[RPG] Fantasy

Tengaar · Schoolhoofd

De rest van de dag is vluchtig voorbij gegaan en vooral rustig. Het bleek al snel dat Luc de avond met de dames zou delen, al was het niet zo spannend als het klinkt. Zowel Isra en Caleigh besloten de avond kort te houden en verdwenen naar bed. Aan de bar heeft Luc nog met Mel en Yvaine wat gepraat, gegeten en een drankje erbij en is vervolgens meegelopen naar de kamers. Na een goede nacht gewenst te hebben opent Luc de deur van de heren slaapkamer. Het is al donker en zijn ogen vernauwen om de kamer te bekijken. Zachtjes gaat hij naast het bed van Eric staan en ziet dat hij er al een stuk beter uitziet.

"Mooi" mompelt Luc zacht tegen zichzelf. Zijn zintuigen schieten op scherp als hij een zachte kreun hoort van wat lijkt op een slapende vrouw. Hij draait zich om en kijkt naar het bed naast hem. Hij ziet Benicio liggen en.....Jessa! "Oh great lords." stoot hij zuchtend uit. Hij besluit zich uiteindelijk er maar niet mee te bemoeien, zeker niet op dit tijdstip, en kruip zijn bed in.

[.....]

Luc is net onder de douch vandaan en aangekleed als hij stemmen hoort vanuit de slaapkamer. Hij opent de deur en blijft in de deurpost hangen.

"Goeiemorgen heren en dame." zegt hij tegen de stemmen die hij zojuist hoorde. "Eric, ik zie dat je alweer in staat bent rechtop te zitten. Dat is goed nieuws." Hij negeert het feit dat het misschien komt doordat Jessa en Ben nogal warmpjes bij elkaar zitten. Luc loopt terug naar zijn spullen en bergt alles op. Kort kijkt hij even naar Ben, het is niet alsof Luc iets tegen hem heeft. Hij lijkt een vrolijke-oké gozer die we zeker kunnen gebruiken, maar Jessa is zeker iemand die we niet mogen verliezen, zeker niet aan rare romances en trekt daarom even een twijfelachtige blik. "Ik ga beneden wat eten, moet ik wat meenemen zo of blijven jullie hier niet hangen?"

Als Luc beneden komt besteld hij wat te eten en drinken en loopt vervolgens naar de groep toe.
"Goeiemorgen allemaal" zegt hij met een glimlach. Hij geeft nog een extra knikje als hij Mel aankijkt en gaat naast haar zitten. "Eric zat net alweer rechtop, dat leek mij wel even goed nieuws om te delen." Zonder er nog woorden aan vuil te maken begint hij aan zijn eten en kijkt vervolgens naar Mel "Goed geslapen?" vraagt hij haar vervolgens. Al was Luc de avond ervoor vooral beneden gebleven om te boel nog een beetje in de gaten te houden, haar aanwezigheid maakte het gisteren wel een stuk gezelliger.

ooc: ik krijg een paar rare dagen en weet niet hoe het zal lopen met mijn tijd om te posten. Anyhoe dat is de reden dat ik Luc alvast naar beneden hebt gestuurd. De mensen uit de slaapkamer kunnen natuurlijk nog wel reageren op zijn aanbod. Het is niet alsof Luc een vraagt stelt en vervolgens er asociaal vandoor gaat. (A)

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Yvaine kijkt een beetje schuldig als Caleigh het haar eigen schuld noemt dat ze nu niet weet wat er gebeurt is.
Ze zucht en kijkt naar beneden en denkt na. Had ze dit kunnen voorkomen? Tuurlijk, niet in slaap vallen. Maar aan de andere kant, het was duidelijk dat het niet nodig was dat ze als een hondje achter iedereen aan liep. Alles was uiteindelijk op zijn pootjes terecht gekomen. Hoewel, ze waren natuurlijk wel een groep...
Ze was vast niet de enige die moe was geweest... Ze kwam tot de conclusie dat het inderdaad haar eigen schuld was geweest. Ze had niet moeten gaan slapen maar wakker moeten blijven om de groep te helpen.
Ze haalt haar schouders op. Het was gebeurt, ze kon er nu niets meer aan doen.
Dan bestelt ze wat te drinken en laat zich bijpraten door Luc en Mel.

