[RPG] The Curse

xMissme · Volleerd Tovenaar

Langzaam borrelt de woede in Charlotte op. Jill vraagt er om - en klaarblijkelijk met opzet, het verwaande wicht. Terwijl Jill met een zogenaamd onschuldige houding insinueert dat ze alle gasten al om haar vingertje gebonden heeft, klemt Charlotte haar kaken op elkaar. ,,Die gasten,'' zegt Charlotte, haar woede inhoudend, ,,interesseren me helemaal niets. Het enige waarvoor ik me interesseer is -'' Dracula. Daar was hij net. Als je het over de duivel hebt...

Charlotte knikt bij alles wat Dracula zegt - ze is weer zo mak als een schaap. ,,Uiteraard heb ik me gedragen,'' zegt ze dan, en ze glimlacht liefelijk. ,,Wat Jill betreft - dat is natuurlijk niet mijn zaak.'' Maar nu wel. Charlotte glimlacht dan naar Jill. Ze ging er alles aan doen om erachter te komen met wie Jill had geslapen en dan zou ze laten zien hoe frigide ze wel niet was. Het maakte Charlotte niet uit dat Jill waarschijnlijk toch niets om hem gaf; het ging er haar gewoon om dat ze won.

Charlotte volgt het voorbeeld van Dracula en gaat in haar kist zitten. ,,Tot vanavond.'' Charlotte gaat liggen en het deksel valt met een ijzige klap dicht.

Apollo · 5e jaars

Richard is opgelucht als ze niet reageert op zijn verspreking en eet zijn laatste boterham op. Ze vertelt over de eigenaar van het enorme huis en zijn vermoedens blijken te kloppen. "Ik wist wel dat er iets raars aan die man was" zegt Richard meer tegen zichzelf als tegen haar. "Hoe zijn de vrouwen? Klopt het dat ze bloedmooi zijn en zijn het er drie?"

Richard heeft eigenlijk geen idee hoe hij haar vrienden uit dat landhuis moet krijgen. Zij kan ook niet meer terug, dan zouden ze haar waarschijnlijk gaan ondervragen waarom ze opeens was verdwenen. Ze moeten iemand daar binnen krijgen, misschien hijzelf. Maar wat moet hij zeggen als hij voor de deur staat? Waarom zouden ze hem überhaupt binnen laten? Het ergert Richard dat hij geen plan kan bedenken. Normaal heeft hij altijd een strategie klaar liggen en zelfs een plan b. Maar nu heeft hij niet eens een idee.

"Ik heb nog niet echt een strategie om jouw vrienden te redden" begint Richard bijna verontschuldigend. "Tenzij we binnen kunnen komen zonder gezien en gehoord te worden, dus of door een raam of we moeten de wacht houden zoals ik gister deed. Tot er iemand bij toeval naar buiten komt".

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Als Dracula binnenkomt gaat Jill rechtop zitten en zet ze haar liefste glimlach op. "Goedemorgen," zegt ze liefjes terwijl ze hem aan blijft kijken. Als Charlotte zegt dat Jill's gedrag haar zaken niet zijn, kijkt ze Dracula trots aan. "Ik heb me heel goed gedragen. De gasten hebben zich, zover ik weet, prima vermaakt en ze waren erg onder de indruk van het huis en de schilderijen." Ze blijft hem aankijken, hopend op een positieve reactie.

Als Charlotte haar kist met een klap dicht slaat, kijkt Jill bijna triomfantelijk. Charlotte boos maken was misschien wel één van de leukste dingen om te doen. "Weltrusten, Charlotte." zegt ze sarcastisch. Dan kijkt ze Dracula aan en glimlacht even verleidelijk naar hem. "Weltrusten, liefste." zegt ze, om zich vervolgens achterover in haar kist te laten vallen en rustig haar deksel dicht te doen.

ooc: Charlotte noemt Jill nu al twee keer Blaire. Ze is toch echt Jill

Trijn · Opperste Hotemetoot

Dracula kijkt zwijgend naar zijn twee vrouwen die duidelijk maken dat ze braaf geweest zijn. Charlotte op haar ouderwetse geïrriteerde toon omdat Jill blijkbaar dingen zou gedaan hebben. Jill die hem poeslief aankijkt.
Hij onderdrukt een zucht en besluit van maar er later op terug te komen.
Nu heeft hij gewoon nood aan rust.

