[RPG] Maligni [GESLOTEN]

Angel · Hotemetoot

Elvin gaat zijn speech schrijven en is er meteen vandoor. Tristan leunt direct ontspannen wat achteruit, blij dat ze niet langer hoeven te babysitten en Elvin voorlopig even zoet is. Want eerlijk is eerlijk, Elvin is een geval apart. HIj heeft begrip voor het feit dat dit Elvin zijn eerst zelfstandige opdracht is en hij dus met recht een beginneling mag worden genoemd, iedereen moet het leren. Of eigenlijk heeft hij er geen begrip voor maar dat hoe alsof, Tristan was overduidelijk vanaf zijn eerste werkdag geweldig.
"Ja, het is altijd erg naar voor de nabestaanden om alles weer op te rakelen" hij zucht even inwendig, Who cares, nabestaanden stonden alleen maar in de weg in dit soort situaties. Aandacht luisterd hij naar Rebecca. "Zou kunnen, ik speculeer liever niet teveel zonder de feiten te kennen" hij glimlacht. Tristan hield van feiten, niet van de roddels hoewel hij moet toegeven dat ze wel eens een kern van waarheid hadden. "De lichamen -" hij wil net aanbieden om dat gedeelte op zich te nemen als de deur open gaat. Verrast draait Tristan zich om in zijn stoel.
Hij richt zich weer op zijn aantekeningen en begint dan Rebecca haar verhaal samen te vatten alsof hij het bedacht heeft. Zonder uiteraard teveel met de eer te strijken, gewoon stiekem een beetje. "Onze jongste collega is een speech aan het voorbereiden om de inwoners in te lichten. We willen ook graag de lichamen onderzoeken ondanks het feit dat deze al begraven zijn en zijn ons bewust van het feit dat dit voor wat onrust kan zorgen. Verder zijn er al wat persoonlijke speculaties over verdachten, maar is het eerst zaak de feiten op tafel te krijgen." Net zoals de goede oude dagen op school, wat is hij toch een brave student.[/color]

Trijn · Opperste Hotemetoot

Onderzoeker.

Oliver richt zijn blik naar Tristan, als die besluit van de leiding te nemen zodat hij de huidige acties kan weten van de onderzoekers. Prutsers is een betere naam.
Oliver laat zijn blik dan even glijden over de andere onderzoekers en merkt dat het twee vrouwen zijn. Walgelijk. Dat zal alleen maar voor problemen zorgen.

Oliver onderdrukt een zucht en laat zich op een vrije stoel zakken.
'Geen slecht idee om de bewoners samen te roepen en te vertellen wat er aan de hand is. Als er dan meteen een paar personen verdwijnen door bijvoorbeeld angst, kunnen we ze meteen aanvinken als verdachte. Want in feite is iedereen al verdacht.'
Hij zwijgt even en legt zijn aktetas met een zachte dreun op tafel.
'De lichamen opgraven? Daar zou ik mee wachten. Zoals u zelf beaamt zal dat heel wat reacties ophalen. Ik zou meer opperen om eerst de familieleden van de slachtoffers te ondervragen in de hoop om een verhaal te kunnen schetsen en eerst langs gaan bij de plaatselijke dokter. Misschien heeft die wel gegevens over de doodsoorzaak? Als het niet anders kan...Dan graven we de lichamen op.'

Zo. Alweer een goede daad verricht. Oliver is er zeker van dat ze hem met open mond zullen aanstaren wegens zijn intelligentie.

'Waar is de jongste collega trouwens naar toe? Ik wil hem kort er over spreken.'

Machoefeltje · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** In my cosy little bed

David kijkt opzij naar Lucy als ze vertrouwelijk naar hem toeleunt en haar hand op zijn schouder legt. Vervolgens fluistert ze een paar woorden in zijn oor en kijkt hem met grote ogen aan.
David kijkt haar onwillekeurig net iets langer aan dan zou nodig zijn.
'Hey... Ze heeft lichtgroene ogen. Past wel mooi bij haar blonde haren.' ... 'David!' Hij schudt zijn hoofd even om de gedachten weg te krijgen en laat zijn adem ontsnappen die hij onbewust had ingehouden.

