Welkom op Harry Potter Forum! 


Antwoord op onderwerp Ga naar pagina Vorige  1 ... 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29 ... 32  Volgende

Lid Orde van de Feniks

Avatar gebruiker

Offline

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma dec 02, 2013 10:30 

Afbeelding

Emma’s voorstel wordt afgewezen en voordat ze iets kan inbrengen zijn ze op weg naar Chelan. Dat betekent een reis te paard en Emma wordt niet erg blij van dat vooruitzicht. Wanneer de ‘vergadering’ is afgelopen, gaat ze zonder verder iets tegen de rest te zeggen terug naar haar kamer. Ze moet nodig haar gedachten op een rijtje krijgen en zich voorbereiden op de reis.

[
 4 dagen later 
]

Na dagenlang op dat stomme paard gezeten te hebben is Emma er helemaal klaar mee. Reizen te voet ging dan wel veel langzamer, maar ze verkoos het boven die koppige en stinkende dieren. Daarnaast lijkt haar paard het haar nog steeds niet vergeven te hebben dat ze hem nooit bij zijn baas heeft terug gebracht. Ze kijkt de groep rond, die nu alweer incompleet is doordat Caleigh en Eric samen op een eigen missie vertrokken zijn. Emma vraagt zich af of ze weer een sleutel op het spoor zijn of dat er iets anders aan de hand is. Ze besluit er niet te veel aandacht aan te besteden; op dit moment had ze andere dingen aan haar hoofd. Zoals Isra die haar nog geen blik waardig heeft gegund, Levi die nogal koeltjes tegen haar doet en er is een brief die ze nodig moet versturen.

Eindelijk verschijnt de stad in het zicht en Emma voelt zich onmiddellijk ontspannen. Ze zijn er bijna. ”Ik ben zo blij als ik dit stomme paard weer op stal kan zetten,” zegt ze tegen Mel, die vlak bij haar in de buurt rijdt.

_________________
    Differences of habit and language are nothing at all
    if our aims are identical and our hearts are open.


 Profiel  

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: ma dec 02, 2013 11:30 

Afbeelding

Chelan komt langzaam maar zeker dichterbij en er verschijnt een glimlach op Jessa's gezicht. Ze was blij om weer in een stad te zijn. Even gaat ze rechterop zitten om de stad beter te kunnen zien. Het ziet er netjes uit en alles ziet er naar uit dat Chelan een keurige stad is. Tenminste, die indruk maakt het op Jessa.

"Ik zal blij zijn als ik straks weer lekker kan douchen..." zegt ze zacht tegen Benicio, "Daar ben ik wel aan toe."


Afbeelding

Terwijl de groep langzaam aan zich richting de stad beweegt, valt het Levi op dat Luc een ongeduldige indruk maakt. Hij besluit zich wat naar voren te verplaatsen tot hij naast hem rijdt.

"De stad van het Licht, hm?" zegt hij met een grijns, "Wat denk je ervan dat we eerst een herberg gaan zoeken voor je gelijk de hele stad ondersteboven keert?

Hij zag het Luc in deze toestand nog wel doen en als Levi iets wist was dat je altijd een goede thuisbasis moest hebben.

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: vr dec 06, 2013 8:52 

Afbeelding

Eric volgt Caleigh. Wat het ook was waar ze heen moest, het was voor haar zo belangrijk dat ze de groep achter had gelaten. En daarom was hij met haar mee. Het deed hem veel meer dan hij ooit had kunnen bedenken om haar zo te zien. Elke stap in de richting van waar ze op weg waren, leken haar schouders meer te gaan hangen. Het liefste wilde hij haar tegenhouden, want het deed hem zeer haar zo te zien lijden. Elke paar minuten moest hij de drang om haar op te tillen, bij hem op Aeolus neer te zetten en snel weg te rijden tegen gaan.

Uiteindelijk komen ze aan in een klein dorpje en als ze halt houdt voor een oud, vervallen, maar vooral afgebrand pand schiet er verbaasd een wenkbrauw van Eric omhoog. Nog voor hij iets kan zeggen of verder kan reageren kijkt Caleigh hem aan en hij probeert zijn verbazing snel te maskeren. Ze zoekt iets in haar tas, en als ze hem een stuk papier geeft kijkt hij eerst nogmaals naar haar voordat hij de woorden op het papier leest. Terwijl hij zijn blik over de regel heen laat glijden begint Caleigh met praten. Het zijn niet de woorden, maar de pijn in haar stem die hem raken. Hij wilt naar haar toe stappen en zijn armen om haar heen slaan, maar als ze hem kort aankijkt en dan weer wegkijkt twijfelt hij kort. Waarom ondanks alle pijn wilde ze dan juist terug?

