[RPG] Fantasy (2)

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric glimlacht even wrang, maar schudt uiteindelijk zijn hoofd bij de vraag van Isra. Hij had helemaal niks gevonden.

"Nee, helaas. De bijnaam van de stad was bij minder bekend dan verwacht. Maar degene die er vanaf wisten, hadden geen flauw idee waarom."

Hij had nog een paar adressen waar hij langs wilde gaan, maar het idee dat iemand van hen hem verder kon helpen werd steeds minder aannemelijk.

"Heb je nog een plek om je geluk te beproeven?" Eric twijfelt licht, maar vervolgt dan; "Ik heb nog een paar plekken, maar ik begin erin te geloven dat deze net zo clueless zullen zijn als de vorige.. Maar mocht je mee willen, geen probleem."

Afbeelding

Mel houdt met twee handen haar beker vast, zit op het puntje van haar stoel en haar ogen lijken verankerd op het gelaat van Ryce. Het was een mooi, maar bovenal ongelukkig en tragisch liefdesverhaal en Mel kon zich er maar moeilijk over uit hoe mensen elkaar zoveel verdriet aan konden doen. Het idee dat familie elkaar zo erg zou misbruiken gaf haar een hele vervelende bijsmaak in haar mond. Als Ryce klaar is met het verhaal, neemt Mel snel een paar grote slokken om de smaak te laten verdwijnen.

Als het gesprek zich verschuift naar het onderwerp mannen, zet Mel haar beker, misschien wel wat harder dan gepland, terug op tafel en schudt ze haar hoofd. Hoe kon een broer zijn zus zo'n einde toewensen? En waarom moesten mannen inderdaad altijd maar ruzie maken zonder enige reden?

"Mannen zijn niet goed wijs." zegt ze, maar kijkt dan meteen met een geschrokken blik naar Ryce. "Sorry!" gooit ze er snel achteraan.

Mel wiebelt wat op haar stoel.

"Ik bedoel.. Ik.. Liefde zou juist alles moeten overheersen, liefde en eerlijkheid. Jaloezie rust op onwetendheid, eigen interpretaties en aannames.. Dat waar mannen dus vaak goed in zijn.."

Harry, Ron & Hermione

Julius loopt niet veel later de herberg in en bekijkt de ruimte. Het is kennelijk een herberg die goede zaken doet, aangezien hij voor het tijdstip van de dag nog redelijk gevuld is. Wanneer Yvaine voorstelt om aan de bar te gaan zitten knikt Julius. Hij wenkt de waard en besteld twee koffie. Zodra hij twee dampende bekers met het zwarte goedje neerzet schuift Julius er een door aan Yvaine. Hij richt zich op de waard en gooit er een algemene opmerking tegenaan: "Een waard als jij weet twee reizigers vast het een en ander te vertellen over For", een echte vraag was het niet.

De waard kijkt iet wat argwanend naar de jonge hond die zojuist een opmerking liet vallen over For. Hij slaat zijn droogdoek over zijn schouder en gebaart de gast dichterbij te komen. Als ie al bereid was iets los te laten, dan in elk geval niet en plein public...

Julius merkt hoe de waard hem met argusogen aankijkt en rolt met zijn ogen. Zo komen ze geen stap verder. Maar dan wenkt ie Julius om dichterbij te komen, kennelijk om informatie prijs te geven welke niet voor elk oor bestemd was. Hij buigt zich naar voren, een beetje over de toog heen.

"Het is gewaagd van je om zo ineens te beginnen over iets waar de inwoners van For nou niet bepaald prat op gaan", zo begon de waard fluisterend. "Je hebt vast wel gehoord over de bijnaam of niet soms?" Maar die vraag was retorisch bedoeld, want de waard vervolgde: "Die komt voort uit een lange tijd geleden, toen deze stad in twee kampen verdeeld was. En dat had allemaal van doen met (de waard zette een samenzweerderige toon op) draken" Zijn ogen schoten heen en weer om te controleren of andermans oren dan de buitenstaander voor hem dit ook had opgepikt.

Draken dus hmm? "Interessant, maar dan nog snap ik niet waarom For aan de bijnaam gekomen is zoals die nu luidt.." zei Julius op gedempte toon in repliek op de waard zijn verhaal. Bovendien, een waard vangt wel meer verhalen op in zijn herberg en met een beetje fantasie begin je jouw eigen verzinselen.. dus hoe betrouwbaar was deze informatie nu eigenlijk?