[...]

Yvaine loopt na een paar uurtjes slaap naar beneden. Ze ziet de groep zitten en loopt op hen af. Dan spreekt ze het groepje aan.

'Jongens, ik heb nagedacht. En ik vind dat ik mijn excuses aan jullie moet aanbieden. Ik had niet afwezig moeten zijn toen jullie in moeilijkheden zaten.
We zijn een groep en ook ik moet me inzetten voor de groep. Ik zie dat nu in. Het zal niet meer gebeuren...'

Ze gaat naast Luc zitten en kijkt iedereen nog eens aan.

'Hopelijk zit het weer goed tussen ons nu.'

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Mel is helemaal in haar nopjes en knikt slechts als Caleigh begint over het feest van vanavond. Ze was in haar hoofd alleen maar bezig met jubelen en juichen om het feit dat ze de groep gevonden had, dat ze de groep zelfs wel mocht en dat ze mee mocht helpen.
Ze wordt uit haar gedachten gehaald als ze nog iemand goede morgen hoort zeggen en kijkt Luc met een glimlach aan. Pas als hij naast haar zit, knikt ze.

"Heerlijk geslapen, jij hopelijk ook?"

Luc had gisteravond helemaal niet het obstakel gebleken zoals ze dat in haar hoofd had. Eigenlijk had ze het heel gezellig gehad, en zelfs wel met hem kunnen lachen.
Mel kijkt weer op als ook Yvaine erbij komt staan en een betoog houdt over de groep en inzet. De situatie voelt haar wat ongemakkelijk aan en ze laat haar blik schichtig van Isra, Luc en Caleigh weer naar Yvaine schieten.

"Tuurlijk." Flapt ze eruit, en kijkt dan nogmaals geschrokken naar Caleigh.

Het was helemaal niet haar plaats om erover te oordelen, maar het was er al uitgeflapt voordat ze kon bedenken dat ze beter haar mond kon houden. Tenslotte wist Mel eigenlijk pas net een paar minuten dat ze er misschien wel bij mocht horen..

Afbeelding

Eric krijgt de kans niet om de vraag van Jessa te beantwoorden, want plotseling staat Luc aan de andere kant in de kamer. Hij glimlacht even als Luc zich tot hem richt.

"Er is wel wat meer nodig dan een vol executieplein om mij omver te krijgen.." Zegt hij met een glimlach en kijkt dan naar Jessa. "Beter dan dat ik had mogen hopen Jessa, Dank je."

Hij schudt zijn hoofd als Luc aanbiedt om wat te halen en blijft even naar de deur staren als Luc vertrekt. Nu stond hij hier, een beetje als het derde wiel aan de wagen, wat ongemakkelijk in de kamer. Hij had al besloten dat hij het Jessa gunde, en besluit daarom haar de ruimte te geven.

"Ik ga douchen." Zegt hij daarom, grijpt zijn tas vast en loopt de badkamer in.

Bij de wasbak bekijkt hij zijn spiegelbeeld even kritisch en terwijl hij zichzelf in de ogen kijkt, beseft hij pas echt hoe veel geluk hij heeft gehad. Eric schudt zijn hoofd en draait zich wat om om zijn rug te bekijken. Dankzij Jessa waren het slechts littekens. En dankzij Furie, Luc, Isra en zelfs het nieuwe vriendinnetje van Furie had Jessa dit kunnen doen. Eric slaakt een zucht als hij toe moet geven dat hij het zonder hen niet had overleefd.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh knikt even kort als Luc erbij komt zitten, maar als Yvaine erbij komt, negeert ze haar volledig. De woede die ze gisteravond jegens ahar voelde, voelt ze nog steeds en hoewel ze niet zeker weet wat de oorzaak is, kan het haar weinig schelen. Als Mel tuurlijk eruit flapt trekt Caleigh even haar wenkbrauw op, maar ze besluit dat dit niet aan Mel ligt. Mel was overduidelijk iemand die makkelijker is dan Caleigh. Dan staat ze op.