Eric kijkt op naar het inmiddels beduidend opgeknapte pand. Dit was haar verleden. En dat waar ze voor weg was gelopen. Hij stapt naar haar toe, slaat zijn armen dan alsnog om haar heen en duwt een langzame kus op haar kruin, maar laat haar niet los.



Afbeelding

Ze begreep het niet, maar Mel hoopte maar dat Caleigh inderdaad terug zou komen. Het verhaal wat ze haar had vertelt, over die vriendin en dat ze erna zomaar was verdwenen zonder wat te zeggen zat Mel behoorlijk dwars. Sterker nog, ze had de hele reis verder een knoop in haar maag gehad en had continu het gevoel misselijk te zijn. Wat als Caleigh echt zonder afscheid zou wegblijven? Mel voelt hoe de brok in haar keel weer op komt zetten en slikt deze weg. Nee, Caleigh zou terug komen. Ze had het gezegd.

Mel knijpt haar ogen wat samen door het felle licht van de zon. Automatisch laat ze een van de teugels van Judas los om haar hand boven haar ogen te plaatsen. Zo hield ze iets van het felle licht tegen en hoefde ze niet zo te knijpen met haar ogen.

"Anders ik wel," Begint ze tegen Emma en kijkt haar kant op met een grijns "want ik ben zo klaar met Ju..DAAHHHHHSSSS!!!" Eindigt ze in een schreeuw.

De onverwachte ruk van het paard en de plotselinge snelheid waarmee hij begint te rennen doen Mel verschrikken en de teugels uit haar hand vallen. Ze probeert ze te grijpen, maar mist en kan niets anders dan de manen van het rotpaard stevig vast pakken en haar gezicht van schrik in zijn nek duwen.

"STOP JUDAS STOP!!" Gilt ze naast zijn oor.

Mel heeft helemaal niet in de gaten dat het paard recht op een klein kraampje en een groepje mensen afraast. Ze heeft niet in de gaten dat deze verschrikt opkijken en al helemaal niet dat Judas niet van plan is om te stoppen.

Met een enorme knal, brekend hout en een harde klap komt Mel hier achter. Ze schiet hard van het paard af en knalt met haar hoofd tegen een harde paal aan. De tranen schieten haar in de ogen en ze probeert zich zo goed als kan overeind te trekken. In al haar lompheid probeert ze zich aan een rand vast te houden, maar trekt het laken van de enige nog staande plank af en trekt hiermee een volledig arsenaal aan glazen potten mee.
Als ze opkijkt is het eerste wat ze ziet Judas. Die haar bijna wel aan lijkt te kijken alsof ie haar staat uit te lachen. Mel voelt hoe ze kwaad wordt en ze weet weer overeind te komen en op te staan. Dat er een van de mensen van het kraampje juist naar haar toe stapt om een hand aan te bieden negeert ze bijna volledig.

"Jij rotzak." Reageert ze fel en stapt dan naar Judas toe.

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

The Fangirl Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Bag End

Houseitem
BerichtGeplaatst: di dec 10, 2013 16:01 

Afbeelding

[ 4 dagen later ]

Als de stad in zicht komt zucht Isra. Het reizen zat haar in het bloed en in een stad neerstrijken voelde altijd een beetje als stilstaan. De meeste andere groepsleden lijken echter erg opgelucht dat ze er eindelijk zijn. Isra stuurt Vaskur achter hen aan. Als Mel haar paard dan opeens in een galop richting de stad aanspoort duwt Isra de sporen in Vaskurs zij en volgt haar op volle snelheid. Ze kan Vaskur met gemak stil laten houden voordat ze Mel volgt in de pijnlijk uitziende botsing die zij veroorzaakt. Isra springt van Vaskur af en kijkt toe hoe Mel alweer opstaat en naar haar paard stapt, een spoor van chaos en vernieling achter zich laten.

'Mel...' begint Isra, en wijst dan op de ravage.



