[RPG] The Labyrinth

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Elizabeth

De eerste vragen worden afgevuurd door een jonge man, een vrouw reageert erop door te zeggen dat Elizabeth maar één vraag tegelijk kan beantwoorden en een ander heeft het over voedsel. Een ander heeft ook trek.

"Voor de vraag over eten kan ik kort zijn, er wordt momenteel een uitgebreide maaltijd gemaakt. Hierop zullen jullie nog even moeten wachten," zegt ze vriendelijk.

Dan kijkt ze naar de man die de andere vragen heeft gesteld.

"De dorpelingen zinnen niet op wraak, omdat die situtatie zich vele jaren geleden heeft afgespeeld. En de groepen die daarna zijn gekomen zijn ook veilig weggekomen van hier. Jullie zijn één van de vele groepen en na jullie zullen er groepen volgen," vertelt ze dan, "Deze wereld kent geen... kleur zoals jullie het noemen. Wij hebben hier geen verklaring voor, wij zijn hiermee opgegroeid en wij zullen nooit wat anders zien."

Ze haalt even diep adem.

"Ik bied slechts onderdak, warmte en voedsel aan. Ik kan jullie niet helpen bij jullie weg hieruit. Wij hebben jaren geleden besloten om jullie te helpen, zodat wij ook ons eigen leven kunnen blijven leven. Zodat wij niet worden opgeschrikt uit ons eigen leven. Vandaar dat ik de enige ben die jullie taal spreekt."

Afbeelding

Eve merkt dat de antwoorden haar wat duizelen. Deze mensen geen kleur en Eve zou niet weten hoe ze zonder kleur zou leven. Ze weet gewoon niet wat ze moet denken over de situatie.

OOC:: Beetje crappy post, maar ik voel me ook crappy XD

Hermione Granger 123

Rustig zat Melinda als een van de vrij weinigen nog op de grond. Wanneer ze dan merkt dat de rest wegloopt besluit ze hen te volgen. Ze loopt achter de rest aan de heuvel over en loopt richting het dorpje. Eenmaal in het dorpje aangekomen kijkt ze wat raar naar de mensen en let ze op de geiirriteerde reacties van de bewoners als ze door een van haar mede-reisgenoten worden aangetikt. Wanneer dan een vrouw zich voorstelt als Elizabeth die hun een slaapplek wil aanbieden. Volgt Melinda gedwee de rest en loopt ze achter Elizabeth aan ergens had ze veel vragen, maar ze besloot ze niet te stellen.

Eenmaal bij het huis aangekomen ging Melinda eerst de slaapplek bekijken en deze voldeed aan haar eisen.Daarna liep ze naar beneden richting de zitkamer en gaat ze op een bank zitten. Ze hoort Elizabeth zeggen dat er zo een uitgebreide maaltijd wordt geserveerd, maar dat ze hier wel even op moeten wachten. Melinda wil nog net geen gat in de lucht springen en Elizabeth nog net niet omhelzen. Ze heeft echter nog wel 2 dringende vragen en besluit die aan Elizabeth te stellen" Eten jullie gewoon normale mensen voedsel en hoe weten jullie wat jullie eten als het geen kleur heeft?" Rustig wacht Melinda op de bank op een antwoord van Elizabeth en gaat ze zelf nog wat comfortabeler in de bank zitten.

Yaraa · 5e jaars **Woonplaats:** Comfort Zone

@Nina: THE EEEEEEEEEEYE OF THE TIGER!

Afbeelding

Devon kleurt lichtelijk rood als Valeria hem op zijn plaats wijst. Ze kon het misschien niet allemaal tegelijkertijd, maar hij was tenminste de enige met een nuttige inkomen van de groep. Hij probeert dan ook om zijn kalmte te bewaren en richt zich meer op de vrouw dan op Valerie. Hoeveel groepen waren er in vredesnaam door dit... gebeuren heen getrokken? En dat de andere dorpelingen hun taal helemaal niet spraken kan verklaren waarom die mannen Stijn en Henry genegeerd werden.

"Waar was de laatste groep voor het laatst gezien? In welke richting of gedeelte van het dorp?" vraagt hij dan, met een bedenkelijk gezicht. De kleur trok langzaam weg uit zijn gezicht. Als ze wisten waar de andere groepen voor het laatste waren gezien, was de kans groot dat daar misschien hetgene lag wat ze moesten zoeken om naar de volgende doolhof te komen. Devon was waarschijnlijk de enige die momenteel niet aan eten dacht. Of er vragen overstelde, zoals Melinda nu deed.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Eve valt nog net niet van haar stoel af als ze de vraag van Melinda hoort. Wat is dat voor een stomme vraag?

