Noah TaylorRose haar houding in combinatie met die van haar zusje maakt de sfeer er niet echt beter op. Samantha haar houding doet dat ook echt niet verbeteren. Als ze nou eens voor 2 seconden van hem af bleef dan kan hij eerst achterhalen wat er loos wat met de zusjes. Hij kijkt Sam even kort aan als die een hand door zijn haren haalt. Zijn mondhoeken krullen stiekem iets om. Samantha deed eigenlijk nooit anders, zo was ze altijd. Ze deed het heus niet met opzet. Of wel. Ze is niet erg aardig tegen Rose. Hij kijkt even van de een naar de ander, beslist geen beste vriendinnen.
Ohja een spelletje daarvoor waren zie hier! Hij haalt zijn eigen hand even door zijn haar om er zeker van te zijn dat Samantha het niet volledig door de war heeft gegooid en luisterd naar de speluitleg. Hmm vond hij dit wel een leuk spel? Dat hing een beetje af van de vragen die gesteld zouden worden.
Zitten of staan. Als hij ging zitten dan was het wel op een stoel, je was prins of niet he. Dus trekt hij eerst een stoel naar achteren, naast de zusjes. Maar niet voor zichzelf. Dat leek hem niet erg verstandig.
"Rose" glimlacht hij flauwtjes terwijl hij gebaard dat ze van de armleuning af moet komen. Ze
moest mee doen. In dubio over wat hij met Daisy haar houding aan moet besluit hij haar niet volledig te negeren. Na Rose een stoel te hebben aangeboden pakt hij een andere stoel voor zichzelf en plaatst die naast Daisy.
"Jij hebt het verzonnen, dus jij mag beginnen" glimlacht hij richting Samantha. Een goed moment om vervolgens Daisy haar kant op te leunen.
"Wat is er?" zijn blik dart even naar Rose, ahum. Met een onzekere glimlach richting Daisy stopt hij even een pluk haar achter haar oor en werpt hij dan maar weer een blik op het spel. Rose keek niet zoals ze de avond daarvoor keek. Great, Samantha, Daisy en Rose. Hij was omsingeld.