Afbeelding

Benicio kan wel juichen van geluk als ze eindelijk bij Chelan aankomen. Een herberg! Vers voedsel! Geen hele dagen paardrijden! En als Jessan dan ook nog over een douche begint is het helemaal feest.

'Anders ik wel,' antwoordt hij. 'Hmmm, dat wordt nog lastig,' begint hij dan op semi-serieuze toon, 'twee mensen die allebei graag willen douchen en maar Ă©Ă©n douche tot hun beschikking hebben, hmmm, hoe kunnen we dat ooit oplossen...'

Hij kijkt achterom naar Jessa en grijnst kort.

Dan gebeurt er opeens een heleboel tegelijk en voordat Benicio goed en wel doorheeft wat er aan de hand is ligt Mel van haar paard en zijn er een heleboel dingen kapot gegaan in de tussentijd.

'Dat ziet er niet goed uit,' mompelt hij, terwijl hij zijn boerenknol de sporen geeft en achter Isra en Mel aanhobbelt.

_________________
.
    far over the misty mountains cold


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: wo dec 11, 2013 13:37 

Afbeelding

Caleigh weet niet zo heel goed hoe ze haar gevoelens momenteel moet verwoorden, maar op het moment dat Eric zijn armen om haar heen slaat en een kus op haar kruin duwt lijkt het niet eens heel belangrijk. Hij was hier en ze weet dat zijn aanwezigheid precies is wat ze nodig heeft. Ze maakt zich niet los uit zijn omhelzing en leunt met haar hoofd tegen zijn borst aan terwijl er een paar tranen ontsnappen.

"Ik weet dat het misschien raar is om hierheen te willen gaan ondanks alle pijn die het me bezorgd," begint ze zacht na ene lange stilte, "Maar ik wil niet meer wegrennen. De afgelopen vier jaar is wegrennen het enige wat ik heb gedaan en elke keer weer haalde de herinneringen en de vragen me weer in."

Ze haalt even diep adem en veegt de tranen weg. Dan kijkt ze Eric aan en ergens voelt ze zich opgelucht. Opgelucht omdat ze hier is, maar ook opgelucht omdat hij bij haar is. Langzaam maakt ze zich los uit zijn omhelzing en pakt zijn hand vast.

"Het graf is aan de achterkant van het huis," zegt ze dan.

Zonder zijn hand los te laten, loopt ze met Eric langs het huis heen en probeert Caleigh niet naar binnen te kijken, bang om iets te zien wat er niet is. Achter aangekomen staat ze even verbaasd stil als ze ziet dat de twee grafstenen in perfecte staat zijn en dat er bij beide een klein boeket ligt. Langzaam dringt er tot haar door dat er niet veel keuze is in wie dat heeft gedaan en ze slikt even. Na vier jaar bezocht hij nog steeds het graf...

"Ik heb nooit ontdekt waarom ze vermoord zijn, of door wie en waarom op de brute manier die gebruikt is," zegt ze dan terwijl ze de laatste meters naar het graf afleggen, "De vragen zijn het ergst... Het was geen roofmoord, wie het ook was, het ging diegene puur om hun. Ik weet niet wat ze gedaan hebben dat ze zo'n brute dood hebben verdiend... En ik weet ook niet waarom ze niet gevlucht zijn, ze wisten dat iemand achter hun aan zat... Denk ik."

Ze haalt even diep adem en met haar vrije hand veegt ze wat tranen weg terwijl ze naar de grafstenen kijkt. Elizabeth Maria Raven en Matthias Raven en eronder de datum van vier jaar geleden. Caleigh was toen niet eens in staat geweest om na te denken over de geboortedatums van haar ouders en ergens had ze destijds zelfs getwijfeld over de namen van haar ouders. Nu ze hier staat weet ze niet zeker wat er door haar heen gaat. De vragen spoken door haar hoofd heen en naast de opluchting die ze voelt, voelt ze ook een extra druk op haar schouders. Zonder zijn hand lost te laten leunt ze tegen Eric aan, proberend haar emoties te controleren en te begrijpen.

"Ik zou willen dat ik het kon begrijpen..." fluistert ze dan zacht.