De waard ging onvermoeibaar door, net alsof ie de jonge hond niet had gehoord. "Zoals ik al zei, inwoners van For gaan nu niet bepaald prat op de bijnaam van hun stad" Als het kwartje nog niet gevallen was, dan nu toch zeker wel. Hoe moeilijk kon het nu zijn? De waard keek de reiziger aan om te kijken of het hem al duidelijk was. Het enige wat ie merkte was een glazige blik, nee dus. "Om een lang verhaal kort te maken, de inwoners waren niet blij dat hun stad bekend stond als de stad der draken. Dus moesten ze die naam snel in de vergetelheid doen raken. En zie daar de reden voor de nieuwe bijnaam.. waar het echt op gebaseerd is, mag Joost weten. Maar als je mij vraagt dient het puur om het verleden van For te laten rusten" zo eindigde de waard zijn verhaal.

Echt veel wijzer waren hij en Yvaine met deze informatie niet geworden. Sterker nog: het roept nog veel meer vragen op dan waar Julius mee begonnen was. Maar het was in elk geval een begin. Julius nam een slok koffie en gebaarde naar de waard hem te bedanken voor dit eigenaardig verhaaltje. Hij zag hoe de waard met een paar gevulde kruiken naar een tafel liep met vier personen. Julius richtte zich op Yvaine en keek haar vragend aan. Woorden waren niet nodig om te polsen of zij, net zoals Julius, er nu veel wijzer van was geworden.

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Yvaine trekt haar wenkbrauwen hoog op bij het horen van de rede van het veranderen van de bijnaam van de stad. Julius kijkt haar vragend aan en ze wacht tot de waard een andere klant gaat helpen voor ze antwoord.

'Waar slaat dat nou weer op? Dat de mensen het niet op draken hebben door wat er is gebeurt is één ding maar waarom van alle namen die je kunt bedenken, de naam 'stad van de haat' kiezen? Hadden die mensen geen gevoel ofzo?' begint ze fluisterend tegen hem. Zelf had ze wel een betere naam kunnen bedenken...
'En trouwens, het was nog wel een slechte tovenaar die de oorzaak was van de drakenoorlog, niet de draken zelf....'

Yvaine gaat er nu vanuit dat er in deze stad hetzelfde is gebeurt dan in het sprookjesboek dat ze ooit gelezen had over draken die aangestuurd door een slechterik een halve stad in as legde.

Ooc: Of heb ik de weerstand tegen de naam 'stad der draken' niet helemaal goed begrepen? Ik ging er nu vanuit dat de draken dood en verderf zaaiden. Als dit niet het geval is, dan verander ik mijn post meteen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Ryce
Hij kan een kleine lach niet onderdrukken als hij de reactie van Mel hoort. Als ze er snel sorry achteraan schud hij zijn hoofd om aan te geven dat het niet uitmaakt. Als ze erna haar mening geeft over hoe liefde moet zijn haalt hij zijn schouders op.

"Ik zal niet zeggen dat dat geen mooie gedachte is, maar ik denk dat elke man wel eens jaloers is geweest. Zeker als je met iemand bent waarvan je denkt dat je geluk hebt. Eigen aannames en interpretaties zijn snel gemaakt," zegt hij dan, "Daardoor onstaan vele ruzies ook vaak."

Hij wenkt een serveerster om een nieuwe bestelling door te geven.

"Kan ik jullie nog iets aanbieden en misschien nog informatie verschaffen over de stad? Of andere steden? Ik ben bijna overal geweest," zegt hij dan met een glimlach.

Afbeelding

Caleigh moet de neiging onderdrukken om een sarcastische opmerking te maken over de woorden van Mel. Als er iets is wat ze nooit heeft meegemaakt is het wel een liefde waarin de liefde alles overheersde, ze heeft maar vaak genoeg de eigen aannames en interpratties meegemaakt. Zo werkt liefde niet. Als Ryce dan plotseling vraagt of hij ze nog wat kan aanbieden kijkt ze Mel aan. Caleigh wilt hier niet langer blijven.

"Misschien moeten we maar verder gaan Mel, we moeten nog langs wat winkels," zegt ze dan zo neutraal mogelijk, in de hoop dat Mel de hint begrijpt.

