[RPG] Haunted Mansion: Kruideniersstraat 71

Machoefeltje · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** In my cosy little bed

Lily kijkt zwijgzaam toe hoe er steeds meer mensen naar het huis toe lopen om er vervolgens binnen te gaan. 'Dit ménen ze toch niet?' denkt ze kreunend in zichzelf.
"Jonge-" Begint ze, maar dan beseft ze hoe hard ze als een watje gaat overkomen als ze haar zin verder zou afmaken in de hoop hen tegen te houden van het huis binnen te gaan. Ze sluit haar mond weer en slaat haar armen om zich heen.

Ze staart naar het huis en slentert als één van de laatsten naar het huis toe. Eénmaal over de drempel van het huis staart ze ongerust rond in de hal. Ze ziet Finn en Amy bij de schilderijen aan de trap staan en merkt hoe ze geschrokken naar één van de schilderijen aan het staren zijn. Het spelletje was toch nog niet begonnen hé?
Het liefst van al zou ze zich gewoon omdraaien en het huis weer uitspurten, maar dan toont ze weer dat ze laf is en daar heeft ze ook weer geen zin in. Ze wil liever niet uitgelachen worden omdat ze er vandoor gerend is en er uiteindelijk niets vreemds aan de hand was met het huis.

Om zich toch niet onbetuigt te laten, loopt ze naar Amy en Finn toe, in de buurt van mensen voelde ze zich meer op haar gemak dan dat ze daar zo alleen in de gang staat rond te kijken.
"Is er iets aan de hand met die schilderijen ofzo?" Vraagt ze met een lichte aarzeling. "Jullie staren er zo naar?" Wil ze het eigenlijk wel weten?

Debbert · 6e jaars **Woonplaats:** HPF

Steven Fillords - Ravenclauw

Steven schrikt als hij de arm van Madison om zijn arm heen geklemd voelt zitten. Geheel niet op zijn gemak, wringt hij zijn arm uit de greep van Madison en doet een stapje opzij. Te dichtbij komen is iets dat Steven niet zo prettig vind. Ietwat argwanend kijkt hij naar Madison. 'Je mag me dan wel geholpen hebben, maar dat is nog geen vrijbrief om mij zomaar bij m'n arm te pakken alsof je m'n vriendinnetje bent ofzo, hoor!'

Snel loopt Steven naar het huis, maar wanneer hij zijn voet over de drempel wil zetten, dient de twijfel zich weer aan. Is dit wel wat hij wil? Wil hij met deze mensen die hij niet kent -en ook niet wil kennen- zit vervloekte huis is? Kan hij het nu niet veel beter op een lopen zetten? Maar het risico om weer vervloekt te worden is ook wel weer erg goed. Steven haalt diep adem en raapt al zijn moed bij elkaar om naar binnen te gaan.

De andere staan als een stel zombies bij een schilderij, maar Steven is daar niet door geí¯nteresseerd. Zijn aandacht gaat naar een deur aan de rechterkant van de hal. Op vreemde wijzen staat die open en Steven wil weten wat daar achter is. Voorzichtig, met zijn wand in de aanslag, loopt hij er naartoe. 'Lumos,' fluistert hij en eenmaal bij de deur aangekomen, duwt hij die langzaam open. Steven durft niet naar binnen te gaan, maar zijn lichtbundel is niet sterk genoeg om de kamer te verlichten. 'Lumos Maxima!' Een grote bal licht verlicht de hele kamer achter de deur. En wat Steven ziet, doen de radartjes in zijn hoofd flink ronddraaien. Er loopt een spoor van voetafdrukken door de kamer, terwijl dit huis al eeuwen onbewoonbaar is. Steven besluit niks te zeggen tegen de andere, wat interesseer het hen nou weer wat hij heeft ontdekt? Dit is iets wat hij zelf heeft ontdekt. Snel fluistert hij een spreuk die de voetsporen uitwist en sluit de deur weer. Vanaf een afstandje blijft hij naar de rest staan kijken.

Tom Riddle · Murderer

"Die lieve schatjes van Hufflepuff gaan sowieso niet naar binnen, sommige Ravenclaws misschien wel," zegt hij tegen Mel. "Helaas zullen de meeste Gryffindors wel meteen naar binnen lopen."

