Welkom op Harry Potter Forum! 


Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen Ga naar pagina Vorige  1 ... 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48 ... 50  Volgende

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: do dec 29, 2011 14:42 

Afbeelding

[[... enkele uren later ...]]

Na haar eerste whisky heeft Caleigh eigenlijk geen alcohol meer gedronken en ze is overgegaan op wat anders. Ze had geen zin om in de middag al teveel te drinken, ze was sowieso niet van plan om veel te gaan drinken. Haar lichaam is nog moe, maar ze wilt nog niet toegeven aan de vermoeidheid. Plotseling ziet ze buiten wat bewegen en ze kijkt op. Waarom was het plotseling zo druk in de straat? Het was de hele middag rustig geweest. Langzaam staat ze op van haar kruk, iets zegt haar dat dit geen goed teken is.


OOC:: Voor diegene die nog in gesprek waren, gebruik gerust nog wat posts om verder te gaan, maar omdat een gedeelte van ons nu niet heel veel meer te doen heeft kan nu een gedeelte vast verder ^^'' Het is nu begin avond, ongeveer 7 uur. Het is nog licht buiten.

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: do dec 29, 2011 15:56 

Afbeelding

Mel slikt een keer als ze merkt hoe emotioneel Bennie is. Er was niets zo verschrikkelijk en moeilijk als het verliezen van een dierbare.

"Kan ik iets voor je doen?" Vraagt ze uiteindelijk.

Ze kon het niet over haar hart verkrijgen hem nu te vragen over de situatie tussen hem en Jessa. Sterker nog, ze kon het zich niet voorstellen dat dit hem nu echt bezig zou houden. Jessa zou het vast ook wel begrijpen dat het haar nu niet zou lukken om dit tactisch los te krijgen bij Bennie.

"Wil je nog iets te drinken? Wil je dat ik blijf, of wegga?"




Afbeelding

Eric glimlacht wrang naar Luc, maar haalt dan zijn schouders op.

"Het is een gave."

[...]

Eric heeft de afgelopen uren vrij weinig anders gedaan dan aan de tafel zitten waar hij uren eerder aan plaats had genomen. Het leek hem beter om optijd naar bed te gaan, maar hiermee een normaal ritme aan te houden, dan nu een gat in de dag te slapen en hier in Kalne midden in de nacht klaar wakker te zijn.
In de eerste instantie negeert hij de rumoer die er plotseling op straat lijkt te ontstaan, maar als de deur van de herberg open vliegt en er een aantal mannen naar binnen komen lopen kijkt hij toch op. Het valt hem op dat de mannen iets of iemand lijken te zoeken, maar juist als hij dit bedenkt, kijkt een van de mannen hem recht in de ogen aan. Eric ziet hoe de man zijn collega aanstoot maar dan direct zijn kant op komt gelopen.


"Eric Jones?" Gromt de man.


Op het moment dat de man zijn volledige naam uitspreekt, weet Eric dat het goed fout zit. Zeker als er vervolgens vier andere mannen zich rond hem verzamelen, begint er een duidelijk vermoeden te groeien waar dit zich heen zou leiden.

"Ik geloof niet dat je hier met de juiste feiten heen bent gestuurd, m'n beste.." Begint Eric, maar hij krijgt de kans niet om zijn zin af te maken.

Hij ziet hoe de man knikt, waarop hij hard naar voren wordt geduwt, zijn schouders beet worden gepakt en omhoog van zijn stoel wordt getrokken.
Kwaad probeert hij zich uit de greep van de mannen te rukken, wat hem een pijnlijke vuist op zijn kaak oplevert.


"Neem hem mee naar het plein." Snauwt hij naar de overige vier mannen en loopt vervolgens met grote passen erachter aan de herberg uit.


OOC: Eric mag nog niet gered worden, lekker executieplein eerst nog even van dichtbij laten bekijken?(A)

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: do dec 29, 2011 17:50 

Afbeelding

Caleigh haar vermoeidheid lijkt compleet te zijn verdwenen als de mannen binnenkomen. De eerste man kijkt de herberg rond en is duidelijk op zoek naar iemand. Hoewel zijn blik wel een seconde op haar blijft hangen zoekt hij verder. Dan ziet ze dat de man naar Eric kijkt en naar hem toeloopt. Haar ogen vernauwen zich wat. Dit kon alleen maar problemen betekenen. Langzaam haalt ze haar wand tevoorschijn, als dit op een gevecht zou uitlopen dan moest ze voorbereid zijn. Maar het wordt geen gevecht, de vier overige mannen grijpen hem vast en sleuren hem mee naar buiten. De woorden van de eerste man klinken duidelijk in haar oren. Het executieplein. Ze kijkt even kort naar Isra.

