Welkom op Harry Potter Forum! 


Antwoord op onderwerp Ga naar pagina 1, 2, 3, 4, 5, 6  Volgende

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: vr dec 20, 2013 11:58 

Afbeelding

Terwijl Noah rustig begint te eten valt het hem op dat Halwende niet eet. “Het is zonde als het koud wordt.” Mompelt hij, niet goed wetend hoe hij met de man moet omgaan. Flynn eet ook al niet. Dat is zonde van al het eten, om nog maar te zwijgen over hun manieren.

“Flynn, je kan nog steeds eten. Je zult niet verhongeren als je het niet doet, maar je smaak is je niet afgenomen. Je lichaam werkt nog net zo als voorheen.” Hoewel Noah een zekere mate van empathie voor de jongen voelt weet hij het niet zo tactvol te brengen.

Afbeelding


Nog half slaapdronken opent Ryan de zware eetkamerdeuren. Hij wrijft even in zijn ogen en glimlacht slaperig. Hij was wakker geworden van de geluiden en geuren van het eten. Dat en zijn eigen brommende maag. Nog wat instabiel zwalkt hij naar de dichtstbijzijnde stoel. Het dutje had hem niet direct heel veel goeds opgeleverd. Hij voelde zich nu nog vermoeider dan ervoor.

“Ik was in slaap gevallen.” Verklaart hij zijn afwezigheid en warrige haar. Terwijl hij een geeuw onderdrukt scheurt hij een stuk kippenpoot los en legt dat op zijn bord. Duf laat hij zijn blik over het bestek gaan en Noah, die zelfs kippenpoten netjes aansnijdt. Tafelmanieren die hij nooit heeft geleerd en waarvan hij zich nog steeds weinig aantrekt.

“Mmmm
” ontsnapt het zijn mond als hij een hap neemt. Nu pas merkt hij de blonde jongen op die hij eerder gezien zijn labiele toestand nog niet gezien had. “Hey.” Hij veegt zijn vingers schoon met een servet “Wie ben jij?” vraagt hij vriendelijk.


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za dec 21, 2013 0:18 

Afbeelding

Samantha snuift even bij de opmerking van Celeste. Het feit dat ze pas een rustige nacht achter de rug heeft, zorgt er echter wel voor dat ze nu haar mond houdt en alleen een slok van haar wijn neemt. Ze moet eerst maar eens goed op krachten komen, voordat ze de volgende confrontatie met Celeste aangaat.

Terwijl Sam zo nu en dan wat eten van haar bord prikt, valt het haar op dat Noah erg zijn best doet om de nieuwe gasten op hun gemak te stellen. Onwillekeurig gaat haar blik dan ook even naar Rose. Hij was altijd zo anders als zij er was. Ze zucht en constateert dat haar eetlust nu compleet weg is.
Gelukkig komt Ryan binnen, die zorgt altijd wel voor afleiding.

‘Een toost,’ besluit Sam vervolgens. Ze heft haar glas. ‘Op
 Flynn, die zijn weg weer naar ons heeft gevonden. Eerst in de woestijn, nu in Between.’ Ze glimlacht even naar Flynn, ondanks de tragische omstandigheid dat hij nu dood is.


Afbeelding

Thomas blikt nog eenmaal achterom naar Alusia, om vervolgens op vaste bodem te staan in Between. Hij haalt diep adem en kijkt om zich heen. Er waren hem al veel verhalen verteld over Between. Sommige zeiden zelfs dat Noah iedereen opwachtte die overstak. Dat blijkt dus niet waar te zijn. Er leek helemaal geen teken van leven te zijn. Het was stil, zo stil dat Thomas zijn eigen hart hoort kloppen.

Nadat Thomas een fakkel heeft aangestoken, begint hij met een ongemakkelijk gevoel de duisternis in te lopen.
Een aantal keer schrikt hij alleen al van het geluid van een brekend takje onder zijn voeten. Hoewel hij nu al een tijd onderweg was, leek er geen einde aan de nacht te komen.