Hij kijkt eventjes weg terwijl hij zijn gedachten probeert te ordenen. "Om eerlijk te zijn, heb ik het nog niet echt meegemaakt dat juffrouw Lana zo een reactie gegeven heeft in mijn bijzijn... Buiten vanmiddag dan. Maar zoveel gaan we dan ook niet met elkaar om."
Hij zwijgt voor een paar seconden.
"Ik heb wel medelijden met meneer Talbot, indien het klopt wat u zegt. Als ze zo tegen hem zou uitvallen... Misschien kan hij dan beter een andere verloofde zoeken?"
Hij kijkt Lucy even vragend aan.

Debbert · 6e jaars **Woonplaats:** HPF

OOC: Dit wordt een lame post. Ik moet weer even inkomen. Excuus, excuus.

Afbeelding

Elvin rent als een soort kip zonder kop rond, op zoek naar een plaats waar hij rustig zijn speech kan gaan schrijven. Want oh yeah, hij zal het even gaan rocken vandaag. Hij zal eens even laten zien wat hij allemaal in zijn mars had.

Wanneer Elvin een bankje op het marktplein gevonden heeft en zijn veer en papier uit zijn zak haalt, ziet hij plots een koets aan komen rijden en stoppen bij het hotel waar hij en zijn mede-onderzoekers verblijven. Oke, moest er nog iemand komen? Vertwijfelend zit hij op het bankje, zich af te vragen of hij í¼berhaupt wel door moet gaan met schrijven. Want een nieuwe onderzoeker betekend misschien a change of plans. Dus snel springt hij op, propt het papier in zijn zak en rent op een drafje naar het hotel toe.

'Zo, hebben we er een nieuwe collega bij?' roept Elvin vrolijk en komt ietwat hijgend de kamer binnen gevallen. 'Ik ben Elvin Millbrooke en dit is mijn officií«le eerste echte onderzoek. Dus ja, ik ben nieuw en vind het allemaal fantastisch wat er gebeurt!' Uuuh, ja. De 'hyperende-puppy-modus' was weer volledig aan bij Elvin. 'En wie bent u, als ik vragen mag?'

Preu · 3e jaars **Woonplaats:** Brabant

Emily kijkt naar de man die ineens het onderzoek aan het verstoren is. Wie denkt hij wel niet, zomaar zonder aankondigen de kamer binnen lopen en dan ook nog eens het onderzoek overnemen!
Hij geeft haar een vreemd gevoel. Hij kijkt haar aan, en ze denkt even dat ze een spoor van walging ziet.

Eigenlijk wil ze er wat van zeggen over het feit dat hij zomer binnen komt vallen en nog te laat is ook. Toch besluit ze dat het beter is om even op de achtergrond te blijven. Ze zal eens zien wat deze in zijn mars heeft en wie hij eigenlijk is. Eerst observeren en dan actie ondernemen. Dat is voor nu even de beste strategie.

Ze zegt niets en kijkt hoe de rest op zijn komst reageert als ineens Elvin weer de kamer binnen stormt.Hij staat daar als een jonge dolle hond tegen de laat komer te praten. Nog even en hij plast in zijn broek van opwinding.
Denkt ze

Met een zucht wrijft ze haar, haar uit haar gezicht en wacht af wat het antwoord van de man is.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Oliver kijkt zwijgend naar de groep onderzoekers, voor zijn neus, in afwachting van een antwoord op zijn Elvin-vraag.
Maar hij hoeft al geen antwoord meer te krijgen, als het lijkt alsof er een hyperende eekhoorn komt binnengerend die net te veel hazelnoten heeft gegeten.