Ook Jack kijkt even verveeld de hal rond. "Hm, ja, erg spectaculair ziet het er niet uit." Ook Jack zie Finn en Amy staan. "Bedoel je dat je hen wilt laten schrikken, of heb je het over die angsthazen die nog niet binnen zijn?" Hij tovert een gemene grijns op zijn gezicht en gaat verder: "want in dat laatste geval hoeven we ons alleen te verstoppen achter een deur en 'boe' te roepen."

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Amy kijkt weer terug naar het schilderij, maar durft de wand niet dichterbij te brengen.
"Geen idee," zegt ze op Finn. Ze kijkt, geschrokken door dit voorval, for once niet arrogant als er een niet-Slytherin bij hen komt staan.
"Het schilderij," brengt ze angstig uit. "Het doet iets raars."
Ze slikt, schraapt alle moed bijeen en brengt haar verlichte wand dichter bij het portret; het gezicht verandert weer in een halfverotte schedel.

Dan komt er iemand die met een spreuk de gehele kamer verlicht. De jongeman vlucht uit zijn lijst. De overige schilderijen mopperen even als hij tegen hen opbotst in zijn vlucht, maar hernemen hun statige posities gelijk weer. Nu het licht is kan ze goed de kamer in kijken, en ze ziet dan Melody en Jack staan, die haar nog niet eerder was opgevallen. Too late om de al aanwezigen te laten schrikken dus.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Finn moet onwillekeurig lachen als hij de jongen uit het schilderij ziet springen om zo zijn mede-schilderij-collega's te gaan irriteren.
'Laten we hem volgen...Misschien brengt hij ons wel naar een bepaalde kamer.'
Damn...De persoon die achter dit huis zit, heeft wel héél hard zijn best gedaan om special effects in het huis te stoppen.
Hij grinnikt lichtjes en begint de trap al op te lopen terwijl hij vrolijk een liedje nurií«t.
Plots verstomt hij, als hij iets rond zijn been voelt, en kijkt aarzelend naar beneden waar hij ziet hoe de traptapijt zich rond zijn been wikkelt.
'Oh k-'
Alles gaat in versnelling, Finn zijn gewikkeld been zwiert de lucht in, zijn lichaam klapt samen, hij doet een half mislukte salto en komt met een dreun en een pijnlijke 'auw' op de houten vloer terecht in de grote inkomhal.

Melody · Hotemetoot

Melody grijnst eventjes bij het horen van Jack, maar dan gaan opeens de lichten in het huis aan, ugh, boring. "Iemand heeft de lichten aan gedaan voor de Hufflepuffs." mompelt ze. "Of voor Fillords, die struikelde in het donker al over zijn eigen benen heen."

Melody kijkt op wanneer Finn bij het schilderij weg stapt en de trap oploopt. Het huis lijkt dit echter niet zo prettig te vinden, en maakt hem dit dan ook eigenhandig heel erg duidelijk. Vooral wanneer hij met een harde dreun op de grond terecht komt. "Volgens mij heeft dit huis wat kuren."

Machoefeltje · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** In my cosy little bed

Lily trekt een geschokt gezicht als de jongeman in een verrotte schedel ziet veranderen. Een licht geschrokken "Oh!" ontsnapt aan haar lippen.

Voor ze erop kan reageren verlicht iemand de hele kamer en gaat de jongen ervandoor. Finn besluit om het schilderij achterna te gaan, maar dat ziet Lily toch niet meteen zitten. Ongerust kijkt ze toe hoe Finn de trap fluitend oploopt om nog geen twee seconden later naast haar met een doffe plof op de grond te knallen als het tapijt er anders over beslist heeft.

Ongerust knielt Lily naast hem neer, ze staat immers samen met Amy het dichtste bij hem. "Gaat het?" vraagt ze, toch bezorgd. 'Als hij maar niets gebroken heeft.'