-----------------------------------------------------

Devon
Devon loopt door de straten heen richting het plein, Ryce had hem al uren geleden achtergelaten om op jacht te gaan, zo noemde hij dat graag. Als hij bij het grote plein aankomt kijkt hij rond. Als hij een kleine meisje met haar moeder ziet zwaait hij even en ehtousiast zwaait ze terug en lacht ze naar hem. Maar niet veel verderop ziet hij een rode bos haren op een terrasje. Op het terras voor de herberg wara Jessa in verdween. Als hij dichter er naartoe loopt herkent hij haar ook en hij glimlacht even. Aangezien ze alleen zit loopt hij naar haar toe.

"Een goedemorgen jongedame," zegt hij dan met een charmante glimlach, "Ik moet bekennen dat uw vlechtkunsten een stuk beter zijn die van mij. ik hoop dat ik niet stoor? Maar de jonegdame zat zo alleen."

Hij glimlacht even maar neemt geen plaats aan de tafel. Hij zou alleen plaatsnemen als Jessa hem uit zou nodigen.

"Ik heb nog eens nagedacht over gisteren en ik hoopte dat ik het misschien goed kon maken door een rondleiding te geven in For en u meer te vertellen over de stad? Als u dat wilt natuurlijk."

OOC:: Benicio is even in de herberg, maar stoor gerust [A] (Mocht van Jalf! XD)

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Terwijl Jessa met haar vlecht bezig is dwalen haar gedachten af naar wat er eigenlijk net gebeurde. Wat zou ze gedaan hebben als ze niet zo bang was geweest? Even leek het zo aannemelijk om Benicio z'n gang te laten gaan. Aannemelijk en verleidelijk. Ze bijt even op haar lip. Nee, ze moest zich proberen in te houden. Het was op dit moment gewoon te gevaarlijk om er aan toe te geven.

Een stem doet haar opschrikken. Ze kijkt op en ziet een van de acteurs van gisteren voor haar neus staan. Ze glimlacht even vriendelijk, maar merkt dat ze lichtelijk bloost als hij haar een complimentje over haar vlechtwerk geeft. "Dank je." zegt ze zacht, terwijl ze verder met het vlechten gaat. "Ik uhm... vlecht m'n haar eigenlijk al zo lang als ik kan herinneren..." Ze kijkt weer op. "Maar ik ben niet alleen, hoor." zegt ze dan, "Benicio komt zo ook." Ze fronst even, eigenlijk wilde ze niet gelijk zijn naam aan deze man die ze amper kende vertellen, maar ze wist niet zo goed hoe ze hem anders moest noemen. Haar vriend, geliefde, partner... "Ik hoor bij hem." gaat ze verder, omdat deze willekeurige naam wat te verduidelijken.

Wanneer Devon een rondleiding door de stad aanbied, als goedmakertje voor gisteren, geeft Jessa niet direct antwoord. Ze was niet helemaal van plan om met een vreemde gelijk een onbekende stad in te gaan, maar... een rondleiding zou misschien wel wat informatie over deze plek kunnen opleveren. "Het... Het is heel aardig dat je het zo goed wilt maken..." zegt ze zachtjes, terwijl ze haar vlecht vast maakt, "maar ik wacht eerst even op Benicio..."

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio stond in de herberg bij de bar te wachten tot hun ontbijt werd klaargemaakt. Jessa was alvast naar buiten gegaan om een tafeltje in de zon uit te zoeken en af en toe kijkt hij even over zijn schouder. Hij ziet haar zitten terwijl ze met haar haren bezig is en een glimlach verschijnt om zijn lippen.

De herbergier begint tegen hem te praten en biedt hem het ontbijt aan, waardoor Benicio zich weer naar de bar draait. De herbergier zet een dienblad vol met koffie, sinaasappelsap en een paar sandwiches. Benicio hoort zijn maag alweer rommelen en hij glimlacht verontschuldigend naar de herbergier.

'Bedankt,' zegt hij.

Zodra hij zich omdraait en met het dienblad naar de uitgang loopt ziet hij dat Jessa niet meer alleen is - er staat een onbekende man bij haar. Benicio trekt een wenkbrauw op. Terwijl hij dichterbij komt hoort hij dat ze in gesprek zijn. Hij hoort Jessa nog net zeggen dat ze even op hem wacht.