"Ze gaan hem vermoorden. Ze brengen hem naar het executieplein," zegt ze dan.

Waarom kon het haar eigenlijk wat schelen? Ze mag hem niet. Voordat ze de herberg uit kan lopen voelt ze een hand op haar schouder en als ze omkijkt ziet ze Ann staan.


Ann
Bezorgd pakt ze de schouder van Caleigh vast. "Je kan niets doen Caleigh, alsjeblieft, blijf hier." Ze wilt het risico niet lopen om haar kwijt te raken.


Caleigh schud haar hoofd als ze Ann hoort. Dan kijkt ze Isra aan en dan naar Luc, die nog aan de tafel zit waar Eric zojuist zat. Haar blik is duidelijk en ze hoopt maar dat ze haar volgen. Het zijn de enige twee waarvan ze weet dat ze een gevecht aankunnen, maar ze hoopt dat ze een goed idee hebben om Eric vrij te krijgen. De vraag waarom ze dit doet heeft ze ver weg gestopt omdat ze geen antwoord heeft. Dan loopt ze de herberg uit, de mannen volgend naar het executieplein. De mannen hadden al een voorsprong, maar Caleigh weet dat ze nu aanvallen niet zou werken.

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: do dec 29, 2011 19:14 

Afbeelding

De tijd is snel gevolgen. Luc heeft zijn tijd doorgebracht bij Eric aan de tafel, hij heeft eindelijk weer de tijd gevonden zijn aantekeningen bij te werken. Door wat lawaai van buiten kijkt hij even op van zijn boekje, maar gaat vrij snel door met schrijven. Het is pas wanneer de mannen Eric zijn naam uitspreken dat Luc zijn boek opbergt. Het wordt snel duidelijk wat de mannen van hem willen. Vol ongeloof springt Luc op van zijn stoel. Hij kan zich geen aanleiding herinneren waardoor hij nu wordt meegenomen. Hoewel hij wel wat tijd heeft gemist terwijl hij sliep. Kort schud Luc zijn hoofd. Wat het ook is, ze kunnen hem niet zomaar meenemen. Kwaad kijkt hij naar de mannen terwijl ze de herberg verlaten. Een gevecht beginnen nu is geen optie, het zou hun allen in de problemen kunnen brengen. Luc vangt de blik van Caleigh en kijkt ook naar Isra en dan weer terug naar haar. Hij knikt instemmend en volgt haar naar buiten toe.

"Prachtige timing heeft die Jones weer zeg." zegt hij tegen haar terwijl hij naast haar komt lopen. "Ik hoop dat Mel en Ben zo handig zijn om dit even van Yvaine en Jessa te verbergen, vooral Jessa. Die stort nog meer in als ze dit hoort." Hij schraapt even zijn keel. "Dus, hoe gaan dit aanpakken. Ik ken de stad redelijk, maar volgens mij heb jij een iets langer verleden." Het feit dat Caleigh de slaapplekken op deze manier heeft kunnen regelen en de omgang met de dame van de herberg verteld Luc al meer dan genoeg. "Zijn er routes die ons makkelijk dichtbij kunnen brengen. Of wilde je dit head-on aanpakken." Bij het laatste deel kan hij een lachje niet onderdrukken.

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

Volleerd Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline

Houseitem
BerichtGeplaatst: do dec 29, 2011 19:51 

Afbeelding

Yvaine negeert Luc die plotseling binnenkomt. Hij negeert haar ook dus ze staan weer gelijk.
Ze pakt haar wand en begint haar rug te healen.
Ze had vooral spierpijn. Dat was makkelijk te verhelpen. Ze weet zeker dat ze een enorme blauwe plek heeft. Ze knoopt haar jurk los en trekt hem uit. Dan gaat ze voor de spiegel staan en bekijkt haar rug.
Daar zit inderdaad een grote blauwe steep in de vorm de kast.
Yvaine fronst en pakt haar wand weer om de bloeduitstorting te healen.
Als dat is gedaan gaat ze een douche nemen.

