[RPG] Tartarus

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Lara is opgelucht dat haar idee niet direct wordt afgewezen. Een man die er angstaanjagend uitziet en die zich aan het begin van de meeting had voorgesteld als Jeroen begint tegen haar te praten. ”Ik wil me wel beschikbaar stellen hiervoor, ja… het was ten slotte mijn eigen idee.” antwoordt ze hem.

Ook Ryan, Damiën en een andere man sluiten zich aan bij het idee. Lara voelt zich van binnen een heel klein beetje trots. Ze hadden haar plan niet belachelijk gemaakt; ze gaan zelfs mee! Voor het eerst sinds ze van de ontsnappingspoging hoorde, heeft ze weer een beetje hoop.

”Oké, dan moeten we nu maar besluiten wie er vooruit gaan en wanneer dat gebeurt. En we moeten ook afspreken hoelang het duurt voordat de rest achter ons aan komt en hoe we laten weten dat het echt veilig is… Wat vinden jullie?”

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Jeron knikt kort naar Lara als ze bevestigend antwoordt op zijn vraag. Daarna stellen Ryan, Damiën en Sebastian zich ook beschikbaar voor deze missie. Jeron overweegt zijn opties. Dan schraapt hij zijn keel.

'Wagen we het erop en gaan we met de hele groep?'

Aangezien er al zoveel vrijwilligers zijn en iedereen die hier is toch zat is van wachten op een oplossing en actie willen ondernemen kan hij zich bijna niet voorstellen dat er iemand is die niet mee wil. Toch kan een groep van deze grootte problemen met zich meebrengen.

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

Ryan luistert aandachtig wanneer verschillende mensen zich aanbieden om mee te gaan.

"Het zou te veel argwaan wekken als we met z'n allen gaan. Damiën, Lara en ik zijn allemaal Guards. Als wij met zijn 3'en zouden gaan, zou dat minder verdacht zijn dan met nog een hele lading assassins en builders erbij." Spreekt hij Jeron tegen.

"Misschien is het ook een idee om een nieuwe vergadering af te spreken, om te bespreken hoe de missie verlopen is. Iemand een idee hoe dat het beste aangepakt kan worden?" Ryan kijkt de groep rond. Hij heeft geen zin om zelf alles te gaan bedenken.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Mila luistert naar het verhaal van Beau en als slechts enkele secondes later Elina weer binnenkomt en een boek op tafel legt kijkt ze naar het boek. Het boek is zo goed als leeg en Mila heeft geen idee wat voor informatie hieruit moet voortkomen, maar Elina laat er geen gras over groeien en gaat snel verder met haar verhaal. De stip aan de rand ondersteunt het verhaal van Beau. Lara reageert erop en ook de man die zich had voorgesteld als Jeron mengt zich erin. Uiteindelijk bieden verschillende mensen zich aan en het voorstel om met zijn allen te gaan komt, maar dat wordt gelijk tegengesproken. Een grote groep valt op.

"En jullie drie valt niet op?" zegt ze dan na de korte stilte die er valt, "Drie personen in hetzelfde vak die plotseling allemaal tegelijk weg zijn? Lijkt mij een stuk opvallender dan een klein groepje waarin iedereen een ander beroep heeft."

Ze haalt even een hand door haar haren heen.

"Ik ben het ermee eens dat we moeten weten wat er is en of het een uitgang kan zijn en ik ben het ermee eens dat een kleinere groep minder opvalt. En een nieuwe vergadering zal al helemaal beter zijn, want dan heeft iedereen de kans gehad om na te denken over een goed plan of om een manier te vinden om er makkelijk te komen," gaat ze dan verder, "Maar de volgende keer hebben we niet het geluk van een afleiding als deze."