"Dat is echt een stomme en onbelangrijke vraag..." zegt ze terwijl ze Melinda aankijkt.

Gelukkig is Devon eerder met een vraag en snel kijkt ze weer weg.

Elizabeth

Ze trekt haar wenkbrauw op als de vraag komt van een blond meisje. Is dit meisje gewoon dom of spoort ze niet helemaal? Dat is eigenlijk het enige wat daar haar heenschiet. Gelukkig is er een meisje die er precies hetzelfde over denkt. De vraag van de man daarentegen is een logische vraag en Elizabeth vind het veel logischer om zich op die vraag te richten dan op een vraag wat niets met alles te maken heeft.

"Niet alle groepen zijn dezelfde richting opgegaan," zegt ze dan, "Maar er zijn enige aanknopingspunten waar ik jullie heen kan sturen. Alle aanknopingspunten zijn niet volledig zonder gevaar."

En dan komt er een dienstmeisje binnenlopen. Het dienstmeisje spreekt haar snel aan en verdwijnt dan in een andere kamer. Elizabeth staat gracieus op.

"Het eten wordt nu geserveerd. Volg mij alsjeblieft naar de eetkamer en neem daar plaats voor de maaltijd."

Ze leidt de groep naar de eetkamer waar een lange tafel staat met allemaal eten. Een duidelijke en heerlijke geur hangt er in de eetkamer en op de tafel liggen dingen die de groep ook kent in hun wereld. Alleen kleurloos.

Eve is wel opgelucht dat de vrouw niet antwoord op de vraag van Melinda, maar het antwoord op de vraag van Devon vind ze minder. Niemand weet dus wat ze moeten doen, dat is eigenlijk het antwoord. Als dan het eten wordt geserveerd volgt Eve de groep naar de eetkamer en neemt plaats aan de tafel. Wat bewonderend kijkt ze naar de tafel, het is raar om te zien hoe eten er kleurloos uitziet. Maar ze ziet etenswaren die duidelijk zijn, zoals het varken. Gelukkig zijn er al stukken gesneden en ligt de kop er slechts als versiering.

"Ik ben zo blij dat wij tegenwoordig geen hoofden meer neerleggen als versiering op tafel," fluistert ze tegen Valeria die naast haar zit.

Niinza · Professor

JARED LEVINE

Jared kijkt weer naar Elizabeth. Ze vertelt dat het eten snel geserveerd zal worden en Jared glimlacht breed. Ondertussen luistert hij ook naar de antwoorden van Elizabeth op de vragen van Devon. Hij luistert maar half, aangezien hij een beetje verbaasd is door Melinda's vraag. Dude...

Maar het eten wordt volgens Elizabeth op tafel gezet dus met een enthousiaste tred loopt Jared met haar mee, eindelijk! Eve gaat aan de ene kant van Valeria zitten, en Jared ploft aan de andere kant van Valeria neer. Het ontgaat hem totaal hoe het voedsel eruitziet.
"Hmm, het ziet er lekker uit," mompelt hij en hij spreidt een servet uit op zijn schoot.

Tengaar · Schoolhoofd

Aandachtig luistert Valeria naar de vrouw. Om de zoveel tijd geeft ze een kort knikje meer uit automatisme dan met een precieze betekenis. Valeria wordt hij haar concentratie gehaald uit de nogal interessante vraag van Melinda.
Zuchtend schud ze haar hoofd, gelukkig geeft de vrouw geen gehoor aan de vraag. Tot haar verrassing geeft Eve een reactie. Het laat een kleine grijns op haar gezicht verschijnen.

Als de vrouw verder gaat met haar verhaal is Valeria haar aandacht er volledig weer op gezet. Als de bediendes binnenkomen, is Valeria nog niet klaar met haar, maar besluit het onderwerp maar even te laten liggen. De groep is oververmoeid en uitgehongerd. De eerste informatie is verkregen en dat is het belangrijkste voor nu.

Eenmaal aan tafel, knippert ze een paar keer met haar ogen. Ze hoort Eve zeggen wat zij denkt. Wat overdreven knikt ze dat ze het met haar eens is. Wanneer Jared naast haar ploft schrikt ze op.

