Jalf
The Immortal Mod
Woonplaats: Hopes Peak Academy
|
|
Geplaatst: wo jan 08, 2014 12:03
Gabriella glimlacht, maar haalt haar schouders op als Kyra vraag of ze goed geslapen heeft. "Vooral onrustig," zegt ze, "maar dat komt wel goed."
Dan komt er een knappe bleke jongen binnen. Een nieuwe jongen die Gabriella nog niet kent. Hij loopt op hen af en groet hen en Gabriella glimlacht even. "Goedemorgen," zegt ze vriendelijk. Ze wil zich eigenlijk gelijk voorstellen, maar het wordt al snel duidelijk dat Kyra en de jongen elkaar niet aardig vinden. Even weet ze niet goed hoe ze moet reageren. Zouden ze elkaar van vroeger kennen?
Wanneer Jade samen met Merle binnenkomt, wordt Gabriella's glimlach nog breder. Bijna iedereen was weer bij elkaar en dan zou weer heel veel gezelligheid betekenen. Helemaal als Jade aankondigt dat er vanavond iets leuks gaat gebeuren. Waar iets leuks te doen is, is Gabriella te vinden. Ze heeft er nu al zin in.
Dan vraagt Kyra of ze meegaat ontbeten. "Ja, dat lijkt me een goed idee," zegt ze vrolijk, "Laten we gaan." Ze volgt Kyra de kamer uit en kijkt nog even over haar schouders naar de anderen. "Zie jullie straks!"
Terwijl ze met Kyra meeloopt, hijst ze haar tas wat over haar schouder. Ze is eigenlijk wel heel nieuwsgierig naar die nieuwe jongen. "Kyra," vraagt ze vrolijk, "Wie was die jongen vanochtend?"
Een enorme knal zorgt ervoor dat Charu hardhandig wakker wordt gemaakt. Wanneer hij zijn hoofd door de gordijnen steekt zie hij Ă©Ă©n van de bedden ondersteboven liggen. Woedend geschreeuw van Allen geeft aan wie hier achter zit. Hij grijnst. Heerlijk om anderen ruzie te horen maken.
Charu trekt zijn uniform aan en loopt in rustig tempo de slaapzaal uit. Zijn gedachte was juist, Ian zat hierachter. Hij blijft even kijken, maar ziet dat Ian en Allen niet de enige in de kamer zijn. Jade is terug en daarmee ook Merle... Zijn blik blijft even op haar hangen. Zijn poging om haar te vermoorden stond nog op zijn netvlies. Ze is menselijk, maar toch is ze op Yokai. Ze kan niets anders dan een heks zijn. Demonen en heksen werken regelmatig samen, maar tegelijkertijd was er regelmatig een strijd over dominantie tussen de twee. Zelf heeft hij in zijn hele leven nooit voor een heks gewerkt, dus veel ervaringen heeft hij niet met dat slag mensen, maar tegelijk heeft hij niet zoveel tegen hen. Tenminste, niet zoveel als tegen andere mensen. Toch had zijn hongerige demonenkant de overhand genomen op het eiland.
Hij besluit haar voor nu te negeren. Zonder verder ook maar iemand aan te kijken, loopt hij in Ă©Ă©n keer door. Hier zou hij later nog wel op terug komen.
_________________
|
|