_________________
You are Braver than you Believe,
Stronger than you seem
and
Smarter than you Think.

Go Go Gryffindor!
_________________
I do believe in Fairy's! I do! I do!


 Profiel  

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: do dec 29, 2011 22:09 

Afbeelding

Jessa kijkt Mel na als ze de kamer verlaat. Mel was heel erg lief en ze was stiekem wel blij dat ze er was. Misschien viel het uit eindelijk allemaal wel mee. Toch twijfelt ze even, wat als het nou allemaal niet mee viel?

Ze knikt even naar Luc als hij middenkomt en zegt dat ze moet gaan eten.

Even observeert ze Yvaine terwijl ze zichzelf probeert te healen. Waarom ze haar niet vraagt om haar te helpen is Jessa een vraag. Langzaam maar zeker valt Jessa in slaap.

[...]

Als ze wakker wordt knippert ze even met haar ogen. Even heeft ze geen besef van tijd en plaats, maar dan herinnert ze zich dat ze in Kalne was en dat het ergens in de middag was.

Terwijl ze in haar ogen wrijft, loopt ze de kamer uit en de trap af naar beneden. Er komt een hoop rumoer bij de bar vandaan. Jessa ziet hoe een aantal mannen Eric weg dragen. Haar ogen worden groot en vrijwel direct rent ze de trap af, langs Caleigh, langs Luc, langs alle anderen die in de bar zijn.

Ze wurmt zich tussen de straten door naar de groep die Eric meeneemt. Ze wist dat ze niet sterk genoeg was om de mannen fysiek aan te kunnen, maar dat lijkt niet meer belangrijk. Ze grijpt de arm van één van de mannen vast. "U moet hem laten gaan! Hij heeft niets gedaan! Laat hem alstublieft gaan."

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  

The Fangirl Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Bag End

Houseitem
BerichtGeplaatst: do dec 29, 2011 22:33 

Afbeelding

[...]

Isra had, na haar glas wijn en haar brood met kaas, een paar uren in de gemeenschappelijke ruimte doorgebracht. Ze had gemerkt dat het langzamerhand drukker was geworden buiten, en net wanneer ze naar Caleigh toe wil lopen om haar observaties met haar te delen, komen er een aantal mannen de herberg binnen die, voordat Isra iets kan doen, Eric vastpakken en hem met grof geweld meenemen.

Het plein. Het executieplein.

Isra vangt Caleighs blik op en ze loopt onmiddellijk achter haar aan naar buiten. Ook Luc voegt zich bij hen, waarbij hij enkele sarcastische opmerkingen met hen deelt. Dan is Jessa daar opeens ook, en ze klampt zich aan een van de mannen die Eric meenemen vast.

'Jessa,' sist Isra onwillekeurig. Niet handig. Niet handig, niet handig, niet handig. Isra heeft haar wand al vast, hopend dat ze hem niet nodig gaat hebben. Gespannen wacht ze de reactie van de mannen af.



Afbeelding

De vragen van Mel dringen niet helemaal tot Ben door. Hij staart haar aan terwijl zijn ogen zich langzaam met tranen vullen.

'Ik denk dat ik naar de kamer ga,' mompelt hij schor.

Hij staat wat onstabiel op.

'Dankjewel,' zegt hij over zijn schouder tegen Mel. Daarna strompelt hij de gemeenschappelijke ruimte uit en naar de slaapkamer van de jongens. Daar ploft hij neer op zijn bed en probeert even te slapen, om te ontsnappen uit de nachtmerrie die zijn leven nu is.

[...]

Ben lag al uren naar het plafond te staren, waarbij Simons levenloze lichaam hem steeds voor ogen kwam. Ook de vage herinneringen aan de uren die hij gedrogeerd doorgebracht heeft komen af en toe voorbij. Jessa speelt daarin een prominente rol, maar hij kan zich niet fatsoenlijk voor de geest halen wat er precies gebeurd is.