Oliver draait zich om naar Elvin en trekt een wenkbrauw op als die zich als een razende aan het voorstellen is.
'Dus u bent Elvin?' Hij knikt kort en laat zijn blik over de jonge collega gaan.
Een groentje, dat was wel duidelijk genoeg.
'U bent de man die ik nodig heb.' Nuja, man...
'Misschien dat we best met ons twee een uitnodiging kunnen opstellen naar de bewoners toe, zodat ze morgenochtend samenkomen om de uitleg aan te horen van ons, wat we hier precies komen doen.'
Hij richt zijn blik dan weer bedeesd naar de onderzoekers.
Moest hij deze taak nu echt aan vrouwen geven?
'Ik vind het een goed idee als jullie ondertussen al eens kunnen nadenken waar we het best kunnen beginnen om meer te weten te komen over de moorden. Vragen bedenken om de familie te ondervragen... Om andere bewoners te ondervragen?'
Hij glimlacht even kort. 'Maar misschien dat het beter is dat we eerst genieten van een goede nachtrust. Elvin en ik zullen snel de uitnodiging in orde brengen en ronddragen en dan gaan we ook gelijk naar bed toe zodat we fris zijn voor de bijeenkomst van morgen.'

Oliver draait zich dan om naar Elvin en wenkt hem.
'Kom... We hebben werk voor de boeg.'

(...)

Na een lang gesprek met Elvin over hoe ze het gaan neerpennen - Want Elvin is stiekem héél ijverig wat voor lange momenten kan zorgen en een kleine ergernis van Oliver maar alles komt tot een goed einde - kunnen ze eindelijk de uitnodigingen in de brievenbussen of onder de deuren schuiven van de bewoners.
Even later slentert Oliver terug naar hun slaapplaats en blijft even bij zijn kamerdeur staan.
'Nou, trusten Elvin.'
Hij knikt even naar de jonge collega, loopt zijn kamer binnen en sluit dan snel de deur af.
*SLAAP*

(...)

De volgende morgen trekt Oliver zijn ogen open, als hij de plaatselijke haan hoort kraaien voor het hele dorp.
Hij geeuwt terwijl hij slaperig overeind gaat zitten.
Met enige tegenzin kruipt hij uit bed, en grist zijn zakhorloge uit zijn broek dat netjes op een stoel ligt.
'half negen. Nog genoeg tijd om me klaar te maken en nog eens kort te bespreken met de andere onderzoekers vooraleer we de bewoners ontmoeten.'

Preu · 3e jaars **Woonplaats:** Brabant

Emily zit aan haar kleine bureau de documenten nog eens door te lezen.
Ze staat altijd stipt om 7 uur op. Ze is alweer helemaal fris. Haar bed is netjes opgemaakt en alles ligt nog op zijn plek. Ze had net gegeten en is nu weer aan de slag.

De documenten zijn in keurige stapeltje verdeeld en liggen op volgorde.
In haar leergebondenboek van perkament, dat ze van haar vader heeft gekregen maakt ze aantekeningen. In een keurig en krullend hanschrift schrijft ze alle feiten nog eens onder elkaar.

Ze leest het lijstje nog eens door. Ze zucht. Hier kunnen ze dus helemaal niets mee. Ze moeten meer informatie vinden. Ze zou heel graag de plek willen onderzoeken waar het lijk gevonden is. Maar ze zou ook graag de bewoners willen spreken. Ze staat op en verzameld alle documenten weer.

Ze pakt haar kleine koffertje in. Haar notitie boek, documenten, vergrootglas, een klein doosje om materiaal in te bewaren een haar witte stoffen handschoenen. Ze kijkt in de spiegel. Alles ziet er goed uit. Met haar koffertje in haar ene hand en in haar andere hand haar hoed en mantel loopt ze rustig naar beneden.

Debbert · 6e jaars **Woonplaats:** HPF

OOC: Ik spring in bij de ochtend.

Wanneer Elvin de haan hoort kraaien, springt hij gretig uit bed en rekt zich even goed uit. Wat heeft hij gister toch een geweldige avond met Oliver gehad! Hij mocht samen met een echt ervaren onderzoeker de uitnodigen schrijven en zelfs rondbrengen! En verschijnt een grijns van oor tot oor op het gezicht van Elvin als hij terug denkt aan het geweldige gevoel van eer wat hem toen was bekropen. Van Oliver zou hij nog veel kunnen leren.