Een halve dag later, komt hij eindelijk een teken van leven tegen. Vermoeid volgt hij het spoor van de hoefafdrukken in de grond.
Wanneer de avond alweer invalt in Between, ziet hij het kasteel in de verte. Het was nu niet ver meer. Hij versneld zijn pas nog iets en hoopt dat hij op de goede plek is.

Toch wel verwonderd dat hij zonder kleerscheuren bij het kasteel is aangekomen, klopt hij luid op de deur. ‘Noah?’ Ongeduldig klopt hij nog een aantal keer.


Verbaasd kijkt Sam naar Noah. ‘Verwacht je nog iemand?’ Pff, nóg meer mensen?

_________________
The bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it. - Thucydide


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo dec 22, 2013 0:04 

    Afbeelding
    Rose Pocock

Rose haar blik gaat weer even kort naar Halwende wanneer Noah zegt dat hij het eten niet koud moet laten worden. Ze glimlacht even voorzichtig naar hem. Het voelde alsof hij bij elke beweging die hij maakte extra voorzichtig was omdat hij bang was dat er iets zou gebeuren als hij iets fout deed. Het voelde alsof hij bevestiging en geruststelling nodig had dat het allemaal wel oke was.
Dan gaat Rose haar blik ook automatisch naar Flynn toe wanneer die ook nog niet echt lijkt te eten. Niet lang daarna komt ook Ryan weer binnen gelopen. Het lijkt erop dat hij er in ieder geval beter uit ziet dan een paar uur geleden. Al kon hij waarschijnlijk best nog wat meer slaap gebruiken.

"Op Flynn." knikt ook Rose met een glimlachje waarbij ze ook haar glas heft. Redelijk kort daarna is er geklop op de grote massale deuren te horen. Misschien dat Noah nog een andere bekende had in Between?
Ze is zich nog totaal niet bewust dat het niet een bekende uit Between is - maar een veel te goede bekende uit Alusia.



    Afbeelding
    Celeste Willow

Celeste kijkt verrast op wanneer Ryan binnen komt gelopen. Het lijkt meteen alsof haar maag een sprongetje maakt en opeens heeft ze om hele andere redenen dan Halwende, Flynn of Sam niet zo'n trek meer. Met een verwachtingsvol glimlachje kijkt ze toe hoe Ryan gaat zitten en meteen een kippenpootje pakt.

Het stukje vlees aan haar vork blijft er een beetje nutteloos bij hangen terwijl ze haar blik moeilijk van Ryan af weet te trekken wanneer ze geklop hoort. "We verwachtten niemand, toch?"

_________________

    "Bir gĂŒzele gĂŒzelliğini hatırlatmak isterdim.. aynalardan evvel."

    "Ik zou een schone aan haar schoonheid willen herinneren.. eer de spiegels dat doen."


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za dec 28, 2013 13:24 

Afbeelding

Noah heft zijn glas “Op Flynn.” Hij glimlacht naar de jongen en brengt het glas naar zijn mond. Het geklop op de deur weergalmt zacht door de gangen. Alert kijkt hij op als hij zacht zijn naam lijkt te horen. Misschien was het de wind.

Zijn blik gaat naar Kit “Kit, kun jij even gaan kijken wie er voor de deur staat.” Hij vouwt zijn servet op en leunt wat achterover in zijn stoel. “Vast een verdwaalde reiziger.” Wuift hij het geklop op de deur luchtig weg.


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za dec 28, 2013 14:12 

Afbeelding

Flynn kijkt ongemakkelijk op als er een onbekende kerel de eetkamer binnenkomt en meteen de vraag krijgt wie hij is.
'Flynn.' mompelt hij dan ook met een zwakke glimlach. 'Ik woonde vroeger bij Noah in in Alusia. Eigenlijk zo een beetje als nu. Het lijkt wel een vicieuze cirkel, alleen ben ik nu...Dood.' de laatste zin zegt hij meer tegen zichzelf en hij laat een mistroostige zucht uit zijn mond ontsnappen.