_________________
.
    far over the misty mountains cold


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: do dec 29, 2011 23:32 

Afbeelding

Luc´s adrenaline pijl schiet tot zijn maximale als hij Jessa voorbij ziet rennen. Tot een minuut geleden zag hij de situatie nog positief in. Nu Jessa tegen de mannen aan het schreeuwen is, maakt het er één die gecompliceerd is om op te lossen. Kort werpt hij een blik naar Caleigh en Isra en richt daarna weer strak zijn blik de groep voor hen. Om Eric had hij zich geen zorgen gemaakt, maar de zorgen om Jessa tellen voor twee op dit moment. Net als Isra heeft hij zijn wand erbij gepakt, gespannen houdt hem beet en plaats zijn andere hand binnen bereik van zijn dolk.

ooc: oeeh kan niet wachten tot een eric-post thihi

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: vr dec 30, 2011 9:33 

Afbeelding

Caleigh reageert niet gelijk op Luc en zijn opmerking. In haar hoofd probeert ze alle mogelijke routes af te gaan en alle mogelijke opties af te gaan om Eric te bevrijden. Ze komen steeds dichterbij het executieplein en Caleigh weet dat ze geen enkele kans maken om dit op een stiekeme manier te doen. Dan vliegt er wat roods voorbij en Caleigh ziet hoe Jessa één van de mannen vastklampt en smeekt om Eric te laten gaan. Ze weet dat dit het moment is waarop blijkt of dit een willekeurige executie zou worden of eentje waarbij het alleen om Eric gaat.

Dan pakt de man met zijn vrije hand Jessa haar pols beet en duwt haar hardhandig achterover. Dit was geen willekeurige executie, dit is een executie die alleen om Eric draait. Eric had duidelijk vijanden in Kalne, maar dacht hij echt dat hem niets zou gebeuren als hij midden in de herberg was blijven zitten? Of had hij zich niet gerealiseerd dat zijn vijanden hem zo graag dood wilden. En niet alleen dood, maar ook de publiekelijke schaamte van de executie. Ze versnelt haar pas wat zodat ze bij Jessa kan komen voordat die weer een actie probeert. Ze helpt jessa omhoog maar houdt haar pols vast zodat ze er niet gelijk vandoor kan gaan.

"Jessa," begint ze, "Dat gaat niet werken. Het gaat hun om Eric en alleen om hem. We moeten dit heel anders aanpakken."

Ze kijkt naar Luc en Isra die er nu ook bij zijn.

"Ik weet elke mogelijke ontsnappingsroute vanaf het plein," begint ze dan, even kijkt ze richting de mannen en Eric, ze verdwijnen om de hoek, "Ik weet niet hoe het plein eruit ziet op deze dag. We moeten daar onze keuzes overwegen, maar ik denk dat we weinig tijd hebben voor een goed plan."

Dan kijkt ze Jessa aan.

"Jessa... dit wordt erger dan in de Dolheuvels," zegt ze dan, "Er zullen een hoop lichamen liggen. Je bent een healer en we hebben je waarschijnlijk nodig als hem vrij krijgen. Het is je eigen beslissing of je meegaat of wacht."

Ze laat Jessa haar pols los. Caleigh kan de keuze niet maken of Jessa het straks aankan of niet. Zelfs hier dringt de lucht van de doden al in haar neusgaten en het plein zal erger zijn. De levenloze lichamen, het bloed, het zou geen pretje worden. Dan draait ze zich om en vervolgt haar weg richting het plein, nu sneller, ze had geen idee wat er zou gebeuren op het plein. Hij kon gelijk terecht worden gesteld of ze lieten hem wachten. Wat het ook was, beide opties waren gevaarlijk, voor hun allemaal.