"We zien vanzelf wel hoe het loopt," zegt ze wat koud, "We kunnen hoe dan ook vandaag niets doen, waar het boek tentoongesteld wordt is gesloten en wordt bewaakt. Er zit niets anders op dan tot morgen te wachten, na het feest."

Ze pakt haar thee op en zonder iemand nog aan te kijken draait ze zich om en loopt naar de bar toe. Ze neemt plaats en het liefst zou ze nu gewoon een fles whisky pakken. Het wakker liggen, de constante vragen en de ochtend hebben haar kapot gemaakt. En voor haar humeur doet dat weinig goeds. Ze wilt gewoon even rust. Het is misschien maar goed dat ze geen groepsactiviteiten hebben.

"Slechte nacht gehad?" vraagt Ann zachtjes en bezorgd.

Caleigh hoort de vraag wel maar antwoord niet gelijk.

"Ik heb nog liever nachtmerries dan dit," mompelt ze uiteindelijk.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Mel kijkt geschrokken op als ze de koude toon van Caleigh hoort en kijkt vluchtig van Yvaine, weer naar Caleigh en uiteindelijk naar Luc. Haar mond staat een beetje open van verbazing. Met een vragende blik kijkt ze uiteindelijk Luc aan, schudt haar hoofd en mompelt snel; "Zo terug.."

Ze staat op en loopt achter Caleigh aan naar de bar. Elke stap die ze dichter bij Caleigh zet, merkt Mel dat ze zenuwachtiger wordt. Wat als ze echt er weer iets had uitgeflapt wat niet hoorde? Wat als Caleigh nu boos op haar was? Of, wat als ze nu niet meer mee mocht?

"Caleigh..?" Begint ze voorzichtig en gaat toch naast haar staan.

Mel haalt een keer diep adem, ze vond het echt belangrijk dat Caleigh niet boos op haar was. daar mocht ze haar veels te graag voor.

"Sorry dat ik me ergens mee bemoeide waar ik niks mee te maken had.. Ik weet tenslotte ook pas net dat jullie de groep zijn en dat ik mee mag helpen van je. En ik wilde je, nou ja, juist jou niet, in verlegenheid brengen.." Gooit ze er als een woordenbrei uit naar Caleigh en haalt pas aan het einde van haar zegje weer opnieuw adem.

Gespannen blijft ze Caleigh aankijken.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Terwijl er meer groepsleden arriveren, eet Isra met een afwezige blik haar ontbijt. Pas als Caleigh het feest noemt, kijkt ze even op. Oh ja. Wanneer haar ontbijt op is, volgt ze de gebruikelijke goedemorgens en hoe-gaat-hets met een licht opgetrokken wenkbrauw. De gesprekken die ontstaan gaan voornamelijk over de onderlinge dynamiek met Mel die zich eindelijk geaccepteerd voelt en Caleigh die nog steeds kwaad is op Yvaine. Isra besluit dat het zinloos is om zich daar in te mengen, afgezien van het feit dat ze daar helemaal geen zin in heeft.

Ze staat op, mompelt iets over Vaskur en loopt dan de herberg uit, naar de stallen. In het voorbijgaan werpt ze nogmaals een blik op de straat, waar het nog steeds vrij rustig is. Isra kan zich toch op de een of andere manier niet op haar gemak voelen in deze stad. Ze loopt de stallen in en hoort Vaskur voordat ze hem ziet. Ze loopt naar hem toe en glimlacht wanneer ze hem ziet staan.

'Sorry dat ik niet eerder ben gekomen,' zegt ze zachtjes, waarna ze een borstel pakt en aan het werk gaat.

Afbeelding

Benicio glimlacht als Jessa wakker wordt en goedemorgen zegt.

'Insgelijks,' zegt hij zachtjes.

Dan hoort hij Erics stem en ziet Jessa omhoog komen om hem ook een goede morgen te wensen.

'Morgen,' zegt hij, terwijl hij blijft liggen.