Een lange tijd had hij zich zitten afvragen hoe hij plots hier in Between was terecht geraakt, en eindelijk had hij antwoord gekregen. Alleen heeft hij geen flauw idee hoe hij met het antwoord moet omgaan en welke gevolgen dit allemaal voor zijn toekomst heeft. Wat betekent toekomst eigenlijk nog voor hem?

Hij neemt zijn beker met drinken vast om zich een houding te geven en staart zwijgend naar de rode wijn die er in ligt te drijven. En dan neemt Noah het woord met de uitleg dat hij nog steeds kan eten en drinken, ook al heeft het geen nut. Ok, Noah heeft het niet in die woorden gezegd maar in feite komt het gewoon op dat neer.
Flynn knikt zwak en neemt dan een slok. 'Ik hoop dat ik minstens nog dronken kan worden?' Hij heft zijn glas op als Sam, geheel onverwacht vriendelijk, uit de hoek komt en ze op hem gaan toosten.


Afbeelding

Kit laat zwijgend en observerend zijn ogen over de aanwezige mensen gaan en besluit dat het er allemaal goed uitziet. Ryan komt de kamer in en hij kan een opgeluchte glimlach niet verbergen. 'Ik ben blij dat je in orde bent.'

Hij prikt in zijn eten en grijpt vlug zijn glas als ze blijkbaar gaan toosten.
Met een vriendelijke glimlach knikt hij even naar Flynn en wil een slok geven als er gebonk ontstaat van aan de voordeur.
Wie komt er nu in godsnaam nog zo laat?

Snel krabbelt hij recht als Noah hem gebied van even te gaan kijken.
'Geen probleem.' hij zet zijn stoel weer onder tafel en verlaat met haastige passen de eetkamer die algauw weergalmen in de verlaten hal.
Met een ferme ruk trekt hij aan de hendel van de robuuste houten deur en trekt die met enige moeite open om dan een half verzopen jongeman te zien staan.


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Godric's Hollow

Houseitem
BerichtGeplaatst: za dec 28, 2013 16:49 

Afbeelding

Halwende kijkt naar de gastheer waneer die zegt dat hij mag eten. Onwennig kijkt hij naar de kommen met eten waarin lepels zitten. Het is allemaal nieuw voor hem, omdat zijn vader hem nooit mee aan tafel liet zitten. Opscheppen deed hij wel, maar dat is ondertussen ook al lang geleden. Hij is bang dat hij het verleerd is. Uiteindelijk wil hij aanstalten maken om eten te nemen, maar dat hoort hij Samantha 'een toost' zeggen. Hij zakt terug in zijn stoel en kijkt haar niet-begrijpend aan. Hij weet niet wat dat gebruik betekend en kijkt de kring rond naar wat de andere doen. Rose heft haar glas op en daarna ook Noah. Kit volgt samen met Flynn zelf. Halwende wil ook naar zijn glas grijpen maar wordt dan weer afgeleid door het geklop. hij kijkt hoe Kit de zaal verlaat en laat zijn blik dan op de deur rusten.

_________________
I'm proud on my little baby: Wolvenpracht!
Music was my first love and it will be my last!


Laatst bijgewerkt door Hanne op vr jan 03, 2014 16:28, in totaal 1 keer bewerkt.

 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za dec 28, 2013 22:43 

Afbeelding

Thomas zijn gezicht licht op wanneer er geluid aan de andere kant van de deur is te horen. Ohjee, stel het is Rose! Hij ziet niet uit! Onhandig probeert hij wat water uit zijn haren te schudden, om het vervolgens een beetje nonchalant in de war te brengen.