"Jared" zegt ze opwekt en probeert te verbergen dat ze schrikt. Ze haalt even diep adem en besluit het op een ander onderwerp te gooien.

"Wat zegt jullie gevoel als je zo hoort dat 'Alle aanknopingspunten zijn niet volledig zonder gevaar zijn'." Ze zegt het niet specifiek tegen iemand, maar toch is de vraag meer gericht tot Jared en Eve die tenslotte naast haar zitten.

Carrick_Fergus · Beginnend Tovenaar

Zijn ze nou toch is even tussen een leuke bevolking beland, een jochie rent weg en de rest doet alsof de groep lucht is om weer met hun werk verder te gaan. 'Van socialiteit hebben ze hier kennelijk nog nooit van gehoord' mompelt Davy.

Davy had nog maar net de woorden gemompeld of een vrouw spreekt hun aan met achter zich verschuilend het jongetje dat eerst voor hun wegrende.
[..]

Als naar een tijdje iedereen beneden is kan de vragen ronde beginnen, Davy kan echter nog niet een goede vraag bedenken, dus luistert hij maar eerst naar de vragen die de anderen stellen en het antwoord dat Elizabeth hun geeft.

Dan kunnen ze aan tafel en kijkt Dave ondanks dat alles zwart wit is nogal verlekkert naar z'n bord en ow de vraag die Melinda kort geleden over het eten stelde vond hij niet eens zo gek. Want hier is al niks wat het echt lijkt en wie weet noemen ze hier een soepstengel wel een knakworst ofzoiets of dat al het voedsel zeer zout van smaak is, maar ja daar kom je natuurlijk nooit achter als je het niet probeert.

"˜Nou mijn gevoel zegt dat we dan extra goed moeten opletten' geeft hij antwoord op de vraag van Valeria.

Melinda

Het ontgaat April dat er antwoorden worden gegeven op de verscheidene vragen. Haar maag is het enige wat nog aandacht krijgt. Hij heeft zin in eten, waardoor hij begint te rammelen. Gelukkig hoeft ze niet lang te wachten, want het voedsel wordt al geserveerd in een andere kamer. Ze staat op en loopt achter de rest aan naar de eetzaal, waarna ze aan de andere kant van Jared gaat zitten.

Zonder enige blik op het voedsel te richten, valt ze meteen aan. Het zwart-witte voedsel, waarvan ze denkt dat het vlees is, is binnen no-time verdwenen in haar keelgat. Nu alleen nog die verrekte groente. Ze heeft groente nooit gemogen en ook nu gaat dat moeizaam. Well, dan maar even geduld hebben, wachten tot anderen het hebben gegeten.

Valeria stelt een vraag, hoogst waarschijnlijk over het antwoord dat net door Elizabeth over een vraag was gegeven. Davy is de eerste die erop reageert.
"Ik heb een voorgevoel, dat vele gevaren zich nog niet hebben blootgesteld aan ons. Er staat ons nog veel te wachten."

Tengaar · Schoolhoofd

Met lichte verbazing kijkt Valeria nog steeds naar de tafel vol met eten. Ze laat haar ogen over de tafel glijden en ziet in haar ooghoek iets wat lijkt op een broodje. Dat kan nooit verkeerd of gevaarlijk zijn en besluit hem snel te pakken. Ze voelt haar maag verlangen naar eten, maar probeert met beheersing een hap van het broodje te nemen. Als het eerste stuk door haar keelgat glijd voelt het als een verlossing. Rustig eet ze verder. Kort kijkt ze naar Eve en vervolgens naar Jared. Haar blik blijft wat langer hangen bij hem. 'hoe oud zou hij zijn'

Ze betrapt zichzelf erop dat ze zit te staren als ze uit haar trance wordt gewekt door de woorden van Davy. Ze knikt instemmend op zijn woorden, opnieuw knikt ze als April daar iets aan toevoegt.

"Ik denk ook dat we hier zoveel mogelijk weer op sterkte moeten komen" zegt ze nadat ze haar laatste stukje brood op heeft. "We weten nooit wanneer we weer zo kans als deze krijgen. Ik ben ook wel voor ons straks nog een rondje door het dorp te maken". Ze wilt niet te veel spullen mee zeulen door de doolhoven, maar er zijn vast wel een paar dingen die ze konden gebruiken. Iets om drinken mee te nemen of wellicht iets van medicatie, want als nu iemand gewond raakt hebben we een probleem.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Eve haalt even haar schouders op als Valeria vraagt over de aanknopingspunten. Ze stata op het punt om antwoord te geven als Davy en April antwoorden. Had Eve het verkeerd gezien? Ze zou echt durven te zweren dat die vraag meer aan Jared en haar was gericht. Ze slikt even en pakt wat eten van de tafel, vlees, wat brood en iets wat op grijze sperziebonen lijkt. Het eten smaakt prima en als ze Valeria hoort knikt ze wat.

