Op een eiland dat de naam Maridian draagt, omringd door niets dan diepe wateren, woont alleen een Magische gemeenschap. Maar al jaren maakt daar de duistere magiër Grunthor de dienst uit. Er is niets of niemand dat hem en zijn macht lijkt te kunnen ondermijnen. Mensen die getracht hebben het tegen hem op te nemen, verdwijnen in stilte of werden in het openbaar verslagen. Hulp van buitenaf kunnen ze niet krijgen, aangezien men nog niet kan Verschijnselen en het eiland eenzaam en alleen in de oceaan ligt.

Maar een groep vastbesloten mensen is van plan om het eiland per schip te ontvluchten. Hun doelen lopen uiteen: gaan ze hulp zoeken? Of stichten ze een nieuwe kolonie? En hoe verlopen de onderlinge relaties binnen de groep vluchtelingen? Ze zullen goed samen moeten werken willen ze het overleven, maar dan nog zal het lastig zijn. Ze hebben namelijk geen idee waar ze terecht gaan komen, zonder enkele kennis van aardrijkskunde. Wat zal er van ze worden...

De RPG is inmiddels al een tijdje op gang, en de groep is erin geslaagd na een explosieve afleidingsmanoeuvre uit te voeren met een schip weg te voeren van het eiland. Maar dat betekent niet dat ze nu geen gevaar meer lopen. Zitten er dienaren van Grunthor achter hen aan? Waarschijnlijk wel. En onderling, loopt dat een beetje lekker? De verschillen in karakters van de personages zorgen ervoor dat het regelmatig botst... En wat gebeurd er ales ze het vasteland bereiken?

Twintig jaar geleden vochten twee tovenaars tegen elkaar in een groot fort; een streed voor de Duistere kant, een voor de Goede. Op het hoogtepunt van dit gevecht deed de Duistere Tovenaar een Spreuk waarmee hij alle Kwaad naar een kant van het land wil krijgen. De Spreuk lukt; in het land ontstaat een kloof, een grote scheur van onpeilbare diepte en kilometers lengte. Deze kloof scheidt het land nu in twee delen; het Noordelijk deel, oftewel Sarth en het Zuidelijk deel, oftewel Soroth. In Sarth heerst vanaf dat moment het Kwaad, terwijl in Soroth het Goede regeert. Op hetzelfde moment doet de Goede Tovenaar een Spreuk om dit te verhinderen. Helaas lukte het niet, maar hij kreeg het voor elkaar om een soort sleutel te verbergen in drie nieuwgeboren kinderen. Als die drie op het juiste tijdstip en op de juiste plaats bijeenkomen, zal dit de werking van de Spreuk van de Duistere tovenaar opheffen.

Eén priester was in het Fort ten tijde van het gevecht. Hij heeft alles gezien en weet zodoende ook hoe de sleutels herkend kunnen worden. Hij heeft alles opgeschreven in een boek. Het bestaan van dit boek is uitgelekt en het is bekend geworden onder de naam ‘Boek der Gevallenen’. De priester is onder mysterieuze omstandigheden gestorven. Het boek is echter nooit meer gevonden, evenals het antwoord van de sleutels.

Het fort is inmiddels verlaten en niemand durft naar binnen te gaan. De mensen die dat deden zijn, zoals wordt verteld, ofwel gek geworden ofwel nooit meer buiten verschenen.

Vlak na het gevecht zijn er twee ordes ontstaan; de Orde van Sarth en de Orde van Soroth. De eerste groep bestaat uit aanhangers van de Duistere Tovenaar. Zij zullen er alles aan doen om te verhinderen dat deze sleutels ooit bij elkaar komen op de goede plaats. De leden van de Orde van Soroth zijn aanhangers van de Goede Tovenaar. Zij proberen de leden van de andere orde te ontmaskeren en uit te schakelen.

Al jaren komen jongeren met de juiste leeftijd bijeen in een speciaal dorp; het Dorp bij het Fort. Op de een of andere manier stopte de scheuring aan beiden kanten van het dorp zodat het gespaard bleef. Vanuit het Dorp trekken ze verder om het Boek der Gevallenen te vinden en op die manier het raadsel op te lossen, tot nu toe zonder succes. Zolang ze in Soroth blijven, aan de Goede kant, is er niets aan de hand. Het antwoord lijkt hier echter niet te liggen, maar in Sarth, de Slechte kant. Zodra de groepen jongeren hier naar toe trekken, verdwijnen ze al snel, zodat het raadsel tot nu toe nooit is opgehelderd.