Benicio arriveert bij het tafeltje, zet het dienblad neer, geeft Jessa een zoen op haar wang en gaat naast haar zitten. Dan richt hij zijn blik pas op de onbekende die bij het tafeltje is gaan staan.

'Waarom moest je even op me wachten?' vraagt hij aan Jessa, terwijl hij zijn blik nog even op de man laat rusten. Dan kijkt hij haar aan en glimlacht. 'En mag ik je een glaasje sinaasappelsap aanbieden?'

Hij begint het onbijt van het dienblad te halen.

Afbeelding

Isra luistert naar Eric. Het is hem tot nu toe ook nog niet gelukt waardevolle informatie op te sporen en dat frustreert haar. Wat is het toch met deze stad? Als Eric dan voorstelt samen verder te gaan knikt ze.

'Prima,' zegt ze. 'Afgezien van rondkijken in de bibliotheek had ik geen plannen.'

Ze trekt haar tuniek recht en kijkt hem aan.

'Dus. Waar gaan we naartoe?'

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Het begint drukker op het terras te worden en niet veel later wordt er een dienblad voor haar neus neergezet en een kus op haar wang gedrukt. Jessa glimlacht even schuchter en krijgt een kleine blos op haar wangen. Het is niet dat ze het genant vind om door Benicio in het openbaar gekust te worden, maar zo recht voor de neus van iemand die ze amper kent zorgt er wel voor dat Jessa toch lichtelijk rood wordt.

"Graag, dank je wel." zegt ze, als ze Benicio haar iets te drinken aanbiedt. Ze neemt het glas aan en neemt een klein slokje. "Benicio, dit is Devon." Ze gebaart naar hem. "Devon, Benicio." Er wordt een bordje met sandwiches voor haar neer gezet. "Ik heb Devon gisteren ontmoet toen ik medicijnen voor Luc ging halen. Hij bood me net een rondleiding door For aan. Daarom zei ik dat ik nog even op je wilde wachten. Misschien kunnen we dat zo wel doen na het ontbijt." Ze glimlacht naar hem, hopelijk vind hij het een goed idee. Misschien zouden ze nog wel aan belangrijke informatie kunnen komen. Ze neemt een hap van haar sandwich.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Devon
Hij glimlacht bij Jessa haar woorden en behoudt die glimlach asl ze vertelt datz e niet alleen is. Ze praat over ene Benicio waar ze bij hoort. Een ruim begrip en het is Devon duidelijk dat er geen echte duidelijke relatie tussen de twee is. Als Jessa vertelt dat ze het heel aardig vind, maar dat ze eerst wacht knikt hij.

"Natuurlijk, ik wil je niet zomaar weghalen bij iemand," zegt hij en op dat moment komt de persoon in kwestie erbij.

Devon verliest niets van zijn charmante glimlach en kijkt de man even aan. Hij ziet geen waardige tegenstander. Deze Benicio benadrukt eerder de goedheid van Jessa, want andere vrouwen zouden nooit geinteresseerd zijn in deze... Ja, wat het ook is. Het gebloos van Jessa benadrukt de situatie alleen nog maar. Als Jessa hem dan voorstelt knikt hij even.

"Ik wilde jullie ontbijt niet verstoren en natuurlijk mag je mee als Jessa dat wilt, na wat ze gisteren voor de kinderen heeft gedaan kan ik haar zoiets nooit weigeren," zegt hij dan en dan kijkt hij Jessa aan, "Maar ik laat jullie natuurlijk eerst rustig ontbijten. Als je gebruik wilt maken van mijn aanbod, ik ben aan de overkant van het plein."

Hij glimlacht naar Jessa en knikt even naar de ander.

"Eet smakelijk."

En met een laatste glimlach naar Jessa draait hij zich om en loopt weg, met slechts een paar minuten wist hij al meer over de situatie. Hij twijfelt er geen seconde aan dat dit goed uit zou pakken voor hem.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio knikt naar de man die Jessa voorstelt als 'Devon'. Terwijl hij een hap neemt van een sandwich luistert hij naar het verhaal van hun ontmoeting. Hij slikt de hap door en kijkt naar Jessa.

'Een rondleiding,' zegt hij dan. Hij richt zijn blik op Devon, maar die zegt iets over het niet willen verstoren van hun ontbijt en een opmerking die te interpreteren zou kunnen zijn als flirterig, waarna hij hen met rust laat en naar de overkant van het plein wandelt.