Met een zachte krak gaat zijn kist dicht.

Afbeelding

Aliana bijt op haar lip als Richard zegt dat hij niet meteen strategie heeft.
Waarom had ze dit kunnen zien aankomen? Alhoewel ze stiekem had genoten van het feit dat ze een nacht weg was daar. Maar ze kan toch moeilijk haar vrienden daar laten? God. Tweestrijden zijn niet leuk.

Ze zet haar bord op het tafeltje neer als haar boterhammen op zijn en laat het glas water tussen haar handen spelen. Zwijgend luistert ze naar wat hij verder te vertellen heeft.
'Dat kunnen we misschien wel doen. Of misschien kunnen we terug gaan naar het huis? Met een hele groep staan we sterker om te ontsnappen. Niet?' Het laatste zegt ze met een aarzelende ondertoon.

Apollo · 5e jaars

Richard schudt zijn hoofd. "We kunnen niet naar binnen" zegt Richard ernstig. Niet alleen omdat hij de eigenaar van het huis niet vertrouwt, ook omdat iets in hem zegt dat hij daar weg moet blijven. Richard weet niet waarom hij dit laatste denkt, maar het gevoel lijkt van zijn instinct te komen. "Het beste lijkt me om buiten het huis te wachten tot er iemand naar buiten komt" stelt hij voor.

Richard grijpt naar zijn glas water en drinkt hem in een teug leeg. "Je moet andere kleding aan en onherkenbaar zijn. Het liefst donkere kleding, zo onopvallend mogelijk" zegt Richard zelfverzekerd. Hij is goed in dit soort dingen. Ook al is dit een roekeloos plan, hij zal zorgen dat het goed afloopt. Deze mensen van de buitenwereld zitten hier vast, niet alleen in het landhuis maar ook in dit dorp. En het is zijn taak ze te bevrijden of het tenminste te proberen.

Hij gebaart naar de kamer waar Aliana geslapen heeft. "Er ligt nog wat van mijn -". Richard valt even stil en slikt. "Moeders kleding in de kast" gaat hij vlot verder. "Kijk maar of je er wat tussen vindt".

Trijn · Opperste Hotemetoot

Aliana probeert geen verwonderde blik te trekken als Richard haar zegt dat ze kan kleren uitkiezen in de kast van zijn moeder. Zijn moeder?
Ze moeten kleren aantrekken van een vrouw die waarschijnlijk minstens 30 jaar ouder is dan haar.
'Euhm, ik zal zien wat ik kan vinden.' Godzijdank had ze gisteren haar all stars en een zwarte skinny broek aan. Moet ze nu enkel een ietwat deftig donkere t-shirt ofzo vinden. Hopelijk had die dame min of meer smaak.

Ze staat recht, gaat haar en Richard zijn bord in de keuken zetten en wandelt dan naar de slaapkamer toe. Aarzelend trekt ze de kast open, schrik hebbend voor de middeleeuwse kleren die ze misschien zal tegenkomen. Gelukkig valt het nog mee, alhoewel die grijze jurk met bloemenprint gewoon gruwelijk is.
Haastig grabbelt ze in de kast en haalt er uiteindelijk een zwarte trui uit die ze over haar hoofd trekt.
Aliana trekt een gezicht als ze zichzelf in de spiegel ziet. Dit is zo niet zij.
Ze haalt een blauwe t-shirt boven en trekt die over de trui. Zo...Is het toch min of meer trendy.

Ze haalt diep adem en verlaat de kamer als ze helemaal aangekleed is.
'Kunnen we gaan, Richieboy?'

Apollo · 5e jaars

Richard staart Aliana aan als ze in de woonkamer verschijnt met zijn moeders kleding aan. Zijn moeder had dat zwarte truitje altijd gehaat. Ze vond het te deprimerend. Richard wilt zeggen dat het in combinatie met het blauwe shirt Aliana niet verkeerd staat, maar krijgt het zijn strot niet uit. Waarom heeft hij ook zijn moeders kleding aangeboden!? Nu wordt hij elke seconde aan haar herinnerd.