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: wo dec 11, 2013 18:30 

Afbeelding

Als Benicio over hun doucheprobleem begin, glimlacht Jessa even. Ze is stiekem best wel blij dat er genoeg afstand tussen hen en de rest van de groep zit zodat ze Benicio's vraag niet horen. Ze voelt haar wangen langzaam rood worden

"Ik... uhm... denk dat dat wel goed zal komen," zegt ze, wat verlegen en zo zacht dat alleen Benicio het kan horen.

Dan klinkt er een klap en Jessa ziet hoe Mel's paard blijkbaar ervandoor is gegaan. "Ohjee..." mompelt Jessa zacht en als Benicio zijn paard de sporen geeft en ze dichtbij Mel aan komen ziet ze hoe groot de schade is. Ze heeft een behoorlijke ravage achter gelaten, maar Jessa maakt zich meer zorgen om de klap die ze Mel hoorde maken.

"Mel..." vraagt ze, terwijl ze zich van het paard af laat glijden, "Gaat het? Heb je je bezeerd?"

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  

Lid Orde van de Feniks

Avatar gebruiker

Offline

Houseitem
BerichtGeplaatst: do dec 12, 2013 7:55 

Afbeelding

Mel beaamt dat ze ook klaar is met haar paard en Emma kijkt haar met een glimlach aan. Dan gaat Judas er opeens vandoor en geschrokken slaat ze een hand voor haar mond. Een klein stukje verderop staat een klein kraampje met een groep mensen er omheen en vol afschuw ziet Emma hoe Judas zich, met Mel nog achterop, vol in het kraampje boort.

Snel spoort Emma haar paard aan, terwijl ze hoopt dat hij zich geen rare dingen in het hoofd ging halen nu hij de streken van Judas had gezien. Ze ziet hoe Isra en Benicio langs haar heen snellen en Mel te hulp schieten, dus ze mindert wat vaart. Iets later dan de rest komt ze aan bij de chaos die Judas en Mel hebben veroorzaakt. Ze stapt van haar paard en loopt snel naar Mel toe, die alle omstanders volledig lijkt te negeren. Ze wisselt een blik met Jessa. Zij weet vast wel hoe ze Mel met haar verwondingen kan helpen. Toch wilt Emma zelf van haar horen hoe het met haar gaat. Het had er vanuit de verte zo bizar uitgezien.

”Gaat het een beetje? Het ene moment was je nog tegen me aan het praten en het volgende moment lag je opeens midden in een marktkraam!”
Dan ziet ze pas dat Mel een potsierlijke bult heeft die het midden van haar voorhoofd siert. Emma weet dat het Mel er waarschijnlijk een fikse hoofdpijn aan over gaat houden, maar ze kan zich niet inhouden en begint onbedaarlijk te lachen. De tranen stromen over haar wangen en elke keer als ze enigszins bij lijkt te komen, ziet ze de volledig afgebroken marktkramen en begint ze weer te lachen. Het was echt typisch iets voor Mel om zoiets te veroorzaken.

_________________
    Differences of habit and language are nothing at all
    if our aims are identical and our hearts are open.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: vr dec 27, 2013 16:32 

Afbeelding

Luc knikt instemmend als Levi hem toespreekt over een herberg zoeken. Nog voordat hij verder kan reageren hoor hij achter zich iemand schreeuwen. Als hij zich om draait ziet hij Mel op haar paard met hoge snelheid wild wegrennen. Met grote ogen kijkt hij toe hoe het spektakel zich ontvouwd. De grote finale was een enorme knal door een brekend kraampje van onschuldige bijstanders en een Mel die tegen een paal aan knalt. Zuchtend rolt Luc met zijn ogen en kijkt daarna naar Levi. Het duurt niet lang voordat Luc keihard begint te lachen.

"Hoe krijgt ze het voor elkaar." weet hij proestend uit te brengen. De dames van de groep weten zich snel te bekommeren om Mel. Gelukkig maar want Luc weet niet zeker wat hij aan moet met haar op dit moment. In plaats daarvan stapt hij van zijn paarden loopt rustig naar de mensen die slachtoffer zijn geworden. Als hij dichterbij komt ziet hij dat het niet normale reizigers zijn, maar helemaal zijn vinger erop leggen kan hij niet. Terughoudend besluit hij niet de mensen aan te spreken, geeft een beleefd knikje, maar loopt vervolgens naar Jessa.