Benicio neemt nog een hap van zijn sandwich en staart de man na. Het zat hem op de een of andere manier niet lekker, maar hij had weinig (oké, geen) hard bewijs voor dit gevoel. Daarbij leek Jessa wel zin te hebben in een rondleiding, en kon het luisteren naar een verhaal van iemand anders hen wellicht op het goede spoor brengen.

'Een beetje wegwijs worden in For kan vast geen kwaad,' zegt hij dan tegen Jessa. Hij glimlacht naar haar en neemt een slok van zijn koffie.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa glimlacht bescheiden als Devon zijn dank uitspreekt. Verlegen richt ze haar aandacht op haar ontbijt. Ze kijkt op en knikt als Devon zegt dat ze rustig laat ontbijten.

Jessa knikt als Benicio zegt dat wegwijs worden geen kwaad kan. "Dat dacht ik dus ook." zegt Jessa, "Misschien kunnen we dan ook wat informatie over de stad vinden. Je weet wel, waarom For de Stad der Haat wordt genoemd." Ze drinkt nog wat van haar sinasappelsap.

Niet veel later is het ontbijt op. Jessa veegt haar vingers af aan haar servet en glimlacht even naar Benicio. Dan laat ze haar blik over het plein gaan. Aan de overkant ziet ze Devon nog steeds staan. Ze pakt Benicio's hand. "Zullen we dan maar gaan?" zegt ze, terwijl ze opstaat en even in Devon's richting knikt.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric knikt in de richting waar Isra vandaan was gekomen, voordat ze tegen hem opbotste.

"Een paar straten terug is er een bruin café, waar ik hoop een oude bekende te kunnen spreken."

Hij loopt samen met Isra het smalle steegje in, wat uitkomt op een klein pleintje. Net als Eric rechts af wilt slaan, ziet hij aan de overkant een bekend gestalte lopen.

"Luc!" zegt hij en verheft zijn stem iets zodat Luc hem kan horen en steekt zijn hand op.

Afbeelding

Mel schudt haar hoofd. Nee, jaloezie, Zeker als je er mensen pijn mee doet van wie je juist houdt, daar snapte ze niks van.

Als Ryce voorstelt om nog een drankje te doen, om nog andere verhalen te kunnen vertellen, is er weinig wat Mel beweegt om hier op toe te zeggen. Ze moest het vorige verhaal nog een plek geven, en het was niet langer nodig om Caleigh tegen haar zin in nog langer hier aan tafel te houden. Als Caleigh als eerste reageert, glimlacht Mel daarom en knikt.

"Ja, je hebt gelijk. Ik vergeet de tijd helemaal door dit spannende verhaal." Ze kijkt Ryce met een lichte lach aan. "Dank je voor je tijd en verhalen."

Tengaar · Schoolhoofd

Na een tijd zonder echt naar iets op zoek te zijn door de stad gelopen te hebben stop Luc met lopen bij een klein plein. Hij kijkt wat rond, maar het zegt hem niets, hij kent For er niet goed genoeg voor. Het heeft hem lichtelijke uitgeput en leunt met één arm tegen de muur van het gebouw waar hij naast staat. Net als hij zijn pas weer door net om verder te gaan hoor hij ineens zijn naam over het plein geroepen worden. Wat verschrikt kijkt hij op en ziet dat het Eric is. Samen met Isra was hij blijkbaar op stap. Een interessante combi, maar misschien wel de beste. Gewoon lekker duidelijk en geen gezeur. In zijn ééntje was hij nog niet veel wijzer geworden van de stad en besluit naar de twee toe te lopen.

"Hey there" groet hij met simpele woorden, maar hij kan het niet helpen en er een lichtelijk arrogant lachje bij op te zetten.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio knikt wanneer Jessa zegt dat ze misschien achter de reden van de benaming van de stad kunnen komen op de rondleiding.

Hij laat zich het ontbijt goed smaken. Na zijn laatste slok koffie achterover te hebben geslagen pakt Jessa zijn hand en stelt voor om te gaan.

'Dames gaan voor,' zegt hij met een glimlachje.

Hij laat haar eerst opstaan en volgt haar vervolgens Devons richting in. Tijdens het lopen slaat hij losjes een arm om haar middel. Samen steken ze het plein over, naar Devon toe.

Afbeelding

Isra knikt bij Erics suggestie.