Hij wordt uit zijn gedachten gesleurd als Aliana voorstelt te vertrekken. "Ja, tuurlijk" antwoordt hij. Oké Richard, zet de depressie opzij en geef een betekenis aan de rest van je leven. Deze mensen hebben je nodig! Richard zucht diep, schenkt Aliana een glimlach en beent zich naar de deur. Hij grijpt naar zijn zwarte jas en wandelt samen met haar naar buiten.

"We moeten op afstand blijven aangezien het nog vroeg is" legt Richard uit. Al heeft hij de bezitter van het landhuis nog amper met daglicht buiten gezien. Eigenlijk nooit. Richard kijkt op zijn horloge. Bijna middag. Hij loopt de straat uit en het landhuis verschijnt in zicht. Het is het grootste, meest kostbare en prachtigste gebouw van het dorp. "Wat doen we als één van jouw vrienden naar buiten komt?" vraagt Richard dan aan Aliana.

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

Liz kijkt op van haar boek als ze voelt dat er iets gaande is. Ze spitst haar oren en verneemt duidelijk geluid en een gesprek, buiten. Bij Richard. Ze schiet snel in een leren jas en zwarte pumps en gluurt vanuit het kiertje van haar voordeur naar buiten. Ze spot al snel Richard met een donkerharig meisje, dat ze niet eerder gezien heeft. Achterdocht begint omhoog te komen, zeker als ze merkt in welke richting de twee lopen. Leidde dat meisje hem nou naar het landhuis, waar die enge zussen wonen?

Ze glipt de deur uit en wandelt zo geluidloos maar casual mogelijk achter de twee aan. Ze heeft genoeg van de verdwijningen en moorden en ze gaat haar buurman niet hetzelfde lot laten ondergaan. Richard is van haar soort, dus ze voelt een lichte drang om hem bij te staan.

Als ze bijna het landhuis bereikt hebben, vindt Liz het wel genoeg. "Richard." Groet ze hem ijzig, terwijl ze naast de twee opduikt. "Waar gaan we naartoe?"

Afbeelding

Josh Sparks

Nadat Josh zich een paar keer voor zijn hoofd heeft geslagen, geen moeite heeft gedaan om zich om te kleden en zichzelf in slaap heeft gehuild, wordt hij wakker door geklop op zijn deur en de stem van Jamie. Josh kreunt. Hij heeft hoofdpijn en hij voelt zich vies, omdat hij in zijn kleding van de vorige dag heeft geslapen. Hij wil douchen, maar hij kan Jamie niet gewoon voor zijn deur laten staan. Daarom trekt hij in ieder geval alvast zijn shirt uit, in een poging om eventuele stank weg te werken. Daarna opent hij de deur.

"Hi.. Goed geslapen?" Het is misschien ongelooflijk fout om te doen alsof er niets is gebeurd, maar Josh wil er gewoon niet over nadenken.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Aliana glimlacht onwillekeurig als de zon gretig op hen neer schijnt. De warmte verspreidend over hun lichaam. Ze rolt de mouwen van het zwarte truitje omhoog waardoor haar bleke armen tevoorschijn komen. Hm. What ever.
Ze kijkt opzij naar Richard als hij haar vraagt wat ze moeten doen als er een vriend naar buiten komt.
'Ik weet het zelf niet zo goed. Misschien moet ik maar een berichtje sturen naar David.' Ze haalt haar mobieltje boven. 'Als er hier tenminste ontvangst is.' Net als ze haar mobieltje wil controleren, duikt er een meisje naast hen op die Richard op een ijzige manier begroet.
Aliana kan het niet laten van het meisje van top tot teen te bekijken. Ze weet niet wat ze van haar moet denken, maar aan de uitdrukking van het meisje haar gezicht is er duidelijk iets aan de hand. Ze besluit van haar mond te houden en Richard eerst aan het woord te laten, aangezien hij het meisje wel moet kennen omdat ze hem net begroette met zijn naam.

xMissme · Volleerd Tovenaar

Vanuit een hoekje van de veranda bekijkt Seth geamuseerd de optocht die zich voor zijn huis langs beweegt; eerst Richard en één of ander meisje, dan Liz. Nonchalant blaast Seth een wolkje sigarettenrook uit. Dan drukt hij de sigaret uit in de asbak vlak naast hem. Als de rest plannen had, kon Seth natuurlijk niet stil blijven zitten en niets doen.