Gelukkig vraagt Jessa al hoe het met hem gaat, en Benicio luistert naar Erics antwoord. Ondertussen speelt hij afwezig met een lok van Jessa's haar. Eric besluit een douche te nemen, waarna Luc, die inmiddels ook wakker is, hen vraagt of hij iets moet meenemen. Benicio merkt dat Lucs blik wat lang op hem blijft hangen, maar hij kan zich niet herinneren dat hij iets fout heeft gedaan. Tenzij ze nu iets tegen me hebben omdat ik een bed deel met Jessa. Benicio besluit dat, mocht dat het zijn, hij het vast vanzelf te horen krijgt.

'Nee dank je,' antwoord hij met een lichte glimlach. 'We komen er zo aan.'

Luc loopt de slaapzaal uit en Eric staat onder de douche. Benicio trekt Jessa nog even weer tegen zich aan en duwt een kus op haar voorhoofd.

'Misschien moeten we ook maar naar beneden gaan.'

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kijkt op als plotseling iemand voorzichtig haar naam zegt. Ze ziet Mel staan en ze wilt net wat zeggen als de woordenbrei van Mel eruit komt. Alle woorden lijken wat langzaam door te dringen en uiteindelijk schud ze haar hoofd.

"Ik ben niet boos op je Mel..." zegt ze na een korte stilte, "Je reageerde met jouw gedachtes en ervaringen, maar die van zijn wat langer. En zij en ik," doelend op Yvaine met zij, "Hebben elkaar nooit gemogen. Ik heb geen enkele reden om boos op jou te zijn, ik ben gewoon heel erg moe en geirriteerd, dat is alles. Maak je maar geen zorgen over wat ik over je denk."

Caleigh produceert een wat flauwe glimlach om Mel gerust te stellen.

[[... Enkele uren later ...]]

De dag is langzaam voorbij gegaan en de middag had Caleigh gebruikt om nog enkele uren proberen te slapen. Ze had gegeten op haar kamer en zoveel mogelijk rust opgezocht. Maar nu het feest al was begonnen, kan ze niet achter blijven. Twijfelend kijkt ze naar haar spiegelbeeld. Ann had een black dress voor haar uitgezocht ens tond erop dat ze hem droeg, maar de hoeveelheid huid die te zien is zint Caleigh totaal niet. Het hele idee van een jurk zint haar eigenlijk niet, maar ze is slecht in 'nee' zeggen tegen Ann.

"Het moet maar," mompelt ze dan.

Misschien was het ergste van de hele outfit nog wel de zwarte pumps waar Ann haar op liet lopen. Waarom had ze ooit toegestemd in dit hele gedoe?

OOC:: De avond is begonnen, het feest is begonnen. Leef je vooral uit :')

Lynnn · 2e jaars

Gisteren waren ze dan eindelijk aangekomen op de plek van bestemming, zij, samen met twee andere jongemannen. Veel gesproken had ze tijdens de reis niet, daar was de behoefte niet voor. Vermoeid had ze zich die dag op het bed in de herberg gegooid om vervolgens in een lang verwachte slaap te vallen. Er was geen energie meer om zichzelf te laten zien op het plein, waar een executie plaats vond.

De volgende dag heeft ze uren op haar kamer in de herberg rond gehangen. 's Middags begaf ze zich naar het plein om eens rond te snuffelen, maar veel viel er niet te vinden. Nu de avond is gevallen, moet ze zich toch wel eens beginnen voor te bereiden op het feest van die avond waarvoor ze waren uitgenodigd. Met tegenzin werkt ze zich in de enige jurk, die ze kon vinden in de herberg. Als ze er eenmaal klaar voor is, begeeft ze zich naar de zaal waar het feest gehouden wordt. Ongemakkelijk gaat ze op een barkruk zitten en besteld een glaasje Drambuie.

ooc: Als ik iets verkeerds doe, zeg het dan maar even. Dan zal ik het wel aanpassen (;

Carrick_Fergus · Beginnend Tovenaar

Veel aandacht schonk Adam niet aan zijn twee mede reizigers richting Kalne, maar waarom zou hij ook want hij is zeker niet geïnteresseerd. Kijk het zou natuurlijk anders zijn geweest als die dagen alleen maar om hem hadden gedraaid. Maar ze waren dus gisteren aangekomen op de plek van bestemming. Door vermoeidheid is Adam echter meteen naar de herberg gegaan, om daar z'n kussen onnodig een aantal keer op te schudden en om te draaien. Om daarna pas in slaap te vallen.