Nu, twintig jaar later, heeft zich weer een groep verzameld in een herberg in het Dorp bij het Fort. De groep lijkt betrouwbaar, maar niemand weet of dat ook zo is. Zijn er mensen uit de Orde van Soroth aanwezig? Of erger nog, mensen uit de Orde van Sarth? Is iedereen wel wie hij of zij zegt te zijn?

Een angstaanjagend, verlaten huis ergens in een spookstad zorgt voor veel nieuwsgierigheid. Maar dat neemt niet weg dat mensen er met een grote boog omheen lopen. Of het nu tovenaars zijn of dreuzels, niemand wil daar iets mee te maken hebben. Het ziet er niet alleen akelig uit, het heeft ook zijn geschiedenis met zich mee. Telkens als iemand zich zo dapper vond om het huis over te kopen en erin te wonen, zijn die mensen ofwel spoorloos verdwenen, ofwel op een onverklaarbare wijze vermoord teruggevonden.

Op een dag verschijnt er een mysterieus berichtje in de Ochtendprofeet, waarin staat dat het groepje mensen dat twee weken in het huis durft te verblijven een som van 100.000 Galjoenen te wachten staat. Het geld wordt verdeeld onder de mensen die het daar ook twee weken volhouden en... degenen die het overleven. Het vreemde berichtje trekt de aandacht van verschillende mensen. Alleen de vraag blijft wie deze mysterieuze oproep heeft gedaan en wat voor baat heeft die persoon daarbij? Maar dat alles wordt al snel naar de achtergrond gedrukt als mensen elkaar uitdagen, weddenschappen aangaan en nog veel meer. Het wordt meer dan alleen het geld verdienen, deze mensen willen zich kunnen bewijzen. Hoe erg kan het zijn? Misschien zijn al die verhalen overdreven en onzin?

Een groepje mensen is dan ook bereidt deze uitdaging aan te gaan. Ze kunnen tenslotte twee uurtjes per dag het huis verlaten, alleen ’s nachts moeten ze wel binnen blijven. Maar alles wordt een stuk ingewikkelder als het na een tijdje blijkt dat het groepje dappere tovenaars opgesloten zit in het akelige huis en geen kant kan opgaan. De vreemde gebeurtenissen volgen zich op en de vraag blijft wie er uiteindelijk aan het eind van deze twee weken zal overleven.

Een zoveelste schooljaar op Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry breekt aan. De toverwereld trekt massaal op om hun kinderen op de Hogwartsexpress te zetten, waar ze zullen worden vervoerd naar het magische kasteel.
Victoire Weasley en Teddy Lupin keren terug voor hun N.E.W.T.-examenjaar maar ondertussen arriveren de hulpeloze eerstejaars vol goede moed.
Waaronder Albus Potter, Rose Weasley, Lorcan & Lysander Scamander en Scorpius Malfoy zullen worden ingedeeld in de afdeling waar hun hart het meeste ligt.
De strijd zal losbarsten en daarbij ook het doorzettingsvermogen te slagen. De vrienden zullen worden gekozen, en de vijanden bepaald...

Het Verboden Bos bij Zweinstein is het thuis van allerlei mythische en magische wezens, van eenhoorns tot Reuze-Acromantula’s. Maar het Verboden Bos is ook de plek waar de wolven thuishoren…

Een aantal leerlingen van Zweinstein hebben ontdekt dat er vlak bij de school een roedel wolven woont. Ze hebben gemerkt dat een paar van deze wolven niet bang zijn voor mensen, en zoeken ze af en toe in het geheim op. Hoewel ze weten dat ze absoluut niet in het Verboden Bos mogen komen, vinden ze toch allerlei manieren om ongezien het kasteel uit te glippen.

Graaf Horace LeBlanc wordt een dagje ouder, dus lijkt het hem een goed idee om zijn geld te verdelen over zijn familie en kennissen. Op een diner ter ere van zijn 90ste verjaardag wil hij zijn testament plechtig voorlezen - maar daar krijgt hij de kans niet meer toe. Wanneer Horace zich even terugtrekt in zijn kamer om alles wat te laten bezinken, slaat er iemand toe. Halfuur later wordt Horace dood teruggevonden... en er is geen spoor van de dader.