Atticus · Dreuzel

Dermot negeert de woorden dat hij Steven met rust moet laten en draait zich dan een beetje arrogant om. Pfuh, dat ze maar met die klojo doen wat ze willen. Dermie is going to enter the house ^^ Ergens is hij wel jaloers op Steven dat die arm in arm met Maddy naar binnen gaat. Eenmaal binnen kan hij een lichte rilling niet onderdrukken. Het is een rilling van zenuwachtigheid met een vleugje angst. Wat een zalig gevoel! Hij staat in de inkomhal waar iedereen blijkbaar gefascineerd is door een of ander schilderij. Boring. Wie geeft een nu iets om kunst?

Dermot ziet Finn op de grond liggen, Lily ontfermt zich over hem. Wat een aandachttrekker zeg.

"Nu al moe Coolsaet?" vraagt hij met een lachje. Hij kijkt even rond en ziet Maddison staan. Hmmm... Hoe zou hij toch indruk kunnen maken op haar?

Trijn · Opperste Hotemetoot

Finn kijkt zwak op en kreunt als er bloed, vanuit zijn neus, over zijn kin loopt.
'Gezellig.' Mompelt hij en kijkt op naar Lily. 'Ik leef nog? Is dat een duidelijk genoeg antwoord?'
Hij laat zijn hand tasten naar zijn broekzak en haalt er een zakdoek uit om die dan tegen zijn neus te pleuren.
Die tapijt was puur toeval... Puh. Niet? ^^"
Hij wil net recht krabbelen als hij de snerende opmerking van Dermot hoort.
'Oh hahaha, ja, ik moest écht het stof onderzoeken...Misschien was het wel fake sneeuw ofzo.'
Hij rolt zijn ogen terwijl hij nog steeds de zakdoek strak tegen zijn neus aanduwt.
Dermot...Cute but an asshole.
Finn verzucht zichzelf even en sluit zijn ogen.
'So perfect. <3'

Jill · 6e jaars **Woonplaats:** Huff's common room

Madison kijkt verontwaardigd naar Steven toe. Wat zegt hij nu? Ze wilt helemaal niet met hem lopen alsof ze zijn vriendinnetje is, pff. Wat een eikel zeg! "Ik zou niet eens het vriendinnetje van een eikel willen zijn!" snuift ze verontwaardigd. Ze weet niet eens of hij het hoort, maar wat kan hij overdrijven zeg! (lol, sorry hoor Steven is zo grappig xD) Ze stapt het huis binnen en ziet nog net Amy en het schilderij voor Steven een enorme bal met licht doet en de jongen uit zijn lijst gevlucht is. Zouden er nog meer van dat soort dingen zijn?

Ze ziet dat Finn op de grond valt door het kleed, maar doet geen poging hem te helpen. Eén eikel op een dag was wel genoeg. Ze heeft genoeg van Slyths met hun hatelijke opmerkingen. Ze moet dan ook onwillekeurig glimlachen als ze Dermots opmerking hoort, maar draait zich snel om. Voor hij het ziet, zijn ego is al groot genoeg. Madison kijkt in het rond, maar ze kan Alison niet vinden. Had ze op het laatste moment zich dan toch bedacht? Niet dat zij zelf terug gaat, ze wilt veel te graag het huis verder van binnen bekijken.

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Amy gilt als Finn ineens op z'n kop wordt geslingerd. In paniek is haar eerste reactie heel hard de trap af rennen. Niet om Finn te redden, maar om zelf in veiligheid te komen. Ze kijkt geschrokken naar de trap die weer gekalmeerd lijkt te zijn. Dan hobbelt ze naar Finn.
"Gaat het??" roept ze geschrokken. Ze bijt op haar lip en ziet dat de Ravenclaw zich al over hem ontfermt.

"Het begint al goed hier..." mompelt ze richting Melody en Jack. En MUH! Wat doet Melody bij Jack? Dat is like, haar prooi, niet die van Melody D<

Debbert · 6e jaars **Woonplaats:** HPF

Steven Fillords - Ravenclauw

Steven is opgelucht dat niemand is geschrokken van zijn Lumos Maxima. Het enge mannetje in het schilderij vlucht weg. Beter, hij kreeg er de kriebels van.

