
Chris heeft zich tot dus er wat afzijdig gehouden. Niet uit verlegenheid of onzekerheid, maar vooral omdat het vliegveld wat overweldigend is. Al het gebliep en de vele mensen doen zijn oren suizen. Normaal gesproken zou hij zich er deels van afsluiten, dat had hij zich door de jaren heen wel aan moeten leren. Het jammere is dat hij ook te nieuwsgierig is met deze nieuwe groep en geen woord wil missen. Daarbij bleven sommige geluiden te aanwezig, het geluid van de motoren van het vliegtuig bijvoorbeeld. Het gegooi met de wc deur is voor hem dan ook meer een geluid op de achtergrond en niet storend. Met een zucht laat hij zijn hoofd tegen de leuning rusten en sluit hij zijn ogen. De pijnstiller die hij zojuist had genomen moest zijn hoofdpijn wel wat gaan verlichten.Â
Ooc: Back! Even een korte post om er weer in te komen.