"Jessa" zegt hij zacht tegen haar. "volgens mij moet iemand met die mensen praten" fluisterd hij zachtjes verder. Die iemand moest duidelijk Jessa zijn.

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma jan 06, 2014 15:25 

Chelan stond bekend als de plek waar hij de beste zaken kon doen. Niet alleen omdat men ondertussen wist dat ze bij hem voor unieke, bijzondere en exclusieve attributen konden komen, maar ook omdat zijn kraam buiten de stad stond en daarom een stuk goedkoper. De laatste keer had een rijke heer hem de opdracht meegegeven om een heel bijzonder en moeilijk te verkrijgen oud elixer mee te nemen. En hoe trots was hij dat hij deze juist op zijn tafel had neergezet en de heer deze met grote ogen ziet bewonderen.

Het had lang geduurd voordat de mensen uit de stad dichterbij hadden durven komen. Hij wist dat zijn exotische uiterlijk en vreemde snuisterijen zowel mensen konden afschrikken als lokken. Maar de zaken gingen goed en de meest bijzondere en dure dingen die hij bezat stonden nu hier.

Vanuit zijn ooghoek ziet hij iets snel dichterbij komen maar nog voor hij zijn spullen in veiligheid kan brengen is het te laat en ramt een wild paard met een gillend meisje alles aan de kant.

Het meisje, nee de plaag, welke zijn hele handel en inkomen zojuist heeft geruĂŻneerd stormt hem voorbij zonder ook maar een excuus te maken. En als de maat daarmee nog niet vol was, hoort hij haar 'rotzak' luid en duidelijk. Een blinde vlaag van woede overmeestert hem en als haar reisgenoten hem ook werkelijk waar geen blik waardig gunnen is het helemaal genoeg.

Hij trekt zijn wand en zonder er een seconde over te twijfelen spreekt hij een spreuk uit, welke ieder van hen raakt. Met een valse glimlach knikt hij tevreden, richt zijn wand op zijn verwoeste kraam, laat deze verdwijnen en klimt op zijn ezel. Hier had hij verder niks meer te zoeken.


Afbeelding

Mel veegt woedend de tranen uit haar ogen terwijl ze nog een pas naar Judas wilt zetten. Plotseling hoort ze de stem van Isra en ze kijkt op. Veel tijd om de ravage te bestuderen heeft ze niet, want Jessa komt erbij en vraagt of het met haar gaat.

"Dat rotpaard.." weet ze er met een trillende lip uit te brengen.

Als ook Emma erbij komt en ze ergens Luc meent te horen lachen is ze helemaal in de war. Ze was kwaad, geschrokken, haar hoofd deed zeer en ze mist Caleigh.. Maar nog voor ze kan reageren hoort ze een vreemde stem een vreemde spreuk roepen..



Afbeelding

Eric luistert naar Caleigh. Hij had eht liefste al haar pijn en verdriet hier nu weg genomen, maar hij wist maar al te goed dat dat niet kon. Sommige dingen moesten helaas alleen door jezelf verwerkt en opgelost worden. Hij volgt haar naar achteren en als ze bij het graf aankomen glijdt zijn blik over de twee keurig bijgehouden stenen en bloemen die ervoor liggen. Had ze dan toch nog familie?

"De vragen zijn het ergste.. Maar zijn de antwoorden echt nodig om je verdriet een plek te geven?" Zegt hij zacht. "Het verlies, het verdriet en de leegte die je voelt, is vreselijk. Maar het feit dat je hier nu staat geeft wel aan dat je groeit. Verder gaat."

Zacht duwt hij een kus op haar kruin en kijkt nogmaals naar de bloemen.

"Je bent niet de enige die je ouders mist. Je bent lang weg geweest en alleen op zoek gegaan naar antwoorden. Misschien dat degene die hier ook nog steeds komt, je na deze tijd meer antwoorden kan geven?"

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: di jan 07, 2014 12:44 

Afbeelding

Levi trekt een pijnlijk gezicht als hij ziet hoe slecht Mel haar paard onder controle heeft, maar als ze zich echter dwars door een marktkraam heen boort, kan hij het niet laten om te lachen. Dan geeft hij Farasi de sporen en stuurt hem richting Mel en passeert daarbij een man met een nog donkere huid dan hijzelf. De man maakt een kwade indruk en even denkt Levi erover na om de man aan te spreken, maar hoort hij Luc tegen het roodharige meisje praten en haar aan sturen om met de man te praten. Levi twijfelt of het wel de meest verstandige keuze is. Het meisje maakt over het algemeen een onzekere indruk en hij vraagt zich af of ze dat wel aan zou kunnen.