Kort vraagt ze zich af van wie de afleiding was gekomen, niemand had gezegd dat hij fo zij er verantwoordelijk voor was, maar haar gedachtes gaan alweer verder. Een grotere afleiding dan dit. Die kwam maar eens in de zoveel tijd voor en niemand wist wanneer het was. Eens in de zoveel maanden, soms waren het tien maanden en soms was het anderhalf jaar, was er een feest op het plein. Bedoeld voor veel meer dan een feest, Mila had in het begin al snel geleerd dat de verplichte armbanden op het feest de energie opnamen van de mensen, maar waar die energie voor werd gebruikt wist ze niet.

"Misschien kunnen we beter eerst een week of twee weken wachten, bedenken wat we precies moeten en willen weten en bedenken wat de beste strategie gaat worden," zegt ze dan, "Via het brefjessysteem wat er nu is gebruikt kunnen we in contact blijven en eventueel kan er iemand aan de rand van de stad gaan rondkijken hoe het zit met beveiliging?"

Ze weet niet zeker wat er plotseling gebeurd, maar ze heeft een naar gevoel en ergens vraagt ze zich af of dit misschien een teken was dat er iets ging gebeuren, iets naars.

Tengaar · Schoolhoofd

De reactie zijn gemengd en lastig om tot een duidelijk beslissing te leiden, maar er zit schot in en daar is Elina al blij mee. In gedachte gezonken laat ze de pagina's nog eens door haar vingers glijden en slaat hem vervolgens zachtjes dicht. Er wordt geboden om een groep alvast op onderzoek te laten uitgaan om vervolgens de rest later te laten volgen. Bij het horen van Jerons stem kijkt ze op en stapt dichter naar hem toe.

"De vraag is of het team dat eerst gaat überhaupt wel een manier terug heeft om de rest een sein te geven." zegt ze en schuift haar bril via haar neus iets verder omhoog.

Al snel komt Mila met een tegenvoorstel om later weer te verzamelen na nog meer informatie te hebben verkregen. Elina knikt instemmend, wellicht beter ja. Ze moet eerlijk toegeven dat ook zij niet geheel voorbereid was hiervoor. Wat had ze überhaupt moeten verwachten. Even blijft het stil en Elina haar ogen glijden door de kamer. Haar blik blijft even hangen bij Ryan die duidelijk zijn mening had gegeven om actie te ondernemen. Ze is blij dat er iemand was met een duidelijk stem, al was deze soms iets té. Dat kan wellicht meer aan haar manier van denken werken. Of beter gezegd, eerst denken dan pas spreken.

"Het is voor mij niet heel vreemd om naar de rand van de stad te gaan, zelfs niet om daar onderzoek te doen. Zoals ik al eerder vertelde ben ik al eerder aan de rand geweest om uitbreiding van de stad te onderzoeken. Dit is niet ondenkbaar om vaker uit te voeren." gooit ze vervolgens in de groep. "Ook is het niet vreemd als ik mensen meeneem voor assistentie." ze kijkt kort naar Jeron en spreekt daarna weer meer naar de groep. "Ik durf alleen niet te zeggen hoever ik kan beinvloeden wie dat dan zijn, meestal worden er ploegen ingedeeld en daar moet ik het maar mee doen." Lichtelijk zakt haar moed in haar schoenen. Ze durft verder niet te vragen wie daar wel invloed op heeft. Heeft ze nooit gedaan en ze kent en vertrouwd deze mensen nog niet genoeg om naar op door te vragen. Misschien heeft ze nu al té veel gesproken voor haar goed.

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

"Zeg nou zelf, hoe raar zou het zijn als jij, als zijnde assassin, rond zou lopen met een messenger en een guard." Zegt hij met een brede grijns tegen Mila. Hopelijk verduidelijken deze woorden zijn standpunt.

Ryan begint zich een beetje te vervelen. Uit zijn rechter broekzak pakt hij een aansteker en een pakje sigaretten. Na de aansteker een paar keer door zijn vingers te hebben laten gaan, steekt hij de sigaret op. Ah... Nicotine. Hét middel tegen verveling.

