Noah Taylor


Het kan hem weinig schelen dat ze zich beledigt voelt. Ze moest zich niet bemoeien met zaken die haar niets aan gingen. Dan vind miss drama het ook nog nodig om hem mee te sleuren naar een rustige plek. Als ze stil staan rukt hij zijn arm uit haar grip. “Au!” zijn hand schiet direct naar zijn wang die warm en vurig aan voelt. Boos knijpt hij zijn ogen wat meer toe terwijl hij elke beweging nu wantrouwend volgt. Was ze een heks? Een originele? Zijn moeder had ze destijds allemaal verbrand, direct na zijn geboorte. Met een goede reden ook. Ze hadden destijds gezworen dat als hij een misstap zou maken ze hem zouden verbannen. Zijn moeder had alles gedaan om dat te voorkomen en nu was Samantha dus een heks? Ze had jaren bij hun in huis gewoond, onder hun neus.

Boos kijkt hij haar aan, maar als ze haar handen op zijn schouders legt verzacht zijn blik iets. “Ja…” hij wendt zijn blik even af en kijkt dan op in haar ogen. “Dat weet ik” fluistert hij. Hij zucht even diep en overbrugt de afstand tussen hen iets. “Sorry, ik meende het niet zo. Jij bent er altijd geweest, mijn hele leven al. Dit was alleen wel een beetje een gewaagde keuze.” Hij glimlacht en strijkt een pluk haar uit haar gezicht. Met nog een zucht vouwt hij zijn armen om haar heen en laat hij die op haar rug rusten. Hij plaatst zijn voorhoofd zachtjes tegen dat van haar “Jij kent mij als geen ander..” zijn mondhoeken krullen omhoog en zijn ogen zijn speels op haar gefixeert. “en je weet dat ik een hekel heb aan diegene die mij rond commanderen en bespelen. Dat en aan heksen.” Zijn vingers hebben inmiddels haar haren bereikt. Met een ferme ruk pakt hij haar bos haren beet en trekt hij haar hoofd wat naar achteren. “Als jij mijn broer met ook maar een vinger aanraakt dan zou je wensen dat ik je in zijn plaats had gestuurd.” Sist hij.

Flynn zit met zijn gezicht in zijn handen terwijl hij een paar woorden aan het jammeren is. Romy denkt waarschijnlijk meteen rare dingen over hem maar dat boeit hem nu even niet. Hij had gezien hoe Noah dingen had gefluisterd tegen Sam, en zijn gezicht had meer dan boekdelen gesproken. Hij was niet blij met het feit dat ze een dode uit het hiernamaals hadden gehaald, net zoals Flynn had verwacht.
Dit gaat hem echt zuur opbreken. Hij zou Sam de nek moeten omwringen. Zou.

Dan hoort hij de stem van Sophia opdoemen, dichter dan dat hij ooit zou verwachten sedert het feestje bij de heksen, en hij trekt zijn handen langzaam weg om dan vol zicht te hebben op haar gezicht.
Hij denkt meteen dat ze het aan Romy vraagt, maar langs de andere kant heeft dat meisje geen flauw benul wat ze moet antwoorden op die vraag.
'Sam dwong me.' mompelt hij en merkt dan dat Noah en Sam verdwenen zijn.
Hij haalt diep adem en slaat zijn ogen kort naar Sophia op.
'Ik zei haar nog dat het een slecht idee is! Doden tot leven wekken hoort niet. Alles heeft zijn reden, dus ook zijn dood had een reden-' hij zwijgt als hij beseft dat hij aan het ratelen is. Maar hij weet langs geen kanten hoe hij moet uitleggen wat hij op dit eigenste moment allemaal aan het voelen is. Veel te veel emoties die door elkaar gaan, wringend om het meest naar voren te komen en tegelijk toch zo samenhangend.
'Nuja... Het is toch te laat.' zucht hij dan en verbergt zijn gezicht weer in zijn handen. 'I f*cked it up. Alweer.'

