel haar nonchalante gedrag eerder dat tegen probeerde te spreken. Als ze dan verteld dat ze haar tas op kleur heeft ingepakt, heel lang in bad heeft gelegen en het dorp meerdere malen door is gelopen glimlacht ze weer kort. Even haalt ze haar hand door haar nog wat vochtige haren.

"Je had best mogen aankloppen als de verveling zo erg was," zegt ze dan, "Mijn dag is ook niet zo bijzonder geweest, dat ik geen tijd had om je een tijdje bezig te houden."

Ze neemt een slok van haar thee en hoewel ze het niet laat merken moet ze veel moeite doen om geen aandacht te schenken aan het feit dat Eric naast haar zit en in gesprek is met Luc. Ze probeert zichzelf toe te spreken dat hoe eerder ze hier overheen is, hoe makkelijker het zal zijn om de reis verder te maken. En ze hoopt maar dat ze morgen toch verder kunnen reizen. Dan had ze tenminste iets anders om haar gedachten op te zetten. Ze hoort Eric zeggen dat als ze nog zo'n dag hebben hij helemaal gek wordt en ergens weet ze precies hoe hij zich voelt. Ze neemt een slok van haar thee en probeert de gedachtegang te negeren.

"Is het lang geleden dat je door Soroth reisde?" vraagt ze Mel dan.

Ze weet dat Mel uit Soroth kwam, ze had het zelf verteld aan de hele groep, maar ze waren haar tegengekomen in Sarth. En eigenlijk wilt ze gewoon afleiding van het feit dat ze naast Eric zit en haar gedachten niet lijken mee te werken. Ze produceert een kleine glimlach.

Harry, Ron & Hermione

De avond had weinig om handen verder. Iedereen leek zich druk te maken om zijn/haar eigen sores, dus zocht Julius aansluiting bij vaste stamgasten van de herberg. Met drank en poker sloot hij dan ook de avond af. Gezelligheid kent geen tijd en zeker niet wanneer je aan de winnende hand bent. Maar zo gewonnen, zo geronnen en op den duur besloot hij op te stappen met een schamele winst. Julius dronk zijn pul bier leeg en nam zijn geldbuidel mee die lichtjes beter gevuld was dan een paar uur daarvoor.

[Een dag later omstreeks 19:00 uur]

Tevreden sloot Julius gisteren de dag af en in een gelukzalige roes viel hij in slaap.Bij het ochtendgloren werd hij ruw gestoord door een paar zonnestralen, maar grommend draaide hij zich om om door te slapen. Dit was geen dag om vroeg uit de veren, fris en fruitig erop uit te gaan. Zo rond een uur of 11 nam Julius een douche en begaf zich naar beneden. Hij kocht wat te eten bij naburige winkeltjes en besloot om met Rocka een dagtocht te maken in de omgeving. Want je vervelen en binnen blijven daar was Julius de persoon niet voor.

Met een knorrige maag kwam hij dan ook terug bij de herberg, alwaar Julius Rocka de stal in geleidde en van schoon drinken en eten voorzag. Toen hij in de deuropening naar de herberg stond zag Julius dat hij als enige van de groep niet aan de grote tafel even verder op zat. Van een afstandje leek de groep een gezellige avond tegemoet te gaan alsof ze zo op dit moment in de herberg hadden afgesproken om elkaar te ontmoeten. Julius hield stil bij de bar en wenkte de barman om een grote, stevige maaltijd. Als aperitief nam hij een pul boterbier.

Met een vol dienblad en refill liep Julius de groep tegemoet en nam plaats naast Mel op de bank. "En, heeft iedereen de day-off goed door gebracht?" gooide Julius de groep in alvorens aan zijn eten te beginnen. Eric en Caleigh zaten dan weliswaar tegenover hem, maar ach met een bord vol eten hoefde hij hun gezicht voorlopig niet te zien. Dat Eric een gesprek gaande hield met Luc, Caleigh met Mel verbaasde hem niets. Maar die wisselende blikken tussen Emma en Levi vielen Julius wel op. Kalverliefde in een bonte stoet aan avonturiers en ze hadden de tortelduifjes al. Het moet toch niet gekker worden dacht Julius in zichzelf waarna hij een grimas op zijn gezicht toverde terwijl hij een hap eten doorslikte.

[RPG] Fantasy (3)

Wie is er online