Op het moment dat Steven zich bij Madison wil voegen, ziet hij hoe Finn door het kleed wordt geattacked en grinnikt, misschien iets te hard. Hij probeert een pokerface op te zetten en loopt richting Madison toe. 'Zeg, ga je hem nu ook helpen? Je kan het best aardig!' Holy, een compliment uit de mond van Steven, dit huis is sowieso behekst! 'Het bevalt me niks hier, je gaat toch niet serieus menen dat je hier wil blijven om dit te gaan onderzoeken? Ga met me mee terug naar het kasteel. Er is al een gewonde gevallen en wat ik daar in die kamer heb gezien is ook niet pluis. We hoeven niks te zeggen, tegen niemand niet. Kom, we sneaken weg.'

Jill · 6e jaars **Woonplaats:** Huff's common room

Madison schudt haar hoofd als Steven aan haar vraagt of ze hem niet moet helpen. "Ik heb geen behoefte om afgeblaft te worden," zegt Madison, terwijl ze er Steven veel betekend bij aankijkt, want eigenlijk heeft ze het dus over zijn gedrag. Ze kijkt nog eens fascinerend in het rond, voor ze weer met beide benen op aarde beland door Steven zijn opmerking. Ze is helemaal niet van plan om weg te gaan.

"Nee!" zegt ze dan ook resoluut tegen Steven toe, harder dan haar bedoeling is, waardoor iedereen die het horen wil dus mee kan luisteren (a)

. "Ik ga niet terug naar het kasteel, ik wil het huis onderzoeken!" Daarna kijkt ze verontschuldigend naar Steven toe. "Jij gaat ook niet terug, ik wil het niet hebben dat je ons allemaal verraad."

Machoefeltje · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** In my cosy little bed

Lily kijkt lichtjes ontzet op naar Dermot als die een nogal flauwe opmerking maakt over Finns val. "Had jij het misschien willen uitleggen morgen waar we waren en waarom Finn gekwetst is of misschien wel dood kon zijn? Hij had maar op zijn nek moeten landen en het kon gedaan zijn." Probeert ze zo kalm mogelijk uit te brengen tegen Dermot. Ugh, mannen die vol zijn van zichzelf!

Lily kijkt dan naar Finn die haar zegt dat hij nog leeft. Ze zucht bij het lichte sarcasme dat in zijn stem te horen is. Ze besluit niet te reageren en gebaart om hem recht te helpen. "Kom, ik help je overeind." Ze heeft eventjes geen zin om zich in te laten met al die afdelingssneren die hier her en der in het rond gesmeten worden.

Debbert · 6e jaars **Woonplaats:** HPF

Steven Fillords - Ravenclauw

Steven heeft niet door dat de blik die Madison hem toewerpt, gericht is op zijn eigen gedrag. 'Ja, je hebt helemaal gelijk,' zegt hij vol overtuiging. 'Ooit hielp ik eens een eerste jaars Slyth en die bedankte me nog niet eens! Die keek me aan alsof ik een hoopje poep was en holde snel weg. Ik weet zeker dat hij achter mijn rug om over mij heeft zitten kletsen. Je weet het nooit bij die gasten.'

Steven is uit het veld geslagen als Madison zo vastbesloten is om te blijven. '
Maar je weet helemaal niet wat er nog gaat gebeuren! Misschien gaat er wel iemand dood, worden we gemarteld of komen we hier nooit meer uit! Dan kunnen we nooit meer naar school!' O geeez, the horror! =D 'Of onze famile zien!' Dat komt natuurlijk op de tweede plaats. Met lichte paniek kijkt Steven in het rond. Hij wil nu eigenlijk wel echt weg en heeft niet zo'n zin om te kijken hoe de rest ook zijn been, arm, pols, enkel of nek breekt. 'Mensen, jullie kunnen me wat. Ik ga er vandoor!'

Snel draait Steven zich om en wil naar de deur toe rennen. Maar wanneer hij er bijna is, valt die met een klap dicht. Plots is het aarde donker in het huis en ziet hij geen hand voor ogen meer. 'Lumos Maxima!' roept Steven snel en ziet de andere weer. 'Oke, wie heeft dit gedaan? Ik beloof jullie dat ik jullie niet verraad. Mag ik dan nu ALSJEBLIEFT weg?'

[RPG] Haunted Mansion: Kruideniersstraat 71

Wie is er online