Noah Taylor

Dat Samantha zo koeltjes blijft onder de omstandigheden frustreert hem des te meer. Toch heeft ze wel degelijk vat op hem, ze kent hem inderdaad goed. Ze bespeelt hem met haar woorden en houding en Noah zijn grip verzwakt. De helft van wat ze zegt is pure onzin, maar aan het einde zijn haar woorden nog maar zacht gezoem op de achtergrond. “Ik weet waar je mee bezig bent” fluistert hij zacht, maar zijn woorden missen de overtuiging. Want ondanks dat hij het weet laat hij zich er wel in meeslepen. Hij voelt haar warme adem op zijn lippen en hapt toe. Nog wat vurig vanwege de ruzie kust hij haar en glijdt de hand die haar haren vast had nu via haar rug naar beneden. Zijn andere hand glijdt via haar arm omhoog naar haar nek en kaaklijn. Zachtjes drukt hij haar tegen de muur achter hun terwijl zijn kussen afdwalen naar haar kaaklijn. Zijn hand vind nu steun tegen de muur. Haat en liefde lagen inderdaad dicht bij elkaar. Al durft hij niet te zeggen wat het precies is. Rose, dat was liefde. Hij opent voor een fractie zijn ogen en werpt een blik op de kandelaar schuin naast hun. Hij zou Sam inderdaad niet zomaar kunnen vermoorden, maar hij zou zich ook niet laten controleren door haar. Wat Thomas en Rose hadden, dat was echte liefde. Dat van hun was haat, dat soms oversloeg in passie. Een gevaarlijke combinatie. Tussen zijn zoenen door grijnst hij even “Hmm” hij kust haar nogmaals en breekt hun zoen dan af “Ik ruik een brandlucht” Ja hij had de kaart bij de zoom van haar jurk gehouden. Niks ernstigs, nog niet althans.

Romy kijkt opzij naar Flynn die tegen zichzelf aan het jammeren is. Aarzelend legt ze haar hand even op zijn schouder. Desondanks trekt ze die terug als Sophie bij hen komt staan. Romy glimlacht eventjes zwak naar haar.
Als ze vervolgens vraagt hoe Thomas hier in godsnaam terug kan staan, haalt Romy haar schouders op. "Ik snap er zelf niets van." Mompelt Romy, maar Flynn blijkt er wel wat meer van te weten.
Hij begint te ratelen over Sam en over dat je geen doden tot leven moet wekken en Romy knippert eventjes met haar ogen. Wow, rustig aan Flynn O.o

Romy kijkt Flynn aan en bijt op haar lip. "Rustig aan, Flynn. Momenteel ontspring je de dans nog hoor. Noah is met Sam bezig." Nuja, dat is dan misschien een kleine geruststelling? Tot Noah zich op Flynn richt? "En als Sam je gedwongen heeft, is het jouw schuld toch niet?" Of dan toch niet volledig?
Romy is hier slecht in... Ze kijkt even hulpeloos naar Sophia. Help?

