Geplaatst: ma maart 05, 2012 14:13
Harry, Ron & Hermione ontwaakt na een goede nachtrust. De tamtam doet zijn werk, want al spoedig bereikt hem het betreurenswaardige bericht dat Chris is vermoord door de DE's. Met als gevolg dat zijn geliefde er ook aan onder door is gegaan. Nu was dat laatste prima te begrijpen, maar dat Chris het eerste slachtoffer blijkt te zijn, kwam voor Harry, Ron & Hermione toch als donderslag bij heldere hemel. De vraag waar hij zich voor gesteld voelt is wie er te vertrouwen valt. Niets is wat het lijkt immers. Beter een goede buur dan een verre vriend, welnu, stiekem had Harry, Ron & Hermione liever een verre vriend dan goede buur. Een goede buur kan je verraden.
Maar om nu in bijzijn van iedereen willekeurig iemand van deze laffe daad te beschuldigen, nee, dat leek hem niet verstandig. Verdenkingen genoeg, daar niet van. Maar Harry, Ron & Hermione hield liever zijn kaarten tegen de borst. En om nu iemand de zwarte piet toe te spelen, nee, dat zou te veel opvallen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat hij altijd zijn bedenkingen zou verhullen. Maar je moet op je quivive zijn, weten tegen wie je wat kunt zeggen. Of natuurlijk strategisch bezig gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Wanneer Jalf in haar functie als MoM verkondigt de dader te zullen vinden knikt Harry, Ron & Hermione instemmend. Gerechtigheid zal zegevieren! Wanneer Jalf dan ook nog eens de daad bij het woord voegt door en plein public Lupos te beschuldigen van deze moord, weet hij even niet wat nu het handigste is. Eens kijken wat het volgende losmaakt denkt hij in zichzelf en door het uitroepen van de naam: "Lupos!" schaart hij zich achter Jalf.
_________________
Ek het gedink dat ek jou kon vergeet, en in die sagte nag alleen kon slaap, maar in my eenvoud het ek nie geweet dat ek met elke windvlaag sou ontwaak.
|