"Twee weken klinkt goed. We moeten nu geen overhaaste beslissingen gaan maken. Zo min mogelijk briefjes lijkt mij het verstandigst. Ik hoop dat iedereen zo slim is om alleen de belangrijke dingen neer te pennen en niet in detail te treden." Hij neemt nog een hijs van zijn sigaret en blaast de rook langzaam uit.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Damiën lacht als Ryan een opmerking maakt. "Ik mag hopen dat je dat buiten werktijd bedoelt, anders doe ik al jaren iets fout." Hij haalt een hand door zijn haar. Ryan steekt een sigaret op en Damiën herinnert zich eraan dat hij daar nog iets voor terug krijgt. "Vergeet je niet dat ik nog wat van je tegoed hebt." zegt hij dan met een grijns.

Dan staat hij op. "Ik denk dat Ryan daarmee een goed definitief punt gemaakt heeft, dus ik ga. We zoeken nog wel een gezellig plekje voor ons volgende onderonsje, des noods dump ik jullie allemaal wel bij mij thuis." Hij trekt zijn jas aan, maar laat hem openhangen. "Anyway, Ryan, tot morgen. Mila, tot vanavond, ik zie je hier op de trappen. Kleding is vrijblijvend."

Met die woorden draait hij zich om en verlaat hij de kamer. Buiten steekt hij een sigaret op.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Mila trekt kort haar wenkbrauw op als ze Ryan hoort.

"Ik zeg niet dat dat opvalt, sowieso is het een stom idee om mij ergens heen te sturen aangezien ik van iedereen hier, diegene ben die het meeste opvalt," zegt ze dan, "Maar volgens mij controleren ze nog steeds wie er ziek zijn en als je dan drie personen niet kan vinden, die allemaal veel contact hebben met elkaar, zou ik een patroon zien. Maar zoals ik al zei, het is een stom idee als ik naar de rand van de stad ga zonder reden."

Mila kan eigenlijk alleen maar opgelucht zijn als de 'vergadering' wordt afgesloten en Damien vertrekt als eerste, met natuurlijk een opmerking. Ze glimlacht onschuldig naar hem en als hij de deur uit is schud ze haar hoofd. Ze besluit dat ze niet langer hoeft te wachten op wat dan ook.

"Wie weet komen we de volgende keer verder dan dit," zegt ze dan nonchalant.

Ze loopt naar de deur toe, duwt die open en niet veel later is ze onderweg naar huis. Ze moet zich nog voorbereiden op haar werk straks.

[[... 13 dagen later ...]]

Mila weet dat ze aan de vroege kant van alles is, maar om nu nog een rondje door de stad te gaan lopen maakt het er niet subtieler op. Ze hoopt dat ze niet de eerste is en ze loopt het gebouw in om even later op de derde verdieping de galerij op te lopen. Ze klopt aan en als Damien de deur open doet is het eerste wat opvalt is dat hij geen shirt aan heeft. Ze kan niet anders dan opmerken dat hij gespierd is, maar naast dat heeft hij verschillende littekens. Mila stapt naar binnen toe, nog even negerend dat hij geen shirt aan heeft en ze kijkt even rond. Ze moet bekennen dat ze nog nooit bij hem thuis is geweest, eigenlijk was ze nooit echt bij iemand anders thuis geweest, maar het ziet er verassend netjes uit.

"Misschien een goed idee om een shirt aan te doen, voordat straks niemand zich meer kan concentreren..." zegt ze dan en er ligt een kleine hint van ironie in haar stem.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Terwijl hij de deur hoort dichtvallen en Lucy, of Lucille, of Lucette, of wat d'r naam ook maar was, het huis verlaat raapt Damiën zijn kleding op van de grond. Hij had nog zo'n 10 minuten voor de rest kwam. Vlug trekt hij zijn boxer en broek aan, maar voor hij verder kan gaan, gaat de bel al. Damiën vloekt zachtjes, hij had helemaal geen tijd voor onverwachts bezoek.