Wanneer de volgende dag is aangebroken bekijkt Adam alles nog even grondig of alles wel recht staat. Dat lijkt wel in orde te zijn. Omdat hij vooral aandacht voor zichzelf heeft is hij tot de avond is gevallen op zijn kamer gebleven. Dus nu word het toch wel tijd om zich gereed te maken voor het feest, hij doet zijn outfit aan en brengt zijn haar daarbij perfect in model, hij strijkt zijn kleding nog even perfect glad om zich dan naar het feest te begeven.

Ooc: Als ik iets verkeerds doe, dan moet je maar een gil geven xD

Harry, Ron & Hermione

[dag 2 van het evenement: het executieplein]
Terwijl het trio arriveerde in Kalne, kon het zich geen betere binnenkomst wensen. Hoewel bij navraag bleek, dat een slaapplek lastig te regelen viel, was de aandacht niet gericht op vreemde snoeshanen en buitenstaanders. Nee, Kalne stond weer eens in het teken van het jaarlijkse feest. Al was het slimmer geweest om nog een dag te wachten. Want vandaag stond in het teken van het executieplein. Bij die gedachte alleen al, leek het Julius slim om meteen polshoogte te nemen hoe de zaken er voor stonden. Geef het volk brood en spelen en het houdt zich gedeisd. Dat bleek maar weer eens te meer in Kalne, dacht Julius, terwijl hij zich begaf richting het plein. Hij sloeg de kap van zijn mantel over zich heen en naderde de bijeengekomen massa. Ver weg van het schavot aanschouwde hij wat er gebeurde. Zoals gebruikelijk ontwaarde Julius de sleutelrolpersonen op het podium. (lees: de hoge piefen en de beul) Maar wie degene was die het volk toesprak ontging hem. (lees: Bastian)

Terwijl Julius op het punt stond het hele gebeuren de rug toe te keren, verbrak een aantal personen (te horen aan het verontwaardigde publiek) de ceremonie. Geintrigueerd door deze plottwist liep hij dichterbij naar het schavot toe. Want op deze afstand was het net alsof ie een schimmenspel gadesloeg. Beetje bij beetje werkte Julius zich door de mensenmassa naar het midden toe. Op deze afstand vielen een aantal personen in elk geval te onderscheiden van elkaar. (lees: Eric, Bastian en Caleigh op het podium) Niet lang daarna kregen zij versterking van een aantal anderen (lees: Isra, Luc en Mel) Hoewel de mensen op het podium Julius niks zeiden, zei iets in Julius hem, dat hij die personen zou moeten onthouden. Zodra het woord: 'sperwer' over het plein galmde maakte Julius zich uit de voeten. Hij had niks van doen met dit alles en instictief maakte hij dat ie weg kwam, voordat Julius ook maar betrokken raakte.

Eenmaal aangekomen bij de herberg liep hij rechtstreeks naar zijn kamer toe. Hij nam een douche en viel daarna, uitgeput door de reis als een blok in slaap.

[dag 3 van het evenement: het feest]
Later die dag werd Julius uit zijn slaap gehouden doordat het er in de kamer naast hem er luidruchtig aan toe ging. Hij kwam overeind, grinnikte even omwille v/d kamer naast hem en liep de douche in. Kort daarna pakte Julius zijn scheermes, scheerzeep en borstel met dassenhaar erbij, om met een gladde bakkes de kamer te verlaten. Zijn maag knorde en hij bestelde bij de waard een stevig ontbijt. Vandaag zou in het teken staan van het feest. Dit hield in dat hij, Scarlett en Adam in elk geval 's avonds ongemerkt op konden gaan in het feestgedruis. Was de bevolking van Kalne gisteren namelijk min of meer, in opperste staat van paraatheid, vandaag zou er vreugde heersen. De kans om achter de waarheid te komen van het gerucht over het 'Boek der Gevallene' wat zich als een vuurtje had verspreid.