Niet bepaald op z'n hoede en niet alert op het geluid dat hij produceert stapt hij op zijn beurt achter Liz aan. Zij kon ongetwijfeld horen dat hij haar achtervolgde; hij deed niets om zijn afwezigheid te verbergen. Als ze het landhuis van die engerd naderen, maakt Liz zich kenbaar.

,,Vraag je je dat nog steeds af, Lizzie?'' met zijn handen in zijn zakken komt hij bij hen staan. ,,Volgens mij is het vrij duidelijk waar ze heengaan. De vraag is alleen: waarom?'' Seth glimlacht charmant naar Liz. ,,En met wie.'' Seth kijkt Richard en het meisje aan; zijn blik blijft even op haar gericht. ,,Goedemorgen,'' zegt Seth met een arrogant glimlachje.

Apollo · 5e jaars

Richard kijkt nieuwsgierig op als Liz verschijnt. Zij heeft net zoals hem haar ouders verloren. Hij wilt net antwoord op haar vraag geven als ook Seth opdoemt. Het wordt nog druk. Richard kent ze beide. Seth woont al een paar jaar in dit dorp en Liz is hier geboren net zoals hem. Hij kijkt Seth nors aan.

"Oh is het je ontgaan Seth? Het zal ook niet anders" zegt Richard ernstig. "Er zijn nieuwelingen in dit dorp en die bevinden zich in het landhuis". Richard was de laatste maanden amper buitenshuis geweest en had Liz en Seth al een tijd niet gezien. Zijn depressie had hem binnen gehouden. Sommige dachten destijds zelfs dat hij dood was net zoals zijn ouders.

"We proberen een manier te vinden om ze daar weg te krijgen en aangezien we toch niet binnenkomen, houden we buiten maar de wacht" legt Richard uit. Hij vraagt zichzelf af of het niet ontzettend dom en verdacht is om met z'n vieren bij het landhuis te staan. In ieder geval valt Aliana nu minder op.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Aliana knippert met haar ogen als er dan een blonde jongen zich ook bij hen voegt.
Ze dacht dat dit dorp haast een verlaten boerengat is, maar nu valt haar op dat het overdag best druk kan zijn. Er is zelfs een klein gezellig marktje in het centrum dat momenteel aan de hand is, ziet ze vanuit haar ooghoeken.
Zwijgend luistert ze naar de blonde jongen - die blijkbaar Seth heet - als Richard het woord neemt. Snel slaat ze haar armen over elkaar en kijkt Seth schamper aan als hij haar met een arrogant glimlachje begroet. Puh. Wat denkt die knul wel.

Ze blikt opzij naar Richard als die begint uit te leggen wat ze van plan zijn, en per woord dat hij uitspreekt heeft Aliana het gevoel dat hun plan steeds naïever begint te klinken.
'Ik ben trouwens één van de nieuwelingen.' Ze glimlacht zwak en bijt aarzelend op haar blik. 'Ik heb ongemerkt het landgoed kunnen verlaten toen ik Richard had opgemerkt tussen het struikgewas.' Waarom klinkt dit fout?
Naar een jongen toelopen die zich verborgen hield in een struikgewas. Normaal zou ze dit nooit doen, maar nu beseft ze dat ze op dat moment aangetrokken was. Ze kijkt kort naar Richard. Waarom voelt ze zich eigenlijk zo op haar gemak bij hem? Meestal wantrouwt ze altijd nieuwe mensen en nu... Ze had er echt nog niet bij stil gestaan. Het voelt zo vertrouwd.

Ze slikt terwijl ze in gedachten verzonken is en probeert zich weer te concentreren op de huidige situatie.
'Nuja, misschien laten ze mijn vrienden gewoon wel gaan? Het lijkt me sterk dat Vladimir en die 3 vrouwen mijn vrienden gaan opeisen? Dat kan toch niet? Ze waren best vriendelijk ondanks dat ze eng overkomen.'
Hm. Misschien moet ze maar gewoon haar mond houden.