De deur gaat langzaam open. ‘-Ehh..’ stamelt Thomas verbaasd als daar een onbekende staat. Het verkeerde kasteel? Heeft Noah hem niet gehoord? Of wilt hij hem niet zien? ‘Is Noah hier?’ vraagt hij voorzichtig. ‘Heerser en meester van Between, Prins –of misschien Koning- Noah?’ verduidelijkt Thomas overbodig, wanneer hij niet meteen antwoord krijgt. Hij haalt even diep adem. ‘Noah dus.’ Ongeduldig wacht hij op antwoord van de jongeman.

_________________
The bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it. - Thucydide


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: za dec 28, 2013 23:46 

Afbeelding

Kit kijkt zwijgend naar de jongeman die overduidelijk overdonderd is en even moeite lijkt te hebben van het vinden van zijn woorden. Hij heeft de man in ieder geval nog nooit gezien, en toch komt hij ook weer ergens bekend voor. Misschien vanuit een ver verleden in Alusia? Die tijd begint hem echt vaag te worden.

En dan begint de blonde jongeman allerlei synoniemen te noemen die slaan op Noah.
'U kent de Heer Noah?' hij kijkt met een twijfelende blik naar Thomas.
Hij opent de deur meer en gebaart dat hij naar binnen kan komen, maar toch op zijn hoede terwijl hij even voelt aan het mes dat hij verscholen heeft in zijn achterbroekzak onder zijn hemd. 'Wacht u even in de gang, dan ga ik Noah halen.'

Hij gebaart naar een stoel die in de hoek van de hal staat en hij wandelt dan haastig naar de eetzaal terug. 'Noah...Een zekere jonge blonde man meent u te kennen. Ergens komt hij me bekend voor maar toch- Hij staat in de hal.' besluit hij dan en kijkt vlug om naar Thomas voor die er vandoor gaat.


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo dec 29, 2013 9:53 

    Afbeelding
    Rose Pocock

Rose neemt een slok van haar wijn en kijkt toe hoe Kit de eetzaal verlaat om te gaan kijken wie er aan de deur staat. Ondertussen neemt ze nog een paar happen van haar eten en al snel staat Kit vervolgens weer terug in de eetzaal.

Zwijgend en compleet op haar gemak eet Rose rustig verder. Zelfs de woorden 'jonge blond man' doen bij haar geen belletje rinkelen. Het zou vast iemand zijn die Noah kende. Ze kijkt dan ook over de rand van haar glas naar Noah, waarna ze nog een slok van haar wijn neemt.
Heel even kort probeert ze toch even door de deuropening van de eetzaal te kijken om een glimp op te vangen, maar wanneer dat niet lukt gaat ze weer gewoon recht zitten en richt ze zich weer op haar eten.

_________________

    "Bir gĂŒzele gĂŒzelliğini hatırlatmak isterdim.. aynalardan evvel."

    "Ik zou een schone aan haar schoonheid willen herinneren.. eer de spiegels dat doen."


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Godric's Hollow

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo dec 29, 2013 11:28 

Afbeelding

Kit komt de zaal weer binnen en Halwende luistert naar wat hij zegt. hij kijkt dan naar wie reageert. Ah, zo noemt de gastheer dus. Noah. Hij kijkt nauwlettend naar zijn reactie. De beschrijving van Kit is mysterieus en het uur waarop deze persoon verschijnt is ook al vreemd, denkt Halwende. Of hij weet gewoon niet dat dit wel normaal is bij zijn eigen ras die een normaal leven hebben geleden. Halwende wordt opeens afgeleid door een beweging buiten. Hij kijkt door het venster en ziet hoe Maldwyn langst de ramen zigzagt. Hij houd zijn blik gefixeerd op de vogel en denkt wat hij zou doen. Blijven zitten natuurlijk. Hij kent wel iets van fatsoenen. Hij moest steeds aan tafel zitten kijken naar hou zijn vader rijkelijk at, terwijl hij niets kreeg. Hij mocht de tafel niet verlaten tot zijn vader klaar was met eten. 'De tafel wordt niet verlaten tot iedereen klaar is met eten', had zijn vader gezegd, 'Tenzij het echt belangrijk is.'