Op blote voeten loopt hij de slaapkamer uit naar de voordeur en doet open. Tot zijn verbazing is Mila daar al. Te vroeg. Hoogst ongebruikelijk voor haar doen. "Goedemiddag, Mila." zegt hij, terwijl hij haar nakijkt als ze binnenkomt. Hij sluit de deur achter zich.

Als ze een opmerking maakt over zijn shirt, grijnst hij even. "Alleen nog maar meer reden om even te wachten." zegt hij, terwijl hij gebaart dat Mila op de bank mag gaan zitten. "Wat ben je trouwens vroeg. Waar ik heb deze eer aan te danken?" Hij loopt naar de keuken terwijl hij dit zegt. "Wil je iets drinken? Koffie, thee, water, iets sterkers?" Hij gebaart even naar een fles wijn, een paar flesjes bier en een fles whiskey. Ondertussen leunt hij over het keukenblok en grijnst hij naar Mila.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Mila ploft op de bank neer als Damien gebaart dat ze mag gaan zitten en gelijk voelt ze het door heel haar lichaam en kort betrekt haar gezicht. Als hij haar iets aanbied weet ze al dat ze niet de verstandigste keuze gaat maken.

"Doe maar een glas whiskey," zegt ze dan, "Na vannacht kan ik wel wat sterkers gebruiken..." zegt ze terwijl ze hem aankijkt.

Ze doet gewoon alsof hij wel een shirt aan heeft, het is niet alsof het een groot verschil is. Daarnaast ziet ze vaak genoeg mannen zonder shirt of erger, nog minder kleding en een nog groter ego dan Damien.

"Ik had vannacht twee guards, een was echt nieuw. De idioot heeft me bijna laten vermoorden omdat hij vergat wat hij moest doen," zegt ze dan, "Ik mag van de dokter momenteel niets doen, dus ik dacht; ik ga wat eerder naar mijn favoriete guard, diegene die wel ingrijpt op het moment dat iemand me neer wilt steken. Ik miste je."

Haar glimlach staat onschuldig. Het is niet alsof Damien nu gaat geloven dat ze hem werkelijk miste, maar ze heeft in ieder geval een verklaring gegeven voor het te vroeg zijn. Niet dat ze zoveel te vroeg is, maar dat vind ze zelf. En het is waar, ze kan beter op deze manier haar tijd verdoen dan de hele dag in bed liggen en doen alsof ze dood gaat. Ze is toch al dood.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Damiën pakt twee glazen en schenkt er wat whiskey in. Normaal gesproken zou hij gevraagd hebben wat ze ervoor over had, maar nu maakt hij een uitzondering. Hij weet hoe rampzalig nieuwelingen kunnen zijn.

"Sommige mensen zijn niet gemaakt voor ons werk." zegt hij kort, terwijl hij Mila het glas geeft en naast haar gaat zitten, "Van de week had ik nog een nieuw grietje als assassin. Mentaal niet klaar voor het werk, dus ik heb haar klus moeten afmaken." Hij neemt een slok. "Maar ik ben blij dat je me gemist hebt." Hij lacht en opent een laatje in de tafel en haalt er een pakje sigaretten, een aansteker en een asbak uit. Mila loog dat ze barstte en hij speelt het spelletje vrolijk mee. Hij steekt een sigaret op en inhaleert.

"Maar goed, laten we de volgende keer maar extra gaan genieten van onze samenwerking." Dat laatste is overduidelijk een flirt, richting Mila. Hij leunt even wat meer naar haar toe.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

[...]

Jeron heeft zich de afgelopen tijd voornamelijk op zijn werk gestort. Hij had sinds de eerste ontmoeting niet meer samengewerkt met Elina, of überhaupt iets van haar gehoord. Hij hoopte dat ze oké was.

Na een zware dienst besluit hij direct door te gaan naar het huis van Damiën. Na de vorige bijeenkomst was hij niet bepaald gerustgesteld dat er iets ging gebeuren, maar hij kon ook niet zomaar opgeven. Dit was zijn enige kans om hier ooit weg te komen en het heft in eigen handen te nemen. Wraak.