"Ik denk dat alle doolhoven niet zonder gevaar zijn, maar ik denk ook dat we ons op geen enkele goed kunnen voorbereiden. We weten niet eens of iets wordt meegenomen naar het andere doolhof. Stel dat we hier medicatie vinden, dan weten we niet of dat meegaat naar het volgende doolhof," zegt ze dan wat nadenkend.

Als dat het geval zou zijn, dan hadden ze niets aan om dingen te verzamelen voor het volgende doolhof.

"Maar een rondje door het dorp klinkt goed. Alhoewel ik ook wel graag wil rusten en alles," zegt ze dan met een flauwe glimlach naar Valeria toe.

Yaraa · 5e jaars **Woonplaats:** Comfort Zone

Wat ongemakkelijk zit Devon aan de tafel, tussen mensen in die hij amper kent. Hij heeft het eten nog niet aangeraakt en houdt in de gaten wie dat wel doet. Blijkbaar is het niet vergiftigd want niemand valt er dood neer na een hap hebben te genomen. En Devon moet toegeven dat hij wat hongerig is. Onwennig pakt hij de schaal met, wat het lijkt, broccoli. Of bloemkool. Iets in die richting in iedergeval. Hij luistert onopvallend naar de gesprekken terwijl hij langzaam wat eten naar binnen werkt. Het smaakte in iedergeval als broccoli.

"Alle spullen, de persoonlijke spullen, die we in het begin mee hebben genomen worden ook steeds meegenomen naar het andere doolhof, dus ik denk dat het niet achter blijft," merkt Devon dan op als sneeuwbal opmerkt dat spullen misschien niet mee worden genomen. Hij denkt aan het pistool in zijn broekzak en neemt dan nog een hap broccoli. Hij houdt zijn mond over het rondje door het dorp. Het was misschien een goed idee, maar de omgeving rondom het dorp is misschien beter om te doorlopen.

Niinza · Professor

JARED LEVINE

Jared glimlacht even terug naar Valerie als die hem enthousiast. Altijd fijn als je geapprecieerd wordt. Zijn aandacht verslapt iets als hij naar het eten gaat. O ja, het ziet er zo lekker uit. Gelukkig reageert Davy al en kan Jared zich aan het eten overleveren. Hij schept val alles wat op en het smaakt hem allemaal overheerlijk, dat waarschijnlijk ook ligt aan het feit dat hij erg veel trek heeft.

Jared kijkt even naar Valeria als die voorstelt dat ze op sterkte moeten komen, zolang ze hier nog zijn. Het is hem even compleet voorbijgegaan dat ze een tikkeltje naar hem zat te staren, maar ja, Jared en eten is liefde! Hij stemt met Valeria in, vanzelfsprekend.
"Een wandelingetje, waarom niet?"
Hij kijkt even de tafel rond. Hij doet nog wat jus over zijn aardappels.
"Onze omgeving onderzoeken."

Hermione Granger 123

Van binnen kookt Melinda, maar ze besluit geen antwoord te geven op de reactie van Eve en staat wat laat op van de bank. Na een tijdje zoeken vindt ze de eetkamer en ploft ze neer in een willekeurige stoel en kijkt naar het eten. Dat ziet er zwart-wit uit, maar voor de verder rest normaal en dus besluit Melinda wat op haar bord te kwakken. Ze kijkt er dan naar en pakt iets wat op een worstje lijkt en neemt een hap. Wanneer Valeria dan zegt dat je nooit weet waar je in terecht komt en ze op sterkte moeten komen knikt Melinda even en eet ze verder.