_________________
I'm proud on my little baby: Wolvenpracht!
Music was my first love and it will be my last!


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo dec 29, 2013 11:39 

Afbeelding

Noah hoort wat gemompel in de gang en leunt nieuwsgierig op zijn stoel naar achteren. Het geluid van bestek, de koude wind die tegen de ramen blaast en de grote van het kasteel voorkomen dat hij het gesprek goed kan volgen. Kit verschijnt spoedig weer in de eetzaal.

Zijn alarmbellen gaan al lang niet meer af bij het horen van de beschrijving. In het begin was hij bij elk teken van een jonge man met blond haar alert het kasteel door gesprint. Hoopvol had hij vele malen zelf de deur geopend, had hij bossen doorkruist bij het gerucht van een blonde zwerver. Keer op keer was hij bedrogen uitgekomen. Zijn broer was er niet. Het waren altijd verdwaalde zielen die kwamen smeken om een uitweg, onderdak of op zoek waren naar verloren geliefden. Hij schuift zijn stoel naar achteren en veegt zijn mond af met een servet.

Kalm verlaat hij de eetzaal en loopt hij de gang op. Zodra hij dat doet maakt zijn hart een sprong, zijn adem stokt even in zijn keel en zijn oren suizen. “Thomas
” zijn stem klinkt achterdochtig als hij de jongen op afstand bekijkt. Was hij dood? Zijn zintuigen staan op scherp als hij iets dichterbij stapt en op gepaste afstand elke centimeter van hem in zich opneemt.

Hij leeft nog. Bij deze constatering volgt er geen hartelijke begroeting, geen knuffel, niks. Onbewogen blijft hij in de gang staan. Het is anders dan de keer dat hij hem dood waande. Hij had hem in zijn armen gesloten om nooit meer los te laten. Nu was alles anders.

“Waar was je?” zijn stem vibreert van de spanning.


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo dec 29, 2013 12:53 

Afbeelding

Kit bijt op zijn lip terwijl Noah duidelijk alle tijd aan het nemen is vooraleer hij gaat kijken naar de onbekende jongeman die zich momenteel in de hal bevindt.
Gespannen kijkt hij nog even om en ziet dat Thomas nog altijd staat te wachten bij het gigantische beeld die naast de trap staat.

Uiteindelijk krabbelt Noah recht en Kit volgt hem zwijgend met zijn ogen en gaat in de eetkamerdeur staan om alles in de gaten te houden. Je wéét maar nooit.
En dan hoort hij een naam vallen. Thomas.

Kit trekt onwillekeurig grote ogen en staart verwonderd naar Thomas. DĂ© Thomas?
Zie je wel dat hij ergens bekend voorkwam! Hij kan zichzelf wel voor het hoofd slaan.


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo dec 29, 2013 12:54 

Afbeelding

Opgelucht stapt Thomas de hal in. Hij is in ieder geval op de goede plek. Terwijl Thomas het liefst gewoon achter de jongen aan wilt lopen om Noah en Rose te zien, besluit hij dat het misschien verstandiger is om gewoon af te wachten.
Om iets om handen te hebben totdat Noah er is, trekt hij alvast zijn doorweekte jas uit om deze samen met de rugzak aan een kapstok op te hangen.

Thomas draait zich abrupt om wanneer hij zijn naam hoort. ‘Noah!’ Totaal niets meekrijgend van de achterdocht die Noah voelt en de afstandelijkheid, loopt Thomas met een glimlach op hem af. ‘Ik ben zo opgelucht je te zien..’ hij sluit Noah even in zijn armen. Wanneer hij hem loslaat, kijkt hij verbaasd naar Noah. ‘Ik ben er nu..’ Knikt hij dan bevestigend op zijn vraag. Alles zou goedkomen.