OOC:: Zoals ik had gezegd wordt je niet opgepakt, (maar vond 't wel logisch dat Jessa om zou vallen als ze geduwd werd ^^'') op deze manier kan Eric er ook nog op reageren voordat hij naar 't plein gaat (: Het moment dat Caleigh stilstaat vond ik wel dat Luc&Isra erbij kwamen, hope you two don't mind. Het is ongeveer 1 a 2 min dat ze stilstaan. En ja, Eric mag wel aankomen op 't plein (;

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: vr dec 30, 2011 10:07 

Afbeelding

Elke stap die hij verder mee naar het plein gesleurd wordt, probeert Eric een mogelijkheid te bedenken hoe hij zichzelf hieruit kan redden. Zijn gedachtes worden verstoord door een rode flits in zijn ooghoek, en als hij zijn gezicht omdraait ziet hij nog net hoe een van de mannen Jessa met harde hand wegduwt. Woedend probeert hij zich nogmaals los te trekken, wat voor hem wordt beloond in een harde vuist in zijn maag. Eric klapt dubbel van de pijn en kan niet veel anders dan zich verder mee te laten sleuren in de richting van het plein.
Al ver voordat ze het plein bereiken, dringt de lucht van bloed en dood zijn neus binnen en langzaam maar zeker bekruipt hem een gevoel van onmacht. Hoe dichter ze in de buurt van het plein kwamen, hoe kleiner zijn kans werd dat hij weg kon komen. De executies, die waren hem maar al te bekend..

De laatste bocht en het aanzicht van het plein dat hiermee tevoorschijn komt, laten elke laatste rationele gedachte om te ontsnappen verdwijnen. Hij wordt door de huilende mensen, verslagen mensen en juichende mensen heen naar het podium geloodsd. Het podium, waar niet alleen de galg naar hem lijkt te knipogen. Maar ook de beul, wat opgedirkte hoge piefen en twee priesters.
Als hij op het podium is aangekomen lijkt het plein, op de juichende menigte vooraan stil te vallen en Eric kan niets anders dan opkijken.

Juist op dat moment ziet hij een maar al te bekend gestalte aan de andere kant het podium opstappen.

"Bastian.." Gromt Eric, en zijn vermoedens zijn hiermee meteen uitgesproken.


Bastian:

Met een grote grijns loopt Bastian het podium op. Eindelijk was het moment dan hier, dat hij zou krijgen waar hij al jaren recht op had. En niet alleen dat, maar nog veel meer, hier tijdens de executie.

hij richt zich echter niet tot Eric, maar op de juichende menigte en de mannen die er toe doen.

"Zoals ik al heb verteld. Ik geef jullie deze man. Een leugenaar, een dief en niet zijn minste, de moordenaar van mijn moeder.."



Afbeelding

Mel had met pijn in haar hart Bennie naar boven zien gaan. Ze had hem zo graag willen helpen, maar beseft dat ze dat nu niet kan. Daarna heeft ze de tijd doorgebracht door iets te eten, zichzelf op te frissen, en wat te lezen. Uiteindelijk staat ze op om naar het toilet te gaan. Als ze niet veel later terug komt is tot haar verbazing echter ineens iedereen uit de herberg verdwenen die hier zojuist nog hadden gezeten. Mel kon het zich niet voorstellen dat ze zomaar weg zouden gaan zonder tenminste gedag te zeggen en loopt daarom naar de bar toe en probeert de aandacht van de vrouw erachter te trekken.

"Weet u misschien waar iedereen heen is?" zonder zich echt te bedenken dat de vrouw misschien wle geen flauw idee heeft wie voor haar 'iedereen' is.

Mel kijkt nogmaals om zich heen. Waar was Caleigh heen?

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: vr dec 30, 2011 22:35 

Afbeelding

Voor haar gevoel valt Jessa in slow motion op de grond. Ze ziet hoe Eric zich los probeert te rukken en hoe hij vervolgens geslagen wordt. Ze merkt dat de tranen weer in haar ogen beginnen te springen. Nee, dit was geen tijd om te gaan huilen. Ze moest Eric helpen, hem beschermen tegen die mannen die hem zomaar meenemen.

Iemand pakt haar pols en ze ziet dat het Caleigh is. "Waarom nemen ze hem mee..." fluistert ze zacht terwijl ze opstaat, "Wat heeft hij gedaan?" Het was nu wel duidelijk voor haar dat hij niet zonder reden werd meegenomen. Vlug veegt ze haar tranen weg, ze wilde niet dat anderen haar zouden zien huilen.

Ze bijt op haar lip als Caleigh haar vraagt of ze meegaat of niet. "Ik..." zegt ze, "Ik wil heel graag helpen... Maar ik..." Ze valt even stil, "Ik ben heel bang dat ik mijn zelfbeheersing verlies, als ze hem van alles gaan beschuldigen..."