Wanneer ze dan April hoort zeggen dat misschien nog niet alle gevaren zich aan hun hadden blootgesteld, kijkt Melinda haar aan en zegt ze tegen haar" Daar ben ik wel zeker van dat er nog meer gevaren zijn." Rustig eet Melinda verder als ze Eve dan hoort zeggen dat hun persoonlijke spullen mogelijk niet mee kunnen naar het volgende doolhof. Kijkt Melinda Eve kwaad aan en zegt ze tegen haar met stemverheffing"No way, dat mijn spullen ergens achter blijven!!" Vervolgens hoort ze Valeria voorstellen om straks een rondje door het dorp te doen. Melinda kijkt hierop Valeria aan en zegt tegen haar" Dat lijkt me een strak plan, maybe vinden we er nog wel wat nuttigs voor in de doolhoven." Rustig eet ze verder en kijkt ze soms wat andere mensen aan en bedenkt ze zichzelf dat het nog niet eens zo slecht is dit eten, ondanks dat het geen kleur heeft.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Eve weet dat Devon iets zegt waar waarheid in zit, maar Eve heeft het over de spullen die ze in dit doolhof bij zich hebben. En dan wordt er met stemverheffing tegen haar gesproken. Bleek kijkt ze Melinda aan en zonder dat ze het zelf doorheeft staat ze op waarbij haar stoel hard naar achteren schuift. Kwaad kijkt ze haar aan.

"Voor als je het nog niet doorhebt, de spullen die je bij je had toen we aankwamen zijn achtergebleven. Die liggen nog in het moeras! Misschien moet je eerst eens nadenken voordat je stemverheffing gaat gebruiken, maar het is mij al gebleken dat je amper nadenkt," zegt ze met een bijtende ondertoon.

Eve kan het snel met andere mensen vinden, maar voor dit domme wicht heeft ze geen respect. Dit is een van de zeldzame momenten dat ze echt haar gedachten uitspreekt. Dan kijkt ze Devon aan met een mildere blik.

"Ik had het over eventuele medicijnen of hulpmiddelen uit dit doolhof meenemen naar het volgende. Verschillende van ons hadden een steen of een fakkel in de hand toen we van die grot naar dit doolhof kwamen. Niemand heeft dat meegenomen naar dit doolhof. Stel dat we hier medicatie vinden die we kunnen gebruiken, we weten niet met zekerheid of die meegaat naar het volgende doolhof. Want tot nu toe zijn alleen de spullen die we al hadden meegegaan. En met hadden bedoel ik kleding, pennen die in een broek zaten. Iets wat op ons lichaam zat vanaf het eerste moment," zegt ze dan op een rustigere toon.

Ze kijkt even naar haar bord en haalt even diep adem. Al haar eetlust is hierdoor verdwenen. Het voelt alsof het allemaal niet meer waard is. Maar daarnaast maakt een gevoel van spijt meester van haar. Ze had niet mogen uitvallen. Maar excuses aanbieden wilt ze niet.

"Ik heb geen honger meer," mompelt ze.

Ze schuift haar stoel verder van tafel en zonder wat te zeggen loopt ze de eetkamer uit.

OOC:: Eve is al weg voordat iemand op haar kan reageren. Die woorden tegen Devon dat duurt nog geen minuut en daarna vertrekt ze. Ze kan alleen worden nageroepen en iedereen die nu de kamer uitgaat komt haar eerst tegen.

Dit zeg ik, omdat Melinda denkt tegen ze Eve schreeuwt, werkelijkheid. Eve is al weg uit de kamer en dus klopt de post hier beneden enigzins niet.

Hermione Granger 123

Rustig zit Melinda te eten als Eve haar stoel naar achteren schuift en tegen haar uitvalt. Wanneer ze dan Eve op het einde hoort zeggen dat ze amper nadenkt. Schuift Melinda de stoel met een grote klap naar achter en schreeuwt ze Eve na" Dat die spullen in het moeras achter zijn gebleven van onze aankomst weet ik ook wel!! Ik had het over de spullen zoals een make-up doos hier." Wanneer ze dit zegt wijst ze naar de broekzak van haar rokje en gaat ze naschreeuwend verder tegen Eve" Ooit wel eens iemand gehad die wel nadacht dan? of veroordeel je me nu op mn haarkleur. Want ja ik ben blond en ik ben er trots op." Na deze tirade smijt Melinda het bestek op het bord en loopt ze langs Eve die ze met een dodelijke blik aankijkt de trap op naar de damesslaapkamer en gaat daar heel zachtjes zitten huilen. Ondertussen vraagt ze zich af wat de rest van haar wanvertoning vond en schaamt ze zich eigenlijk enorm dat ze zich zo gedragen heeft tegenover de rest waardoor ze nog wat harder gaat huilen.

OOC: post aangepast aangezien er nog niet gereageerd was (a)

.

[RPG] The Labyrinth

Wie is er online