_________________
The bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it. - Thucydide


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo dec 29, 2013 13:20 

Afbeelding

Voor hij zich ertegen kan verzetten sluit Thomas hem al in zijn armen. Het voelt vertrouwd en veilig. Wanneer hij hem los laat en bevestigd dat hij er nu is ebt het gevoel van blijdschap weer weg en maakt plaats voor verwijten. Hij zet nog een stap achteruit bij Thomas vandaan. “Dat werd ook wel tijd, er is meer dan een jaar verstreken. Broer.” Mompelt hij duidelijk teleurgesteld in Thomas zijn late komst.

“Waar was je al die tijd? Waar was je toen ik je nodig had.” De vragen klinken verwijtend “Ik had jou nodig, ik had mijn broer nodig, meer dan ooit. Jij weet als enige wat ik doormaak.” De pijn is voelbaarder dan het moment waarop Rose en Sam hem kwamen opzoeken. Hij had hem zo ontzettend gemist.

Thomas zag er nog net zo fris en fruitig uit als een jaar geleden. Alsof er niks veranderd, alsof hij niet een jaar ouder was geworden. Noah zijn kaken spannen zich even aan als de jaloezie door zijn aderen stroomt. Jaloezie die ouder is dan dit ene jaar, maar nu extra versterkt wordt. Thomas kwam altijd overal mee weg. Zijn lieve glimlach en blonde lokken straalde een soort sympathie uit die niemand anders bezat.

“Wat onbeleefd van me. Hoe was je rondreis? Je hebt een gezond tintje gekregen zie ik.” Het sarcasme druipt van zijn opmerkingen af.


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo dec 29, 2013 14:40 

Afbeelding

Noah’s verwijten komen aan als een klap in zijn gezicht. Overdonderd schuifelt Thomas een paar stappen achteruit. Eerst Chase, nu Noah. Dadelijk nog Rose? Hij wendt zijn blik even naar de grond. Hij laat de opmerkingen van Noah over zich heenkomen. Hij wilt zeggen dat het hem spijt dat hij er zo lang over heeft gedaan. Dat hij eerder had moeten komen. Maar Noah’s woorden gaan verder dan verwijten, hij moet zo nodig ook weer zijn al te bekende sarcasme in de strijd gooien. Thomas kijkt zijn broertje hoofdschuddend aan. ‘Het gaat altijd weer om wat jíj nodig hebt..’ verzucht hij dan. ‘En ik doe álles voor je.’ Hij lacht even. ‘Nu ook weer. En tadaaa, hier ben ik weer hoor.’ Hij kijkt Noah gefrustreerd aan. ‘Maar nooit is het goed genoeg he?’

Ergens weet Thomas wel dat hij er te lang over had gedaan. En zeker is hij tijdens zijn rondreis soms onnodig lang op een plek gebleven. Maar Noah moest altijd het slachtoffer zijn. Voorheen interesseerde het Thomas niet. Nu had hij er geen zin in.
‘Mijn rondreis was noodzakelijk, om meerdere redenen.’ Bijt hij terug. ‘Maar om dat te begrijpen, zou je jezelf natuurlijk voor de verandering eens in iemand anders zijn gevoelens moeten verplaatsen.’

Thomas zet zijn tanden op elkaar en haalt diep adem door zijn neus. ‘Zoals ik al zei.. ik ben er nu..’ Hij haalt zijn schouders op en kijkt Noah aan. Hij heeft geen zin in ruzie. Niet nu.

_________________
The bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it. - Thucydide


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Antwoord op onderwerp  [ 85 berichten ]  Ga naar pagina 1, 2, 3, 4, 5, 6  Volgende


Keer terug naar RPG
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

cron

Powered by phpBB :: FI Theme