Lea's gezicht belooft al niet veel goeds - ze fronst na het horen van zijn woorden, en hij heeft nu al spijt van dat hij het ooit heeft gezegd. Jongens zoals Thomas of Matt of Shawn zouden nooit random zoiets zeggen. Nu denkt ze vast dat hij een total spazz is - en ze heeft hem nog niet eens zien dansen. Maar Lea schijnt helemaal niet in te zien wat zijn probleem precies is en drukt zijn handen stevig tegen haar heupen. Haar woorden kalmeren hem wel enigszins - ja, het moet leuk blijven. En bovendien, het zal vast niet zo zijn dat de rest het zo fantastisch zal doen. Eric ziet vanuit zijn ooghoeken dat Dorian al erg rebels zijn boeken uit zijn tas heeft gevist, wat voor een klein glimlachje op zijn lippen zorgt. Het kan erger, het kan erger.

"Sorry," zegt hij nogal zachtjes (om luistervinken tegen te werken) en met een klein onbeholpen lachje. "Maar ik heb gezien wat je met Naomi deed. Ik wil jouw razernij liever niet over me heen hebben."

Zijn lachje verandert in een full-on brede grijns en daarmee valt ook een groot deel van zijn zorgen weg. Het is Lea, after all. En ja, het idee dat hij straks op de grond mag rollen met haar onder hem is niet echt fantastisch (of misschien wel, maar... you know. Het is toch niet dat hij kans maakt of zo). Dus dan kan hij net zo goed maar plezier hebben toch? (Maar niet teveel plezier if you catch my drift. Dan vindt ze hem een creep.)

Enora wordt met de dag knapper. M had haar nooit moeten laten gaan.




"Dame, uw tenen zijn veilig." Zegt Matt, met een ontzettend bekakt accent en hij maakt een kleine buiging. Sh*t's on! In plaats van de dans te doen die Honey opgegeven heeft, walst hij met Enora door de zaal. Ze moet hem wel punten geven voor creativiteit, toch? Hij weet namelijk van zichzelf dat er no way is waarin hij binnen korte tijd die dans kan leren. En kom op, al dat schudden met zijn kont?! Never. Daar is zijn waardigheid te groot voor.

"I'm okay?! I'm awesome!" Zegt hij verontwaardigd. "Het spijt me dat je daar niet eerder achter bent gekomen. But now you know... Could you please be so kind as to tell the world of your discovery?" Matt is en blijft Matt.

Professor Honey:


Hm. Ze had verwacht dat ze het wat beter zouden doen. Maar Dorian staat tegen de muur terwijl Aurelie met hem pleit om te dansen; Matt en Enora doen héél wat anders dan salsa; Alex kiepert bijna om; Christine vertoont niet haar A-game... Dit is een teleurstelling voor Professor Honey. Ze zucht diep, en klapt luid in haar handen om iedereen's aandacht te krijgen.

"Ik dacht dat het niveau wat hoger lag," geeft ze toe. "Dat heb ik dan verkeerd ingeschat. Ik denk dat we dus eerst de basics moeten doen. Matt, Enora, dat is niet wat ik vroeg. Dorian, als je over wilt gaan dit jaar, suggereer ik dat je actief mee doet." Ze werpt hem een soort van serieuze blik toe, en richt zich dan terug op de klas in het algemeen.

"Augusto zal de stappen laten zien voor de mannen," zegt ze, waarna ze zich omdraait en Augusto de simpelste pasjes uitvoert. Vervolgens doet ze zelf de pasjes van de vrouwen.

"En zo worden ze gebruikt," Honey draait zich naar Augusto toe, pakt zijn handen, en ze doen dus het basis-basis-dansje. "Aan de slag!"





"Dat is al een hele geruststelling," reageert hij op Lea's ik-zou-je-nooit-aanvallen-als-een-losgeslagen-tijger. Hij glimlacht een beetje droogjes op haar benadrukking van hun relatie, namelijk dat ze vrienden zijn. Hij weet niet echt wat er met hem aan de hand is - toen hij haar net leerde kennen dacht hij iets in de trant van 'hey, dit is een leuk meisje!', maar hij is niet erg assertief en actie-ondernemend, en wachtte alles dus af. En inmiddels staat hij hier, met de kennis dat zijn kans dat er ooit iets gebeurt tussen hen onder het nulpunt hangt. Er zijn zat leuke meisjes op Beauxbatons, uiteraard, maar niemand schijnt net zo leuk of cool of grappig als Lea te zijn. Dus om een kort verhaal korter te maken: he's out of his leauge, en is ge-friendzone'd.

Goed, Lea herinnert Naomi op een non-subtiele manier aan het feit dat Lea haar succesvol aangevallen heeft. Waarschijnlijk omdat Naomi zo gemeen tegen Cam aan het doen was. Dat is ook ongeveer wanneer Honey om de aandacht vraagt. Eric trekt zijn handen terug en kijkt toe naar wat de volgende stappen zijn. Ah, voetpasjes oefenen. Hij observeert wat Augusto doet, en als het de bedoeling is dat zij het nadoen, begint Eric naar voren en naar achter te stappen zoals het de bedoeling was. "Eén, twee, drie... Vijf, zes zeven..." Weliswaar zijn zijn bewegingen hakkeliger dan die van Augusto, maar hé, niets is perfect.

"Oké, ik denk dat het een beetje lukt," zegt hij tegen Lea, als hij eenmaal een beetje geoefend heeft. Hij steekt zijn handen uit zodat ze die van haar in die van hem kan leggen. "Durf je dit aan? Er is een grote kans dat ik op je voeten trap." Hij glimlacht luchtig naar haar.