Noah Taylor

Noah kijkt met een geamuseerde grijns toe hoe Samantha een stuk van haar jurk af scheurt. “Je bent altijd al licht ontvlambaar geweest” grijnst hij. Terwijl ze weg stormt trapt hij met zijn voet het vuur uit. Wanneer hij daarvan op kijkt staat Samantha alweer voor hem. Zijn blik gaat van haar gemene grijns naar de emmer en dan is het eigenlijk al te laat. Geschrokken knijpt hij zijn ogen dicht en krimpt hij iets in elkaar vanwege de ijzige kou. Als de emmer leeg is staat hij dan ook letterlijk naar adem te happen. K..k..koud! Terwijl zij hem nog een laatste kus geeft schudt hij met een rilling wat ijsblokjes van zich af. “AU!” zijn hand schiet naar zijn lip. Gelukkig gaat ze weg, wat maar goed is ook. Hij is haar aanwezigheid spuugzat. “Ah liefje, je hoeft toch niet zo aangebrand te reageren.” Roept hij vals na. Hij haalt even zijn handen door zijn haar, maar het is te nat om er echt iets mee te kunnen. Dan maar zo. Kletsnat loopt hij de danszaal weer binnen, maar trok zijn levende broer niet meer aandacht dan hij nu. Met een glimlachje voegt hij zich bij de anderen. Hij doet dan ook net alsof hij er niet uit ziet alsof hij zojuist in een vijver is gesprongen. Subtiel wringt hij zich tussen Thomas en Rose in en legt hij zijn natte armen om hun heen. Oke, misschien is hij toch wel erg nat nu. “Vrouwen..” mompelt hij tegen Thomas. “Ik leg het later wel uit..” Misschien moest hij toch even iets droogs aantrekken. "Ik ga me even omkleden, ik zie jullie zo wel" hij geeft zijn broer nog een stevige knuffel en loopt dan na zich nog meerdere keren omgedraaid te hebben de zaal uit. Eenmaal op zijn kamer is de muziek niet meer te horen en omarmt de stilte hem. Voor de spiegel haalt hij even diep adem voordat hij de badkamer in verdwijnt. Hij had beter bij de rest kunnen blijven, in hun aanwezigheid ging het nog wel. Hier zonder muziek gingen zijn gedachten weer verder waar hij gebleven was. Over hoe het nu verder moest. Wat er allemaal aan de hand was. Niet veel later verschijnt hij weer droog op het kerstbal. Hoewel hij nog niet gedronken heeft voelt zijn hoofd nu al alsof hij een kater heeft. Hij glimlacht even richting zijn broer en besluit erbij te gaan zitten. Afwezig zit hij bij de rest en nipt hij wat van zijn glas champagne.

Flynn luistert zwijgend naar de woorden van Romy. Op zich klinken ze allemaal lief maar het helpt hem niet echt verder. Hij mompelt een flauwe 'Dank je' en laat zijn adem ontsnappen in zijn handen.
Dan krijgt hij een tik van Sophia en hij kijkt meteen op naar haar alsof hij een geslagen hond is.
'Tuurlijk heeft ze me gedwongen. Denk je nu echt dat ik er ooit zou opkomen om hem tot leven te wekken? Ik heb al genoeg preken gekregen van Noah omtrent dit onderwerp.' met een zuur gezicht kijkt hij even naar zijn handen. Zij zijn de oorzaak van het leven en hij wordt er soms zo gek van omdat hij het nog niet helemaal onder controle heeft.
Hij bijt op zijn lip als ze hem vraagt wat voor gevolgen dit zal hebben.
'Geloof je me als ik zeg dat ik er niet echt een idee over heb, maar ik ben wel zeker dat het niet zo zal blijven. Dat kan niet. Doden opwekken druist tegen alle wetten in, de dood kan je niet tarten en opeen dag zullen we dat allemaal voelen.' Hij slikt en wringt zijn handen samen om daarna Sophia op zijn schoot te trekken en drukt zijn gezicht tegen haar nek aan.
'...Ben je nog boos?' prevelt hij dan zachtjes, doelend op het heksenfeest, in de hoop dat Romy het niet hoort. Want ja, hij heeft ook nog altijd zijn eergevoel en hij toont zich niet graag zwak voor. X.X

Flynn glimlacht lichtjes en kijkt opgelucht als ze zegt dat ze niet meer boos op hem is. Godzijdank.
Hij laat zijn hand liefdevol over haar rug glijden en laat zijn kin op haar schouder rusten terwijl hij zijn blik even over de zaal laat gaan.
Niemand doet nog echt de moeite om er een feestje van te maken, hoe kan het ook anders met de entree van Thomas. Iedereen was vooral daar nu op gefocused.
Flynn weet dat hij nog zal tegengehouden worden door Noah om de les gespeld te worden.. Of om vermoord te worden. Daar is hij nog niet aan uit.

Hij laat een kleine zucht ontsnappen en richt zijn blik weer naar Sophia om dan een voorzichtige zoen op haar lippen te drukken.
'Wil je nog hier blijven of gaan we ergens rustig zitten?' fluistert hij haar toe. 'lekker intiem.' Hij kan een wenkbrauwwiebel niet onderdrukken en houdt zich al klaar voor een eventuele mep.