Iedereen wordt verdacht. Iedereen ís verdacht. Allen hebben ze motieven, maar wie was de dader? Vechtend voor hun onschuld worden de verdachten gedwongen binnen de terreinen van de Graaf te blijven. Opkomend voor hun recht besluiten velen het zaakje zelf te onderzoeken. Maar wie kunnen ze vertrouwen?

Doordat niemand weet wie wie precies is en welke motieven en achtergronden een personage heeft, wordt deze RPG eentje met een dubbele bodem. De RPG blijft ook heel erg open. Het is aan de RPG'ers om te beslissen hoe de Graaf is omgekomen. Was het de Avada Kedavra? Probeer dan maar de wands van elkaar te bemachtigen... want dan wordt alles met de Prior Incantato wel duidelijk. Het gaat dus om véél meer dan dat. En met wizards in paniek... kan van alles gebeuren - wat als er nog een slachtoffer volgt?

Sommige mensen weten echt niet wat ze willen. “Het komt wel! Ik moet het toch pas over een paar jaar weten.’’ Een paar jaar later sta je op het punt school af te maken en ben je gedwongen toe te geven dat je het nog niet weet. Sterker nog: je hebt geen idee.

Roadtrip gaat over een groepje vrienden die net afgestudeerd zijn van Hogwarts. Sommige hebben zo hun ideeën voor hun toekomst, maar grotendeels twijfelt. Ineens komt er dan één iemand met het perfect idee: de wereld ontdekken met je vrienden. Mensen rond de 20, het leven begint net en er zijn nog zo veel dingen in de wereld die ze nog niet gezien hebben. De RPG gaat dus over een groep vrienden die besluit een ‘Roadtrip’ te maken. De ronde blauwe bol waarop we leven is groot en wie weet wat ze te wachten staat? Lachen, huilen, lol, drama, liefde, haat: het kan allemaal. De mensen zijn dus allemaal wizard en witches die erop uitgaan in een busje. Een reis naar het onbekende.

Het verhaal begon ongeveer 200 jaar geleden. Drie machtige koningen en koningen raakten allen hun koninkrijk kwijt nadat hun volkeren in opstand waren gekomen. Ze trokken zonder enige bezittingen door de heuvels van Schotland, tot ze elkaar tegenkwamen. Ze kwamen uit drie richtingen, en hun paden kwamen samen bij een enorme treurwilg die hen fascineerde. Ze waren het er allemaal over eens; dit was voorbestemd. Samen stichtten ze een dorp niet ver van de bijzondere treurwilg. Het was één modderbloedpaar, één halfbloedpaar en een volbloedpaar. Alle drie de families kregen een amulet om hun gelijkheid te bevestigen. Ze beloofden vredig samen te leven en samen beslissingen te nemen. Door een bezwering was het voor hen niet mogelijk iemand uit een andere familie te doden. Na een maand zou de vermoorde persoon weer tot leven komen, tenzij de drie amuletten werden samengebracht, waardoor bleek dat iedereen het er mee eens was dat deze persoon niet meer mocht leven.

Het dorp werd gesticht en werd steeds groter en groter, niet alleen door de gezinsuitbreiding, maar er kwamen ook families uit de omgeving wonen. Helaas bleek het ‘vredig samenleven’ al gauw lastiger dan gedacht. In de loop der tijd kwam er langzamerhand steeds meer onrust tussen de drie bloedsoorten. Uiteindelijk, zo’n 15 jaar geleden, gebeurde er iets dat de emmer later zou doen overlopen..

Op een mooie heuveltop middenin het Engelse landschap staat een prachtig kasteel, met de naam Vaile Castle.
Het kasteel ligt ver weg van de grote steden en is afgelegen gebouwd boven een vallei. Het is het zelfs redelijk ver van het dorpje Afallon in de vallei, waarvan de bewoners om de een of andere reden nooit in het kasteel komen.
Tien jonge tovenaars uit de stad die geen baan of vervolgopleiding hebben na Zweinstein, reageren op een advertentie uit de krant om opgeleid te worden tot hotelmedewerkers. Ze worden naar Vaile Castle gebracht om daar in het prachtige landgoed de kneepjes van het vak te leren.
Maar wat ze niet weten, is dat het dorpje een eeuwenoud geheim bij zich brengt. En waarom doen de dorpsbewoners zo geheimzinnig? Het is aan de leerlingen om, na de lessen natuurlijk, dit geheim te ontdekken en op te lossen.