Catie
Black Bird of the Sky
Woonplaats: Winterfell
|
|
Geplaatst: wo feb 06, 2013 21:53
Caleigh heeft het gevoel alsof haar hele lichaam trilt. Ze heeft geen idee wat ze moet doen en als hij uiteindelijk haar aankijkt dringen zijn woorden maar langzaam tot haar door. Haar gedachtegang sluit zich volledig af van de buitenwereld, totdat ze Mel iets hoort vragen. Ze antwoord niet, ze voelt slechts de leegte en een opkomende misselijkheid. Ze wilt weg uit deze situatie, ze wilt alleen zijn, echt alleen. Zonder wat te zeggen rent ze naar de trap toe, zonder Eric aan te kijken gaat ze hem voorbij en slechts enkele secondes later staat ze buiten. De lucht is koud, maar ze merkt het amper. Ze voelt de tranen prikken en zonder om te kijken begint ze te lopen. Weg van de herberg, weg van hem, weg van alles wat hij met haar deed.
Ze weet niet precies hoe, maar ze beland uiteindelijk in een café waarvan ze wist dat het open was tot in de vroege ochtend. Ze heeft zeker twee uur buiten rondgezworven en nu had ze een glas dubbele whisky voor haar neus staan. Haar ogen zijn rood en ze voelt zich een wrak. Ze ging niet terug naar de herberg, absoluut niet. Misschien moest ze maar gewoon de reis opgeven, dat zou het makkelijkste zijn..
[[ ... Ruim 5 dagen later ... ]]
Ze was in de vroege ochtend teruggegaan naar de herberg, ze had gedoucht, ontbeten en haar merrie verzorgd en zonder een woord tegen iemand te spreken was ze meegegaan toen ze vertrokken. Tijdens de reis had ze zoveel mogelijk afstand gehouden van iedereen, ze antwoordde zo kort en zakelijk mogelijk als iemand tegen haar praatte, meer niet. Ze had zich niet vrijwillig opgegeven voor een wacht en in plaats daarvan had ze slechte nachten gehad met nachtmerries en wakker worden, maar ze deed alsof ze nergens last van had en klaagde nergens over.
En nu waren ze eindelijk bij het dorp aangekomen. Het dorp bij het Fort. Het was aan het eind van de middag en het enige wat Caleigh nu wilde was een bad, eten en een bed. Ze heeft al besloten dat ze met niemand een kamer zou delen, of Mel&Emma nou zouden aandringen op een meiden-avond of niet, het gebeurd sowieso niet. Terwijl ze het dorp inrijd begint het zachtjes te regenen. Voor de herberg stopt ze, ze stapt af en loopt naar binnen toe. Na een kort gesprek heeft ze haar eigen kamer geregeld en is te weten gekomen dat genoeg ruimte is. Ze loopt weer naar buiten toe.
"Genoeg kamers, regel zelf maar met wie je op een kamer wilt," deelt ze zakelijk mee.
Dan pakt ze de teugels vast en loopt naar de stallen toe.OOC:: Dus, we zijn aangekomen op de plek waar de meeste elkaar ontmoet hebben! Ze blijven hier minimaal 2 nachten, want Jessa/Isra/Ben zijn onderweg naar hun. Je regelt je eigen kamer maar, Caleigh is absoluut niet gezellig geweest XD
_________________
Life doesn't run a clear course It flows through from within It's supposed to take you places and leave markings on your skin
|
|