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

"Seth" Zegt Liz, nog voor de jongen in haar gezichtsveld komt. Ze steekt haar handen in de zakken van haar iets te korte hotpants. Ze had de ander al een tijdje in de gaten. Typisch Seth. Ze negeert zijn glimlach en richt haar blik weer op het landhuis. "Je hebt een punt. Het was een retorische vraag." Gaat ze dan verder, geen enkele emotie aanwezig in haar stem.

Ze draait haar hoofd richting Richard, die uit begint te leggen hoe de situatie in elkaar zit. Het meisje dat naast hem loopt, voegt er nog doodleuk aan toe hoe ze Richard is tegengekomen. "Waarom zijn jullie dan überhaupt naar binnen gegaan?" Vraagt ze het meisje een tikkeltje sceptisch. "Leek het jullie een goed idee om zomaar dat enge huis binnen te gaan?"

Ze draait even het uiteinde van haar lange haren rond haar wijsvinger. "Met hoeveel zijn jullie? Zijn er mensen verdwenen, voor zover je weet?"

xMissme · Volleerd Tovenaar

Seth fluit even quasi onder de indruk als Richard vertelt dat er mensen in het dorp terecht zijn gekomen; mensen die zich nu in het landhuis bevinden. Dan vertelt de jongevrouw die bij Richard was over hoe ze het huis heeft weten te verlaten en ja, eigenlijk luistert Seth niet echt. Ze was een vrouw, jong en ook nog eens vreemd in het dorp. Seth knikt en grijnst duidelijk ongeïnteresseerd bij wat ze vertelt.

,,Laat me raden,'' zei Seth, en hij kijkt Aliana aan. ,,Jullie auto had pech en opeens staan daar drie vrouwen die jullie lekker eten, een warm bad en een slaapplaats aanbieden,'' Seth had het zelf ook meegemaakt. Seth keert zich van Aliana af. Hij knikt bij wat Liz zegt. Niet dat het werkelijk wat toevoegde, maar tja. Seth had wel respect voor Liz. Dan keert hij zich tot Richard.

,,Maar lange tijd niet gezien, Rich! Waar zat je al die tijd?'' Seth grijnst.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Aliana kan het niet laten van Liz ontzet aan te kijken als ze nogal sceptisch gaat doen. En net als ze haar verhaal wil beginnen van hoe ze hier terecht zijn gekomen onderbreekt die oen van een Seth haar weer. Ja, hoe meer hij zijn mond opentrekt hoe harder ze hem weer wil dicht meppen. Kwal.
Toch kan ze een verwonderde blik niet wegtoveren op haar gezicht als hij haar een situatie voorzegt dat precies is wat zij gisteren heeft meegemaakt. Licht verdoofd kijkt ze hem aan, niet wetend wat ze moet zeggen hier op. Was dit al eerder gebeurd? Seth gaat zich dan richten op Richard. Fine. Je blijft irritant.

Aliana richt zich meer naar Liz als die een paar vragen heeft gesteld.
'We zijn met zeven in totaal. Maar er was ook een bewoner bij van het dorp zelf. Dus in totaal zaten we daar met acht. Ik geloof dat hij Jeremy heet.'
Ze laat haar blik dan rusten op het immense huis voor hen - het geeft haar nog altijd geen goed gevoel, zelfs nu het dag is - en merkt dan dat de poort op slot is. 'Waarom zou ik moeten weten of er mensen verdwenen zijn? Waarom zou er in godsnaam mensen verdwenen zijn?'Ze probeert niet paniekerig te klinken.ik ga proberen een vriend te contacteren.' Ze richt haar concentratie op haar mobieltje dat ze nog steeds in de hand heeft en merkt tot haar opluchting dat ze een zwakke ontvangst heeft. Beter iets dan niets.
Haastig begint ze op de knopjes te drukken en verstuurt het berichtje dan.

Code:

Bericht: David, Aliana hier. Probeer naar de voortuin te komen. Ik sta aan de andere kant van de poort met enkele bewoners. Je moet daar weg.

[RPG] The Curse

Wie is er online