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: zo jan 01, 2012 10:46 

Ann
De groep verdwijnt uit de herberg en ondanks dat Ann mee wilde om Caleigh te beschermen was ze niet gegaan. Net nadat Caleigh was vetrokken had haar man een hand op haar schouder gelegd en de woorden gezegd die Ann al wist. Dit was iets wat Caleigh moest doen. Als enkele minuten later een jonge vrouw de aandacht trekt en haar vraagt waar iedereen heen is moet Ann even goed kijken. Ze had haar bij Caleigh gezien. "Een van jullie groepsleden is opgepakt en naar het executieplein gebracht... Ze zijn hem achterna om hem te helpen," zegt ze dan.



Afbeelding

Caleigh schud haar hoofd als Jessa zegt dat ze nu al bang is om haar zelfbeheersing te verliezen. Caleigh begreep dat Jessa wilde helpen, maar ze vreest dat Jessa dit niet aan kan.

"Jessa, als je wilt helpen kun je ook terug gaan naar de herberg. Als je teruggaat, zeg tegen Ann dat ik terug kom met een zwaluw. Ik weet dat het raar klink, maar Ann weet wat ik bedoel. En als je teruggaat, zorg dat je al je healer spullen klaar staan."

Misschien dat ze op deze manier Jessa het verdriet op het executieplein kon vermijden. Dan draait ze zich om en loopt door. Ze moesten het executieplein bereiken voordat het te laat was. Op het plein aangekomen moet ze bekennen dat geur van bloed en dood haar bijna teveel worden. Ze kijkt rond, het podium was aan de andere kant van het plein, de galg en de guillotine waren twee grote pronkstukken, maar de beul en de martelwerktuigen leken een veel grotere factor te bepalen. Haar ogen zoeken naar Eric en ze vind hem vooran in de menigte. Een man staat op het podium en Caleigh hoort nog net de beschuldigingen.

Haar ogen zoeken verder het plein af. Hoe gingen ze dit oplossen? Er zijn zes verschillende mogelijkheden om van het plein af te komen, maar één valt er al af omdat die zich recht achter het podium bevind. Een andere strata bevind zich vlakbij het podium, iets wat ze de mogelijkheid zou geven om sneller ergens te verstoppen als ze moesten rennen. De menigte zou hun de mogelijkheid geven om te ontsnappen, als ze door de fanatiekelingen wisten te komen.

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo jan 01, 2012 14:20 

Afbeelding

De beschuldiging van Bastian klinkt hem maar al te bekend in de oren. De afgelopen jaren had Bastian deze steeds vaker naar hem toe gemaakt. Eric schudt moedeloos zijn hoofd en kijkt dan weer naar de man. Hoe hadden jaloezie en macht de relatie tussen hem en Bastian door de jaren heen zo kunnen verwoesten.


Bastian:
Er speelt een valse glimlach rond zijn lippen op het moment dat de menigte na zijn beschuldiging begint te joelen. Hij zou niet alleen krijgen wat hem al die jaren al had toebehoord, maar ook nog eens het genot van de publieke vernedering van zijn gehate half broer.

"Ik wil dat hij lijdt, zoals hij dat mijn moeder heeft laten doen, en uiteindelijk naar de dood zal verlangen.. Misschien dat hij dan, richting zijn graf, een gevoel van schuld met zich mee zal dragen.."

Bastian kijkt met voldoening naar Eric, terwijl het gejoel op de voorste rijen in volume toeneemt. Hij had jaren gehad om zijn verhaal rond te krijgen, bedacht hoe hij Eric hier moest krijgen. Maar dat het geluk met hem zou zijn en zijn halfbroer hier vrijwilllig Kalne binnen zou komen lopen, dat moest wel een teken zijn.