[later die dag rond een uur of vijf 's middags]

Veel had Julius niet gedaan die dag. Op het in orde maken van zijn galagewaad na dan. Hij had voor een rokkostuum gekozen. Alles lag al klaar op zijn kamer, maar Julius voelde er weinig voor om zich nu al in de juiste kleding te steken. Pas in de avond zou het feest losbarsten. Eerder niet. Daarom besloot hij ertoe om zijn IJslander: Rocka op te zoeken in de stallen. Julius kamde haar manen, borstelde de staart en vacht. Verder voorzag hij haar van vers drinkwater en hooi. Hij prees zich gelukkig met een dergelijk paard, wat het ruige weer richting Kalne prima doorstaan had. Een beetje IJslander is niets anders gewend. Terwijl hij toekeek hoe Rocka zichtbaar genoegen erin schiep het hooi op te peuzelen glimlachte hij. Ja, zijn trouwe viervoeter zou hem hier in Sarth menigmaal goed van pas komen. Na een aai over haar hoofd, begaf Julius zich weer naar de herberg. Bij de bar bestelde hij een avondmaal, zodat Julius op volle maag het feest tegemoet kon. Langzaam aan werd het wel tijd om zich op te maken voor het feest. Zo gezegd, zo gedaan. Julius ging naar zijn kamer en stak zich in zijn rokkostuum. Tevreden keek hij naar zijn spiegelbeeld. Julius begaf zich naar beneden. Klaar om zich richting het feest te begeven...

OOC: wat ^^ mijn twee bovenposters dus zeggen. Doe ik iets verkeerd, meldt het in het OOC-topic.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric bekijkt zichzelf in de spiegel. Het was de tweede keer vandaag dat hij zich in de badkamer ophield. Hoewel hij er weinig voor voelde om naar het feest te gaan, werd hij ook gek als hij nog langer binnen zou moeten blijven. Naar omstandigheden voelde hij zich goed en ze waren tenslotte in Kalne voor meer dan alleen overnachten voor een doorreis.
Hij had die middag alleen de herberg verlaten om gepaste kleding voor de avond te zoeken. Hoewel hij eigenlijk verder niemand van de groep echt gesproken had over het feest, wist hij zeker dat hij iedereen daar straks wel zou vinden.

Uiteindelijk verlaat hij de badkamer en loopt naar beneden. Bij de trap blijft hij staan en kijkt even met een glimlach naar het tafereel aan de bar. Daar ziet hij Luc, samen met het vriendinnetje van Furie, duidelijk in een jolige bui aan de bar zitten. Eric loopt erheen en gaat naast Luc staan.

"Ik was niet uitgenodigd voor de preparty zie ik." Zegt hij met een lach.

Afbeelding

Mel probeert de dag weer even voor de geest te halen. Na de geruststellende woorden van Caleigh, was ze weer naast Luc gaan zitten, en ergens in het gesprek waren ze erop uit gekomen dat bier een goed idee was. Ze waren aan de bar beland en ze moest toegeven, ze vond het erg gezellig. Luc was erg gevat en grappig. Maar duidelijk dat ze zich niet door hem onder de tafel liet zuipen.

Mel kijkt op als Eric er plotseling bij komt staan en duidelijk een stuk netter gekleed is als haar en Luc.

"Ow jah, dat feest.. Caleigh zei het al.." Zegt ze een beetje tegen Luc maar vooral tegen zichzelf.

Ze barst in lachen uit als ze bedenkt dat dat misschien ook wel van haar verwacht wordt. En, als ze bedenkt dat hetzelfde dan ook voor Luc geldt, lacht ze nog harder. Mel schudt haar hoofd en duwt tegen de schouder van Luc aan.

"Ik ga echt geen meneer tegen je zeggen hoor, als je een pak aandoet."