'Klinkt goed.'

Net als ze een pleintje op lopen zegt Eric opeens 'Luc', en Isra kijkt op. Luc komt hen tegemoet en zijn wat arrogante glimlachje doet Isra haar wenkbrauw optrekken. Ze knikt naar hem bij wijze van begroeting.

'Je leeft nog,' zegt ze. Het is geen vraag naar zijn gezondheid, maar meer het vaststellen van een feit. Toch klinkt er een soort opluchting door in haar stem.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa loopt, wat ongebruikelijk voor haar, vastberaden richting Devon. Iets in haar zei dat hij haar vast heel veel over de stad kon vertellen en misschien zelfs wel iets over de bijnaam. Er verschijnt een glimlach op haar gezicht als Benicio een arm om haar middel heen slaat. Ze legt haar rechterhand op de zijne en knijpt er even zachtjes in. Zo steken ze samen het plein over.

Bij Devon aangekomen, vouwt Jessa haar handen voor haar lichaam. "Daar zijn we dan." zegt ze vriendelijk. Met een nieuwsgierige glimlach kijkt ze hem aan.

ooc: Om een mysterieus reden is mijn afbeelding ineens niet meer geldig.
ooc2: Oh, nou doet ie het weer.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Ryce
Hij knikt even als hij zowel Caleigh als Mel hoort zeggen dat ze beter kunnen gaan. Natuurlijk wilde Caleigh weg, ze haatte deze situatie ondanks dat ze een interesse had in het verhaal. En ze wist haar wil perfect te manipuleren op deze manier. Maar hij knikt even kort en glimlacht.

"Natuurlijk dames, ik wil jullie niet ophouden van andere zaken," zegt hij dan en hij stata op als beide dames opstaan, "Als jullie beslissen nog meer te willen weten, vanmiddag op het grote plein spelen we verhalen uit voor kinderen. Kom gerust kijken."

Hij knikt even naar Mel en dan naar Caleigh en kijkt haar iets langer aan. Als ze zich omdraait zakt hij weer op zijn stoel en volgt haar met zijn blik naar buiten toe. Als ze uit het zicht zijn glimlacht hij even vals terwijl zijn nieuwe drinken komt. Dit spelletje voelt meer dan geweldig.

Afbeelding

Caleigh onderdrukt de neiging om opgelucht adem te halen als Mel het met haar eens is om weg te gaan. Ze luistert maar half naar de woorden van Ryce en staat op, zijn voorstel om te komen kijken is er een die ze al in de prullenbak gooit. Nooit. Ze bedankt hem niet voor zijn verhaal en pas als ze buiten lopen en een andere straat ingaan ontspant haar lichaam zich wat.

"We hebben in ieder geval iets te vertellen tegen de groep," zegt ze dan, "Maar de manier van doen van hem," doelend op Ryce, "Staat me niet aan. Ik hoop dat we hem nooit meer tegenkomen... Alhoewel iets me zegt dat hij nog wel terugkomt."

Devon
Terwijl Devon wacht zit hij rustig op een bankje en bekijkt hij een van zijn eigen boekjes. Er staan verschillende verhalen in en hij probeert een inschatting te maken wat ze die middag gaan spelen voor de kinderen. Zijn broer maakte altijd die beslissingen, zoals elke beslissing. Er stopt iets bij hem en als hij opkijkt ziet hij Jessa en de andere gast staan. Hij glimlacht naar Jessa en stata op.

"Jullie zijn nog nooit in For geweest? Laat me gelijk een korte maar belangrijke rondleiding geven," zegt hij dan en enkele minuten later lopen ze door de straten heen.

Devon loopt naast Jessa, geen enkele gedachte in zijn hoofd zou naast die andere willen lopen. Dat is toch maar een klein obstakel in het grote geheel.

"Zijn er specifieke wensen die je van For wilt weten Jessa?" vraagt hij tijdens het lopen en aanwijzen van winkels, straten etc aan haar, hij had haar de rondleiding aangeboden, dus Jessa zou het onderwerp kiezen, "For is een van de oudste steden met interessante verhalen over hoe ze zijn begonnen van klein dorp naar een grote stad. Alhoewel For niet echt bekend staat als een vriendelijke stad, hebben ze erg interessante verhalen. De keuze is aan u dame." vertelt hij vriendelijk.

[RPG] Fantasy (2)

Wie is er online