Snel doucht Elvin zich en trekt schone kleren aan. Door zijn hotelkamertje liggen her en der wat papieren verspreidt. Hij zou toch eens wat aan zijn organisatorisch vermogen moeten gaan doen, wil hij alles overzichtelijk houden. Met de nodige zorgvuldigheid stopt hij de benodigde papieren in zijn tas en gooit er ook een kladblokje bij. Je weet maar nooit wanneer je die kan gebruiken. Wanneer hij naar de deur loopt en in de spiegel nog even zijn haar checkt, doet hij de deur open en gaat naar het kamertje waar hij gisteravond afscheid had genomen van de andere onderzoekers.

Wanneer Elvin de trap is afgedaald, ziet hij de deur van hun werkkamer en duwt deze open. Alles is nog hetzelfde en tevreden gaat hij aan tafel zitten en legt zijn papieren op tafel. Gespannen wacht hij op zijn collega's, in afwachting wat de dag hem vandaag zou brengen.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Oliver kamt zijn haar vluchtig terwijl hij zichzelf bekijkt in de spiegel
Eigenlijk zou hij zichzelf eens dringend moeten scheren, maar daar heeft ie lekker geen zin in.
Hij krabt even over zijn kin en besluit dat hij nog een dag zal wachten met het scheerwerkje. Wat boeit het hem wat de bewoners over hem denken.
Hij is onderzoeker, zij niet.

Hij trekt zijn jasje aan en neemt de dossiers mee onder zijn arm om daarna de kamer te verlaten.
Op zijn gemak loopt hij de trap af en duwt dan de deur open van de vergaderzaal waar hij gisteren zijn entree heeft gedaan. Elvin.

Afbeelding

Lana draait zich op haar zij, terwijl ze nog in bed ligt, en laat haar blik op het raam rusten waar de zon al vrolijk zijn best doet om binnen te schijnen.
Ze onderdrukt een zucht, en kruipt dan uit bed als Poppy de kamer binnenkomt - na een klopje op de deur offcourse - om haar te helpen aankleden.
'Wanneer was de bespreking met de onderzoekers alweer?'
'Tien uur, juffrouw Lana.'
Lana knikt kort en bekijkt zichzelf in het spiegelbeeld.
'Goed. Hopelijk duurt het niet te lang. Want Finlay en ik moeten nog zaken bespreken voor het huwelijk nu hij het wil versnellen.'

Angel · Hotemetoot

Tristan is ook al vroeg op. In tegenstelling tot Oliver besluit hij zich wel te scheren en zich op te frissen. Gewapend met zijn aktetas daalt ook de hij de trap af naar beneden. Hij is liever 5 minuten te vroeg dan te laat. Beneden aangekomen ziet hij dat Elvin en Oliver er al zijn. "Goedemorgen" groet hij hun vriendelijk voordat hij plaats neemt aan tafel. "Is het gelukt met de uitnodigingen?" vraagt hij niet uit belangstelling maar om een vriendelijk gesprek te starten.

Melody · Hotemetoot

Isabella daait zich nog een aantal keren om in haar bed. De uitnodiging licht op het kastje iets verderop, en hoewel ze er eigenlijk maar al te graag bij wil zijn, gaat haar voorkeur voor nu toch nog even uit naar haar heerlijke warme bedje.

Wanneer de tijd langzamaan toch lijkt te verstrijken, besluit Isabella uiteindelijk toch maar gewoon op te staan en zich onderhand maar eens klaar te gaan maken.
Na zich opgefrist te hebben besluit ze dat ze eigenlijk helemaal geen zin heeft om thuis te eten. Dus nouja, dan gaat ze dus maar lekker buiten ontbijten, en dan is ze er meteen van verzekerd dat ze straks niet te laat kan komen, en dus niks kan missen.