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh stelt haar kamer verlaten zo lang mogelijk uit. In haar hoofd gaat ze alle scenario's af die ervoor konden zorgen dat ze niet naar het feest hoefde. Maar uiteindelijk wist ze dat er geen ontkomen aan was. Met een diepe zucht legt ze haar hand op de deurklink, maar wacht met het openen. Alles in haar hoopt dat de groep al weg is, of nog in hun kamer en dat ze ongezien weg kan gaan. Ze haalt even diep adem en dan opent ze de deur naar de gang. De gang zelf is gelukkig verlaten en terwijl ze naar de trap loopt hoopt ze niet alleen op ongezien wegkomen, maar is ze dolblij dat ze nog weet hoe ze op pumps moet lopen. De jaren dat ze er wel op had gelopen deden zijn werk, er geen enkele onzekerheid in haar pas te zien. Alles wijst erop dat ze dit perfect kan.

Beneden opent ze de deur naar de herberg toe en hoewel ze zich nog nooit zo onzeker heeft gevoeld, valt 't niet op aan de buitenkant. Haar blik glijd door de herberg en op 't moment dat ze Eric, Luc en Mel ziet wilt ze omdraaien en weglopen. Terug naar haar kamer. Maar voordat ze het doorheeft voelt ze een arm om haar pols die haar wegtrekt bij de deur.

"Caleigh je ziet er prachtig uit, ik wist gewoon dat dit dé perfecte jurk voor je was," zegt Ann enthousiast terwijl ze bewonderend naar haar vriendin kijkt.

Caleigh vloekt van binnen als het Ann is die haar wat naar voren trekt. Haar stem lijkt de herberg te vullen en Caleigh heeft het idee dat iedereen omdraait en kijkt. Ze probeert het te negeren.

"Dank je Ann," zegt ze dan, als ze haar stem weer gevonden heeft.

Ze voelt hoe Ann haar polsen loslaat en dan merkt ze Ann's man achter haar op. Hij knikt even goedkeurend en Caleigh produceert een kleine glimlach. Ze voelt dat er naar haar gekeken wordt en als ze wegkijkt van Ann en haar man, kijkt ze in de donkere ogen van Eric. Ondanks dat ze dit maar al te graag vermeden had, kan ze dit niet meer vermijden. Ze kijkt Ann even aan en knikt even. Dan loopt ze naar het drietal aan de bar. Eric was in pak. 'Een pak staat hem goed,' is de eerste gedachte die door haar hoofd heengaat. Maar Mel en Luc waren meer bezig met hun bier. Ergens durft ze niets tegen Eric te zeggen, maar om geen onzekere indruk te maken richt ze zich op Mel.

"Je gaat niet naar het feest?" vraagt ze haar met een kleine glimlach, ook lukt het haar om een glimlach naar Luc en Eric te sturen.

Harry, Ron & Hermione

Julius zag verder niemand in de herberg staan, dus liep hij alvast naar buiten toe. Adam zou van zelf wel volgen en Scarlett was Julius waarschijnlijk al vooruit gegaan. Althans, zoveel had Julius wel al gemerkt, want gedurende de reis naar Kalne ging zij de beide heren altijd vooruit. Terwijl hij door de straten van Kalne wandelde kon je de muziek al goed horen. Het viel Julius op hoe de straten ditmaal versierd waren door sierlampen. Namate Julius dichterbij het plein kwam, werd de muziek luider en luider. Zodra ie de hoek om liep kon hij het plein in volle glorie aanschouwen. Niets herinnerde nog aan de dag van gisteren. Waar het schavot zich nog eerder bevond, was plaats gemaakt voor een bar. Over het gehele plein lag er een houten dansvloer klaar.