Voor hij echter iets kan zeggen ziet hij de man zijn wand pakken en een spell uitspreken. Een tinteling schiet door zijn lichaam. Hij pakt de teugels van Farasi steviger vast om niet van zijn paard te vallen.

Wanneer hij zich weer kan focussen, kijkt hij om zich hen. De man is verdwenen...


Afbeelding

Jessa pakt voorzichtig Mel's handen vast en trekt haar een paar stappen tussen de ravage vandaan. "Kom maar..." zegt ze zacht, "Ik zal zo even kijken of je een hersenschudding hebt. Laten we eerst even een rustige plek voor je vinden." Ze loopt met Mel naar een stoepje en laat haar daar voorzichtig zitten.

Voor ze terug naar Benicio's paard kan lopen, staat Luc bij haar en hint dat zij de persoon moet zijn die met de boze man moet gaan praten. Even kijkt ze opzij. De man is minstens twee koppen groter dan dat zij is en hij is overduidelijk woedend. Ze recht haar rug en probeert klam te blijven. Luc vroeg haar niet voor niets om met hem te praten.

Ze wil richting de man lopen maar precies op dat moment trekt hij zijn wand en spreekt een onbekende spreuk uit. Een tinteling schiet door haar lichaam. Ze leunt even tegen een hek aan om niet om te vallen.

Wanneer de tinteling verdwijnt, is ook de man nergens meer te vinden. Jessa kijkt verbaasd om zich heen. Hoe kan dit? Welke spreuk had de man gebruikt?

"Wat is er gebeurt?" vraagt ze zacht.

Vlug kijkt ze naar Mel. Ze hoopt maar dat de spreuk haar geen kwaad heeft gedaan.

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: wo jan 08, 2014 10:44 

Afbeelding

Dat is iets wat Caleigh zich ook al jaren afvraagt, zouden de antwoorden op haar vragen echt helpen om dit alles opzij te zetten? Of zouden antwoorden het alleen maar moeilijker maken? als hij dan aangeeft dat ze groeit en dat ze verder gaat zwijgt ze. De enige reden dat ze hier nu kon staan was omdat hij bij haar was. Ze weet dat ze dit niet alleen had aangekund. Als hij erna dan verder gaat luistert ze naar zijn woorden, maar een tijdlang blijft ze nog stil, zoekend naar het juiste antwoord.

"De enige twee die hier kunnen komen, naast jou en mij, zijn verder gegaan met hun leven," zegt ze dan, "En ik weet zeker dat ze geen van beide een antwoord kunnen geven op mijn vragen. Mijn ouders waren een groot mysterie, voor iedereen. Niemand weet waar ze vandaan zijn gekomen en er werd ook niet naar gevraagd omdat het niet belangrijk was. Ze helpen je als het nodig is, maar ze respecteren het als je niet over iets wilt praten."

Ze zucht even en veegt snel en paar tranen die in haar ogen prikken weg.

"Ik weet niet of antwoorden het ook echt makkelijker zullen maken, maar elke keer weer realiseer ik me dat ik mijn ouders eigenlijk amper kende," zegt ze dan, "Ik ben niet opgevoed als een normaal kind in een klein dorpje, mijn ouders hebben me van jongs af aan getraind en als ze dat niet gedaan hadden, dan had ik Sarth nooit overleefd... Maar de trainingen waren niet vervelend, het waren de constante geheimen waar ik mee om moest leren gaan. Ik mocht het verleden nooit opbrengen, ik weet niet waar ze vandaan komen, of ze familie hadden, hoe het kon dat ze niet hoefden te werken en toch een erfenis konden achterlaten. Ik weet niet eens hoe ze elkaar ontmoet hebben. Soms twijfel ik zelfs of ze wel eerlijk zijn geweest over hun namen. Het is dat de gelijkenis tussen mij en hun niet te missen was, anders zou ik zelfs twijfelen over of het mijn ouders wel waren."