Hij arriveert bij Damiëns huis en klopt op de deur. Het kan hem niets schelen dat hij onder de smeer en andere werktroep zit.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Mila pakt het glas aan van Damien en neemt een kleine slok terwijl ze luistert naar wat Damien vertelt. Ze knikt even kort en kort herinnerd ze zich haar eerste missie. Ze had haar werk egdaan alsof het niets was, maar toen ze eenmaal terug was in haar huis was ze ziek geworden. Maar dat was de enige keer geweest dat ze ooit iets had gemerkt van haar werk. Als Damien dan zegt dat hij blij is dat ze hem heeft gemist en lacht, glimlacht ze onschuldig. Natuurlijk weet hij dat ze liegt. Naast Sebastian is hij de enige waar ze zoveel tijd mee spendeert. Als hij daarna een overduidelijke flirt maakt en wat meer naar haar toe leunt heeft ze nog steeds die onschuldige glimlach op haar gezicht.

"Ik geniet altijd al van onze samenwerking," zegt ze dan lieflijk, "Vooral als je me weer ophaast tijdens mijn werk en ik dan wat fysieker moet worden omdat iemand doorheeft dat ik daar ben om hem te vermoorden en niet voor zijn plezier."

Ze haalt een hand door haar haren en kijkt hem aan.

"Nee wacht, ik geniet het meest van onze samenwerking als je het niet kan laten om me te bekijken en te beslissen hoe kort het jurkje is wat ik draag," zegt ze en haar stem heeft een wat plagende maar benadrukkende toon, "Denk je ook niet dat dat het beste moment van onze samenwerking is?"

Ze leunt plagend wat dichter naar hem toe, niet van plan om hem ook maar een kans te geven. En dan wordt er geklopt. Mila gaat weer rechtop zitten en kijkt naar de deur terwijl ze een kleine slok neemt. Dan kijkt ze Damien aan.

"Er wordt geklopt. Doe eens open," zegt ze zonder de lieflijke glimlach.

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

Ryan heeft zich de afgelopen tijd ook erg veel bezig gehouden met zijn werk. Zeg maar... Alleen maar met zijn werk. Vrije tijd inplannen leek hem verdacht.

En daar staat hij nu. Op de hoek van Damiën's straat. Hij neemt een laatste hijs van zijn sigaret en gooit 'm dan, zonder er verder bij na te denken, op straat. Vanaf hier kan hij Damiën's deur goed zien. Voor de deur ziet hij Jeron. Verder is er niemand in de straat.

Casually loopt Ryan richting de deur. Naast Jeron blijft hij stil staan, maar besluit om hem niet te begroeten. Dit gaat geen rustig theekransje worden.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Terwijl zijn grijns breder wordt, leunt hij wat meer naar Mila. Hij moet eerlijk toegeven dat hij het prima vindt dat ze terug flirt. Beter dan vrouwen die gelijk wegrennen als hij iets te lang naar ze kijken.

"Hoewel ik die momenten heel erg leuk vind," zegt hij, nadat hij nog een hijs van zijn sigaret neemt, "Ik heb nog wel een paar momenten die ik altijd erg van waarderen. Maar die momenten hou ik liever voor mezelf. Vindt dat zelf maar uit."

Dan gaat de bel en Mila maakt een scherpe opmerking. Eigenlijk was het toch ook een kreng soms. Hij staat op. "Nee. Ik denk dat ik die gasten allemaal buiten laat staan." Het sarcasme is duidelijk te horen in zijn stem. Met zijn sigaret en whiskeyglas in zijn linkerhand loopt hij naar de deur. Wanneer hij deze open doet ziet hij Jeron en Ryan staan. Er vormt een nieuwe grijs op zijn gezicht en hij doet een stap opzij. "Welkom, heren."

[RPG] Tartarus

Wie is er online