Hij gaf zijn ogen de kost en spotte Scarlett aan een bar. Julius merkte in welke jurk ze gekleed ging en het viel hem op hoe druk de jurk was door het patroon. Terwijl hij bij de bar kwam bestelde hij een goede kruik mede en nam plaats op de barkruk naast Scarlett. "Je bent er vroeg bij vanavond. Heb jij Adam al gezien? Of is hij nog op zijn kamer?" begon Julius. Hij nam een slok van zijn mede en bekeek de toestroom aan feestgangers. In een poging de feestelijke sfeer niet te laten omslaan in een kille sfeer, ging Julius over op een complimentje. "Die avondjurk staat goed bij je Scarlett!" zei hij met een vriendelijke glimlach op zijn gezicht. Julius stond op en boog galant naar Scarlett.. "Milady, mag ik deze dans van u?". Het werd tijd om zich te mengen tussen de andere feestgangers. En dat bereik je niet door te blijven hangen aan de bar.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Nu ook Luc in de kamer is begint de situatie ook lichtelijk genant te worden. Tegenover Eric wist ze zich wel een beetje een houding aan te nemen, maar nu Luc erbij stond begon ze het eigenlijk wel heel ongemakkelijk te worden. Gelukkig vertrekken de heren weer snel en haalt ze opgelucht adem.

Benicio speelt nog wat met haar haar, maar trekt haar dan weer tegen zich aan. Ze glimlacht al hij haar kust en knikt als hij voorstelt naar beneden te gaan. "Ja," zegt ze. "Maar ik ga eerst douchen." Ze stapt uit het bed, pakt haar tas en loopt naar de douche in de meisjeskamer.

[...]

Een beetje ongemakkelijk plukt Jessa aan de mouw van haar jurk. De vriendin van Caleigh had ook haar een feestjurk aangesmeerd en ze had haar vriendelijkheid niet kunnen weigeren. De jurk is voor Jessa's doen heel erg bloot. Ze heeft haar haar naar voren geborsteld zodat het over haar schouders naar beneden valt en haarzelf nog een beetje bedekt.

Onzeker loopt ze de trap af en loopt ze richting de bar. Vlug gaat ze bij Eric, Mel, Caleigh en Luc staan. "Hallo," zegt ze zachtjes, terwijl ze vlug checkt of haar haar nog steeds voor haar schouders langs valt.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Op het moment dat ze de naam Caleigh hoort, draait Mel zich om en haar lach verstomd. Met grote ogen kijkt ze naar Caleigh, die nog in gesprek is met de vrouw van de bar. Niet alleen liep ze op enorme hakken en had ze een jurk aan, ze straalde het uit alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Mel kan alleen maar gebiologeerd toekijken hoe Caleigh haar kant op gelopen komt en het duurt even voordat ze beseft dat ze het tegen haar had.

"Ik.. Jeetje Caleigh, je ziet er fantastisch uit!" Zegt ze en haar mond veranderd weer in een grote grijns.

Mel kijkt kort naar Eric, die er niet echt bijster intelligent uitzag met die verbaasde blik in zijn ogen, en dan weer naar Luc.

"Jewel, ik ga met Luc." Zegt ze met een lach en is dan weer terug bij het beeld van haar in een jurk en lacht nogmaals. "Hoewel die daar nu natuurlijk wel van baalt."

Als dan ook Jessa in een te gekke outfit verschijnt, gaat Mel toch wel even aan haarzelf twijfelen.

"Ow Jessa, wat mooi!" prevelt ze wat. Bennie moest hier vast heel gelukkig van worden.

Afbeelding

Het moment dat Eric opkijkt, en de blik van Furie opvangt, lijken er verschillende dingen te gebeuren. Als eerste het besef dat het Furie is naar wie hij kijkt. Dat het voor het eerst is dat het hem opvalt dat de felheid en zekerheid die ze uitstraalt, misschien niet helemaal echt is, en het grootste besef daarvan is, dat het hem enorm intrigeert. Tot het moment dat ze bij hen komt staan en zich tot Mel richt, heeft hij niet in de gaten dat hij haar eigenlijk vol verbazing aankijkt.
Eric knikt met een lichte lach naar haar als ze naar hem en Luc glimlacht en zich dan tot Mel richt.

Wat ongemakkelijk blijft hij staan en luistert maar met een half oor naar wat Mel te vertellen heeft. Hoe was dit gebeurd? En nog belangrijker, wat moest hij hiermee?
Eric kijkt op bij de hallo van Jessa en glimlacht naar haar.

"Dag, Dame." Zegt hij, blij met de afleiding.

[RPG] Fantasy

Wie is er online