Catie
Black Bird of the Sky
Woonplaats: Winterfell
|
|
Geplaatst: wo jan 08, 2014 10:44
Dat is iets wat Caleigh zich ook al jaren afvraagt, zouden de antwoorden op haar vragen echt helpen om dit alles opzij te zetten? Of zouden antwoorden het alleen maar moeilijker maken? als hij dan aangeeft dat ze groeit en dat ze verder gaat zwijgt ze. De enige reden dat ze hier nu kon staan was omdat hij bij haar was. Ze weet dat ze dit niet alleen had aangekund. Als hij erna dan verder gaat luistert ze naar zijn woorden, maar een tijdlang blijft ze nog stil, zoekend naar het juiste antwoord.
"De enige twee die hier kunnen komen, naast jou en mij, zijn verder gegaan met hun leven," zegt ze dan, "En ik weet zeker dat ze geen van beide een antwoord kunnen geven op mijn vragen. Mijn ouders waren een groot mysterie, voor iedereen. Niemand weet waar ze vandaan zijn gekomen en er werd ook niet naar gevraagd omdat het niet belangrijk was. Ze helpen je als het nodig is, maar ze respecteren het als je niet over iets wilt praten."
Ze zucht even en veegt snel en paar tranen die in haar ogen prikken weg.
"Ik weet niet of antwoorden het ook echt makkelijker zullen maken, maar elke keer weer realiseer ik me dat ik mijn ouders eigenlijk amper kende," zegt ze dan, "Ik ben niet opgevoed als een normaal kind in een klein dorpje, mijn ouders hebben me van jongs af aan getraind en als ze dat niet gedaan hadden, dan had ik Sarth nooit overleefd... Maar de trainingen waren niet vervelend, het waren de constante geheimen waar ik mee om moest leren gaan. Ik mocht het verleden nooit opbrengen, ik weet niet waar ze vandaan komen, of ze familie hadden, hoe het kon dat ze niet hoefden te werken en toch een erfenis konden achterlaten. Ik weet niet eens hoe ze elkaar ontmoet hebben. Soms twijfel ik zelfs of ze wel eerlijk zijn geweest over hun namen. Het is dat de gelijkenis tussen mij en hun niet te missen was, anders zou ik zelfs twijfelen over of het mijn ouders wel waren."
Ze kijkt even achterom naar het huis. Soms had ze zich afgevraagd of de antwoorden misschien in het huis zouden liggen, maar ze weet ergens dat als haar ouders iets voor haar probeerden te verbergen ze alle sporen hadden uitgewist. Dan kijkt ze Eric aan.
"Er zijn momenten waarop ik niets liever wil dan het te accepteren en te vergeten, maar er zijn ook zoveel momenten waarop ik niets liever wil dan meer te weten te komen over ze. Al is het maar waar ze vandaan komen, hoe ze elkaar ontmoet hebben en dat soort kleine dingen."
_________________
Life doesn't run a clear course It flows through from within It's supposed to take you places and leave markings on your skin
|
|