Ze kijkt even achterom naar het huis. Soms had ze zich afgevraagd of de antwoorden misschien in het huis zouden liggen, maar ze weet ergens dat als haar ouders iets voor haar probeerden te verbergen ze alle sporen hadden uitgewist. Dan kijkt ze Eric aan.

"Er zijn momenten waarop ik niets liever wil dan het te accepteren en te vergeten, maar er zijn ook zoveel momenten waarop ik niets liever wil dan meer te weten te komen over ze. Al is het maar waar ze vandaan komen, hoe ze elkaar ontmoet hebben en dat soort kleine dingen."

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma jan 13, 2014 18:54 

Afbeelding

Er trekt een lichte rilling door Mel heen. Ze voelde zich helemaal niet goed. Nee, echt helemaal niet goed. En wat voor spreuk het ook was, er leek niets te veranderen. Haar hoofd deed nog steeds zeer, haar lip trilde nog steeds en dat rotpaard stond nog op geen drie meter afstand haar grijnzend aan te kijken. Er loopt een traan over haar wang welke ze verwoed wegveegt. Nee, huilen zou haar ook helemaal niets verder brengen.

"Kunnen we gaan?" Vraagt ze uiteindelijk zacht aan Jessa.

Mel wilde nu niks anders dan achter een gesloten deur zichzelf ellendig voelen. En liever niet zich nog verder aan publiek ten schande brengen dan ze nu al had gedaan. Met dat rotpaard..



Afbeelding

Het verhaal van Caleigh haar ouders doet hem ergens bekend klinken, maar hij luistert verder naar haar verhaal. Ze werd als kinds af aan getraind en hoewel hij dat ook van jongs af aan was, wist hij in tegenstelling schijnbaar tot haar heel duidelijk wel waarvoor dat was geweest. En dat had hij ook gewild.

Als ze omkijkt naar het huis blijft zijn blik op haar profiel hangen. Zou ze gelukkiger worden als ze de antwoorden van haar vragen over haar ouders zou kennen? Want dan zou hij misschien zijn netwerk voor haar kunnen gebruiken..
Caleigh kijkt hem aan, praat verder en meteen beseft hij dat hij dat niet kan doen. Mocht hij ook maar iets vinden, zou ze willen weten hoe..

Eric glimlacht even wrang en streelt met zijn hand zacht langs haar wang.

"Ik kan me alleen maar voorstellen hoe dubbel dit gevoel voor je moet zijn.." Zegt hij zacht. Vervolgens duwt hij zacht een lichte kus op haar lippen. "Kan ik iets voor je doen, lieve Caleigh?" Vervolgt hij zacht tegen haar lippen aan als hij de kus afbreekt.

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma jan 13, 2014 22:41 

Afbeelding

Luc glimlacht naar Jessa als ze zich overduidelijk voorbereid om te praten met man. Terwijl ze hem voorbij loopt richting de man draait hij zich om. Met zijn armen over elkaar geslagen kan Luc alleen maar met verbazing toekijken hoe de man een spreuk uitspreekt en hem allen raakt. De sensatie die door zijn lichaam raast had hij nog nooit eerder gevoelt en met stomheid geslagen blijft hij nog even staan terwijl de man verdwijnt. Hij slikt even en kijkt om zich heen. Niets is veranderd en niemand lijkt gewond. Wat was er gebeurd?

Hij geeft een kort knikje naar Levi die ook wat verdwaast op zijn paard zit. Zou hij ook iets vreemds gevoelt hebben? Vervolgens loopt hij naar Mel toe en steekt zijn hand uit om haar overeind te trekken.

"Maak je geen zorgen, we zullen snel een herberg vinden met een goede menukaart" zegt hij tegen haar met een goed bedoelde glimlach. "Laten we gaan" zegt hij meer in het algemeen tegen de groep.

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

The Fangirl Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Bag End

Houseitem
BerichtGeplaatst: za jan 18, 2014 14:41 

Afbeelding

Isra blijft een relatief veilige afstand van de ravage staan kijken hoe Jessa zich over Mel ontfermt. Ondertussen ontgaat het haar niet dat de dorpelingen om hen heen alles behalve gelukkig kijken. Voor ze het weet heeft Ă©Ă©n van hen zijn wand getrokken. Isra heeft geen kans om te reageren en de tinteling die dan plots door haar lichaam giert zorgt ervoor dat ze tegen Vaskur moet aanleunen om niet om te vallen. Ze knijpt haar ogen dicht, en wanneer ze die weer open doet is de man verdwenen. De ravage is er nog steeds. Isra fronst, maar voordat ze haar ervaringen aan de rest van de groep kenbaar kan maken stelt Luc voor een herberg te zoeken. Ze knikt en klimt weer op Vaskurs rug.