De zelfvoldane blik in de ogen van Bastian doen zijn woede oplaaien. Er was geen ontkomen aan, dat besefte Eric maar al te goed, maar hij zou Bastian geen moment van zwakte gunnen. Sterker nog, de laatste troef, om Bastian zijn plan te dwarsbomen, zou hij pas aan het einde prijs geven. Eric glimlacht even wrang bij de gedachte, maar het was het enige wat hij had. Bastian kon hem vermoorden, maar hij zou er geen cent mee krijgen.
Het gejoel van de menigte groeit nog verder en als Eric weer opkijkt ziet hij dat een van de beulen naar Bastian toestapt en hem een zweep in zijn handen duwt. De blik van Bastian ziet hij niet, want juist op dat moment wordt Eric door de mannen die hem vast hielden omgedraaid en meegesleurd. Zijn handen worden boven zijn hoofd vast geklinkt in ijzeren boeien en zijn overhemd wordt in een harde ruk aan de achterkant open gescheurd.
Eric sluit zijn ogen, luistert en concentreert zich op dat wat komen gaat.


Bastian:
Het gewicht van de zweep in zijn hand geeft hem een machtig gevoel en met twee passen staat hij achter Eric.

"Smeek Eric, en het zal niet lang duren.." Zegt hij zacht.

Hij krijgt geen reactie en woedend zwaait hij de zweep naar achteren en slaat deze vervolgens hard op de rug van zijn geliefde halfbroer.

"Zoals je wilt.." Gromt hij en kijkt met goedkeuring naar de felle rode striem die er ontstaat.

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: zo jan 01, 2012 20:20 

Afbeelding

Even knikt Jessa, ondanks dat ze heel graag wilt helpen, heeft Caleigh gelijk. Ze slikt haar tranen in. "Ik zal het tegen haar zeggen... En ik zal alles klaar zetten voor als jullie terug komen. Doe alsjeblieft alles om hem te redden."

Ze draait zich om en loopt richting de herberg. Ze wurmt zich opnieuw tussen de mensen door, die langzaam maar zeker richting het plein lopen. Jessa duwt de deur open en loopt naar binnen. Ze ziet Ann achter de bar staan en onmiddellijk gaat ze naar haar toe. "Ik moest van Caleigh zeggen dat ze straks terug komt en een zwaluw meebrengt." zegt ze zachtjes, "Als ze terugkomt, zeg maar dat ik boven ben en dat ik alles heb wat nodig is." Ze knikt even naar Mel.

Ze loopt de trap op en haalt verschillende flesjes, tubes, doeken en verband uit haar tas. Yvaine ligt nog steeds op bed, maar Jessa besluit haar niet lastig te vallen. Dit was iets van ze zelf moest doen.

Met al haar spullen loopt ze naar de mannenslaapzaal, waarvan de deur openstaat. In de deuropening staat ze stil als ze ziet dat Benicio op één van de bedden ligt.

Ze bijt op haar lip, niet goed wetend wat ze moet zeggen... "Hallo..." zegt ze zachtjes, "Is het goed als ik even binnen komt... Ik... Ik moet even het één en ander neer leggen?" Ze merkt hoe moeilijk het voelt om het aan te kunnen kijken.

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  

The Fangirl Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Bag End

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma jan 02, 2012 11:49 

Afbeelding

Isra grijpt haar wand stevig vast en blijft stokstijf staan terwijl Caleigh op Jessa inpraat. Uiteindelijk gaat Jessa terug naar de herberg en Isra haalt even opgelucht adem, alleen maar om daarna weer gespannen naar het podium te staren. Eric was in levensgevaar en ze moesten iets doen. Isra kijkt van Caleigh naar Luc.

'Plan? Ik heb wel zin om ze allemaal in elkaar te slaan, als ik eerlijk ben.' fluistert ze.



Afbeelding

Benicio schrikt op als de deur van de slaapzaal opent. Blijkbaar had hij toch soort van geslapen. Alles kwam meteen weer bij hem terug en het kost hem een paar seconden om zich te realiseren dat het Jessa is die de zaal nu binnenkomt.

'Oh,' zegt hij schor.

Het dringt helemaal niet tot hem door dat Jessa zich wat ongemakkelijk voelt. Hij begrijpt ook nog niet helemaal waarom ze hier nu is, maar op de een of andere manier voelt haar aanwezigheid als een geruststellende arm om zijn schouder.

Hij schraapt zijn keel, slikt en kijkt weg als hij voelt hoe zijn ogen zich voor de zoveelste keer die dag vullen met tranen.

_________________
.
    far over the misty mountains cold


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 737 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48 ... 50  Volgende


Keer terug naar RPG Archief
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

cron

Powered by phpBB :: FI Theme