Ze pakt de uitnodiging van het kastje af en stopt die veilig weg, ergens waar dat mogelijk is met de kleding die ze dragen. Na de deur achter zich gesloten te hebben, zoekt ze dan uiteindelijk ook maar een leuk plaatsje om te gaan ontbijten. Droog brood eten ofzo.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Lucy knikt als David beweert dat Lana en hij niet zoveel met elkaar om gaan. Ja, natuurlijk, zo naí¯ef is Lucy nu ook weer niet dat ze dat gelooft.

Vervolgens vraagt David haar of Finlay niet beter een andere verloofde kan zoeken. Lucy wendt haar blik even af van David en zwijgt even. Ze moet nu niets zeggen dat ook maar heel misschien de romance van haar en Finlay zou bevestigen.
Ze kijkt David met een speelse glimlach aan. "˜Mijnheer Talbot weet vast genoeg over haar om dat in te kunnen schatten. Daarbij gaat me dat niets aan,' zegt ze dan, terwijl ze het onderwerp erover afsluit.

Ze kijkt David even lang aan en haakt haar arm in de zijne. "˜Het wordt al wat later.. Brengt u mij even naar huis?'

Machoefeltje · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** In my cosy little bed

David glimlacht enkel eventjes als Lucy het onderwerp vakkundig weet af te sluiten zonder iets prijs te geven. "U heeft gelijk." bevestigt hij alleen.

Als Lucy haar arm in de zijne haakt, legt hij even zijn andere hand op de hare. Hij knikt als ze vraagt om haar naar huis te brengen. "Geen enkel probleem. Je weet maar nooit wat je 's avonds tegenkomt."

Als een echte gentleman brengt hij Lucy naar huis en vertrekt vervolgens naar zijn eigen bedje na afscheid genomen te hebben van haar.
Hij vindt daar de uitnodiging voor de volgende dag, leest die en legt ze op zijn tafel om het zeker niet te vergeten.

[...]

De volgende dag wordt David wakker en blijft nog even rusteloos in zijn bed liggen. Hij zucht en krabbelt uiteindelijk maar zijn bed uit en kleedt zich aan na een korte opfrisbeurt. Maar eens wat deftigere kleding aantrekken vandaag, als hij de onderzoekers gaat zien.

Hij ploft neer aan zijn tafel voor een ontbijt en laat zijn blik over de uitnodiging glijden. Dat kon nog interessant worden.
Na zijn ontbijt trekt hij de straat op, veel te vroeg, maar hij geniet van de rust die het dorp uitstraalt in de vroege ochtend.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Oliver laat zich voorzichtig neerzakken op een stoel, want hij heeft al gemerkt dat deze oude krengen verdomd goed kraken.
Hij zucht dan terwijl ie een dossier openslaat en begint die zwijgend te lezen.
Oliver kijkt om als de deur zachtjes open gaat en ziet Tristan binnenkomen.
'Goeiemorgen.' hij knikt kort en richt zich weer op het dossier.
'Nu nog wachten op de dames.' Mompelt hij. 'Dan kunnen we wel vertrekken naar de vergaderzaal in het gemeentehuis waar we hebben afgesproken met de bewoners.'

Hij slaat zijn ogen op naar het plafond met een licht zuur gezicht.
Vrouwen. Altijd op zich laten wachten. Vreselijk.
Zie je nu wel dat vrouwen een nadeel zijn in onderzoekwerk!
Hij bromt onbewust en draait een pagina om van zijn dossier.

Preu · 3e jaars **Woonplaats:** Brabant

Emily hangt haar mantel en hoed op aan de kapstok beneden. Dan kan ze die meteen pakken als ze hem nodig heeft.

Vervolgens gaat ze naar de kamer waar ze gisteren ook hebben gezeten.
Ze doet de deur open en ziet daar Elvin en Oliver zitten.

Goede morgen heren Zegt ze met een kort knikje.
Vervolgens gaat ze zitten in een van de stoelen die nog leeg is. Nu is het wachten op de rest van de onderzoekers.

[RPG] Maligni [GESLOTEN]

Wie is er online