Afbeelding

Benicio staat een eindje van de rest af met de teugels van zijn boerenknol in zijn handen. Het ziet er allemaal erger uit dan het is, en hij glimlacht als hij ziet dat Jessa aanstalten maakt om met de man die er het meest boos uitziet een gesprek aan te knopen. Voordat ze de kans krijgt wat te zeggen, trekt de man zijn wand. Benicio wil ingrijpen, maar wordt dan zelf geraakt door iets waardoor hij door een knie zakt en naar zijn nog steeds wat zwakke schouder grijpt. Zo snel als de sensatie kwam, is deze ook weer verdwenen, en Benicio staat snel weer op. Zijn blik zoekt Jessa - ze lijkt oké te zijn. Iedereen lijkt oké te zijn. Maar de man is weg. Dit bevalt hem helemaal niets, en als Luc dan voorstelt om een herberg te zoeken, grijpt hij de kans onmiddellijk aan.

'Dat lijkt me een prima idee,' zegt hij, 'ik heb niet het gevoel dat we hier nog erg gewenst zijn momenteel.'

_________________
.
    far over the misty mountains cold


 Profiel  

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: za jan 18, 2014 21:13 

Afbeelding

Hoewel Jessa zich nog steeds afvraagd wat de spreuk van de man, haakt ze haar arm in die van Mel. Ze glimlacht even naar haar.

"Ja, we gaan," zegt ze kalm in de hoop om de oversture Mel te kalmeren, "We zoeken een fijne herberg en dan kan jij uitrusten, mocht je inderdaad een hersenschudding hebben. En je kan altijd bij mijn kamer aankloppen, mocht je je niet goed voelen, okay?"

Jessa loopt met Mel aan de arm met de groep mee. Ze hoopt dat haar woorden Mel gerust stellen. Dan houdt de groep ineens halt bij een herberg en Jessa ziet Levi binnen gaan en even later met wat sleutels terug komen. Ze glimlacht weer naar Mel.

"Benicio en ik nemen wel een kamer bij jou in de buurt, goed?"


Afbeelding

Levi laat Farasi richting Judas lopen en pakt zijn teugels vast. Het eigenwijze paard wilt de andere kant op lopen, maar na 2 keer trekken loopt hij toch met hem mee.

Goed, tijd om een herberg te vinden. Hij loopt met de twee paarden voor de groep uit en komt al snel een netjes ogende herberg tegen. Hij bindt Judas aan een paal, iets waar het beest blijkbaar helemaal geen zin in heeft. Hij probeert zich los te trekken, maar Levi legt een extra strakke knoop in de teugels.

Dan loopt hij naar binnen en zet zijn meest charmante glimlach op als hij een jonge brunette met een kort kapsel achter de bar ziet staan.

"Hey schoonheid," zegt hij grijnzend, terwijl hij op de bar leunt, "heb jij toevallig nog ruimte voor 7 man? En vanaf morgen nog 2 extra?"

Het meisje glimlacht en is duidelijk gecharmeerd van zijn woorden, want al snel heeft hij 3 sleutels in zijn handen en een belofte dat ze nog een apart zal houden voor de laatkomers. Hij bedankt haar met een knipoog en loopt dan direct door naar buiten.

"Tweemaal een tweepersoonskamer en eentje voor zijn drieën."

Hij houdt de van de sleutels van Ă©Ă©n van de tweepersoonskamers op en loopt richting Benicio.

"Iets zegt me dat jij heel graag deze sleutel wilt hebben. Veel plezier."

Zonder er verder nog woorden aan vuil te maken drukt hij de sleutel in Benicio's hand. Dan draait hij zich naar de anderen.

"Voor de rest lijkt het me dat Luc en ik een kamer delen en de dames weer een meidenkamer vormen? Of heeft iemand hele wilde plannen waar ik nog niets van weet?"

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Antwoord op onderwerp  [ 467 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29 ... 32  Volgende


Keer terug naar RPG
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 3 gasten

cron

Powered by phpBB :: FI Theme